EIIAI1DEI1-I1IEUWS
Klokkeklanken bij de
jaarwisseling
S. van Hessen Zn. n.y.
Roüerdam-Sommelsdijk
■Wij verhuren
Nieuws uit Zeeland
TECHNISCH
ONDERWIJS
Nederlandse Industrie van dierlijke produkien
Onze oprechte wensen voor het konnende Nieuwjaar
voor al ons personeel en allen die belang
stellen in ons bedrijf.
Het jaar 1958 moge voor U in alle opzichten
voorspoedig zijn.
EB
_EN
lhaRK
3e blad
Dinsdag 31 december 1957
No. 2659
Opschriften van kerkklokken spreken duidelijke taal
Een sympathiek protest
ZANDSTEA
Jaarsluiting Technische School
Betaling abonnemetsgeld per giro
u.
Het is vreemd, maar soms lijkt het alsof de kerkklokken in de laatste week
vaa liet jaar anders klinken dan gewoonlijk. Of eigenlijk: ze klinken precies een
der, maar je luistert er op een andere manier naar. Zoals het trouwens steeds
is wanneer de klokken voor bijzondere gelegenheden beieren, b.v. op het feest,
van Pasen, of bij begrafenissen. Het is van belang, dat de kerkklokken op de
eilanden haar eeuwenoude functie nog grotendeels behouden hebben. Vroeger
was de klok veel meer „in touw" dan tegenwoordig. Er werd overdag vaker
geluid opdat de mensen het juiste uur zouden weten. En zodra er iets bijzon
ders te doen was, of ook bij brand en gevaar van dijkdoorbraken, dan werd
aanstonds naar het klokke touw gegrepen. De voornaamste werkzaamheid
van de klok blijft echter het aankondigen van de godsdienstoefeningen. Het
mag een voorrecht heten, dat uit alle oude torens en ook uit spitse dakruiters
ie klokken het volk oproepen om naar het huis des Heeren te gaan.
Nooit spreekt dat geluid ons zo toe als
op de oudejaarsavond. Weer wordt een
Jaar afgesloten, weer worden wij her
innerd aan de vergankelijkheid van het
Itven en weer staan wij stil bij die ma
teloze eeuwigheid, waarin geen aanwij-
jiiig van dagen en uren meer nodig is,
ffl waarin de eredienst geen aankondi-
jig meer behoeft omdat het eeuwige
ven een onafgebroken eredienst is.
Klokken zijn het, die ons op de oude-
arsdag wijzen op de zegeningen en de
genadegaven, welke door de Hemelse
Vader aan ons werden verleend. Klok-
zijn het ook, die ons vermanen om
te wandelen in de wegen des Heeren.
Midden in de radiostad Hilversum staat
lOg de oude kerktoren uit de Middel
eeuwen, die eertijds met zijn klok de
mensen na het dagelijks werk thuisriep
van de akkers. Deze klok, de kleinste
van een tweetal, hangt er nog en draagt
dit opschrift:
O, volk van Hüversom
verlaat uw boze sonden,
eer dat uw sterfdag kom
en wij uw dood verkonden.
Al ben ik kleynder als mijn maat
en minder in gewicht,
nogthans wek ik het volk en roep
ze tot hun pligt.
Des avonds op syn tyt
word ik ook weer.geluit,
txoelk aan het werkvolk zyt:
iees dag is om, schey uit.
In dit opschrift zijn dus allerlei we
tenswaardigheden vervat. Het begint
een vermaning, het gaat voort met
iiige bijzonderheden die de klok over
«hzelf vertelt, en het eindigt met het
„dagprogramma" van de klok.
Klaarblijkelijk werd deze klok vroe-
ir geluid bij begrafenissen en voor de
iagelijkse tijdaankondiging. Te Steen-
hangt in de toren der Grote Kerk
een klok, die kennelijk alleen bedoeld
iJ om kerkgangers op te roepen. Wij le
ien op de rand:
Op myn geluit
komt haastig uyt;
hoort Gods Woort
met goed accoord.
De klok te Veldhoven (N.-Br.) heeft
eer een dubbele functie. Daarom staat
er op: „Door myn geluyd maak ik be
kent den godsdienst en het levensenf'.
Een aardige aanduiding van de bestem
ming der klokken ziet men bij de Prin-
!ekerk in Blijdorp, Rotterdam. De drie
lokken heten hier de Roeper, de Troos
ter, de Julcher.
De stadhuistoren te Rotterdam bezit
ook drie luidklokken. Haar namen zijn:
fade, Arbeid, Welvaart, een naamge-
die bij een niet-kerkelijk gebouw
Want kerkklokken zullen toch bij
toorkeur de naam van bijbelse personen
't (zoals bij de Prinsekerk) bijbelse be-
Sfippen dragen. De Grote Kerk te
ipeldoom dié na de laatste oorlog vier
nieuwe klokken in de toren kreeg, gaf
iaaraan de namen der evangelisten:
Mattheus, Marcus, Lucas, Johannes.
Sier is dus vastgehouden aan de mid-
leleeUwse rooms-katholleke traditie, die
M klokken vaak namen van Jezus,
laria, Johannes de Doper e.d. gaf.
juist de keuze van enkel evange-
'stennamen geeft duidelijk weer, dat
»e hier met een protestantse kerk te
te hebben.
Intussen is natuurlijk het gebruik van
tokklokken een overblijfsel uit de tijd
'an vóór de reformatie. In oude Neder-
™iise torens hangen, over heel het land
ïnomen, nog honderden klokken uit de
Jjiiideleeuwen. Vaak staan er latijnse
"■scripties op. De bekendste is:
Vivos voce
Mortuos plango
Fulgura frango
(De levenden roep ik, de doden be-
•en ik, de bliksems breek ik). Op tal
ï"i klokken, bestemd voor r.k. kerken,
'Odhaaft men tot vandaag het gebruik
het klokopschriftt soms in het La
te te vermelden. Protestantse kerken
""sn dat maar zelden doen.
to de naoorlogse jaren is er op het
*ied van klokopschriften veel te doen
l'weest. Er waren talloze klokken ge-
l'ten en het goede gebruik om die
'*ken met een motto of een naam in
torens te hangen, werd in ere ge-
"Men. Uiteraard herinnert zo'n op-
''"ift dikwijls aan de oorzaak van het
'*gieten: de oude klok werd geroofd,
Woest een nieuwe komen. Op de klok
de Wilhelminakerk te Bussum
Door roof verloren,
In vree herboren.
Nodigt tot Hem
Mijn roepende stem.
Een mooi woord maakte de predikant
Stolwijk voor de nieuwe torenklok
^'t hervormde kerk: „De oude viel door
V|H;°°zen macht. Ik houde stand door
ai 'Wistus' kracht".,
■fi;'^^*^^'^'^ i^ opschrift, ge-
Vp 2^K u °P Theresia-
^Pwlt te Maarn. Zij werd voor het eerst
958. M^m in de kerstnacht 1947. De roof
van de vorige klok door de Duitsers
wordt er niet nadrukkelijk op vemeld,
maar toch kan men het uit het op
schrift makkelijk lezen. Een bijbelwoord
ontleend aan de lofzang van Maria en
dus toepasselijk op het kerstfeest, be
vat eigenlijk het hele verhaal" van de
klokgeschiedenis
Mijn ziel prijst groot de Heer,
De machtigem haalt Hij neer'.
Nu moet D dit opschrift eens een paar
keer achter tlkaar lezen; er zit namelijk
een prachtig ritme in, zodat het lijkt of
U die Maarnse klok hoort lulden.
In Maarn duurde het tot 1947 eer de
nieuwe klok weer hing. Te Maarssen bij
Utrecht was men eerder klaar. De klok
van de hervormde kerk werd namelijk
niet gegoten van brons in een klokgie-
terij, maar zij is van staal vervaardigd
op de staalfabriek Demka te Zuilen. Dit
is dan ook vermeld op de klok, die in
zijn opschrift tegelijk iets zegt over de
ligging van het dorp Maarssen:
Demka goot me en ik luid blijde
over Vecht en over weide;
klanken golven plechtig voort,
'k roep het kerkvolk rond Gods
[Woord.
Stalen klokken hebben echter niet de
volle, sonore klank als bronzen klokken.
Op veel plaatsen zijn na de, oorlog veel
mooiere klokken opgehangen dan men
vroeger bezat. Maar hoeveel voortreffe
lijke kwaliteiten de nieuwe klok mag
hebben, zij bezit geen historische waar
de. De vroegere klok, die misschien
eeuwen in de toren had gehangen, die
de levensgang van tientallen geslachten
begeleidde, verdween. Dat gemis kan
niet vergoed worden. Daarom bespeu
ren we naast alle blijdschap over het
feit, dat de torens weer een stem kre
gen, een tikje heimwee naar de vroegere
klok, als we op de nieuwe kerkklok van
Ovezande bij Goes lezen:
Gestolen door Duitse hand,
verstomde sedert het galmend lied.
Nu de vrede is in het land,
luid ik, schoner, maar ik ben de
[oude niet!
Ja, die oude klokken. Wat heeft men
ze liefgehad en hoe bleek dat, toen ze
op last van de Duitse bezetters uit de
torens gehaald moesten worden voor
omsmelting tot oorlogsmateriaal. Er
hebben heel wat mensen bij gehuild als
de reeds jaren zwijgende klok (in de
oorlog mocht niet geluid worden) nog
eenma.al haar stem verhief, zij het ille
gaal, om de zwanenzang te zingen. En
zo zijn er opnieuw tranen te voorschijn
gekomen, maar nu van blijdschap, als
jaren later een nieuwe klok in de toren
was gehesen, en zij voor het eerst door
het klokketouw op gang gebracht werd.
Er waren plaatsen, waar het te hoop
gelopen volk eerbiedig en zwijgend naar
het gebeier stond te luisteren. Mannen
namen hun hoed af. En iedereen dacht,
op het horen van de klokketonen: ,,Nu
besef ik pas goed, dat God ons land met
vrede zegent''.
De klokken z^jn een bijgeluid van
het christendom geworden. De bron
zen galm uit de toren is namelijk niet
maar een' levenloos geluid. Als het
goed is, mengt ook onze stem zich In
het klokkenkoor, en alles tot lof van
God, in Wiens hand aUe tyden zijn.
De klokken zijn tevens een bijgeluid
van dorp of stad geworden. De N.C.R.V.
heeft een jaar of vijf zes geleden een
reeks uitzendingen in het middaguur
verzorgd, waarbij men een bepaalde klok
enkele minuten hoorde luiden. Van
honderden klokken uit het hele land
heeft men destijds het gebeier op de
band opgenomen. Er werd naar deze
uitzendingen zeer druk geluisterd, gelijk
bleek uit brieven, bij de N.C.R.V. bin
nengekomen. Mensen, die al lang ver
huisd waren, hoorden weer eens de oude
dorpsklok, en zij zeiden, wanneer ze
even geluisterd hadden: „Ja, dat is zij
precies".
Vroeger werden alle klokken met de
hand geluid, maar tegenwoordig ziet
men het jammer genoeg op veel plaat
sen elektrisch gebeuren. Het nadeel
daarvan is dat elke persoonlijke nuance
uit het gebeier verdwijnt. Wie het vroe
ger zo geliefde boek „Oostloom" van
ds. S. Ulfers heeft gelezen, zal zich
herinneren, dat over de klokkenluider
van Oostloorn (het Overijsselse dorp
Hemse) verteld wordt, boe deze zijn
eigen stemmingen iij het klokgelui wist
te leggen. Zij die hem goed kenden,
hoorden prcies of de man aan het klok
ketouw in blijde of droeve stemming
was. Ook had het luiden met de hand
voor dat er mankracht aan te pas moest
komen. Nu is het voldoende wanneer
een knopje wordt omgedraaid. Br is
geen kunst meer aan.
In Friesland bestaat de gewoonte van
het Thomasluiden. Op 21 december
(Thomasdag) beginnen op enkele plaat
sen in het zuidoosten van de provincie
de klokken te luiden en dit duurt voort
tot nieuwjaar, twaalf nachten achtereen.
Tot de weinige in de oorlog verwoeste berken, die nog niet herbouwd zijn, be
hoort de Grote- of St. Maartenskerk te Tiel. De kerk is een ruïne, van de toren
bleef een afgeknotte stomp staan. IVIaar dit nam niet weg, dat men het toch
niet zonder klokken wenste te doen. Vier gespaard gebleven klokken werden
hersteld en in 1952 opgehangen in een t'pen kloklsenstoel boven op de zwaar
beschadigde torenromp.
De zondag als Dag des Heeren komt
in ons land al rneer en meer in verval.
Daarmee gaat een groot sociaal goed
verloren. Maar erger is dat daarmee de
Wet des Heeen wordt overtreden. De
zondag wordt meer en meer een dag van
uitgaan en vermaak. Van een zich uit
leven naar het vlees. Op het gebod Gods
„Gedenkt de Sabbath, dat gij die heiligt"
wordt niet meer gelet. Helaas ook onder
de belijdende Christenen wordt meer ge
zocht, naar de openbaring van „hoe
ruim, dat men in zijn levenshouding wel
is, dan dat men de heiligheid van Gods
gebod betracht. Ditmaal vonden we in
„De Christelijke Handelsvertegenwoor
diger", het orgaan van de Ned. Vereen,
van Chr. Handelsreizigers een sympa
thiek en waardig protest tegen zon-
dagsarbeid.
Tot goed begrip een korte uiteenzet
ting van de aanleiding tot dit protest.
In Eindhoven wordt elk jaar een z.g.n.
„bevrijdingsbeurs" gehouden, die ook
op zondag geopend is. Daardoor wordt
het publiek de gelegenheid geboden, de
Dag des Heeren te ontheiligen.
•Op die beurs hebben verschillende
firma's een stand. Gevolg van het ge
opend zijn op zondag is, dat vertegen
woordigers van die firma's zondagsar-
beid moeten verrichten, daartoe gedwon
gen door dë exposerende firma's. Het bo
vengenoemd orgaan schrijft over deze
zaak o.m. „Dit geval zit ons zeer hoog.
We weten het, we kunnen niemand
dwingen de zondag te heiligen, maar
wel mogen we eisen, dat de zondagsrust
niet in gevaar wordt gebracht. En we
moeten er pal voor staan, dat niemand
tegen zijn overtuiging in, op zondag aan
het werk wordt gezet. Wat dit laatste
betreft, we geven iedere collega, die met
ons in het houden van de zondag een
gebod Gods ziet, weloverwogen het ad
vies zich niet te laten dwingen. Op dit
punt is naar onze overtuiging dienstwei
gering verplicht en verantwoord.
Bang voor moeilijkheden? Ach, kom
een principiële weigering tot het ver
richten van zondagsarbeid kan heus
geen geldige reden tot het geven van
ontslag opleveren.
Bang voor wat financiële schade?
Wanneer het Gebod Gods in het geding
is en ons geweten, dan blijven finan
ciële overwegingen buiten beschouwing.
En voor het overige, in het houden van
Gods geboden is een groter loon.
We moeten èn persoonlijk èn als
Christelijke organisatie met alle kracht,
die in ons is, opkomen en strijden voor
Ploegen mannen uit 't dorp wisselen el
kaar bij het luiden af. Het lijkt ons toe,
dat men op die manier wat teveel van
het goede krijgt. De diepere zin van het
luiden gaat verloren. Trouwens, het
Thomasluiden is meer een folkloristische
bijzonderheid dan een christelijk ge
bruik. Er wordt beweerd, dat het uit
overblijfsel van de heidense gewoonte is
om gedurende de twaalf nachten na de
zonnewende-datum 21 december met
veel lawaai de duisternis te verdrijven.
De duisternis wordt immers vaak gezien
als een boze macht.
Zonder een dergelijk gebruik is de
klok op oudejaarsavond al indruk
wekkend genoeg. En het is goed om
wanneer wij anders maar met een
half oor naar de klok luisteren nu
eens rustig op ons te laten inwerken
de boodschap, die de klok komt bren
gen. Wij vinden deze boodschap o.a.
venneld op de klokken der hervormde
berk te Oldenzaal: „Welzalig is het
volb dat naar Uw klanfaen hoort" en
„Jezus Christus is gisteren en heden
dezelfde en tot in der eeuwigheid".
de zondag als rustdag. Waarom? omdat
het de Dag des Heeren is en omdat Hij,
dat geboden heeft. En het houden van
dat gebod is een zegen voor ons ganse
maatschappelijk bestel".
Inderdaad een sympathiek geluid.
De Dag des Heeren dient rustdag te
zijn, omdat GrOd het geboden heeft voor
alle tijden.
Opkomen voor de zondag mag ver
wacht van alle Christelijke organisaties
Daarin schuilt de kracht van elke
Christelijk organisatie. Verflauwt men
daarin, dan verliest men aan kracht om
voor de Christelijke organisatie het pleit
te voeren.
8 mm PKOJECTOREN en FILMS
FOTOHANDEL J.
SOMMELSDIJK
ZEER GROTE AMERIKAANSE
TABWE-OOGST VERWACHT
Washington De Amerikaanse tar-
we-oogst van 1958 zal zeer groot zijn
en de beste sedert 1918, met uitzonde
ring van 1946, toen de tarweoogst onge
veer even groot was. Het weer is tot
dusver ideaal voor de nieuwe tarwe, zo
deelt het Amerikaanse ministerie van
landbouw mee (Alg. Dagblad)
Tijdens de laatste schoolmiddag in
1957 kwamen alle leerlingen en perso
neel van de Technische school te Mid-
delharnis bijeen jn de aula van de school.
Enkele takken sparregroen voor het
spreekgestoelte symboliseerde de Kerst
gedachte, die deze gelegenheid keimaerk-
te. Na enige inleidende woorden door de
heer J. Appel, leraar aan de school,
droeg zijn collega dhr. H. J. Snitjer een
Kerstverhaal voor. Met grote aandacht
volgde de jongelui de geschiedenis uit
de oorlogstijd van een drietal soldaten in
een veldlazaret, die in een troosteloos
rauw cynisme alle hoop in de mensheid
hadden verloren. Een zwaar gewond
kind bewerkstelligde een grote omkeer
in de harten van deze geestelijk en
lichamelijk tot wrakken gebeukte man
nen. Spontaan offerden zij het warmste
plaatsje, het beste bed en het krachtig
ste voedsel voor dit bijna uitgebluste
leventje. Eén zou dit zelfs bewust met
de dood bekopen. Zich geheel gevend
voor dit kind, beleefden ze een waar
Kerstmis!
Inhakend op dit verhaal hield de di
recteur, die de wegens uitstedigheid ver
hinderde voorzitter verving, de slui-
tingsrede. Dhr. Göbel constateerde het
als een gelukkig verschijnsel dat aller-
wege het houden van deze bijeenkomst
als een aanwinst in het schoolleven
wordt beschouwd. In de donkere dagen
voor Kerstmis voelt de mens zich meer
nog dan anders een gemeenschapswezen
Droeve- en angstaanjagende gebeurte
nissen, zowel op het toneel van het
grote wereldgebeuren als in kleiner
verband van eiland of dorpsgemeen
schap, doet de mens talen naar be
schuttend samenzijn met anderen. De
„Geboorte van Het Licht" is een vol
doen aan de hunkering die leeft in elk
menshart betoogde spr. In deze school
waar als voorportaal van bedrijfsleven
en maatschappij jongeren en volwasse
nen van verschillende gezindten met el
kaar moeten omgaan, gelden de woor
den: „leren eerbied en een ieder op eigen
wijze beleven in kerk, gezin en vereni
gingslokaal. Maar het zelfde vertrou
wen in de overwinning van het goede
vormt de basis om gemeenschappelijk te
arbeiden aan de opleiding tot jonge
technici, niet alleen vakkundig geschoold
maar bovenal met verantwoordelijk
heidsgevoel voor medemens en maat
schappij. „Uw naasten lief te hebben ge
lijk uzelf" als positief antwoord op de
vraag „ben ik mijn broeders hoeder?''
moet later ook in het bedrijfsleven blij
ken door niet ten koste van zijn colle
ga's te streven naar hoge rang en sa
laris. Op school dient daartoe reeds
saamhorigheidsgevoel bijgebracht te
worden in de vorm van teamvork, eer
lijkheid en verantwoording voor elkaar
en ten aanzien van de schoolgemeen
schap in haar geheel. Het ,,eert uw va
der en moeder" kan mede beleden wor
den in het trachten te voldoen aan de
verwachting van de ouders bij de studie,
alsmede in het nalaten van onoirbare
taal tegen de andere sexe! Het niet tot
overlast zijn en ontzien van eigendom
van anderen, ligt in hetzelfde vlak.
Met de wens dat de viering van „De
geboorte van Het Kind" de harten
blijvend wijd open zal stellen, besloot
de directeur zijn toespraak.
P. VAN DEN OUDEN
Belastingconsulent
SOMMELSDIJK
Voorstraat 18
Telef. 01870-27S7
Per 1 januari is het weer de tijd voor
betaling abonnementsgeld voor het
nieuwe kwartaal. Onze postabonnees
verzoeken wij vriendelijk het bedrag ad
1.90 op onze giro 167930 over te
schrijven. Het bespaart U 30 cent aan
incassokosten. Mogen wij er weer op re
kenen
Administratie
N.V. EILANDBN-NIEUWS
THOLEN
Hoogwater in de weeb van 29 deo.
1957 t.m. 4 jan. 1958.
Z. v.m. 8.46 en nam. 21.24 uur; M. v.m.
9.36 en nam. 22.19 uur; D v.m. 10.42 uur
en nam. 23.28 uur; W. v.m. 11.56 uur en
nam. D. v.m. 1.05 uur en nam. 13.05
uur; V. v.m. 2.00 uur nam. 14.00 uur;
Z. v.m. 2.33 uur en nam. 14.58 uur.
Zondag 29 dec. Eerste Kwartier te 5.52
uur; Zondag 5 jan. Volle Maan te 21.9 u.
Burgerlijke stand. Geboren: Maatje
Jacoba d. v. M. C. v. Stee en A. J. Ma-
ris; Anna d. v. D W. v. d. Ree en J.
Agterdenbos.
Overleden: J. Polderman 87 j wedn.
van M. de Graaf W. Moerdijk 60 j.
ongeh.
Mutatie raadsleden). Om gezondheids
redenen heeft de heer J. A. Gelderblom
(C.H.) bedankt voor het raadslidrtiaat-
schap der gemeente Tholen. Zijn opvol
ger is de heer J. J. v. d. Zande.
ST. ANNALAND
Laagste inschrijver. De Gebr. J. en
M. Moerland alhier waren met een be
drag van 153.600.— de laagste in
schrijver voor het Bestek T%D% 1381,
code 2211.28, inzake het aanleggen, ver
beteren en verharden van wegen ter
lengte van ca. 2.9 km met bijbehorende
werken in de Herverkaveling Zeeland,
Bureau van Uitvoering Tholen. De ra
ming was 195.950.
Demonstratie met Digesta. Vrijdag
avond had n hotel Havenzicht alhier
een demonstratie plaats met het keuken-
wonder „Digesta", dat als een fee
reeds duizenden huisvrouwen in binnen-
en buitenland helpt om tijd geld en
werk te besparen. Deze kookdemonstra
tie viel dan ook bij de aanwezigen, die
een consumptie kregen, zeer in de
smaak.
Filmavond. In de zaal van de heer
Lt. van Dijke alhier werd vrijdagavond
een filmavond gegeven over de eventu
ele aanvallen van atoombommen en de
doelmatige bestrijding ervan, vergezeld
door een duidelijke uiteenzetting.
Verder was er nog een film van de
B.B. wedstrijden in Eindhoven en een
korte film over de opstand in Hongarije
Voor deze avond waren diverse perso
nen uitgenodigd en wel de Blokploeg
van deze gemeente, de M.R.P. (Mobiele
Reddingsploeg), de vrijwillige brand
weer, de verbindingsdienst politie en de
hulppolitie terwijl uit Oud Vossemeer
aanwezig waren leden van de blokploeg
en ut Tholen leden van de verbindings
dienst. Ook was aanwezig burg. J. van
den Bos en de heer Chr. J. C. Boot als
secretaris van het Roode Kruis. Deze
avond stond onder leiding van dokter
A. A. Kiigel uit Poortvliet als comman
dant van de Roode Kruiscolonne en on
der die van de heer J. Blaas uit Tholen
als plaatsvervangend K.H.B.B. (Kring
hoofd Bescherming Burger Bevolking).
Dokter Kügel heeft in de pauze de
aanwezige leden, die in het bezit zijn
van het E.H.B.O.-diploma opgewekt een
cursus te volgen voor E.H.B.O., die
voornamelijk gericht is op de redding
van slachtoffers na een atoomaanval,
terwijl hij er tevens de aandacht op ves
tigde, dat er bij voldoende deelname een
gratis E.H.B.O.-cursus gegeven zal wor
den. Deze filmavond, die ten doel had
meer inzicht te geven in eventuele
atoomaanvallen en de bestrijjding hiervan
werd door de heer J. Blaas uit Tholen
geopend niet een kort woord gesloten.
~~^SfÜ'*5: .-■ •?!|*JifSpi;^«R>-AV^ Jt- ^/^.- \^^:-';
W^^^^^^^^M^^i'<W^.
H. de J.
