f
Viering 25-jarige
waierleiding op Flakkee
e i
lop
te
Bedroevende
onkunde
Historische foto van openingsplechtigheid
bruidswerk
ten
len
Drukbezochte][receptie CZ".l
Zoet temidden van zout
Vele felicitaties
Fa. C. van Wezel Zri.
ie jaargang
Vrijdag 15 mei 1959
No. 2795
CLr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- et} vrijdagavond
dijk
tnd
prijs
.50
fen een
>mt!
118
n de Nf^l
28 mei a>»
BINNENVERINGBED
SCHUIMRUBBERBED
MEDITATIE
De onmisbaarheid
van de Heilige Geest
Voor beter
Fa. C. Korteweg Zn.
Middelharnis
FABLO overhemden
3 uur,
nei tot
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS
Bedactie en Advertenties uitsluitend TelefooM K 1870—2629
Na 8 uur avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167830
ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAb
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
34 contract speciaal tarlel
vootl
500R.
en be-i
biedt. I
i'elend, 1
4. 27031
leer:
eendere j
ebedrijf
?T N.V.
plaats
bn, spe-
bestu-
^al er in
larnis ee
Ivond worf
Iste g
Ihet opti
bnri Bla*|
heeft I
sdegewerBl
de Hertl
een ov*l
ïestond. 2ll
Vt foffliaif
ook di'l
bbruik rml
litengewoiKl
lan te
zangavoi
ïangvere»!
frmis -
vens zal «1
de hefl
het orgaf
.eze comP»!
[belooft m
en. De a^i
op
log datfl
j gestreel
fntijdsdu»!
5n zijn
dePl
en worf I
;ht vani
komt. PaJ
te toe,
toegan
:amrfla)
e toegani*
Houdt ecil
Op dinsdag 5 mei hebben we de be-
djdingsdag gevierd. Overal in ons
d zijn de avond te voren om 8 uur
doden herdacht en op de dag zelf
>bben we ons in gedachten verplaatst
iar die gedenkwaardige vijfde mei
145, toen 's morgens 8 uur de capitula-
s van de Duitse legers inging, de vlag
en werden uitgestoken, het werk werd
éergelegd, het Wilhelmus na 5 jaar
reerklonk en 4e vrijheid was herboren.
Tie die dag heeft meegemaakt, vergeet
■m zijn hele leven niet.
Jnet is nu alweer 14 jaar geleden, dat
[e Hitler-terreiu- een einde nam. Kin-
leren, die toen 6 jaar waren, zijn nu al
pnge mensen van 20. Men kan dus zeg-
jen, dat alle leerlingen van de lagere,
Bo en middelbare scholen geen herin-
hebben aan datgene, wat zich
'pen heeft afgespeeld, omdat ze of nog
et geboren waren of dit alles niet he
ust hebben meegemaakt. Bij ons als
aderen heeft die periode van vijf oor-
>gs- en bezetingsjaren een onuitwis-
are indruk achtergelaten. Ieder heeft
n één of andere wijze kennis gemaakt
Eet de Duitse methoden. In totaal heeft
|e oorlog ons volk 265.000 doden ge
tost! Menigeen, die het leven eraf ge-
l'acht heeft, is in een concentratie- of
Ijzelaarskamp of in een gevangenis op-
bsloten geweest. Honderdduizenden
jjn als slaven arbeiders weggevoerd of
&)esten onderduiken. Velen waren Jtiun
rijheid en leven geen ogenblik zéker,
pijoenen in Holland hebben honger
feleden. Familieleden en vrienden zijn
onze zijde weggerukt. Van de Ner
lerlandse Joden bleef er slechts 1 op de
^in leven!
Was het dan wonder, dat op die 5e
hei 1945 enerzijds onuitsprekelijke
lijdschap en dankbaarheid in de har-
bn vervulde, omdat ons geliefde vader-
|ind weer in vrijheid leven kon onder
regering van ons oude Oranjehuis,
haai ook, dat er diepe droefheid en
^eemoed was om de vele doden, die
Jevallen waren en vrees over het lot
van hen, omtrent wie men nog in on-
jekerheid verkeerde? Wij hebben toen
Hen zulke diepe emoties doorgemaakt,
|at dit alles nimmer geheel uit ons ge
heugen zal verdwijnen.
Maar met de jongeren staat het an
ders. Een nieuw geslacht groeit op, dat
van dit alles niets uit eigen ervaring
weet, voor wie de dodenherdenking en
de bevrijdingsdag louter historie zijn en
|e Spaanse, de Franse en de Duitse tij-
|en in onze geschiedenis slechts een
vestie is van onze geschiedenisboek-
'S, die ze op school moeten bestuderen.
Natuurlijk kan dit ook niet anders. De
'geslachten schuiven voort en wat voor
de ouderen bittere praktijk was, is voor
ten object van theoretische studie. Dit
poet het althans zijn. Maar de grote
raag is, of zelfs de kennis van wat be
trekkelijk nog zo kort geleden in de
wereld, in ons land en op ons eiland
gebeurde onze jeugd wel voldoende
wordt bijgebracht. Er is oorzaak om
daaraan zeer sterk te twijfelen, ja we
geloven, dat op onze onderwijsinrich
tingen en ook in de gezinnen het bij
brengen van de contemporaine geschie
denis, met name die van de laatste oor
log en de ontwikkeling daarna, die leid
de tot de huidige internationale span
ningen, schandelijk wordt verwaar
loosd.
Een bewijs hiervoor vonden we in
het dagblad „Trouw". Eén der redacteu
ren was op de gedachte gekomen met
toestemming van de directeur eens een
onderzoek in te stellen op een Chr.
H.B.S. in Utrecht naar de kennis der
leerlingen omtrent de oorlogsjaren 1940-
'45. Het resultaat was diep bedroevend
De verwachtingen waren niet hoog ge
spannen geweest, maar de uitslag taleek
g verre beneden het verwachte peil.
de lagere school hadden de kinderen
vrijwel nooit iets over gehoord en
huis was het bij enkelen bij vage brok-
ttkken gebleven. Wat enkelen nog
isten, hadden ze uit de jeugdboeken
m Anne de Vries en K. Noreli Over
I bevrijdingsdag kwamen vage of ver-
feerde antwoorden. Wie Mussert was,
pisten slechts enkelen. Voor sommigen
yas hij een Duitser, anderen verwarden
pêm met Mussolini. Niemand had ooit
i Max Blokzijl gehoord, evenmin van
ioering en Goebbels en van het proces
ian Neurenberg. De naam Beyss In-
luart kende slechts een enkele. Slechts
Icht van de 28 leerlingen wisten, dat
feihannes Post een verzetsstrijder was.
|initrent het werk van de koeriersters
vamen de gekste antwoorden. En zo
Qg het door. Het bleek, dat slechts
kelen een enigszins bevredigende
|ennis hadden van de voornaamste per-
nen en het verloop van Wereldoorlog
Hier ligt dus een ernstig manco in
opleiding onzer opgroeiende jeugd.
pt is naar onze mening een gevolg
"1 ons huidig onderwijssysteem. Bij
voortgezet onderwijs is het een ja-
,1 naar de examens, waaraan letter-
ök alles ondergeschikt wordt gemaakt.
M bij het lager onderwijs is het
Qutatis mutandis al niet veel beter.
|ele vernieuwers vergeten blijkbaar
jiK jaar een uitvoerig project te laten
paken van dit deel onzer historie. Het
jevorderen van algemene ontwikkeling
Eeschiedt voorzover het gebeurt
leel te eentijdig. De geschiedenis van
Be laatste oorlog is voor onze generatie
^el wat belangrijker dan de Holfandse
Rraven, de Pacificatie van Gent en het
J.euwig Edict, omdat zij de sleutel vormt
tot het verstaan van de huidige situatie
en begrip voor het leed, dat duizenden
Het bestuur van de Drinkwaterleiding Goeree-Overflakkee heeft het 25-jarig
bestaan van de Stichting niet met groot tam tam willen vieren. Wel heeft men
zoals bekend de jeugd ingeschakeld om deze een indruk te geven over de
watervoorziening en daaraan een opstelwedstrijd vastgekoppeld, wat een groot
succes iè geworden. Verder is een fraai jubileumboekje uitgegeven, waarin de
historie van 25 jaar water is vastgelegd en men kon toch ook niet buiten een
receptie. Deze heeft men woensdag in de aula van de Techn. School gehou
den, die zeer druk was bezocht. We stonden verbaasd dat zoveel instanties
met de Waterleiding te maken hebben; als we 25 jaar terug denken toen men
ageerde tegen „verplichte aansluiting" blijkt de Waterleiding onder de bevol
king thans wel zeer populair te zijn. Dit werd bovendien onderstreept door
tal van bloemstukken, w.o. zeer kostbare, die een feestelijke stemming aan
het geheel gaven. Des avonds heeft het bestuur met enkele genodigden aan een
diner aangezeten waar pim. 20 sprekers het woord hebben gevoerd, die alle de
lof van ons prima duinwater hebben bezongen.
Op de woensdag gehouden receptie
had het bestuur vele handen te druk-,
ken; van de zijde van de gemeentebe
sturen waren er met de burgemeesters
en secretarissen tal van raadsleden; we
zagen er ook burgemeester van Heyst
(v.h. Dirksland); burgemeester van Dijk
(v.h. Oude Tonge); burgemeester Key-
zer (v.h. Goedereede en Stellendam);
oud directeur dhr. Parmentier; de in
specteur van de Volksgezondheid dhr.
Schuursma, vertegenwoordigers van de
Bond van waterleidingbedrijven in Ne
derland; idem van de Bond van lood
gieters; van de algemene rekenkamer;
de directeuren van de Nutsbedrijven en
tal van anderen.
Alle gasten ontvingen het door de
stichting uitgegeven jubileumboek ge
titeld: „Zoet te midden van zout." Dit
fraai uitgevoerd werkje, geïllustreerd
met de vele foto's bevat een resumé van
de gebeurtenissen uit de afgelopen
kwarteeuw en is een mooi stuk docu
mentatie geworden, waarin voor de be
volking van Flakkee belangrijke facet
ten uit de waterleidinggeschiedenis zijn
vastgelegd.
Het werkje bevat enige kaarten, die
betrekking, hebben op twee wel zeer
voorname leiten uit de eilandgeschie
denis, de inundatie tijdens de oorlog en
de grote overstroming van 1 februari
1953, welke beide catastrofes het bedrijf
vanzelfsprekend allesbehalve ongemoeid
hebben gelaten, al was het alleen maar
vanwege de aantasting van het 145 km
lange hoofdbuizennet door het zoute
HAZET-FABRIEKEN ZEVENBERGEN
landgenoten aan den lijve of in him
familie hebben ervaren.
Wanneer men terecht ons onderwijs
in gebreke stelt inzake deze materie,
moet daarbij ook nog gedacht worden
aan een ernstige opvoedingsfout. Ieder
paedagoog weet, dat het onderwijs één
der voornaamste opvoedingsmiddelen is,
waarover men op school beschikt. Als
men nu de geschiedenis van de tweede
wereldoorlog en met name wat zich in
ons land heeft afgespeeld, aan de jeugd
vertelt, liefst met treffende verhalen
geïllustreerd en men laat het voor
naamste ervan memoriseren, dan zal dit
alles niet alleen de kennis verrijken en
de blik op de huidige internationale si
tuatie verruimen, maar het zal in hoge
mate opvoedend werken, d.w.z. het kan
het karakter helpen yormen, vader
landsliefde aankweken, de zin voor
geestelijke vrijheid bevorderen, de band
met ons Vorstenhuis verstevigen, de be
tekenis van een vrije volksgemeenschap
doen gevoelen en ons zelfstandig be
staan als natie waarderen. Maar boven
al zal het Gods leiding doen zien in de
evolutie der geschiedenis en ons dank
baar stemmen voor het grote goed der
vrijheid.
Het zijn echter niet alleen de jonge
ren, die bitter weinig weten van al deze
dingen. Zij hebben tenslotte nog een
excuus: het is onze schuld! Maar ook bij
de ouderen is er een schromelijke on
kunde omtrent deze zaken. Men weet
nog wel, wat men zelf heeft meege
maakt, maar ziet men dit in het grote
verband? Er wordt veel te weinig ge
lezen en onderzocht. Wie kent de Mé
moires van Churchill, Truman, De
Gaulle en Montgomery? Wie heeft
„Kruistocht door Europa" van Eisen-
liower gelezen? Of de 4 dikke delen van
„Onderdrukking en verzet" en de ge
denkboeken van het verzet, om van de
folianten der Parlementaire Enquête
commissie nog maar te zwijgen? We
verzekeren U, het is een zeldzaam inte
ressante bezigheid.
Laten daarom allen, die tot opvoeding
en onderwijs geroepen zijn, het hunne
doen om het door de redacteur van
„Trouw" gesignaleerde en door ons ge
accentueerde manco op te vullen.
Burgemeester P. W. Hordijk,
de huidige voorzitter.
water en de daardoor ontstane snelle
corrosie.
Een aantal leden van de respectie
ve besturen hebben bijdragen gele
verd aan de tekst. Het oudste bestuurs
lid, de heer J. H. Dijkers, wethouder
van Sommelsdijk schreef een interes
sant artikel over „de moeilijke start",
de tegenwoordige voorzitter, burge
meester F. W. Hordijk wijdde een hoofd^^i
stuk aan 25 jaar bestuursbeleid van de"
stichting, waarna uit het volgende
hoofdstuk „Zoet te midden van zout"
blijkt, dat de tegenwoordige directeur
de heer F. Ch. Geerling, de titel van
het boek op zijn geweten heeft. De
administrateur van het bedrijf, de heer
L. C. Kievit, heeft blijkbaar veel werk
gehad aan het financieren enz. van de
zg. onrendabele aansluitingen, gezien de
deskundigheid waarmede deze een des
betreffend hoofdstuk behandelt.
Hoe het verder met de ontwikkeling
van het bedrijf vermoedelijk zal gaan,
kan men lezen in een beschouwing van
de secretaris van de stichting, burge
meester Chr. van Hofwegen uit Nieuwe
Tonge; deze verwacht, dat die ontwik
keling zich vooral op het oostelijk deel
van het eiland zal afspelen, in verband
met het Deltaplan en de ontsluiting van
de brug nabij Ooltgensplaat en de dam
naar Schouwen bij Oude Tonge, terwijl
bijzondere voorzieningen te wachten
staan voor het recreatiegebied van Oud-
dorp.
Behalve deze beschouwingen van
insiders is in het gedenkboek ook
opgenomen het opstel, dat geschre
ven werd door de winnares van de
op de lagere scholen uitgeschreven,
wedstrijd, de 12 jarige Anke de Rui
ter uit Dirksland, over wier prestatie
wij vorige week al uitvoerig hebben
bericht.
Aan het diner dat na de receptie
volgde waren met het dag. bestuur, di
recteur en de topleden van het perso
neel aangezeten het Alg. bestuur (35 le
den in totaal, van wie enkele verhin
derd waren) de inspecteur van de Volks
gezondheid dhr. Schuursma, de heren
van de Alg. rekenkamer Geele en van
Houdt, de oud-bestuursleden de burge
meesters van Heyst en Keyzer; dhr.
Lugthart, vertegenwoordigende de Bond
van Waterleidingbedrijven in Neder
land; Parmentier, oud directeur; dhr.
P. D. Sieling, Pres. comm. v. d. Émgo;
de heren Brière en Vis van de Bond van
Loodgieters; dhr. v. d. Werf (bioloog);
de dames mevr. Hordijk, mevr. Kno-
belsdorff, mevr. Geerling, mevr. Kievit
ei) meerdere genodigden. Deze werden
door de voorzitter burgemeester Hor
dijk welkom geheten, die daarna enige
gelukwens-telegrammen voorlas. Daar
bij was er een van de ingezondenstuk
ken-schrijver dhr. J. V. d. Slik, die bij
zijn gelukwens sprak van „rechtvaardi
ge tariefstelling". Met de nodige humor,
burgemeester Hordijk eigen, werd dit
telegram toegelicht.
De tafel tot in de puntjes verzorgd
RoHerdam, Oosfzeedijfc 330, Tel. 115255
Utrecht, Janskerkhof 5, Tel. 14223
„Zij zeggen: Onze beenderen zijn
verdord, en onze verwachting is
verloren; wij zijn afgesneden."
Ezechiël 37 11b.
Hetwas een wonderbaar visioen, dat
eenmaal de profeet Ezechiël van de
Heere ontving.
Het huis Israels was in Babel en de
ballingen hadden alle hoop op volks
herstel en terugkeer naar Kanaan op
gegeven. Zij beschouwden hun balling
schap gelijk aan de toestand van een
dode, die in zijn graf ligt. Zij zeiden
immers: „Onze beenderen zijn verdord
en onze verwachting is verloren, wij
zijn afgesneden."
Nu moet Ezechiël tot het volk gaan
en profeteren, dat de Heere hun uit het
graf der ballingschap zal doen opkomen
en wederbrengen in het land der vade
ren. En om Ezechiël tot die taak te ster
ken geeft de Heere de profeet in_ een
visioen te zien, hoe God de Machtige is
om zelfs dorre doodsbeenderen tot
nieuw leven op te wekken.
Door de Geest des Heeren aangegre
pen weet de profeet in een verrukking
naar zinnen nedergezet in een vallei, die
vol was van doodsbeenderen. Het was
of hij gesteld was in het midden van
een uitgestrekt slagveld, waar duizen
den en tienduizenden verslagen waren
en niemand was er overgebleven om ze
te begraven. De arenden hadden menig
maal over de lijken gezweefd, maar nie
mand was er om ze verschrikt te doen
vlieden. De bergwolven hadden het
vlees dier machtigen gegeten en het
bloed dier prinsen gedronken. De regen
des hemels had ze gebleel^t en de wind,
die over de doodse vlakte heenstreek,
had ze uitgedord; en menige zomerzon
had de beenderen wit geblakerd en uit
gedroogd.
De profeet moet nu dit treurige, ake
lige, doodse oord geheel doorkruisen,
geheel rondom. Daar mag niets van dit
aangrijpende tafereel van zijn aandacht
ontgaan, en dan komt deze gedachte
overweldigend in zijn ziel op: „Ziet hoe-
velen zijn er, en ze zijn zeer dor."
Nu heeft de Heere aan Ezechiël ver
klaard, wat die beenderen in de vallei
des doods beduidden. Hij heeft het hem
gezegd, dat die beenderen het ganse
huis Israels waren in de ballingschap
en de herleving dier beenderen een
beeld van de komende verlossing en uit
leiding uit het land der ballingschap.
Maar deze profetie heeft wijdere
strekking. Want het vleselijke Israël is
in veel schaduw en type van het gees
telijke Israël, dat God Zich van eeuwig
heid ten eigendom heeft verkoren.
Dat geestelijk Israël is met het ganse
menselijke geslacht van nature in veel
zwaarder ballingschap dan de Joden in
Babel, n.l. in de ballingschap der god
vervreemding. En ook zij mogen met
recht zeggen: „Onze beenderen z^n ver
dord en onze verwachting is verloren,
wij zijn afgesneden." Zij zijn dood in
de zonden en misdaden.
Ja, dat is elk mens van nature. Ons,
zielsoog ziet de Koning .en Zijn ko
ninkrijk niet. Het oog ziet niet meer en
het hart klopt niet voor de dienst van
God en Zijn Naam en Zijn eer.
Aldus vertonen deze dorre doodsbeen
deren het beeld van de onwedergebo
ren mens, en laten duidelijk zien, wat
wij door de zondeval geworden zijn.
Wij zijn afgesneden. Onze verwachting
is verloren.
Dat wij allen hieraan werden ontdekt!
Dat wij onze gevallen jammerstaat leer
den bewenen! Dat ons hart er onder
verbroken werd! Ja, kwamen wij er
mee voor God in de schuld! Weet, het
zou niet tevergeefs zijn; de Heere Jezus
heeft imrners op het Pinksterfeest ge
toond, dat Hem werd gegeven alle
macht in hemel en op aarde. Toen heeft
Hij de levendmakende Geest uitgestort
en die veranderd een gehele dodenval-
lei in één groot opstandingsveld. Hij
heeft slechts te spreken en het is er; te
gebieden en het staat er.
Inderdaad hoe onmisbaar blijft de
Heilige Geest voor onze ziel. Wil het
wèl met ons staan, dan kunnen wij de
algehele leiding en- beïnvloeding van
deze Derde Persoon niet missen. Reeds
de psalmist van de oude dag gevoelde
dit, vandaar zijn bede: „Verwerp mij
niet van Uw aangezicht en neem Uw
Heilige Geest niet van mij!"
Ja, een christendom zonder de Heilige
Geest is een dood christendom, een ma
chine zonder stoom, een motor zonder
benzine, een vliegtuig zonder propeller.
Van wedergeboorte en geestelijk le
ven kan geen sprake zijn zonder de
Heilige Geest, terwijl Koning Jezus zélf
sprak: „Voorwaar, voorwaar zeg Ik u:
tenzij dat iemand wederom geboren
wordt, hij kan het koninkrijk van God
niet zien."
Ach, zonder de levendmakende Geest
kunnen we niets; In Gods Woord ons
niet verdiepen; onze vijanden niet ver
geven; geen psalmen zingen; ons kruis
niet dragen; niet eenswillend zijn met
Gods wil; geen heiligmaking najagen.
In één woord: niets zonder de Heilige
Geest!
Mocht 's Heeren volk dit steeds en
beter inzien! Vooral in onze dodige tij
den wordt dit veel te veel uit het oog
verloren. Daarin schuilt de breuke.
Men kan zich redden en behelpen zon
der de Heüige Geest. Men kan het zelf;
men heeft deze volzalige Derde Per
soon niet meer nodig.
Mocht de Heere zich over Zijn strij
dende kerk ontfermen en haar schen
ken een levend gebed door de Geest
om de Geest! Zij zou meer eensgezind
zijn, beter waken, bidden en strijden.
Er zou veel meer kracht van haar uit
gaan en de wereld tot rijke zegen zijn.
Leve de bede maar veel in onze ziel:
Geest der kennis, Geest dér waarheid,
Der genade, der gebeên!
Leer ons wand'len bij Uw klaarheid,
In die heilsverborgenheên!
En met een Da Costa worde ingestemd:
Bestraal, o zevenvoudig Licht!
De Tempel Gods, door U gesticht!
En, Vinger van Gods Rechterhand,
Bespreng de stam, door U geplant!
K. a. Zee.
Ds. de Jong
door de kok de heer Jacobi had een
wel voorzien menu; op de kaarten was
voor iedere gast door de directeur een
biologische tekening aangebracht; wil
genkatjes, doornstruiken, bergeenden,
fazanten enz. Er werd op die tekenin
gen nog al eens gereageerd: de biologie
kwam die avond nog al eens ter sprake.
Er waren plm. 20 sprekers, zodat we in
de weergave van het gesprokene uiter
aard kort moeten zijn.
De eerste spreker was de heer Dij
kers, het bijna 70 jarige bestuurslid, die
de grondlegging heeft meegemaakt en
ook de voorbereiding in de moeilijke
tijd van de 30-er jaren. Hij releveerde
dat het een „goedkope" waterleiding is
geworden, die 2 ton beneden de begro
ting was, welk geld gebruikt werd om
de bewoners een gratis aansluiting te
geven. Dit deed de verplichte aanslui
ting verbleken; er was gerekend op
eoVo aansluiting bij de start en het werd
QSVo! Het bedrijf was dan ook dadelijk
te klein; er moest een tweede kanaal
worden bij gegraven. Door goed en
kwaad gerucht is de waterleiding een
zegen voor de bevolking geworden,
concludeerde deze spreker.
De heer Schuursma, inspecteur van
de Volksgezondheid had veel lof over
de kwaliteit van het water; de analyse
was altijd goed.
De heer Lugthart, plv. directeur van
de Rotterdamse Waterleiding gewaagde
van de goede verstandhouding met de
Stichting op Goeree-Overflakkee.
Mevr. Knobelsdorff, voorzitster van
de jury inzake de opstellen gaf een uit
eenzetting hoe de 1900 opstellen waren
doorworsteld. Zij haalde daarbij enkele
citaten uit de opstellen aan, waaruit
bleek, dat kinderen veel humor kunnen
bezitten en soms rake zetten kunnen
doen.
Burg. Keyzer van Papendrecht rele
veerde een en ander als oud bestuurs
lid uit de jaren '39-'43; flhr. P. D. Sie
ling complimenteerde als pres. comm.
namens de Emgo die het waagde om het
produkt elektriciteit boven het produkt
water te stellen; de heer Vis, die sprak
namens de afd. Bond van Loodgieters
prefereerde water uit de tras, omdat
hij het smakelijker vond! Zo werd er
nog al eens een beetje geschermutseld; de
voorz. gaf op smeuïge wijze weder
woord en ook de directeur de heer
Geerling kaatste op humoristische wijze
terug. De laatste noemde de waterlei
ding een „onecht kind" zonder geboorte
acte; nu het 25 jarig jubileum wordt
gevierd, heeft ze toch wel recht van be
staan gekregen. Hij stelde water boven
gas en elektriciteit omdat het een tast
baar element is; vergeleek het bestuur
van 30 mensen bij een paddestoel (met
grote hoed) en hield verder een leuk
biologisch betoog over algen in het wa
ter, over konijnen in de duinen en kar
pers in de kanalen. Over de patrijzen
wilde hij maar niet debatteren.
De bioloog dhr. v. d. Werf ging op
een en ander gretig in en concludeerde
Bij de opening van het bedrijf op
7 juni 1934 op het pompstation te
Ouddorp, waren een aa.ntal dames
in Flakkeese klederdracht, waar
van we hier een foto geven.
tenslotte dat het water prima was en
deze stichting momenteel de enige is in
Nederland die het water biologisch laat
onderzoeken.
(Vervolg pag. 2, Ie kolom)
Middelharnis