(§ouden huwelijkóleeót te €)oltgenóplaat jlliii";'""''wiili Geroepen *olen in veneden en neaen Gemeenteraad Melissant behandelde gem.-begroting 1957 %SSEN 298 Jaargang Vrijdag 4 januari 1957 No. 2561 Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschipt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond MEDITATIE Geen algemene beschouwingen, maar wel kritiek op verschÜlende zaken iiiiiiiiiiiiHi nieuw vervolgverhaal „DE VROUW VAN BERTUS LAANVELD" KAPPERS- DO KTERS- SLAGERS WINKEL - fa,tlvMBZELiZn. PEINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS Redactie en Advertenties uitsluitend Telefoon K 1870—2629 Na 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930 ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. Bij contract speciaal tarief. 2. Polen heeft in de Tweede Wereldoor- )g ontzettend g-eleden. Twee grootmach- en hebben hun woede aan dit volk ge- oeld. Het aantal doden in deze 6 jaren edroeg in totaal ongeveer 6 miljoen, rwijl het land 600.000 invaliden telt! Vrijheid heeft het praotisch nooit ge- end, want gedurende de tijd, dat het nafhankelijk was, heerste er een soort ictatuur der grootgrondbezitters. De loem der natie is uitgemoord. Behalve an de concentratiekampen denke men ok aan het drama van Katyn. In april 943 meldde de Duitse radio, dat men in et woud bij dit plaatsje (dicht bij Smo- snsk in Rusland) het massagraf gevon den had van duizenden Poolse officieren, gie daar vermoord waren. De Duitsers #ezen de Russen als de schuldigen aan en hoewel dit nimmer volledig is opge helderd, staat voor iedereen vast, dat ze op dit punt de waarheid hebben gespro ken. De Poolse generaal Anders, die in de oorlog bevelhebber was van de Poolse lallieerde troepen in Italië, schreef arover in zijn ontroerend boek ,,Ben iger in ballingschap", dat in september 139 duizenden Poolse officieren door de vjets krijgsgevangen waren gemaakt dat deze vrijwel allen 14.700 in ge- l door de Russen bij Katijn om het ;ven zijn gebracht, hetgeen natuurlijk lor Stalin steeds is ontkend, maar ook lor Churchill blijkens zijn uitlatingen de „Memoires" wel degelijk werd ge- tofd. Toen de Duitsers in juni il941 Rusland 'ISnnnenvielen, waren de Polen plotseling hun bondsgenoten geworden. Generaal Anders werd met anderen uit de gevan genis gehaald en er werd een Pools leger gevormd, dat later Rusland kon verlaten en in Italië, Noorwegen, Frankrijk en Nederland gevochten heeft. De soldaten dit leger, dat 250.000 man telde, den na 1945 niet naar huis terug, it werd ontbonden, maar slechts een lin aantal wenste naar Polen te gaan. rest verkoos de ballingschap. len tweede schanddaad van de Rus- in de laatste oorlog speelde zich af [augustus en september 1944. Tijdens terugtocht van de Duitsers uit Rus land waren de Russen tot bij Warschau genaderd. De Polen, menende hen met ^m ondergrondse troepen te kunnen hel- l|)^ door in de hoofdstad tegen de wan- [hopig vechtende Duitsers in opstand te komen, begonnen onder hun generaal iBor de strijd. Ze waren door de Russen l^^rtoe aangestookt, doch deze lieten ■\sisa. opzettelijk in de steek. Ze hebben toen deze helden van Warschau 63 dagen alleen laten vechten tegen de Hitler-troepen. De stad werd een puin hoop en de wraak der Duitsers was vre- selijk Een kwart der bevolking (250.000) werd gedood of gewond. Voor de poorten ;van de stad staande, lieten de Russen ■koelbloedig de Duitsers en de Polen el kaar vermoorden! Wat een mentaliteit! Is het wonder, dat de grote meerder heid van het Poolse volk een dodelijke haat koestert tegen het Russische com munisme? En na 1945 bleef het in de greep van Moskou, dat dit volk op vre selijke wijze terroriseerde. Door de gren zenloze laksheid der Amerikanen Roosevelt had veel te veel vertrouwen 'in Stalin werd Polen overgeleverd aan het communisme. De Russen behielden hun in 1939 geannexeerde Poolse gebie den in het oosten en zeer geraffineerd gaf Stalin aan Polen compensatie in het westen. Het kreeg grote stukken van Oost-Duitsland erbij. Het nieuwe Polen daar kwam het op neer werd een paar honderd kUometer naar het westen Lye^choven. Daardoor konden de Sovjets foolft-zoveel te groter deel van Duitsland als Oostzone inpalmen en kwamen ze tot aan de Elbe, zodat ze nu slechts 300 km van onze oostgrens afzitten. Chur chill en Truman hebben dat alles in Potsdam goedgekeurd. Regeren is voor uitzien! En nu zitten we met de erfenis. Het Polen van na 1945 is kleiner dan het; oude: ongeveer 80% en telt 25 miljoen inwoners. Er hadden grote volksverhuizingen plaats. Veel Polen verhuisden uit het Russische deel naar het westen, terwijl 6 miljoen Duitsers eveneens uit de door Polen bezette stre ken, zoals oost- en west Pruisen, Polen ^Iplezië naar het westen trokken. In Safegebied trokken toen Polen bmnen en ZO'^Ün nu vroegere bekende Duitse ste als Danzig, Breslau, Stettin en (Pools: Poznan) binnen de Poolse eden komen te liggen. De hele zaak laar dus door de Russen overhoop poid. de oorlog heeft Polen tegen de me- yan het overgrote deel der bevol- in steeds communistische regering d, in de rug gesteund door de Rus- ■e tanks, zonder welke ze al lang weggevaagd. President werd de ^^■"unist Bierut en premier Cyrankie- f^B» die dat nu weer is. De bekende Ika, leider der conununistische kwam ook in 1945 in de regering omdat hij naar Stalin's mening te inaal (Tioistisch) dacht, verhuisde 1948 naar de gevangenis, waar hij ieer slecht had, zodat hij nu nazijn roptreden (in verband met de des- isatie) hartpatiënt is. m oenchten, die ons uit Polen berei- ■e^ spreken duidelijke taal. Het rom- S^^^^u ^^'S- "^1 "^e Russen '^_pn het communisme af en men staat Ol^y^Pathiek tegenover Hongarije, inil l^et voorbeeld van dit .JnrS» ^.f^®"^' "laar wetende, dat het ^\M^ "^«t helpt, is men er voor- Xt^5*^''' "^«ïi intervieuw van de re- aacieur van „Elzevier", de bekende „En 3ezu% van daar voortgaande, zag een mens in het tolhuis, ge naamd Mattheus, en zeide tot hem: Volg Mij! En hij opstaande, volgde Hem." (Matth. 9 9) Het eerste wat ons bij deze geschie denis opvalt is, dat deze roeping van Mattheus zo onwaarschijnlijk lijkt. De Heere Jezus was immers al verschelde^ ne malen in Kapernaüm geweest, zon der dat Hij tot Mattheus, of Mattheus tot Hem was uitgegaan. Bovendien zou den we het juist nu helemaal niet ver wacht hebben, omdat we uitdrukkelijk lezen, dat Jezus met andere dingen be zocht was. Hij was immers „voorbij gaand?" Ach neen, ook niet omdat deze man zo'n bijzonder goed of gelovig per soon was. Integendeel! Hij behoorde tot de ver achte en vermeden klasse der tollena ren. We komen hier al aanstonds in aan raking met de vrije gunst, die eeuwig God bewoog. Deze tollenaar oefende een beroep uit, dat hem geheel in de netten der gie righeid dreigde te verstikken. Hij zat immers in het tolhuis niet om te beta len, maar om te ontvangen. Het is zo gevaarlijk om telkens het vermogen te zien aanwassen. Want het geld heeft ons zo gauw in zijn greep. Het is dan ook duidelijk, dat deze man er uit zich zelf niet over gedacht zou hebben om de Heere Jezus te gaan volgen. Hij had er geen behoefte aan. Hij had er ook geen gelegenheid toe. De discipelen hadden! hem heus niet zon der meer geaccepteerd in hun kring. Daar is dan ook geen enkele bede van hem tot de Heere uitgegaan. Nochtans vragt de Heere naar hem! Zou de Heere Jezus dan niet geweten hebben met wat voor een mens Hij hier te doen had? Ja natuurlijk, lezers. Hem zijn immers alle dingen van eeuwigheid bekend? Dat blijkt ook wel duidelijk uit wat ons hier staat beschreven. „Hij zag zen mens, genaamd Mattheus." Hij zag al het kwaad, dat in die mens was gevonden en nog werd gevonden. Maar Hij zag ook, wat deze man in het Koninkrijk Gods zal kunnen zijn. Hij zag met welke gaven hij bedeeld was. Zijn geschiktheid voor de heilige arbeid als evangelieschrijver. Bovenal zag Hij in hem de uitverko rene van voor de grondlegging der we reld. Zijn vrijgekochte. Zijn discipel. Dat Hij de „mens" Mattheus riep is al verwonderlijk. Want zegt de dichter niet: Wat is de mens, wat is in hem te prijzen? Maar hier wordt zelfs de „tol lenaar" Mattheus geroepen. Hij roept journalist Lunshof, met premier Cyran- kiewicz, zei de laatste, dat er thans veel meer vrijheid heerst in Polen dan ooit tevoren. De grootste moeilijkheden lig gen volgens hem op economisch gebied (duidelijke erkenning, dat de communis tische economie tot een chaos voert!). Gaarne wil hij hulp van het Westen op dit gebied aanvaarden en hij meent, dat de Russen dat zullen tolereren. Vooral de steenkolenproduktie is in de war. Hij gelooft niet, dat de Hongaarse tragedie zich in Polen zal herhalen. De huidige regering duldt geen enkele contrarevolu tie, noch tegen het communistisch sy steem, noch tegen de nieuwe vrijheid! Polen maakt een zware crisis door, maar de regering hoopt die te overwin nen. Over Rusland zei hij, dat de leidslieden daar geen terugkeer naar het Stalinisme wensen en dat zij grote moeilijkheden hebben, die wij niet moeten overschatten Maar zowel Cyrankiewicz als de meer radicale vice-premier Novak hielden vol dat Polen geen Hongarije zal worden. De tijd zal het leren. Uit alles blijkt, dat Oost-Europa een kruitvat is en dat het vroeg of laat daar tot een uitbarsting moet komen. Het communisme heeft de volkswelvaart vernietigd, desorganisatie en inflatie en honger gebracht. Er is van alles tekort: brood, vlees, kleren, kolen enz. De t.b.c. grijpt om zich heen. Er is schrijnende ellende en armoede. En Gomulka zit aan Moskou vast. Zonder Moskou is Polen's westgrens bij de Oder-Neisse verloren. En vele prominente Poolse conununisten zijn nog steeds pro-Russisch. Maar het volk hoopt op een uitweg, al weet f het niet uit welke richting die komen zal. In elk geval niet uit het Westen! Dat kan alleen opruien door de radiozender ,,De stem van Amerika", maar doet verder niets dan kletSen in de Verenigde Naties! En daarom mogen wij wel diep bewogen zijn met de volken achter het IJzeren Gordijn, die graag vrij willen zijn evenals wij, die graag brood en kle ren willen hebben als wij en die met wat minder ook nog blij zijn. Wij hier in Nederland, die van de wieg tot het graf gewatteerd liggen in allerlei verzekerin gen, met sociale voorzieningen, die in de hoogconjunctuur betaalbaar zijn, maar ons straks de nek zullen breken, wij kunnen ons er hier geen voorstel ling van maken, onder welke omstandig heden men daarginds moet leven. Zolang het satanische communisme in Oost- Europa de macht heeft, is er geen da geraad voor deze volken. En wij weten niet, wat de toekomst brengen zal. De wereldsituatie is zodanig, dat daaruit van alles geboren kan worden. Maar God heeft de leiding. Waarheen Hij stuurt, is ons onbekend. Doch ons gebed moge opstijgen tot Zijn troon, dat Hij aan de wereld vrede schenke. hem, om in Zijn persoonlijke nabijheid te verblijven. Wat ging dat werk van de Heere Je zus toch eenvoudig. Hij zeide: volg Mij! En, hij volgde Hem! Een paar korte woorden, meer niet! Het koninkrijk der hemelen is dan ook niet in woorden gelegen, maar in kracht En het woord van Christus is krachtig, want het is Goddelijk! Het is dan ook niet te verwonderen, dat we direct daarop lezen: „En hij opstaande volgde Hem." Dat volgen is een totaal volgen geweest. In het oorspronkelijke woord, dat hier gebruikt wordt, zit dan ook de ge dachte van: voortdurend volgenl Niet alleen als het goed gaat, maar ook als de weg atbuigt naar de diepte. Wat een grote uitwerking heeft dit roepen en volgen gehad op anderen. We lezen immers, dat vele tollenaren Hem gevolgd zijn. Ze hebben moed geschept uit de behoudenis van Mattheus. En hij zelf heeft natuurlijk volop met hen gesproken over het grote wonder dat in zijn leven geschied was. Komt luistert toe gij Godsgezinden, gij die de Heer' van harte vreest. Hoort, wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn geest. 'k Sloeg heilbegerig 't oog naar boven, ik riep de Heer' ootmoedig aan. De Heer' verhoorde mij in 't lijden en deed mij in de ruimte gaan. Lezers, in deze roeping van Mattheus vinden wij de roeping van al Gods volk terug. Van nature zitten we evenals hij in het tolhuis. Dat zitten duidt aan, dat we er erg op ons gemak zijn. We voelen ons er thuis. Daar is geen macht ter wereld, die ons tot opstaan bewegen kan. We willen dat niet en we kunnen dat niet, omdat we van nature a.h.w. aan de zonde gekluisterd zijn. We gaan op in de dingen der wereld en voor hoevelen is „geld verdienen" niet het enigste geworden waarvoor zij leven. De enigste weg om hiervan verlost te worden is, dat de Heere Jezus zich tot ons wendt. Dat Hij ons roept om op te staan uit het gestoelte der spotters. En, Gode zij dank, dat kan Hij en dat wil Hij. Daartoe is Hij immers gekomen, n.l. om zondaren te zoeken en zalig te maken. ledere bekering is een wonder van genade. Een wonder, omdat er zoveel weerstand te overwinnen is en ook zo veel vijandschap. Evenals bij Matheus, moeten we ons altijd weer verbazen, wanneer er iemand zomaar uit de wereld gegrepen wordt. Iemand, die zelf helemaal nooit naar God gevraagd heeft en plotseling op zijn levensweg wordt staande ge houden. Is uw weg soms zo geweest? Wat zult ge de weg van Mattheus dan goed ver staan. Jezus kent ons! Hij weet onze naam. Ons karakter. Hij kent onze zon den en gebreken. Onze verborgen af dwalingen. Als wij onszelf bezien, dan kan er al leen maar verwondering zijn. Heere, hoe komt het toch dat U mij wil heb ben. Dat U mij kunt gebruiken. Is er misschien wel eens heimelijk het verlangen in uw ziel geweest: Ach dat de ere nu eens dat woord tot mij wilde spreken: Sta op en volg mij! Bunyan schrijft ervan: Ik kon zel den iemand, die door Christus geroepen was, ontmoeten of de wens kwam in mij op: „Gave God, dat ik als Petrus of Johannes ware geboren. Of ook als degene, die het nu vertellen mag. En dan werd ik bedroefd, omdat ik moest denken: De Heere zal mij wel niet wil len hebben. O, wat wordt het dan een wonder, wanneer het blijkt, dat dit wel zo is. Dat Hij ook tot ons wil komen met het: Sta op en volg Mij! Wie zo geroepen wordt, kan niet meer weigeren. Dan wordt het evenals bij Mattheus. „En terstond opstaande, volg de hij Hem." Is het daartoe al gekomen in uw Ie- Op 5 januari van het jaar 1907 werd door de ambtenaar van de burgerlijke stand, burgemeester van Putten, op het raadhuis te Ooltgensplaat het huwelijk voltrokken van de heer Martinus van der Vliet en mej. Flora Troost. Die dag begon men aan een nieuwe toekomst. Er vormde zich een nieuw gezin en in derdaad is het een gezin geworden dat er wezen mag. Uit het huwelijk werden in de loop der jaren 11 kinderen gebo ren: 10 jongens en 1 meisje. Geen sterfgevallen deden zich voor onder de kinderen wat vroeger wel ve le malen het geval was. Van het 11-tal zijn er 10 gehuwd. Het echtpaar van der VUet is opa en oma over 33 klein kinderen en 4 achterkleinkinderen. Op "een vraag wat dhr. van der Vliet zoal heeft gedaan vertelde hij ons, dat hij na enkele jaren van schoolgaan tot zijn 11de jaar koewachter is geweest en daarna 11 jaar op de kwekerij heeft gewerkt. Men kan ook zeggen in het l:)0s dat Ooltgensplaat vroeger rijk was. (Is het soms daarom dat van der Vliet zo goed bomen kan snoeien?). In 1907 ging hij naar de gemeente en,- kreeg dfear op 1 januari 1915 zijn vaste aanstelling. Hij verzorgde in het dorp de straten en wegen. In mei 1928 ging dhr. van der Vliet naar de Prov. Waterstaat als kan tonnier en kreeg hiervan in april 1950 eervol ontslag wegens zijn pensioen ge rechtigde leeftijd. Zijn zoon P. v. d. Vliet volgde hem op, terwijl dhr. van der Vliet zelf in 1907 zijn vader C. v. d. Vliet opvolgde. Ruim een eeuw heeft de familie van der Vliet aan de wegen ge werkt. Nog meerdere zoons hebben het werk van hun vader gekozen. Van rust weet de bruidegom weinig af. Hij vult zijn tijd met tuinieren en in het laatste bietenseizoen is hij weger geweest op de fairbank aan de Veen- weg. Hij is voorts bestuurslid van de Varkemsbond „De Voorzorg" (vijftig jaar geleden heeft hij die helpen oprichten) 'en is van de Kolenbond „Algemeen Be lang" 20 jaar mede bestuurder geweest. Het verhaal van onze zegsman komt pas op dreef al^hij gaat vertellen zijn belevenissen gedurende de periode (van 1925 tot 1950) dat hij buitengewoon ge meenteveldwachter is geweest. Vroeger noemde de inwoners dat een stille poli tie, want men vertoonde zich niet in een statig uniform. In 1925 maakte hij een opsporing mee die de gehele bevolking in opschudding bracht en dan niet te vergeten de diver se onlusten die vroeger op feestdagen plaats hadden). Wij hebben altijd horen vertellen dat van der Vliet goed zijn mannetje kon staan en wie eenmaal in Het echtpaar M. v. d. Vliet en F. Troost te Ooltgevj^plaat die zaterdag hun gou den huwelijksfeest mogen herdenken. zijn handen zat er niet meer van tus senuit kon komen. Wat wij over de bruid kunnen schrij ven kan korter zijn. Zij stond voor haar gezin en heeft dat in voor- en tegen spoed geleid zoals het behoort. Hier past alleen de grootste hulde die er is voor een moeder die 11 kinderen weet groot te brengen. In de oorlogsevacuatie verhuisde men naar Middelhamis en tijdens de ramp dagen: was men eerst te Twello onderge bracht, maar later ging dhr. v. d. Vliet naar Rotterdam waar ook zijn vrouw aanvankelijk ziek was opgenomen. Van het gezin werd in de' oorlog zoon Jaap naar Duitsland getransporteerd en keer de daar ziek -terug. Na de oorlog zijn 3 zoons: Willem, Jaap en Daan naar In- dië geweest in militaire dienst. Dat zijn zo de gebeurtenissen die het gezin heeft meegemaakt. Een voorrecht is, dat man en vrouw, die resp. 71 en 73 jaar zijn, nog een goede gezondheid genieten. Op hun feestdag zaterdag 5 januari zal het hun wel niet aanbelangstelling ontbreken in hun woning P. Biggestraat 22 en in het Vereen, gebouw „'t Centrum" waar ge legenhei-d is voor gelukwensen, waaraan wij de onze gaarne toevoegen. venl? Dan zijt ge aangeraakt door de Heere zelf, want alleen Zijn roeping is onwederstandelijk. Dan is het geen opwelling van het ogenblik, maar een voortdurend vol gen, ten einde toe. En wie dat mag doen, wordt zalig. Gods Woord zegt het. Mattheus volgde Hem. Hij ontving Hem in zijn huis. Hij nodigde anderen uit en sprak met hen over de Heere. Hij besteedde voortaan zijn leven in Zijn dienst. Dat waren de vruchten der roeping. Zijn die vruchten ook bij u al te zien? Broeders benaarstigt u om uw roeping en verkiezing vast te maken, want dat doende zult ge nimmermeer struikelen. Die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd en die Hij gerecht vaardigd heeft, deze heeft Hij ook ver heerlijkt. Zo wordt Gods kerk van stap tot stap geleid door de grote Koning, die Zijn kerk bij de verkregen verlos sing beschut en bewaart. Dirksland. C. J. Kesting. Donderdagavond 27 dec, vergaderde ook de gemeenteraad van Melissant. Burgemeester van Heijst presideerde. Behalve de „normale" agendapunten had men ook de begroting voor 1957 te behandelen. Hetgeen uiteraard de ge legenheid bood om allerlei naar voren te brengen van dorp en streek. Een be grotingscommissie had het jaar stuk bestudeerd en van enige opmerkingen voorzien, die de nodige wederwoorden van de voorzitter te voorschijn brach ten. Een zeer netelig punt kreeg men aan het begin van de vergadering: het herstel van een gemeentewoning had veel meer gekost dan de raad er voor uittrok en zonder dat die tevoren op de hoogte was gebracht, zodat men nu voor het voldongen feit van die hoger uitgaaf kwam te staan, dat deed een min of meer scherpe afkeuring aan het adres van de techn. dienst oproepen. En dan waren er nog verzoeken van de Vereniging van Plakkeese Brandweer commandanten om imiformen voor de plaatselijke commandanten die discussie en weerstanden opriepen. Aan het houden van algemene beschouwin gen bleek overigens geen der raadsleden behoefte te hebben. Vermeldenswaard is zeker ook hetgeen gezegd werd over het zwemmen op het Sas van Dirksland en de belangstelling uit Melissant daarvoor. De ingekomen stukken betroffen o.a. het raadsbesluit tot vaststelling van een verordening op de heffing van een straatbelasting, bij koninkUjk besluit, goedgekeurd tot 1 januari 1961; De gemeentebegroting voor het dienst jaar 1956, zomede de Ie tot en met de 5e wijziging dier begroting, goedgekeurd door gedeputeerde staten. de begroting 1956 ven de vereniing Streekmuseum Goeree en Overflakkee; (Melissant draagt met 5 et. per inwoner bij). een rapport van het Verificatiebureau betreffende de controle van de admini stratie van het woningbedrijf; Dan behandelde men rekening 1955 en begroting 1957 van de Schoolartsen- dienst. Deze gaf geen aanleiding tot het maken van op- of aanmerkingen, zodat b en w voorstelden ermede akkoord te gaan, hetwelk geschiedde. De grond waarop de Nieuweweg des tijds is aangelegd, is eigendom van de erven Brinkhorst-Zaaijer. De gemeente heeft op die grond het eeuwigdurende recht van erfpacht. De erfpachtscanon bedraagt 35.16 per jaar. De eigenaren hebben aangeboden de blote eigendom aan de gemeente te ver kopen. Na enige onderhandelingen is de koopprijs bepaald op 900.B en w stelden voor op de aanbieding in te gaan en een bedrag van 900.vermeer derd met de transportkosten, beschik baar te stellen. Ook dit werd zonder stemming aan genomen. Duurder verbetering In de vergadering van 12 juli 1956 werd een bedrag van 950.beschik baar gesteld voor het aanbrengen van diverse verbeteringen aan de woning bewoond door de heer A. Goedhart. De kosten blijken uiteindelijk te heb ben bedragen 4955. De oorzaken van de overschrijding van het toegestane crediet zijn door de gemeentearchitect vermeld in en rapport. B en-w stelden voor: a. het toegestane crediet te verhoggn van 950.tot 4955.(te splitsen in 2034.wegens aangebrachte ver betering en 2922.wegens gewoon onderhoud) b. de huurprijs met ingang van 1 dec. 1956 voor de tijd van 13 jaren te ver hogen tot een bedrag van 9.52 per week. De voorzitter noemde dit de grote schrik uit het leven van b en w". ,,Van de raad ook!" schrok de heer van der 'Vliet mee. De voorz. vond, dat men het wel had kunnen voorzien. Wat had men ook voor 900 gld. ge had?" vroeg de heer van der Spaan. „Die had machtiging van b en w" herinnerde de voorzitter, die in zover gerust stelde, dat men er nu een goede woning voor heeft en hij las dan uit het rapport van de T.D. hoe slecht men de woning bevonden had, met doorslaande muren, rottende balken, slecht plafond, ondeugdelijke schoorsteen. Had men daarin niet voorzien dan zou ook dat wat men besloot te verbeteren in enige maanden weer aangetast zijn. De heren van der Spaan en Van der Vliet bleken het maar een betreurens waardig geval te vinden. WAZETFAMISJCiM Ti ZIVINMJIACM In dit nummer beginnen we met ons door HERMAN NOORMAN We krijgen eerst de geschiedenis van Bertus, van zijn schooltijd af, een jon gen, die weet wat hij wil. Hij past best op, maar van godsdienst moet hij niets hebben. Als hij opgroeit komt er een vrouw in het spel die vrouw is eigen lijk de hoofdfiguur.... Maar dat ver tellen we nu niet allemaal, want dan is de aardigheid er af. We doen ons best steeds spannende vervolgverhalen voor onze lezerskring te brengen, we hopen daar nu ook weer in te zijn geslaagd. Het is een verhaal met een goede, christelijke moraal. lOok keurde men het af, dat het werk nu „in regie" js uitgevoerd en men nam aan, dat het ook daardoor veel duurder is geworden. De voorzitter deelde mede dat b en w nu voorzichtig zijn geworden met herstel van het huis van Ruissen. De heer Keizer vond, dat men op zo'n manier de raad niet meer nodig heeft. De voorzitter zei het ook niet te kun nen verdedigen. De bewoner heeft er ook nog aan bekostigd en er is geen luxe van gemaakt. En dan praatte men nog enige tijd druk over dit merkwaardige geval. „Kunnen we het niet na laten gaan door een deskundige?" vroeg de heer Vogelaar. ,,Dan kost het nog duizend gulden!" vreesde de heer Keizer. „Laat het ons een les zijn!" trok de heer van Rossum een konklusie. (Vervolg pag. 2)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1957 | | pagina 1