EiiArtDEn-niEuws
:<|Ö9|lCi||
Echipaar J. Wielaart-Vink \te
Middelhamis in 'f goud
Jaarvergadering Vereen. Christelijk
Middelbaar Landbouwonderwijs
erontrustende stijging
van jeugdcriminaliteit
in Amsterdam
ietuitgeschakeld" en
niet „uitgekocht"
Camerakeuze?
Uitbreiding van de
bestaande
diepvrieskluis
Tracht kopziekte
te voorkomen
blad
Vrijdag 15 mei 1959
No. 2795
*^u? eogartó bezoekt
bij KEUVELAAR
uw BRIL gekocht
Aanvrage voor een school nog niet ingewilligd
5c/?n2mmet/e-.^
cognac
vieux
II
Aard van de misdaad
Een van de belangrijkste oorzaken
an de stijging van de jeugdmisdaad zijn
e tïesten-, bromfietsen- en motorrij-
ieldiefstallen. Criminaliteit kenmer-
end voor onze tijd.
In 1952 werden ter oorzaak van dit
ort misdrijven 130 volwassenen en 29
inderjarigen beneden de 18 jaar aan-
ehouden.
In 1958 echter werden er 4477 meer
erjarigen en 289 minderjarigen gegre-
en. In procenten:
In 1952 volwassenen ruim Sl'/o, min
er] arigen 19*/o.
In 1958 volwassen ruim 6<y/o minder-
arigen bijna 40''/o. -
Een grote stijging procentueel van de
;ugdmisdaad.
De diefstal door middel van braak
ertoont eveneens een grote stijging,
oor 1952 betrof het 287 meerderjari-
en en 53 minderjarigen.
In 1958 waren het 338 meerderjarigen
n 104 minderjarigen,
rocentiëel: In 1952 volwassenen 84,4''/o
n minderjarigen 15,&>li). In 1958 vol-
assenen ongeveer 76<'/o en-minderjari-
en ongeveer 24''/o.
Ook hier een aanzienlijke procentuele
oename van de jeugdmisdaad, zij het
iet zo'n aanzienlijke toename als bij
e diefstal van rijwielen etc. De soort
an de misdaad, inbraak, verklaart wel
-n en ander. Dat de soort varT misdaad
an betekenis is bewijst b.v. het aantal
inkeldiefstallen.
In 1952 werden 94 volwassenen en 76
inderjarigen voor winkeldiefstallen
angehouden. In 1958 waren deze cijfers
esp. voor de volwassenen 301 en voor
6 minderjarigen 482. Cijfers die voor
ichzelf spreken en waaruit men een
rote toeneming van de jeugdmisdaad
eet constateren. De oorzaken van de
oenemende criminaliteit, 't Vereist een
tudie op zich zelf. Te kort aan politie-
ersoneel kan een factor zijn. Maar de
orzaken liggen dieper. Ontwrichting
an de gezinnen. Een streving naar zin
enot. Maar waar de oorzaken ook mo'-
'en liggen, de toenemende jeugdcrimi-
aliteit is ontstellend. Wat moet er van
'et volk terecht komen als straks deze
an de misdaad gewende jeugd, de ge-
innen gaan vormen?
Babydertn-zeep
De walvisvaart is van groot belang
oor de vetvoorziening van de wereld
ok ons land neemt er deel aan. Hol
and en de walvisvaart ze behoren bij
Ikaar. In de bloeitijd van ons land was
olland het toonaangevende land op het
ebied van de walvisvaart.
Dat is veranderd. Nu neemt ons land
lechts een bescheiden plaats in bij deze
ak van „ivsserij". Een quotum van 8
rocent is het minimale om deze vis
serij voor ons land lonend te kunnen
doen zijn, maar is ook het maximale
dat in de walvisvaart aan ons land
wordt toegestaan door de walvisvaart-
conventie.
Andere landen die aan de walvis
vaart deelnemen Engeland, Noorwegen,
en Japan zouden het liefst zien dat Ne
derland voor de walvisvaart werd uit
geschakeld. In dat licht moet gezien
worden het Noorse bod op onze moder
ne walvisvaarder, de „Willem Barendsz"
Zoals algemeen bekend, verstrekt on
ze regering subsidies aan de^ walvis
vaart. Vanwege deze contractuele sub
sidies was de Nederlandse regering
blijkbaar wel geneigd om de verkoop
van de „Willem Barendsz" in de hand
te werken. Dat zou de Nederlandse
staat het directe voordeel geven, dat de
jaarlijkse subsidies ten bate van enige
tientallen miljoenen bespaard konden
blijven. De Nederlandse Maatschappij
voor de Walvisvaart denkt er geheel
anders over. Die is niet bereid zich uit
te laten schakelen. De directie van de
Nederlandse Maatschappij voor de
Walvisvaart wil van uitkoop door de
andere landen niets weten. Want daar
is het Engeland, Noorwegen en Japan
blijkbaar om te doen, de Nederlandse
walvisvaart uitkopen. Vandaar het
Noorse aanbod om de Willem Barendsz
te kopen. Maar de directie van de Ne
derlandse Maatschappij voor de Wal
visvaart heeft verklaard, dat ze de Wil
lem Barendsz niet krijgen. Ook niet al
zouden ze tweemaal de nieuwbouw-
waarde van de vloot, dus het fabrieks-
schip de Willem Barendsz, plus de vang
schepen, willen betalen. De directie is
er dus gezien deze uitlating vierkant
tegen om zich uit te laten Icopen.
Volgens haar mening gaat het niet
om de koop van de Willem Barendsz,
maar is het vooral de bedoeling om het
Nederlandse quotum in handen te krij
gen. Zouden de andere landen daarin
slagen, dan was de Nederlandse wal
visvaart van de Zuidelijke IJszee ver
dwenen. De Nederlandse Maatschappij
voor de Walvisvaart eist een quotum
van 8 procent op. Dat percentage van
het totaal aantal walvissen dat gevan
gen mag worden acht ze het minimum
dat nodig is om de walvisvaart in eco
nomische zin mogelijk te maken. Wordt
dat percentage haar door de Conventie
voor de Walvisvaart niet verleend, dan
zal Nederland uit de concentie treden
en vrijheid van beweging voor zich op
eisen. Ondertussen hebben de drie lan
den Engeland, Noorwegen en Japan
dezer dagen in Oslo vergaderd. Neder
land was daarbij niet uitgenodigd want
het was een vergadering om te zien hoe
men Nederland zou kimnen uitschake
len. Deze poging is volgens de laatste
berichten niet geslaagd. De drie boven
genoemde landen zijn het er zelfs niet
over eens geworden hoe ze dat zouden,
kunnen bereiken, of welk nieuw en zeer
hoog bod ze op de Willem Barendsz
zouden kunnen doen. De poging van
Engeland, Noorwegen en Japan om ge
zamenlijk te trachten- Nederland als
walvisvarende mogendheid van de Zuid
poolzeeën te vagen is derhalve vruch
teloosgeweest. Die drie landen hebben
geen overeenstemming weten te berei
ken. Hiermede zal de zaak om Neder
land uit te schakelen wel afgedaan zijn.
Nu moet er nog een vergadering volgen
waarop het quotum wordt vastgesteld
dat elk der landen vangen mag. Daar
toe zullen bij elkaar komen Engeland,
Noorwegen, Japan en Nederland. De
drie concurrerende landen zullen nu
wel doordrongen zijn van het feit, dat
Nederland meedoet, dat het zich niet
laat uitschakelen noch zich laat uitko
pen. De vaststelling van het quotum
moet voor 1 juli plaats hebben gevon
den. Krijgt Nederland het quotum niet,
dan treedt het uit de conventie en
neemt het vrijheid van handelen. Dat
de walvisvaart voor Nederland behou
den blijft achten we van grote beteke
nis. Voor onze economie maar verder
ook voor de voortzetting van onze
roemrijke traditie op dit gebied. Neder
land en de walvisvaart horen bij ell^aar,
de naam Willem Barendsz is meer dan
een naam, het is een symbool.
Op donderdag 21 mei a.s. zal het 50 jaar geleden zijn dat Jan Wielaart, geb.
7 jan. 1882 te Middelhamis en Maaike Maria Vink geb. 11 juli 1884 te Gen
deren (N.-Br.) in de echt werden verbonden. Dit gouden bruidspaar resp 77
en 74 jaar oud is nog zeer kras, al moet de heer Wielaart een kalm leven lei
den omdat hij last heeft van het hart. De heer en mevrouw Wielaart zijn zeer
bekende figuren in de gemeente Middelhamis, omdat zij jaren lang de sla
gerij in de Nieuwstraat hebben gedreven, die later door hun zoon Marinus
Willem is overgenomen. Maar ook in het gehele eiland is de heer Wielaart
bekend, omdat hij de pionier is geweest om te komen tot eén slagersvereniging
op Flakkee,' waardoor de vleesverkoop in betere banen kon worden geleid.
Jubilaris is oprichter van slagers
vereniging op Flakicee.
De familie Wielaart men schrijft
de naam door een verandering in de
burgerlijke stand thans met een t is
een echte slagersfamilie. De vader van
de heer Wielaart had een slagerij in de
Nieuwstraat, al werd een halve eeuw
geleden alleen maar dinsdags en vrij
dags geslacht en werkte men voor de
rest op het land. In de slagerij alleen
was voor het grote gezin (14 kinderen
waar er nog 8 van in leven zijn) geen
brood te verdienen. Dit zag de heer
Wielaart al vroeg in, waarom hij sla-
gersknecht werd te Rotterdam en later
±e Gorinchem, waar hij ook zijn vrouw,
heeft gevonden. Hij had zich voorge-,
nomen nooit meer naar Elakkee terug
te keren; omdat zijn. vader naar Alphen
aan de Rijn trok (en later naar Vlaar-
dingen als portier in een glasfabriek)
zag hij er toch wel iets in om de zaak
te Middelhamis over te nemen.
Op 21 mei 1909 trad hij in het huwe
lijk, waarvan de bevestiging plaats had
in de Geref. kerk door ds. Sieders van
Vlaardingen. Huwelijksbevestiging in
de kerk kwam in die tijd weinig voor;
het was toen 20 jaar geleden dat een
dergelijke plechtigheid in de kerk plaats
had. De kerk was dan ook vol met be
langstellenden; tegenwoordig laat de
gemeente meestal verstek gaan.
De heer Wielaart die zijn vak te Rot
terdam prima had geleerd, begon met
een modernere wijze van vleesverkoop
en van allerlei worstsoorten, maar daar
nrfee moest hij het kalm aan doen, om
het publiek er aan te wennen. Het was
nog ver van de tijd van snijmachines
en koelkasten! Samen met zijn echtge
note heeft hij de zaak echter flink we
ten uit te bouwen; toen zij in 1941 zich
uit de slagerij terugtrokken konden zij
aan hun zoon een goed geoutilleerde
en druk beklante zaak over doen.
Slagersfamilie
Hun 3 kinderen bezitten trouwens al
le een slagerij; de oudste dochter Cor
nelia is te Strijen met een slager ge
huwd en hun jongste zoon Jilles bezit
een moderne slagerij aan de Broekweg
te Vlaardingen.
Met dankbaarheid aan God mag het
jubilerende echtpaar op de afgelegde
weg terugzien. Met hun 3 kinderen, die
De vereniging tot bevordering van het
Christelijk Middelbaar Landbouwonder
wijs op Goeree-Ovërflakkee, is een
sterke vereniging, die plm. 900 a 1000
leden telt en dus een groot deel van de
bevolking van ons eiland achter zich
heeft staan. Er is reeds in 1957 een aan
vrage voor een school ingediend en er
bleek in het eerst een redelijke kans;
voor dat deze op de Rijksbegroting voor
1958 zou worden geplaatst, maar door
de bestedingsbeperking is het er niet
van gekomen. Op de dinsdag in het
Herv. Vereen, gebouw te Middelhamis
gehouden jaarvergadering wist men
over de toewijzing geen nieuws te ver
tellen, dan alleen dat het bij het be
stuur bij voortduur de aandacht heeft.
Men blijft steeds aktief; wat ook wel
bleek dat voor deze vergadering die
helaas matig was bezocht ir. L.
Troost, directeur van de Chr. Middelb.
Landbouwschool te Hoofddorp was ver
zocht om het programma van een der
gelijke school nader toe te lichten,
waardoor men dus bij voorbaat van de
werkwijze en leermethoden kon kennis
nemen.
De voorz. de heer C. A. van Loon
van Oude Tonge, opende met het lezen
van 1 Cor. 13 en ging voor in gebed. In
een kort openingswoord schetste hij de
stand van zaken; op de aanvrage voor
een school was nog steeds geen beslis
sing genomen. Het regeringsloze tijd-,
perk zal er ook een rol in spelen dacht
spreker; van groot belang is ook wie er
minister van Landbouw wordt, van
wiens beslissing veel afhangt.
Bij de afhandeling van het huishou
delijke deel bleek, dat de vereniging er
finantiëel goed voor stond. De aftreden
de bestuursleden, de heren J. A. Struik
Cz. en A. L. van den Tol werden her
kozen.
„Hef programma van de Middel
bare school."
Dan sprak ir. Troost uit Hoofddorp
over bovengenoemd onderv?erp. Hij be
zag daarbij allereerst de jeugd die dit
onderwijs geniet en stelde de vraag:
Hoe staat het met onze jeugd? Is ze
slechter dan vroeger?
Spreker meende van niet. Vorige ge
neraties hebben eveneens gezegd dat de
jeugd achteruit gaat; ze is niet slechter
maar ze is anders. De reden daarvoor
zocht spr. in de grote veranderingen
die zich op allerlei gebied voltrekken.
Er zijn oudjes die nog weten van de
trekschuit, terwijl we nu al in het
atoomtijdperk leven!
De jeugd is meer critisch, men staat
anders t.o. de gezagsverhoudingen; de
uiterlijke verschijning doet minder pret
tig aan. Spr. meende echter wanneer de
onderlinge verhouding in de gezinnen,
goed is, dat het dan het toch wel mee
viel. Al jong heeft men thans meer ver
antwoordelijkheidsgevoel.
Ook in religieus opzicht is veel ver
anderd belichtte spreker. De jongens
kennen de catechismus minder dan
vroeger en de werken van dr. Kuiper
worden niet meer gelezen. Toch worstelt
de jeugd met allerlei problemen in reli
gieus opzicht in de bewustheid dat ze
schepselen Gods zijn. Men moet het
beschouwen als een overgangsbeeld,
waaraan het onderwijs zich moet aan
passen.
Zo wordt op de Middelbare School 2
uur per week Godsdienstonderwijs ge
geven; niet in de vorm van catechisatie,
maar meer dat de problemen, waarmee
de jongens lopen, worden besproken.
Wat de vakken betreft mag iedere
school^ zich richten naar de eigen
streek; d.w.z. er is ruimte om het ene
vak zich meer te specialiseren dan op
het andere. De indeling van leerpro
gram is ongeveer als volgt:
Algemeen vormende vakken: rekenen
Ned. taal, alg. ontwikkeling.
Basisvakken: plantkunde, schei- en
natuurkunde.
Toegepaste vakken: Landbouwkunde,
Bedrijfseconomie, Technisch.
Bij het alg. vormend onderwijs wordt
Op mijn stukje, waarin ik enkele we
en geleden het verkéersonderwijs ter
sprake bracht, kreeg ik nog een brief
van een Bommelse lezer, die evenals ik
dit onderwijs op de scholen broodnodig
vond. Hij had echter de minder prettige
ervaring, dat theorie en praktijk twee
aparte dingen zijn, waarmee de jeugd
het niet al te nauw neemt. De brief
schrijver verzocht mij aan zijn bele
venissen in het verkeer eens aandacht
te Wijden. Elke dag moest hij per Solex
naar 't ziekenhuis en als hij terugkwam
reed hem op de Dirkslandse dijk een
schare scholieren tegemoet die op enke
le centimeters na het hele rijwielpad in
Deslag namen. E enwaarschuwing aan
hei adres van deze „schoften", zo hij ze
oetitelt, werd beantwoord met naroepen
en grijnslachen. Hetzelfde gebeurde
wanneer hij, rijdende naar Den Bommel
ae huiswaarts kerende scholieren b.v.
op de Stadse dijk inhaalde. Ook daar
werd hem van alles naar het hoofd ge
slingerd, toen hij de „horde" op het
verkeerde .van hun handelingen wees.
up die manier komt er van het geleerde
DIJ de verkeerslessen niet veel terecht.
*ien brengt rustig anderen in gevaar.
JJat men met niet meer dan 2 personen
naast elkaar mag fietsen, lapt de school
jeugd aan hun laars. De schrijver doet
en goed idee aan de hand: laat de po-
we er eens-toezicht op houden, maar
an met m uniform, anders zijn ze al
an verre herkenbaar. Wanneer straks
staande voet de boete aan de politie
°f, ^oiAen betaald, zal dat bij de
"ga wel een preventieve werking
hebben. Als er aan de portemonnee ge
trokken wordt zullen ze misschien wel
wat meer héér in het verkeer worden!
We zijn de 10e mei weer gepasseerd.
Dit blijft voor ons ouderen altijd een
datum die we niet licht vergeten. Elk
jaar wil Schram er weer even aan her
inneren opdat we het grote goed der
vrijheid in hoge waarde zullen houden.
Want negentien jaar geleden werd ons
die vrijheid op een onverwachte, wrede
wijze ontfutseld. We hebben er van ge
weten dat vreemde voeten ons Vader
land met grote stappen inpalmden. Het
was toen ineens met onze gezapige rust
gedaan. We meenden, dat Hitler onze
deur wel zou voorbijgaan, maar onder
valse voorwendsels overschreed hij on
ze grenzen en binnen luttele dagen was
Seys Inquart de man, naar wiens pijpen
alle Hollanders moesten dansen. Nog
nooit waren Duitse militairen in zo'n
land van melk en honing gestapt. Wat
hadden die Hollanders het royaal! Zij
hadden het al jaren met surrogaat moe
ten doen om kanonnen en vliegtuigen
te kunnen kopen, maar hier liepen ze
in 't land van belofte. Ongelooflijke
hoeveelheden manufacturen levensmid
delen en luxe artikelen werden er door
de Duitse soldaten die alles prompt
betaalden gekocht en naar huis ge
stuurd. De Duitse vrouwen hebben hun
ogen wel uitgekeken naar al die heer
lijkheden, waarvan ze nauwelijks het
bestaan meer wisten. En wij, onnozele
Hollanders, hadden er geen erg in, dat
we een paar jaar later naa^dat goed
zouden snakken! Hadden we daar een
beter inzicht in gehad, dan zou er nog
heel wat meer verborgen zijn en voor
later bewaard. Maar vs(e wisten niet,
dat we vijf bange jaren van onderdruk
king door moesten, jaren van honger,
waarbij honderden mensen uitgeteerd
langs de straten zouden sterven! Jaren
waarin eveneens vele honderden zou
den vallen voor het vaderland omdat ze
aan de verzetsbeweging deelgenomen
hadden. Op de vijfde mei de dag der
bevrijding worden deze gevallenen
en zij die in de strijd sneuvelden, her
dacht, al moet het gezegd dat dit van
jaar tot jaar minder wordt. Elk jaar
slijt de herinnering af en wordt het aan
tal mensen kleiner die de verschrikkin
gen van deze oorlog hebben meege
maakt. Toch mogen we niet vergeten
dat vooral zij het waren, die de vijand
met de dood in het vooruitzicht hebben
wederstaan. En onze gedachten gaan
uit naar de duizenden soldaten uit
Amerika, Canada en elders, die onze
vrijheid hebben bevochten en hun leven
gaven ver van huis en haard verwij
derd. Hebt U al eens een onzer massa
graven bezocht? Schram heeft-wel eens
een wijle op Margraten in Limburg ver
toefd waar duizenden kruisen ons de
namen en nationaliteiten te zien geven
van hen, wier levensdraad door het
zwaard werd doorgesneden. Als we
over zo'n massagraf staren gaat daar
iets van uit, dan komt weer even al het
leed dat de laatste oorlog ons bracht, op
ons af. En we beseffen dan des te be
ter wat het zeggen wil weer overal vrij
te kunnen gaan, vrij onze mening te
kunnen uiten, van alles weer te kun
nen kopen zonder enige distributie en
wat niet al. Laten we die 10e en 5e mei
nooit vergeten en hopen dat we zo'n
periode nooit meer behoeven mee te
maken!
Voor de kinderen die straks de chris
telijke Uloschool te Middelhamis zullen
bezoeken kwam me prettig nieuws ter
ore. Ik vernam namelijk, dat er dit
jaar geen toelatingsexamen zal worden
geëist, maar dat de kinderen die daar
voor op de lagere school zijn opgeleid,
zonder meer kunnen worden ingeschre
ven. Dat is een beslissing, die vele
ouders zal verheugen. Want dat toela
tingsexamen was altijd min of meer een
handicap. Het is wel voorgekomen dat
ouders hun kinderen, die voor het toe
latingsexamen voor de Chr. Ulo niet
slaagden, naar de Openbare Ulo zonden,
omdat ze toch Ulo-onderwijs begeerden
en bij de Openbare Ulo geen toelatings
examen vereist was. Dat die ouders dit
minder gaarne deden is begrijpelijk,
maar men zag geen andere mogelijk
heid. Daarom is het toe te juichen dat
men van Chr. zijde dit standpunt heeft
herzien en iedereen toelaat, zij het on
der conditie dat op 't eind van 't jaar
de leerlingen die absoluut niet meekun
nen, van de school worden geweerd.
Daar is niets onredelijks in, want het
is nu zo, dat ieder de kans krijgt om
te laten zien wat hij of zij presteert. Er
was vanzelf voor het vorige systeem
ook wel iets te zeggen, omdat men van
meet af aan een geselecteerde klas had,
waarin allen goed of in elk geval vrij
goed mee konden. Maar uiteindelijk
leidt het er toe, dat door ouders die
christelijk onderwijs begeren, toch naar
Openbaar onderwijs gegrepen wordt.
Daar zit óók weer iets onfairs in, want
tenslotte gebruikt men de Openbare
Ulo als springplank om de kinderen
toch maar bij het Ulo onderwijs te krij
gen en schuift men de principes opzij.
Het moge voor de ouders een aanspo
ring zijn, dat hun kinderen zich in
spannen om de bijlessen die ze nog op
de lagere school ontvangen goed te vol
gen en straks op de Ulo hun beste been
tje voor te zetten om zich daar te hand
haven. Het is nu eenmaal zo, dat op
een Ulo flink gewerkt moet worden en
men niet met een aantal leerlingen kan
bUjven werken, dié de lessen niet kun
nen bijhouden en daardoor het hele
onderwijs stagneren. Dus uiterste best
doen is hier geboden. In elk geval is
het genomen besluit een stap in de
goede richting en zal het wel eens res
pectabel aantal leerlingen worden dat
zich bij het Chr. Ulo aanmeldt. Vergro
ting van deze Ulo-school is dan ook
noodzakelijk. Dat was er van te voren
al in te zien. Waarom die school dan
niet direct wat groter gebouwd? Nu
gaat het weer méér kosten!/
Schrammetje.
allen goed gezeten zijn bezitten ze 14
kinderen en één achterkleinkind.
Het 50-jarig huwelijk zal in hun wo
ning. Burgemeester Mijslaan 8 te Mid
delhamis worden herdacht. Het zal hun
die dag zeker niet aan belangstelling
ontbreken. Ook van de zijde van de
vakgenoten, omdat de heer Wielaart
een van de grondleggers is van de sla
gersvereniging, waarvan hij ruim 20
jaar voorzitter is geweest. Vele tochten
per fiets heeft hij daarvoor over ons
eiland gemaakt.
Bij de vele felicitaties die zij op de
jubileumdag zullen ontvangen, voegen
we alvast de onze, met de wens, dat de
Heere hen nog vele jaren voor elkaar
spare, tot vreugde van hun kinderen
en allen die hen lief en dierbaar zijn.
de jongen iets gegeven buiten het land
bouwonderwijs, o.m. lich. ontwikkeling;
spreken in het openbaar; muziek; kunst
enz.
De zuiver landbouwkundige vakken
komen eerst bij de basis- en daarna bij
de toegepaste vakken. Voor bedrijfs
economie en vooral ook het technische
deel is een grote plaats ingeruimd.
Over de „methode" sprekend zei spr.
dat deze anders ligt dan op deklagere
landbouwschool. Men kan dieper gaan:
op de lagere komt men tot het „hoe" op
de middelbare tot het „waarom". Spre
kers advies was niet al te jong naar
een middelbare school; toegestaan is 16
jaar, maar hij vond beter van 17 a 18
jaar.
Invloed van bepaalde methoden.
Op een kaart had spreker in kegel-
vorm aangegeven de invloed van be
paalde leermethoden. Hef „gesproken
woord" was daarbij het smalst, dus het
minst te onthouden. Beter gaat dat al
met het „gelezen woord" en met visuele
hulpmiddelen (grafieken en plaatjes).
Leerstof via de film, tentoonstellingen,
excursies en demonstraties etc. wordt
weer beter opgenomen; het meest ech
ter met de op eigen doel gerichte erva
ringen.
Het onderwijs moet in toepassing ge
bracht waarom spr. zeer aanbeval de
jongens op andere bedrijven uit te wis
selen.
Er volgde op deze lezing een interes
sante bespreking. Er kwam o.m. naar
voren of de mogelijkheid bestond wan
neer er eenmaal een middelbare school
is het vak tuinbouw te laten domine
ren. Ir. Troost zei dat dit zeker kon; er
is een grote vrijheid in het lesrooster.
Dan geeft men b.v. voor deze streek
van het veeteelt- en pluimveevak min
der. Vragen over toelatingseisen en wat
de beste vooropleiding was werden door
de spreker beantwoord.
Slotwoord door ds. Trapman
Ds. Trapman Geref. predikant te
Stad aan 't Haringvliet sprak het slot
woord. Hij gaf een beeld van het leven
de boer voorheen en thans en betreur
de, dat de romantiek van het boeren
leven door de snel voortschrijdende
techniek verloren gaat. Omdat door de
techniek zoveel kan opgelost, gaat de
afhankelijkheid van God meer en meer
te loor waar spr. tegen waarschuwde.
Juist daarom vond hij Chr. Middelbaar
landbouwonderwijs zo belangrijk, omdat
daar wordt geleerd dat bij de arbeid in
de landbouw geleefd moet worden in
het licht van Jezus Christus.
Ds. Trapman sprak de wens uit dat
er spoedig een chr. middelb. school zal
komen, die voor alle boerderijen op
Flakkee een rijke zegen zal afwerpen.
uit meer dan 100 stuks.
Vanaf 14.— tot 1000.—.
SOMMELSDIJK
Blijkens een advertentie elders in ons
blad is er dinsdagavond a.s. gelegen
heid in Hotel Spee te Sommelsdijk om
zich voor één of meer cellen in een
nieuw te bouwen diepvrieskluis op te
geven.
Het ligt n.l. in de bedoeling van. het
bestuur van deze Coöperatie, om de be
staande diepvrieskluis uit te breiden.
Er zijn reeds een tamelijk aantal lief
hebbers voor, maar er is toch nog ge
legenheid om enige diepvriesruimte te
krijgen. We raden gegadigden aan deze
gelegenheid waar te nemen en zich deze
avond door het bestuur volledig te laten
voorlichten. De gebruikers van de be
staande diepvrieskluis zijn over de re
sultaten zeer tevreden; zo zelfs dat
meerderen er in de nieuw te bouwen
kluis cellen bij nemen.
Het voornemen bestaat om een kluis
te bouwen van een heel nieuwe con
structie, met laden aan de voorzijde,
waar de diepvriesdeurtjes vast zitten
aan iedere lade. Men behoeft dan niet
meer op elkaar te wachten, zoals bij
een caroussel-diepvries.
„Een diepvries verdient zichzelf" heb
ben wij al eens meer geschreven. Ook
al heeft men zelf geen tuin, als men
groenten etc. in de goedkope tijd koopt,
brengt het veel voordeel en eet men
het in de winter als vers. Wie er belang
bij heeft vervoege zich dus op deze ver
gadering om niet de kans te lopen, dat
het aantal uit te geven cellen is volge
boekt en men er weer naast grijpt.
Nu ook op de eilanden weer gevallen
van kopziekte bij het vee zijn voorge
komen vestigen wij op enkele punten
nog eens de aandacht.
Pas regelmatig grondonderzoek toe
en volg de bemestingsadviezen op. Voor
al het in evenwicht brengen van de
plantenvoedende stoffen in de grond,
vormt de basis voor een blijvende ver
betering.
Gras van percelen die pas zijn ge
gierd, of van percelen met hoge kali-
cijfer s, niet voor beweiding gebruiken
maar hooien of inkuilen.
Soms zijn 2 of meer jaren maaien
zonder kalibemesting nodig, om de
koeien zonder gevaar op dergelijke
percelen te kunnen weiden.
Ook tijdens de stalperiode moet U
met het voeren van produkten afkom
stig van kalirijke percelen voorzichtig
zijn.
Controleer regelmatig uw veestapel.
Vooral in een periode dat de ziekte veel
voorkomt, verdient het aanbeveling om
voor het naar bed gaan nog even bij
het vee in de wei te gaan kijken. Dieren
die 's avonds of 's "nachts kopziekte krij
gen gaan in de regel dood.
Bij daling van de melkgift, schrik-
achtigheid, of abnormaal gedrag, direct
de dierenarts waarschuwen.
U kunt met hem overleggen of het
betreffende dier nog naar de stal kan
worden vervoerd. Bedenk dat wanneer
zich verschijnselen van kopziekte in
een koppel voordoen, ook de andere die
ren niet normaal kunnen zijn.
Voer, behalve aan hoogdrachtige
dieren, in het voorjaar en de herfst
magnesiumkoekjes bij. Ook het bijvoe
ren in de wei met 2 kg droge pulp of
15 kg natte pulp per koe en per dag
verdient aanbeveling. Van het voeren
van hooi en stro in de wei mag weinig
resultaat worden verwacht.
Plotselinge temperatuurverschillen
kunnen het gevaar voor kopziekte ver
groten. Als de gemiddelde temperatuur
in korte tijd sterk stijgt neemt het gras
belangrijk meer kali op. Na een derge
lijke stijging breidt het aantal kopziek-
tegevallen zich gewoonlijk binnen een
week snel uit. Juist dan is byvoeren
gewenst.
Door het verstrekken van likstenen
of pekelwater in de wei wordt kopziek
te niet voorkomen.
Wel is bekend dat kalirijk gras soms
weinig natrium bevat, waardoor de die-
,ren met het gras niet voldoende natri
um kunnen opnemen.
In dergelijke gevallen kan het nuttig
zijn een bak met pekelwater (2 kg zout
per 100 liter water) in de wei te zetten.
Men moet er voor zorgen dat de dieren
naast pekelwater volop gewoon water
kunnen opnemen.
Soms worden overgebleven voeder
bieten in de wei bij gevoerd. Gezien de
nog aanwezige voorraden is de kans
hierop ruimschoots aanwezig. Daar dit
produkt echter rijk aan kali is, moet dit
beslist worden ontraden.
Rij kslandbouwconsulentschap
Dordrecht
