A^v
..J
GROLSCH
Fa. KAPTEIN
Buitenland
Bouw van kern-reactor bij Petten N.H.
De kwesiie Cyprus
31e jaargang
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUm-HOLLAlVDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrij "gavond
MEDITATIE
Een bede om kracht
FOR EVER
Onze sluizen ir} het
Haringvliet
TEL 01870-2004-2205
Centrale Telling
Middelharnls
Logé redt kind uil
moddersloot
Vrijdag 15 augustus 1958
No. 2720
PBINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS
Bedactie en Advertenties uitsluitend Telefoo» K 1870—2629
N« e uxir avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167&S0
Al jarenlang behoort de naam Cyprus
tot de meest in het nieuws zijnde be
grippen. De kwestie, die met deze naam
wordt aangeduid, is één van de meest
actuele van het ogenblik en een defi
nitieve oplossing van dit probleem is
met het oog op de internationale ver
houdingen van het allergrootste belang.
Gezien de gecompliceerdheid ervan
lijkt het ons nuttig er een kort over
zicht van te geven.
Cyprus is een eiland in het uiterste
oosten van de Middellandse Zee. Het
ligt 60 km van de kust van Turkije, 90
km ten westen, van Syrië, 360 km ten
noorden van Egypte en 720 km ten oos
ten van Griekenland, dus het dichst bij
Turkije en 12 maal zo ver van Grieken
land! Het is 9300 km^ groot, dus als
onze provincies Utrecht, Gelderland en
Overijssel samen. Twee bergketens met
er tussen een brede vlakte doorlopen
het van west naar oost. De hoogste
berg is ongeveer 2000 m hoog. Door dit
bergachtige karakter is het eiland zeer
geschikt voor verzetsacties. In de bo
dem zitten verschillende mineralen, o.a.
koper. Van de naam Cyprus is de la-
tijnse naam cuprum afgeleid en daar
van ons woord koper. Reeds Herodes
de Grote exploiteerde de kopermijnen
en nu worden ze door Amerikaanse in
genieurs weer in bedrijf gebracht.
De bevolking, die in de Middeleeu
wen wel een miljoen zielen telde, heeft
er nu ongeveer 500.000. Ze is zo achter
uitgegaan door oorlogen, epidemieën,
aardbevingen en door de Turken. De
Cyprioten vormen echter geen eenheid
en dat is nu juist de grote moeilijkheid.
Er zijn 400.000 Grieken en 100.000 Tur
ken, dus de verhouding ligt 80 tegen
20«/o.
In de Bijbel wordt het eiland Kittim
genoemd. In het Nieuwe Testament
komt het voor in de beschrijving van
de apostel Paulus, die met Barnabas
het eiland bezocht, o.a. Salamis en de
toenmalige hoofdstad Paphos, waar de
Romeinse stadhouder Sergius Paulus
woonde, die onder Paulus prediking
bekeerd werd. Deze schijnt daar zijn
naam Saulus in Paulus veranderd te
hebben. De tegenwoordige hoofdstad is
Nicosia met 40.000 inwoners, waar de
Engelse gouverneur woont. Verdere be
kende plaatsen zijn Limasol en Farma-
gusta.
Cyprus heeft een heel oude geschie
denis. Het heeft zeer veel invasies van
vreemde veroveraars gekend: Egypte-
naren, Hethieten, Phoeniciërs, Alexan
der de Groote, Romeinen, Kruisvaar
ders. Reeds honderden jaren vóór
Christus vestigden er zich Griekse Ko
lonisten, echter ook velen uit de Levant
(Klein Azië), wier nakomelingen nu
Grieks spreken. In de Middeleeuwen
behoorde het gedurende 100 jaar aan
Venetië, maar in 1570 werd het door de
Turken veroverd, die met 60.000 man
aan land kwamen en er een grote slach
ting aanrichten. Onder het Turkse be
wind hadden vele opstanden plaats,
doch het verzet was vergeefs. In 187&
eindigde de Turkse heerschappij door
een geheime overeenkomst van de Sul
tan met Engeland. Het eiland bleef for
meel onder Turkse souvereiniteit, doch
de Engelsen werden er de baas. Zij
maakten er een vlootbasis van, die ze
nodig achtten voor de beheersing van
het in 1869 geopende Suezkanaal. Toen
in 1914 bij het uitbreken van de eer
ste wereldoorlog Turkije de kant van
Duitsland koos, werd Cyprus door En
geland geannexeerd, hetgeen in 1923 bij
het verdrag van Lausanne door Turkije
en Griekenland werd erkend. Se
dert dien is het een Engelse kroonko
lonie.
Door het 300-jarig bewind van de
Turken is er op Cyprus ook een Turkse
bevolkingsgroep ontstaan. Deze Turken
gaven aan de Engelsen niet veel moeite
in tegenstelling met de Griekse Cyprio
ten, die het hen altijd lastig hebben ge
maakt. Engeland wil echter geen vol
ledige afstand doen van het eiland. Het
wil allereerst blijkbaar een punt zetten
achter de afbraak van het Britse Em
pire, maar vooral vindt het Cyprus van
belang uit een strategisch oogpunt, met
name na het verlies van zijn posities in
Egypte en de nationalisatie van het
Suezkanaal. Daardoor moest het Britse
hoofdkwartier voor het Nabije Oosten
verplaatst worden naar Cyprus. Er
wordt wel beweerd, dat het belang van
het eiland voor het Westen bij de nieu
we wijze van oorlogvoeren verouderd
is, maar pas bleek toch bij het ingrijpen
in Jordanië, dat de ligging van Cyprus
zeer gunstig is, terwijl de actie tegen
Nasser in 1956 ook vanuit dit eiland
werd begonnen. Voor zijn militaire
steunpunten, vliegvelden etc. heeft En
geland er al 75 miljoen geïnvesteerd,
hetgeen ook aan de bevolking ten goede
kwam, die nochtans hevig anti-Engels
bleef.
Al vele jaren bestaat er een beweging
we op aansluiting bij Griekenland is
gericht. Er is verwantschap in taal, cul
tuur en godsdienst. Deze beweging heet
de Enosis (eenmaking). Het initiatief
hiertoe is uitgegaan van de vroegere
Grieks-orthodoxe aartsbisschoppen op
het eiland, die na 1878 boos waren om
dat belangrijke inkomsten uit belas
tinginning, die de Turken hun gelaten
hadden, hun door de Engelsen werden
ontnomen. De kerk heeft op Cyprus
3«yd de hoofdrol gespeeld. De aarts-
Disschop wordt door het volk gekozen
en beschouwt zich niet alleen als de
geestelijke, maar ook als de wereld
lijke leider van de Cyprioten. Dit is een
vermenging van kerk en politiek, die
voor ons niet acceptabel is, maar die
"len daar vanzelfsprekend vindt.
,,^e huidige aartsbisschop, de bekende
«akarios, die dit ambt sedert 1950 be
kleedt, is thans 45 jaar. Als leider van
opdat Hij U geve, naar de rijk
dom zijner heerlijkheid, met
kracht versterkt te worden
Ef. 3 16
Paulus bidt voor de gemeente te Efe-
ze, dat God haar geve met kracht be
krachtigd te worden. Hij bidt dat voor
de gemeente, voor degenen, die het ge
loof hebben ontvangen. Het is niet
maar een bede in het algemeen, maar
juist voor de gekenden Gods, die door
het geloof in het gepredikte woord zijn
toegebracht tot de gemeente, die zalig
wordt. Juist voor hen bidt hij om
kracht. Het is niet zo, dat zij, die het
eigendom van Christus zijn, sterk ge
noeg zijn en aan geen ding gebrek heb
ben. Het is integendeel de waarheid
Gods en de ervaring der heiligen, dat
zij in zichzelf zeer zwak zijn in alle
dingen. Wij zijn onbekwaam om uit ons
zelf. zelfs iets goed te denken, veel meer
nog om het uit te werken. Daarom past
de bede om kracht in de mond van hen
die in het koninkrijk der hemelen on
derwezen- zijn. Voornamelijk heeft de
apostel hier het oog op een leven der
dankbaarheid. En immers juist daar is
het, dat de zwakheid ten goede blijkt
in de wedergeboren mensen. Een trou
we dienaar Gods weet dat en bidt om
kracht voor de gemeente. Overigens zal
dit gebed eerst dan tot het gewenste
doel leiden, als de gemeente mee-bidt.
En wat zullen wij anders doen, wanneer
wij ons van onze zwakheid bewust zijn,
dan ons te richten tot God, die de bron
van kracht is. Wij moeten versterking
van het geestelijk leven niet verwach
ten van ons klagen over onze tekortko
mingen. De weg des gebeds kan kracht
mededelen, de weg der klacht laat ons
in onze zwakheid en komt menigmaal
voort uit gemakzucht. Door een krach
tig, gelovig gebed kunnen Gods kinde
ren bekrachtig worden. Dan blijven ze
na het bidden niet dezelfde van voor
heen, maar zij worden met kracht ver
sterkt. Wij mogen ons wel eens afvra
gen, of wij nog waarde hechten aan het
gebed in het geestelijk leven. Geloven
we, dat God ons, zijn zwakke kinderen,
versterkt op ons smeken, of is ons bid
den maar enkel sleur?
De apostel bidt om deze versterking
„overeenkomstig de rijkdom zijner
heerlijkheid". Een vorige keer hebben
wij stilgestaan bij de grootheid Gods,
uit wie al het geslacht in de hemel en
op de aarde genaamd wordt.
De God, tot wie wij bidden, is groot
en machtig. Alles in hemel en op aar
de is van Hem afhankelijk. Deze uit
drukking heeft de apostel niet zonder
betekenis ingelast in zijn mededeling
over het gebed voor de gemeente. Nu
wijst hij er weer op, dat zijn bede om
kracht verband houdt met de heerlijk
heid van God. Wij denken dan aan de
glans der majesteit van Hem, die alle
dingen heeft geschapen en onderhoudt,
van Hem, die een verterend vuur is.
God bezit een overvloed, een rijkdom
aan heerlijkheid. Wij zouden zeggen:
door Gods heerlijkheid zal een mens
worden verteerd-en dat zou ook recht
vaardig zijn. Wie zich als een zondaar
voor God heeft leren kennen, weet, dat
hij het verdiend heeft door God te wor
den weggestormd in hemelse majesteit.
Maar de heerlijkheid Gods, die alle
wezens in hemel en op aarde in zijn
macht heeft, is niet alleen tot vertering
van de schuldige zondaar, doch ook tot
behoudenis van de schulderkennende
zondaar.
Zo kan de macht van een God, met
wie de gemeente verzoend is, een pleit-
grond vormen voor 't gebed om kracht.
Paulus vraagt om versterking van de
gemeente, overeenkomstig (is naar) de
rijkdom van Gods heerlijkheid. Hij bidt,
of God, die zo rijk is aan heerlijkheid
kracht wil schenken aan de zwakke ge
lovigen kracht in overeenstemming met
zijn geweldig vermogen. Welk 'n voor
recht heeft de chr. gemeente toch:
zulk een God, die zulke gaven kan
schenken. Een arme mens zou soms een
grote gave willen schenken, maar hij
kan niet. Doch van een rijke, die goed-
willig is, verwachten wij een ruime gift.
Hoeveel te meer zal de christelijke ge
meente, die leeft uit het geloof van God
kracht verwachten in overeenstemming
met de rijkdom van Hem, die in Chris
tus hun Vader geworden is. Zo zal de
kracht, die de gemeente behoeft, be
geert en ontvangt, overstraald zijn met
de heerlijkheid van de Oneindige. Welk
een aansporing ligt er in dit alles om
de wereld te verlaten en zich tot God
te bekeren, als wij nog vervreemd van
God voortleven. De beschermende heer
lijkheid Gods te kennen als de kracht
bron van het leven, is de grootste ge
lukzaligheid die men zich denken kan.
Tenslotte letten wij nog eenmaal op
die heerlijkheid Gods. Hoe is het mo
gelijk, dat zondaren door die glans van
Gods Aangezicht niet worden verteerd?
De heerlijkheid Gods heeft een ver
schrikkelijke zijde, maar de grootste eer
voor God is naar zijn eigen welbeha
gen gelegen in het redden en behou
den van zondaren. Zo heeft de Zaligma
ker, Christus, het uitgedrukte beeld van
Gods heerlijkheid. In Christus ziet het
geloof Gods heerlijkheid en glans in
het vergeven van de zonde en het
schenken van het eeuwige léven. In
de bede: kracht naar Gods heerlijkheid,
ligt dus verborgen: kracht in en uit
Christus, die de heerlijkheid Gods is.
De bede om kracht is tenslotte ook een
bede, die berust op het werk der ver
zoening van de grote Verlosser, die te
prijzen is tot in eeuwigheid.
Rotterdam.
Ds. H. Goedhart
BINNENVERINGBED
/■•f h»tlm b»d
de Griekse Cyprioten is hij voor de En
gelsen de gevaarlijkste man. Hij stu
deerde in Athene en in Amerika en or
ganiseerde de Enosis op betere basis.
Hij wist de kwestie-Cyprus in de Ver-
-enigde Naties aan de orde te stellen,
maar dit liep op niets uit. Uit een volks
stemming bleek, dat OS'/o der Griekse
Cyprioten voor aansluiting bij Grieken
land was en dit gaf Makarios nieuwe
impulsen om zijn politiek voort te zet
ten.
Sedert 1955 is er ook een illegale be
weging onder leiding van kolonel Gri-
vas, die de E.O.K.A. genoemd wordt
en die te vuur en te zwaard de En
gelsen bestrijdt door allerlei terreur
daden. Ook Grieken, die met de Engel
sen samenwerken, worden het slacht
offer. De gouverneurs van Engeland,
eerst Sir John Harding en thans Sir
Hugh Foot, pakken hen zeer hard aan
door zuiveringsoperaties, executies etc,
doch niets helpt. Omdat de Engelsen
meenden, dat Makarios met de EOKA
onder één hoedje speelde, werd hij in
maart 1956 verbannen naar de Seychel
len, een eilandengroep in de Indische
Oceaan, maar dit verbitterde zijn aan
hangers nog des te meer, zodat hij later
werd losgelaten, maar Cyprus niet
mocht betreden.
De Griekse Cyprioten willen dus
aansluiting bij Griekenland, hoewel het
eiland nooit Grieks geweest is. Enge
land wil hen wel zelfbestuur geven,
maar zij willen zelfbeschikkingsrecht
op grond van art. 1 van het Handvest
der Verenigde Naties. Bij zelfbestuur
zouden buitenlandse zaken, defensie en
openbare veiligheid in Engelse handen
blijven en dat vinden ze onduldbaar.
De Turkse Cyprioten spreken niet
over aansluiting bij Turkije, maar zijn
tevreden met de verdeling van het
eiland in een Grieks en een Turks deel
met eigen bestuur. Ze zouden zich lie
ver doodvechten, dan aansluiting bij
Griekenland toestaan, want ze vrezen
dan een verdrukte minderheid te wor
den. Verdeling is echter praktisch on
doenbaar, omdat Turken en Grieken
veelal door elkaar heen wonen en een
enorme verplaatsing nodig zou zijn.
De Griekse regering Karamanlis
steunt uiteraard Makarios, terwijl Tur
kije zich de belangen der Turkse min
derheid aantrekt. Daardoor zijn de be
trekkingen tussen deze twee N.A.T.O.-
landen vertroebeld, wat i.v.m. de Wes
terse defensie zeer te betreuren is. Zo
is de kwestie-Cyprus er één van inter
nationaal karakter geworden. Het is te
hopen, dat Mac-Millan erin slaagt een
uitweg uit de impasse te vinden waarbij
alle partijen bevredigd kunnen worden
Bij enige goede wil van de drie be
langhebbende partijen moet dit toch
mogelijk zijn.
Rusland-China
De Russische premier Chroestsjow
heeft vorige week in gezelschap van
enkele leidende figuren uit de Sowj et-
Unie een bezoek gebracht aan zijn Chi
nese ambtsgenoot Maotse-Tung. Deze
reis hield verband met de toestand in
het Midden-Oosten. Chroestsjow had
voortdurend nota's gewisseld met de
Westelijke mogendheden en met India,
maar deed verder alsof communistisch
China niet bestond. Misschien had hij
toen reeds dat bezoek op zijn program
staan, misschien ook zag hij in dat hij
Mao-tse-Tung niet zonder meer voorbij
kon gaan en heeft hij juist daarom zijn
reis ondernomen naar de motieven der
communistische leiders kunnen we
meestal slechts gissen!
Hoe het ook zij, Mao was er slecht
om te spreken dat zijn Russische col
lega hem overal buiten had gelaten.
Hij gaf Chroestsjow duidelijk te ver
staan, dat de Sowjet-Unie niet kan be
slissen over besprekingen op het hoog
ste niveau zonder rood-China daarin te
kennen. Waarschijnlijk om Mao-tse-
Tung wat in het gevlei te komen heeft
Chroestsjow zich toen nogal scherp uit
gelaten om Tito (in China immers wordt
Stalin nog steeds verheerlijkt).
Roerend eens waren Chroestsjow en
Mao-tse-Tung het ook over de „agres
sie van Engeland en Amerika" waaraan
een spoedig halt moet worden toege
roepen.
Men krijgt sterk de indruk dat
Chroestsjow zijn bondgenoot wat naar
de mond heeft gepraat om zijn figuur
te redden. Temeer bleek dit uit de hou
ding die hij na zijn bezoek aan Peking
aannam tegenover het Westen en uit
zijn visie op een eventuele topconferen
tie. Weliswaar heeft China niet offi
cieel verzocht aan zo'n topconferentie
deel te mogen nemen, maar het had wel
graag gewild. En Rusland kwam daar
na met strengere eisen aan het Westen.
De verhouding tussen communistisch
en nationalistisch China is de laatste
dagen plotseling verscherpt. Er was
sprake van verhoogde militaire activi
teit bij de communistische Chinezen.
Nationalistisch China heeft met het oog
daarop alle militaire verloven ingetrok
ken en de bewoners van dichtbijhet
vasteland gelegen eilanden geëvacu
eerd. Bommenwerpers van rood-China
hebben een paar maal aanvallen ge
daan op Quemoy en Matsoe, twee eilan
den die door nationalistisch China zijn
bezet, maar er werd geen noemens
waardige schade aangericht. Misschien
wil Mao-tse-Tung van de gelegenheid
gebruik maken om Formosa te „bevrij
den". Amerika heeft indertijd gedreigd
daarop niet lijdelijk te zullen toezien,
maar Mao weet wel, dat Amerika thans
de handen vol heeft met andere pro
blemen en hoopt wellicht dat Amerika
hem zijn gang zal laten gaan.
Verenigde Naties
Amerika en Rusland hebben vorige
week de Veiligheidsraad in spoedzit
ting bijeengeroepen. Deze besloot tot
een speciale bijeenkomst van de Alge
mene Vergadering der Verenigde Naties
Dit gebeurde nadat zowel van Ameri
kaanse als van Russische zijde alle
scherpe kanten van de resolutie waren
weggeslepen.
Vrijdagavond kwam de Assemblee
bijeen om de procedurekwestie te rege
len, dat was dus slechts een formele
aangelegenheid. De eigenlijke zitting is
deze week woensdag begonnen.
President Eisenhower is in eigen per
soon naar de Assemblee gekomen om
de Amerikaanse voorstellen toe te lich
ten. Het voornaamste doel van deze
spöedbij eenkomst is een gelegenheid te
scheppen om ideeën uit te wisselen. De
wereld moet hierdoor begrip krijgen
voor agressie en voor de middelen om
agressie te bestrijden. Ook zal ter spra
ke komen het probleem van de oprui
ende radioredevoeringen in het Midden
Oosten, waardoor van buiten af invloed
wordt uitgeoefend op binnenlandse aan
gelegenheden van bepaalde landen.
Rusland dringt aan op terugtrekking
van de Amerikaanse troepen uit Liba
non en Jordanië. Om toezicht te houden
op deze terugtrekking zullen de V.N.
een groep waarnemers moeten benoe
men. Deze resolutie wordt in het Wes
ten als zeer gematigd beschouwd.
Amerika wil verder gaan en een po
litiemacht in het leven,roepen om orde
en rust te handhaven, zoals dat twee
jaar geleden met betrekking tot Israël
en Egypte is gebeurd. Verder staat nog
een programma van economische hulp
aan het Midden-Oosten op de agenda,
dat alles om de toestand in dat gebied
wat meer stabiel te maken.
Er heerst rondom deze vergadering
een druk diplomatiek verkeer. Niet
minder dan 21 ministers van Buiten
landse zaken nemen aan de besprekin
gen deel.
In het Midden-Oosten zelf is de toe
stand tamelijk rustig geworden. Ameri
ka heeft één bataljon van zijn strijd
krachten uit Libanon teruggetrokken.
Cyprus
Zowel de Turkse als de Griekse ver
zetsbeweging op het eiland Cyprus heb
ben een wapenstilstand afgekondigd. In
verband met deze verrassende gebeur
tenis heeft de Engelse premier Mc Mil-
lan een bezoek gebracht aan Ankara
en Athene om besprekingen te voeren
met zijn Turkse en zijn Griekse ambt
genoot.
De situatie op Cyprus is hoe langer
hoe moeilijker geworden. Zowel Grie
kenland als Turkije hebben het inder
tijd door Engeland ingediend plan voor
Cyprus verworpen. Wat het Westen
aanvankelijk voorstond aansluiting
van het eiland bij Griekenland is on
mogelijk gemaakt. Grieken en Turken
hebben elkaar op Cyprus zo fel be
streden dat ze er nooit meer vreedzaam
naast elkaar kunnen leven. Het zal dus
zeer moeilijk zijn, een oplossing te vin
den, die beide partijen volkomen be
vredigt.
De reis van premier Mc Millan heeft
in zoverre resultaat gehad, dat de sta
tus quo zeven jaar lang gehandhaafd
blijft. Daarna zal opnieuw naar een
oplossing worden gezocht. Dit is de
korte inhoud van de overeenkomst tus-
sensen de Engelsen en de Griekse pre
mier. Maar dat is dan ook alles! Eerst
moet de bevolking van het eiland tot
rust komen en moeten de verhitte ge
moederen worden gekalmeerd. Naar de
zin van Turkije is deze noodoplossing
niet en naar die van Griekenland nog
minder, maar er is geen andere weg.
Er is niet gesproken over een eventuele
verdeling van Cyprus, ook niet over
aansluiting bij Griekenland en even
min over verkiezingen of zelfbeschik
kingsrecht. Dat alles betekent een soe
peler houding van de Griekse en Turk
se Cyprioten, maar ook van Engeland.
De Britten schijnen te beseffen dat
Cyprus niet meer van zo groot belang
is als laatste basis van- hun militaire en
politieke invloed in het Midden-Oosten.
De ontwikkeling van de kernwapens is
daarvan de oorzaak. Strategisch is Cy-
ABONNEMENTSPBIJS 1.90 PEB KWABTAAI.
ADVEBTENTIEPBIJS 12 cent pei mm,
Bij contract speciaal tarlel
In de nabijheid van Petten wordt hard gewerkt aan de bouw van een
kern-reactor. Nederland heeft bijtijds ingezien, dat het met betrekking tot de
kernenergie niet kan achterblijven. Het is dan ook een verheugend feit de
bouw van het reactorcentrum te zien vorderen.
Foto rechts boven: Een algemeen overzicht van de werkzaamheden. Op de
voorgrond „het hart" van het gigantische object, de kernreactor. Het recht
hoekige gebouw achter de reactor zal als onderkomen dienen voor de pomp-
installaties van het koelwater. Op de achtergrond ziet men de sleuf, waarin
de koelwater-pijpleiding naar zee zal komen te liggen.
Foto links boven: Een gedeelte van de koelwaterleiding, welke uitmondt in zee
Foto onder: Overzicht van de kernreactor. Arbeiders zijn bezig met het lassen
van aluminiumpijpen, waardoor het koelwater zal circuleren. Over de con
structie heeft men een tentzeil aangebracht, omdat het lassen van alumini
um geen gemakkelijke opgave is bij de zoute en vochtige atmosfeer.
Rijmen van Tijmen.
Er is al weer wat aanbesteed.
Het ging wel in het groot.
De sluizen in het Haringvliet,
Ze geven velen brood.
Het was een „aanbestedinkje".
Als zelden is gehoord.
Zes maatschappijen gingen er
Geheel toch mee akkoord,
't Is enig deze sluizenbouw
De wereld staat te kijken
Hier wordt weer eens iets groots
[verricht.
Dat zal wel spoedig blijken
Zo zes en negentig miljoen
Wordt aan die bouw besteed.
Plus enkele duizenden, die U
Maar voor 't gemak vergeet!
U schreef niet in, ik evenmin!
We dorsten 't niet te wagen!
We wilden niet de risico's.
Die dit ook mee bracht, dragen!
We kijken alles rustig af,
En ja, in dit geval:
De beste stuurlui staan toch weer.
Maar allen aan de wal!
We hebben straks 't hoogste woord,
En praten van abuizen.
Maar als het alles is voltooid,
Dan zijn het ónze sluizen!
Tijmen
prus van veel minder betekenis gewor
den en de Engelsen schijnen zich niet
langer aan dit laatste bolwerk vast te
klampen.
Bovendien draagt de recente span
ning in het Midden-Oosten er toe bij
dat Cyprus als van minder belang, wat
op de achtergrond is gekomen. Alle be
trokken partijen zien wel in, dat er in
het Midden-Oosten grotere belangen op
het spel staan. Misschien zijn ze ook
daardoor wat gematigder geworden in
hun eisen.
Na de afkondiging van het bestand is
het op het eiland vrij rustig geworden,
al vallen er nog bijna dagelijks slacht
offers tengevolge van gewelddaden.
Maar van oproer en massamoorden, zo
als de laatste weken het geval was, is
geen sprake meer.
ANNO 1870
Alleenverkoop van de bekende
GLORIA PORT en de nieuwe
ESMERALDO WIJNEN
Aardappelveiling van woensdag 13 aug.
Eigenheimers grof 5.20—6.80; 35/op 6.20
—8.80; II 5.10—5.90; drielingen 4.20.
Bintje grof 11.60—12.20; 35/op 7.40—
9.60.
Voeraardappelen 2.60. Aanvoer 37.500
kg.
OOLTGENSPLAAT
Mevr. L. van Dam-Oudzegel liep met
een logé uit Heeswijk (N.Br.) op de
Langeweg bij de woning van de heer
Jac. Overbeeke. Ook waren daar twee
kinderen (zusjes) van de heer A. Fun
Plotseling zag men één der kinderen
niet meer en een der meisjes (3 jaar),
bleek in een moddersloot te zijn terecht
gekomen. De dame-logé sprong in de
sloot en kon de kleine grijpen en op de
kant brengen met behulp van mevr.
van Dam. Het kind zat geheel onder
de modder en ook de dames waren niet
moddervrij.
Het meisje had geen nadelige gevol
gen opgelopen.