goodwill Leden K.V, ^^Benjamm' kampeerden ie Oosierhoui Fa. KAPTEIN Naar een gedifferentieerde loonvorming Voorzichtigheid geboden Natuurramp in de Verenigde Staten (2) Slecht verteerbaar Dhr, J. van der Meide een voortreffelijk leider 32e jaargang Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond MEDITATIE „UIT MOAB" BINNENVERINGBED SCHUIMRUBBERBED TELEFOON 01870-2004 V .v^ Zondagdiensten artsen Vrijdag Êl augustus 1959 No. 2820 PEINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS Kedactie en Advertenties uitsluitend Telefoon K 1870—2629 Na 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930 ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. Bij contract speciaal tarief. Al dadelijk bij het optreden van het Kabinet-De Quay bleek, dat dit een an dere politiek zou gaan voeren dan de vroegere brede-basiskabinetten op het gebied van de loonvorming. Het was namelijk sedert 1945 onder de na-oor- logse noodzaak van overheidsdirigisme op allerlei gebied gewoonte geworden, dat de Regering bepaalde wanneer en in welke mate loonsverhogingen kon den worden toegestaan. In de eerste periode na de oorlog was dit systeem niet te vermijden. Maar voor de meer derheid van ons volk is het nimmer een ideaal geweest. Men beschouwde het als een noodzakelijk kwaad, waar men ten spoedigste af moest, omdat het een onnatuurlijk stelsel is. Dat het tot 1959 duurde alvorens er een koersverande ring kwam, werd veroorzaakt door de zeer grote invloed die de P.v.d.A. in alle naoorlogse kabinetten heeft uitge oefend. De socialisten zijn n.l. voor standers van een sterk gebonden en geleide economie, dus ook van geleide loonvorming. Dit ligt geheel in hun lijn. Het ideaal, waarnaar zij streven, de socialisatie der produktiemiddelen, kan slechts bereikt en gehandhaafd worden door beheersing van het gehele economische leven door de Overheid. Een bijkomende omstandigheid was, dat op deze wijze door een centraal geleide loonpolitiek, die van 1952 tot 1958 in handen was van de socialist Suurhof, het bepalen van het tijdstip en de hoog ste der loonsverhogingen een politieke aangelegenheid was, die wel in principe afhankelijk was van economische om standigheden, maar waarin de politiek een veel te groot woord kon meespre ken. Met dat specifiek socialistische systeem was het mogelijk van over- heisdwege periodiek de „welvaart te verdelen", ook als deze er niet was. Het was eveneens mogelijk politieke loonronden af te kondigen zoals in 1956 toen de P.v.d.A. met het oog op de ver kiezingen met een paradeobject voor de kiezers wou verschijnen. Aan dit systeem is nu terecht een eind gemaakt. De loonvorming is uit de politieke sfeer gehaald dat zullen we althans hopen waar ze niet thuis hoort en overgebracht naar haar nor male terrein, n.l. het bedrijfsleven. Reeds in 1955 was het zó, dat de meer derheid van de Tweede Kamer en van het bedrijfsleven vóór afschaffing van de geleide loonvorming was, maar zo lang dhr. Suurhof op Sociale Zaken re sideerde, kwam er niets van. Met het optreden van het Kabinet-De Quay ging echter het roer om en thans is een be ging gemaakt met een vrijere loonpo litiek, waarvoor de richtlijnen onlangs zijn gepubliceerd. De loonvorming wordt dus niet geheel vrij. In onze zeer ge compliceerde economie kan alleen de Overheid het geheel overzien en is zij ook de enige instantie, die coördinerend kan werken. Allerlei aspecten in het economisch leven: de betalingsbalans, de produktiviteit, de investeringen, de bestedingen, het prijsverloop enz. zijn bepalend voor de beheersing van de conjunctuur en daarbij behoort ook de loonvorming. Het ligt dus voor de hand, dat de Overheid bij de laatste een vin ger in de pap moet houden ten einde te verhinderen, dat ze een storende fac tor wordt in de gezondheid van onze economie. Daarom zal de Regering via het College van Rijksbemiddelaars ook het nieuwe loonsysteem onder controle houden, maar niettemin is er toch een principieel verschil met het tot nu toe gevoerde loonbeleid. Tot dusver bepaalde de Regering, wanneer het bedrijfsleven tot loonsver- lioging mocht overgaan en ook hoeveel percent deze mocht bedragen. Dat wa ren dus loonronden over de gehele linie. Ze hadden een sterk nivellerend karak ter, ook iets dat specifiek socialistisch is. Bedrijfstakken, die meer konden geven, mochten dat niet en andere, die eigenlijk niet zo hoog konden springen, kwamen in de verdrukking. Het ge volg was, dat dit soort algemene loon ronden een zeer sterke prijsverhogende werking had en de loon-prijs-spiraal der inflatie voortdurend in beweging hield, vooral doordat er meer met po litieke dan met economische overwegin gen zoals de produktiviteit gerekend werd. Bij de vrijere loonvorming gaat het initiatief niet meer uit van de Overheid maar van het bedrijfsleven zelf, dus van werkgevers en werknemers, die het sa men moeten eens zien te worden over nieuwe collectieve arbeidsovereenkom sten. Op deze wijze wordt de verant woordelijkheid voor de loonvorming verlegd van de Overheid naar het be drijfsleven, waar ze wezenlijk thuis hoort. Nu kan per bedrijfstak of zelfs per onderneming worden vastgesteld of loonsverhoging mogelijk is en zo ja, hoeveel. De mogelijkheid bestaat dus nu, dat de werknemers in goed rende rende bedrijven een grotere verhoging Krijgen dan bij een vaste loonronde, anderzijds echter ook, dat anderen in de z-g. marginale bedrijven achterblijven. Het hangt derhalve voor een deel van oe arbeidsintensiviteit der werknemers M, of de produktiviteit stijgt en dus ook of er een verhoging der lonen in n 'J^'* systeem bevat daarom een extra prikkel voor de bevordering van de produktiviteit. Bovendien wordt er bij een verhoging niet meer „ruimte" benut aan de economische ontwikkeling toe val en dat is een zeer voornaam voor- III „Toen maakte zij zich op met haar schoondochters en keerde weder uit de velden van Moab." (Ruth 1 6a) De aanleiding tot de wederkeer van Naomi uit Moab naar Bethlehem, was gelegen in het feit, dat zij gehoord had dat de Heere zijn volk bezocht had, hen gevende brood. In een diepe weg is ze op haar plaats gebracht. Daartoe heeft ze alles moeten verliezen. Haar geld, haar goed, haar man, haar kinderen. Endat alles was niet nodig geweest. Dat hoort u nu! De Heere heeft zijn volkbrood gegeven. Bethlehem is het „broodhuis" gebleven. Al dit leed had zo heel anders kunnen zijn, wanneer zij aan haar plaats was gebleven. Hoe dikwijls gaat 't zo in het leven. Wie God verlaat, heeft smart op smart te vrezen. Maar wie op Hem vertrouwt, op Hem alleen, ziet zich omringd door Zijn weldadigheen. Hoe veel leed en moeite zou Gods kerk zich kunnen be sparen door bij de voortduur te wan delen in Zijn wegen. Wat maakt onze zonde het voor de Heere altijd weer noodzakelijk, dat Hij in diepe wegen met ons wandelt. Zo diep, dat Naomi straks klagen moet: „Noem mij niet meer Naomi, maar noem mij Mara, want de Heere heeft mij bitterheid aange daan. Vol toog ik heen, maar ledig heeft de Heere mij doen wederkeren. Lezers Naomi is een beeld, zowel van de kerk in haar totaliteit, als van een kind van God in een bepaalde levens periode afzonderlijk. Mag ik U enkele overeenkomsten schetsen? Naomi is haar eigen weg gegaan. Een weg, die van de Heere af voerde en haar in Moab bracht. Wij hebben allen de plaats waar God ons gesteld had verlaten omdat we dachten het beter te zullen krijgen. De Heere moet van ons klagen: „Mij de springader der levende wateren hebben zij verlaten en ze hebben zich zelf bakken uitgehouwen; gebroken bakken die geen water houden." De mens wilde als God zijn en is daartoe zijn eigen gekozen weg inge slagen. Een weg, die van God afvoer de. En nu dolen we rond in Moab. In de wereld, die God niet kent en God niet dient. En ofschoon die wereld al tijd tegen valt en uiteindelijk niet an ders dan doornen en distelen voort brengt, klampen wij er ons hardnekkig aan vast. We zouden er in omkomen zo de Heere niet ingreep. Dat ingrijpen Gods is soms pijnlijk om 't vlees. Maar het slot is, dat we dan uit leren roepen: „Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik Heer' Uw gramschap dubbel waardig." Zo komt de ziel in haar weduwe- staat voor God. Een gesmade, bejaarde, verlaten, uit zichtloze weduwe. Wat een wonder, dat tot dezulken de boodschap gebracht wordt, dat de Hee re zijn volk bezoeken wil en geven brood. De treurende ziel vanwege de zon de, wordt gewezen op het vruchtbaar brood huis Bethlehem. De H. Geest laat zien, dat daar nedergedaald is het Brood des Levens. Is deze goede tijding ook reeds tot ons gekomen in het vreemde land? En zijt ge al onderweg er naar toe? De Heere nodigt U daartoe: „Komt, koopt en eet zonder geld en zonder prijs, wijn en melk." Behoren we reeds tot die wederke rende Slons? Dan wordt ook Naomi's belijdenis de onze: „Vol toog ik heen, maar ledig heeft mij de Heere doen we derkeren. „Vol toog ik heen!" Dat zal de belij denis van ieder wederkerende tot de Heere zijn. Wat was ik rijk in me zelf. Wat meen de ik U niet nodig te hebben, o Heere. Daarom toog ik van U weg. Dat deed ik! Het verhuizen naar Moab, was mijn daad! Uw daad o Heere was om mij te doen wederkeren. Zie zo werkt de Heere in al in zijn volk. Door Zijn Woord en Geest ontle digt Hij hen. Maakt Hij ze arm. Maar niet om ze in die armoede te laten omkomen. Nee, om ze te doen wederkeren! En wie wederkeert tot Hem, vindt daar een overlopende tafel vol van kostelijke en koninklijke gaven. En in Bethlehems broodhuis mag straks gegeten worden van 't Manna dat verborgen is. Zij zullen niet meer hongeren of dor sten, want verzadiging van vreugd is in 's Heeren Rechterhand, die Hij opent om ZiJA volk te geven, mild en over vloedig. Dirksland. C. J. Kesting. deel boven de overheidsloonronden, waarbij dit herhaaldelijk wel gebeurde. Loonsverhoging wordt beoordeeld naar de eventuele stijging der produktiviteit en is niet langer een object voor ver- kiezingsdemagogie. Om de economische situatie in de hand te houden, heeft de Regering dan de meerdere vrijheid drie voorwaarden verbonden: 1. de loonsverhogingen moeten gedekt zijn door hogere produktiviteit; 2. ze mogen niet prijsverhogend wer ken; 3. ze mogen niet uitgaan in hun totali teit boven een bepaald maximaal gemiddelde. 4. ook arbeidstijdverkorting van 48 op 45 uur is toegestaan, ineens of in etappes, maar op dezelfde voorwaar den. Het komt ons voor, dat uit het stel len van deze voorwaarden blijkt, dat de Regering een gezonde economische, fi nanciële en sociale politiek wil voeren en onze economie op een reële basis wil stellen. Ze wenst geen verhogingen met inflatoire tendens. Ze wil met dit sy steem de produktiviteit stimuleren. En ze wil de goede concurrentiepositie van ons land, die op sommige punten toch niet heel sterk is, handhaven. De ver hogingen moeten betaald worden uit de winst, zodat niet alleen de factor ar beid wordt gestimuleerd, maar ook de andere factoren, die de produktiviteit beïnvloeden, zoals de efficiency, orga nisatie en mechanisatie der bedrijven. Er zitten dus aan de gedifferentieerde loonvorming zo genoemd, omdat ze niet over de hele linie gelijk, maar naar de bedrijfstakken verschillend zal zijn vele goede kanten. Toch kleven ook aan dit systeem bezwaren, die de prak tijk wel zal openbaren en waar de so cialisten zware kritiek op zullen uit oefenen. Een deel der werknemers blijft achter. Het werk van de Rijksbe middelaars wordt moeilijker. Het bepa len van een maximaal gemiddelde zal niet zo eenvoudig zijn. Maar o.i. over treffen de voordelen de nadelen in aan zienlijke mate. Alleen is het de vraag, of de Regering het nieuwe systeem consequent zal hanteren, want ze zit met de doorlopende druk van de vak beweging. Naar onze mening is ze nu al op een te hoog niveau gestart. Er is n.l. niet voldoende ruimte voor de diverse compensaties plus de verhogingen. Men moest het voorlopig bij de eerste laten, maar daarmee nemen noch Het N.V.V., noch de K.A.B, en het C.N.V. genoegen. En daarom vrezen we, dat ook bij de vrijere loonpolitiek de weg van de minste weerstand zal worden gekozen en dat ze door de gestadige druk der vakbonden evenzeer inflatoir kan gaan werken. De werkgevers geven dikwijls toe om moeilijkheden te voorkomen en de Regering geeft toe om politiek op de been te blijven, maar op deze wijze ko men we niet tot gezonde toestanden. Als er geen „ruimte" is, moet er rust heersen op het loonfront. In elk geval zullen we het verloop van dit experiment moeten afwachten. Het doorzetten ervan vraagt energiek optreden van de Regering, anders loopt de zaak haar uit de hand. Al werkt het N.V.V. mee, toch zullen de socialisten graag een mislukking zien. En de loon politiek t.o.v. de groepen, die buiten het bedrijfsleven staan, zoals de ambte naren en onderwijzers, moet aansluiten bij de rest. Ook dit kan weer tot moei lijkheden leiden wat betreft het tijdstip en het percentage. Maar alles bijeenge nomen hopen we van harte, dat de Re gering erin zal slagen via dit nieuwe systeem, dat eigenlijk het klassieke is, de conjunctuur beter te beheersen dan tot dusver en speciaal aan de sluipende inflatie een eind te maken. HAZET-FABRIEKEN ZEVENBERGEN Chroetsjew zal op 12 september een bezoek van dertien dagen aan Amerika brengen. Op verzoek van president Eisenho wer, die slechts aarzelend tot deze in vitatie is overgegaan. Met meer of mindere vreugde is deze gebeurtenis ontvangen door de weste lijke landen. Men ziet er een nieuwe phase, een hoopgevende, in van de kou de oorlog. Laat men toch één ding niet verge ten. De communisten blijven communis ten. Hun toeleg is en blijft de wereldrevo lutie. De vernietiging van de vrijheid. De vestiging van de communistische dicta tuur. Met alle middelen wordt daar naar gestreefd. Het doel wordt niet uit het oog ver loren, ook niet wanneer het communis me zich lachend en vriendelijk ver toont. De jaren na de Tweede Wereldoorlog hebben dat wel geleerd. Het communisme dringt op allerlei wijze door. Overal tracht het invloed te krijgen. Vaak op barse, dreigende manier. Maar ook wel verborgen onder het mom van vriendelijkheid. En nu gaat Amerika de communistische dictator ontvangen. Na de annexatie en verovering van Oost-Europa. Na het neerwerpen van de Hongaarse opstand. Na zoveel com munistische infiltraties in alle delen der wereld. Voorzichtigheid is wel nodig. Hoe leent zo'n bezoek zich er toe om tweespalt te brengen onder de verbon denen, om de allure aan te nemen dat het communisme nog zo kwaad niet is. En toch het communisme vergeet of verraadt zijn doelstelling niet. Ook niet wanneer het zich op zijn vriendelijkst voordoet. Ten opzichte van het commu nisme geldt wel in het bijzonder, dat het beter is een heilige oorlog dan een valse vrede. Sprak niet Lenin „Als de niet com munistische wereld met ons gaat han delen, is dat het begin van de finan ciering van de vernietiging van deze wereld"? Zou men met een variant daarop niet kunnen zeggen „Als de niet communis tische wereld vriendschap met ons gaat betonen is dat het begin van de door werking van de haat tegenover deze wereld. Het bezoek van de communistische dictator waar hij al zo lang op heeft aangedrongen bergt het gevaar in zich om het communisme met voordelen te doen strijken. Als Chroetsjew er geen voordeel in zag voor het communisme dan zou hij zeker niet naar Amerika gaan. Daarom is de grootst mogelijke voorzichtigheid geboden zal het bezoek van de Russische dictator niet op voor deel van het communisme uit lopen. Een stier in Michigan, Amerika kreeg onlangs een acute verstopping. Tijdens de noodslachting vond de die renarts in de maag van het dier on der meer een gummipop, negen mun ten, diverse blikken deksels, haarspel- den, kurken, spijkers, een engelse sleu tel, stukjes hout, twee gummihakken en een kunstgebit. Ds. T-. Poot, bezocht de Hervormde Jeugd van Middelharnis in de Camping te Oosterhout. We zien hem hier in de 16-persoonstent van de jongens, samen met dhr. Vente een van de leiders van de Knapenvereniging. Op de achter grond mevr. v. d. Meide, echtgenote van dhr. J. v. d. Meide die de leiding van de jongens had. Op de voorgrond links Adri van Groningen en rechts Leo yroegindeweij. In de week van 10 t.m. 15 augustus kampeerden leden, en enkele oud-leden van K.V. Benjamin Middelharnis, in de „Katjeskelder" te Oosterhout. Als lei der ging mee dhr. van der Meide, voor zitter der vereniging, die zich in deze week uitstekend van zijn taak heeft ge kweten. Maandagmorgen om half zes- startte men en om 10 voor half zeven arriveer de men op Sluishaven. Het bleek hele maal niet overbodig te zijn geweest, dat men zo vroeg was vertrokken, want het was ontzettend druk. Eenmaal aan de overkant, ging het in gestaag tempo op Oosterhout aan. In Hoeven werd enige tijd gerust en at men enkele bo terhammen. Bij het wegrijden, deed zich een onaangenaam incident voor, Simon van Groningen, die aan de kant van het fietspad een sigaret aan stak, werd plotseling verrast, door een stomp in zijn ribben. Een Brabander stond naast hem, en schreeuwde hem toe, of het hele fietspad van hem was. Simon nam het geval van de vrolijke kant op, en begon te lachen. De Brabander, die inmiddels een eindje was doorgereden, hoorde dit en keerde terug. Hij gaf een zwaai met zijn fiets, en sloeg het rij wiel van Simon tegen de grond. Hij heeft er evenwel weinig pret van be leefd, want zijn stuur stond precies andersom. De verdere tocht verliep zonder on gelukken. Om kwart over elf arriveer de men in de „Katjeskelder", waar men zich liet-inschrijven. Hierna begon men, op de aangewezen plaats, de grote 16-persoonstent overeind te zetten, wat bijzonder vlug gebeurde. De middag bracht men door in het natuurbad de „Warande", waar naar hartelust werd gezwommen en geroeid. 's Avond vertoefde men in de bossen, en omgeving van het kamp. Dinsdag ging men, uitgezonderd de tentwacht, naar Breda, waar de weke lijkse markt en de Grote Kerk werden bezocht. Woensdag regende het bijna de gehele morgen, en was men dus genood zaakt in de tent te blijven, 's Middags trok men opnieuw de bossen in en 's avonds werd er druk gevoetbald. Donderdag trok men weer de bossen Een serie aardschokken, waardoor dinsdag het Noordwesten van de V.S. werd getroffen, heeft tot een kritieke toe stand in de staat Montana geleid. Door de bevingen ontstond een scheur in de Hebgen-dam, die een stuwmeer van 400.000.000 ton water in bedwang moet houden. Met het oog op het gevaar, dat de dam, die nu reeds water door laat sijpelen zal doorbreken, worden in allerijl maat regelen genomen om de honderden bewoners van de vallei te evacueren. Het reddingswerk wordt echter bemoeilijkt doordat enige kilometers van de dam stroomafwaarts een heuvel gedeeltelijk in de rivier geschoven is; de vallei is hierdoor totaal weggeslagen. Een luchtfoto van de Hebgen-dam. Op de dam staat met grote letters „Ok Sos". in en hield men zich geruime tijd bezig met spoorzoeken, 's Middags ging men weer zwemmen en roeien. Om half vijf arriveerden ds. T. Poot, predikant al hier, dhr. Vente en mevr. van der Meide. Gezamenlijk maakte men een wandeling door de bossen, waarna men de warme maaltijd in de cantine ge bruikte. Om zeven uur moesten de gas ten helaas weer vertrekken, daar de tijd van ds. Poot zeer beperkt was. 's Avonds ging men naar een film kijken, waarna er een verloting was, die ten bate van het Roode Kruis kwam. Vrijdag ging men een kijkje nemen bij de militairen, die in de bossen aan het oefenen waren, 's Middags werd ge voetbald en die avond bracht men door in de bossen en de cantine. Zaterdag was het om zes uur appèl, want men wilde zo vlug mogelijk ver trekken. Het afbreken van de tent ver liep vlot en om kwart over acht werd de terugtocht aanvaard. Elf uur arri veerde men in Dintelsas, en zagen de jongens de boot voor hun neus ver trekken Tegenvallers horen er nu eenmaal ook bij. Om half één ging de volgende boot en om één uur stond men op Sluishaven. Kwart over twee kwam men te Middelharnis aan. Men was het er algemeen over eens dat het een zeer prettige vakantieweek was ge weest. M. V. Gr. ANNO 1870 Alleenverkoop van de bekende GLORIA PORT en de ESMERADO WIJNEN Van zaterdag 22 augustus v.m. 12 uur t.m. maandag 24 augustus v.m. 9 uur Middelhamis-Som,melsdTJk: Afwezig de artsen Dogterom, Bakker en Wieringa. Voor spoedgevallen v. d. Peppel, Prins Bernhardlaan 37, Telef. 2117, Middelharnis. Dirksland-Herkingen-Melissant: Afwezig de artsen Boot en Huisman. Voor spoedgevallen Elvé, arts, telefoon 01877-262, Dirksland. Oost-Flakkee: Afwezig de artsen de Man, Buth en Bouman. Voor spoedgevallen Voogd, arts, tel. 01874259, Oude Tonge en Kramers, arts, tel. 01873-201, Ooltgens- plaat. ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN Afwezig Wagner. Dienst heeft Ter- louw, tel. 2357, Middelharnis.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1959 | | pagina 1