Zesiig jaar
geirouwd
Fa. KAPTEIN
De koude oorlog
met Inaonesië
ADVENT
Verlovingsringen
Buitenland
-nV
1
HeV.ANDEL
V
30e Jaargang
PBINS HENDEIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - M1U0ELHAKNIS
Esdactle &i Advertentlas tiltalultend Telefoon K 1870—262»
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEPi
ABONNEMENTSPRIJS l.SO PEB KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
BH contract ipeclaal tarloL
Nb uur avondi Telefoon K 1870—2017 Giro 187080
VerichHnt tweemaal per week: dinsdag- en vri^dagaoond
Illlllllilll
Het afsteken van vuur
werk op de Oude
jaarsdag
„Als hel licht des Morgens"
TEL 01870-2004-2205
Val van kleuter met
dodelijke afloop
Vrijdag 13 december 1957
No. 2655
Het is nu bittere ernst geworden. Na
de nederlaag, die Indonesië in de Ver
enigde Naties leed met betrekking tot
Nieuw-Guinea, hebben Soekarno en zijn
trawanten in tomeloze woede en wraak
zucht de koude oorlog tegen Nederland
ingeluid. We weten uit de dagbladen
wat er zoal gebeurt en we kunnen wel
vermoeden wat er nog gebeuren gaat
n.l. onder andere het verbreken van de
diplomatieke betrekkingen, die overi
gens de laatste tijd toch al ongeveer tot
het nulpunt waren gereduceerd. Dit ge
hele Indonesische drama heeft zoveel
aspecten, dat we er enige toch eens na
der willen bezien.
De „vryheid" van Indonesië
Nu 8 jaar geleden had de souvereini-
teitsoverdracht plaats. Nederland, on
der leiding van de Partij van de Ar
beid en met hulp van de heren Beel,
Van Maarseveen en Romme van de
K.V.P., bovendien onder zware druk
van de Engelse en Australische socialis
ten, die daar toen aan de regering wa
ren, verklaarde Indonesië vrij en onaf
hankelijk. Eerst moesten er in de poli
tionele acties nog 2000 Nederlandse sol
daten sneuvelen vanwege die ongeluk
kige politiek, die uiteindelijk toch op
het verlies van Indië uitliep. Maar
goed, Indonesië was vrij en de heer
Soekarno had zijn zin. Afspraak was,
dat er een federatieve staat zou worden
gevormd, maar die lapte Soekarno al
direct aan zijn laars. Hem heeft altijd
een soort dictctuur voor ogen gestaan.
Wat heeft Indonesië met zijn vrijheid
gedaan? Alles, wat een kind doet, dat
niet op eigen benen kan staan. Van jaar
tot jaar werd de politieke, economische,
financiële en sociale situatie ongunsti
ger. Verdeeldheid, wangunst corrup
tie, onbekwaamheid, communisme en
nationalisme, dat alles voerde naar de
complete chaos. De eilanden buiten Ja
va voeren een eigen bewind, de roepia
(munteenheid) is straks waardeloos, de
militaire bevelhebbers voeren een apar
te politiek, de twee kopstukken Soekar
no en Hatta zijn persoonlijke vijanden,
de e;;port loopt snel achteruit, de be
grotingstekorten zijn duizelingwek
kend, de arbeiders staken meer dan ze
werken, de produktie is slechts nog een
fractie v?n voorheen en ga zo maar
door. Hat schone Indonesië, voorheen
rustig en welvarend onder Nederlands
bewind, holt naar de ondergang. Het
moet zijn vrijheid duur betalen. Dit al
les is het schitterend resultaat van de
idealen van de Nederlandse, Indonesi
sche en buitenlandse socialistische -po
litiek, waaraan in het bijzonder de
naam Scharmerhorn verbonden is.
De kwestie Nieuw-Guinea
Men weet, dat in 1949 Nieuw-Guinea
buiten de overdracht der souvereiniteit
werd gehouden. Sedert dat jaar heeft
Soekarno niet opgehouden de Indone
siërs op te zwepen tegen Nederland,
omdat hij persé Nieuw-Guinea wou
hebben. De man, die zijn eigen land nog
niet regeren kan, de man, die nog re
geert bij de gratie van het leger en
van de communisten, wil ook de Neder
landse helft van dit eiland erbij. Hij
zou er niets voor kunnen doen, zelfs
nog niet koloniseren, want daar is zijn
land te arm voor. Maar het is een
prachtig propaganda-object. Het is de
politiek van ieder, die in het binnen
land faalt, om de aandacht af te leiden
op andere verlangens en een zondebok
te zoeken, in dit geval Nederland. Zo
moet men de Indonesische Nieuw-Gui-
nea-actie zien. Het gaat niet om de
Papoea's, het is afleidingspolitiek. Als
Nederland dit eiland overdroeg, ver
zon hij weer iets anders.
HAZETFABRIEKiN TE ZEVENBERGEN
Door het afsteken van knallend vuur
werk worden veel huisdieren in grote
angst gebracht.
Dierenbescherming Ontving een schrij
ven van een veehouder, houdende, dat
het vorig jaar een drachtige koe zo on
rustig werd, uat ze ontijdig kalfde.
Dierenbescherming doet een beroep
op de ouders, maar rechtstreeks op de
jeugd, géén knallend vuurwerk af te
steken.
In elk geval adviseert zij aan de eige
naren van honden om hun viervoeters
binnen te houden, liefst in de huiska
mer waar men zelf vertoeft en als het
moet om de dieren aan de lijn uit te
laten, immers er waren vrijlopende hon
den, die, gedreven door angst, soms tot
Ver buiten de grenzen van de bebouwde
koffigder gemeenten vluchtten.
„En Hij zal zijn als het licht des
morgens."
(2 Sam. 23 4a)
We leven weer in de weken, die voor
afgaan aan het heerlijke Kerstfeest. Dan
zullen we weer, zo de Heere wil, ge
denken, hoe voor bijna twintig eeuwen
de Heere Jezus Christus, Gods Zoon,
werd neergelegd in de kribbe van Beth
lehem. Ja, dat gedenken kan onder de
zegen des Heeren, zelfs „beleven" wor
den!
Om ons op dat alles voor te bereiden,
dient de adventstijd.
En, om nu alle algemeenheid te la
ten varen en ons tot onze tekst te be
palen, zou ik het ditmaal zó willen
zeggen: We moeten in de eerste plaats
beleven, dat het in ons duisternis is. We
moeten vervolgens verlangen krijgen
naar het licht. Voor hem, die waarlijk
last krijgt van de duisternis, wordt het
nood in de ziel. Dan wordt de bede ge
boren:
Zendt Heer' Vw licht en waarheid
[neder
En breng mij door die glans geleid
Tot Uw gewijde tente weder.
Welnu, dat licht is nedergedaald in
de stille kerstnacht van Bethlehem.
„Als een licht des morgens." zegt Da
vid hier.
Wanneer Hij nederdaalt in Bethle-
hems kribbe, dan gaat der tijden nacht
breken. Dan gaat de hemel open en da
len lichtende engelenkoren neder om
het uit te bazuinen: „Ere zij God in de
hoogste hemelen."
Als Christus indaalt in deze donkere
wereld, dan gaat de lichtende sterre
schijnen, die de wijzen uit het Oosten
hun pad wijst.
Waar Hij komt, wijkt de duisternis
en breekt het licht door.
God en licht horen onlosmakelijk bij
elkander. Dat was reeds in de morgen
stond der schepping. Het eerste wat door
God geschapen wordt, is het licht.
Hij schept echter dat licht niet alleen,
maar Hij schenkt het ook. En daartoe
is de Heere Jezus op aarde gekomen.
Hij zegt immers van zichzelf: „Ik ben
het licht der wereld?" Dat licht gaat
schijnen in de duisternis. Waar Christus
in het hart geboren wordt, is het eerst
stikdonkere nacht geweest. Het is de
H. Geest, die ons aan die duisternis ont
dekt. Die ons ook verlangend maakt
naar het licht. Zó worden we advents-
gemeente.
En nu wordt het op Kerstfeest voor
de ware kerk, licht! Dan scheuren de
nevelen van het nachtelijk donker en
de Zon der gerechtigheid gaat stralend
op. Zoals het in het rijk der natuur
gaat, gaat het ook in het rijk der ge
nade.
Wanneer de zon eenmaal boven de
kim is verschenen, dan parelen de
dauwdruppels aan de bladeren van
boom en kruid. Zó gaat het nu ook in
het geestelijke leven. Wanneer Christus
opgaat als de morgenzon, zonder wol
ken, dan worden de dauwdroppels ge
zien bij de kerk. De tranen van berouw,
van ootmoed, van bewogenheid over de
liefde des Heeren.
Waar die Zon der gerechtigheid op
gaat, daar gaat het alles groeien en
bloeien.
Advenit, Hij is komende! Zijn wij
Hem ook verwachtende? Klinkt het op
uit ons hart: Hoe zal ik u ontvangen?
Hoe wilt Gij zijn begroet?
Dan moet het ook waarlijk nood in
ons hart zijn geworden. Zolang we ons
zelf kunnen handhaven, kan er geen
waarlijke behoefte aan Christus zijn.
Het licht ontdekt de duisternis. In het
licht komen zelfs de meest verborgen
schuilhoeken openbaar. Het licht werkt
een schuldverlorenheid, een verbroken-
heid en verslagenheid van hart. Het
licht toont ons ook de vlekkeloze hei
ligheid Gods.
Het licht doet uitroepen: Uw doen is
rein. Uw vonnis gans rechtvaardig.
Maar-----dat licht laat ook glanzen de
onpeilbare liefde des Heeren met ons
lot bewogen, om ons van zond' en on
geval te ontslaan, een ster in Jacob op
deed gaan. Een Zon des Heils deed aan
de kimme staan.
Dat licht juicht ons tegen, dat God
geen lust heeft in de dood des zondaars,
maar wel in zijn bekering zou leven.
Dat licht laat ons blikken in de
eeuwige bewogenheid van het Drieënige
Goddelijke Wezen, dat reeds van
eeuwigheid werkzaam was aan het be
houd van zondaars. Dat licht toont ons
de liefde des Vaders, die Zijn Zoon over
gaf tot de smadelijke kruisdood.
Dat licht doet ons ervaren, de bereid
willigheid des H. Geestes, om die ver
worven verlossing toe te passen aan
het hart.
En dat licht zelf is de Zon der ge
rechtigheid, de Heere Jezus Christus,
die afdaalde als onzer één in de kribbe
van Bethlehem.
Waar dit geloofd wordt, ontstaat in
de adventstijd een hunkerend verlangen
naar Zijn komst, die ons heil volmaken
kan.
Ja waarlijk, dan mag het straks op
Kerstfeest klinken: Zie Ik schep wat
nieuws op aarde: de vrouw zal de man
omvangen.
Dat geheim kende de oude Simenn,
als hij het kindeke in de armen houdt en
het uitzingt: Mijne ogen hebben Uwe
zaligheid gezien.
Als we zó Kerstfeest gaan vieren, dan
zullen we het ervaren, dat Hij ons wis
selwerkend draagt in Zijn grote en lief
devolle Middelaarshart.
Wanneer we Hem in de armen des
geloofs mogen nemen, als het grote ge
schenk des Vaders, dan worden we door
Hem in de armen genomen en aan Zijn
borst gelegd.
Dat is de paradox des geloofs, de pa
radox van Kerstfeest.
We moeten kleiner en hulpelozer wor
den, dan dat Kind in de kribbe. Dan
gaat Christus een gestalte in ons krij
gen. In zijn vernedering zien we Zijn
liefde, in Zijn armoede, de rijkdom van
Zijn genade. In Zijn hulpeloosheid, de
macht om zondaren zalig te maken.
Zo wordt Hy het licht, hét licht zon
der wolken, dat nooit in schoner glans
verscheen, dan nu door Gods barmhar-
tigljeên.
Nog éénmaal zal Hij komen, als rech
ter van 't heelal.
De tijd is donker. De toekomst onheil
spellend zwart. Dat dan nu de kerk,
sterker dan ooit leven in de adventsver-
wachting van 's Heeren wederkomst.
Dan immers gaat de duisternis voor
goed verdwijnen. Met Zijn komst breekt
het eeuwige vrederijk aan, waarin de
bergen vrede zullen dragen en de heu
vels heilig recht. Dan is er alleen maar
stralend licht, want gans geen duister
nis is in Hem. Wat een ogenblik zal dat
zijn! De Koning op de troon en gans de
kerk juichend Hem ter ere.
Dan is Hij het licht van de morgen,
waarop nimmer meer een avond volgen
zal, want dan is het eeuwigheid!
Dirksland. C. J. Kesting.
Indonesië's toekomst
Afgezien van de huidige anti-Neder
land-hetze zag het er toch al heel don
ker voor Indonesië uit, maar wat er nu
gebeurt, staat vrijwel gelijk met econo
mische zelfmoord. Ieder begrijpt, dat
een land, dat diefstal in het groot pleegt
op bezittingen van een land, dat er de
welvaart bracht, die er in 1949 was
door investering van miljarden, in de
gehele wereld alle crediet verspeelt, zo
dat geen enkele mogendheid er kapi
taal in steekt behalve misschien de
communistische landen, die niets an
ders beogen dan inlijving in hun
machtssfeer. Het is helemaal niet on
mogelijk, dat Soekarno, die we altijd als
een verkapte communist beschouwd
hebben, dat ook inderdaad bedoelt. Hij
zal toch zelf wel zien, dat deze politiek
tot een debacle voert, maar het is he
lemaal niet onmogelijk, dat hij uit de
chaos, die het communisme versterkt
er dreigt immers ook al hongersnood
juist een rode dictatuur wil doen ver
rijzen. Hoe groot de warboel is, blijkt
wel uit de aanslag op zijn leven, uit de
sabotage in Bandoeng, uit de tegen
strijdige orders tegen de Nederlanders
enz. Het ligt er dik op, dat er in Dja
karta een regering zetelt, die onderling
verdeeld is, die geen macht meer heeft,
die het „volk" de baas laat en die straks
in de'chaos ondergaat. De vraag is dan,
wat hieruit te voorschijn komt. De al
gemene verwachting is: óf een mili
taire óf een communistische dictatuur.
In beide gevallen kan men zeggen: arm
Indonesië, u wacht armoede, honger,
onderdrukking en uitbuiting; gy hebt
de vrijheid geprefereerd onder de lei
ding niet van staatslieden, maar van
razende revolutionnaire volksmenners;
gij zijt het slachtoffer van valse idealen
en onzinnige politiek.
Gevolgen voor Nederland
Het staat vast, dat de maatregelen te
gen de Nederlanders aan Indonesië zelf
oneindig veel meer schade zullen be
rokkenen dan aan ons land. Maar door
haat verblind, telt men dat daar niet.
Intussen zal dit alles Nederland voor
problemen stellen, die onze financiën
en economie zonder twijfel in niet ge
ringe mate zullen belasten. Nog altijd
kwam 4*/o van ons nationale inkomen
uit Indonesië. Ook al komt er enige ma
tiging in de koude oorlog, we kunnen
uiteindelijk deze post wel gaan afschrij
ven. Er komt wijziging in onze import
en exportpositie. Men denke ook aan de
K.L.M., de K.P.M., de Ned. Handel Mij,
de Rotterdamse Lloyd, de Maatsch. Ne
derland enz., die grote of soms zelfs
overheersende belangen in Indonesië
hebben. En last but not least moet ook
gewezen worden op de nog in Indonesië
aanwezige Nederlanders. Het zijn er
ongeveer 50.000, waarvan volgens de op
gaven 20.000 „echte" Nederlanders en
30.000 in Indonesië geboren personen
van Nederlandse nationaliteit, doch met
ten dele Indonesisch bloed. De eersten
zullen wel vrijwel allen hierheen over
gebracht moeten worden, zelfs op kor
te termijn en dat zal ons land, dat toch
al overbevolkt is, voor zware problemen
stellen, niet alleen wat betreft huisves
ting, maar ook in verband met de werk
gelegenheid voor deze mensen, althans
voor een deel hunner. Het slechtst zijn
de anderen eraan toe, die Nederland niet
kennen, altijd in een tropisch klimaat
Italiaanse
Franse
Amerikaanse
modellen
dier-Horloger
HOOGSTRAAT 164TEL.115432
BEIJERLANDSELAAN 176TEL.70360
ROTTERDAM
hebben geleefd en daarom hier niet zul
len aarden. En Nieuw-Guina kan ze
niet opnemen. Onze Regering komt dus
voor zware moeilijkheden te staan,
v/anneer inderdaad al deze mensen zul
len worden uitgewezen.
De houding van het buitenland
Indonesische kan natuurlijk rekenen
op' de sympathie van alle vroegere ko
loniale landen en tevens op de twijfel
achtige steun van de Sovj et-Unie en
haar vrienden. Anderzijds staan de
Westelijke mogendheden, uitgezonderd
Amerika, aan onze zijde. Maar op daad
werkelijke hulp, anders dan in huma
nitaire vorm, moeten we niet rekenen.
Amerika wil bemiddelen, maar kon ons
daardoor wel eens in een moeilijker po
sitie manoeuvreren. En van de N.A.V.O.
moeten we evenmin iets verwachten.
Die is daar trouwens ook niet voor. Zo
zullen we alleen onze peultjes moeten
doppen. Maar dit moet in elk geval voor
iedere Nederlander vaststaan: voor
chantage wijken we niet. Het was te
voorzien, dat de ontwikkeling in Indo
nesië afgezien van Nieuw-Guinea
zou eindigen in een totale breuk met
Nederland.
Amerika
Het succes, dat de Russen geboekt
hebben met hun twee kunstmanen,
heeft in Amerika destijds een gevoel van
onbehagen teweeggebracht, dat echter
spoedig plaats maakte voor een door
niets gerechtvaardigde bluf. Weliswaar
had de Sowjet-Unie op wetenschappe
lijk gebied een voorsprong op de Ver
enigde Staten, doch dat was slechts een
kwestie van wat meer tijd en geld.
Amerika zou z'n rakettenproeven wat
bespoedigen en dan waren Oost en West
weer twee gelijkwaardige partners.
De Amerikanen hebben zich deerlijk
vergist. Toen immers de herhaalde ma
len aangekondigde en weer uitgestel
de proef met een miniatuur-kunstmaan
eindelijk doorgang zou vinden, mislukte
ze radicaal. Een technische fout deed de
raket ontploffen, toen ze nog niet eens
de startbaan had verlaten. Dat betekent
veel meer dan alleen een teleurstelling
voor de Amerikaanse geleerden, het is
een bewijs voor de achterstand van de
Amerikanen op militair-technisch ge
bied, die niet in te halen is door „er
wat meer geld tegenover te gooien."
De verontschuldiging, dat de Russen
ook weleens zulk een teleurstelling heb
ben moeten incasseren, voordat hun
eerste spoetnik de lucht in ging, doet
eigenlijk niet ter zake.- De Russen heb
ben dat nooit gepubliceerd, maar Ame
rika is een democratie en maakt dat dus
wel bekend. Maar de gehele wereld is
nu onder de indruk van de Russische
prestatie, terwijl over Amerika de opi
nie heerst, dat men daar niet tot zulk
een prestatie in staat is. Met hun mis
lukte proef in Florida geven de Ameri
kanen zelf de beste propaganda voor de
techniek van de Russen.
Zou het niet beter zijn, als men in de
Verenigde Staten maar ronduit de Rus
sische voorsprong erkende? En dat
men in het geheim zo hard mogelijk
werkte om de achterstand in te halen,
zonder al te veel ruchtbaarheid te ge
ven aan voorgenomen proeven?
De tweede slechte beurt, die Ameri
ka maakt, betreft de presidentskwestie.
Eisenhower herstelt gelukkig snel van
ziJn ziekte, maar men krijgt toch de
indruk, dat de optimistische, berichten
wat opgeschroefd worden. En zowel de
democraten in de Verenigde Staten zelf
als de vrije volkeren in Europa vragen
zich niet zonder bezorgdheid af, of het
niet riskant is, dat aan het hoofd van
het machtigste land in de vrije wereld
een man staat, wiens gezondheid hem
telkens dwingt tot gehele of gedeelte
lijke rust, een man, die zulke gewich
tige beslissingen moet nemen en die in
de meeste aangelegenheden niet te ver
vangen is. De artsen, die de president
behandelen, hebben Eisenhower op
nieuw onderzocht en hem in zoverre
hersteld verklaard, dat hij de NAVO
conferentie toch nog kan bijwonen.
Nog deze week vertrekt de president
naar Parijs.
Wat de Amerikaanse vertegenwoordi
ging op de NAVO-conferentie betreft,
het staat nu vast, dat Eisenhower's
voornaamste opponent, de democraten-
leider Stevenson, niet meekomt naar
de Franse hoofdstad. Hij was daartoe
door Eisenhower zelf uitgenodigd, maar
hij heeft voor die uitnodiging bedankt.
Zijn meningsverschillen met Dulles
over de hulpverlening aan het buiten
land zijn te diepgaand om in Parijs ge
zamenlijk te werken aan de verdedi
ging van het Westen. Bij die hulpver
lening legt Dulles vrijwel alle nadruk
op het militair aspect, terwijl Stevenson
de zaak meer economisch wil bekij
ken. Dit verschil in visie demonstreert
maar al te duidelijk de verdeeldheid
in de Verenigde Staten. Het is te be
treuren, dat dit zo naar buiten uit
komt.
Dat er in Rusland met spanning
wordt uitgezien naar de resultaten van
de NAVO-vergadering, lijdt geen twij
fel. Althans, de Russische partijleider
Chroetsjew heeft de Opperste Sow jet
bijeengeroepen één dag na het sluiten
van de conferentie, blijkbaar om zich
te beraden over de maatregelen, die
daartegenover genomen moeten wor
den.
Cyprus
De politiek» commissie van de Ver-
'■■n. de loop van deze week vertrekt uit Den Helder naar Nieuw Guinea H.M.
iregat „Drente'5'. Foto: Hr. M. onderzeebootjager „Drente", die maandag
middag voor haar vertrek werd klaargemaakt.
enigde Naties is begonnen met de be
handeling van de kwestie-Cyprus. Van
Britse zijde werd een verklaring afge
legd, dat Engeland bereid is, samen met
Griekenland en Turkije naar een op
lossing voor het geschil te zoeken. Grie
kenland is teleurgesteld; het acht de
Britse plannen totaal onvoldoende. En
geland streeft in de kwestie-Cyprus
slechts „imperialistische en koloniale
doeleinden" na.
Turkije tenslotte, de derde belang
hebbende bij het vraagstuk, is het meest
gematigd in z'n eisen. Dat er geen schot
komt in de kwestie-Cyprus, is volgens
Turkije alleen te wijten aan Grieken
land, dat de resolutie van de V.N. (fe
bruari 1957) rustig naast zich heeft
neergelegd en de voorstellen tot het
voeren van onderhandelingen heeft ver
worpen.
Naar aanleiding van de bespreking
van de kwestie Cyprus in de V.N. heb
ben zich op het betreffende eiland weer
ernstige ongeregeldheden voorgedaan.
Vooral de Britse soldaten moesten
het weer ontgelden. De Cyprische ver
zetsbeweging Eoka had een 24-uur-sta-
king afgekondigd, zodat het economisch
leven voor een groot deel werd ont
wricht. Bij betogingen, voornamelijk te
gen Engeland gericht, moest de politie
van traangas gebruik maken om de de
monstranten uiteen te drijven.
OOLTGENSPLAAT (Langstraat)
Maandag 16 dec. a.s. zal het zestig
jaar geleden zijn, dat het echtpaar Cor
nells Kievit en Arendje Mellaard aan
de Langstraat in het huwelijk zijn getre
den. Dit heuglijke feit zal in stilte wor
den herdacht omdat de heer C. Kievit;
die momenteel 89 jaar oud is, tamelijk
ziek is. Zijn echtgenote, die de leeftijd
van 82 jaar heeft bereikt is nog flink
en gezond.
Het huwelijk is met 11 kinderen geze
gend, waarvan er twee kort na de ge
boorte zijn gestorven. Negen kinderen
atjn nog in leven, die alle gehuwd zijn.
In totaal zijn er 21 kleinkinderen en 12
achterkleinkinderen.
De heer Kievit is geboren te Nieuwe
Tonge als zoon van een landbouwknecht
In hetzelfde vak is hij opgeleid en heeft
als zodanig meerdere landbouwers ge
diend, o.m. dhr. H. van Rossum Sr. (va
der van het Statenlid); P. Gebuys te
Nieuwe Tonge en Nic. Mijs te Achthui-
Ben.
Er zat wel ondernemingsgeest in dhr.
Kievit; in 1904 werd hij veehandelaar
en in 1924 daarnaast commlssionnair in
veldvruchten; hij vertegenwoordigde de
fa. M. Koppenaal te Stad en fa. A. de
Ruiter te Dirksland. Jarenlang ging hij
elke dinsdag te voet van Langstraat
naar Den Bommel, om met de Bommel-
se boot naar Rotterdam te varen en
daar de markt te bezoeken. Toen deze
boot uitviel, deed hfl het met de R.T.M.
Op 71 jarige leeftijd heeft hij het
commissionnairschap overgegeven aan
zijn zoon D. Kievit. Zijn zoon Hans zet
te toen een vracht- en personenvervoer-
bedrijf op, de bekende garage Kievit in
de Langstraat. De laatste heeft, wegens
ziekte opgelopen bij de deportage naar
Duitsland, zijn w«rk moeten overgeven
aan zijn zwager dhr. Visbeen, die dit
werk nu voortzet.
De heer Kievit was een bekende fi
guur onder de landbouwers en in ge
heel Oost Plakkee een zeer geziene za
kenman. Het is jammer dat de oude
baas ziek is, anders zouden hij en zijn
vrouw op de jubileumdag zeker veel be
zoek kunnen tegemoet zien. Een zestig
jarig huwelrjk is een grote zeldzaamheid.
Maar op de een of andere wijze zullen
toch velen een blijk van belangstelUng
en medeleven zenden. Het moge de
oudjes vergund zijn, nog een ttjd voor
«Ikaar gespaard te blijven.
ANNO 1870
Alleenverlcoop van de bekende
GLORIA PORT en de nieuwe
ESMERALDO WIJNEN
Van zaterdag 14 december'v.m. 12 uur
t.m. maandag 16 december v.m. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Afwezig de artsen Dogterom, Arends
en Wieringa. Voor spoedgevallen Bak
ker, arts, telef. 2710, Sommelsdijk.
Dirksland-Herkingen-Melissant:
Afwezig de artsen Boot en Huisman.
Voor spoedgevallen Elvé, arts, tel.
01877—262, Dirksland.
Oost-Flafcïcee:
Afwezig de artsen de Man, Kramers
en Voogd. Voor spoedgevallen Buth,
arts, tel. 01871—306, Den Bommel en
Voogd, arts, tel. 01874—259, Oude Tonge
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Afwezig Terlouw. Dienst heeft Wag
ner, tel. 01877—281, Dirksland.
SOMMELSDIJK
Maandagmorgen kwam het 5 jarig
dochtertje Cokkie van de familie Fris
aan de Ring alhier van boven uit 't bed
en struikelde beneden over de dorpel.
Het kind kwam te vallen en viel met
haar hoofdje tegen de tafelpoot in de
kamer. De geneesheer consateerde een
lichte hersenschudding. Aanvankelijk
ging het goed met het kind, maar later
trad verergering op. Dinsdagavond half
zes is het meisje overleden. Dit ongeval
met zo'n tragische, afloop heeft in de
gemeente grote deernis met de familie
opgewekt.
ETTENSE VEEMARKT
Op de veemarkt van woensdag 11 dec.
1957 werden aangevoerd 120 stuks,
waarvan 72 runderen en 48 biggen.
De runderen werden bij geringe aan
voer traag verhandeld, naar de goede
soorten was er meer vraag, de prijzen
aan de lage kant. In biggen ruimer aan
bod met oplevende handel en de prijzen
vrijwel onveranderd.
Het slachtvee werd vlug verhandeld.
Prijzen: kalfkoeien 700975; kalf-
vaarzen 675875; guste koeien 600775
pinken 400500; graskalveren 275400
paarden 700—900; biggen 40—50; lo
pers 60—90; vette koeien 2.60—2.80 per
kg geslacht.
