A^v ..J GROLSCH Fa. KAPTEIN Buitenland Bouw van kern-reactor bij Petten N.H. De kwesiie Cyprus 31e jaargang Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUm-HOLLAlVDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrij "gavond MEDITATIE Een bede om kracht FOR EVER Onze sluizen ir} het Haringvliet TEL 01870-2004-2205 Centrale Telling Middelharnls Logé redt kind uil moddersloot Vrijdag 15 augustus 1958 No. 2720 PBINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS Bedactie en Advertenties uitsluitend Telefoo» K 1870—2629 N« e uxir avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167&S0 Al jarenlang behoort de naam Cyprus tot de meest in het nieuws zijnde be grippen. De kwestie, die met deze naam wordt aangeduid, is één van de meest actuele van het ogenblik en een defi nitieve oplossing van dit probleem is met het oog op de internationale ver houdingen van het allergrootste belang. Gezien de gecompliceerdheid ervan lijkt het ons nuttig er een kort over zicht van te geven. Cyprus is een eiland in het uiterste oosten van de Middellandse Zee. Het ligt 60 km van de kust van Turkije, 90 km ten westen, van Syrië, 360 km ten noorden van Egypte en 720 km ten oos ten van Griekenland, dus het dichst bij Turkije en 12 maal zo ver van Grieken land! Het is 9300 km^ groot, dus als onze provincies Utrecht, Gelderland en Overijssel samen. Twee bergketens met er tussen een brede vlakte doorlopen het van west naar oost. De hoogste berg is ongeveer 2000 m hoog. Door dit bergachtige karakter is het eiland zeer geschikt voor verzetsacties. In de bo dem zitten verschillende mineralen, o.a. koper. Van de naam Cyprus is de la- tijnse naam cuprum afgeleid en daar van ons woord koper. Reeds Herodes de Grote exploiteerde de kopermijnen en nu worden ze door Amerikaanse in genieurs weer in bedrijf gebracht. De bevolking, die in de Middeleeu wen wel een miljoen zielen telde, heeft er nu ongeveer 500.000. Ze is zo achter uitgegaan door oorlogen, epidemieën, aardbevingen en door de Turken. De Cyprioten vormen echter geen eenheid en dat is nu juist de grote moeilijkheid. Er zijn 400.000 Grieken en 100.000 Tur ken, dus de verhouding ligt 80 tegen 20«/o. In de Bijbel wordt het eiland Kittim genoemd. In het Nieuwe Testament komt het voor in de beschrijving van de apostel Paulus, die met Barnabas het eiland bezocht, o.a. Salamis en de toenmalige hoofdstad Paphos, waar de Romeinse stadhouder Sergius Paulus woonde, die onder Paulus prediking bekeerd werd. Deze schijnt daar zijn naam Saulus in Paulus veranderd te hebben. De tegenwoordige hoofdstad is Nicosia met 40.000 inwoners, waar de Engelse gouverneur woont. Verdere be kende plaatsen zijn Limasol en Farma- gusta. Cyprus heeft een heel oude geschie denis. Het heeft zeer veel invasies van vreemde veroveraars gekend: Egypte- naren, Hethieten, Phoeniciërs, Alexan der de Groote, Romeinen, Kruisvaar ders. Reeds honderden jaren vóór Christus vestigden er zich Griekse Ko lonisten, echter ook velen uit de Levant (Klein Azië), wier nakomelingen nu Grieks spreken. In de Middeleeuwen behoorde het gedurende 100 jaar aan Venetië, maar in 1570 werd het door de Turken veroverd, die met 60.000 man aan land kwamen en er een grote slach ting aanrichten. Onder het Turkse be wind hadden vele opstanden plaats, doch het verzet was vergeefs. In 187& eindigde de Turkse heerschappij door een geheime overeenkomst van de Sul tan met Engeland. Het eiland bleef for meel onder Turkse souvereiniteit, doch de Engelsen werden er de baas. Zij maakten er een vlootbasis van, die ze nodig achtten voor de beheersing van het in 1869 geopende Suezkanaal. Toen in 1914 bij het uitbreken van de eer ste wereldoorlog Turkije de kant van Duitsland koos, werd Cyprus door En geland geannexeerd, hetgeen in 1923 bij het verdrag van Lausanne door Turkije en Griekenland werd erkend. Se dert dien is het een Engelse kroonko lonie. Door het 300-jarig bewind van de Turken is er op Cyprus ook een Turkse bevolkingsgroep ontstaan. Deze Turken gaven aan de Engelsen niet veel moeite in tegenstelling met de Griekse Cyprio ten, die het hen altijd lastig hebben ge maakt. Engeland wil echter geen vol ledige afstand doen van het eiland. Het wil allereerst blijkbaar een punt zetten achter de afbraak van het Britse Em pire, maar vooral vindt het Cyprus van belang uit een strategisch oogpunt, met name na het verlies van zijn posities in Egypte en de nationalisatie van het Suezkanaal. Daardoor moest het Britse hoofdkwartier voor het Nabije Oosten verplaatst worden naar Cyprus. Er wordt wel beweerd, dat het belang van het eiland voor het Westen bij de nieu we wijze van oorlogvoeren verouderd is, maar pas bleek toch bij het ingrijpen in Jordanië, dat de ligging van Cyprus zeer gunstig is, terwijl de actie tegen Nasser in 1956 ook vanuit dit eiland werd begonnen. Voor zijn militaire steunpunten, vliegvelden etc. heeft En geland er al 75 miljoen geïnvesteerd, hetgeen ook aan de bevolking ten goede kwam, die nochtans hevig anti-Engels bleef. Al vele jaren bestaat er een beweging we op aansluiting bij Griekenland is gericht. Er is verwantschap in taal, cul tuur en godsdienst. Deze beweging heet de Enosis (eenmaking). Het initiatief hiertoe is uitgegaan van de vroegere Grieks-orthodoxe aartsbisschoppen op het eiland, die na 1878 boos waren om dat belangrijke inkomsten uit belas tinginning, die de Turken hun gelaten hadden, hun door de Engelsen werden ontnomen. De kerk heeft op Cyprus 3«yd de hoofdrol gespeeld. De aarts- Disschop wordt door het volk gekozen en beschouwt zich niet alleen als de geestelijke, maar ook als de wereld lijke leider van de Cyprioten. Dit is een vermenging van kerk en politiek, die voor ons niet acceptabel is, maar die "len daar vanzelfsprekend vindt. ,,^e huidige aartsbisschop, de bekende «akarios, die dit ambt sedert 1950 be kleedt, is thans 45 jaar. Als leider van opdat Hij U geve, naar de rijk dom zijner heerlijkheid, met kracht versterkt te worden Ef. 3 16 Paulus bidt voor de gemeente te Efe- ze, dat God haar geve met kracht be krachtigd te worden. Hij bidt dat voor de gemeente, voor degenen, die het ge loof hebben ontvangen. Het is niet maar een bede in het algemeen, maar juist voor de gekenden Gods, die door het geloof in het gepredikte woord zijn toegebracht tot de gemeente, die zalig wordt. Juist voor hen bidt hij om kracht. Het is niet zo, dat zij, die het eigendom van Christus zijn, sterk ge noeg zijn en aan geen ding gebrek heb ben. Het is integendeel de waarheid Gods en de ervaring der heiligen, dat zij in zichzelf zeer zwak zijn in alle dingen. Wij zijn onbekwaam om uit ons zelf. zelfs iets goed te denken, veel meer nog om het uit te werken. Daarom past de bede om kracht in de mond van hen die in het koninkrijk der hemelen on derwezen- zijn. Voornamelijk heeft de apostel hier het oog op een leven der dankbaarheid. En immers juist daar is het, dat de zwakheid ten goede blijkt in de wedergeboren mensen. Een trou we dienaar Gods weet dat en bidt om kracht voor de gemeente. Overigens zal dit gebed eerst dan tot het gewenste doel leiden, als de gemeente mee-bidt. En wat zullen wij anders doen, wanneer wij ons van onze zwakheid bewust zijn, dan ons te richten tot God, die de bron van kracht is. Wij moeten versterking van het geestelijk leven niet verwach ten van ons klagen over onze tekortko mingen. De weg des gebeds kan kracht mededelen, de weg der klacht laat ons in onze zwakheid en komt menigmaal voort uit gemakzucht. Door een krach tig, gelovig gebed kunnen Gods kinde ren bekrachtig worden. Dan blijven ze na het bidden niet dezelfde van voor heen, maar zij worden met kracht ver sterkt. Wij mogen ons wel eens afvra gen, of wij nog waarde hechten aan het gebed in het geestelijk leven. Geloven we, dat God ons, zijn zwakke kinderen, versterkt op ons smeken, of is ons bid den maar enkel sleur? De apostel bidt om deze versterking „overeenkomstig de rijkdom zijner heerlijkheid". Een vorige keer hebben wij stilgestaan bij de grootheid Gods, uit wie al het geslacht in de hemel en op de aarde genaamd wordt. De God, tot wie wij bidden, is groot en machtig. Alles in hemel en op aar de is van Hem afhankelijk. Deze uit drukking heeft de apostel niet zonder betekenis ingelast in zijn mededeling over het gebed voor de gemeente. Nu wijst hij er weer op, dat zijn bede om kracht verband houdt met de heerlijk heid van God. Wij denken dan aan de glans der majesteit van Hem, die alle dingen heeft geschapen en onderhoudt, van Hem, die een verterend vuur is. God bezit een overvloed, een rijkdom aan heerlijkheid. Wij zouden zeggen: door Gods heerlijkheid zal een mens worden verteerd-en dat zou ook recht vaardig zijn. Wie zich als een zondaar voor God heeft leren kennen, weet, dat hij het verdiend heeft door God te wor den weggestormd in hemelse majesteit. Maar de heerlijkheid Gods, die alle wezens in hemel en op aarde in zijn macht heeft, is niet alleen tot vertering van de schuldige zondaar, doch ook tot behoudenis van de schulderkennende zondaar. Zo kan de macht van een God, met wie de gemeente verzoend is, een pleit- grond vormen voor 't gebed om kracht. Paulus vraagt om versterking van de gemeente, overeenkomstig (is naar) de rijkdom van Gods heerlijkheid. Hij bidt, of God, die zo rijk is aan heerlijkheid kracht wil schenken aan de zwakke ge lovigen kracht in overeenstemming met zijn geweldig vermogen. Welk 'n voor recht heeft de chr. gemeente toch: zulk een God, die zulke gaven kan schenken. Een arme mens zou soms een grote gave willen schenken, maar hij kan niet. Doch van een rijke, die goed- willig is, verwachten wij een ruime gift. Hoeveel te meer zal de christelijke ge meente, die leeft uit het geloof van God kracht verwachten in overeenstemming met de rijkdom van Hem, die in Chris tus hun Vader geworden is. Zo zal de kracht, die de gemeente behoeft, be geert en ontvangt, overstraald zijn met de heerlijkheid van de Oneindige. Welk een aansporing ligt er in dit alles om de wereld te verlaten en zich tot God te bekeren, als wij nog vervreemd van God voortleven. De beschermende heer lijkheid Gods te kennen als de kracht bron van het leven, is de grootste ge lukzaligheid die men zich denken kan. Tenslotte letten wij nog eenmaal op die heerlijkheid Gods. Hoe is het mo gelijk, dat zondaren door die glans van Gods Aangezicht niet worden verteerd? De heerlijkheid Gods heeft een ver schrikkelijke zijde, maar de grootste eer voor God is naar zijn eigen welbeha gen gelegen in het redden en behou den van zondaren. Zo heeft de Zaligma ker, Christus, het uitgedrukte beeld van Gods heerlijkheid. In Christus ziet het geloof Gods heerlijkheid en glans in het vergeven van de zonde en het schenken van het eeuwige léven. In de bede: kracht naar Gods heerlijkheid, ligt dus verborgen: kracht in en uit Christus, die de heerlijkheid Gods is. De bede om kracht is tenslotte ook een bede, die berust op het werk der ver zoening van de grote Verlosser, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Rotterdam. Ds. H. Goedhart BINNENVERINGBED /■•f h»tlm b»d de Griekse Cyprioten is hij voor de En gelsen de gevaarlijkste man. Hij stu deerde in Athene en in Amerika en or ganiseerde de Enosis op betere basis. Hij wist de kwestie-Cyprus in de Ver- -enigde Naties aan de orde te stellen, maar dit liep op niets uit. Uit een volks stemming bleek, dat OS'/o der Griekse Cyprioten voor aansluiting bij Grieken land was en dit gaf Makarios nieuwe impulsen om zijn politiek voort te zet ten. Sedert 1955 is er ook een illegale be weging onder leiding van kolonel Gri- vas, die de E.O.K.A. genoemd wordt en die te vuur en te zwaard de En gelsen bestrijdt door allerlei terreur daden. Ook Grieken, die met de Engel sen samenwerken, worden het slacht offer. De gouverneurs van Engeland, eerst Sir John Harding en thans Sir Hugh Foot, pakken hen zeer hard aan door zuiveringsoperaties, executies etc, doch niets helpt. Omdat de Engelsen meenden, dat Makarios met de EOKA onder één hoedje speelde, werd hij in maart 1956 verbannen naar de Seychel len, een eilandengroep in de Indische Oceaan, maar dit verbitterde zijn aan hangers nog des te meer, zodat hij later werd losgelaten, maar Cyprus niet mocht betreden. De Griekse Cyprioten willen dus aansluiting bij Griekenland, hoewel het eiland nooit Grieks geweest is. Enge land wil hen wel zelfbestuur geven, maar zij willen zelfbeschikkingsrecht op grond van art. 1 van het Handvest der Verenigde Naties. Bij zelfbestuur zouden buitenlandse zaken, defensie en openbare veiligheid in Engelse handen blijven en dat vinden ze onduldbaar. De Turkse Cyprioten spreken niet over aansluiting bij Turkije, maar zijn tevreden met de verdeling van het eiland in een Grieks en een Turks deel met eigen bestuur. Ze zouden zich lie ver doodvechten, dan aansluiting bij Griekenland toestaan, want ze vrezen dan een verdrukte minderheid te wor den. Verdeling is echter praktisch on doenbaar, omdat Turken en Grieken veelal door elkaar heen wonen en een enorme verplaatsing nodig zou zijn. De Griekse regering Karamanlis steunt uiteraard Makarios, terwijl Tur kije zich de belangen der Turkse min derheid aantrekt. Daardoor zijn de be trekkingen tussen deze twee N.A.T.O.- landen vertroebeld, wat i.v.m. de Wes terse defensie zeer te betreuren is. Zo is de kwestie-Cyprus er één van inter nationaal karakter geworden. Het is te hopen, dat Mac-Millan erin slaagt een uitweg uit de impasse te vinden waarbij alle partijen bevredigd kunnen worden Bij enige goede wil van de drie be langhebbende partijen moet dit toch mogelijk zijn. Rusland-China De Russische premier Chroestsjow heeft vorige week in gezelschap van enkele leidende figuren uit de Sowj et- Unie een bezoek gebracht aan zijn Chi nese ambtsgenoot Maotse-Tung. Deze reis hield verband met de toestand in het Midden-Oosten. Chroestsjow had voortdurend nota's gewisseld met de Westelijke mogendheden en met India, maar deed verder alsof communistisch China niet bestond. Misschien had hij toen reeds dat bezoek op zijn program staan, misschien ook zag hij in dat hij Mao-tse-Tung niet zonder meer voorbij kon gaan en heeft hij juist daarom zijn reis ondernomen naar de motieven der communistische leiders kunnen we meestal slechts gissen! Hoe het ook zij, Mao was er slecht om te spreken dat zijn Russische col lega hem overal buiten had gelaten. Hij gaf Chroestsjow duidelijk te ver staan, dat de Sowjet-Unie niet kan be slissen over besprekingen op het hoog ste niveau zonder rood-China daarin te kennen. Waarschijnlijk om Mao-tse- Tung wat in het gevlei te komen heeft Chroestsjow zich toen nogal scherp uit gelaten om Tito (in China immers wordt Stalin nog steeds verheerlijkt). Roerend eens waren Chroestsjow en Mao-tse-Tung het ook over de „agres sie van Engeland en Amerika" waaraan een spoedig halt moet worden toege roepen. Men krijgt sterk de indruk dat Chroestsjow zijn bondgenoot wat naar de mond heeft gepraat om zijn figuur te redden. Temeer bleek dit uit de hou ding die hij na zijn bezoek aan Peking aannam tegenover het Westen en uit zijn visie op een eventuele topconferen tie. Weliswaar heeft China niet offi cieel verzocht aan zo'n topconferentie deel te mogen nemen, maar het had wel graag gewild. En Rusland kwam daar na met strengere eisen aan het Westen. De verhouding tussen communistisch en nationalistisch China is de laatste dagen plotseling verscherpt. Er was sprake van verhoogde militaire activi teit bij de communistische Chinezen. Nationalistisch China heeft met het oog daarop alle militaire verloven ingetrok ken en de bewoners van dichtbijhet vasteland gelegen eilanden geëvacu eerd. Bommenwerpers van rood-China hebben een paar maal aanvallen ge daan op Quemoy en Matsoe, twee eilan den die door nationalistisch China zijn bezet, maar er werd geen noemens waardige schade aangericht. Misschien wil Mao-tse-Tung van de gelegenheid gebruik maken om Formosa te „bevrij den". Amerika heeft indertijd gedreigd daarop niet lijdelijk te zullen toezien, maar Mao weet wel, dat Amerika thans de handen vol heeft met andere pro blemen en hoopt wellicht dat Amerika hem zijn gang zal laten gaan. Verenigde Naties Amerika en Rusland hebben vorige week de Veiligheidsraad in spoedzit ting bijeengeroepen. Deze besloot tot een speciale bijeenkomst van de Alge mene Vergadering der Verenigde Naties Dit gebeurde nadat zowel van Ameri kaanse als van Russische zijde alle scherpe kanten van de resolutie waren weggeslepen. Vrijdagavond kwam de Assemblee bijeen om de procedurekwestie te rege len, dat was dus slechts een formele aangelegenheid. De eigenlijke zitting is deze week woensdag begonnen. President Eisenhower is in eigen per soon naar de Assemblee gekomen om de Amerikaanse voorstellen toe te lich ten. Het voornaamste doel van deze spöedbij eenkomst is een gelegenheid te scheppen om ideeën uit te wisselen. De wereld moet hierdoor begrip krijgen voor agressie en voor de middelen om agressie te bestrijden. Ook zal ter spra ke komen het probleem van de oprui ende radioredevoeringen in het Midden Oosten, waardoor van buiten af invloed wordt uitgeoefend op binnenlandse aan gelegenheden van bepaalde landen. Rusland dringt aan op terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Liba non en Jordanië. Om toezicht te houden op deze terugtrekking zullen de V.N. een groep waarnemers moeten benoe men. Deze resolutie wordt in het Wes ten als zeer gematigd beschouwd. Amerika wil verder gaan en een po litiemacht in het leven,roepen om orde en rust te handhaven, zoals dat twee jaar geleden met betrekking tot Israël en Egypte is gebeurd. Verder staat nog een programma van economische hulp aan het Midden-Oosten op de agenda, dat alles om de toestand in dat gebied wat meer stabiel te maken. Er heerst rondom deze vergadering een druk diplomatiek verkeer. Niet minder dan 21 ministers van Buiten landse zaken nemen aan de besprekin gen deel. In het Midden-Oosten zelf is de toe stand tamelijk rustig geworden. Ameri ka heeft één bataljon van zijn strijd krachten uit Libanon teruggetrokken. Cyprus Zowel de Turkse als de Griekse ver zetsbeweging op het eiland Cyprus heb ben een wapenstilstand afgekondigd. In verband met deze verrassende gebeur tenis heeft de Engelse premier Mc Mil- lan een bezoek gebracht aan Ankara en Athene om besprekingen te voeren met zijn Turkse en zijn Griekse ambt genoot. De situatie op Cyprus is hoe langer hoe moeilijker geworden. Zowel Grie kenland als Turkije hebben het inder tijd door Engeland ingediend plan voor Cyprus verworpen. Wat het Westen aanvankelijk voorstond aansluiting van het eiland bij Griekenland is on mogelijk gemaakt. Grieken en Turken hebben elkaar op Cyprus zo fel be streden dat ze er nooit meer vreedzaam naast elkaar kunnen leven. Het zal dus zeer moeilijk zijn, een oplossing te vin den, die beide partijen volkomen be vredigt. De reis van premier Mc Millan heeft in zoverre resultaat gehad, dat de sta tus quo zeven jaar lang gehandhaafd blijft. Daarna zal opnieuw naar een oplossing worden gezocht. Dit is de korte inhoud van de overeenkomst tus- sensen de Engelsen en de Griekse pre mier. Maar dat is dan ook alles! Eerst moet de bevolking van het eiland tot rust komen en moeten de verhitte ge moederen worden gekalmeerd. Naar de zin van Turkije is deze noodoplossing niet en naar die van Griekenland nog minder, maar er is geen andere weg. Er is niet gesproken over een eventuele verdeling van Cyprus, ook niet over aansluiting bij Griekenland en even min over verkiezingen of zelfbeschik kingsrecht. Dat alles betekent een soe peler houding van de Griekse en Turk se Cyprioten, maar ook van Engeland. De Britten schijnen te beseffen dat Cyprus niet meer van zo groot belang is als laatste basis van- hun militaire en politieke invloed in het Midden-Oosten. De ontwikkeling van de kernwapens is daarvan de oorzaak. Strategisch is Cy- ABONNEMENTSPBIJS 1.90 PEB KWABTAAI. ADVEBTENTIEPBIJS 12 cent pei mm, Bij contract speciaal tarlel In de nabijheid van Petten wordt hard gewerkt aan de bouw van een kern-reactor. Nederland heeft bijtijds ingezien, dat het met betrekking tot de kernenergie niet kan achterblijven. Het is dan ook een verheugend feit de bouw van het reactorcentrum te zien vorderen. Foto rechts boven: Een algemeen overzicht van de werkzaamheden. Op de voorgrond „het hart" van het gigantische object, de kernreactor. Het recht hoekige gebouw achter de reactor zal als onderkomen dienen voor de pomp- installaties van het koelwater. Op de achtergrond ziet men de sleuf, waarin de koelwater-pijpleiding naar zee zal komen te liggen. Foto links boven: Een gedeelte van de koelwaterleiding, welke uitmondt in zee Foto onder: Overzicht van de kernreactor. Arbeiders zijn bezig met het lassen van aluminiumpijpen, waardoor het koelwater zal circuleren. Over de con structie heeft men een tentzeil aangebracht, omdat het lassen van alumini um geen gemakkelijke opgave is bij de zoute en vochtige atmosfeer. Rijmen van Tijmen. Er is al weer wat aanbesteed. Het ging wel in het groot. De sluizen in het Haringvliet, Ze geven velen brood. Het was een „aanbestedinkje". Als zelden is gehoord. Zes maatschappijen gingen er Geheel toch mee akkoord, 't Is enig deze sluizenbouw De wereld staat te kijken Hier wordt weer eens iets groots [verricht. Dat zal wel spoedig blijken Zo zes en negentig miljoen Wordt aan die bouw besteed. Plus enkele duizenden, die U Maar voor 't gemak vergeet! U schreef niet in, ik evenmin! We dorsten 't niet te wagen! We wilden niet de risico's. Die dit ook mee bracht, dragen! We kijken alles rustig af, En ja, in dit geval: De beste stuurlui staan toch weer. Maar allen aan de wal! We hebben straks 't hoogste woord, En praten van abuizen. Maar als het alles is voltooid, Dan zijn het ónze sluizen! Tijmen prus van veel minder betekenis gewor den en de Engelsen schijnen zich niet langer aan dit laatste bolwerk vast te klampen. Bovendien draagt de recente span ning in het Midden-Oosten er toe bij dat Cyprus als van minder belang, wat op de achtergrond is gekomen. Alle be trokken partijen zien wel in, dat er in het Midden-Oosten grotere belangen op het spel staan. Misschien zijn ze ook daardoor wat gematigder geworden in hun eisen. Na de afkondiging van het bestand is het op het eiland vrij rustig geworden, al vallen er nog bijna dagelijks slacht offers tengevolge van gewelddaden. Maar van oproer en massamoorden, zo als de laatste weken het geval was, is geen sprake meer. ANNO 1870 Alleenverkoop van de bekende GLORIA PORT en de nieuwe ESMERALDO WIJNEN Aardappelveiling van woensdag 13 aug. Eigenheimers grof 5.20—6.80; 35/op 6.20 —8.80; II 5.10—5.90; drielingen 4.20. Bintje grof 11.60—12.20; 35/op 7.40— 9.60. Voeraardappelen 2.60. Aanvoer 37.500 kg. OOLTGENSPLAAT Mevr. L. van Dam-Oudzegel liep met een logé uit Heeswijk (N.Br.) op de Langeweg bij de woning van de heer Jac. Overbeeke. Ook waren daar twee kinderen (zusjes) van de heer A. Fun Plotseling zag men één der kinderen niet meer en een der meisjes (3 jaar), bleek in een moddersloot te zijn terecht gekomen. De dame-logé sprong in de sloot en kon de kleine grijpen en op de kant brengen met behulp van mevr. van Dam. Het kind zat geheel onder de modder en ook de dames waren niet moddervrij. Het meisje had geen nadelige gevol gen opgelopen.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1958 | | pagina 1