Bewogen raadsziWng ie Melissani
r
e sluikeR
Portretwerk
Dhr. Van der Spaan niet tevreden
met beleid van b. en w.
Motieven wist hij echter niet
aan te voeren
reportages
FOTO ROTSMA
25
Vervolgverhaal
door W. Schippers
Bladz. 2
*,E I L A N D E N - N I K U W S"
Dinsdag 3 november 1959
De gemeenteraad te Melissant kwam vrijdagmiddag bijeen, onder presidium
van burgemeester H. Bos, die voor de eerste keer de gemeentebegroting hielp
afliandelen. Het werd een min of meer bewogen zitting, daar de beer v. d.
Spaan bij het houden van zijn algemene beschouwingen het beleid van b en w
aanviel en zelfs op een reeds genomen besluit wilde terugkeren. Op de vraag
van de voorzitter om de ingrijpende beweringen met bewijzen te staven,
werden wel enige dingen naar voren gebracht, die in feite niets met het
beleid van b en w uitstaande hadden. De voorz. sprak zijn afkeuring uit over
de insinuerende wijze, waarop een en ander was naar voren gebracht. Het
tekort op de begroting bedraagt 32.000,de saldi-reserve is uitgeput.
Na opening door de voorzitter wer
den de notulen vastgesteld en enige in
gekomen stukken voor kennisgeving
aangenomen, (o.m. bleek de gemeente
rekening 1958 door G.S. te zijn goed
gekeurd).
De begroting 1960 van de Stichting
Drinkwaterleiding vond geen bezwaar.
Het krediet in rek. crt. met de N.V.
Bank van Ned. Gemeenten zal voor
1960 40.000,— bedragen.
Erfpachtsuitgave
Voorstel tot het uitgeven in erfpacht
van een perceel grond aan J. Mans,
onder intrekking van het raadsbesluit
van 24 april 1959, voor zover dat be
sluit betrekking heeft op verkoop van
hetzelfde perceel aan de aanvrager.
Bij raadsbesluit van 24 april 1959 is
aan J. Mans, Julianaweg 12, een perceel
grond ter grootte van 215,5 m^ gelegen
aan de Marij keiaan, verkocht voor
7,53 per m^. Voordat de koopakte
werd verleend, heeft Mans, die in te
genstelling tot de oorspronkelijke be
doeling thans een woning gaat bouwen
voor de verkoop aan derden, verzocht
van de koop te mogen afzien en de
grond in eeuwigdurende erfpacht te
mogen ontvangen. B en w hadden hier
tegen, gezien de gewijzigde omstandig
heden geen bezwaar en stelden voor:
a. het raadsbesluit van 24 april 1959 in
te trekken voor zover dit betrekking
heeft op de verkoop van grond aan
Mans;
b. de in het besluit van 24 april 1959
bedoelde grond in eeuwigdurende erf
pacht aan Mans uit te geven tegen een
canon van 0,30 per m^ per jaar. Hier
mee ging de raad akkoord.
Protest tegen toneel
Voorstel tot wijziging van de Veror
dening op de heffing van een belasting
op toneelvertoningen en andere verma
kelijkheden.
In een vorige vergadering hebben b
en w toegezegd te zullen nagaan of en.
zo ja in hoeverre het gewenst is de be
staande belastingverordening te wijzi
gen met het oog op de in de praktijk
gebleken bezwaren die de toepassing
van die verordening oplevert voor de
ontplooiing van het culturele leven in
de gemeente.
Zij zijn tot de conclusie gekomen,
dat het, met behoud overigens van de
mogelijkheid tot belastingheffing van
andere vermakelijkheden, gewenst is de
plaatselijke verenigingen wat meer
armslag te geven en met name voor
deze de belemmeringen weg te nemen
welke de verordening vormt voor de
gewone jaarlijkse activiteiten.
Naar hun mening kan dit worden
bereikt door de bestaande tekst van art.
5, luidende: „Van de belasting zijn vrij
gesteld: vermakelijkheden, uitgaande
van verenigingen, tot welker eigenlijke
doel en gewone werkzaamheden het ge
ven van vermakelijkheden niet behoort,
voor zover deze vermakelijkheden voor
elke vereniging niet meer dan eenmaal
per kalenderjaar plaats hebben en zon
der betaling van toegangsgelden uitslui
tend voor leden en introducé's toegan
kelijk zijn."
te wijzigen als volgt: „Van de belasting
zijn vrijgesteld: vermakelijkheden, uit
gaande van verenigingen, tot welker
eigenlijke doel en gewone werkzaamhe
den het geven van vermakelijkheden
niet behoort, voor zover deze vermake
lijkheden voor elke vereniging niet
meer dan tweemaal per kalenderjaar
plaats hebben en geen toegangsgeld ge
heven wordt hoger dan 1,
Weth. V. Rossum (S.G.P.) merkte op,
dat het hier ging om de ontplooiing van
het culturele leven. Het woord „cul
tuur" wordt in zoveel vormen gebruikt
aldus spreker, in wezen betekent het
„beschaving". Nu hadden volgens spr.
toneelvoorstellingen en beschaving wei
nig overeenkomst; hij kon er dan ook
zijn stem niet aan geven.
„Er was toch in b en w geen Icwestie
over en het is toch geen meerderheids-
voorstel" bracht de voorz. in het mid
den.
Weth. van Rossum stemde dat toe
het punt was in b en w echter behan
deld, toen hij uit de vergadering weg
geroepen werd.
De voorz. zei verder dat het v. h. ook
al in de verordening stond. Het ging
hier om belastingfaciliteiten.
„Toneel wordt er door bevorderd"
meende weth. van Rossum.
„Het is geen nieuw element, al kan
het uitbreiding betekenen" stemde de
voorzitter toe.
De heer P. A. Leydens (A.R.) merkte
op, dat naar aanleiding van het 60-jarig
bestaan der muziekvereniging, gespro
ken was over opbloei van het culturele
leven. Spr. was daar niet tegen wanneer
het muziek en zang betrof; maar to
neelvoorstellingen maakte voor hem
een onderscheid en met dit punt ging
hij niet akkoord.
De voorz.: Dus U wou het zo redige
ren: „vermakelijkheden niet zijnde to
neelvoorstellingen?"
De heer v. d. Spaan concludeerde dat
de heren nooit een toneelvoorstelling
gezien hadden. Hij stemde toe dat er
misschien waren, die niet door de beu
gel konden. Maar als men neemt: „De
vis wordt duur betaald" van Esther
van Wijk, vond hij dat machtig van be
koring en een stuk dat veel goed heeft
gedaan t.a.v. de vissers. Zo zijn er im
mers ook goede en kwade films, aldus
deze spreker.
De heer D. Leydens wilde het in han
den van de burgemeester laten of het
kon worden toegestaan of niet. Spr.
had dan geen bezwaar tegen de redak-
tie.
„Er wordt erg door gedaasd over to
neel zei de heer Prins. U kiijgt toch
altijd eerst de tekst te zien, zodat kan
worden ingegrepen. Daar is meer con
trole op, dan op filmvoorstellingen.
De heer Molenaar (S.G.P.) onder
streepte wat de heer van Rossum had
gezegd. Hij wilde de deur niet open
zetten voor toneel.
„Het gaat nu over de belasting", al
dus de voorz. Hij nam aan dat ook dhr.
Molenaar tegen de redaktie was.
Bij stemming waren de heren P. A.
Leydens, Molenaar en v. Rossum tegen,
de overige heren voor. Het voorstel van
b en w was hiermee aangenomen met
4-3 stemmen.
Begrotingen
Aan het Algemeen Armbestuur werd
voor 1960 een renteloos voorschot ver
strekt van max. f 5000,De begroting
werd op advies van het commissielid
dhr. Leydens Sr. vastgesteld als ook de
begroting van het woningbedrijf over
1960. Uit de toelichting bleek, dat er op
1 jan. a.s. 77 woningen in exploitatie
zijn.
Dan volgde vaststelling van de ge
meentebegroting 1960. In de bijbeho
rende beschrijvingsbrief werd daarover
het volgende opgemerkt:
De begroting voor 1959 vertoonde
reeds een somber beeld, n.l. een be
schikking over de saldi-reserve tot een
bedrag van 29.390,98. Sedert de aan
bieding is deze beschikking reeds opge
lopen tot een bedrag van 37.049,75.
Gelet op de rekening over 1958 resteert
dan nog een saldi-reserve van 1.388(16
een bedrag wat voor de begroting 1960
buiten beschouwing gelaten kan wor
den, in afwachting van nog te doene
uitgaven ten laste van de dienst 1959.
Het punt is thans bereikt dat geen
saldi-reserve meer aanwezig is tot dek
king van de uitgaven.
Niettegenstaande het feit dat de ra
mingen voor 1960 zich beperken tot de
allernoodzakelijkste voorzieningen ver
toont de begroting wederom een nade
lig slot en wel van f 32.238,36.
Bij het aanbieden van de begroting
voor het dienstjaar 1959 spraken b en
w er hun bezorgdheid reeds over uit
dat de stijging der uitgaven niet wordt
gecompenseerd door een gelijke stij
ging der inkomsten. De thans aangebo
den begroting toont aan dat de stijging
der uitgaven is voortgegaan terwijl er
weinig verandering in de inkomsten is
gekomen.
Reeds op 18 december 1957 werd door
b en w verzocht om verhoging van het
basisbedrag der algemene uitkering uit
het gemeentefonds. Op dit verzoek werd
echter afwijzend beschikt.
Voor de tweede maal werd een verho
ging gevraagd op 30 juni 1958, speciaal
voor het uitvoeren van het riolerings-
plan, doch op dit verzoek werd tot he
den nog niet beschikt.
Gezien de toestand der financiën
kunnen belangrijke werken thans niet
worden geraamd en tal van wensen
blijven bestaan.
De heer D. Leydens bracht namens
de commissie dank voor de samenstel
ling van de begroting, al gaf deze geen
opwekkend beeld met een tekort van
f 32.000,Nu wordt er wel aangera
den deze schadelijke post in 10 jaar af
te schrijven, maar dit houdt in, dat de
Prima
en niet te evenaren
nieuwe begroting met rente en afschrij
ving met 4500,bezwaard. De toe
komstige uitkering uit de nieuwe fi-
nantiële regeling is te klein, zodat het
vooruitzicht is, dat we nooit meer uit
de schuld komen, aldus spreker. Hij zag
er geen uitzicht in.
Op sommige posten had de commissie
opmerkingen; het gebruik van de auto
van de burgemeester was naar zijn
zeggen vergeleken met vergoedingen
in andere gemeenten niet te duur. In
principe vond hij het niet juist, dat het
een „gemeenteauto" was hij zag lie
ver dat de auto van de burgemeester
zelf was, met een toelage van de ge
meente. Bij de post brandweer kwam
spreker op de subsidie 40,per lid)
waarnaast hij nog een post zag van
400,waarvan hij vroeg waarvoor
die bedoeld waren. Als zij aan de
f 600,te weinig hebben voor onkos
ten, vond hij het niet verantwoord dat
er nog eens 400,naast stond.
De B.B. nam spr. ook onder de loupe.
Hij wist dat het een post waar men
niet onder uit kon, maar zit er wat in
voor de gemeente, vroeg spreker.
Oefent de B.B. nog?
De voorzitter de heer Leydens aan
horend, vond het uit beleidsoverwegin
gen beter deze posten bij behandeling
van de hoofdstukken te zien. Dit werd
goedgevonden.
De heer v. d. Spaan hield dan een
algemene beschouwing
ongeveer in de volgende bewoordin
gen. Hij zei een zeer onaangenaam ge
voel over zich te hebben; hij was niet
tevreden met het beleid van b en w.
Hij wist dat de burgemeester het druk
had, maar die regeert niet alleen, de
wethouders moeten mee-regeren. Het
toezicht in de gemeente vond hij bar
en bar slecht! Als dat beter was kon er
veel schade worden voorkomen. Ook
vond spr. het nodig dat de Technische
dienst op de vingers werd getikt. Als
men het gemeentebelang wil dienen,
moet men geen mensenvrees hebben. In
het schilderwerk gem. huis, onderwij
zerswoning, zag hij een onrechtvaardig
heid; hieraan had de Vogel niet mee
mogen doen. Het kwam z.i. toe aan
schilder Bakker. Hij had vernomen dat
het schoonmaken van de riolering niet
was gegund aan Mans, ofschoon deze
de laagste inschrijver was. Hij vond dat
het diende te worden gegund aan de
gemeentenaren.
Bouw verenigingsgebouw en school-
woning duurde te lang; hij hoopte dat
het college van een en ander nota zou
nemen.
Meestal wordt een alg. beschouwing
besloten met de woorden, dat Gods ze
gen op de arbeid mag rusten. Hij zou
dat niet doen het was z.i. een af
gezaagde term, en glad overbodig! De
zegen van God is er altijd hij doet
regenen over rechtvaardigen en on-
rechtvaardigen en geeft de wasdom aan
beide. God Zelf is de zegen aldus spr.,
alleen de mens bederft het grondig! Ik
dank U voor uw aandacht aldus besloot
de heer v. d. Spaan.
Ingrijpend
De voorz. vond de beweringen, die
niet met bewijzen waren gestaafd, in
grijpend. U durft te zeggen: het toe
zicht is slecht, de wethouders regeren
niet mee, en geeft insinuering aan
mijn adres aldus spreker, die dit wel
eens nader wilde toegelicht zien.
„Dat is bekend genoeg" antwoordde
de heer v. d. Spaan.
„Noem de feiten?" maande de voorz.
Dhr. V. d. Spaan: Het trottoir onder
aan de dijk is een groot schandaal!
De voorz. En verder?
Dhr. V. d. Spaan: „De goten lekken!"
„Welke goten? vroeg de voorzitter
„Hier en daar...." antwooi'dde dhr.
V. d. Spaan, o.m. van het gemeentehuis
en ook is het hekje van de O.L. school
weggerot, wat niet zo zou zijn als het
op tijd was geverfd. Waarom doet de
Techn. Dienst
„Dus U meent, dat een lekke goot en
een niet geschilderd hek oorzaak is van
niet voldoende toezicht door het ge
meentebestuur?" viel de voorz. in de
rede.
„Nee, nee, daar moet de techn. dienst
naar kijken," zei de heer v. d. Spaan.
„Zijn dat nu punten en motieven, dat
de wethouders niet mee-regeren? vroeg
de voorzitter.
„Nu het regent schildert men het ge
meentehuis en toen het droog was niet!"
wierp dhr. v. d. Spaan nog gauw in het
midden.
„Dat is in de vorige vergadering tot
en met doorgesproken", antwoordde de
voorzitter, dat gaan we nu nog niet
eens doen.
„Eenzijdig" gaf de heer v .d. Spaan
terug. „U zei toen dat het met goedvin
den was van de schilders wat anders
blijkt te zijn."
„Dat punt is afgehandeld in de vorige
vergadering" antwoordde de voorzitter.
„Maar voor mij niet!" bitste de heer
V. d. Spaan terug. „Dat is allemachtig
makkelijk!"
„We zijn geen kleine kinderen, dat
we over een afgedane zaak, die de in
stemming had van de raad bezig blij
ven, aldus de voorzitter.
Spr. vroeg verder of v. d. Spaan wil
de doorvoeren, dat geen openbare in
schrijving buiten de gemeente mocht
plaats hebben.
Dhr. V .d. Spaan: „Ik heb gezegd, dat
Mans de laagste inschrijver is!"
„Dat is hij niet" was het antwoord
van de voorzitter. Het werk was ge
splitst in onderdelen. „Hij is de laagste
inschrijver" hield dhr. v. d. Spaan vol,
wat de voorzitter weerlegde.
Dhr. V. d. Spaan: „Ik vind het ge
meen! Kunnen we er over stemmen?"
De voorz.: „Het raadsbesluit is reeds
genomen!"
„Maar nog niet goedgekeurd terug
van Ged. Staten" meende dhr. v. d.
Spaan. Spr. had in de vorige vergade
ring gezegd, dat Mans de riolen zou
krijgen en de anderen.
„De gelden zijn beschikbaar gesteld"
daarmee is dat punt af, besliste de
voorzitter.
„U moet er niet om heen draaien!"
voegde dhr. v. d. Spaan de voorz. toe.
De voorz. werd het blijkbaar zat en
zei nogmaals dat hij dit punt niet nog
eens opnieuw aanhangig wilde maken.
Als het raadsbesluit is goedgekeurd
terugontvangen, wordt de uitvoering
door b en w nader geregeld. De voorz.
sprak afkeurend over de insinuerende
wijze, waarop een en ander was naar
voren gebracht. De slotopmerking, dat
Gods zegen toewensen overbodig was,
had hij voor kennisgeving aangenomen.
Weth. Keyzer merkte nog op, dat b
en w bij nauwkeurig bestuderen van de
begroting dingen tegen gekomen waren
die verandering behoeven en die terde
ge onder de loupe zullen worden geno
men.
„Dan krijg ik toch gelijk" was het
laatste woord van dhr. v. d. Spaan.
De voorzitter ging over tot hoofd-
stuksgewijze behandeling van de begro
ting en bezag eerst de opmerkingen van
de heer D. Leydens over de gemeente
auto.
De voorz. zei hierop, dat er een raads-
verslag aan ten grondslag lag, waar
moeilijk op was terug te komen, om
dat de wagen er eenmaal is. De wijze
waarop de auto gefinancierd is, heeft
voor Melissant bepaalde voordelen; het
is gebaseerd op het inwonertal van de
3 gemeenten. De grootste gemeente
draagt er het meeste aan bij. Als Me
lissant b.v. 25 et per km zou moeten
betalen zou men veel duurder uitko
men. Het pricinpiële bezwaar kon spr.
niet aanvoelen.
„We zijn er toen vóór geweest" zei
dhr. V. d. Spaan, hij was er nu niet voor
om dit ongedaan te maken.
De heer D. Leydens ging uit van zich
zelf en zei dat hij liever een eigen auto
zou hebben. Het was niet een finantieel
bezwaar, maar een principieel punt.
Voor de voorzitter was het geen
kwestie de wagen was er reeds, toen
hij kwam.
Weth. Keyzer merkte op dat er beter
niet over gesproken kon worden. Me
lissant is niet slecht af meende hij.
De voorz. merkte op, dat de raad een
burgemeester niet kan dwingen een
auto te nemen! Hij kan het ook op de
fiets doen! Zou dat in het belang zijn
van de gemeente vroeg spreker? Als er
een dienstwagen is compliceert dit, dat
de burgemeester daarmee de belangen
der gemeente dient.
De heer D. Leydens bezag het zo, als
hij burgemeester was zou hijzelf een
auto aanschaffen.
„Maar U kunt niet in een andermans
portemonnee kijken" zei de voorzitter.
Van dit punt werd afgestapt.
Over de bijdrage voor de brandweer
zei de voorz. dat er 40,per persoon
(of 600,totaal) is uitgetrokken, wat
verstrekt werd met het doel dit te be
stenamen voor die uitgaven die geen
betrekking hebben op de taak van de
brandweer. De 400,zijn geraamd
voor de opleiding, die volgens b en w
moeilijk uit de subsidie kan bestreden
worden.
De heer Leydens herinnerde, dat de
raad indertijd besloten had, dat van die
f 600,alles zou worden gedaan en
er later geen declaraties zouden komen.
Hij had geen bezwaar tegen de gelden,
maar het klopte z.i. niet met het in
dertijd genomen besluit.
De voorz. merkte op, dat er een mis
verstand over bestond en was er voor
deze kwestie eens rond te praten, ook
met de brandweer. Later wilde spr. het
nog eens ter tafel brengen.
Dan kwam de voorz. terug op de post
van de B.B., die gebaseerd was op het
aantal inwoners. Er is momenteel geen
blokhoofd; spr. had gepoogd andere le
den te animeren, wat nog niet met suc
ces was bekroond. De belangstelling is
maar gering verzuchtte spreker.
De heer Leydens kwam terug op de
houten gebouwen van de speelweide.
Er staat een afschrijving voor van 40
jaar, die gezien de achteruitgang nooit
zal worden uitgediend. Spr. vond het
een geflatteerde post op de begroting.
De voorz. was het daarmee eens, en
zei, dat 40 jaar voor houten gebouwen
veel te lang was. Dit moest t.z.t. op een
reëeler basis gebracht.
De heer D. Leydens had bezwaar te
gen de post zwemgelegenheid, die voor
Melissant 500,— bedraagt. Alleen de
jeugd van Kralingen maakt er volgens
hem gebruik van. Spr. vond het een
algemeen belang, maar vroeg zich toch
af, betaalt Melissant niet te veel.
De voorz. antwoordde dat er een le
denadministratie was; het leek hem de
moeite waard hier naar te informeren.
De heer Prins beweerde dat de Me-
lissantse jeugd er wel veel ging zwem
men. De ledenlijst geeft geen voldoende
controle; er zijn veel kinderen die een
kwartjs betalen en dan ook zwemmen.
Hij wist dat er wel een 50-tal kinderen
van 6-12 jaar goed hebben leren zwem
men.
De heer D. Leydens had zijn bewering
gebaseerd op de drommen jongelui die
aan de Zuiddij k gaan zwemmen.
De voorz. dankte de heer Prins voor
zijn inlichtingen en waar er grote fi-
nantiële zorgen waren aan een zwem
gelegenheid als deze, wilde spr. de post
zo laten, waartoe werd besloten.
De heer D. Leydens (die nog altijd
sprak namens de commissie) merkte bij
de post gemeente-personeel op, dat dhr.
Witvliet na alle aftrek slechts 55,
per week in zijn hand kreeg. Hij vroeg
b en w deze bezoldigingen eens na te
gaan. De voorz. wilde dit doen, maar
meende dat de maximaal toelaatbare
normen waren toegepast. Als ze kun
nen worden opgevoerd, zal b en w dit
niet nalaten zegde spreker toe.
Verder merkte de heer D. Leydens
bij de post sneeuwruimen op, het be
drag voor de zandstrooier 1500,
niet ineens af te schrijven, maar in 5
jaar.
De voorz. antwoordde dat bepaalde
posten worden beschouwd als een een
malige uitgave. Zo ook met de zand
strooier.
De heer D. Leydens vond de post
brandstoffen O.L. school buitengewoon
hoog. 1100,Het is een schadelijke
post, omdat deze doortelt ook voor bijz.
onderwijs.
De voorz. zegde toe maatregelen te
nemen deze post zoveel mogelijk te
drukken. Er zijn reeds consignes over
gegeven. Verdere vragen waren er niet;
de begroting werd daarna z.h.s. vast
gesteld.
De voorz. voegde er nog aan toe, dat
het de eerste maal was dat hij hier als
burgemeester een begrotingsbehande-
MIDDELHARNIS
Tentoonstelling Ambacht en klein.
industrie. Naar wij van bevoegde zijdf
vernemen, zal op maandag 9 november
1959, des namiddags half drie, in d^
aula van de Technische School te Mid-
delharnis, een bespreking worden gg.
houden over het organiseren van een
tentoonstelling voor het Ambachts er,
Kleinindustriebedrijf.
Bij deze bespreking zal aanwezig zijj
de Rijksmiddenstandsconsulent, de "Wel.
edele heer T. de Boer, die de Motieven
voor een dergelijke tentoonstelling na
der zal uiteen zetten.
Zie de advertentie in ons blad op
vrijdag 6 november.
Opbrengst collecte Toogavond. De
opbrengste van de collecte die op de
Toogavond aan de deur van de kerk is
gehouden, heeft opgebracht de som van
218.-.
DIRKSLAND
Bezichtiging nieuw Verenigingsge
bouw^. Nu het gemeentelijk verenigings
gebouw „De Schakel" onlangs officieel
in gebruik is genomen wordt de bevol
king van Dirksland in de gelegenheid
gesteld dit gebouw te bezichtigen op
donderdag 5 nov. a.s. tussen 7 en 9 um
's avonds. Gedurende deze tijd zal de
muziekvereniging „Amicitia" in het ge
bouw concerteren.
HERKINGEN
Middenstandsavond De afdeling Her-
kingen van de Kon- Ned. Midden-
standsbond zal op 3 nov. a.s. in het ver-
enigingsgebouw „Ons Huis" een propa-j
gandaavond houden. Als sprekers zul-f
len optreden de heer Hagelen, die zal
spreken over o.m. omzetting van een
zaak in een firma, overdracht van een'
zaak aan een derde, berekening van
goodwill en de heer Mr. D. Kluiver,
secretaris van de Middenstandsbond,
zal spreken over de middenstands orga-
nisatie en wat deze doet. Vertoond zul
len worden enige films, o.a. de Zuider-
zeefilm in kleuren, het afschieten van
een raket naar de maan, de Nederland
se film de vangst van de eerste Hol
landse nieuwe in volle zee en een kleu
renfilm over het natuurreservaat in
Noord-Amerika. Deze avond is toe-
toegankelijk voor leden en genodigden.
Burgerlijke stand over oktober 1959,
Geboren: Pieter Adrianus z. v. C,
Hogerwerf en J. E. van Mourik; Bou-
dewijna d. v. H. Doornhein en C W,
van Saarloos; Willempje d v. C. Markus
en L. Markus.
Ingekomen: F. van den Tol en gezin
van Dirksland.
Vertrokken: L. W. Witvliet naar Eot-
terdam.
Gevonden voorwerpen: Een zilveren
ring met blauwe steen en een medaillon
met kinderfoto.
Verloren: Een zilver kettinkje mei
hanger. Inlichtingen bij de postconi-;
mandant der rijkspolitie alhier.
Nieuws Herv. kerk. A.s. zaterdag 1
nov. des avonds van 7-8 uur zal er in
het jeugdgebouw der Herv. kerk zitting
worden gehouden tot de ontvangst van
zitplaatsgelden en erfpachten. Daar dit
de laatste zitting is, worden allen ver
wacht omdat het verder onkosten voor
de betrokkenen zal opleveren.
ling voorzat; hij was bijzonder tevre
den over de samenstelling en braclit
daarvoor hulde aan het secretarie-per
soneel.
Begrotingswijziging. Als eerste begr-
wijziging 1960 werd 300,— gevoteerd
als deelname in de kosten struktuur-
plan; een bedrag van 40,voor ver
hoging subsidie aan de Stichting voor-
en nazorg Geesteszieken en een bedrag
van f 225,als bijdrage aan de Stich
ting Tandheelkundige Jeugdzorg op de
scholen.
Rondvraaj
De heer v. d. Spaan informeerde hoe
het stond met de bouw verenigingsge
bouw, waarop de voorz. zei in beslotei'
zitting mededelingen te zullen doen.
De heer Prins stelde voor, in ver
band met een voormalig genomen te-
sluit inzake studie-toelage een studie
fonds te stichten wat in b en w nade:
zal worden bekeken.
De heer Molenaar vroeg aandacls
voor de bestrating van de Pieterstraat
waarop de voorz. zei, dat deze veel tï
lijden had gehad van aanleg leidinget
wat nog niet was voltooid- Eerst late!
kan worden herbestraat zei de voort
die daarna overging tot een zitting me'
gesloten deuren.
„Laat mij er dan maar op uittrekken,
schipper, als ge het goedvindt. Ver lo
pen is toch niet iets, dat U aantrekt."
„Dan blijf ik maar aan boord. Arjaan
we kunnen later samen wel bij Joris
Bekkers gaan kijken. In elk geval moe
ten we winkelwaar gaan inslaan."
De nevel, die vroeg in de morgen al
les in een lichtgrijs waas had gehuld,
begon te wijken voor de krachtiger
wordende zonnestralen en toen Adriaan
Nitzema de Bato verliet, vertoonde de
hemel voor het geoefende oog van de
schipper reeds de kentekenen, die hem
een prachtige dag voorspelden.
Vlug liep de jonge schipper langs de
haven en onwillekeurig zocht zijn oog
de plek, waar hij voor het eerst voet
aan wal zette in het oude Zeeuwse ha
venstadje. Er lagen thans niet veel
vaartuigen in de haven. In de verte
stak de mast van een schoener omhoog
en van de gaffel woei de Engelse vlag.
Adriaan stelde zich voor, hoe het zou
zijn als hij weer het zeegat uit moest
aan boord van zulk een vaartuig en hij
kon het zich thans onmogelijk indenken
dat er een tijd geweest was, dat hij
hunkerde naar een plaatsje aan boord
van zulk een schip.
Het was hem niet meegevallen. Een
gevoel van weemoed maakte zich van
hem meester, nu hij dacht aan het laat
ste afscheid van zijn moeder. Die had
niet veel geluk gekend in haar leven en
toch was zij bijna altijd opgeruimd, en
welgemoed geweest, ondanks de druk
kende zorgen, die zij met Jauk deelde,
terwijl zij zich dankbaar toonde voor
ieder zonnestraaltje in hun armoedig
bestaan.
Adriaan moest denken aan zijn oude
schipper, die het ook niet voor de wind
was gegaan en die toch steeds zijn blij
moedige levenslust had kunnen bewa
ren. Onwillekeurig kwam de jonge Fries
de lievelingspsalm van Rudeman in de
gedachte: Gods verborgen omgang vin
den zielen waar Zijn vrees in woont.
Spoedig echter verdwenen die ern
stige beelden en overwegingen; de mor
gen was zo mooi en het jonge, krach
tige bloed bruiste hem door de aderen,
zodat de wandeling voor Adriaan Nit
zema een echt genot werd.
Hoe goed Adriaan zich steeds op het
water wist te oriënteren, aan de wal
was hij altijd direct het spoor bijster.
Evenals bij zijn eerste bezoek aan
Veere, liep hij ook nu weer op goed
geluk door de straten van Terneuzen,
en toch had schipper Rudeman hem,
duidelijk uitgelegd, waar hij heen moest
om langs de kortste weg in de buurt
van de turfhandelaar te komen.
Spoedig was hij het stadje doorge
lopen. Binnensmonds mompelde hij:
„Een laag huis met een grote schuur
moet het zijn, 't staat een eindje van
de andere huizen af en het is van de
weg gescheiden door een lage doorn-
heb, met een witgeschilderd hek voor
de oprit."
Hoe Adriaan echter rondkeek, hij vond
niets, dat op het hem uitgeduide huis
van de handelaar geleek. Wel bemerk
te hij, dat hij reeds meermalen op de
plek geweest was, waar hij zich thans
bevond, en dat hij met enige aandacht
naar het voor hem liggende huis bleef
staren. Dit kwam, omdat het leek op
de woning, die de schipper hem be
schreven had. Hij keek om zich heen,
of hij niet iemand zag, wie hij om in
lichtingen kon vragen. Het was echter
stil in dit gedeelte van het oude stadje
en slechts een paar kinderen speelden
voor de naastbijzijnde woning in de
zonneschijn. Op dit ogenblik kwam
iemand het voetpad afkuieren van het
huis, dat de jonge schipper daarstraks
in twijfel had gebracht. Het was een
frisse, flink uit de kluiten gegroeide
jonge dochter, en toen ze door de poort
op de weg kwam, naderde Adriaan een
paar passen en vroeg:
„Woont hier soms de turfhandelaar
Tasselaar of Hasselaar?"
Het meisje begon te lachen: „O, U
bedoelt zeker Kobus Hasselaar; nu, dan
zult U een kwartiertje moeten teruglo
pen, schipper; die woont meer de ha-
venkant uit."
„Dan moet ik er toch bepaald al eens
voorbijgelopen zijn, ik heb Terneuzen
al minstens driemaal achter elkaar
rondgekuierd", antwoordde de jonge
man.
„Me dunkt", merkte het meisje op,
„dat U dan toch wel eens eerder had
kunnen vragen naar Hasselaar; alle
mensen in Terneuzen weten, waar hij
woont. De kortste weg is nu deze rich
ting volgen tot aan de drie hoge beuken
en dan links afslaan tot aan de kruis
weg, die U, als U rechts afslaat, in een
minuut of wat bij Kobus Hasselaar
brengt."
Adriaan Nitzema moest onwillekeu
rig lachen, als hij er aan dacht, dat
schipper Rudeman hem ongeveer op
dezelfde wijze aan zijn verstand had
trachten te brengen, waar de turfhan
delaar woonde.
Hun weg liep tot aan de beuken in
dezelfde richting en de jonge schipper,
die met alle mensen gauw op zijn ge
mak was, bleef gemoedelijk naast het
meisje voortstappen en vertelde onder
tussen, dat ze gisteravond laat ifl Ter
neuzen waren binnengevallen met een
lading turf, in Groningen gehaald. Hij
vertelde verder, dat hij verleden jaar
ook in Terneuzen geweest was en dat
hij toen overnacht had in de Vuurbaak
bij Joris Bokkers. Of ze Joris Bokkers
uit de Vuurbaak ook kende?
Een eigenaardige glimlach speelde om
de lippen van het meisje, toen ze ant
woordde: „Zeker ken ik hem. En is het
U daar nogal bevallen?"
„Nu, dat zou ik denken, ik heb er
heerlijk geslapen, al was het dan ook,
dat de waard me maar ternauwernood
onderkomen wou verschaffen; de waar
din vond het echter goed, dat ik bleef,
en ik ben er haar nog dankbaar voor.
De volgende morgen, juist toen ik zou
vertrekken, maakte ik kennis met een
oude schipper.
„En ben je nog bij schipper Rude
man?" viel het meisje hem in de rede.
En toen Adriaan met verwondering
vroeg: „Hoe ter wereld weet U dat?"
riep ze lachend:
„Wat ik weet, doet er niet toe, schip
per, maar hier zijn de beuken en U
moet linksom, als U bij Kobus Hasse
laar moet wezen, goeie morgen."
Verbouwereerd keek Adriaan het
meisje na, dat met vlugge stap rechts
om ging en spoedig achter de huizen
was verdwenen.
De jonge schipper bleef nog een on
der de beuken staan; hij vond het oude
Terneuzen een buitengewoon aantrek
kelijk stadje.
Linksom, tot aan de kruisweg en dan
rechtsaf, had die aardige Zeeuwse hem
gezegd. Wonderlijk, dacht hij, het is iic'
of ik haar meer gezien heb, en ik zot
toch niet weten waar. Hoe ter wereld
komt ze er bij om te zeggen: Ben i'
nog bij schipper Rudeman?
Dat kon het huis van de turfman w^'
zijn, onderbrak hij zijn gedachtengaiis
Een klein woonhuis een grote schuur
een doornheg met witgeschilderd hek
het klopt precies, hier moet ik onge
twijfeld zijn.
Het witte hek stond open en Adriaa»
liep het ruime erf op, waar het krioel
de van kippen en duiven, die bij ziJ"
nadering kakelend en fladderend ee»
goed heenkomen zochten. Nu ging i' mm
schuurdeur open en een man van mid'jH
delbare leeftijd kwam het erf opstap-
pen en liep regelrecht op Adriaan toe.
„Ha", zei hij, „daar is een schippej
van mijn heer de Gorter uit Veere, rn^;
turf voor Kobus Hasselaar; of heb i*
liet mis?"
„Precies geraden", antwoordde
jonge Fries. Een ogenblik later zat M
met de gemoedelijke turfboer in die"- v
gezellige woonkamer.
Het was bijna een uur later, toe'''
Adriaan de gastvrije woning van
turfhandelaar verliet en hij zichzelf 1
opmerking maakte, dat hij nu to*
zachtjesaan tijd werd, om de Bato
gaan opzoeken.
(Wordt vervolg»
