i
e
Twee aniieke huizen ie
Middelharnis
IET REGERINGS
PROGRAM
IN
Exomen doen
J. B. H. Roelofs
overleden
Buitenland
Om de cultuurgrond
10.000 jonge mensen kwamen naar Bergen-Belsen
Plannen om dit oude dorpsschoon te bewaren
^le jaargang
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ge
MEDITATIE
De kracht
des Heiligen Geestes
BINNENVERINGBED
SCHUIMRUBBERBED
met actieve,beheerste zenuwen
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Vrijdag 29 mei 1959
No. 2798
PBINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHAKNIS
Bedacüe en Advertentlea uitsluitend Telefoo* K 1870—2629
Na 6 uur avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167980
i
^B De verklaring, die de nieuwe minis-
^Rer-president Prof. de Quay, op dinsdag-
■Ifciddag j.l. in de Tweede Kamer heeft
afgelegd heeft onmiskenbaar een ander
karakter dan die van andere na-oor-
^Bogse kabinetten. Duidelijk is te consta-
^Beren, dat de directe invloed van de
^K> V d A. op het regeerbeleid is geëlimi-
^Kéerd. De verklaring ademt een andere
iS^geest. Niet alleen, dat Gods zegen werd
ingeroepen over het werk van regermg
mbn parlement bij dr. Drees is de
^Kaam van God nimmer over de lippen
^H&ekomen maar ook werd duidelijk
uitgesproken, dat handhaving van de
christelijke grondslagen onzer bescha
ving van de grootste betekenis is. Kn
wat de sociaal-economische dingen De-
treft, hier staat de verklaring op vele
punten lijnrecht tegenover de socialis-
'tische idealen. We geven de volgende
:itaten ter illustratie:
„Een essentiële vooryvaarde voor een
goede samenleving is gelegen in de eer
biediging en bevordering van de vrij
heid van de menselijke persoon en van
diens persoonlijke en maatschappelijke
verantwoordelijkheid.'.'
- „In de samenleving moet aan zelfont
plooiing in vrijheid een eerste plaats
worden gegeven."
„De regering ziet het als haar plicht
voorwaarden te scheppen, waardoor het
de mens mogelijk is door eigen inspan
ning in welvaart en welzijn te leven."
Dat is waarlijk andere taal dan die
van het socialisme met zijn overspan
nen staatsbegrip, staatszorg en staats-
bemoeiing. Dat het kabinet het accent
legt op de vrije persoonlijke en maat
schappelijke krachten, kan ons slechts
verheugen. Het gaat er nu maar om,
hoe dit practisch zal worden geconcre
tiseerd.
Wat de diverse programpunten be
treft, we kunnen deze niet au fond be
spreken. Laten we de voornaamste op-
sommen.
KI. Nieuw Guinea. Opvoeding der Pa
oea's tot zelfbestuur, dus afvnjzing van
et standpunt van de P.v.d.A.
2. Defensie. Gelet wordt op de nieuwe
lannen van de N.A.V.O., maar ook op
fle bijdragen van gelijksoortige landen.
Dit laatste lijkt ons gevaarlijk. Als arf-
•deren in gebreke blijven, behoeven wij
"dat niet te doen. Voorts uitbreiding van
Hhet beroepspersoneel, wat wij toejui-
bhen. Ook wordt" verkorting van de
Öiensttijd overwogen. Hoe aangenaam
ook voor de betrokkenen, ons blijft de
Russische diensttijd van 3 jaar voor
ogen zweven!
3. Waardevastlieid van het geld.
Prachtig, maar dan moet het uit zijn
met begrotingstekorten van anderhalf
miljard.
4. Belastingdmik. Verlaging hiervan
koppelt de regering aan stijging van het
nationaal inkomen, wat op zichzelf
juist is, maar ze vergeet de andere weg:
drastische verlaging van het staatsbud-
get door afkapping van allerlei staats
zaken. Hiervan zien we niet veel te
recht komen. Dat het ongehuwdenta
rief herzien zal worden, is billijk.
5. Particuliere woningbouw. Deze zal
gestimuleerd worden. Ook dit juichen
we van harte toe. Overheidsbouw moet
slechts aanvulling zijn. Ook op dit ge-
3ied moeten staat en^ gemeente terug
gedrongen worden.
6. Huurverhoging. Deze is inderdaad
»nontkoombaar om verschillende rede-
ten. Ze maakt het woningprobleem een-
roudiger en bespaart het Rijk een zeer
[root bedrag.
7. Afschaffing consumentensubsidie
'op melk. Dit had al lang moeten ge
beuren, want dit is een ongezonde si-
ftuatie en geeft bovendien een zware last
op het staatsbudget. Alleen stellen we
de vraag, of de enige honderden mil
joenen, die hierdoor en door de huur-
jVerhoging vrijkomen, weer niet vrolijk
lan andere dingen worden uitgegeven.
8. Gedifferentieerde loonvorming. De
le is o.i. inderdaad veel beter dan de
'roegere algemene loonronden. Op deze
njze kunnen vele arbeiders beter pro-
iteren van de gunstige uitkomsten in
lun bedrijfstak of onderneming.
9. Minimum loon. Dat de regering aan
Ie S.E.R. hierover een rapport zal vra-
jen, verheugt ons zeer. Er zijn nog vele
lezinnen in ens land, waar het loon te
laag is en men aan de rand van armoe-
ie leeft. Dit is ontoelaatbaar. Het stel
len van een minimumloon vinden wij
len sociale maatregel van de eerste
irde.
10. Ondenv^s. De bijzondere univer-
iiteiten krijgen meer subsidie, wat niet
lieer dan billijk is. Dat de verklaring
iwijgt over de z.g. mammoetwet, ver
wondert ons. Zijn de bezwaren der Prot.
ihr. fracties hiertegen nog niet geheel
>pgelost!
Wat tenslotte nog enkele andere op-
[esomde punten betreft, kortheidshalve
loemen we slechts: snelle invoering van
ie weduwen- en wezenwet; definitieve
tegeling van de voetbalpool (we zijn er
'.eer nieuwsgierig naar hoe dit kabinet
leze materie zal regelen); de algemene
j-:inderbijslagwet, een stokpaardje van
fde K.V.P., zal in ontwerp gewijzigd
'iWorden; dit was wel nodig gezien de
iTote bezwaren ertegen van de zijde
■an de V.V.D. en de Prot. Chr. fracties.
Alles bijeengenomen zijn we niet on-
...ivreden over het regeringsprogram.
[Op papier is inderdaad wel een ietwat
indere koerS uitgezet dan onder het
p'egiem-Drees. Of dè werkelijkheid dit
pal honoreren, zullen we- moeten af
pachten. In elk geval kunnen we dit
cabinet met meer vertrouwen begroe
ten dan die, waarin de P.v.d.A. verte-
lenwoordigd was.
„Toen kwam de Geest in hem, en
zij werden levend en stonden op
hunne voeten een gans zeer groot
heir."
Ezechiël 37 10b
Als Ezechiël geprofeteerd heeft tot de
beenderen, moet hij ook profeteren tot
de Geest en zéggen: „Gij Geest, kom
aan van de vier winden en blaas in
deze gedoden, opdat zij levend worden!"
En dan gebeuren grote wonderen.
„Toen kwam de Geest in hen en zij
werden levend en stonden op hunne
voeten, een gans zeer groot heir."
Aan de uitwendige vorm paart zich
nu de innerlijke levenskracht. Ziet, le
vende, echte mensen waren het nu ge
worden. De Geest had de dood over
wonnen. En de dood vloog weg met be
schaamde kaken. Het leven regeerde nu
in de vallei. De genaderegen van de
Koning der Koningen was op de doods-
akker gedaald. De v^nnd had gewaaid
door de dorre twijgen. Nu was er leven
en beweging en groei en Godsverheer
lijking! De vallei des doods was nu her
schapen in één groot opstandingsveld.
En er ging een sprake uit die nu levende
monden: „Niet ons, niet ons, maar Uwe
Naam geef ere, óm Uwer goedertieren
heid en om Uwer waarheid wil!"
In die verrijzenis, in die levendma-
king, is alles een wonder! Een wonder
is de wijze, waarop de Heere het doet.
Maar bovenal is het een wonder, dat
de Heere het doet. Ja, een wonder van
onbegrepen genade, gelijk Israels op
wekking uit Babels graf, dat Israël dat
het zo zwaar verzondigd had.
Is dan Gods belofte niet één groot
wonder, als Hij spreekt tot dat volk:
„Ziet, Ik zal uw graven openen en zal
ulieden uit uwe graven doen opkomen,
o Mijn volk! En Ik zal U brengen in het
land Israels?"'
Die belofte Gods is ook rijk vervuld.
De Heere heeft Zijn volk uit Babel doen
uitgaan en het heeft straks gejuicht en
gejubeld, gelachen en geschreid van
vreugde, toen het wederkeerde in het
eigen vaderland. Toen zei men onder de
heidenen: „De Heere heeft grote dingen
aan deze gedaan!"
Wondere verrijzenis, welke Ezechiël
aanschouwde in de vallei des doods,
toen hij geprofiteerd had, -gelijk als de
Heere bevolen had.
Maar niet anders is het met het Israël
der verkiezing Gods. Het is de Heere,
die Zijn volk uit de graven doet opko
mt en Zijn beloften vervult, door Eze
chiël gesproken.
De Heere doet Zijn Woord komen in
het graf onzer Godvervreemding; het
Woord, aanzeggend onze dood- en
doemschuld; het Woord ook predikende
Christus en dien gekruisigd, overgele
verd om onze zonden en opgewekt om
onze rechtvaardigmaking; het Woord,
bekend makende al de Raad Gods om
trent onze verlossing. En Gods Geest
paart zich aan dat Woord.
Daardoor hoort en gehoorzaamd de
dode zondaar het Woord des Heeren en
komt uit het graf zijner Godvervreem
ding op. Want de Heilige Geest is de
Geest van Christus, uitgestort op het
Pinksterfeest, om opstandingsleven in
te planten, op te wekken uit het graf,
te'geven een luisterend oor en een op
merkzaam hart, hun voeten vaardig tè
maken, om te lopen het pad des levens
dat uit het Babel der Godvervreemding,
uit de stad des verderfs, leidt naar het
Zion, dat boven is.
Ja, de Heere zal het doen, omdat Hij
het beloofd heeft. Hij heeft gezegd: „O
mijn volk. Ik zal U uit uwe graven doen
opkomen!" Ik, de Eeuwige, de Onver
anderlijke, de Getrouwe! Die spreekt,
en het is er. Die gebiedt en het staat er.
Ik zal u, o Mijn volk! En in dat „o
Mijn volk", ligt een uitroep Zijner lief
de; waarmede Hij dat volk heeft liefge
had van voor de grondlegging der we
reld; ligt een liefde Gods uitgedrukt,
die sterker is dan al de liefdeloosheid
afval en ongerechtigheid Zijns volks.
Daarin spreekt een liefde, sterker dan
de dood, harder als het graf, hare kolen
zijn vurige kolen-, vlammen des Heeren.
In dat „o Mijn volk" ligt het eeuwige
welbehagen Gods uitgedrukt, waarvan
de Engelen zongen ïn Efratha's velden.
Zijn onwankelbaar voornemen, dat Hij
niet rusten zal, voor al Zijn volk in het
Kanaan der eeuwige rust is ingegaan.
Zeg mij, mijn lezer, kent gij nu al die
kracht des Heiligen Geestes aan uw
eigen zondaarshart?
Weet, het komt alles aan op die Hei
lige Geest, die is en blijft onmisbaar.
Waar die gemist wordt, is de heerschap
pij van de dood, waar die werkt is de
majesteit van het leven. Waar die Hei
lige Geest waait, daar blijven de wel
daden van onze Heere Jezus Christus,
de Koning Zijner kerk, niet uit. Daar is
leven en gebed en samenleving en oot
moed en liefde en eendracht.
Mocht die Geest Christus kerk nog
eens fris en nieuw doorstromen! Stem
men we in met de bede der bruid: „Ont
waak, Noordenwind, en kom, gij Zui
denwind, door waai mijnen hof, dat zijne
specerijen uitvloeien!"
Moogt ge wellicht niet ontkennen wat
de Geest in en voor U deed? Kent gij
Zijn arbeid in uwe ziel, die U vaak
doet zuchten, in uwe noden en smarten,
in uw verlangen naar de Heere? O, be
droef Hem dan niet door Zijn werk te
miskennen, maar evenmin door het
uwe te overschatten. Sta naar ver
meerdering van licht, naar dieper inlei
ding in het leven der genade.
De Heilige Geest moge U overbren
gen in Christus en zich in U openbaren
als de Geest der aanneming in het sta
melen van het: Abba, Vader. Hij doe U
die ©eest kennen als Pinkstergeest, die
vol doet zijn van God in Christus.
Wij staan Hem in de weg, maar Hij
gaat gelukkig ons niet uit de weg, maar
volvoert Zijn werk. Zo is de lof Gods
en niet aan ons.
Daal! Schepper, Heil'ge Geest, daal af!
Uw adem, die ons 't aanzijn gaf.
Herschep dé ziel, vervul de borst,
Die naar Uw waterstromen dorst!
Katwijk aan Zee.
Ds. N. de Jong
HAZET-FABRIEKEN ZEVENBERGEN
In een dicht bevolkt land als ons land
met zijn intensieve industrialisatie
kan het moeilijk anders of er moet cul
tuurgrond verloren gaan.
Aanleg van wegen, vliegvelden, ha
vens, militaire oefenterreinen het kost
cultuurgrond. De zich uitbreidende ste
den en dorpen verslinden heel wat
grond, die aan landbouw- veeteelt en
tuinbouw wordt onttrokken. Aanleg van
industrieterrein het gaat ten koste van
de grond, die aan zijn agrarische be
stemming wordt onttrokken.
Dat kan moeilijk anders. Toch rijst de
vraag of men wel met-de nodige voor
zichtigheid te werk gaat. Of men zich
wel voldoende rekenschap geeft van de
noodzakelijkheid om zuinig te zijii met
de cultuurgrond. En of de mogelijkhe
den om goede cultuurgrond te .sparen
wel genoegzaam uitgebreid worden. De
overheid heeft hier wel. een gewicht
volle taak. Van dat streven om de cul
tuurgrond te sparen bij het uitvoeren
van grote openbare werken geeft de
gemeenteraad Halsteren (N.-Br.) een
sprekend voorbeeld door zich te verzet
ten tegen het nodeloos prijsgeven van
goede cultuurgrond.
In Bergen op Zoom wordt reeds druk
gewerkt aan de nieuwe haven. Dit is
een onderdeel van het grote ontwikke
lingsplan voor West-Brabant. Een ob
ject waarmee vele miljoenen gemoeid
zijn.
De gemeente Halsteren is er mee ge
moeid, omdat gedeeltelijk op haar
grondgebied de werken tot stand moe
ten komen.
De meerderheid van de gemeenteraad
van Halsteren heeft geweigerd haar
medewerking te verlenen. Daardoor
staat de uitvoering van dit miljoenen-
werk plotseling op losse schroeven. Of
die gemeenteraad dan geen oog hééft
voor de noodzakelijkheid van het tot
standkomen van het ontwikkelingsplan
voor West-Brabant? Aan dat begrip
ontbreekt het niet. Maar de meerder
heid heeft ook oog voor het kwaad, dat
door de uitvoering van de werken goe
de cultuurgrond verloren gaat. Blijk
baar meent de raadsmeerderheid dat
door een andere uitvoering van het
werk er minder cultuurgrond verloren
behoeft te gaan.
De raadsmeerderheid stelt zich na
melijk op het standpunt, dat de aanleg
van de nieuwe haven, zoals die werd
ontworpen, een nodeloos prijsgeven
mede iDrengt van zeer goede landbouw
gronden. Blijkbaar ziet de raadsmeer
derheid de mogelijkheid dat voor het
uitvoeren van dit werk minder goede
landbouwgronden nodig zijn dan bij het
project gevorderd worden.
10.000 jonge mensen uit Berlijn, Hamburg, Bremen, Sleeswijk-Holstein en
andere Duitse streken hebben een. pelgrimstocht gemaakt naar het voorma
lige concentratiekamp Bergen-Belsen. Er werden kransen en bloemen gelegd.
In een van de graven rust het stoffelijk overschot van Anne Frank.
Zuinigheid met de goede landbouw
gronden. Dat is een sterk motief van
de raadsmeerderheid van Halsteren.
Goede landbouwgronden vormen een
kostbaar nationaal bezit. Er zorgeloos
mee om te springen is ontoelaatbaar.
Uitvoering van grote werken het is
in ons land een dringende noodzakelijk
heid.
Maar even noodzakelijk is het zoveel
maar enigszins mogelijk is de goede cul
tuurgrond te ontzien.
De houding van de raadsmeerderheid
van Halsteren, het oog hebben voor het
sparen van goede landbouwgronden is
een goed voorbeeld voor alle oyerh«ids-
colleges, die met dergelijke objecten te
maken hebben.
ABONNiMENTSPRIJS 1.90 PEB KWARTAAIi
ADVERTENTIEFBIJS 12 cent pei mm.
BQ contract speciaal tarlaf.
In Middelharftis is men al sinds een
tiental jaren druk bezig met sanering
van het oude dorpsgedeelte en dit bete
kent, dat juist het centrum der gemeen
te aanzienlijk verandert, zij het dat
maar weinig oude huizen voor nieuwe
plaats maken en meestal open ruimten
in de bebouwing ontstaan. Die ruimten
zullen eerst na verloop van tijd opge
vuld worden en dan zal het wel in
hoofdzaak om particuliere bouw gaan,
omdat de woningwetbouw op grote
schaal bedreven wordt (althans als de
gemeente bouwvolume ter beschikking
heeft en dat ziet er voor dit jaar maar
droevig uit, want op het inwonertal van
5000 is officieus nog maar een drie- of
viertal nieuwe woningen toegewezen
voor 1959).
Tot 'de in verval komende woningen
behoren ook twee huizen, die karakte
ristiek zijn voor het uiterlijk en het
aanzien van het dorpsmidden, de Kaai.'
Districtsinspecteur brandweerwezen.
Op 54-jarige leeftijd is zaterdag in
het homoeopatische ziekenhuis te
Utrecht overleden de heer J. B. H. Roe
lofs, districts-inspecteur van het brand
weerwezen in de provincie Utrecht en
Zuid-Holland. Het overlijden van deze
sympathieke figuur heeft in brandweer
kringen diepe indruk gemaakt.
Ook op Flakkee was'dhr. Roelofs een
goede bekende bij de brandweercorpsen.
Hij heeft in alle gemeenten meerdere
malen op inspectie geweest, of hij was
tegenwoordig bij het ingebruik nemen
van een nieuwe spuit of kazerne.
Rouw in Amerika
De Amerikaanse oud-minister van
Buitenlandse Zaken, John Foster Dulles,
is zondagmiddag overleden. Hij werd
sinds februari in een ziekenhuis ver
pleegd wegens kanker. Een lichte long
ontsteking heeft het einde nog verhaast.
Dulles bereikte de leeftijd van 71 jaar.
De vroegere Amerikaanse minister
was op 25 febr. 1888 in Washington ge
boren. Hij studeerde rechten en legde
zich vooral toe op het internationale
recht. Toen hij zijn studie voltooid had,
trad hij in dienst bij een advocatenkan
toor. Gedurende de Eerste Wereldoor
log was Dulles kapitein bij de inlich
tingendienst. Na de wapenstilstand nam
hij als adviseur deel aan de vredes-
conferentie te Parijs. Ook in 1945 woon
de hij de conferentie bij waar het hand
vest van de Verenigde Naties werd op
gesteld. Hij was in 1051 de voornaamste
opsteller van het vredesverdrag met Ja
pan. In januari 1953 werd Dulles be
noemd tot minister van Buitenlandse
Zaken. Deze functie heeft hij bekleed tot
15 april 1959, toen de ziekte, waartegen
hij met al zijn kracht heeft gevochten,
hem de voortzetting van zijn werk on
mogelijk maakte. Hij werd opgevolgd
door zijn onderminister Christian Her-
ter.
Het overlijden van Dulles heeft in de
gehele Westelijke wereld diepe ontroe
ring teweeggebracht. Zowel in de ver
schillende hoofdsteden als in kringen
van de Geneefse conferentie werd Dul
les geroemd als een onvermoeid strij
der voor vrede en recht onder de vol
keren. Ook in de pers zelfs in die
bladen, waarin de politiek van Dulles
nogal eens werd gekritiseerd wordt
de overledene geëerd als een staatsman
die door zijn inzicht en door zijn op
treden dikwijls schijnbaar reddeloze si
tuaties heeft weten te redden.
In Moskou werd het overlijden van
Dulles zonder commentaar bekendge
maakt. In Tsjecho-Slowakije en Oost-
Duitsland schroomde men niet verwij-
«ten te richten aan het adres van de
overleden minister.
De conferentie te Geneve is voor twee
dagen geschorst, opdat de drie Weste
lijke ministers, Herter, Selwyn Lloyd en
Couve de Murville, in de gelegenheid
zouden zijn om de begrafenis van Dul
les bij te wonen. Een grote verrassing
was het voor hen toen ook de Russische
minister Gromiko de wens te kennen
gaf zijn vroegere tegenstander de laatste
eer te willen bewijzen. Na hun terug
keer uit Washington zullen de vier mi
nisters vrijdag beginnen te vergaderen
achter gesloten deuren om op die ma
nier te trachten uit de impasse te gera
ken.
Merkwaardigerwijze wordt Dulles be
graven op de dag, die de Sowj et-Unie
aanvankelijk had gesteld als de tijdsli
miet, waarop de oude status van Oost-
Berlijn moest komen te vervallen en
waarop de Sowjet-Unie het bestuur aan
de Oost-Duitsers zou overdragen. Dulles
1 heieft zich daar van het begin af krach-
Wat er achter staat is vrijwel alle
maal gedoemd om te verdwijnen,
maar als men deae twee huizen op
ruimt is de Kaai de Kaai niet meer
en zal het heel wat hoofdbrekens van
gemeentebestuur, technische dienst
en de adviseurs van Stad en Land
schap vergen, om een beetje behoor
lijke oplossing te vinden. Vandaar dat
het gemeentebestuur er alles voor ge
voelt om deze twee antieke woningen
en de voor het ene staande eeuwen
oude boom te behouden en te laten
restaureren. Reeds worden pogingen
daartoe in het werk gesteld.
Restaureren is echter een kostbaar
geval, vooral als men zulke huizen echt
en geheel in de stijl van 17e en 18e eeuw
wil brengen en dus moet de gemeente
of financiële medewerking van andere
instanties kunnen rekenen, wil het
plannetje doorgaan. Hopelijk gebeurt
dat en blijft er althans iets van het oude
en in dit geval is dat ook wel hèt
mooiste, behouden.
Het huisje met de trapgevel, achter
de boom, is al onbewoond. De er achter
aan de zuidzijde van de Oostdijk,
staande huizen 2§ii al voor een aan
zienlijk deel ondeï':slopershanden ge
vallen. Voor behoud dezer twee antie
ke woningen pleit o.i. vooral, dat zij het;
Kaaiplein inarkeren; verwijderen zou
een onogelijk open gat tot gevolg heb
ben. Met afbreken van andere onbe
woonbaar verklaarde woningen kan
men trouwens nog wel even vooruit,
want van de ongeveer 170 huizen, die
in het saneringsplan zijn opgenomen,
werden er tot heden „nog maar" een
honderdtal gesloopt.
Rollerdam, Ooslzeedijk 330, Tel. 115255
Ulrecht, Janskerkhof 5, Tel. 14223
tig tegen verzet. Op de bedoelde datum
(27 mei) is er in Berlijn niets gebeurd,
dat zou kunnen wijzen op veranderin
gen in dfe bestaande-toestand. Ook hier
uit blijkt weer, dat de Russen wel drei
gen met 'woorden maar niet spoedig
overgaan tot daden.
Rumoer in België
De koningskwestie in België is op-
-nieuw aktueel geworden door het ru
moer dat ontstaan is rondom het hu
welijk van de Belgische Prins Albert.
Niemand minder dan de nieuwe paus,-
Joannes XXIII, zal dit huwelijk vol
trekken. Doch de Belgische wet ^hrijft
voor, dat een huwelijk van een kroon
prins op Belgisch grondgebied dient
plaats te hebben. Zowel in de volksver
tegenwoordiging als in de pers is met
name van de zijde der socialisten, scher
pe kritiek geoefend op de huwelijksvol
trekking in België vooraf zou gaan. De
ambassadeur bij het Vaticaan heeft toen
zonder de minister van buitenlandse
zaken daarin te kennen, stappen gedaan
om een burgerlijk huwelijk te doen slui
ten in de Belgische ambassade bij het
Vaticaan, dus op Belgisch grondgebied.
Dit laatste zal dan ook gebeuren.
Hiermee zou de kwestie opgelost zijn,
ware het niet, dat hiermee de oude
moeilijkheden met „het hof" weer zijn
opgerakeld. Die moeilijkheden dateren
in feite al van 1940, het tijdstip van de
capitulatie voor de Duitsers. Na de oor
log hebben de voor- en tegenstanders
van de monarchie in België fel tegen
over elkaar gestaan. In 1950 werd de
oplossing gevonden, namelijk dat Ko
ning Leopold afstand zou doen van de
regering ten gunste van zijn zoon Bou-
dewijn. (Vervolg pag. 2, Ie kolom)
