Ds. J.B. BEL
Dr.C. F. Arends, Middelharnis nam
afscheid van paiiënien
De verdeling
van de welvaart
„DE SLUIKER"
Fa. KAPTEIN
1
te Krabbendijke
overleden
t
V
|2e jaargang
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZÜID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
MEDITATIE
„Zwak en toch machtig'^
(v.h. Dirksland)
BINNENVERINGBED
SCHUIMRUBBERBED
Ons nieuwe
vervolgverhaal
Warme hulde en
betuigingen
van dankbaarheid
Kostbare geschenken
voor het scheidende
dokterspaar
TELEFOON 01870-2004
V
Zondagdiensten artsen
Vrijdag 17 juli 1959
No. 2812
PRINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS
Bedactie en Advertentiea uitsluitend Telefoo» K 18702629
Na 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930
ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
e
Het is iets vanzelfsprekends, dat
iedereen streeft naar meer welvaart, zo
wel individueel als in groepsverband.
Het is ook de taak van de Overlieid, met
nassende middelen de welvaart van de
bevolking te bevorderen. En de econo
mie is de wetenschap, die liet menselijk
streven naar meer welvaart bestudeert.
Wat moet men nu onder welvaart ver-
Staan' Zij is niet alleen liet ontbreken
van armoede, maar positief het bestaan
van een zodanig levensniveau voor een
volk dat het goed, eventueel ruim
schoots in zijn dagelijkse behoeften kan
voorzien en bovendien in meer of min
dere mate kan genieten van de goede
dingen des levens. Men behoeft slechts
de levensomstandigheden in Nederland
en b.v. Indonesië naast elkaar te stellen
om direkt te weten wat het begrip wel
vaart inhoudt.
We zullen het er wel over eens zijn,
dat Nederland momenteel een welva
rend land is. Dit wil natuurlijk niet zeg
gen, dat er geen mensen zijn, die het in
materiële zin moeilijk hebben, maar
wel dat in het algemeen gesproken de
levensstandaard hier zowel absoluut als
telatief (vergeleken met vele andere
.fanden^ hoog ligt, al zijn we nog niet zo
*er als de U.S.A.! Er wordt in ons land
mev jaar ongeveer voor 1 miljard aan
fabak verbruikt, aan snoep miljard,
aan alcohol en andere dranken ook een
miljard, aan binnen- en buitenlandse
geizen een ons onbekend bedrag, dat
jok wel niet beneden het miljard zal
Iggen. In 1958 is voor 160 miljoen aan
televisietoestellen uitgegeven, zodat in
[ugustus het aantal daarvan het half
liljoen zal bereiken. Uit de statistiek
gebleken, dat thans vrijwel ieder ge-
^n een radiotoestel bezit. Aan diverse
)orten van ontspanning (bioscoop, con-
;rten, sport, toneel) wgrdt per jaar
Sok 100 miljoen uitgegeven. Alles bijeen
!en bedrag voor allerlei dingen, die
liet persé noodzakelijk zijn en die der-
ialve de welvaart speciaal demonstre-
len, van bijna 4 miljard, d.i. 13 "/o van
\ns nationale inkomen! En dit enorme
iedrag wordt niet uitgegeven door een
iepialde klasse van goed-gesitueerden,
naar ieder kan constateren, dat de ge-
iele bevolking daaraan meedoet.
We leven-dus in een „welvaartstaat."
in als het complex van sociale voor
zieningen ook nog in aanmerking ne-
'len, waarna het overgrote deel der
tederlanders omringd wordt van de
rieg tot het graf, dan is er alleszins
[eden om tevreden te zijn.
'i Deze tevredenheid is echter niet te
rinden bij de vakbondsleiders. Die kün-
len ambtshalve nooit tevreden zijn,
laar moeten steeds weer op zoek naar
lieuwe objecten van actie om hun on-
nisbaarheid te demonstreren. En daar-
lij kunnen ze voorlopig nog vooruit: op
iet gebied van lonen, werktijd, vakan-
ie, sociale wetgeving is nog voldoende
limte voor hen. De werknemers moe-
m meedelen in toeneming van de wel
vaart. Dit is tegenwoordig een leuze,
die sterk opgang maakt. Vroeger eiste
pen loonronden, omdat de lonen inder-
jaad te laag waren, men heeft in 1956
Selfs een „verkiezingsloonronde" door-
Mreven van P.v.d.A.-zijde, maar de
(aatste jaren is er een nieuwe soort
uitgevonden: de luetoaartsloonroncZe.
We komen hier dus b^j de vraag, of er
naast de bestaande welvaart ook een
.voortdurende stijgimg daarvan te con
stateren valt, want alleen als dat het
[eval is, kan er een stuk welvaart te
ferdelen zijn. Hoe moet dat vastgesteld
Vorden? Wie bepaalt, óf er welvaarts-
'ermeerdering is en zo ja,-hoe groot de-
^e is? Wij kurmen niet aan de indruk
)ntkomen, dat de beoordeling hiervan
Vel heel subjectief geschiedt. De econo-
lie van een land is een buitengewoon
SecompUceerde materie met ontzaglijk
?eel aspecten. Men kan niet eenzijdig
lit de verbetering op een bepaald punt,
I-v. de handels- en betalingsbalans,
Soncluderen tot een welvaartsverhoging
>ver de gehele linie. Daarin spelen veel
peer factoren een rol. Ons dunkt, dat
ie eerste vraag, die we moeten beant-
TOorden, deze moet zijn: waarop he
ust eigenlijk de welvaart van een volk?
Vrijwel iedereen meent, dat zij be
lust np de hoeveelheid geld, die elk ge-
fin wekelijks of maandelijks ontvangt
In verbruiken kan. Maar dit is in de
frond van de zaak slechts schijn. In
Eet laatste jaar van de oorlog had ieder-
|en volop geld, maar niemand zal be
geren, dat er toen welvaart heerste!
Pn vraag het eens aan hen, die leven
een land, waar de geldwaarde door
nuatie is aangetast, zoals nu b.v. in In-
ponesië, waar men honger lijdt of zoals
na de eerste wereldoorlog in Duits
land, waar in 1923 op het dieptepunt de
\nnt P'**^'^ -1' 0-60 slechts
|,W00235 waard was! Men had toen geld
yolop; het stroomde uit de bankbil-
gettenpersen, maar men kon er niets
peer voor kopen en de zaak stortte in-
|en. Het geld op zichzelf brengt dus
peen welvaart. Er moet iets achter
I, Welnu, de welvaart van een volk
^ordt bepaald door de hoeveelheid goe-
aerp,; die ter beschikking staan, m.a.w.
öoor de productie.
a Een eenvoudig voorbeeld kan dit dui-
ir=«K maken. Wanneer een schipbreu-
eang op een onbewoond eiland is te-
«ntgekornen en hij blijft zitten treuren
^wv zijn lot zonder de handen uit de
InpT*^," steken, dan heeft hij geen
yueasel, geen kleren, geen onderdak,
^rinnnt '^""■''ef gereedschap zelfs en dan
Inoet .yerkeerd met hem af. Hij
lev "^^iiier produceren om in
'^■n te blijven. En hoe harder hij
„..-.. w^ant gij heht u vorstelijk
gedragen
(Gen. 32 8m.)
Deze zin is uit de geschiedenis van
Jacob aan de Jabbok. Hij keert na jaren
ballingschap in Haran, weer naar zijn
geboorteplaats terug. De Heere heeft
hem rijk gezegend met vrouwen, kin
deren, geld en goed. Maar, nu hij op 't
punt staat het land van zijn vaderen te
betreden bekruipt hem bange vrees. Im
mers, Ezau, zijn broeder voor wie hij
destijds gevlucht is leeft niet alleen,
maar is, naar hij van zijn verspieders
vernomen heeft, met een flinke krijgs
macht in de omgeving. Hoe zal dat af
lopen? Hij doet z'n vrouwen, kinderen
en wie over de beek Jabbok trekken
en blijft zelf de nacht eenzaam achter
op de andere oever.
En in die nacht worstelt hij met de
Heere. Deze worsteling bereikt haar
hoogtepunt vlak voordat de dageraad
gaat lichten en hij uitroept: „Ik laat U
niet gaan, tenzij Gij mij zegent." En
dan laat de Heere zich overwinnen. En
Hij spreekt het tot Jacob: „Gij hebt
overmocht, want gij hebt U vorstelijk
gedragen jegens God en de mensen."
Ons tekstwoord kan ook vertaald
worden door: „Als een vorst hebt gij
macht bij God."
Nu heeft Jacob geen reden meer om
Ezau te vrezen. Wat is dat voor een
macht, waarmede Jacob is bekleed ge
worden?
Het is geen lichamelijke macht. Im
mers, wanneer Jacob de overwinning
behaalt is hij geslagen en kreupel aan
zijn rechterheup. En getuigt Job het
niet: „hebt gij een arm gelijk God?"
Het is geen verstandelijke kracht. Ja
cob heeft immers niet zich zelf en in
zich zelf geen plan weten te bedenken
waardoor hij op eigen gelegenheid de
moeilijkheden zou kunnen overwinnen.
En zegt Job het niet: „Geeft te kennen
zo gij kloek van verstand zijt?"
Nog minder kan het toverkracht ge
weest zijn. Gebeden zijn geen tover for
mules. Gods Woord waarschuwt zelfs
om de schijn daarvan te vermijden. „In
dien gij bidt, zo gebruikt geen ijdel ver
haal van wonden, gelijk de heidenen.
Er kan in deze kracht geen verdien
ste steken, want zelfs van de rechtvaar
dige wordt gezegd: Indien gij recht
vaardig zijt wat geeft gij Hem?
Van waar komt die macht dan? Zij
vloeit voort uit de almachtige. Zijn
kracht wordt in onze zwakheid vol
bracht. Alzo zal er een diep besef moe
ten zijn van eigen zwakheid. Dan mag
met Paulus getuigt: Als ik zwak ben,
dan ben ik machtig.
Er moet een eenvoudig geloof zijn in
de goedlieid des Heeren. Zegt de Heere
Jezus het niet: „Die in Mij gelooft, de
werken, die Ik doe, zal hij ook doen."
Er moet een betrachten zijn van de
wil des Heeren, „Zo iemand Zijn wil
doet, die hoort Hij."
Daar moet een aanhouden en volhar
den zijnIk laat U niet gaan, tenzij
Gij mij zegent."
Hierbij moeten we niet tegen moeite
opzien. „Hij worstelde met Hem tot de
dageraad opging."
Met ons ganse hart moeten wij er
achter staan. „Hij weende en smeekte
Hem."
Zie en dan kan deze macht ten gunste
worden aangewend van onze eigen ver
troosting, kracht en wasdom. „Uw naam
zal voortaan Israël heten."
Ook ten gunste van anderen.
Jacobs vrouwen en kinderen mochten
in die zegen delen.
Lezers, kunt ge het reeds zeggen dat
ge macht bij God hebt verkregen?
Geldt het van U, dat ge U vorstelijk
hebt gedragen? Wat vreselijk om met
een machteloze arm tegen God te strij
den. Wat heerlijk om het te belijden en
beleven:
Welzalig hij, die al zijn kracht en
hulp alleen van U verwacht.
Dirksland.
C. J. Resting.
In de leeftijd van ruim 66 jaar is
overleden ds. J. B. Bel, predikant der
Geref. Gemeente te Krabbendijke,
voorheen te Dirksland. Ds. Bel was
lijdende aan hartzwakte, waarom hij
dit voorjaar enige tijd rust heeft
moeten houden. Nadien kreeg hij van
medische zijde toch weer toestem.-
ming om zijn ambtelijk werk te ver
richten, zij het dan, dat hij kalm aan
moest doen. Hij mocht met Pasen één
keer preken, maar deed het al gauw
twee keer per zondag en ook door de
week. Verleden week was hij echter
weer minder goed en woensdagavond
6 uur is hij aan een attaque overle
den.
Ds. Johan Bastiaan Bel is geboren 17
febr. 1893 en werd na de Theol. School
te Rotterdam hebben afgelopen in 1942
candidaat en beroepen te Dirksland,
waar hij 23 sept. 1942 zijn intrede deed,
na bevestigd te zijn door ds. W. S. La-
werkt en hoe meer hij zijn intelligentie
gebruikt om in zijn omstandigheden
comfortabele dingen uit te vinden, des
te dragelijker en gerieflijker zal zijn le
ven worden. Dit nu geldt mutatis
mutandis ook voor een volk. Het
moet produceren om te leven en steeds
meer en efficiënter produceren om de
welvaart te kunnen verhogen.
'Welvaart i; dus een kwestie van ar
beid. Maar om de productie van een
steeds groeiende bevolking voor eigen
gebruik en voor export steeds op te
voeren, is niet alleen arbeid nodig, doch
ook kapitaal. Oude bedrijven moeten
vernieuwd, nieuwe opgericht worden.
Daarvoor zijn honderden miljoenen aan
kapitaal nodig. Dit mag niet „uit niets"
geschapen worden door kunstmatige
geldschepping via de bankbiljettenpers,
maar het'moet verdiend worden. Inves
teringen kunnen intern geschieden bij
een florerend bedrijf en ook opgenomen
worden op de geldmarkt. Maar ook
daarmoethet gekomen zijn door be
sparingen. Zo komt men steeds weer te
recht bij de factor productie en arbeid.
Het zal nu duidelijk zijn, dat voor
meerdere welvaart de allereerste en
voornaamste voorwaarde is: opvoering
van de productiviteit. Deze houdt meer
in dan harder werken. Zij omvat ook
verbetering der arbeidsmethoden, me
chanisatie, efficiency in het bedrijf etc.
Vandaar dat men de laatste jaren z.g.
productiviteitscentra opgericht heeft, die
zich met name in de industrie bezig
houden met research. Dit is inderdaad
goed gezien: hogere welvaart kan alleen
steunen op grotere productiviteit. Deze
kan thans door de arbeidsprestaties der
werknemers slechts weinig meer wor
den opgevoerd, dus zoekt men het in
andere factoren, die haar mede bepa
len. En alleen door verhoogde produk-
tiviteit komt er ruimte in de economie
voor hogere lonen en betere arbeids
voorwaarden. Wil men de laatste tóch
doorvoeren, dan wordt de basis van ons
welvaartsgebouw wankel en leeft men
slechts in een schijnwelvaart, die ten
slotte in een crisis eindigt.
HAZEI-fABRIEKEN ZEVENBERGEN
door W. SCHIPPERS
Over ons vorige vervolgverhaal heeft
onze redaktie veel tekenen van instem
ming ontvangen. Het is met veel ge
noegen gelezen. Nu dit ten einde is heb
ben we weer een nieuw gekozen, waar
mee we in dit nummer aanvangen. U
vindt het op de vertrouwde plaats in
het tweede blad.
Een grote rol in dit boeiend verhaal
speelt de reder Gorter, een typische
figuur met een houten been, hard als
staal, maar gevoelig als een kind. Het
is een geschiedenis over de binnenschip-
perij met alles wat er aan vast zit.
De schrijver is in deze vertelling vol
op in zijn element. Hij kent zijn figu
ren door en door en de merkwaardige
levenslopen en ontknöpiïigéh zijn op
waarheid gegrond.
Wij twijfelen niet of Oölf: dit verhaal
zal in de smaak vallen; wij hopen dat
onze lezers en lezeresseA er' menig ge
noeglijk uur van zullehi beleveti. -
Redaktie.
Overduidelijk kwam woensdagavond aan het licht welk een sterke band er
bestaat tussen een arts en zijn patiënten vooral als die arts al veertig jaar in
een zelfde gemeenschap praktiseert en bovendien als het iemand betreft zoals
dokter C. F. Arends te Middelharnis. Woensdag nam deze afscheid van zijn
patiënten, droeg hij de praktijk over aan zijn schoonzoon, dokter van de
Peppel, en zorgden die patiënten, ieder een vriend of vriendin van de dokter,
dat het een afscheid met bijzondere accenten werd. De heer en mevrouw
Arends kregen, naast vele andere geschenken en tussen talloze bloemen en
bloemstukken als evenzovele betuigingen van hulde en dankbaarheid, een
prachtig groot televisietoestel aangeboden, waarvoor de gelden spontaan wa
ren bijeen gebracht en dat vergezeld ging van een album met handtekenin
gen van allen, die er het hunne aan hadden bijgedragen.
Het eerste gedeelte van het afscheid
geschiedde heel officieel. Dokter en me
vrouw Arends werden naar „Het Diek-
huus" gereden door notaris mr. Hem-
penius, waar een kleindochter, voor de
trap van het Beneden Zandpad haar
oma bloemen aanbood. Tussen een ere
haag van Roode Kruiskolonisten ging
het dokterspaar dan de trap op en het
verenigingsgebouw binnen, waarvoor
zich vele genodigden eveneens hadden-
opgesteld, vooraan het huldigingscomi-
té, met de presidente mevrouw de Wil
de. In de zaal van het gebouw kreeg de
familie Arends de ereplaatsen, ter
weerszijden schaarden zich de genodig
den, de comitéleden, de Roode. Kruis-
kolonne, de vereniging E.H.B.O., vele
naaste vrienden, de besturen van de
verenigingen Roode- en Groene Kruis,
collega's enz.
Op de tafels prijkten fraaie bloem
stukken, o.a. een heel mooi van het ge
meentebestuur, een ander van 's dok
ters kegelclub „Allemaal Om".
De plechtigheid werd door de notaris,
geleid, die als eerste aan burgemeester
P. W. Hordijk het woord verleende.
Deze loofde dokter Arends om zijn
veertig jaren lange trouw aan Middel
harnis en Sommelsdijk en zijn patiën
ten en ook om het gemeenschapswerk,
dat de dokter naast zijn praktijk heeft
verricht en waarmede hij de belangen
van de gehele bevolking heeft gediend.
In de dank en lof betrok de burgemees
ter evenzeer mevrouw Arends, die haar
man op velerlei wijze heeft bijgestaan.
De burgemeester wenste het echtpaar
Arends en rustige levensavond toe in
de gemeente, die zij zo lang gediend
hebben.
Zonder veel omhaal van woorden en
geheel in de stijl van liever handelen
dan praten, Was aan zuster Brinkman
die vele, vele jaren met de dokter
heeft samengewerkt in de verzorging
van zieken en zwakken, de eer om
het grote geschenk aan te bieden.
Zuster Brinkman onthulde het fraaie
televisietoestel en bood mevrouw
Arends een geschenk in enveloppe
aan. De dokter klapte er bij in de
handen van vreugde, verbazing en
Bij aankomst aan het Zandpad gaan de heer en mevrouw Arends hier.de trap
op naar het „Diekhuus" waar het afscheid zal plaats hebben. Er is een erehaag
gevormd door leden van de Rode Kruiscolonne en vele belangstellenden kijken
toe.
dankbaarheid en zelden hebben wij
handen elkaar steviger zien drukken
dan die van dokter en zuster, terwijl
de aanwezigen hun handen natuurlijk
luid op elkaar lieten klappen. De ge
schenken gingen vergezeld van het
album met handtekeningen.
Meerdere sprekers kregen daarna ge
legenheid het woord tot de heer en
mevrouw Arends te richten. Mr. L. J.
den Hollander deed dit namens het Rode
Kruis, onder aanbieding van een
fraaie gevulde sigarendoos en met lof
voor het vele belangrijke werk ten be
hoeve van het Roode Kruis in Middel
harnis en omliggende gemeenten. Voor
de E.H.B.O. sprak de heer van Heerde
„U was voor ons geen docent, maar
een vader met aanbieding van de
Wereldatlas van Elsevier aan de dokter
en een prachtig bloemstuk aan mevrouw
Arends.
Dokter Dogterom sprak als voorzitter
van de afdeling van Het Groene Kruis
en namens de medische kring op Flak-
kee en stelde de dokter als arts en mens
ten voorbeeld en zegde vooral dank
Het moment nadat zuster Brinkman namens de oud-patiënten het televisie
toestel had aangeboden. We zien de scheidende dokter hier het album met de
handtekeningen aanvaarden en de zuster spontaan de hand drukken.
voor de buitengewone collegialiteit.
Veertig jaar is de dokter bestuurslid
van het Groene Kruis geweest en in
de vereniging wekt het afscheid een
spijtig gevoel.
Dr. Jessurun, internist van het Dirks-
landse ziekenhuis, sprak als voorzitter
van de afdeling Flakkee van de Maat
schappij ter bevordering van de Ge
neeskunst en gewaagde eveneens van
de collegialiteit, de trouw aan de pa
tiënten en het vele andere werk op so
ciaal en hygiënisch terrein. Namens de
afdeling bood dr. Jessurun de schei
dende dokter een langspeelplaat met
een werk van Mozart aan, om de op
volger dokter van de Peppel hartelijk
welkom te heten, hetwelk spr. te ge
makkelijker af ging, omdat de opvolger
al geen onbekende meer is.
Namens de Roode Kruiskolonne hield
de heer J. van Markensteijn een zeer
hartelijke speech, vol van dank en lof
voor de toewijding, die de heer en me-
het werk en de leden der kolonne heb
vrouw Arends door alle jaren heen aan
ben gegeven. Als geschenken overhan
digde de heer van Markensteijn een
fraaie kamerplant en afgestemd op
de smaak van de dokter een kistje
sigaren.
Verrassend
Verrassend moet het wel voor dokter
Arends geweest zijn toen de heer H.
Beijer uit Oude Tonge de geboor
teplaats van de dokter mede namens
zijn vrouw en de Oude Tongenaren het
woord kwam voeren. Mevrouw Beijer
is als meisje hulp in de huishouding
geweest in huize Arends te Oude Tonge
totdat de jonge Beijer haar kwam weg-
vrijen. Op gezellige manier en in wel
gekozen bewoordingen vertelde de heer
Beijer uit de oude tijd en gewaagde hij
met dankbaarheid van de vriendschap,
die wederzijds in stand is gehouden. Hij
bood een fraai bloemstuk aan, bekos
tigd uit geld, dat de ouden van dagen
vrijgevig voor deze gelegenheid hadden
bijeengebracht. Het geschenk ging ver
gezeld van een handdruk, die bijna tot
een omhelzing uitgroeide en die grote
indruk op alle aanwezigen maakte.
Grote dankbaarheid
Het slotwoord was aan de scheidende
dokter zelf. Hij vergeleek de medische
main, thans te Grands Rapids in Ame
rika. Hij maakte op ons eiland de be
zetting mee en beijverde zich bijzon
der om in de vreselijke hongerlijd naar
de leden van de kerken in Rotterdam
enz. aardappelen e.a. levensmiddelen te
verschepen. Zelfs hebben de Duitsers
hem nog eens opgepakt en is hij te Mid
delharnis enige tijd vastgehouden. Na
de bevrijding in 1945 is hij enige maan
den in Amerika geweest om daar de
gemeenten te dienen. Hij was van 1942
tot augustus 1949 predikant te Dirksland
en consulent van alle gemeenten op ons
eiland.
Op 10 aug. 1949 deed hij zijn intrede
te Krabbendijke na bevestigd te zijn
door ds. L. Rijksen van Middelburg. In
deze grote gemeente van 759 leden en
734 doopleden heeft hij dus bijna 10
jaar gestaan.
De laatste maal dat hij voorging in
de dienst des Woords is geweest vori
ge week zondag 5 juli; hij heeft toen 's
morgens nog het H. Avondmaal bediend
en 's avonds nabetrachting gehouden.
In de week die volgde kreeg hij zware
hoofdpijnen en is zoals gezegd woens
dagavond 6 uur overleden. Het lag in
de bedoeling dat hij zondag 19 juli a.s.
in zijn oude gemeente Dirksland zou
optreden; de dood heeft hier op onge
dachte wijze een eind aan gemaakt.
De begrafenis zal plaats hebben op
maandag 20 juli a.s. te Krabbendijke,
des nam. te 2 uur. Vooraf wordt een
rouwdienst gehouden in het kerkge
bouw, die om half een uur aanvangt en
geleid zal worden door ds. L. Rijksen
van Rotterdam (W.)
Tot de funkties in het kerkelijk leven
van de overledene behoorden dat hij
lid was van het curatorium; behoorde
hij tot de primi deputaten art. 48 en 49
D.K.O., tot de deputaten zending; was
lid van de commissie voor emigratie
naar Canada; bestuurslid vereniging
voor Geref. Schoolonderw/ijs, voorzitter
van de landelijke commissie voor in
wendige zending. Op de in juni j.l. Ge
nerale Synode zijn hem nog diverse
zaken ter behartiging en uitvoering op
gedragen.
ANNO 1870
Alleenverkoop van de bekende
GLORIA PORT en de
ESMERADO WIJNEN
mogelijkheden en kennis uit de tijd,
waarin hij zijn praktijk aanving, met
die van nu, sprak met grote dankbaar
heid over de velen met wie hij in de
verenigingen enz. heeft mogen samen
werken en verklaarde zich buitenge
woon getroffen voor de grote belang
stelling bij dit afscheiden voor de
kostbare geschenken.
Druk bezochte afscheidsreceptie
Na dit officiële gedeelte volgde een
afscheidsreceptie, eveneens in Het
Diekhuus, die honderden patiënten en
oud-patiënten, vrienden en kennissen
gelegenheid bood om mevrouw en dok
ter Arends de hand te komen drukken.
Velen zorgden daarbij nog voor verras
singen in stoffelijke vorm of in bloe
men, kinderen, zo goed als ouden van
dagen zelfs een meer dan negentig
jarige vrouw, passeerden tijdens
deze receptie de dokter en zijn vrouw.
En de avond was al een eind gevor
derd, voordat aan het afscheid een ein
de kwam.
Van zaterdag 18 juli v.m. 12 uur t.m.
maandag 20 juli v.m. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Afwezig de artsen Dogterom, Bakker
en Wieringa. Voor spoedgevallen v. d.
Peppel, arts. Prins Eernhardlaan ,'37,
Telef. 2117.
Dirksland- Herkingen- Melissant
Afwezig de artsen Boot en Elvé. Voor
spoedgevallen Huisman, arts, tel. 01877
412, Melissant.
Oost-Flakkee:
Afwezig de artsen Buth, de Man en
Voogd. Voor spoedgevallen Bouman,
arts, tel. 01871-269, Stad aan 't Haring
vliet en Kramers, arts, teL 01873-201,
Ooltgensplaat.
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Afwezig Terlouw. Dienst heeft Wag
ner, tel. 01877-281, Dirlisland.