JaiRais en vain
Het probleem
Algerije
Buitenland
Ernstig ongeval In smederij
te Sommeisdijk
30e Jaargang
Vrijdag 6 december 1957
No. 2653
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Venchi^ta tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
MEDITATIE
Waarom nog Advent?
Ter overweging waard
Enige cijfers
Olietank bij het lassen^ontploft
Drie personen gewond waarvan één ernstig
N.V. WED. C. KOLFF 8. Zn.
PBINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - 2IIDDELHARNIS
Bedactie en Advertentlei uitsluitend Telefoom K 18702629
Ne 6 uur avond! Telefoom K 1870—2017 Giro 167080
ABONNEMENTSPBIJS 1.80 FEB KWABTAAJb
ADVEBTENTIEPBIJS 12 cent per mm.
B4 contract ipeclaal tarlal
De strijd in Algerije is op 1 novem
ber 1954 begonnen en duurt dus nu al
drie jaar. Volgens gegevens van het
bureau der Veren. Naties kost deze oor
log aan Frankrijk elk jaar 7 miljard
gulden. Al een paar jaar zijn er door
lopend 400.000 militairen om de opstan
delingen te bestrijden. Er zijn al enke
le duizenden Franse soldaten gesneu
veld en tweemaal zoveel Franse burgers
vermoord. De rebellen plegen aansla
gen op Mohammedanen, Joden en Euro
peanen, ze veinvoesten dorpen, vernie
tigen de oogst, verbranden scholen, ker
ken en andere gebouwen en schenden
begraafplaatsen. En nog steeds is het
land niet gepacificeerd, ondanks de
enorme militaire macht, die er staat.
Allerlei vragen doen zich op en we
zullen trachten er enkele te beantwoor
den.
Frankrijk is met Engeland, Spanje,
Nederland en Portugal één der oude
koloniale mogendheden. Het heeft vroe
ger in alle werelddelen koloniën ge
sticht en zo heeft het in de vorige eeuw
ook een groot deel van Noord-Afrika in
bezit genomen: Marokko, Algerië en
Tunesië. Speciaal Algerië (hoofdstad
Algiers) werd een zeer bijzonder over
zees gebiedsdeel, omdat er zich heel
veel Fransen gingen vestigen. Van de
9 miljoen inwoners, die het thans on
geveer heeft, zijn er zeker 15 "/o Fran
sen. Mede daarom heeft Algerië al lang
een bijzondere positie in de Franse
staat, want het is staatsrechtelijk een
Franse provincie met vertegenwoordi
gers in het Parlement. Dit is dan ook
de reden, waarom Frankrijk wèl aan
Marokko en Tunesië zelfbestuur en on
afhankelijkheid gegeven heeft, maar
waarom het dit althans volgens de
Regering nooit zal doen met Algerië.
Het zal dit land nooit geheel vrij la
ten, want dan levert het meer dan een
miljoen Fransen over aan Mohamme
daanse heerschappij.
Daarbij komt nog, dat Algerië een
land is met toekomst. Niet wanneer
het in handen van de Algerijnen zelf
komt, want dan zal er niets van te
recht komen. Dat blijkt wel in alle an
dere Arabische landen. Daar is veel ge
schreeuw, maar de binnenlandse toe
standen zijn er abominabel slecht. On
der het Franse bewind heeft het land
zich buitengewoon ontwikkeld: land
bouw, groenteteelt, olijfbomen, wijn
gaarden, tabak, vlas en zijde. De bodem
is rijk aan delfstoffen: ijzer, lood, ko
per, kwik, zout, marmer en zilver. En
daar de zuidgrens van Algerië zich ve
le honderden kilometers ver voortzet
in de Sahara-woestijn, waar de laat
ste jaren enorme aardolie en andere
minerale producten ontdekt zijn, - die
een rijke exploitatie beloven, is er ook
om economische redenen voor Frankrijk
veel aan gelegen in elk geval in dit'
land een flinke vinger in de pap te
houden.
Evenals aan andere koloniale mo
gendheden wordt het echter ook aan
Frankrijk zeer moeilijk gemaakt zijn in
vloed te handhaven. Vooral na de twee
de wereldoorlog ging er een ware anti-
koloniale stormwind door de wereld. De
tot dusver onder westerse voogdij
staande volken, aangevoerd door een
dunne laag revolutionnaire intellectu
elen men denke aan Nehroe in In
dia en Soekamo in Indonesië poog
den zich vrij te maken, daarbij ge
steund door de Sovjet-Unie, die een
schone kans zag de „kapitalistische'
landen af te takelen en aangemoedigd
door Amerika, dat uit idealistische,
maar ook zakelijke motieven, gaarne de
losmaking zag. Zo verloor Engeland
het overgrote deel van zijn wereldrijk
en Nederland zijn Indië. Maar ook
Frankrijk moest zijn tol betalen: Ma
rokko en Tunesië werden vrij en de
Algerijnen, die daar tussenin zitten,
vragen zich af, waarom zij niet dezelfde-
vrijheid kregen.
Nu is het met dat kolonialisme een
eigenaardig geval. Er is en er wordt
veel op gescholden en we moeten toe
geven, dat er vroeger werkelijk van
uitbuiting sprake was. Tegenwoordig
echter plukken de nog niet vrije Vol
ken meer vruchten ervan dan de moe
derlanden. Zie maar naar Nieuw-Gui-
nea en Suriname. Het eerste kost ons
ieder jaar naar we menen 20 miljoen
en het laatste, dat nu zelfbestuur heeft,
kan zonder Nederlandse hulp niet op
eigen benen staan. En wat geeft l^ndo-
nesië ons te aanschouwen? Dat is nu
verlost van het gehate tenminste bij
een dunne socialistisch-communistische
bovenlaag, die nota bene grotendeels
itt Leiden en Utrecht universitair is op
geleid) Nederlandse juk en we zien de
resultaten! Eén grote chaos en een af
glijden naar het communisme. Ziedaar
de resultaten van het anti-kolonialisme.
öe Indonesiërs hadden het onder het
Geen twijfel
mogelijk...
¥1
HAZETFABRIEKGN TE ZEVENBERSEN
In TJ zullen alle geslachten der
aarde gezegend worden.
Gen. 12 3b
Meer dan eenimaal heb ik de vraag
horen steUen: Hoe kunnen we ieder
jaar weer Advent vieren in ons kerke
lijk jaar? WiJ kunnen ons toen eigen
lijk niet meer verplaatsen in de tijd vóór
de komst van de Heere Jezus op aarde
Wij staan in de tijd van de vervulling
Doen wij de gemeente niet te kort, als
we ons uitgangspunt nemen in de tijd
der belofte, alsof Christus nog niet ge
boren was?
Op deze vragen moet het antwoord
ontkeimend zijn. Neen, we kunnen niet
terug achter de vervulling van Gods be
loften. De christelijke kerk wil daarach
ter ook niet terug. Wat we wel kunn0n
en willen is: ons inleven in de verwach
ting der vaderen, hun hopen en uitzien
nagaan en er ons door laten onderwijzen.
Maar er ligt toch meer in de Advents-
prediking en meditatie dan dit alleen.
Wij blijven net slechts staan bij de ver
wachting der ouden, maar stellen daar
naast de vervulling van het Nieuwe
Verbond. Zo treedt des te helderder de
rijkdom van het Evangelite aan de dag.
Tegen de achtergrond der schaduwen
glanst de nieuwe dag zeer heerlijk.
Maar nog meer nut is er in de Ad-
ventsoverdenkingen: Doordat we naast
de beloften en plechtigheden van het
Oude Testament de vervulling in Chris
tus kunneni stellen, zien wg vaak nog
veel meer schone trekken in die belof
ten, offers, heiligdommen en feesten van
Israël dan de vaderen, die wèl de scha
duw, maar niet het Lichaam d.i. Chris
tus aanschouwen.
Een voorbeeld van eem belofte, die
voor ons veel duidelijker kan zijn dan
voor de vaderen, vormt het tekstwoord
hierboven. Abraham'. De held des ge
loof s! Hij werd door God geroepen om
te verlaten zijn familie, vaderland en
goden. Hij werd geroepen om te gaan
naar een land, dat hem zelfs niet met
name werd genoemd.
En r het is wonderlijk om te horen
hij ging! Hij verliet aUes, omdat hrj
onder de indruk was gekomen van de
Majesteit van de God, die hem riep. Hij
geloofde, dat die God machtiger was
dan de goden, die zijn vaderen en hij
met hen gediend hadden. Hij geloofde
God onvoorwaardelijk en ging een reis
maken van maanden en maanden door
de woestijn, want God zei het.
Hij aanvaardde de belofte Gods door
de krachtige werking van de Heilige
Geest in zijn hart. Hij geloofde, dat God
hem, die ge kind h'ad een nageslacht
zou geven. Hij geloofde, dat God aan
dat nageslacht het land zou geven,
waarvan hij ligging noch naam kende.
Wat een geloof had deze man!
Was dat echter de gehele inhoud van
zijn geloof? Neen! In zijn nageslacht
zouden alle volkeren gezegend worden.
Abraham moet iets hebben geweten
van de Messiaanse belofte. Een zegen
voor alle volken: dat wereldwijde
spreekt van de belofte van de komende
Verlosser, die God zenden zou. Daarin
lag de kern der goddelijke belofte en
de kern van Abrahams geloof!
Alle volken, staat er op de ene plaats,
alle geslachten op een andere. God
werkt in de lijn der geslachten. Er is
een. organische samenhang in het werk
van de verkiezende liefde Gods. _Alle
volken zullen gezegend worden. Tegen
woordig meent men, dat het beter is te
vertalen: zullen zich, of zullen elkaar ze
genen in U. Dat komt op hetzelfde neer.
De volken zuUen zich gelukkig prijzen
en elkaar zegenen in de naam van
Abrahams grote Zoon.
Dat woord is voor een deel al ver
vuld op die plaatsen op aarde, waar het,
Evangelie gepredikt is en het zaad des
Woords wortel geschoten heeft in de
harten. Daar beroemen zich de godzali
gen in de enige naam van Abrahams
grote Zoon. In Christus zullen wij el
kander zegenen, zullen zij zichzelf ge
lukkig prijzen!
Kn waarom zullen ztj zich zegenen in
die Naam? Omdat zij hem kennen als
de Gezegende, als de Verlosser, Omdat
zg zichzelf hebben leren kennen als
verloren mensen, die duizjendwerf schul
dig staan tegenover de hoge God,, die
reddeloos verloren' zijn. Omdat in die
diepe verlorenheid het Licht is doorge
broken Jezus: het Licht der wereld.
En dan grijp ik terug naar wat ik in
het begin schreef: Hier verstaan wij
meer van de belofte dan het Oude
Verbond kon doen begrijpen. Wij zege
nen ons in de geboorte van Christus, in
zgn lijden en dood, in zijn voldoening en
verzoening! Wij beroemen ons in zijn
liefde, die zichzelf gaf in de dood.
Alle geslachten zullen gezegend wor
den en daarom zich en elkander zege
nen in die naam! Niet zo maar alle ge
slachten, alle leden van alle geslachten,
maar allen voor zove^zij geloven in de
belovende God, voorover zij evenals
Abraham alles hebben leren verwachten
van Hem, die toezeggingen doet in
Christus aan mensen, die in zichzelf af
godendienaars zijn.
Alle geslachten zullen zich zegenen en
beroemen in de naam van Jezus. Dat is
wat anders dan: ze zullen allemaal
Kerstfeest vieren. Men kan Kerstfeest
vieren, jaar na jaar, zonder ooit de ze
gen van Abrahams Zoon te kennen. Hoe
gaat gij het Kerstfeest tegen?
Zalig als ge het Kerstfeest vieren
gaat, gezegend in Abrahams Nazaat.
Gezegend met de verlossing van zonde
en dood. Gezegend met de gave der be
kering met de gave van geloof, met de
onuitsprekelijke gave van vergeving der
zonden in het bloed van de Middelaar.
Nog weer gaan wij Kerstfeest vieren.
Op weg naEtr de volledige vervulling
van de Adventsbelofte: Alle geslachten
zullen zich beroemen in Christus. Die
dag komt en dan komt Hij ten tweede
male. Abrahams Zoon komt om te rich
ten levenden en doden. Hij komt om de
gelovigen uit alle geslachten en alle
volken binnen te halen. En dan, dan is
het voor al de Zijnen eeuwig het brui
loftsfeest van het Lam! Weet gij, dat
ge ook toegang hebt tot die bruilofts
zaal?
Rotterdam
Ds. H. Goedhart
Nederlands bewind heel wat beter dan
nu en de Algerijnen onder het Franse.
Het is overal hetzelfde liedje: een troep
intellectuele fanatici, die uit nationalis
tische of religieuze overwegingen (haat
van de Islam tegen het Christendom)
de opstand prediken, brengen uiteinde
lijk hun volk van de éne onvrijheid in
de andere en tevens naar een veel lager
welvaartspeil, terwijl het communisme
op de loer ligt om de vrijgekomen ko
loniën als satellieten over te nemen!
Wat de Franse regering dan met Al
gerië moet doen? Dat is niet gemakke
lijk te zeggen, evenmin als het een
voudig is te zeggen wat Nederland met
Nieuw-Guinea moet doen. Wat het
laatste betreft, zou men geneigd zijn te
zeggen: geef Nieuw-Guinea maar aan
de Indonesiërs, want het kost ons veel
geld, het bezorgt ons heel wat moeilijk
heden en vroeg of laat raken we het
toch kwijt. Maar er staan weer andere
overwegingen tegenover, die minstens
even zwaar wegen. Zo is het met Alge
rië ook. Aan de ene kant is het na
tuurlijk zo, dat men de anti-koloniale
storm, die door de de wereld waait, tp
de duur toch niet de baas kan blijven.
Het communistisch gewroet en gestook,
het opzwepen van de nationalistische
gevoelens, vermeerderd met de huma
nistische idealen van het socialisme in
het Westen werken samen om de
machtspositie, die de oude mogendhe
den in Europa historisch hadden ver
overd tot de grond toe af te breken.
Daar gaat het onherroepelijk naar toe,
temeer omdat Amerika in deze het Wes
ten eer tegen- dan meewerkt. Boven
dien komen al deze kwesties in de Ver
enigde Naties elk jaar aan de orde en
daar voeren de communistische en de
Aziatisch-Afrikaanse landen, die vrij
wel allemaal amjlastig zijn en door de
„kapitalistische" landen ondersteund
moeten worden, het hoogste woord. Men
laat er alles maar toe en een neger
landje als Ghana heeft er een gelijke
stem als Amerika of Engeland. Het ge
volg is, dat de Verenigde Naties het in
strument zijn geworden tot afbraak van
het Westen. En daarom heeft Frank
rijk e^n zware strijd te strijden, op het
binnenlandde politieke front, op het
oorlogsfront in Algerië zelf en op het
front van het internationale forum in
New-York. Wanneer er niet meer dan
eeii miljoen Fransen in Algerië woon
den, zou de zaak vermoedelijk al wel
geregeld zijn op dezelfde wijze als met
Marokko en Tunesië. Maar de positie
van die minderheid vormt vanzelfspre
kend de grote moeilijkheid. Er moeten
afdoende waarborgen zijn bij de invoe
ring van een nieuwe status voor Alge
rië, dat deze positie niet in het gedrang
komt. En dat is niet zo gemakkelijk
te regelen. Als de Fransen het eens ge
worden zijn over een bepaalde rege
ling, vinden de Algerijnen, althans de
aanvoerders der opstandelingen, dat
deze niet ver genoeg gaat en zo gaat
de strijd, voort.
Nu is het na 3 jaar wel zó, dat er niet
veel meer gevochten wordt, maa,r het-
is voor Frankrijk een te zware belas
ting er 400.000 militairen permanent te
stationeren. ^Bovendien verzwakt dit
ook de landstrijdkrachten van de
N.A.V.O. in beduidende mate. En er
komt nog bij, dat door de Algerijnse
kwestie ook nog vanwege de wapen-
leveranties onenigheid ontstaat tussen
de N.A.V.O.-partners. Al met al reden
te over om de wens uit te spreken, dat
er spoedig een bevredigende oplossing
gevonden moge worden voor dit moei
lijk probleem.
Het G.P.V., het Geref. Politiek Ver
bond, dat hoofdzakelijk zijn aanhangers
vindt in de kringen van de Geref. ker
ken, onderhoudende art. 31 heeft te Rot
terdam zijn congres gehouden. Op dat
congres is ook de kwestie van de Euro-
markt ter sprake gekomen. Het verdrag
dat kortgeleden in de Tweede Kamer
werd aangenomen, Over het streven
naar Europese integratie was men; op
het congres niet te spreken.
Volgens een verslag, dat we in de
dagbladen vonden heeft dr. A. J. Ver-
brugh daar gerefereerd over Samenwer
king der kleine landen. Spreker betoog
de, dat een volk naast zijn zelfstandig
heid ook zijn vrijheden moet verdedigen.
Deze vrijheden zijn alleen gewaarborgd
door het geloof in de God der Schriften.
Daarom moeten de beginselen der re
formatie hoog gehouden worden en
moet ons land beducht zijn voor het
geestelijk imperialisme van Rome. Spr.
schetste de grote invloed van het rooms-
katholicisme in Duitsland en wees ook
op andere gronden samenwerking met
Duitsland, Frankrijk en Italië af. Hij
verdedigde in plaats daarvan een bond
genootschap met België en Denemarken
welk laatste land evenals Nederland be
ducht is voor de invloed van Duitsland
in een verenigd Europa.
Dr. Verbrugh heeft dingen gezegd, die
overweging verdienen. Eln zaken naar
voren gebracht, die ons als Protestan
ten, als Gereformeerden wat zeggen. Het
streven naar het geestelijk impeirialis-
me van Rome is inderdaad wel een fac
tor, die bij de integratie van Europa niet
weggedoezeld mag worden. En wat zal
het Protestantisme kunnen stellen te
genover de overmacht van Rome, inge
bracht mede door Duitsland, Frankrijk
en Italië. Het komt ons voor dat bij de
integratie van Europa, voor welk ver
drag de Tweede Kamer zich uitsprak de
Protestantse belangen niet gebaat zijn,
maar integendeel veel, zo niet aUes van
hun invloed zullen verliezen.
Nederland is het dichtst bevolkte land
van Europa. Dat weet wel zo ongeveer
iedereen want die kennis wordt ons op
de scholen niet onthouden. Nederland
neemt daarmee een unieke positie in.
De problemen voortspruitend uit een
zo grote bevolkingsdichtheid als die van
Nederland vindt men nergens anders
terug. Zeker niet in Europa. In een tijd
van hoogconjunctuur zoals we nu bele
ven lijkt dat niet zo verontrustend.Ieder-
een die werken kan en wil vindt werk.
Ja in allerlei beroepen en bedrijven
heerst een groot tekort aan de nodige
werkkrachten. Voor iedereen is er werk
en eteuy zodat de problemen, die voort
vloeien uit de grote bevolkingsdichtheid
van ons volk niet beroeren.
En door het tekort aan vferkkrach-
ten verwondert het menigeen, dat de re
gering van jaar tot jaar voortgaat enige
tientallen van miljoenen te spenderen
om de emigratie te stimuleren. Nu is
het begrip van overbevolking een be
trekkelijk begrip. Zo'n eeuw geleden,,
toen ons land ongeveer 3 miljoen in
woners had werd ook al over overbevol
king geklaagd. Toen nog geen 3 miljoen
en nu ruim 11 miljoeUi, dus bijna ver
viervoudigd. En van overbevolking
hoort men nu eigenlijk heel weinig al
gaat de regering voort de emigratie te
bevorderen. Dat komt omdat er in schier
alle beroepen en bedrijven gebrek aan
personeel is. En toch wie zich met het
bevolkingsvraagstuk bezig houden ko
men wel onder de indruk dat de dicht
heid van onze bevolking een probleem
van de eerste orde is voor ons land.
Laat ons maar eens enige cijfers noe-
menï We ontlenen ze aan een betoog
van prof. dr. J. P. van Rooijen docent
in de verzekeringswiskunde aan de
Vrije Universiteit te Amsterdam. Hier
zijn de cijfers. Per dag neemt onze be
volking met 400 zielen toe. Dat is per
week een kleine 3000. ledere week
neemt ons land toe met de bevolking
van een flink dorp. Een dorp van de
grootte van Dirksland en Nieuwe Tonge.
In een maand is dat een vermeerdering
met ongeveer 12000. De bevolking van
een flink provinciestadje. Vergelijk dat
maar eens met de bevolking van de bei
de plaatsen Middelharnis-Sommelsdijk
samen.
Maandelijks een stadje van 12000 zie
len er bij. Als we het zo voor ons krijr
gen, ja dan beginnen we toch wel een
beetje te beseffen, dat de bevolking van
ons land snel toeneemt. Er waren op
het' eiland Tholen zo'n goede 15000 in
woners. Nu per jaar komen er in ons
land zo ongeveer 140 150000 mensen
bij. Dat is zo de bevolking van tien
eilanden als Tholen. Met de vermeerde
ring van de bevolking van één jaar zou
den tien eilanden als het eiland Tholen
te bevolken zijn.
Zo voorgesteld dringt zich de snelle
bevolkingsaanwas wel aan ons op.
ledere zeven jaar komt er een; miljoen
mensen bij.
En daarvoor moet werk en brood zijn.
En huizen niet te vergeten. Alleen al
voor huizenbouw, steden,iuitbreiding e.d.
gaan jaarlijks honderden ha. vruchtbaar
land verloren. Zaak is het daarom om
te trachten zoveel mogelijk land te win
nen. En dat kan haast op geen andere
wijze meer dan door inpoldering. Wer
kelijk de landaanwinning is een zaak
van het allergrootste belang. En zo zien
we, dat ook de emigratie niet gemist
kan worden. Al heerst er momenteel
schier overal 'n tekort aan werkkrach
ten, de tijden kunnen gemakkelijk ver
anderen en dan schept de bevolkings
aanwas schier onoverkomelijke proble
men.
Indonesië
De resolutie' die door de Afrikaans-
Aziatische landen bij de Verenigde Na
ties was ingediend en die ten doel had,
het gesprek tussen Nederland en Indo
nesië weer op gang te brengen, heeft in
de Assemblee niet de vereiste tweederde
meerderheid kimnen behalen. De eigen
aardige, agressieve houding van Indone
sië en de ontactische rede van Suban-
drio, de vertegenwoordiger van dat land
bij de volkerenorganisatie, hebben lan
den die aanvankelijk sympathiek tegen
over Indonesië stonden, juist van het
Indonesische standpunt verwijderd
(denk b.v. aan de Philippijnen) Onge
wild is Indonesië er zelf de oorzaak van
dat het de wereldopinie tegen zich
krijgt.
Deze voor Indonesië ongunstige uit
slag viel ongelukkigerwtjze samen met
een bomaanslag op president Soekamo.
De president zelf bleef daarbij onge-
Met de K.L.M, machine „Tilburg" arriveerde maandagavond op Schiphol de
laatste passagier uit Djakarta. Foto: Mevr. Alard met haar twee kinderen
Monika en Paul bij haar aankomst in het koude moederland.
Woensdagmorgen is in de smederij van de firma C. Vis te Sommelsdgk een
zeer ernstig ongeluk gebeurd. Bij het lassen van een olietank is deze met een
hevige knal uit elkaar gesprongen en werd de 28 jarige G. Koppelaar J. H.zn.
door een steekvlam getroffen en zeer ernstig aan hoofd en handen verbrand
en gewond. Eén van zijn patroons, de heer Laurens Vis, werd door de druk
van de ontploffing op een werkbank geworpen en verkreeg eveneens brand
wonden hoewel niet zo ernstig als eerst genoemde. Het best kwam de metaal
bewerker A. de Korte er af hoewel ze alle drie onmiddellijk naar het zieken
huis te Dirksland moesten worden vervoerd en'aldaar zijn opgenomen. Door
de explosie gingen de ruiten van de werkplaats in scherven en vlogen zelfs
de pannen van het dak.
Het was een hevige knal die woens
dagmorgen circa half twaalf in de om
geving van de smederij van de fa. C.
Vis aan de Ring te Sommeisdijk werd
vernomen. Men was in de werkplaats
bezig met het lassen van een olietank
uit het nieuwe verenigingsgebouw te
Stellendam. Deze tank, die reeds was
geplaatst bleek een mankement te heb
ben en was teruggehaald om te repa
reren. Hier mee was de heer G. Koppe
laar belast. Hij zat op zijn knieën in de
tank en werd geholpen door de metaal
bewerker A. de Korte. Een van de pa
troons, de heer L. Vis stond er bij om
aanwijzingen te geven.
Toen de heer Koppelaar de lasvlam
op zijn werk richtte, sprong de tank
met een ontzettende knal uit elkaar.
Alle drie genoemde personen bleken ge
troffen door een uitschietende steekvlam
waarvan de lasser Koppelaar het ergst.
deerd, doch acht andere personen wer
den gedood en een groot aantal men
sen liep verwondingen op. Van dat
ogenblik af is Indonesië een politiek
gaan voeren, die alleen te verklaren
valt uit een fascistisch, revolutionair,
communistisch oogpunt, of hoe men het
ook verder noemen mag.
Op beschuldiging van medeplichtig
heid aan de aanslag zijn twee personen
gearresteerd, van wie echter de natio
naliteit angstvallig geheim wordt ge
houden. Dit op zichzelf -wekt reeds de
indruk dat het geen Nederlanders zijn.
Maar het is kennelijk de bedoeling van
Indonesië de spanning zo hoog mogelijk
op te voeren en daardoor de verbitte
ring bij het volk tegen alles wat Neder
lands is, aan te wakkeren. Het is niet
toevallig dat Maengkom minister van
Justitie is, dezelfde Maengkom, de in
dertijd in het proces tegen Jungschlae-
ger als rechter optrad!
Maandag is de grote boycot van de
Nederlandse bedrijven begonnen: het in
landse personeel bij alle Nederlandse
ondernemingen heeft die dag 24 uur ge
staakt. Dagbladen en tijdschriften in de
Nederlandse taal mogen niet meer ver
schijnen en vliegtuigen van de K.L.M,
mogen niet meer op het vliegveld bij
Djakarta landen. Er wordt ook geen en
kele Nederlander meer in Indonesië toe
gelaten en ook is het aan Nederlanders,
die in Indonesië wonen of vertoeven,
verboden het land te verlaten.
Waarschijnlijk zullen de Indonesiërs
verder gaan op deze ingeslagen weg en
Straks ook de Nederlandse bedrijven na
tionaliseren en wellicht zullen ze ook de
handelsovereenkomsten tussen Neder
land en Indonesië verbreken. Dat van
dit alles in de eerste plaats voor Indo
nesië zelf de gevolgen ernstig zijn, is
voor ieder duidelijk. Niet alleen snijdt
het zichzelf economisch gezien in de
vingers, maar ook de wereldopinie zal
zich hoe langer hoe sterker tegen In
donesië keren. Er zal in de vrije wereld
géén sympathie -zijn voor een land ,dat,
wanneer het in de Verenigde Naties
z'n zin niet krijgt, overgaat tot repre-
saille-maatrégelen! Indonesië schijnt
echter niet of niet voldoende te besef
fen dat Nederland nog wel andere maat-
rgelen kan nemen, die voor Indonesië
noodlottig kunnen worden. En Neder
land zelf schijnt nog niet rijp te zijn
voor beantwoording van de Indonesische
reakties. De enige zonderlinge Ne
derlandse reaktie kwam van onze mi
nister van buitenlandse zaken: Sukarno
gefeliciteerd met de goede afloop van de
Deze liep als en brandende fakkel door
de zaak maar had eerst nog de tegen
woordigheid van geest om de kraan van
het acyteleengas dicht te draaien om
daarmee erger te voorkomen. Denkend
dat de zaak in vlammen zou opgaan,
maakte hij ook nog eeri paard los dat
in de travaille stond om te beslaan. De
getroffene schakelde dus zichzelf wel
geheel uit en dacht eerst aan een an
der. Hij trachtte zich daarna te doven
in een vlak bij staande waterbak terwijl
intussen een collega, de heer Jaap
Lodder een schuimblusser op hem richt
te. Dit hielp: maar de getroffene bleek
aan hoofd en handen geheel-te zijn ver
brand, behalve de ogen, die tijdens het
werk met een blauwe bril waren be
schermd. Met de andere twee was het
minder ernstig maar toch moesten zij
alle drie op advies van dokter Bakker
onmiddellijk naar het ziekenhuis te
Dirksland worden vervoerd. Bij aan
komst bleek de huid van de heer G.
Koppelaar op sommige plaatsen tot in
de derde graad te zijn verbrand. Gezien
de ernst van het geval moest de familie
zelfs de gehele nacht in het ziekenhuis
blijven. Zijn toestand is op het ogenblik
dat wij dit schrijven nog zeer gevaarvol.
De heer G. Koppelaar is gehuwd, maar
heeft geen kinderen. De drie getroffe
nen liggen op dezelfde ziekenzaal.
Dit ongeluk heeft niet alleen bij de
familie, maar begrijpelijk in de gehele
gemeente Sommeisdijk grote consterna
tie teweeg gebracht. De brandweer uit
Sommeisdijk die ook was gealarmeerd
was spoedig ter plaatse; met koolzuur
apparaten werd de brand in de werk
plaats onderdrukt.
Wijnkooperij sedert 1 768
Telefoon 2012 Voorstraat 36
MIDDELHARNIS
op hem gepleegde aanslag! Om natuur
lijk volgende week vanuit Indonesië te
horen; Dat hebben de Nederlanders ge
daan.
Er is van onze kant maar één ant
woord mogelijk: stilte, doodzwijgen. Br
is geen enkele reden om zich door Indo
nesië te laten intimideren, er is ook,
geen aanleiding om nu onder pressie van
de Indonesische regering, met hen te
gaan praten. De wereld moet wakker
geschud worden. De Nederlanders, die
Nieuw-Guinea aan dat complot willen
cadeau doen, moeten ontwaken! En In
donesië moet eerst maar eens orde
scheppen in eigen land vóórdat het op
zo'n manier naar buiten optreedt en het
menselijk recht met voeten treedt.
(Vervolg pag. 2)
