iiAriDEn-niEuii/s
ZWITSAL
folklore
PRAKTISCHE VERKEERSBORDEN
Najaarsveemarkt Sommelsdijk
was druk bezocht
Buitenland
Uitverkoop en
vóór-uitverkoop
Veevoer-actie gaat nog steeds door
Slappe markt in runderen wegens
gebrek aan veevoer
Camerakeuze
Een aanwinst
De humor van den Hoek
Haarden en kachels
Marktkooplui
maakten goede zaken
Voor beter bruidswerk
Schaarste tengevolge
van de droogte
blad
Vrydag 6 november 1959
No. 2842
FOTO - ROTiSMA
Ettense veemarkt
P' BABYSET DE LUXE M
en TAAL 2
Alle merken
camera's en toebehoren
L. HANSON
Bloemenmagazijn B. Viskil
Topconferentie
p het Witte Huis te Washington is
egedeeld dat op 19 december van
jaar te Parijs een Westelijke top-
erentie zal beginnen, die vermoe-
■jk slechts drie of vier dagen zal du-
Daaraan voorafgaande zal de Raad
de Noord-Atlantische Verdrags Or-
isatie een conferentie houden, van
tot 17 december.
it het plan om pas aan het eind van
jaar een Westelijke topconferentie
houden, kan men opmaken dat de
onferentie met de Sowj et-Unie niet
der dan in februari of maart van het
end jaar zal plaats hebben. Dat is
wijten aan de tegenstand van de
nse president de GauUe, die de da-
voor een bijeenkomst van de Grote
zolang mogelijk schijnt te willen
tellen, zeer tegen de zin van Ame-
en vooral van Engeland,
an de Westelijke topconferentie zal
hts door vier landen worden deelge-
en: Amerika, Engeland, Frankrijk,
West-Duitsland,
het Westen heerst een grote ver-
dheid ten aanzien van het overleg
t de Sowjet-Unie. De Westelijken
het niet eens over de datum waar-
het overleg beginnen moet, ook niet
de punten van de agenda en even-
over het karakter van het overleg
t de Russen. Amerika en Engeland
in de komende topconferentie
hts een inleidende bespreking, de
ie van een hele reeks ontmoetingen,
krijk daarentegen wil in één keer
problemen afhandelen. Volgens de
alle moet deze topconferentie een
"ts gebeuren worden, een conferen-
zoals eenmaal het Congres van We-
De Duitse Bondsrepubliek op haar
rt wil liever slechts één agendapunt
andeld zien, namelijk de ontwape-
g. Adenauer is immers bang dat
(spanning in de internationale poli
met te grote concessies moet wor-
betaald, waarbij de positie van
(st-Duitsland weleens in het gedrang
komen!
Op de deelnemers aan de Westelijke
conferentie rust dus de ondankbare
k uit al deze standpunten één ge-
enschappelijk standpunt te construe-
Imers, als het Westen straks te-
over Chroestsjow staat, moet het
lijn trekken en niet met z'n onder-
verdeeldheid de Rus in de kaart
Jen. Frankrijk en Duitsland zullen
goed aan doen, te bedenken dat ze
ds min of meer gebonden zijn door
belofte van Eisenhower aan
oestsjow bij diens bezoek aan Ame-
a, dat een topconferentie op korte
ijn zou worden gehouden. Hoe pijn-
k het ook voor beide landen is, het
Amerika, dat de eerste viool speelt
het Westelijke orkest en het was
ter, zich daarbij neer te leggen, dan
rtdurend in de oppositie te zijn en
ardoor de Westelijke eenheid te ver-
kken.
Het is nog de vraag, wat Eisenhower
kiezen, als beide partijen op hun
"dpunt blijven staan: voortzetting
het overleg met Rusland en onenig-
id met de bondgenoten of geen top-
"erentie met Chroestsjow en hand-
ving van de Westerse eenheid.
Ruimtevaart.
De Loennik III, het bekende Russi-
e „ruimtestation" is erin geslaagd,
ele duidelijke foto's te maken van
achterzijde van de maan, die nooit
r het menselijk oog is waargenomen,
r zover deze foto's zijn gepubliceerd,
stten ze in de hele wereld lof. Het
thans wel voor ieder duidelijk dat
t Westen op het gebied van de ruim-
aart een flinke achterstand heeft bij
Sowjet-Unie. Over het algemeen
Tdt de Russische voorsprong in het
esten nu wel erkend. Het is echter
Ik, dat dan ook wordt getracht, die
kterstand in te halen.
Overigens is het wel typerend dat de
mtevaart door de Russen tot een
rt cultus is verheven. Ze hebben na-
lijk bergketens en kraters op de
an al van Russische namen voorzien,
e ontleend aan de Russische weten-
ap en techniek. Behalve voorbarig
zoiets ook arrogant. In de Schrift
wdt van de goddeloze mens reeds ge-
?d, dat hij in een ijdele waan „de
den noemt naar zijn naam." Hoewel
meer moet dit dan gelden, wanneer
n gebieden op een andere planeet of
MUiet die nog nauwelijks bekend zijn
men gaat geven. Hoewel aan de mens
■f vermogen gegeven is om de gehei-
m van het heelal te doorvorsen, is
t in feite een greep naar de macht in
in gebied, waarop God nog geen mens
gelaten heeft en misschien ook nooit
I toelaten.
uit meer dan 100 stuks.
Vanaf f 14.— tot f 1000.—.
Op de veemarkt van woensdag 4 no-
öiber 1959 werden aangevoerd 137
's, waarvan 92 runderen en 45 big-
Set aanbod van runderen was rui-
f dan vorige week, de handel was
'eranderd kalm, de prijzen moeilijk
handhaven. In biggen normaal aan-
handel gedrukt, doch prij shou
ld. Het aanbod van slachtvee was
'ing de handel en prijzen vlot-duur.
Ben: kalf koeien 9001100; kalfvaar-
800—1000; guste koeien 600—850;
'"en 400—500; graskalveren 250425;
tden 600—800; biggen 40—60; lopers
75; vette koeien 2.80—3.10 per kg.
"lacht.
RIJMEN VAN TIJMEN
Stellendam leeft van het vissen.
Wil men dus ,de boot niet missen",
Moet men meegaan met de tijd.
Oude schepen dus verkopen,
En van nieuwe 't beste hopen.
Stellendam mag wel benijd!
Een moderne motorkotter.
Fraai van lijn, in alles vlotter.
Is aldaar gearriveerd.
Oliebunker, tank voor water,
Haast geen grotere bestaat er
Ja, de zaak loopt als gesmeerd!
't Is een boot vol lijn en gratie.
Met aan boord een installatie.
Die berichten zendt-ontvangt.
't Is een lust er mee te varen,
't Schip is niet te evenaren.
Wat een visser meer verlangt?
Maar de bouw kost kapitalen.
Dat dient men er uit te halen.
Visser Brinkman, veel succes.
Weinig S.O.S. berichten,
Weinig sombere gezichten.
En onthoud ook deze les:
In het drukke vissersleven.
Zij het altijd doel en streven
Niet te vissen achter 't net.
Zoek vooral geen troebel water.
Want geen slechter vangst bestaat er.
Uitgekeken tot en met!
Tij men.
Dit is de titel van het nieuwe boek van
Dr.W. de Kok. Alles over zwangerschap,
geboorte, babyverzorging en kleuter-
opvoeding. Dit waardevolle boek (184
pagina's in fraaie omslag) krijgt U ten
geschenke bij aanschaffing van een
Deze week was er uitverkoopstem
ming in de Nederlandse rechtszalen.
Sorry, dat mag niet. Behalve in de tij
den, die van staatswege voor de uitver
koop zijn uitgetrokken, mag er geen
uitverkoopstemming zijn. Laten wij het
dan maar vóór-verkoop-stemming noe
men, want over twee maanden is het
toch al weer uitverkoop. Ditmaal dan
vóór-verkoop-stemming met een kater.
Want degenen, die bij C^ winter- en
zomer-uitverkoop gezondigd hadden,
,moesten dat nu in de prille herfst be
zuren. Gaan we eerst in gedachten naar
de zitting van de Haagse Economische
politierechter. Ongeveer dertig misda
dige winkeliers moesten de strafzitting
vullen. Zij hadden uitverkoop je ge
speeld voor het mocht. Zij hadden spe
ciale prijzencampagnes op touw gezet
en dergelijke grapjes. Natuurlijk je
reinste uitverkoop. Restantenverkoop.
Niemand heeft zoveel fantasie als dege
nen, die er op uit is om de wet te ont
duiken. En dat zijn er zo veel.
De Officier van Justitie kon zelfs de
humor opbrengen om de man, die met
„Nu reeds" geadverteerd had, de tip te
geven om de volgende keer „Dan pas"
op zijn prijskaartjes te zetten, pe of
ficier had ook een woord van troost:
Het moet voor jullie wel een voldoe
ning zijn te weten, dat dat grote be
drijf, dat begonnen is de uitverkoopwet
te overtreden, een heel forse boete heeft
gehad. Maar die boete van dat grote
bedrijf voelt niemand in zijn portemon
nee en de dertig kleine mannetjes voe
len zelfs een kleine boete van vijf tien
tjes.En dan nog even naar het Ge
rechtshof, waar toevallig een dag later
het „grote warenhuis" in hoger beroep
op het matje moet komen. Het had ge
adverteerd met een partij licht bescha
digde karpetten en overtollige model
kamers. De annonces hadden volgens
het O.M. de indruk gewekt, dat het hier
2e serie no. 27
Ze staan of zitten weer bij elkaar, de
oude getrouwe hoekers. Ze kijken naar
de makker, die op zijn gemak aankomt
en beantwoorden zijn: „Mogge mannen"
met een zitplaatsje voor hem in te rui
men. Eén haalt zijn tabaksdoos uit de
zak en biedt hem die zwijgend aan.
„Je bint een gemeêne veint, want je
weet dat den dokter m'n het prumen
verbo heit" en Jan duwt de gulle hand
terug. Ze lachen allemaal, als hij na
een poosje vraagt: „Geef m'n toch mar
een draedje, ik kan 't niejt laeten. Mar
toch motte joele m'n niejt daolik wille
verleije, as ik ankomme." „Toch heije
je goewd ehouwe, man, in deer mag je
wel een extraatje voor hèwwe", vinden
de anderen, en de oude steekt zijn kees
je achter de kiezen. Men glimlacht, en
ze geven elkaar een knipoogje; 't is
immers al zo vaak zo gegaan.
Daar komt „Jaopje". „Neê jongens,
kiek noe es, hie heit 'n groöte segaore
in z'n hoöd. Kom je uus hier uutraoke
as 'n nist wispen?" roept er een. „Hou
joe je bakkes mar, je hei nog nooit
zoó'n segaore eraokt," is het antwoord.
„Hie hei nog geliek aok", zegt 'n tweede
hie ruukt niejt slecht, 't is zeker een
„dankje menheertje" (een gekregen si
gaar). Hie heitr weer eboft." „'t Is een
kwaed land deer 't geen mens goewd
goot", zegt Jaopje. „Mar joe weet altoos
de pitjes te vinden deer vis in zit",
krijgt hij ten antwoord.
Dan is 't even stil. Ze zien Jan Pille
komen, die tobt met een ziek meisje.
Het gaat helemaal niet goed met het
kind. „Hoe is het er noe mee, Jan?"
„Och, 't bluuft mar zoo eender, ze heit
veel piene in den dokter kan d'r niks
an doewe. Ze heit al wat meêsters-
goewd (medicijnen) eslikt in deer hei-
lept niks. 't Is noe al meer dan een jaer
in 't goot al mar achteruut." Perbeer je
't niejt es in Holland? Deer gieng Tan-
ne van Piejt aok meestere in ze is ter
aerig opeknapt." „Bei je niejt es nae
die piskieker in Rotterdam eweest? Ze
zegge, dat die d'r nog al wat helpe kan;
hie heit et zoo druk, dat je uren wachte
mot, eer je an de beurte bint, want zo'n
wachtkaemer zit altied propvol", raadt
er eên. Dan komen de tongen los.
„Dienk je noe, dat een kwakzalver meer
weet dan de dokters die jaeren estu-
deert hè?" „'t Is dan toch mar zoö, dat
en mensen geneze heit, die al jaeren
emeêsterd (gedokterd) hao. Hie kiekt
mar nae t' waeter in dan zeiten, wat er
an haepert." ,'t Ouwe Keesje begint te
lachen. „Da's waer", zeiten, „een boertje
in Flakkeè wou d'r zoó'n kaerel es tus
sen neme, in gieng met een flesje pae-
repisse nae z'n toe. Hie bekeek het es
goewd en zei tegen 't veintje: „ik zal je
een recept geve. Waar kom je van
daan?" Toe schreef 'n wat op een pap-
piertje, dee het in een brievezakje mit
een lakje d'r op in zei, dat en deêrmee
in Menheerse mar nae den apteek most
goó. 't Veintje hao de groóste lol in toe
de boot an was, gieng en nae Teepe om
de medecienen klaer te maeken, in hie
nam een paer kammeraos mee. Teepe
sniejt 't envelopje ope, leest het briefje
in kiekt 't boertje an. Dan gooit 'n t'
pappiertje op den hoekbank in zeit: dat
moet u zelf maar klaar maken, man.
Wat stieng d'r op? Geef de patiënt
iedere dag een portie haver en een paar
bossen klaverhooi." Nu barst het aan
dachtig luisterende hoekvolk in een da
verend gelach los. „Wastie effen goewd?
Kreeg dat veintje z'n stikke fien esné-
je?" „Jao, je mot mit zokke kaerels be
ginne!
Dan is 't tijd voor 'n bakje; ze gaan
om de „kofje" en komen dan na een
half uur weer „vromme". Maar Joris
is wat laat. „Hei je de aerepels voor
't wuuf motte schelle?" plaagt er een.
„Ik binne niejt zoó'n janhen as joe."
een voorloper van de uitverkoop betrof.
Toen kwam de aap uit de mouw. Want
de procureur-generaal zei in zijn re
quisitoir, dat de wet op de uitverkoop
inderdaad „nogal vaag" is. Wat natuur
lijk niet weg nam, dat een flinke boete
uit de bus kwamNu wachten op de
fantasie van de winkeliers bij de aan
kondiging van hun volgende clande
stiene voor-uitverkoop!
(Gelezen in: Toga Taria van „Burger
recht")
Van Flakkee reeds 328 vrachtwagens
verzonden.
De ongeveer een maand geleden be
gonnen aktie, voor het inzartielen van
veevoer voor de getroffen veehouders
in de droogte-gebieden, gaat nog steeds
door.
Vanaf het begin hebben de landbou
wers op Flakkee zich ook spontaan in
gezet voor hun collega's. Aan de Plaat
selijke Bureauhouder van de Prov.
Voedselcommissaris te Middelharnis
werden flinke hoeveelheden veevoeder
toegezegd en al reeds naar diverse stre
ken in het land verzonden. De militaire
wagens zorgden voor het transport en
nog dagelijks gaat de aktie door.
Tot en met woensdagavond 4 novem
ber zijn vanaf Flakkee in totaal 328
vrachtwagens met bietenblad, hooi, stro
en voederaardappelen (geheel gratis)
het eiland afgegaan. Het grootste aan
deel hiervan vormt vanzelf de „bieten-
kop".
Op de foto ziet men een groep mili
taire wagens geladen met bietenblad
op de veerboot „Van der Schuyt" te
Ooltgensplaat-Sluishaven.
„Man, hou je niejt groóter dan je bint.
Je wuuf zal je d'r best anzette. De veint
hiejt et hood van 't gezin, mar 't wuuf
is de nikke in die draoit het hoód wel
zoó ze wil." Gelach. „Kaerel, al is dat
noe bie joe tuus zoó, dan weet je nog
niejt, hoe 't bie 'n aore is. Mar van joe
wete m'n het wel." Opnieuw gelach.
Zo kaatsen ze elkaar de bal toe op den
hoek, op de kaoje, op den diek, bie de
fairbank, overal waar de hoekers elkaar
opzoeken voor de gezelligheid, om er
eens uit te zijn, of ook wel om er maar
stil bij te staan. Die laatsten zeggen
niets, maar ze voelen zich toch opge
nomen in een gemeenschap, die ze niet
missen kunnen. Praters zijn er bijna
altijd. Er gaan maar weinig dominees
voorbij, als je begrijpt wat ik bedoel.
Zijn het overdag meestal de ouden
van dagen, 's avonds vooral ko
men er ook de werkmensen bij. Dan
wordt het drukker en vaak levendiger.
Daar komt bij de „kro" een jonge kerel,
die een tijdje in Holland gewelkt heeft.
„Zoó, Leen, kom je weer es om de
Fotohandel J. Zandstra
Sommelsdijk
mamme? In hoe goot het over waeter?"
„Ik heb het daar best naar m'n zin,
beter dan hier in dit gat" „Wel, wel,
in je bin je moerstaele aok al vergete,
merk ik
En dan komen de tongen los. „Hie is
net as Dirk van Sanne, die hao in Hol
land omme weze draoje in toe 'n vrom
me kwam, was 'n op in top een Hol
lander, die mooie liedjes hao hoóre
zienge in grote spiegelruiten ezieje hao."
„Die meid (dochter) van Nelis kon aok
geen Goeries meer, toe ze tuus kwam.
Ze zag een rieve (hark) stoó in vroeg
an der vaoder, wat dat voor een diengk
was. Ongelokkig trapte ze d'r even lae-
ter op hie stieng mit de taón nae vo
ren op de grond en kreeg ze een
flienke klap van de stele tegen d'r kop.
„Die vervloekte rijf", riep ze, in d'r
vaoder zei: „ik binne blie, dat je je
oude kennis nog kent, want je heit er
dichte genog mee nae 't land eweest bie
't hooien." „Nee veintje," zegt een derde
tegen Leen, praet joe mar gerust Goe
ries hier in perbeer dan mar Hollands
te klessen buten 't eiland."
Ze weten op den hoek alles van
iedereen en wat ze niet weten, maken
ze er wel bij. Komen de nozems ter
sprake, dan zijn ze het er over eens,
dat die „mar es fèrrem op d'r bast"
moesten krijgen. En dan komen ze los
over d'r eigen baldadigheden vroeger
hoe ze appelen en peren gingen stropen
in de tuinen, hoe ze iedere keer het var
ken van den ouden Faas uit t' hok lie
ten, zodat de man er achterheen moest
om het binnen te krijgen hoe ze de
veldwachter uren achter zich lieten
draven, maar ook, hoe ze er soms van
langs kregen. „Weet je 't nog, dammen
altied bie Kors 's wintersaeves de deure
ope gooide, azzemen uut schole kwam-
me in dan harde vortliepe as 'n op
kousje achter uus anzat?" „Jao, mar
een paer jongens heiten toch es een
vule pupe laete raoke. Hie hao een eind
je van z'n huus een touwe langs de
grond eleid, dat 'n an een paeltje vaste-
maekt hao en zelf zat in 't donker an
de overkante van de straete mit 't aore
ende in z'n hand. Deer kwamme de jon-
ges, gooide z'n deure ope in toe d'r
vandeur. Mar hie trok het touwe strek
in deer streke d'r een paer voor de
grond, mit bloeiende neuzen in buien
op d'r kop van wat bei je men. Hie zou
ze dood hae kunne laete valle, mar 't
was uut mit de plagerieje. De burge
meester kwam op schole om de jon
gens een standje te geven in te waer-
schoewen." „Jao, deer was ik bie, men
wazze altoos 's aevens doewnde in ik
hè 't idee, dat de jongens van noe heel
wat minder uuthaele dan wiele dae
hao," merkte een ander op.
„Hei je hoord, dat Jan Vos uut
Menheerse dood is? Ze zegge, dat 'n
dood in 't land lei." Ja, sommigen
hebben hem wel gekend, in ieder geval
van hem gehoord, „'t Was een harde
veint, die altied mar werkte om z'n
haopje groóter te maeken in noe is z'n
net zoó nae as ieder aore, want hie kan
niks meeneme. Hie most een bonke geld
hè, mar de èrrebeiers konne nooit ge-
nogt doewe nae z'n zin. Een vrouwe kon
niejt leije." „Dan kunne noe de neven
in nichten deêle", zegt een tweede.
„Mar z'n vaoder was aors. Die liep d'r
wel altied slordig bie in dan zei de
vrouwe: man kleê je noe es netjes an.
Voor wie? zei 'n dan, ze kenne m'n hier
ommers allemaele. In as z'n nae de
stad gieng in z'n vrouw wou dat 'n z'n
goeie goewd andee, dan zeijen: voor
wie? ze kenne m'n daer ommers niejt."
„Maar 't was een vlotte veint voor
iederendeên, aok voor z'n mensen en
z'n tonge was goewd. Ik hè wel es hoó
re vertelle, dat 'n nae 't Witte Huus in
Rotterdam stieng te kieken, toe ze dat
an 't bouwen wazze in 't al boven alles
uutstak. En heertje vroeg hem, waer 'n
zoó nae keek. Ik weet niet, wat dit
worre mot, zei de ouwe Vos. „O, dat
woordt een gekkehuus voor boeren"
kreeg hij ten antwoord, in prompt deer
op zeit 'n: „hao 'k niejt edocht, voor
heêren zou 't wel te klein weze." Allen
hebben schik.
Nu krijgt Hansje een beurt. Hansje
doet negotie, hij verkoopt in zijn win
keltje van alles en trekt er ook met de
kar op uit naar de buitenmensen. „Joele
glaove 't niejt", zegt hij altijd, „mar ik
geve m'n klanten altoos de spullen
voor minder dan ze mien zelf koste."
„Mar weer leef je dan van Hans?" „Dat
doewek van m'n groóten omzet." „Mar
kaerel, hoe meer je verkaopt, hoe har
der je achteruut goot." „Dan bin ek net
as de hoenders," zegt Hansje, „die krau-
we aok altied achteruut in ze pikke d'r
graentjes." Ze lachen allemaal, want ze
weten, dat Hans ook nog al eens een
graantje pikt. Dat is de humor van een
hoek.
e-
F. den Eerzamen.
Ouddorp
Om het verkeer tijdig attent te maken op eventuele stremming van de veer
diensten over de Westerschelde zijn kortgeleden waarschuwingsborden ge
plaatst bij de splitsing van de wegen Bergen op Zoom-Antwerpen en Bergen
op Zoom-Vlissingen onder de gemeente Woensdrecht. De borden, die worden
bediend door het personeel van een naburig benzinestation, dat zijn gege
vens telefonisch krijgt van de Provinciale Stoombootdiensten in Zeeland,
geven aan of en zo ja welke veerdienst is gestremd. Dit voorkomt
dat weggebruikers pas bij de veerhavens en dus opgesloten in Zuid-Be
veland ontdekken dat de veerponten niet varen en dan tientallen kilometers
terug moeten rijden om eventueel via de tunnel in Antwerpen Zeeuwsch
Vlaanderen te bereiken.
De bovenste foto toont het voor-waarschuwingsbord, dat naar believen in-
en uitgeklapt kan worden om een stremming aan te kondigen. Op de onderste
foto het hoofdbord, dat op vrijwel dezelfde wijze wordt bediend.
De najaarsveemarkt te Sommelsdijk
woensdag 4 november gehouden, ken
merkte zich door 'n ongekende druk
te. Er was zoveel volk op de been,
dat men wel over de hoofden kon
lopen. Van het begin van de Voor
straat af tot aan het Marktveld toe
was het een duwen en dringen en
kon men slechts voetje voor voetje
vooruitkomen. En dat was heus niet
om het vee hoewel er meer aan
voer was dan voorheen maar meer
om de kramen, die met allerlei lek-
kers, snuisterijen, luxe- en huishou
delijke artikelen, stoffen en kleding
gevuld waren. De marktkooplui wis
ten met de nodige humor de aandacht
op zich te vestigen vooral de leu
tige bananenkoopman met hoge hoed
en menige gulden is er achterge
laten.
De marktmeester de heer A. de Gans
had het deze keer wel bijzonder druk,
want al het gemeentelijk kramenmate-
riaal was uitgegeven. Er was geen
plaats onbezet tot zelfs in de St. Joris
Doelstraat toe. De kramen stonden nu
op het Marktveld tot aan de kerk; de
marktmeester had het zo geregeld, dat
het vee midden op de Voorstraat stond
en de handelaars in landbouwmachines,
o.m. Ford, Middelharnis; Van Rumpt,
Stad; A. de Lignie, S'dijk en meer an
dere, aan het eind van de Voorstraat
Zodoende is voor kijkers en kopers meer
ruimte verkregen.
De aanvoer van runderen was, naar
het ons voorkwam groter dan gewoon
en het viel ons op, dat er zoveel pon-
nies waren. Deze kleine, handige paard-
jes komen er steeds meer op het eiland;
ze worden voor allerlei doeleinden ge
bruikt, door melkboeren en voor andere
handel en ook wel door kleine land
bouwers voor vervoer. Voor tuinen bij
besproeiing e.d. bewijzen de ponnies
uitstekende diensten, omdat ze zo ge
makkelijk onder laaghangende bomen
door kunnen. En voor jongens zijn de
beestjes ook zeer attractief, want ze
kunnen er eens mee uit rijden!
Aanvoer
De aanvoer was als volgt: 56 runde
ren en 1' kalf; 5 paarden en 14 ponnies;
127 biggen en 2 varkens.
Prijzen voor aanvoer
Voor het grootst aantal aangevoerde
runderen ontving de heer Joh. Mooy-
aart de Ie prijs; Jan Troost de 2e prijs
terwijl de 3e prijs moest gedeeld door
de handelaren Wervers en Troost. De
heer Abr. Tieleman ontving hiervoor
de 4e prijs.
Voor de aanvoer van biggen ontving
dhr. Krijgsman te Middelharnis de Ie
prijs met 47 biggen; P. Groenendijk,
Dirksland met 42 biggen de 2e prijs en
Mach. V. d. Baan te Melissant met 40
biggen de derde prijs.
Prijzen paarden en ponnies
Voor de luxe paarden kon geen Ie
prijs worden verstrekt. De heer K. K.
van Es ontving voor een luxe paard de
2e prijs.
Zware paarden 3 jaar en ouder
Ie prijs voor J. Vroegindeweij Mid
delharnis, 2e prijs T. Vroegindeweij,
Middelharnis; Se prijs J. Vroegindeweij,
Middelharnis.
Luxe paarden 3 jaar en ouder
Ie prijs J. Vroegindeweij Middelhar
nis; 2e prijs B. de Ruiter te Sommelsdijk
en 3e prijs T. Vroegindeweij te Mid
delharnis.
Prijzen voor ponnies
De heer Keuvelaar N.-Tonge ontving
de 1ste pr. voor ponnies grote maat; 2e
prijs voor K. K. van Es te Dirksland en
3e prijs voor J. Vroegindeweij te Mid
delharnis.
Ponnies kleine maat: Ie prijs van
Nimwegen, Sommelsdijk; 2e prijs Keu
velaar te Nieuwe Tonge; 3e prijs Vis
van Heemst te Sommelsdijk; 4e prijs K.
K. van Es te Dirksland; 5e prijs Van
Nimwegen te Sommelsdijk.
Voor runderen werden geen prijzen
toegekend. De handel in runderen was
slap, gezien het gebrek aan veevoer.
naar
Telefoon 2438
Middelharnis
Bestellingen pulp met 15"/o gekort.
De suikerfabriek te Puttershoek heeft
aan de landbouwers die pulp hebben
besteld, doen weten, dat ten gevolge
van de ongekende droogte de regering
zich genoodzaakt ziet om een grote hoe
veelheid suikerbieten aan de suikerfa
brieken te onttrekken en toe te wijzen
aan de daarvoor in aanmerking komen
de veehouders in de streken, die door
de droogte het zwaarst zijn getroffen.
Hierdoor vermindert vanzelfsprekend
niet alleen de door de suikerfabrieken
te verwerken hoeveelheid suikerbieten,
maar ook de beschikbaar komende
hoeveelheid pulp.
Aangezien hierdoor de aan de fabriek
te leveren hoeveelheid suikerbieten en
daarmede tevens de pulpproduktie be
langrijk vermindert, ziet men zich ge
dwongen om op all gekochte pulp een
korting van ISVo toe te passen.
