Jamais en vain
toHJours ea m
Oorlogsgevaar in
het Midden-
Oosten?
Terugslag
in de vlasteelt
r~
Buitenland
Dhr. P. Dooirnhein te Middelharnis
veertig jaar bij de P.T.T.
30e Jaargang
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILA]MDEW
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag^ en vrijdagavond
MEDITATIE
„VEEL OF ALLES?"
Let op de advertentie van de NUTSSPAARBANK in het
nummer van aanstaande dinsdag I
Flakkeese jongen werkte zich door zelfstudie
op tot postdirecteur
N.V. WED. C. KOLFF Zn.
Vrijdag 25 oktober 1957
No. 2641
PBmS HENDHIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHABNIS
Bedactie eo Advertentiei uitsluitend TelefooB K 1870—2629
Na e uur 't avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167980
ABONNEMENTSPBIJS 1.90 PEB KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
BQ coatracl ipeclaal tarlal
Vroeger werd de Balkan de heksen
ketel van Europa genoemd, omdat die
streek een haard van onrust en gevaar
vormde voor de vrede. Enkele malen
brak er een oorlog uit en in 1914 was
de raoodaanslag op Aartshertog Fransz
Ferdinand van Oostenrijk te Serajewo
de aanleiding tot de eerste wereldoorlog
Het schijnt wel, dat thans het Midden-
Oosten deze rol overgenomen heeft en
gezien de verwarde situatie aldaar kan
men terecht spreken van een gebalkani-
seerd gebied, waarvan de wereld nog
heel veel moeite en zorg kan beleven.
De toestand is er erg gecompliceerd en
onoverzichtelijk, zodat het niet gemak
kelijk is een gefundeerd oordeel te ge
ven over de vooruitzichten met betrek
king tot oorlog of vrede.
De aardrykskundige situatie
Zonder kaart is het onmogelijk enig
begrip te krijgen van de verhoudingen
in dit gebied. Tot het Midden-Oosten
rekent men de volgende landen:
Turkije, Syrië, Irak, Perzië, Pakistan,
Libanon Israël, Jordanië Saoedie-Ara-
bië en Egypte. Over ieder ervan enkele
korte gegevens.
Turldje is de streek, die vroeger
Klein-Azië heette. De hoofdstad is An
kara. Het wordt ten noorden begrensd
door de Zwarte Zee en Rusland, ten
zuiden door de Middellandse Zee en
Syrië. Het is 23 maal zo groot als Ne-,
derland en heeft een bevolking van 21
miljoen zielen, die vrijwel geheel Mo
hammedaans is, doch niet Arabisch
De verhouding tot de Arabisch spreken
de volken is niet zo best, daar deze
eeuwenlang door de Turken zijn onder
drukt. Men is in Turkije zeer anti-Rus
sisch en anti-communistisch, omdat
men terecht in de Sovjet^buur het
grootste gevaar ziet. Het leger is sterk
goed bewapend en de Turken zijn zeer
goede soldaten. Gezien zijn sympathieën
behoort het land tot de N.A.V.O. en is
dus Westers georiënteerd, terwijl het
evenals bij het Pact van Bagdad is
aangesloten.
Syrië met de oude hoofdstad Damas
cus heeft slechts 3% miljoen inwoners
die voor 87% tot de Islam behoren. Het
ig pas sedert 1941 een onafhankelijke re
publiek. De bevolking is arm, onont
wikkeld en er is geen sprake van een
stabiele regering. Herhaaldelijk hebben
er staatsgrepen plaats en thans is er
een pro-Russischo militaire kliek aan
het bewind. De Syriërs liggen steeds
met hun buren overhoop: al jarenlang
hebben er grensincidenten plaats met
de Turken en in het Z. heerst sedert
1948 een permanente spanning met Is
raël, dat als een doodsvijand wordt be
schouwd. Overigens betekent het leger
niet veel; het telt 50.000 man, maar
het ontvangt de laatste tijd Russische
wapens en Egyptische hulp, die echter
van weinig waarde is. In de Israëlische
oorlog in 1948 heeft het niets gepres
teerd en als Syrië geen daadwerkelijke
steun van Rusland krijgt, lopen de Tur
ken het in een week onder de voet.
Vanzelfsprekend behoort het tot de Ara
bische Liga, het krakend verbond der
Arabische landen.
Irak meer naar het oosten is het land
van de Eufraat en de Tigris, waar vroe
ger Babylonië en Assyrië lagen. De
hoofdstad is Bagdad. Het is 11 maal
Nederland, doch heeft slechts 5 miljoen
inwoners. Het leger telt 50.000 man,
doch betekent niet veel. De regering
met koning Peisal aan het hoofd voert
Arabische politiek (80% der bevolking
zijn Arabieren) maar vanwege de olie-
belangen het produceert jaarlijks 35
miljoen ton aardolie moet het reke
ning houden met het Westen. Er is wel
een tamelijk sterke anti-westerse oppo
sitie, maar de huidige regering is be
slist niet pro-Russisch, Integendeel,
het land is aangesloten bij het Pact
van Bagdad.
Perzië ligt weer verder weg naar het
oosten. Het is een groot land (48 x
Nederland) en telt 19 miljoen inwoners.
De bevolking is zeer gemengd, maar
telt heel weinig Arabieren, zodat Perzië
niets met de Arabische Liga te maken
heeft. De Sjah (keizer) is pro-Westers
en daar het land het meeste gevaar te
duchten heeft van de Sovjet-Unie is het
ook aangesloten bij het Pact van Bag
dad. Momenteel schijnt de Amerikaanse
invloed er groot te zijn, mede in ver
band met de olie-belangen. (32 miljoen
p°'^)-. Dezer dagen kon men lezen, dat
Perzië de diplomatieke betrekkingen
»iet Syrië vril verbreken, omdat het zich
öoor dat land beledigd achtte.
PaWstaa, het land van de Indus, werd
"h 1947 pas vrij. Het is 28 x Nederland
en met zijn bevolking van 76 miljoen is
het de grootste Mohammedaanse staat,
net is Anti-communistisch en daarom
wk aangesloten bij het Pact van Bag-
Ubanon is een heel kleine republiek
^h de Middellandse Zee ten noorden
van Israël, zo genoemd naar het be-
Kende gebergte uit de Bijbel. De hoofd
stad is Beiroet. Vroeger lagen er de
{^■■"enide steden Tyrug en Sidon. Het
wndje is slechts van Neder
land groot en telt 1.400.000 inwoners,
JJe voor 55% Christenen en voor 45%
«fohammedaans zijn. Het behoort wel
de Arabische. Liga, maar i.v.m. de
samenstelling der bevolking is het meer
gematigd in zijn politiek.
Mraël, de in 1948 gestichte Joodse
iaat met zijn onmogelijke grenzen en
gevaarlijke positie temidden van fana-
"eke vijanden, heeft voor zijn hard
groeiende bevolking (thans al bflna 2
Ezau zeide: ik heb veel
Jacob loeide: dew^l ik alles heb.
Gen. 33 9-11
In het hoofdstuk waaruit onze tekst-
woorden genomen zijn, wordt om de ont
moeting beschreven tussen Jacob en
Ezau, nadat de eerste 20 jaar in Haran
heeft vertoefd, waarheen hö na zijn be-
driegelijk verkregen vaderzegen, uit
vrees voor de wraak van Ezau, ge-
woorden genomen zijn wordt ons de ont
vlucht is.
Angstige uren zijn doorworsteld aan
de beek Jabbok, alvorens de vrede van
Pniël in Jacob's hart is gedaald en hij
't aandurfde Ezau opnieuw onder de
ogen te komen. Wat is het alles wonder
lijk meegevallen.
Ezau heeft schijnbaar het voorgeval
lene vergeten en vergeven. Het grote
geschenk dat Jacob hem heeft toebe
dacht, is in goede aarde gevallen, al
doet Ezau, naar Oosterse gewoonte, of
hij het geheel niet hebben wil. Onze
tekstwoorden worden tijdens de discus
sie hierover gesproken.
Ezau weigert aanvankelijk het ge
schenk van Jacob met het motief, dat
hij niets nodig heeft. Hij is rijk genoeg
van zichzelf. „Ik heb veel" mijn broe
der!
Er kunnen verschillende motieven ge
weest zijn, die hem deze woorden heb
ben doen spreken.
Omdat Ezau vele gebreken had, be
hoefde hij natuurlijk nog niet het ge
brek van gierigheid of schraapzucht te
hebben. Tevredenheid met hetgeen wat
men heeft bereikt is een deugd, die wij
(gelukkig) ook wel bij de wereldling
aantreffen.
Zeker, het omgekeerde komt méér
voor. Meestal hebben we iets te klagen.
We willen méér zijn en méér hebben.
Trouwens, het zich neerleggen bij een
bestaande toestand, kan velerlei oorzaak
hebben.
Soms is daar b.v. geen geestkracht
om zich tegen het lot te verzetten en
neemt men het leven maar, zoals dat
tot ons komt.
Soms zijn daar mensen met een grote
mate van gemakzucht, die hen maar
doet besluiten tevreden te zijn met hun
lot.
Soms is er een soort roekeloosheid,
die zich alleen maar bezig houdt met 't
heden en niet denkt aan de dag van
morgen.
Hoe 't ook zij bij Ezau, er spreekt uit
zfln woorden een zekere vergenoegdheid
met wat hij is en heeft. Toch zitten er
ook kwade kanten aan deze zaak. Want
het brengt de mens er toe om te roemen
in eigen rijkdom, bekwaamheid enz.
Men komt er tevens zo gemakkelijk
toe om geestelijke rijkdom minder te
achten dan natuurlijke.
En toch kunnen we er zo weinig mee
doen.
De dichter zegt: „Hij kan die prijs der
ziele, dat rantsoen aan God in tijd noch
eeuwigheid voldoen".
Zeker, aardse rijkdom, natuurlijk
verstand, een belangrijke positie in de
maatschappij zijn niet weg te cijferen,
maar al is het nog zo veel, al is het
de hele wereld en we zouden schade lij
den aan onze ziel, wat baat ons die veel
heid?
We kunnen alles bezitten, maar wan
neer dit zich beperkt tot de tijdelijke
en stoffelijke dingen, dan is het niets.
In dit opzicht mogen we gerust, on
tevreden mensen zijn. Paulus was dat
óók! Hij zegt: Niet dat ik airede vol
maakt ben, maar ik jaag er naar of ik
het ook grijpen niocht, waartoe ik van
Christus Jezus gegrepen ben.
Wie in die zekerheid des geloofs
mag leven, heeft alles wat hij maar
wensen kan.
Jacob zegt hier: devrijl ik alles heb!
Wie de Heere tot zijn deel heeft,
heeft alles wat nodig is om getroost te
leven en zalig te sterven.
Lezers, bent U al zo rijk? Kunt ge
't zeggen:
Weg wereld, weg schatten.
Gij kunt niet vatten,
Hoe rijk ik in Jezus wel ben.
'k Heb alles verloren,
Maar Jezus verkozen.
Wiens eigen ik ben!
Daar komt het op aan.
IDan hebben wij de verzoening voor
onze zonden.
Dan hebben wij een borg voor onze
noden. Dewijl ik alles heb. Gelukkig
volk, dat aldus spreken mag. Dan zijn
we in de goede en volle zin des Woords
tevreden en... we mogen 't zijn.
Dan hebben wij 't misschien lang zo
rijk naar de wereld niet als Ezau, maar
mogen toch getuigen: dewijl ik alles heb.
Dan lijken wij misschien op de arme,
oude vrouw, die voor haar ontbijt een
droog stuk brood en een glas water had
en uitriep: Hoe? dit alles en ook nog
Christus? O God, wat ben ik onnoe
melijk rijk!
Dirksland.
C. J. Kesting
De landbouw is een der meest afhan
kelijke bedrijven in het maatschappelijke
leven. Hoe is de landbouw niet afhan
kelijk van de weersgesteldheid! Daar
weten onze boeren, speciaal de laatste
twee jaren van mee te spreken. Hoe
zorgelijk is het voor de boeren wanneer
maar dag aan dag en week uit week in
de regenbuien neerplensen. Maar hoe
afhankelijk is de landbouwer ook niet
van de alles overheersende zaak van
vraag en aanbod. Niet de kwaliteit, of
de kostprijs van zijn artikelen bepaalt
de prijs, maar beslissend is hiervoor de
handelsgewassen de zaak of er veel
vraag voor bestaat. Dat ervaren we op
onze eilanden gedurig met de prijzen
van de uien. Neen, de kwaliteit noch
ook de kwantiteit, veel minder nog de
kostprijs van het artikel bepalen de
marktwaarde. En dat hangt van zoveel
factoren af, waarop onze landbouwers
geen invloed kunnen uitoefenen.
Als het buitenland vraagt, als er ge
ëxporteerd kan worden, dan is dat een
gunstige factor. Hoewel dit voor de
prijs ook weer niet alles zegt, immers
het komt er maar op aan tegen welke
prijzen we kuimen exporteren. En daar
in spreekt het buitenland ook geducht
mee. Dat zien we op heden weer met
de vlasprijzen.
Op de buitenlandse vlasmarkt onder
vindt het Hollandse vlas een geduchte
concurrentie van het Russische vlas.
Met als gevolg, dat de prijzen voor het
Hollandse vlas instorten, met al de
kwade gevolgen van dien voor onze ver
bouwers van vlas. Het goedkope Rus
sische vlas weert ons van de buiten
landse markten, speciaal de Ierse en
Schotse markten. Het grote kwantum
en de lage prijzen waartegen het Rus
sische vlaslint op die markten wordt
aangeboden weerhoudt van het kopen
van Nederlands vlaslint. De Ierse en
Schotse spinners voorzien zich van het
veel goedkopere Russische vlaslint.
Naar berichten verluiden zouden de
Ierse en Schotse spiimers hun behoeften
reeds voor 55 procent met Russisch
vlaslint dekken.
Voor onze vlastelers een teleurstel
lend verloop. Het is te hopen, dat maat
regelen getroffen kunnen worden om
deze dumping op de vlasmarkt het
hoofd te bieden.
miljoen) slechts een gebied van ruim
20.000 km2 (Nederland 33.000). Het le
ger wordt al sedert 1948 voortdurend
op oorlogssterkte gehandhaafd. De
toen gevoerde vrijheidsoorlog en de
veldtocht van verleden jaar tegen
Egypte hebben bewezen, dat dit leger
verre superieur is aan die van de Ara^
bische landen.
Jordanië, ten oosten van Israël gele
gen, is bijna 3 maal zo groot als Neder
land, doch grotendeels woestijngebied.
De hoofdstad is Amman. De bevolking
telde vóór 1948 ongeveer een half mil
joen zielen, maar er zijn toen 800.000
Arabische vluchtelingen uit Israël bij
gekomen die zowel sociaal als politiek 'n
enorm probleem vormen. Het kleine
leger van 25.000 man is het beste van
al de Arabische landen, daar het onder
leiding van de Engelse generaal Glubb
Pasja is gevormd. Het land voert een
felle anti-IsraëUsche politiek en is uiter
aard lid van de Arabische Liga. De jon
ge koning Hoessein heeft echter geen
sterke positie, daar zeer veel Jordaniërs
met name de vluchtelingen, hem te pro-
Westers vinden.
Saoedie-Arabië met koning Ibn-Saoed
aan het hoofd wordt hoofdzakelijk ge
vormd door het enorme Arabische woes
tijnschiereiland. De bevolking telt
slechts 8 nailjoen zielen. De hoofdstad is
Ryad. Vanwege de geweldige hoeveelhe
den olie, die liet levert, is dit land van
groot belang voor Amerika en West-
Europa, De opbrengst bedraagt jaarlijks
100 miljoen ton (Rusland met Roemenië
in totaal 80 miljoen) Ibn Saoed wil
graag als leider van de Arabische Liga
optreden, maar heeft een felle concur
rent gevonden is Nasser.
Tenslotte Egypte. Dit land dat slechts
in het Nijldal bewoonbaar is, telt 22
miljoen inwoners. De hoofdstad is
Kaïro. Het leger dat uit 75.000 man
bastaat, is zoals we reeds opmerkten,
ondanks de voortdurende Russische wa-
penhulp, niet opgewassen tegen dat van
Israël, zodat het nog verleden jaar een
smadelijke nederlaag leed. De dictator
Nasser is fel anti-Westers en wil ook
de toon aangeven bij de Arabische lan
den. Ondanks het dodelijk gevaar, waar
in hij zich begeeft, is hij uit balorigheid
pro-Russisch geworden.
Diverse groeperingen
De tien landen van het Midden-Oosten
vormen een gebied van ideologische his-
torische en belangentegenstellingen, zo
als er geen tweede op de wereld bestaat,
Turkije is voor 100% Westers georiën
teerd. Samen met Irak, Perzië en Pakis
tan is het verenigd in het Bagdad-Pact,
waarin ook Engeland en Amerika deel
nemen en dat een defensief verbond wil
zijn tegenover de Sovjet-Unie. Dan zijn
er de landen van de Arabische Liga:
Egypte, Arabië, Jordanië, Libanon, Sy
rië en Irak, die speciaal tegen Israël ge
richt is. Dit laatste vormt weer een
aparte factor in dit gebied. Het staat
alleen en krijgt niet veel hulp van het
Westen, dat bevreesd is, de Araibieren
voor het hoofd te stoten, met name
Amerika. Maar ook de Arabische Liga
kraakt aan alle kanten. Egypte, en
Syrië zijn pro-Russi^ch, terwijl de an
dere vier van Rusland niets moeten
hebben. Deze Liga is alleen effectief als
het tegen Israël gaat.
Men ziet dus, dat dit gebied vanwege
de ideologische en belangentegenstelling
gen, die er heersen, uitermate geschikt
is om gebruikt te worden als operatie
basis voor het communisme. Moskou
ziet hier een prachtig terrein voor pro
paganda en uitbreiding van zijn macht.
De Russische politiek
Het Midden^Oosten speelt dus de
laatste tijd een grote rol in de koude
oorlog tussen Oost en West. Het is een
belangrijk gebied voor de grote mogend
heden. Het vormt de brug tussen AziQ
en Afrika. In beide werelddelen infil
treert het communisme sterk en het zou
dus Rusland veel waard zijn, als het er
satellietstaten kon vormen. Voorts is
het van belang voor de olie; immers het
levert 20% van de gehele wereldproduk-
tie en vooral West-Europa is er afhan
kelijk van. Ook strategisch is het be
langrijk. Daar Amerika er veel vlieg-
bases heeft, kan Rusland er ook wel wat
gebruiken.
Ten voordele van Moskou was of is
de terugtrekking der Engelsen uit
Egypte en de naasting van het Suez-
kanaal, het verdwijnen van de Engelse
invloed uit Jordanië, de kwestie-Cyprua
en het probleem-Israël. Hoe verwarder
de situatie ergens is, des te gunstiger
is dit voor het communisme. Daarom
wordt hier hevig gestookt, het Arabisch
nationalisme aangewakkerd en worden
door wapenleveranties bevriende rege
ringen gesteund.
Oorlogsgevaar
Wat gebeurt er nu eigenlijk momen
teel? Voorzover het te doorzien is, lijkt
het ons toe, dat de zaak zó zit: heel
het Westen en de meeste landen van
het Midden-Oosten duchten gevaar van
Egypte en Syrië als handlangers van
Rusland. Daar deze twee landen gemak
kelijk van de kaart te vegen zijn, vreest
Moskou Westers ingrijpen op de een of
andere manier. Om de wereldopinie te
beïnvloeden, gaat Moskou nu een zenu
wenoorlog beginnen tegen Turkije in de
hoop de spanning zo op te voeren, dat
de Vereen. Naties ingrijpen en de posi
tie van Syrië gered wordt. De hele zaak
is een huichelachtige communistische
propagandastunt, Turkije en Israël kun
nen gemakkelgk Syrië onschadelijk ma
ken, maar dat zal Eisenhower niet toe
staan. En een Russische aanval op Tur
kije betekent, zoals Dulles verklaard
heeft wereldoorlog wat Ohroetssojw niet
zal aandurven, want dat houdt ook de
vernietiging van de Sovjet-t[nie in on
danks alle kunstmanen en raketten. Con
clusie: gevaar voor een wereldconflict
is er naar onze mening zeer beslist niet!
Geeii «vwijfel
inugt!li|k
HAZETFABRIEKEN TE ZEVENBERGEN
Midden-Oosten
De spanning in het Midden-Oosten,
metname aan de Turks-Syrische grens
is de laatste tijd zeer toegenomen.
Syrië beschuldigt Turkije van troe
penconcentraties langs de Syrische
grens, hetgeen zou wijzen op agressieve
bedoelingen. De Russische partijleider
Chroestjov droeg ook het zijne bij om
Turkije zwart te schilderen en dreigde
Turkije van de kaart te zullen vegen.
Volgens de communistische lezing zou
achter dit alles Amerika staan, dat Tur
kije ophitst tot een aanval op Syrië.
Anderzijds voelt Turkije zich bedreigd
door de wapenleveranties van Rusland
en Egypte aan Syrië. Troepenconcen
traties op Turks grondgebied zijn zaken
die Syrië niet aangaan, zo werd van de
Turkse zijde opgemerkt.
Het is zonder meer duidelijk dat deze
gespannen toestand hoogstwaarschijnlijk
is. De vonk behoeft slechts in het kruit
te springen en dan staat het Midden-
Oosten en wellicht spoedig daarna de
hele wereld in lichterlaaie De beschul
digingen en bedreigingen van Rusland
en Syrië zijn immers alleen bedoeld om
de eigen agressieve plannen te verber
gen. Maar als ze eventueel tot een aan
val op Turkije zouden overgaan, dan
zullen de Verenigde Staten niet aarze
len om hun verre bondgenoot te hulp
te komen. En dat zou een conflict op
grote schaal betekenen.
In de Arabische wereld heerst onze
kerheid. Enerzijds wil men Syrië niet
afvallen, anderzijds wil men het ook niet
steunen. Opmerkelijk is daarbij dat Is
raël buiten deze woelingen schijnt te
blijven. Er wordt in stilte een strijd ge
voerd tussen Saoedi-Arabië en Egypte
om de leiding van de Arabische wereld.
Een topconferentie, die j.l. zondag ge
houden zou worden is afgelast.
Inmiddels had Syrië een klacht bij de
Verenigde Naties ingediend. Dinsdag
avond werd de behandeling van deze
klacht drie dagen uitgesteld, om Saoedi-
Arabië in de gelegenheid te stellen, da
bemiddelingspogingen voort te zetten.
Koning Saoed heeft n.l. aan Syrië en
Turkse een bemiddelingsaanbod gedaan
Turkije .heeft dit bevestigd, Syrië ont
kende het. Syrië staat op het standpunt
dat geen bemiddeling nodig is, omdat
er geen geschillen zijn, er is alleen „de
dreiging van een Turkse aanval".
Met Koning Saoed van Saoedie-Arabië
heeft men het voordeel dat deze figuur
in de Arabische wereld algemeen wordt
aanvaard, tervnjl hij ook met het Wes
ten op goede voet staat.
Van Canada was het voorstel geko
men om een internationale politiemacht
(Vervolg pag. 2)
Vrijdag 1 november a.s. zal het veertig jaar geleden zijn, dat de heer P. Doorn-
hein, directeur van het postkantoor te Middelharnis in dienst trad hij de P.T.T.
als telegrafist. Uit Flakkeese ouders geboren, die met hard werken de kost
moesten verdienen, heeft de heer Doornhein, zonder ooit een school voor mid
delbaar onderwijs te hebben bezocht, zich weten op te werken tot directeur
van een post-, telegraaf- en telefoonkantoor. Dit is een prestatie, die bij gele
genheid van dit jubileum wel eens voor het voetlicht mag worden gebracht en
waar vele jongelui een voorbeeld aan kunnen nemen. „Waar een wil is, is een
weg" is altijd het devies van de heer Doornhein geweest en met een groot
doorzettingsvermogen heeft hij zich een mooie positie in het leven weten te
verwerven.
De heer Pieter Doomhein werd 2 sept.
1896 te Middelliarnis geboren. Een jaar
nadien, in 1897, vertrokken zijn ouders
reeds naar Rotterdam. Als jongen door
liep de jonge Doornhein de lagere
school, op 12-jarige leeftijd moest hij
er al op uit om wat te verdienen. Zijn
vader wist hem op de kistenfabriek van
Arnold van den Berg te krijgen. Het
loon was 2 gulden per week, het was
een van de fabrieken, die toen het best
betaalde! Al vroeg zag hij echter in,
dat er weinig toekomst in zat. Hij kon
flink leren en ^ing op 16-jarige leeftijd
naar een avondschool voor algemene
ontwikkeling en talenkennis. Van die
tijd af werd het hard werken en stu
deren. De werktijden waren toen van
's morgens 6 tot 's avonds 6 uur. Iedere
ochtend om 5 uur op, 's avonds om 6
uur thuis en om 7 uur op school. Daar
was dus wel doorzettingsvermogen voor
nodig!
Bij het kisten timmeren had de jon
ge Doornhein het lesboek naast zich om
Engelse, Franse en Duitse woordjes te
leren. De jongens die met hem werkten
dreven er wel eens de spot mee, maar
hij hield vol. En met goed gevolg. Op
10 augustus 1917 deed hij examen en
slaagde als telegrafist. De grondslag
voor een rijksbetrekking was gelegd.
Op 1 november 1917 trad hij te 's
Gravenhage in dienst als tijdelijk tele
grafist. Hij ging verder met studeren
en werd op 1 juni 1919 benoemd tot te
legrafist 2e klas. Na een gehouden vak
examen werd hij met ingang van 1 ju
ni 1924 benoemd tot telegrafist eerste
klas, op het telegraafkantoor te Rot
terdam.
Op 1 januari 1929 (na gehouden exa
men telegraaf radikaal) werd hij be
noemd tot adjunct commies te Rotter
dam. Intussen haalde hij verschillende
brevetten voor telegraaftoestellen, o.a.
Morse, Hughes, Bauda (als manipula-
teur) Bauda (als dirigent) Sounder,
Creed, Teletype, Yost en Siemens snel-
telegraaf.
Opleiding van ambtenaren
In 1929 werd de heer P. Doornhein
aangezocht als docent voor opleiding
van telegraaf-personeel tot het bereiken
van hogere funkties. Van 1929 t.m. 1944
zijn door hem honderden ambtenaren
opgeleid, o.m. het gehele kantoorperso
neel te Middelharnis.
In 1933 deed de heer Doomhein met
goed gevolg ULO-examen, dat hij in de
avonduren had gehaald. De klim op de
maatschappelijke ladder ging nu in snel
tempo.
Van 1934 tot 1936 werd hij gedeta
cheerd op het hoofdbestuur van de
P.T.T. te Den Haag voor reorganisatie
van de telegraaf voorschriften. Bij Ko
ninklijk Besluit van 18 febr. 1946 volg
de een benoeming tot commies bij de
Telegraaf- en Telefoondienst.
JToar de postdienst
Op 1 maart 1948 volgde overplaatsing
naar de postdienst te Rotterdam, waar
bij hij werd aangewezen als beheerder
van het bij-Post-, Telegraaf- en Tele
foonkantoor te Rotterdam-Charlois. In
maart 1949 werd met goed gevolg post-
examen afgelegd. Dit was de grondslag
voor het directeurschap.
In april 1950 werd de heer Doomhein
aangewezen als sous-chef op het expe
ditiebureel afd. vertrek hoofdpostkan
toor te Rotterdam en 1 mei 1951 als
chef afd. geldzaken op het hoofdpost
kantoor te Rotterdam. Zomer 1951 kreeg
hij de vuurproef als pi. verv. post
directeur te Maassluis.
Weer terug op Flakkee
In 1896 te Middelharnis geboren
kwam hij daar na ruim 50 jaar weer
terug, maar als directeur van het Post-,
Telegraaf- en Telefoonkantoor. Onder
het beheer van de funktionaris behoren
ook alle hulpkantoren, poststations en
agentschappen op het eiland Goeree
Overflakkee. Op 1 jan. 1955 is het P.T.T.
kantoor te Middelharnis van vijfde op
vierde klas kantoor gekomen, waarmee
de functionaris promoveerde. Dit is de
hoogste rang, die de jubilaris kon be
reiken.
Bijzonderheden
Als bijzonderheden uit de loopbaan
van de heer Doornhein kan worden ge
meld, dat toen in 1939 de mobilisatie
uitbrak hij werd toegevoegd bij de mi
litaire censuur, die te Rotterdam op het
telegraafkantoor zetelde. Dit was een
vertrouwenspositie.
De watersnoodramp 1953 op Flakkee
is ook door hem meegemaakt, waarbij
veel organisatietalent te pas kwam.
Toen zondagmorgen 1 febr. 1953 be
kend werd, dat er 's avonds 12 m
water zou komen, werden direkt maat
regelen getroffen, om alles wat van het
kantoor draagbaar was, naar de archief
zolder te brengen. Hierdoor is bijna al
les gered. De woning van de directeur,
die zeer hoog is gelegen, was toen een
toevluchtsoord voor de omwonenden.
Tot dinsdag 3 febr. zat men door het
water opgesloten; met een rubberboot
van de marine werden de bewoners
naar de Voorstraat op het droge ge
bracht. De directeur nam toen een ruim
een ton aan geld mee, wat werd gebor
gen in een safe bij de Rott. Bank.
Direct werden maatregelen getroffen
om de P.T.T. dienst zo goed mogelijk te
laten funktioneren. Er werd een kan
toor gehuurd van de fa. Kolff aan de
Voorstraat te Middelharnis, waar wel
onder bijzonder moeilijke omstandighe
den moest gewerkt. In het rampboek
„Gebroken Dijken" blz. 75 is een en
ander over deze moeilijkheden geschre
ven.
Verder deed zich voorjaar 1956 ern
stige stagnatie voor bij het postvervoer
wegens ijsgang. Alles werd toen klaar
gemaakt, om vervoer door de lucht te
laten plaats hebben. Door invallende
dooi is hier toen van afgezien.
Receptie
De jubilaris zal vrijdagmorgen 1 no
vember a.s. in zijn woning door de di
rectie van het postdistrict worden ge
huldigd. Des middags van 3 tot 5 uur
zal er receptie zijn in Hotel Meijer te
Middelharnis. Wij zijn overtuigd dat het
de heer en mevr. Doornhein die dag ze
ker niet aan belangstelling zal ontbre
ken.
Wijnkooperij sedert 1 768
Telefoon 2012 Voorstraat 36
MIDDELHARNIS
