Ds. J.B. BEL Dr.C. F. Arends, Middelharnis nam afscheid van paiiënien De verdeling van de welvaart „DE SLUIKER" Fa. KAPTEIN 1 te Krabbendijke overleden t V |2e jaargang Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZÜID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond MEDITATIE „Zwak en toch machtig'^ (v.h. Dirksland) BINNENVERINGBED SCHUIMRUBBERBED Ons nieuwe vervolgverhaal Warme hulde en betuigingen van dankbaarheid Kostbare geschenken voor het scheidende dokterspaar TELEFOON 01870-2004 V Zondagdiensten artsen Vrijdag 17 juli 1959 No. 2812 PRINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS Bedactie en Advertentiea uitsluitend Telefoo» K 18702629 Na 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930 ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. Bij contract speciaal tarief. e Het is iets vanzelfsprekends, dat iedereen streeft naar meer welvaart, zo wel individueel als in groepsverband. Het is ook de taak van de Overlieid, met nassende middelen de welvaart van de bevolking te bevorderen. En de econo mie is de wetenschap, die liet menselijk streven naar meer welvaart bestudeert. Wat moet men nu onder welvaart ver- Staan' Zij is niet alleen liet ontbreken van armoede, maar positief het bestaan van een zodanig levensniveau voor een volk dat het goed, eventueel ruim schoots in zijn dagelijkse behoeften kan voorzien en bovendien in meer of min dere mate kan genieten van de goede dingen des levens. Men behoeft slechts de levensomstandigheden in Nederland en b.v. Indonesië naast elkaar te stellen om direkt te weten wat het begrip wel vaart inhoudt. We zullen het er wel over eens zijn, dat Nederland momenteel een welva rend land is. Dit wil natuurlijk niet zeg gen, dat er geen mensen zijn, die het in materiële zin moeilijk hebben, maar wel dat in het algemeen gesproken de levensstandaard hier zowel absoluut als telatief (vergeleken met vele andere .fanden^ hoog ligt, al zijn we nog niet zo *er als de U.S.A.! Er wordt in ons land mev jaar ongeveer voor 1 miljard aan fabak verbruikt, aan snoep miljard, aan alcohol en andere dranken ook een miljard, aan binnen- en buitenlandse geizen een ons onbekend bedrag, dat jok wel niet beneden het miljard zal Iggen. In 1958 is voor 160 miljoen aan televisietoestellen uitgegeven, zodat in [ugustus het aantal daarvan het half liljoen zal bereiken. Uit de statistiek gebleken, dat thans vrijwel ieder ge- ^n een radiotoestel bezit. Aan diverse )orten van ontspanning (bioscoop, con- ;rten, sport, toneel) wgrdt per jaar Sok 100 miljoen uitgegeven. Alles bijeen !en bedrag voor allerlei dingen, die liet persé noodzakelijk zijn en die der- ialve de welvaart speciaal demonstre- len, van bijna 4 miljard, d.i. 13 "/o van \ns nationale inkomen! En dit enorme iedrag wordt niet uitgegeven door een iepialde klasse van goed-gesitueerden, naar ieder kan constateren, dat de ge- iele bevolking daaraan meedoet. We leven-dus in een „welvaartstaat." in als het complex van sociale voor zieningen ook nog in aanmerking ne- 'len, waarna het overgrote deel der tederlanders omringd wordt van de rieg tot het graf, dan is er alleszins [eden om tevreden te zijn. 'i Deze tevredenheid is echter niet te rinden bij de vakbondsleiders. Die kün- len ambtshalve nooit tevreden zijn, laar moeten steeds weer op zoek naar lieuwe objecten van actie om hun on- nisbaarheid te demonstreren. En daar- lij kunnen ze voorlopig nog vooruit: op iet gebied van lonen, werktijd, vakan- ie, sociale wetgeving is nog voldoende limte voor hen. De werknemers moe- m meedelen in toeneming van de wel vaart. Dit is tegenwoordig een leuze, die sterk opgang maakt. Vroeger eiste pen loonronden, omdat de lonen inder- jaad te laag waren, men heeft in 1956 Selfs een „verkiezingsloonronde" door- Mreven van P.v.d.A.-zijde, maar de (aatste jaren is er een nieuwe soort uitgevonden: de luetoaartsloonroncZe. We komen hier dus b^j de vraag, of er naast de bestaande welvaart ook een .voortdurende stijgimg daarvan te con stateren valt, want alleen als dat het [eval is, kan er een stuk welvaart te ferdelen zijn. Hoe moet dat vastgesteld Vorden? Wie bepaalt, óf er welvaarts- 'ermeerdering is en zo ja,-hoe groot de- ^e is? Wij kurmen niet aan de indruk )ntkomen, dat de beoordeling hiervan Vel heel subjectief geschiedt. De econo- lie van een land is een buitengewoon SecompUceerde materie met ontzaglijk ?eel aspecten. Men kan niet eenzijdig lit de verbetering op een bepaald punt, I-v. de handels- en betalingsbalans, Soncluderen tot een welvaartsverhoging >ver de gehele linie. Daarin spelen veel peer factoren een rol. Ons dunkt, dat ie eerste vraag, die we moeten beant- TOorden, deze moet zijn: waarop he ust eigenlijk de welvaart van een volk? Vrijwel iedereen meent, dat zij be lust np de hoeveelheid geld, die elk ge- fin wekelijks of maandelijks ontvangt In verbruiken kan. Maar dit is in de frond van de zaak slechts schijn. In Eet laatste jaar van de oorlog had ieder- |en volop geld, maar niemand zal be geren, dat er toen welvaart heerste! Pn vraag het eens aan hen, die leven een land, waar de geldwaarde door nuatie is aangetast, zoals nu b.v. in In- ponesië, waar men honger lijdt of zoals na de eerste wereldoorlog in Duits land, waar in 1923 op het dieptepunt de \nnt P'**^'^ -1' 0-60 slechts |,W00235 waard was! Men had toen geld yolop; het stroomde uit de bankbil- gettenpersen, maar men kon er niets peer voor kopen en de zaak stortte in- |en. Het geld op zichzelf brengt dus peen welvaart. Er moet iets achter I, Welnu, de welvaart van een volk ^ordt bepaald door de hoeveelheid goe- aerp,; die ter beschikking staan, m.a.w. öoor de productie. a Een eenvoudig voorbeeld kan dit dui- ir=«K maken. Wanneer een schipbreu- eang op een onbewoond eiland is te- «ntgekornen en hij blijft zitten treuren ^wv zijn lot zonder de handen uit de InpT*^," steken, dan heeft hij geen yueasel, geen kleren, geen onderdak, ^rinnnt '^""■''ef gereedschap zelfs en dan Inoet .yerkeerd met hem af. Hij lev "^^iiier produceren om in '^■n te blijven. En hoe harder hij „..-.. w^ant gij heht u vorstelijk gedragen (Gen. 32 8m.) Deze zin is uit de geschiedenis van Jacob aan de Jabbok. Hij keert na jaren ballingschap in Haran, weer naar zijn geboorteplaats terug. De Heere heeft hem rijk gezegend met vrouwen, kin deren, geld en goed. Maar, nu hij op 't punt staat het land van zijn vaderen te betreden bekruipt hem bange vrees. Im mers, Ezau, zijn broeder voor wie hij destijds gevlucht is leeft niet alleen, maar is, naar hij van zijn verspieders vernomen heeft, met een flinke krijgs macht in de omgeving. Hoe zal dat af lopen? Hij doet z'n vrouwen, kinderen en wie over de beek Jabbok trekken en blijft zelf de nacht eenzaam achter op de andere oever. En in die nacht worstelt hij met de Heere. Deze worsteling bereikt haar hoogtepunt vlak voordat de dageraad gaat lichten en hij uitroept: „Ik laat U niet gaan, tenzij Gij mij zegent." En dan laat de Heere zich overwinnen. En Hij spreekt het tot Jacob: „Gij hebt overmocht, want gij hebt U vorstelijk gedragen jegens God en de mensen." Ons tekstwoord kan ook vertaald worden door: „Als een vorst hebt gij macht bij God." Nu heeft Jacob geen reden meer om Ezau te vrezen. Wat is dat voor een macht, waarmede Jacob is bekleed ge worden? Het is geen lichamelijke macht. Im mers, wanneer Jacob de overwinning behaalt is hij geslagen en kreupel aan zijn rechterheup. En getuigt Job het niet: „hebt gij een arm gelijk God?" Het is geen verstandelijke kracht. Ja cob heeft immers niet zich zelf en in zich zelf geen plan weten te bedenken waardoor hij op eigen gelegenheid de moeilijkheden zou kunnen overwinnen. En zegt Job het niet: „Geeft te kennen zo gij kloek van verstand zijt?" Nog minder kan het toverkracht ge weest zijn. Gebeden zijn geen tover for mules. Gods Woord waarschuwt zelfs om de schijn daarvan te vermijden. „In dien gij bidt, zo gebruikt geen ijdel ver haal van wonden, gelijk de heidenen. Er kan in deze kracht geen verdien ste steken, want zelfs van de rechtvaar dige wordt gezegd: Indien gij recht vaardig zijt wat geeft gij Hem? Van waar komt die macht dan? Zij vloeit voort uit de almachtige. Zijn kracht wordt in onze zwakheid vol bracht. Alzo zal er een diep besef moe ten zijn van eigen zwakheid. Dan mag met Paulus getuigt: Als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Er moet een eenvoudig geloof zijn in de goedlieid des Heeren. Zegt de Heere Jezus het niet: „Die in Mij gelooft, de werken, die Ik doe, zal hij ook doen." Er moet een betrachten zijn van de wil des Heeren, „Zo iemand Zijn wil doet, die hoort Hij." Daar moet een aanhouden en volhar den zijnIk laat U niet gaan, tenzij Gij mij zegent." Hierbij moeten we niet tegen moeite opzien. „Hij worstelde met Hem tot de dageraad opging." Met ons ganse hart moeten wij er achter staan. „Hij weende en smeekte Hem." Zie en dan kan deze macht ten gunste worden aangewend van onze eigen ver troosting, kracht en wasdom. „Uw naam zal voortaan Israël heten." Ook ten gunste van anderen. Jacobs vrouwen en kinderen mochten in die zegen delen. Lezers, kunt ge het reeds zeggen dat ge macht bij God hebt verkregen? Geldt het van U, dat ge U vorstelijk hebt gedragen? Wat vreselijk om met een machteloze arm tegen God te strij den. Wat heerlijk om het te belijden en beleven: Welzalig hij, die al zijn kracht en hulp alleen van U verwacht. Dirksland. C. J. Resting. In de leeftijd van ruim 66 jaar is overleden ds. J. B. Bel, predikant der Geref. Gemeente te Krabbendijke, voorheen te Dirksland. Ds. Bel was lijdende aan hartzwakte, waarom hij dit voorjaar enige tijd rust heeft moeten houden. Nadien kreeg hij van medische zijde toch weer toestem.- ming om zijn ambtelijk werk te ver richten, zij het dan, dat hij kalm aan moest doen. Hij mocht met Pasen één keer preken, maar deed het al gauw twee keer per zondag en ook door de week. Verleden week was hij echter weer minder goed en woensdagavond 6 uur is hij aan een attaque overle den. Ds. Johan Bastiaan Bel is geboren 17 febr. 1893 en werd na de Theol. School te Rotterdam hebben afgelopen in 1942 candidaat en beroepen te Dirksland, waar hij 23 sept. 1942 zijn intrede deed, na bevestigd te zijn door ds. W. S. La- werkt en hoe meer hij zijn intelligentie gebruikt om in zijn omstandigheden comfortabele dingen uit te vinden, des te dragelijker en gerieflijker zal zijn le ven worden. Dit nu geldt mutatis mutandis ook voor een volk. Het moet produceren om te leven en steeds meer en efficiënter produceren om de welvaart te kunnen verhogen. 'Welvaart i; dus een kwestie van ar beid. Maar om de productie van een steeds groeiende bevolking voor eigen gebruik en voor export steeds op te voeren, is niet alleen arbeid nodig, doch ook kapitaal. Oude bedrijven moeten vernieuwd, nieuwe opgericht worden. Daarvoor zijn honderden miljoenen aan kapitaal nodig. Dit mag niet „uit niets" geschapen worden door kunstmatige geldschepping via de bankbiljettenpers, maar het'moet verdiend worden. Inves teringen kunnen intern geschieden bij een florerend bedrijf en ook opgenomen worden op de geldmarkt. Maar ook daarmoethet gekomen zijn door be sparingen. Zo komt men steeds weer te recht bij de factor productie en arbeid. Het zal nu duidelijk zijn, dat voor meerdere welvaart de allereerste en voornaamste voorwaarde is: opvoering van de productiviteit. Deze houdt meer in dan harder werken. Zij omvat ook verbetering der arbeidsmethoden, me chanisatie, efficiency in het bedrijf etc. Vandaar dat men de laatste jaren z.g. productiviteitscentra opgericht heeft, die zich met name in de industrie bezig houden met research. Dit is inderdaad goed gezien: hogere welvaart kan alleen steunen op grotere productiviteit. Deze kan thans door de arbeidsprestaties der werknemers slechts weinig meer wor den opgevoerd, dus zoekt men het in andere factoren, die haar mede bepa len. En alleen door verhoogde produk- tiviteit komt er ruimte in de economie voor hogere lonen en betere arbeids voorwaarden. Wil men de laatste tóch doorvoeren, dan wordt de basis van ons welvaartsgebouw wankel en leeft men slechts in een schijnwelvaart, die ten slotte in een crisis eindigt. HAZEI-fABRIEKEN ZEVENBERGEN door W. SCHIPPERS Over ons vorige vervolgverhaal heeft onze redaktie veel tekenen van instem ming ontvangen. Het is met veel ge noegen gelezen. Nu dit ten einde is heb ben we weer een nieuw gekozen, waar mee we in dit nummer aanvangen. U vindt het op de vertrouwde plaats in het tweede blad. Een grote rol in dit boeiend verhaal speelt de reder Gorter, een typische figuur met een houten been, hard als staal, maar gevoelig als een kind. Het is een geschiedenis over de binnenschip- perij met alles wat er aan vast zit. De schrijver is in deze vertelling vol op in zijn element. Hij kent zijn figu ren door en door en de merkwaardige levenslopen en ontknöpiïigéh zijn op waarheid gegrond. Wij twijfelen niet of Oölf: dit verhaal zal in de smaak vallen; wij hopen dat onze lezers en lezeresseA er' menig ge noeglijk uur van zullehi beleveti. - Redaktie. Overduidelijk kwam woensdagavond aan het licht welk een sterke band er bestaat tussen een arts en zijn patiënten vooral als die arts al veertig jaar in een zelfde gemeenschap praktiseert en bovendien als het iemand betreft zoals dokter C. F. Arends te Middelharnis. Woensdag nam deze afscheid van zijn patiënten, droeg hij de praktijk over aan zijn schoonzoon, dokter van de Peppel, en zorgden die patiënten, ieder een vriend of vriendin van de dokter, dat het een afscheid met bijzondere accenten werd. De heer en mevrouw Arends kregen, naast vele andere geschenken en tussen talloze bloemen en bloemstukken als evenzovele betuigingen van hulde en dankbaarheid, een prachtig groot televisietoestel aangeboden, waarvoor de gelden spontaan wa ren bijeen gebracht en dat vergezeld ging van een album met handtekenin gen van allen, die er het hunne aan hadden bijgedragen. Het eerste gedeelte van het afscheid geschiedde heel officieel. Dokter en me vrouw Arends werden naar „Het Diek- huus" gereden door notaris mr. Hem- penius, waar een kleindochter, voor de trap van het Beneden Zandpad haar oma bloemen aanbood. Tussen een ere haag van Roode Kruiskolonisten ging het dokterspaar dan de trap op en het verenigingsgebouw binnen, waarvoor zich vele genodigden eveneens hadden- opgesteld, vooraan het huldigingscomi- té, met de presidente mevrouw de Wil de. In de zaal van het gebouw kreeg de familie Arends de ereplaatsen, ter weerszijden schaarden zich de genodig den, de comitéleden, de Roode. Kruis- kolonne, de vereniging E.H.B.O., vele naaste vrienden, de besturen van de verenigingen Roode- en Groene Kruis, collega's enz. Op de tafels prijkten fraaie bloem stukken, o.a. een heel mooi van het ge meentebestuur, een ander van 's dok ters kegelclub „Allemaal Om". De plechtigheid werd door de notaris, geleid, die als eerste aan burgemeester P. W. Hordijk het woord verleende. Deze loofde dokter Arends om zijn veertig jaren lange trouw aan Middel harnis en Sommelsdijk en zijn patiën ten en ook om het gemeenschapswerk, dat de dokter naast zijn praktijk heeft verricht en waarmede hij de belangen van de gehele bevolking heeft gediend. In de dank en lof betrok de burgemees ter evenzeer mevrouw Arends, die haar man op velerlei wijze heeft bijgestaan. De burgemeester wenste het echtpaar Arends en rustige levensavond toe in de gemeente, die zij zo lang gediend hebben. Zonder veel omhaal van woorden en geheel in de stijl van liever handelen dan praten, Was aan zuster Brinkman die vele, vele jaren met de dokter heeft samengewerkt in de verzorging van zieken en zwakken, de eer om het grote geschenk aan te bieden. Zuster Brinkman onthulde het fraaie televisietoestel en bood mevrouw Arends een geschenk in enveloppe aan. De dokter klapte er bij in de handen van vreugde, verbazing en Bij aankomst aan het Zandpad gaan de heer en mevrouw Arends hier.de trap op naar het „Diekhuus" waar het afscheid zal plaats hebben. Er is een erehaag gevormd door leden van de Rode Kruiscolonne en vele belangstellenden kijken toe. dankbaarheid en zelden hebben wij handen elkaar steviger zien drukken dan die van dokter en zuster, terwijl de aanwezigen hun handen natuurlijk luid op elkaar lieten klappen. De ge schenken gingen vergezeld van het album met handtekeningen. Meerdere sprekers kregen daarna ge legenheid het woord tot de heer en mevrouw Arends te richten. Mr. L. J. den Hollander deed dit namens het Rode Kruis, onder aanbieding van een fraaie gevulde sigarendoos en met lof voor het vele belangrijke werk ten be hoeve van het Roode Kruis in Middel harnis en omliggende gemeenten. Voor de E.H.B.O. sprak de heer van Heerde „U was voor ons geen docent, maar een vader met aanbieding van de Wereldatlas van Elsevier aan de dokter en een prachtig bloemstuk aan mevrouw Arends. Dokter Dogterom sprak als voorzitter van de afdeling van Het Groene Kruis en namens de medische kring op Flak- kee en stelde de dokter als arts en mens ten voorbeeld en zegde vooral dank Het moment nadat zuster Brinkman namens de oud-patiënten het televisie toestel had aangeboden. We zien de scheidende dokter hier het album met de handtekeningen aanvaarden en de zuster spontaan de hand drukken. voor de buitengewone collegialiteit. Veertig jaar is de dokter bestuurslid van het Groene Kruis geweest en in de vereniging wekt het afscheid een spijtig gevoel. Dr. Jessurun, internist van het Dirks- landse ziekenhuis, sprak als voorzitter van de afdeling Flakkee van de Maat schappij ter bevordering van de Ge neeskunst en gewaagde eveneens van de collegialiteit, de trouw aan de pa tiënten en het vele andere werk op so ciaal en hygiënisch terrein. Namens de afdeling bood dr. Jessurun de schei dende dokter een langspeelplaat met een werk van Mozart aan, om de op volger dokter van de Peppel hartelijk welkom te heten, hetwelk spr. te ge makkelijker af ging, omdat de opvolger al geen onbekende meer is. Namens de Roode Kruiskolonne hield de heer J. van Markensteijn een zeer hartelijke speech, vol van dank en lof voor de toewijding, die de heer en me- het werk en de leden der kolonne heb vrouw Arends door alle jaren heen aan ben gegeven. Als geschenken overhan digde de heer van Markensteijn een fraaie kamerplant en afgestemd op de smaak van de dokter een kistje sigaren. Verrassend Verrassend moet het wel voor dokter Arends geweest zijn toen de heer H. Beijer uit Oude Tonge de geboor teplaats van de dokter mede namens zijn vrouw en de Oude Tongenaren het woord kwam voeren. Mevrouw Beijer is als meisje hulp in de huishouding geweest in huize Arends te Oude Tonge totdat de jonge Beijer haar kwam weg- vrijen. Op gezellige manier en in wel gekozen bewoordingen vertelde de heer Beijer uit de oude tijd en gewaagde hij met dankbaarheid van de vriendschap, die wederzijds in stand is gehouden. Hij bood een fraai bloemstuk aan, bekos tigd uit geld, dat de ouden van dagen vrijgevig voor deze gelegenheid hadden bijeengebracht. Het geschenk ging ver gezeld van een handdruk, die bijna tot een omhelzing uitgroeide en die grote indruk op alle aanwezigen maakte. Grote dankbaarheid Het slotwoord was aan de scheidende dokter zelf. Hij vergeleek de medische main, thans te Grands Rapids in Ame rika. Hij maakte op ons eiland de be zetting mee en beijverde zich bijzon der om in de vreselijke hongerlijd naar de leden van de kerken in Rotterdam enz. aardappelen e.a. levensmiddelen te verschepen. Zelfs hebben de Duitsers hem nog eens opgepakt en is hij te Mid delharnis enige tijd vastgehouden. Na de bevrijding in 1945 is hij enige maan den in Amerika geweest om daar de gemeenten te dienen. Hij was van 1942 tot augustus 1949 predikant te Dirksland en consulent van alle gemeenten op ons eiland. Op 10 aug. 1949 deed hij zijn intrede te Krabbendijke na bevestigd te zijn door ds. L. Rijksen van Middelburg. In deze grote gemeente van 759 leden en 734 doopleden heeft hij dus bijna 10 jaar gestaan. De laatste maal dat hij voorging in de dienst des Woords is geweest vori ge week zondag 5 juli; hij heeft toen 's morgens nog het H. Avondmaal bediend en 's avonds nabetrachting gehouden. In de week die volgde kreeg hij zware hoofdpijnen en is zoals gezegd woens dagavond 6 uur overleden. Het lag in de bedoeling dat hij zondag 19 juli a.s. in zijn oude gemeente Dirksland zou optreden; de dood heeft hier op onge dachte wijze een eind aan gemaakt. De begrafenis zal plaats hebben op maandag 20 juli a.s. te Krabbendijke, des nam. te 2 uur. Vooraf wordt een rouwdienst gehouden in het kerkge bouw, die om half een uur aanvangt en geleid zal worden door ds. L. Rijksen van Rotterdam (W.) Tot de funkties in het kerkelijk leven van de overledene behoorden dat hij lid was van het curatorium; behoorde hij tot de primi deputaten art. 48 en 49 D.K.O., tot de deputaten zending; was lid van de commissie voor emigratie naar Canada; bestuurslid vereniging voor Geref. Schoolonderw/ijs, voorzitter van de landelijke commissie voor in wendige zending. Op de in juni j.l. Ge nerale Synode zijn hem nog diverse zaken ter behartiging en uitvoering op gedragen. ANNO 1870 Alleenverkoop van de bekende GLORIA PORT en de ESMERADO WIJNEN mogelijkheden en kennis uit de tijd, waarin hij zijn praktijk aanving, met die van nu, sprak met grote dankbaar heid over de velen met wie hij in de verenigingen enz. heeft mogen samen werken en verklaarde zich buitenge woon getroffen voor de grote belang stelling bij dit afscheiden voor de kostbare geschenken. Druk bezochte afscheidsreceptie Na dit officiële gedeelte volgde een afscheidsreceptie, eveneens in Het Diekhuus, die honderden patiënten en oud-patiënten, vrienden en kennissen gelegenheid bood om mevrouw en dok ter Arends de hand te komen drukken. Velen zorgden daarbij nog voor verras singen in stoffelijke vorm of in bloe men, kinderen, zo goed als ouden van dagen zelfs een meer dan negentig jarige vrouw, passeerden tijdens deze receptie de dokter en zijn vrouw. En de avond was al een eind gevor derd, voordat aan het afscheid een ein de kwam. Van zaterdag 18 juli v.m. 12 uur t.m. maandag 20 juli v.m. 9 uur Middelharnis-Sommelsdijk: Afwezig de artsen Dogterom, Bakker en Wieringa. Voor spoedgevallen v. d. Peppel, arts. Prins Eernhardlaan ,'37, Telef. 2117. Dirksland- Herkingen- Melissant Afwezig de artsen Boot en Elvé. Voor spoedgevallen Huisman, arts, tel. 01877 412, Melissant. Oost-Flakkee: Afwezig de artsen Buth, de Man en Voogd. Voor spoedgevallen Bouman, arts, tel. 01871-269, Stad aan 't Haring vliet en Kramers, arts, teL 01873-201, Ooltgensplaat. ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN Afwezig Terlouw. Dienst heeft Wag ner, tel. 01877-281, Dirlisland.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1959 | | pagina 1