(§ouden huwelijkóleeót te €)oltgenóplaat
jlliii";'""''wiili
Geroepen
*olen in veneden
en neaen
Gemeenteraad Melissant
behandelde gem.-begroting 1957
%SSEN
298 Jaargang
Vrijdag 4 januari 1957
No. 2561
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschipt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
MEDITATIE
Geen algemene beschouwingen, maar wel kritiek
op verschÜlende zaken
iiiiiiiiiiiiHi
nieuw vervolgverhaal
„DE VROUW VAN
BERTUS LAANVELD"
KAPPERS-
DO KTERS-
SLAGERS
WINKEL -
fa,tlvMBZELiZn.
PEINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en Advertenties uitsluitend Telefoon K 1870—2629
Na 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930
ABONNEMENTSPRIJS 1.90 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
2.
Polen heeft in de Tweede Wereldoor-
)g ontzettend g-eleden. Twee grootmach-
en hebben hun woede aan dit volk ge-
oeld. Het aantal doden in deze 6 jaren
edroeg in totaal ongeveer 6 miljoen,
rwijl het land 600.000 invaliden telt!
Vrijheid heeft het praotisch nooit ge-
end, want gedurende de tijd, dat het
nafhankelijk was, heerste er een soort
ictatuur der grootgrondbezitters. De
loem der natie is uitgemoord. Behalve
an de concentratiekampen denke men
ok aan het drama van Katyn. In april
943 meldde de Duitse radio, dat men in
et woud bij dit plaatsje (dicht bij Smo-
snsk in Rusland) het massagraf gevon
den had van duizenden Poolse officieren,
gie daar vermoord waren. De Duitsers
#ezen de Russen als de schuldigen aan
en hoewel dit nimmer volledig is opge
helderd, staat voor iedereen vast, dat ze
op dit punt de waarheid hebben gespro
ken. De Poolse generaal Anders, die in
de oorlog bevelhebber was van de Poolse
lallieerde troepen in Italië, schreef
arover in zijn ontroerend boek ,,Ben
iger in ballingschap", dat in september
139 duizenden Poolse officieren door de
vjets krijgsgevangen waren gemaakt
dat deze vrijwel allen 14.700 in ge-
l door de Russen bij Katijn om het
;ven zijn gebracht, hetgeen natuurlijk
lor Stalin steeds is ontkend, maar ook
lor Churchill blijkens zijn uitlatingen
de „Memoires" wel degelijk werd ge-
tofd.
Toen de Duitsers in juni il941 Rusland
'ISnnnenvielen, waren de Polen plotseling
hun bondsgenoten geworden. Generaal
Anders werd met anderen uit de gevan
genis gehaald en er werd een Pools leger
gevormd, dat later Rusland kon verlaten
en in Italië, Noorwegen, Frankrijk en
Nederland gevochten heeft. De soldaten
dit leger, dat 250.000 man telde,
den na 1945 niet naar huis terug,
it werd ontbonden, maar slechts een
lin aantal wenste naar Polen te gaan.
rest verkoos de ballingschap.
len tweede schanddaad van de Rus-
in de laatste oorlog speelde zich af
[augustus en september 1944. Tijdens
terugtocht van de Duitsers uit Rus
land waren de Russen tot bij Warschau
genaderd. De Polen, menende hen met
^m ondergrondse troepen te kunnen hel-
l|)^ door in de hoofdstad tegen de wan-
[hopig vechtende Duitsers in opstand te
komen, begonnen onder hun generaal
iBor de strijd. Ze waren door de Russen
l^^rtoe aangestookt, doch deze lieten
■\sisa. opzettelijk in de steek. Ze hebben
toen deze helden van Warschau 63
dagen alleen laten vechten tegen de
Hitler-troepen. De stad werd een puin
hoop en de wraak der Duitsers was vre-
selijk Een kwart der bevolking (250.000)
werd gedood of gewond. Voor de poorten
;van de stad staande, lieten de Russen
■koelbloedig de Duitsers en de Polen el
kaar vermoorden! Wat een mentaliteit!
Is het wonder, dat de grote meerder
heid van het Poolse volk een dodelijke
haat koestert tegen het Russische com
munisme? En na 1945 bleef het in de
greep van Moskou, dat dit volk op vre
selijke wijze terroriseerde. Door de gren
zenloze laksheid der Amerikanen
Roosevelt had veel te veel vertrouwen
'in Stalin werd Polen overgeleverd aan
het communisme. De Russen behielden
hun in 1939 geannexeerde Poolse gebie
den in het oosten en zeer geraffineerd
gaf Stalin aan Polen compensatie in het
westen. Het kreeg grote stukken van
Oost-Duitsland erbij. Het nieuwe Polen
daar kwam het op neer werd een
paar honderd kUometer naar het westen
Lye^choven. Daardoor konden de Sovjets
foolft-zoveel te groter deel van Duitsland
als Oostzone inpalmen en kwamen ze
tot aan de Elbe, zodat ze nu slechts 300
km van onze oostgrens afzitten. Chur
chill en Truman hebben dat alles in
Potsdam goedgekeurd. Regeren is voor
uitzien! En nu zitten we met de erfenis.
Het Polen van na 1945 is kleiner dan
het; oude: ongeveer 80% en telt 25
miljoen inwoners. Er hadden grote
volksverhuizingen plaats. Veel Polen
verhuisden uit het Russische deel naar
het westen, terwijl 6 miljoen Duitsers
eveneens uit de door Polen bezette stre
ken, zoals oost- en west Pruisen, Polen
^Iplezië naar het westen trokken. In
Safegebied trokken toen Polen bmnen en
ZO'^Ün nu vroegere bekende Duitse ste
als Danzig, Breslau, Stettin en
(Pools: Poznan) binnen de Poolse
eden komen te liggen. De hele zaak
laar dus door de Russen overhoop
poid.
de oorlog heeft Polen tegen de me-
yan het overgrote deel der bevol-
in steeds communistische regering
d, in de rug gesteund door de Rus-
■e tanks, zonder welke ze al lang
weggevaagd. President werd de
^^■"unist Bierut en premier Cyrankie-
f^B» die dat nu weer is. De bekende
Ika, leider der conununistische
kwam ook in 1945 in de regering
omdat hij naar Stalin's mening te
inaal (Tioistisch) dacht, verhuisde
1948 naar de gevangenis, waar hij
ieer slecht had, zodat hij nu nazijn
roptreden (in verband met de des-
isatie) hartpatiënt is.
m oenchten, die ons uit Polen berei-
■e^ spreken duidelijke taal. Het rom-
S^^^^u ^^'S- "^1 "^e Russen
'^_pn het communisme af en men staat
Ol^y^Pathiek tegenover Hongarije,
inil l^et voorbeeld van dit
.JnrS» ^.f^®"^' "laar wetende, dat het
^\M^ "^«t helpt, is men er voor-
Xt^5*^''' "^«ïi intervieuw van de re-
aacieur van „Elzevier", de bekende
„En 3ezu% van daar voortgaande,
zag een mens in het tolhuis, ge
naamd Mattheus, en zeide tot
hem: Volg Mij! En hij opstaande,
volgde Hem."
(Matth. 9 9)
Het eerste wat ons bij deze geschie
denis opvalt is, dat deze roeping van
Mattheus zo onwaarschijnlijk lijkt. De
Heere Jezus was immers al verschelde^
ne malen in Kapernaüm geweest, zon
der dat Hij tot Mattheus, of Mattheus
tot Hem was uitgegaan. Bovendien zou
den we het juist nu helemaal niet ver
wacht hebben, omdat we uitdrukkelijk
lezen, dat Jezus met andere dingen be
zocht was. Hij was immers „voorbij
gaand?" Ach neen, ook niet omdat deze
man zo'n bijzonder goed of gelovig per
soon was.
Integendeel! Hij behoorde tot de ver
achte en vermeden klasse der tollena
ren.
We komen hier al aanstonds in aan
raking met de vrije gunst, die eeuwig
God bewoog.
Deze tollenaar oefende een beroep uit,
dat hem geheel in de netten der gie
righeid dreigde te verstikken. Hij zat
immers in het tolhuis niet om te beta
len, maar om te ontvangen. Het is zo
gevaarlijk om telkens het vermogen te
zien aanwassen. Want het geld heeft ons
zo gauw in zijn greep.
Het is dan ook duidelijk, dat deze
man er uit zich zelf niet over gedacht
zou hebben om de Heere Jezus te gaan
volgen. Hij had er geen behoefte aan.
Hij had er ook geen gelegenheid toe. De
discipelen hadden! hem heus niet zon
der meer geaccepteerd in hun kring.
Daar is dan ook geen enkele bede van
hem tot de Heere uitgegaan.
Nochtans vragt de Heere naar hem!
Zou de Heere Jezus dan niet geweten
hebben met wat voor een mens Hij hier
te doen had? Ja natuurlijk, lezers. Hem
zijn immers alle dingen van eeuwigheid
bekend? Dat blijkt ook wel duidelijk uit
wat ons hier staat beschreven. „Hij zag
zen mens, genaamd Mattheus."
Hij zag al het kwaad, dat in die mens
was gevonden en nog werd gevonden.
Maar Hij zag ook, wat deze man in
het Koninkrijk Gods zal kunnen zijn.
Hij zag met welke gaven hij bedeeld
was. Zijn geschiktheid voor de heilige
arbeid als evangelieschrijver.
Bovenal zag Hij in hem de uitverko
rene van voor de grondlegging der we
reld. Zijn vrijgekochte. Zijn discipel.
Dat Hij de „mens" Mattheus riep is
al verwonderlijk. Want zegt de dichter
niet: Wat is de mens, wat is in hem te
prijzen? Maar hier wordt zelfs de „tol
lenaar" Mattheus geroepen. Hij roept
journalist Lunshof, met premier Cyran-
kiewicz, zei de laatste, dat er thans veel
meer vrijheid heerst in Polen dan ooit
tevoren. De grootste moeilijkheden lig
gen volgens hem op economisch gebied
(duidelijke erkenning, dat de communis
tische economie tot een chaos voert!).
Gaarne wil hij hulp van het Westen op
dit gebied aanvaarden en hij meent, dat
de Russen dat zullen tolereren. Vooral
de steenkolenproduktie is in de war. Hij
gelooft niet, dat de Hongaarse tragedie
zich in Polen zal herhalen. De huidige
regering duldt geen enkele contrarevolu
tie, noch tegen het communistisch sy
steem, noch tegen de nieuwe vrijheid!
Polen maakt een zware crisis door,
maar de regering hoopt die te overwin
nen.
Over Rusland zei hij, dat de leidslieden
daar geen terugkeer naar het Stalinisme
wensen en dat zij grote moeilijkheden
hebben, die wij niet moeten overschatten
Maar zowel Cyrankiewicz als de meer
radicale vice-premier Novak hielden vol
dat Polen geen Hongarije zal worden.
De tijd zal het leren.
Uit alles blijkt, dat Oost-Europa een
kruitvat is en dat het vroeg of laat daar
tot een uitbarsting moet komen. Het
communisme heeft de volkswelvaart
vernietigd, desorganisatie en inflatie en
honger gebracht. Er is van alles tekort:
brood, vlees, kleren, kolen enz. De t.b.c.
grijpt om zich heen. Er is schrijnende
ellende en armoede. En Gomulka zit aan
Moskou vast. Zonder Moskou is Polen's
westgrens bij de Oder-Neisse verloren.
En vele prominente Poolse conununisten
zijn nog steeds pro-Russisch. Maar het
volk hoopt op een uitweg, al weet f het
niet uit welke richting die komen zal.
In elk geval niet uit het Westen! Dat
kan alleen opruien door de radiozender
,,De stem van Amerika", maar doet
verder niets dan kletSen in de Verenigde
Naties! En daarom mogen wij wel diep
bewogen zijn met de volken achter het
IJzeren Gordijn, die graag vrij willen
zijn evenals wij, die graag brood en kle
ren willen hebben als wij en die met wat
minder ook nog blij zijn. Wij hier in
Nederland, die van de wieg tot het graf
gewatteerd liggen in allerlei verzekerin
gen, met sociale voorzieningen, die in
de hoogconjunctuur betaalbaar zijn,
maar ons straks de nek zullen breken,
wij kunnen ons er hier geen voorstel
ling van maken, onder welke omstandig
heden men daarginds moet leven. Zolang
het satanische communisme in Oost-
Europa de macht heeft, is er geen da
geraad voor deze volken. En wij weten
niet, wat de toekomst brengen zal. De
wereldsituatie is zodanig, dat daaruit
van alles geboren kan worden. Maar
God heeft de leiding. Waarheen Hij
stuurt, is ons onbekend. Doch ons gebed
moge opstijgen tot Zijn troon, dat Hij
aan de wereld vrede schenke.
hem, om in Zijn persoonlijke nabijheid
te verblijven.
Wat ging dat werk van de Heere Je
zus toch eenvoudig.
Hij zeide: volg Mij! En, hij volgde
Hem!
Een paar korte woorden, meer niet!
Het koninkrijk der hemelen is dan ook
niet in woorden gelegen, maar in kracht
En het woord van Christus is krachtig,
want het is Goddelijk! Het is dan ook
niet te verwonderen, dat we direct
daarop lezen: „En hij opstaande volgde
Hem." Dat volgen is een totaal volgen
geweest.
In het oorspronkelijke woord, dat
hier gebruikt wordt, zit dan ook de ge
dachte van: voortdurend volgenl Niet
alleen als het goed gaat, maar ook als
de weg atbuigt naar de diepte.
Wat een grote uitwerking heeft dit
roepen en volgen gehad op anderen. We
lezen immers, dat vele tollenaren Hem
gevolgd zijn. Ze hebben moed geschept
uit de behoudenis van Mattheus.
En hij zelf heeft natuurlijk volop met
hen gesproken over het grote wonder
dat in zijn leven geschied was.
Komt luistert toe gij Godsgezinden,
gij die de Heer' van harte vreest.
Hoort, wat mij God deed ondervinden,
wat Hij gedaan heeft aan mijn geest.
'k Sloeg heilbegerig 't oog naar boven,
ik riep de Heer' ootmoedig aan.
De Heer' verhoorde mij in 't lijden
en deed mij in de ruimte gaan.
Lezers, in deze roeping van Mattheus
vinden wij de roeping van al Gods volk
terug.
Van nature zitten we evenals hij in
het tolhuis. Dat zitten duidt aan, dat we
er erg op ons gemak zijn. We voelen
ons er thuis. Daar is geen macht ter
wereld, die ons tot opstaan bewegen
kan. We willen dat niet en we kunnen
dat niet, omdat we van nature a.h.w.
aan de zonde gekluisterd zijn.
We gaan op in de dingen der wereld
en voor hoevelen is „geld verdienen"
niet het enigste geworden waarvoor zij
leven.
De enigste weg om hiervan verlost
te worden is, dat de Heere Jezus zich
tot ons wendt. Dat Hij ons roept om op
te staan uit het gestoelte der spotters.
En, Gode zij dank, dat kan Hij en dat
wil Hij. Daartoe is Hij immers gekomen,
n.l. om zondaren te zoeken en zalig te
maken.
ledere bekering is een wonder van
genade. Een wonder, omdat er zoveel
weerstand te overwinnen is en ook zo
veel vijandschap.
Evenals bij Matheus, moeten we ons
altijd weer verbazen, wanneer er
iemand zomaar uit de wereld gegrepen
wordt. Iemand, die zelf helemaal nooit
naar God gevraagd heeft en plotseling
op zijn levensweg wordt staande ge
houden.
Is uw weg soms zo geweest? Wat zult
ge de weg van Mattheus dan goed ver
staan. Jezus kent ons! Hij weet onze
naam. Ons karakter. Hij kent onze zon
den en gebreken. Onze verborgen af
dwalingen.
Als wij onszelf bezien, dan kan er al
leen maar verwondering zijn. Heere,
hoe komt het toch dat U mij wil heb
ben. Dat U mij kunt gebruiken.
Is er misschien wel eens heimelijk
het verlangen in uw ziel geweest: Ach
dat de ere nu eens dat woord tot mij
wilde spreken: Sta op en volg mij!
Bunyan schrijft ervan: Ik kon zel
den iemand, die door Christus geroepen
was, ontmoeten of de wens kwam in
mij op: „Gave God, dat ik als Petrus
of Johannes ware geboren. Of ook als
degene, die het nu vertellen mag. En
dan werd ik bedroefd, omdat ik moest
denken: De Heere zal mij wel niet wil
len hebben. O, wat wordt het dan een
wonder, wanneer het blijkt, dat dit wel
zo is. Dat Hij ook tot ons wil komen
met het: Sta op en volg Mij!
Wie zo geroepen wordt, kan niet meer
weigeren. Dan wordt het evenals bij
Mattheus. „En terstond opstaande, volg
de hij Hem."
Is het daartoe al gekomen in uw Ie-
Op 5 januari van het jaar 1907 werd
door de ambtenaar van de burgerlijke
stand, burgemeester van Putten, op het
raadhuis te Ooltgensplaat het huwelijk
voltrokken van de heer Martinus van
der Vliet en mej. Flora Troost. Die dag
begon men aan een nieuwe toekomst.
Er vormde zich een nieuw gezin en in
derdaad is het een gezin geworden dat
er wezen mag. Uit het huwelijk werden
in de loop der jaren 11 kinderen gebo
ren: 10 jongens en 1 meisje.
Geen sterfgevallen deden zich voor
onder de kinderen wat vroeger wel ve
le malen het geval was. Van het 11-tal
zijn er 10 gehuwd. Het echtpaar van
der VUet is opa en oma over 33 klein
kinderen en 4 achterkleinkinderen.
Op "een vraag wat dhr. van der Vliet
zoal heeft gedaan vertelde hij ons, dat
hij na enkele jaren van schoolgaan tot
zijn 11de jaar koewachter is geweest
en daarna 11 jaar op de kwekerij heeft
gewerkt. Men kan ook zeggen in het
l:)0s dat Ooltgensplaat vroeger rijk was.
(Is het soms daarom dat van der Vliet
zo goed bomen kan snoeien?). In 1907
ging hij naar de gemeente en,- kreeg dfear
op 1 januari 1915 zijn vaste aanstelling.
Hij verzorgde in het dorp de straten en
wegen. In mei 1928 ging dhr. van der
Vliet naar de Prov. Waterstaat als kan
tonnier en kreeg hiervan in april 1950
eervol ontslag wegens zijn pensioen ge
rechtigde leeftijd. Zijn zoon P. v. d.
Vliet volgde hem op, terwijl dhr. van
der Vliet zelf in 1907 zijn vader C. v. d.
Vliet opvolgde. Ruim een eeuw heeft de
familie van der Vliet aan de wegen ge
werkt. Nog meerdere zoons hebben het
werk van hun vader gekozen.
Van rust weet de bruidegom weinig
af. Hij vult zijn tijd met tuinieren en
in het laatste bietenseizoen is hij weger
geweest op de fairbank aan de Veen-
weg. Hij is voorts bestuurslid van de
Varkemsbond „De Voorzorg" (vijftig jaar
geleden heeft hij die helpen oprichten)
'en is van de Kolenbond „Algemeen Be
lang" 20 jaar mede bestuurder geweest.
Het verhaal van onze zegsman komt
pas op dreef al^hij gaat vertellen zijn
belevenissen gedurende de periode (van
1925 tot 1950) dat hij buitengewoon ge
meenteveldwachter is geweest. Vroeger
noemde de inwoners dat een stille poli
tie, want men vertoonde zich niet in een
statig uniform.
In 1925 maakte hij een opsporing mee
die de gehele bevolking in opschudding
bracht en dan niet te vergeten de diver
se onlusten die vroeger op feestdagen
plaats hadden). Wij hebben altijd horen
vertellen dat van der Vliet goed zijn
mannetje kon staan en wie eenmaal in
Het echtpaar M. v. d. Vliet en F. Troost te Ooltgevj^plaat die zaterdag hun gou
den huwelijksfeest mogen herdenken.
zijn handen zat er niet meer van tus
senuit kon komen.
Wat wij over de bruid kunnen schrij
ven kan korter zijn. Zij stond voor haar
gezin en heeft dat in voor- en tegen
spoed geleid zoals het behoort. Hier past
alleen de grootste hulde die er is voor
een moeder die 11 kinderen weet groot
te brengen.
In de oorlogsevacuatie verhuisde men
naar Middelhamis en tijdens de ramp
dagen: was men eerst te Twello onderge
bracht, maar later ging dhr. v. d. Vliet
naar Rotterdam waar ook zijn vrouw
aanvankelijk ziek was opgenomen. Van
het gezin werd in de' oorlog zoon Jaap
naar Duitsland getransporteerd en keer
de daar ziek -terug. Na de oorlog zijn 3
zoons: Willem, Jaap en Daan naar In-
dië geweest in militaire dienst. Dat zijn
zo de gebeurtenissen die het gezin heeft
meegemaakt.
Een voorrecht is, dat man en vrouw,
die resp. 71 en 73 jaar zijn, nog een
goede gezondheid genieten. Op hun
feestdag zaterdag 5 januari zal het hun
wel niet aanbelangstelling ontbreken in
hun woning P. Biggestraat 22 en in het
Vereen, gebouw „'t Centrum" waar ge
legenhei-d is voor gelukwensen, waaraan
wij de onze gaarne toevoegen.
venl? Dan zijt ge aangeraakt door de
Heere zelf, want alleen Zijn roeping is
onwederstandelijk.
Dan is het geen opwelling van het
ogenblik, maar een voortdurend vol
gen, ten einde toe. En wie dat mag
doen, wordt zalig. Gods Woord zegt
het.
Mattheus volgde Hem. Hij ontving
Hem in zijn huis. Hij nodigde anderen
uit en sprak met hen over de Heere.
Hij besteedde voortaan zijn leven in
Zijn dienst. Dat waren de vruchten der
roeping.
Zijn die vruchten ook bij u al te zien?
Broeders benaarstigt u om uw roeping
en verkiezing vast te maken, want dat
doende zult ge nimmermeer struikelen.
Die Hij geroepen heeft, die heeft Hij
ook gerechtvaardigd en die Hij gerecht
vaardigd heeft, deze heeft Hij ook ver
heerlijkt. Zo wordt Gods kerk van stap
tot stap geleid door de grote Koning,
die Zijn kerk bij de verkregen verlos
sing beschut en bewaart.
Dirksland.
C. J. Kesting.
Donderdagavond 27 dec, vergaderde ook de gemeenteraad van Melissant.
Burgemeester van Heijst presideerde. Behalve de „normale" agendapunten
had men ook de begroting voor 1957 te behandelen. Hetgeen uiteraard de ge
legenheid bood om allerlei naar voren te brengen van dorp en streek. Een be
grotingscommissie had het jaar stuk bestudeerd en van enige opmerkingen
voorzien, die de nodige wederwoorden van de voorzitter te voorschijn brach
ten. Een zeer netelig punt kreeg men aan het begin van de vergadering: het
herstel van een gemeentewoning had veel meer gekost dan de raad er voor
uittrok en zonder dat die tevoren op de hoogte was gebracht, zodat men nu
voor het voldongen feit van die hoger uitgaaf kwam te staan, dat deed een
min of meer scherpe afkeuring aan het adres van de techn. dienst oproepen.
En dan waren er nog verzoeken van de Vereniging van Plakkeese Brandweer
commandanten om imiformen voor de plaatselijke commandanten die
discussie en weerstanden opriepen. Aan het houden van algemene beschouwin
gen bleek overigens geen der raadsleden behoefte te hebben. Vermeldenswaard
is zeker ook hetgeen gezegd werd over het zwemmen op het Sas van Dirksland
en de belangstelling uit Melissant daarvoor.
De ingekomen stukken betroffen o.a.
het raadsbesluit tot vaststelling van
een verordening op de heffing van een
straatbelasting, bij koninkUjk besluit,
goedgekeurd tot 1 januari 1961;
De gemeentebegroting voor het dienst
jaar 1956, zomede de Ie tot en met de
5e wijziging dier begroting, goedgekeurd
door gedeputeerde staten.
de begroting 1956 ven de vereniing
Streekmuseum Goeree en Overflakkee;
(Melissant draagt met 5 et. per inwoner
bij).
een rapport van het Verificatiebureau
betreffende de controle van de admini
stratie van het woningbedrijf;
Dan behandelde men rekening 1955
en begroting 1957 van de Schoolartsen-
dienst. Deze gaf geen aanleiding tot het
maken van op- of aanmerkingen, zodat
b en w voorstelden ermede akkoord te
gaan, hetwelk geschiedde.
De grond waarop de Nieuweweg des
tijds is aangelegd, is eigendom van de
erven Brinkhorst-Zaaijer. De gemeente
heeft op die grond het eeuwigdurende
recht van erfpacht. De erfpachtscanon
bedraagt 35.16 per jaar.
De eigenaren hebben aangeboden de
blote eigendom aan de gemeente te ver
kopen. Na enige onderhandelingen is de
koopprijs bepaald op 900.B en w
stelden voor op de aanbieding in te gaan
en een bedrag van 900.vermeer
derd met de transportkosten, beschik
baar te stellen.
Ook dit werd zonder stemming aan
genomen.
Duurder verbetering
In de vergadering van 12 juli 1956
werd een bedrag van 950.beschik
baar gesteld voor het aanbrengen van
diverse verbeteringen aan de woning
bewoond door de heer A. Goedhart.
De kosten blijken uiteindelijk te heb
ben bedragen 4955. De oorzaken van
de overschrijding van het toegestane
crediet zijn door de gemeentearchitect
vermeld in en rapport. B en-w stelden
voor:
a. het toegestane crediet te verhoggn
van 950.tot 4955.(te splitsen
in 2034.wegens aangebrachte ver
betering en 2922.wegens gewoon
onderhoud)
b. de huurprijs met ingang van 1 dec.
1956 voor de tijd van 13 jaren te ver
hogen tot een bedrag van 9.52 per
week.
De voorzitter noemde dit de grote
schrik uit het leven van b en w".
,,Van de raad ook!" schrok de heer
van der 'Vliet mee.
De voorz. vond, dat men het wel had
kunnen voorzien.
Wat had men ook voor 900 gld. ge
had?" vroeg de heer van der Spaan.
„Die had machtiging van b en w"
herinnerde de voorzitter, die in zover
gerust stelde, dat men er nu een goede
woning voor heeft en hij las dan uit het
rapport van de T.D. hoe slecht men de
woning bevonden had, met doorslaande
muren, rottende balken, slecht plafond,
ondeugdelijke schoorsteen. Had men
daarin niet voorzien dan zou ook dat
wat men besloot te verbeteren in enige
maanden weer aangetast zijn.
De heren van der Spaan en Van der
Vliet bleken het maar een betreurens
waardig geval te vinden.
WAZETFAMISJCiM Ti ZIVINMJIACM
In dit nummer beginnen we met ons
door HERMAN NOORMAN
We krijgen eerst de geschiedenis van
Bertus, van zijn schooltijd af, een jon
gen, die weet wat hij wil. Hij past best
op, maar van godsdienst moet hij niets
hebben. Als hij opgroeit komt er een
vrouw in het spel die vrouw is eigen
lijk de hoofdfiguur.... Maar dat ver
tellen we nu niet allemaal, want dan
is de aardigheid er af.
We doen ons best steeds spannende
vervolgverhalen voor onze lezerskring
te brengen, we hopen daar nu ook weer
in te zijn geslaagd.
Het is een verhaal met een goede,
christelijke moraal.
lOok keurde men het af, dat het werk
nu „in regie" js uitgevoerd en men nam
aan, dat het ook daardoor veel duurder
is geworden.
De voorzitter deelde mede dat b en w
nu voorzichtig zijn geworden met herstel
van het huis van Ruissen.
De heer Keizer vond, dat men op zo'n
manier de raad niet meer nodig heeft.
De voorzitter zei het ook niet te kun
nen verdedigen. De bewoner heeft er
ook nog aan bekostigd en er is geen
luxe van gemaakt.
En dan praatte men nog enige tijd
druk over dit merkwaardige geval.
„Kunnen we het niet na laten gaan
door een deskundige?" vroeg de heer
Vogelaar.
,,Dan kost het nog duizend gulden!"
vreesde de heer Keizer.
„Laat het ons een les zijn!" trok de
heer van Rossum een konklusie.
(Vervolg pag. 2)