f Viering 25-jarige waierleiding op Flakkee e i lop te Bedroevende onkunde Historische foto van openingsplechtigheid bruidswerk ten len Drukbezochte][receptie CZ".l Zoet temidden van zout Vele felicitaties Fa. C. van Wezel Zri. ie jaargang Vrijdag 15 mei 1959 No. 2795 CLr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- et} vrijdagavond dijk tnd prijs .50 fen een >mt! 118 n de Nf^l 28 mei a>» BINNENVERINGBED SCHUIMRUBBERBED MEDITATIE De onmisbaarheid van de Heilige Geest Voor beter Fa. C. Korteweg Zn. Middelharnis FABLO overhemden 3 uur, nei tot PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS Bedactie en Advertenties uitsluitend TelefooM K 1870—2629 Na 8 uur avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167830 ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAb ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. 34 contract speciaal tarlel vootl 500R. en be-i biedt. I i'elend, 1 4. 27031 leer: eendere j ebedrijf ?T N.V. plaats bn, spe- bestu- ^al er in larnis ee Ivond worf Iste g Ihet opti bnri Bla*| heeft I sdegewerBl de Hertl een ov*l ïestond. 2ll Vt foffliaif ook di'l bbruik rml litengewoiKl lan te zangavoi ïangvere»! frmis - vens zal «1 de hefl het orgaf .eze comP»! [belooft m en. De a^i op log datfl j gestreel fntijdsdu»! 5n zijn dePl en worf I ;ht vani komt. PaJ te toe, toegan :amrfla) e toegani* Houdt ecil Op dinsdag 5 mei hebben we de be- djdingsdag gevierd. Overal in ons d zijn de avond te voren om 8 uur doden herdacht en op de dag zelf >bben we ons in gedachten verplaatst iar die gedenkwaardige vijfde mei 145, toen 's morgens 8 uur de capitula- s van de Duitse legers inging, de vlag en werden uitgestoken, het werk werd éergelegd, het Wilhelmus na 5 jaar reerklonk en 4e vrijheid was herboren. Tie die dag heeft meegemaakt, vergeet ■m zijn hele leven niet. Jnet is nu alweer 14 jaar geleden, dat [e Hitler-terreiu- een einde nam. Kin- leren, die toen 6 jaar waren, zijn nu al pnge mensen van 20. Men kan dus zeg- jen, dat alle leerlingen van de lagere, Bo en middelbare scholen geen herin- hebben aan datgene, wat zich 'pen heeft afgespeeld, omdat ze of nog et geboren waren of dit alles niet he ust hebben meegemaakt. Bij ons als aderen heeft die periode van vijf oor- >gs- en bezetingsjaren een onuitwis- are indruk achtergelaten. Ieder heeft n één of andere wijze kennis gemaakt Eet de Duitse methoden. In totaal heeft |e oorlog ons volk 265.000 doden ge tost! Menigeen, die het leven eraf ge- l'acht heeft, is in een concentratie- of Ijzelaarskamp of in een gevangenis op- bsloten geweest. Honderdduizenden jjn als slaven arbeiders weggevoerd of &)esten onderduiken. Velen waren Jtiun rijheid en leven geen ogenblik zéker, pijoenen in Holland hebben honger feleden. Familieleden en vrienden zijn onze zijde weggerukt. Van de Ner lerlandse Joden bleef er slechts 1 op de ^in leven! Was het dan wonder, dat op die 5e hei 1945 enerzijds onuitsprekelijke lijdschap en dankbaarheid in de har- bn vervulde, omdat ons geliefde vader- |ind weer in vrijheid leven kon onder regering van ons oude Oranjehuis, haai ook, dat er diepe droefheid en ^eemoed was om de vele doden, die Jevallen waren en vrees over het lot van hen, omtrent wie men nog in on- jekerheid verkeerde? Wij hebben toen Hen zulke diepe emoties doorgemaakt, |at dit alles nimmer geheel uit ons ge heugen zal verdwijnen. Maar met de jongeren staat het an ders. Een nieuw geslacht groeit op, dat van dit alles niets uit eigen ervaring weet, voor wie de dodenherdenking en de bevrijdingsdag louter historie zijn en |e Spaanse, de Franse en de Duitse tij- |en in onze geschiedenis slechts een vestie is van onze geschiedenisboek- 'S, die ze op school moeten bestuderen. Natuurlijk kan dit ook niet anders. De 'geslachten schuiven voort en wat voor de ouderen bittere praktijk was, is voor ten object van theoretische studie. Dit poet het althans zijn. Maar de grote raag is, of zelfs de kennis van wat be trekkelijk nog zo kort geleden in de wereld, in ons land en op ons eiland gebeurde onze jeugd wel voldoende wordt bijgebracht. Er is oorzaak om daaraan zeer sterk te twijfelen, ja we geloven, dat op onze onderwijsinrich tingen en ook in de gezinnen het bij brengen van de contemporaine geschie denis, met name die van de laatste oor log en de ontwikkeling daarna, die leid de tot de huidige internationale span ningen, schandelijk wordt verwaar loosd. Een bewijs hiervoor vonden we in het dagblad „Trouw". Eén der redacteu ren was op de gedachte gekomen met toestemming van de directeur eens een onderzoek in te stellen op een Chr. H.B.S. in Utrecht naar de kennis der leerlingen omtrent de oorlogsjaren 1940- '45. Het resultaat was diep bedroevend De verwachtingen waren niet hoog ge spannen geweest, maar de uitslag taleek g verre beneden het verwachte peil. de lagere school hadden de kinderen vrijwel nooit iets over gehoord en huis was het bij enkelen bij vage brok- ttkken gebleven. Wat enkelen nog isten, hadden ze uit de jeugdboeken m Anne de Vries en K. Noreli Over I bevrijdingsdag kwamen vage of ver- feerde antwoorden. Wie Mussert was, pisten slechts enkelen. Voor sommigen yas hij een Duitser, anderen verwarden pêm met Mussolini. Niemand had ooit i Max Blokzijl gehoord, evenmin van ioering en Goebbels en van het proces ian Neurenberg. De naam Beyss In- luart kende slechts een enkele. Slechts Icht van de 28 leerlingen wisten, dat feihannes Post een verzetsstrijder was. |initrent het werk van de koeriersters vamen de gekste antwoorden. En zo Qg het door. Het bleek, dat slechts kelen een enigszins bevredigende |ennis hadden van de voornaamste per- nen en het verloop van Wereldoorlog Hier ligt dus een ernstig manco in opleiding onzer opgroeiende jeugd. pt is naar onze mening een gevolg "1 ons huidig onderwijssysteem. Bij voortgezet onderwijs is het een ja- ,1 naar de examens, waaraan letter- ök alles ondergeschikt wordt gemaakt. M bij het lager onderwijs is het Qutatis mutandis al niet veel beter. |ele vernieuwers vergeten blijkbaar jiK jaar een uitvoerig project te laten paken van dit deel onzer historie. Het jevorderen van algemene ontwikkeling Eeschiedt voorzover het gebeurt leel te eentijdig. De geschiedenis van Be laatste oorlog is voor onze generatie ^el wat belangrijker dan de Holfandse Rraven, de Pacificatie van Gent en het J.euwig Edict, omdat zij de sleutel vormt tot het verstaan van de huidige situatie en begrip voor het leed, dat duizenden Het bestuur van de Drinkwaterleiding Goeree-Overflakkee heeft het 25-jarig bestaan van de Stichting niet met groot tam tam willen vieren. Wel heeft men zoals bekend de jeugd ingeschakeld om deze een indruk te geven over de watervoorziening en daaraan een opstelwedstrijd vastgekoppeld, wat een groot succes iè geworden. Verder is een fraai jubileumboekje uitgegeven, waarin de historie van 25 jaar water is vastgelegd en men kon toch ook niet buiten een receptie. Deze heeft men woensdag in de aula van de Techn. School gehou den, die zeer druk was bezocht. We stonden verbaasd dat zoveel instanties met de Waterleiding te maken hebben; als we 25 jaar terug denken toen men ageerde tegen „verplichte aansluiting" blijkt de Waterleiding onder de bevol king thans wel zeer populair te zijn. Dit werd bovendien onderstreept door tal van bloemstukken, w.o. zeer kostbare, die een feestelijke stemming aan het geheel gaven. Des avonds heeft het bestuur met enkele genodigden aan een diner aangezeten waar pim. 20 sprekers het woord hebben gevoerd, die alle de lof van ons prima duinwater hebben bezongen. Op de woensdag gehouden receptie had het bestuur vele handen te druk-, ken; van de zijde van de gemeentebe sturen waren er met de burgemeesters en secretarissen tal van raadsleden; we zagen er ook burgemeester van Heyst (v.h. Dirksland); burgemeester van Dijk (v.h. Oude Tonge); burgemeester Key- zer (v.h. Goedereede en Stellendam); oud directeur dhr. Parmentier; de in specteur van de Volksgezondheid dhr. Schuursma, vertegenwoordigers van de Bond van waterleidingbedrijven in Ne derland; idem van de Bond van lood gieters; van de algemene rekenkamer; de directeuren van de Nutsbedrijven en tal van anderen. Alle gasten ontvingen het door de stichting uitgegeven jubileumboek ge titeld: „Zoet te midden van zout." Dit fraai uitgevoerd werkje, geïllustreerd met de vele foto's bevat een resumé van de gebeurtenissen uit de afgelopen kwarteeuw en is een mooi stuk docu mentatie geworden, waarin voor de be volking van Flakkee belangrijke facet ten uit de waterleidinggeschiedenis zijn vastgelegd. Het werkje bevat enige kaarten, die betrekking, hebben op twee wel zeer voorname leiten uit de eilandgeschie denis, de inundatie tijdens de oorlog en de grote overstroming van 1 februari 1953, welke beide catastrofes het bedrijf vanzelfsprekend allesbehalve ongemoeid hebben gelaten, al was het alleen maar vanwege de aantasting van het 145 km lange hoofdbuizennet door het zoute HAZET-FABRIEKEN ZEVENBERGEN landgenoten aan den lijve of in him familie hebben ervaren. Wanneer men terecht ons onderwijs in gebreke stelt inzake deze materie, moet daarbij ook nog gedacht worden aan een ernstige opvoedingsfout. Ieder paedagoog weet, dat het onderwijs één der voornaamste opvoedingsmiddelen is, waarover men op school beschikt. Als men nu de geschiedenis van de tweede wereldoorlog en met name wat zich in ons land heeft afgespeeld, aan de jeugd vertelt, liefst met treffende verhalen geïllustreerd en men laat het voor naamste ervan memoriseren, dan zal dit alles niet alleen de kennis verrijken en de blik op de huidige internationale si tuatie verruimen, maar het zal in hoge mate opvoedend werken, d.w.z. het kan het karakter helpen yormen, vader landsliefde aankweken, de zin voor geestelijke vrijheid bevorderen, de band met ons Vorstenhuis verstevigen, de be tekenis van een vrije volksgemeenschap doen gevoelen en ons zelfstandig be staan als natie waarderen. Maar boven al zal het Gods leiding doen zien in de evolutie der geschiedenis en ons dank baar stemmen voor het grote goed der vrijheid. Het zijn echter niet alleen de jonge ren, die bitter weinig weten van al deze dingen. Zij hebben tenslotte nog een excuus: het is onze schuld! Maar ook bij de ouderen is er een schromelijke on kunde omtrent deze zaken. Men weet nog wel, wat men zelf heeft meege maakt, maar ziet men dit in het grote verband? Er wordt veel te weinig ge lezen en onderzocht. Wie kent de Mé moires van Churchill, Truman, De Gaulle en Montgomery? Wie heeft „Kruistocht door Europa" van Eisen- liower gelezen? Of de 4 dikke delen van „Onderdrukking en verzet" en de ge denkboeken van het verzet, om van de folianten der Parlementaire Enquête commissie nog maar te zwijgen? We verzekeren U, het is een zeldzaam inte ressante bezigheid. Laten daarom allen, die tot opvoeding en onderwijs geroepen zijn, het hunne doen om het door de redacteur van „Trouw" gesignaleerde en door ons ge accentueerde manco op te vullen. Burgemeester P. W. Hordijk, de huidige voorzitter. water en de daardoor ontstane snelle corrosie. Een aantal leden van de respectie ve besturen hebben bijdragen gele verd aan de tekst. Het oudste bestuurs lid, de heer J. H. Dijkers, wethouder van Sommelsdijk schreef een interes sant artikel over „de moeilijke start", de tegenwoordige voorzitter, burge meester F. W. Hordijk wijdde een hoofd^^i stuk aan 25 jaar bestuursbeleid van de" stichting, waarna uit het volgende hoofdstuk „Zoet te midden van zout" blijkt, dat de tegenwoordige directeur de heer F. Ch. Geerling, de titel van het boek op zijn geweten heeft. De administrateur van het bedrijf, de heer L. C. Kievit, heeft blijkbaar veel werk gehad aan het financieren enz. van de zg. onrendabele aansluitingen, gezien de deskundigheid waarmede deze een des betreffend hoofdstuk behandelt. Hoe het verder met de ontwikkeling van het bedrijf vermoedelijk zal gaan, kan men lezen in een beschouwing van de secretaris van de stichting, burge meester Chr. van Hofwegen uit Nieuwe Tonge; deze verwacht, dat die ontwik keling zich vooral op het oostelijk deel van het eiland zal afspelen, in verband met het Deltaplan en de ontsluiting van de brug nabij Ooltgensplaat en de dam naar Schouwen bij Oude Tonge, terwijl bijzondere voorzieningen te wachten staan voor het recreatiegebied van Oud- dorp. Behalve deze beschouwingen van insiders is in het gedenkboek ook opgenomen het opstel, dat geschre ven werd door de winnares van de op de lagere scholen uitgeschreven, wedstrijd, de 12 jarige Anke de Rui ter uit Dirksland, over wier prestatie wij vorige week al uitvoerig hebben bericht. Aan het diner dat na de receptie volgde waren met het dag. bestuur, di recteur en de topleden van het perso neel aangezeten het Alg. bestuur (35 le den in totaal, van wie enkele verhin derd waren) de inspecteur van de Volks gezondheid dhr. Schuursma, de heren van de Alg. rekenkamer Geele en van Houdt, de oud-bestuursleden de burge meesters van Heyst en Keyzer; dhr. Lugthart, vertegenwoordigende de Bond van Waterleidingbedrijven in Neder land; Parmentier, oud directeur; dhr. P. D. Sieling, Pres. comm. v. d. Émgo; de heren Brière en Vis van de Bond van Loodgieters; dhr. v. d. Werf (bioloog); de dames mevr. Hordijk, mevr. Kno- belsdorff, mevr. Geerling, mevr. Kievit ei) meerdere genodigden. Deze werden door de voorzitter burgemeester Hor dijk welkom geheten, die daarna enige gelukwens-telegrammen voorlas. Daar bij was er een van de ingezondenstuk ken-schrijver dhr. J. V. d. Slik, die bij zijn gelukwens sprak van „rechtvaardi ge tariefstelling". Met de nodige humor, burgemeester Hordijk eigen, werd dit telegram toegelicht. De tafel tot in de puntjes verzorgd RoHerdam, Oosfzeedijfc 330, Tel. 115255 Utrecht, Janskerkhof 5, Tel. 14223 „Zij zeggen: Onze beenderen zijn verdord, en onze verwachting is verloren; wij zijn afgesneden." Ezechiël 37 11b. Hetwas een wonderbaar visioen, dat eenmaal de profeet Ezechiël van de Heere ontving. Het huis Israels was in Babel en de ballingen hadden alle hoop op volks herstel en terugkeer naar Kanaan op gegeven. Zij beschouwden hun balling schap gelijk aan de toestand van een dode, die in zijn graf ligt. Zij zeiden immers: „Onze beenderen zijn verdord en onze verwachting is verloren, wij zijn afgesneden." Nu moet Ezechiël tot het volk gaan en profeteren, dat de Heere hun uit het graf der ballingschap zal doen opkomen en wederbrengen in het land der vade ren. En om Ezechiël tot die taak te ster ken geeft de Heere de profeet in_ een visioen te zien, hoe God de Machtige is om zelfs dorre doodsbeenderen tot nieuw leven op te wekken. Door de Geest des Heeren aangegre pen weet de profeet in een verrukking naar zinnen nedergezet in een vallei, die vol was van doodsbeenderen. Het was of hij gesteld was in het midden van een uitgestrekt slagveld, waar duizen den en tienduizenden verslagen waren en niemand was er overgebleven om ze te begraven. De arenden hadden menig maal over de lijken gezweefd, maar nie mand was er om ze verschrikt te doen vlieden. De bergwolven hadden het vlees dier machtigen gegeten en het bloed dier prinsen gedronken. De regen des hemels had ze gebleel^t en de wind, die over de doodse vlakte heenstreek, had ze uitgedord; en menige zomerzon had de beenderen wit geblakerd en uit gedroogd. De profeet moet nu dit treurige, ake lige, doodse oord geheel doorkruisen, geheel rondom. Daar mag niets van dit aangrijpende tafereel van zijn aandacht ontgaan, en dan komt deze gedachte overweldigend in zijn ziel op: „Ziet hoe- velen zijn er, en ze zijn zeer dor." Nu heeft de Heere aan Ezechiël ver klaard, wat die beenderen in de vallei des doods beduidden. Hij heeft het hem gezegd, dat die beenderen het ganse huis Israels waren in de ballingschap en de herleving dier beenderen een beeld van de komende verlossing en uit leiding uit het land der ballingschap. Maar deze profetie heeft wijdere strekking. Want het vleselijke Israël is in veel schaduw en type van het gees telijke Israël, dat God Zich van eeuwig heid ten eigendom heeft verkoren. Dat geestelijk Israël is met het ganse menselijke geslacht van nature in veel zwaarder ballingschap dan de Joden in Babel, n.l. in de ballingschap der god vervreemding. En ook zij mogen met recht zeggen: „Onze beenderen z^n ver dord en onze verwachting is verloren, wij zijn afgesneden." Zij zijn dood in de zonden en misdaden. Ja, dat is elk mens van nature. Ons, zielsoog ziet de Koning .en Zijn ko ninkrijk niet. Het oog ziet niet meer en het hart klopt niet voor de dienst van God en Zijn Naam en Zijn eer. Aldus vertonen deze dorre doodsbeen deren het beeld van de onwedergebo ren mens, en laten duidelijk zien, wat wij door de zondeval geworden zijn. Wij zijn afgesneden. Onze verwachting is verloren. Dat wij allen hieraan werden ontdekt! Dat wij onze gevallen jammerstaat leer den bewenen! Dat ons hart er onder verbroken werd! Ja, kwamen wij er mee voor God in de schuld! Weet, het zou niet tevergeefs zijn; de Heere Jezus heeft imrners op het Pinksterfeest ge toond, dat Hem werd gegeven alle macht in hemel en op aarde. Toen heeft Hij de levendmakende Geest uitgestort en die veranderd een gehele dodenval- lei in één groot opstandingsveld. Hij heeft slechts te spreken en het is er; te gebieden en het staat er. Inderdaad hoe onmisbaar blijft de Heilige Geest voor onze ziel. Wil het wèl met ons staan, dan kunnen wij de algehele leiding en- beïnvloeding van deze Derde Persoon niet missen. Reeds de psalmist van de oude dag gevoelde dit, vandaar zijn bede: „Verwerp mij niet van Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij!" Ja, een christendom zonder de Heilige Geest is een dood christendom, een ma chine zonder stoom, een motor zonder benzine, een vliegtuig zonder propeller. Van wedergeboorte en geestelijk le ven kan geen sprake zijn zonder de Heilige Geest, terwijl Koning Jezus zélf sprak: „Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet zien." Ach, zonder de levendmakende Geest kunnen we niets; In Gods Woord ons niet verdiepen; onze vijanden niet ver geven; geen psalmen zingen; ons kruis niet dragen; niet eenswillend zijn met Gods wil; geen heiligmaking najagen. In één woord: niets zonder de Heilige Geest! Mocht 's Heeren volk dit steeds en beter inzien! Vooral in onze dodige tij den wordt dit veel te veel uit het oog verloren. Daarin schuilt de breuke. Men kan zich redden en behelpen zon der de Heüige Geest. Men kan het zelf; men heeft deze volzalige Derde Per soon niet meer nodig. Mocht de Heere zich over Zijn strij dende kerk ontfermen en haar schen ken een levend gebed door de Geest om de Geest! Zij zou meer eensgezind zijn, beter waken, bidden en strijden. Er zou veel meer kracht van haar uit gaan en de wereld tot rijke zegen zijn. Leve de bede maar veel in onze ziel: Geest der kennis, Geest dér waarheid, Der genade, der gebeên! Leer ons wand'len bij Uw klaarheid, In die heilsverborgenheên! En met een Da Costa worde ingestemd: Bestraal, o zevenvoudig Licht! De Tempel Gods, door U gesticht! En, Vinger van Gods Rechterhand, Bespreng de stam, door U geplant! K. a. Zee. Ds. de Jong door de kok de heer Jacobi had een wel voorzien menu; op de kaarten was voor iedere gast door de directeur een biologische tekening aangebracht; wil genkatjes, doornstruiken, bergeenden, fazanten enz. Er werd op die tekenin gen nog al eens gereageerd: de biologie kwam die avond nog al eens ter sprake. Er waren plm. 20 sprekers, zodat we in de weergave van het gesprokene uiter aard kort moeten zijn. De eerste spreker was de heer Dij kers, het bijna 70 jarige bestuurslid, die de grondlegging heeft meegemaakt en ook de voorbereiding in de moeilijke tijd van de 30-er jaren. Hij releveerde dat het een „goedkope" waterleiding is geworden, die 2 ton beneden de begro ting was, welk geld gebruikt werd om de bewoners een gratis aansluiting te geven. Dit deed de verplichte aanslui ting verbleken; er was gerekend op eoVo aansluiting bij de start en het werd QSVo! Het bedrijf was dan ook dadelijk te klein; er moest een tweede kanaal worden bij gegraven. Door goed en kwaad gerucht is de waterleiding een zegen voor de bevolking geworden, concludeerde deze spreker. De heer Schuursma, inspecteur van de Volksgezondheid had veel lof over de kwaliteit van het water; de analyse was altijd goed. De heer Lugthart, plv. directeur van de Rotterdamse Waterleiding gewaagde van de goede verstandhouding met de Stichting op Goeree-Overflakkee. Mevr. Knobelsdorff, voorzitster van de jury inzake de opstellen gaf een uit eenzetting hoe de 1900 opstellen waren doorworsteld. Zij haalde daarbij enkele citaten uit de opstellen aan, waaruit bleek, dat kinderen veel humor kunnen bezitten en soms rake zetten kunnen doen. Burg. Keyzer van Papendrecht rele veerde een en ander als oud bestuurs lid uit de jaren '39-'43; flhr. P. D. Sie ling complimenteerde als pres. comm. namens de Emgo die het waagde om het produkt elektriciteit boven het produkt water te stellen; de heer Vis, die sprak namens de afd. Bond van Loodgieters prefereerde water uit de tras, omdat hij het smakelijker vond! Zo werd er nog al eens een beetje geschermutseld; de voorz. gaf op smeuïge wijze weder woord en ook de directeur de heer Geerling kaatste op humoristische wijze terug. De laatste noemde de waterlei ding een „onecht kind" zonder geboorte acte; nu het 25 jarig jubileum wordt gevierd, heeft ze toch wel recht van be staan gekregen. Hij stelde water boven gas en elektriciteit omdat het een tast baar element is; vergeleek het bestuur van 30 mensen bij een paddestoel (met grote hoed) en hield verder een leuk biologisch betoog over algen in het wa ter, over konijnen in de duinen en kar pers in de kanalen. Over de patrijzen wilde hij maar niet debatteren. De bioloog dhr. v. d. Werf ging op een en ander gretig in en concludeerde Bij de opening van het bedrijf op 7 juni 1934 op het pompstation te Ouddorp, waren een aa.ntal dames in Flakkeese klederdracht, waar van we hier een foto geven. tenslotte dat het water prima was en deze stichting momenteel de enige is in Nederland die het water biologisch laat onderzoeken. (Vervolg pag. 2, Ie kolom) Middelharnis

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1959 | | pagina 1