)le
Buitenland
Eerste steenlegging van de nieuwe
Geref. Kerk te Stellendam
de aardigheid eraf
[28e Jaargang
eer
lur-
|ge-
kte
|ge-
1540
Ivan
ÜÜB WEEKBLAD OP GEREFOBMEEBDE GBÜMD8LAG
VOOB DE ZDID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
GEN
'■m:=^
MEDITATIE
„Een vraag
en een antwoord"
Illlllllllllllll
De pastor loei Ds. D. C. Los
verricntte ae plecntigneia.
Grote belangstelling voor de
eerste steenlegging
GEBRs. KAPTEIN
EEN ZAAK VAN VERTROUWEN
MIDDELHARNIS - Tel. 2004-2704
SOMMELSDIJK - Telefoon 2205
Zaterdag 1 October 1955
No. 2438
t
leest
•ff
na een
pmming
;^aii Al-
andelij-
fengeko-
Iniet de
|ste, ge-
stem-
is dus
fden 31
13 te-
Ivan or-
evat de
Ie Raad
Van ten
hital der
ingang
lisartsen
len, op
leven,
trzelcer-
Fia zou-
toesla-
uitge-
^e Bies-
ie zou-
[iderling
vens de
In vast
lag voor
ptgestel-
van 1
J een re-
lede de
1 voorlo-
fia zou-
|omst
de tijd
(voor-
1953 is
Irplichte
Ivoor de
|ier jaar.
len re-
I de ver-
tober af
gulden,
|de vrij-
ius met
■e alleen
pn haar
leel uit-
|was zo
dat ze
(■den ge-
pnsump-
J bij een
Iheid ar-
1 uit een
J stukken
lijd heb-
Ie in een
lebakken
zich dus
kben ge-
der
ge-
i de
ex-
li Hoorn
en
auto
oor
zijn
)od.
Het
kleuter-
PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en Advertenties uitsluitend Telefoon K 18702629
rra 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
i
Het is wel ietwat vreemde vraag, die
Iwe boven dit artikel plaatsten en onze
[lezers zullen nieuwsgierig zijn, wat we
I hiermee op Aet oog hebben. We zullen ze^
Lauw uit de droom helpen. We wilen
l^et eens hebben over de politiek! Mis-
[schien is dit voor sommigen een reden
[om dit stuk dan maar subiet over te
I slaan, maar dat moet u nu eens niet doen.
VVe' weten wel, dat de politiek bij me-
ijjg-een in een niet al te best blaadje
staat, maar we willen bij uitzondering er
toch eens over schrijven, want zonder po-
I litiek gaat het nu eenmaal niet, noch in
e wereld, noch in ons eigen land, noch
in onze plaatselijke gemeente.
I Men kan algemeen het feit consta
teren, dat er bij de brede massa en zelfs
[ook bij velen, die er zich voorheen wèl
[voor interesseerden, tegenwoordig zeer
weinig belangstelling meer bestaat voor
de politiek. De grote partijen klagen
I daarover steen en been. De vergaderin
gen der kiesverenigingen of afdehngen
worden slecht bezocht, er is weinig en
thousiasme meer, politieke discussies en
artikelen in kranten lezen de meesten niet
eens debatvergaderingenworden weinig of
I niet meer gehouden en zelfs tegen de ver-
j kiezingen laait het vuur in de verste ver
te niet meer zo op als vroeger. Bij de éne
partij is de malaise erger dan bij de an
dere, maar feit is, dat er bij 30 en meer
jaren terug gerekend een enorme ver
flauwing van de politieke belangstelling
I is te constateren.
Als we ons afvragen, wat daarvan de
oorzaken zijn, moeten we tot deslotsom
komen, dat daaraan verschillende facto-
ren hebben meegewerkt. De voornaam-
I ste is, dunkt ons, de toenemende onver
i schilligheid voor hogere beginselen, die
op haar beurt weer het gevolg is van de
(geestelijke vervlakking in allerlei kriri-
1 gen. Daarmee samenhangend is de ver-
materialisering van het leven en het veel
te sterk domineren van de economische
en sociale aspecten ervan. Als men op
een vergadering van een kiesvereniging
1 publiek wil trekken, moet men er geen
I referaat laten houden b.v. over de oor-
sprong van het gezag, over de antithese
I of over de schoolstrijd, maar over salaris
verhoging en belastingverlaging, over
I een werkweek van vijf dagen etc. De in-
i teresse voor beginselkwesties is over de
gehele linie vi'ijwel zoek.
Nu is dat tot op zekere hoogte te ver
klaren. In de tijd, dat de politieke strijd
i werkelijk de moeite waard was, waren ei
I inderdaad principiële kwesties, die de ge-
Imoederen steeds bezighielden. Men denke
aan de strijd voor de vrijheid en de gelijk-
stelling van het christelijk onderwijs. Wat-
hebben toen duizenden met geestdrift mee
geleefd. Wat was er toen een belangstel
ling op vergaderingen en wat een offer
vaardigheid werd er voor deze zaak aan
de dag gelegd. Ieder voelde het: het ging
hier om het grote goed van de opvoeding
der kinderen naar de eis van Gods Woord
De schoolkwestie was het voornaamste
strijdpunt bij de verkiezingen. Maar die
tijd is voorbij. De overwinning is behaald,
de gelijkstelling is wettelijk vastgelegd
en al wordt er zo hier en daar nog wel
eens een plaatselijke schoolstrijd uitge
vochten, dit punt is uit de politiek ver
dwenen.
Zo hebben onze oud-strijders in het al
gemeen een veel mcwier en verhevener
politieke worsteling te voeren gehad dan
ons liuidige geslacht. Men streed tegan
het oppermachtige liberalisme, dat in de
19e en het begin van de 20e eeuw in
staat en dorp de lakens uitdeelde en met
harde hand iedereen onderdrukte, die niet
met het vrijzinnig© koor meejubelde. Het
liberalisme is gevallen en telt vrijwel niet
meer mee. Zo is ook die strijd, waarin
het beginsel zo sterk sprak, afgelopen.
Hoe heeft men vroeger gevochten te
gen het opkomend socialisme en conunu-
nisnie. Toen werd beginsel tegenover be
ginsel gesteld. De socialisten waren toen
nog marxisten en fel anti-christelijk. Ze
bestreden de christelijke staatkunde en
de christelijke school te vuur en te
Zwaard en ze poogden zelfs in 1918 re
volutie te maken. Daartegenover stelden
de christelijke partijen de eisen van Gods
Woord. En daarom was er algemeen
veel meer meeleven met de politieke ge
beurtenissen en stond bij een verkiezing
het hele land met al zijn steden en dor
pen in het teken van de antithese der be-
gmselen.
En kom daar nu eens om. Vélen staau
volkomen apathisch tegenover de ver-
kiezingsstrijd. Hoevelen zijn er niet, die
gaan stemmen, omdat er stemplicht is.
En hoevelen stemmen nu eigenlijk va:i
harte op hun partij? De meesten heb
ben allerlei bezwaren tegen de partijlei
ding, die in menig opzicht dictatoriaal
regeert. Men geeft hoog op van de demo
cratie, maar deze bestaat aUeen op pa
pier. Er is geen „aardigheid" meer aan.
Daarbij komt, dat door het wegvallen
van een aantal dominerende beginsel
kwesties, zoals de schoolstrijd, de hele
politiek wordt toegespitst op economi
sche en sociale problemen. Ook de ge
daanteverandering van het socialisme
speelt hierin een rol. Het is niet meer zo
radicaal als voorheen. Drees is een man
leUutmls
En hij zeide tot hem: „Hoe is uw
naam?"
En hij zeide: „Jacob!'
(Genesis 32 27)
Ge kent allen de omlijsting van deze
tekst. Jacob is na jaren van balling
schap op weg naar het vaderlijk huis.
Thans is hij zover gevorderd, dat nog
slechts de beek Jabbok moet overge-
trokken worden, om weer op vader
landse bodem te zijn aangekomen. De
verkenners, door hem vooruitgestuurd,
hebben echter het bericht overgebracht,
dat Ezau, de gevreesde, zich in de on
middellijke omgeving bevindt.
De vrees voor zijn broer, bevangt Ja
cob en alleen gelaten, doorworstelt hij
de nacht met de Heere. Zieleworsteling,
kost wel eens vlees en bloed. Zo ook
bij Jacob, want hij is 's morgens, na bij
het gloren der dageraad de zo vurig
verbeide zegen te hebben ontvangen,
hinltende aan zijn rechterheup. Deze
verminking is hem bijgebleven als een
tastbaar bewijs, van de zware worste
ling van die nacht,
Midden in „dit gesprek met God",
vraagt de Heere aan Jacob: „Hoe is
uw naam?"
De Heere wil als het ware zeggen:
„Wie zijt ge nu eigenlijk? Hoe staat ge
bekend? Waarop kunt ge aanspraak
maken?"
En dan buigt hij beschaamd het hoofd
en antwoordt: „Mijn naam is Jacob!"
Bedrieger, hiellichter.
Ge zegt: nu de Heere dat weet zal
Hij hem zeker voorbijgaan. Hij zal zeg
gen: Maar Jacob, ge kunt nu toch wel
begrijpen, dat Ik met zo'n zondaar niet
te doen kan hebben. Ik, die te heilig
ben, dan dat ik het kwaad aanschouw.
Neen, lezers, we lezen: En Hij zegen
de hem aldaar!
Ezau betekende voor Jacob de her
innering aan zijn bedrog, aan zijn zon
de to.v. Izak, zijn vader bedreven.
Ezau betekende óók de openbaring
van de wereld in haar vijandschap.
Ezau betekende voor Jacob, de wraak,
de dood!
Lezers, kent ge daar ook angst voor?
Vreest ge de vijandschap der wereld?
Vreest ge anderzijds de gevolgen van
uw zonden? Staan ze u in de weg op
reis naar huis?
Moeten sterven en niet kunnen ster
ven? Dat kan voorkomen, zelfs na ont
vangen genade! Wat kan het werk
Gods stil liggen in de ziel.
Twintig jaar heeft Jacob in Haran
vertoefd en we lezen in al die tijd maar
zo weinig van ontmoetingen met God,
van voortgang op de weg der genade.
Aan het einde van die periode ligt de
Jabbok. Deze naam betekende: Uitdro
ging! Dan zijn we met ons zelf weer
eens aan het einde gekomen.
O, Heer, mijn ziel. en lichaam hijgen
En dorsten naar U in een land,
Dat dor en mat van droogte brandt
Waar niemand lafenis kan krijgen.
Ja, dan vrezen we om te komen. Dan
valt alle vroegere bevinding weg, als
grond voor de eeuwigheid. We kunnen
het er niet meer mee doen. Dan wordt
het worstelen met de Heere geboren om
zekerheid des gelools.
En dan, midden in die worsteling de
vraag des Heeren: „Hoe is uw naam?"
Wie zijt ge eigenlijk, dat ge recht
zoudt hebben op Mijn zegen?
Uw naam! Weet ge die reeds door
het ontdekkend licht der genade? Dan
fluistert ge met Jacob: die is bedrieger!
Abel (ijdelheid), Achan (rustverstoor-
der), Achzib (leugenaar), Bimhal (ver-
dorvene)! Ja we kunnen al die namen
door één vervangen: Zondaar!
Zijt ge al tot die belijijdeniss geko
men?
Gekomen, door zelfkennis, gewerkt
door de Heilige Geest? Dan is er in ons
zelf geen verwachting en grond meer,
dan is er alleen maar plaats voor het
wonder. „En Hij zegende hem aldaar."
Wat valt het bij de Heere altijd mee!
Op de belijdenis, een zondaar te zijn,
wil de Heere Zijn gunst betonen in de
Heere Jezus Christus. Hij is niet geko
men om rechtvaardigen te roepen maar
zondaars tot bekering.
En juist als wij niets hebben, h«eft
Hij alles. Als ons hongert, heeft Hij
spijs. Die spijs is Hijzelf. Zijn verbro
ken lichaam en Zijn vergoten bloed.
Dan wordt Christus de volkomen en
persoonlijke zaligmaker. Endan
wordt Jacob, Israël, „Vorst Gods". Hij
ziet hem aan in de Heere Jezus Chris
tus. En dan ziet Hij geen zonde in Zijn
Jacob en geen overtreding in Zijn Is
raël. In Hem wordt hun schuld ver
geven en hun zonde bedekt. Lezers,
kent ge uw oude naam met alle gevol
gen van dien?
Dan worstelt ge door tot ge het weet,
een nieuwe naam te hebben ontvangen.
Een naam die niemand kent, dan die
hem ontvangt. Eigenlijk staat er in het
oorspronkelijke: die niemand weet te
waarderen, dan die hem ontvangt, om
dat hij weet v/at de verwerving ervan
gekost heeft. In de verborgen omgang
met God, wordt dit heilgeheim bekend
gemaakt.
Ge kent misschien wel dat verhaal
van de Kaaba in Mekka. Daar knielen
de Mohammedanen voor een grote steen
en kussen die. Die steen is zwart.
Vroeger (zo luidt het verhaal) is deze
spierwit geweest, maar op de duur
zwart geworden door de zonden, die de
gelovigen, door hun kus op die steen
hebben overgebracht.
Christus, de zondeloze, is tot zonde
voor ons gemaakt, opdat wij zouden
worden rechtvaardiglieid Gods in Hem
Hij heeft de zwarte keursteen overge
nomen, die ons toe kwam en zodoende
de vrijspraak van Zijn gemeente be
werkt.
Valt de Heere te voet!
Valt Hem te voet met de belijdenis:
Ik heb gedaan, dat kwaad was in Uw
oog, dies ben ik Heer' Uw gram.schap
dubbel waardig.
Dan zult ge ervaren, dat milde han
den en vriendelijk' ogen bij Hem zijn,
van eeuwigheid.
Mensenkind, hoe is Uw naam?
Die is zondaar, alles verbeurd heb
bende zondaar!
En dan
Merk op mijn ziel, wat antwoord God
[U geeft,
Hij spreekt gewis, tot elk, die voor
[Hem, leeft.
Zijn gunstgenoot van blijde troost
[en vree,
Mits hij niet meer op 't spoor der
[dwaasheid tree.
Dirksland
C. J. KESTING
van heel andere allure dan Troelstra. Het
marxisme is grotendeels overboord ge
gooid en men is zeer gematigd gewor
den. De partij van het tegenwoordige
socialisme, de P.v.d.A., heeft zich zelfs
zodanig vervormd, dat een beduidend
aaptal intellectuelen van christehjk be
ginsel er zich blijkbaar goed in thuis
voelt. Ze aanvaardt de gelijkstelUng oo
schoolgebied, al blijkt telkens weer, dat
haar sympathie bij het openbaar onder
wijs ligt. Ze werpt zich op als de enige
waarhjk progressieve partij, bij wie de
belangen der arbeiders alleen veilig zijn.
En wat doen de andere pajrtijen? Voort-
gödreven door de vakbonden wedijveren
ze met de socialisten in het stenamen
voor allerlei sociale maatregelen. En ze
kunnen nog moeilijk anders ook, want
dan hebben ze kans een deel van hun
kiezers te verliezen.
Op deze naanier vragen velen zich af
of er nog wel veel verschil tussen de
grote partijen is. Als men him programs
leest, dan lopen ze op papier inderdaad
nogal wat uiteen, maar hoe is het in de
praetijk? Niet weinig Anti-revolutio
nairen b.v. vinden, dat hun partij veel te
veel in socialistisch vaarwater gaat. Er
zijn proffen aan de V.U. die als halve
socialisten worden beschouwd. En als
men de discussies in de Tweede Kajner
leest (in de stenografisch opgenomen
Handelingen) dan wordt men dUcwijls gf -
troffen door de slappe manier, waarop
men de beginselen verdedigt. Vroeger
werden er felle principiële debatten ge
houden, maar nu is alles meestal koek
en ei. Een groot deel van Nederland zit
er op te wachten, dat nu eindelijk de
strijd eens wordt aangebonden tegen
het steeds invloedrijker wordende socia
lisme en de geruisloze sociahsering der
maatschappij. Maar we kunnen blijven
wachten. Ook de rechtse partijen zitten
zo vast in de ban van het „sociale", dat
ze met de stroom worden meegeslf urd
En dan is er nog een factor. Vóór ae
verkiezingen lezen 'fen horen we over het
gevaar van het socialisme, maar er rm
nemen de vertegenwoordigers van die
zelfde partijen vrolijk zitting in een ka
binet onder leiding van Dr. Drees met een
aantal socialisten op sleutelposities. Het
spreekt vanzelf, dat er onder zulke om
standigheden van een principiële strijd
in het parlement weinig overblijft dat
de animo bij het kiezersvolk eruit gaat.
Het is alles compromis, wat de klok
slaat en voor een compromis loopt nie
mand warm.
De grote kwaal van deze tijd, vooral
ook in de poUtiek, is, dat alles verzake
lijkt wordt. De economie is thans de ko
ningin der wetenschappen. Nieuwe fi
nanciële en sociale stelsels vieren hoog
tij. Maar de primordiale beginselen van
levensbeschouwelijke aard worden als bij
zaak beschouwd. Het is daarom geen
wonder, dat zij, die deze primair stellen,
in de huidige politiek weinig behagen
meer kunnen vinden en dat dagenen, die
het sociale de voorrang g:even, alleen
nog belangstelling in de politiek hebben,
voorzover die hun maatschappelijke po
sitie dient.
Dit is echter zeker: de „aardigheid"
is eraf!
Uitgifte nieuwe guldens laat zich
wachten. Met de uitgifte van nieuwe
guldens moet nog warden gewacht om
dat nog niet voldoende guldens gemunt
zijn, naar het zich laat aanzien zal dit
pas in 1956 plaats vinden.
ONBEPERKTE GARANTIE
OP DE VERING.
HAZETFABRIEKEN TE ZEVENBERGEN
De brief van Boelganin
Zoals men zich zal herinneren heeft
President Eisenhower op de conferen
tie van de Grote Vier te Génève, eni
ge tijd geleden, het voorstel gedaan, el
kanders bewapening vanuit de lucht te
controleren. Amerikaanse vliegtuigen
zouden dan boven Rusland en Russi
sche boven Amerika, foto's moeten ne
men van belangrijke oorlogsbases, om
op deze wijze te komen tot een ver
mindering van de bewapening.
Ter conferentietafel hebben de Rus
sen op dit voorstel niet gereageerd.
Blijkbaar wilden ze eerst de zaak be
studeren, alvorens antwoord te geven.
Vorige week evenwel heeft premier
Boelganin van de Sowj et-Unie een brief
aan president Eisenhower gezonden, die
aanvankelijk niet werd gepubliceerd en
dus aanleiding gaf tot allerlei gissingen.
Toen men tot publicatie overging
bleek de brief inderdaad een antwoord
op Eisenhower's voorstel te bevatten.
Boelganin zegt, dat het wederzijdse uit
voeren van ,luchtverkenningen een
kwestie is die slechts weinig kan bij
dragen tot de vermindering van de be
wapening en tot een eventueel verbod
voor atoomwapens. Daarmee bedoelt hij
echter niet dat geen overeenstemming
mogelijk zou zijn. Integendeel, de Rus
sische premier is van mening dat de
standpunten elkaar zo dicht zijn gena
derd dat een oplossing mogelijk is, ja
zelfs dat op korte termijn accoord kan
worden verkregen. Als er inderdaad iets
„zit" in het plan van Eisenhower, dan
wil de Russische regering zeer zeker
haar medewerking verlenen.
Waarschijnlijk vindt ook deze reac
tie van de Russen haar oorzaalt in de
gewijzigde houding van de Sowjet-
leidslieden. Hun politiek is in wezen
niet veranderd. Niemand minder dan
Chroetsjew zelf zei vorige week nog:
„Wie mocht hopen op een veranderde
Russische politiek, zal moeten wachten
tot Pasen en Pinksteren op één dag
vallen" en in dit geval sprak hij de
waarheid. Wél is er een einde gekomen
aan de starheid en de onverzoenlijkheid
uit de tijd van Stalin. De Russen wer
pen zich nu op als de mensen, die het
werkelijk ernstig menen met de we
reldvrede, de ontwapening, enz. Ze wil
len alles doen wat in hun vermogen
is, om de wereld uit de impasse te hel
pen.
De koude oorlog is veranderd in een
propagandistische vrede. Daarom kon
ook het voorstel van Eisenhower niet
voor kennisgeving worden aangenomen
De wereld heeft daaraan té duidelijk
gezien dat de Westelijken de zaak se
rieus opvatten en, of Rusland het aan
genaam vindt of niet, het kan zich nu
niet onttrekken. Anders zou het z'n
goede naam als voorvechter voor de
vrede weleens kunnen verliezen.
Overigens is het niet onmogelijk dat
de Russen niet zo bang zijn voor het
verkenningssysteem van president
Eisenhower. De Sowjet-Unie is uitge
strekt genoeg om proeven te nemen,
die zelfs aan het speurend oog van
Amerikaanse .vliegers kunnen worden
onttrokken. Doch ook in Amerika blijft
deze mogelijkheid bestaan. In dit op
zicht heeft Boelganin niet helemaal on
gelijk als hij zegt dat het plan onvol
doende is.
Maar een basis kan het in ieder ge
val zijn. En Rusland heeft niet gewei
gerd om samen aan die bases te wer
ken. Misschien weer een lichtpunt in
de duistere internationale politiek.
De ziekte van Eisenhower
De Amerikaanse president, Dwight
D. Eisenhower, is Zaterdagmiddag door
een hartaanval getroffen. De president,
die 14 October 65 jaar hoopt te wor
den, lijdt aan trombose in de hartslag
ader. Artsen verklaarden dat de aan
val niet licht maar ook niet zwaar ge
weest was. Eisenhower maakt het thans
vrij goed en heeft enkele rustige nach
ten doorgebracht. Het laat zich aan
zien dat de president geheel genezen
zal zijn, wanneer zich geen verdere
complicaties voordoen.
Het bericht van Eisenhowers ziekte
heeft door de gehele wereld een schok
van ontroering veroorzaakt. Uit ver
schillende hoofdsteden werd de presi
dent telegrafisch beterschap toegewenst
Men vraagt zich begrijpelijk
af, waarom de pers zich zo druk maakt
om de overigens niet ernstige
ongesteldheid van het Amerikaanse
staatshoofd. De verklaring is echter niet
moeilijk. Sinds de conferentie van Gé
nève is de wereld blijkbaar in een sta
dium van verzoeningsgezinde politiek
gekomen, waarin Eisenhower een be
langrijke rol heeft gespeeld.
Voorts is de beminnelijke Ameri
kaanse president een man van for
maat. Weinig presidenten van deze
eeuw' mochten zich in een zo grote
populariteit verheugen. Geen Republi
kein zou het Witte Huis bewonen, wan
neer bij de verkiezingen van 1952 een
andere candidatuur was gesteld dan
Eisenhower, die naam had gemaakt tij
dens de tweede wereldoorlog.
Het is te vrezen, ook al zou Eisen
hower spoedig herstellen, dat hij geen
candidatuur voor de volgende verkie
zingen (1956) mag aanvaarden. Dit zou
een grote verliespost zijn voor de repu
blikeinse partij, want dan is het vrij ze
ker dat zijn democratische tegencandi-
daat als winnaar uit de bus komt.
Gelukkig is niemand onmisbaar
ook Eisenhower niet maar toch is
het, gezien de huidige internationale
ontwikkelingen, te hopen, dat hij spoe
dig hersteld mag zijn en dat hij geen
nadelige gevolgen van zijn ziekte zal
ondervinden.
Verenigde Naties
Op het hoofdbureau van de V.N. in
New York is vorige week de tiende
zitting van de Algemene Vergadering
geopend.
Met algemene stemmen werd José
Maza, de afgevaardigde van Chili, tot
ABONNEMENTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bg contract speciaal tarief.
De eerste steen van dit
bedehus dat door hulp
vaardigheid van de heer
A. v. d. Plas is opgerigt
is gelegd door M. v. Be
ters Wz. den 19 Augs.
1865.
Deze woorden zijn gebeiteld in de gedenkst-een, welke is gevat in de linker
zijdegevel van de thans bestaande Gereformeerde Kerk aan de Voorstraat te
Stellendam.
Door de watersnood op 1 Februari 1953 werd het aangebouwde verenigingslo
kaal met consistorie achter de kerk geheel weggespoeld en het kerkgebouw
zelf dusdanig gehavend, dat het economisch niet verantwoord was aan de res
tauratie van het geheel hoge kosten te gaan besteden.
Op advies van de bouwcommissie werd door de Kerkeraad besloten aan archi
tect L. F. Kloppers te Middelharnis opdracht te geven voor het ontwerpen
van een nieuwe kerk met verenigingsgebouw, waarvoor bouwgrond beschik
baar was achter de bestaande kerk tegenover de begraafplaats.
Een perspectivische schets van dit ontwerp is hierboven afgedrukt. Thans is
de bouw hiervan zover gevorderd, dat de eerste steen kon worden gelegd.
De hoofdingang is geprojecteerd on
der de toren, welke tot de spits gemeten
ongeveer 14 m hoog zal worden. Vanuit
het toegangsportaal, waarin zich 2 w.c.'s
bevinden, wordt het kerkschip betreden,
plaats biedende aan 228 personen.
Boven het portaal zal een galerij wor
den gemaakt, waardoor de mogelijkheid
betaat het aantal zitplaatsen naderhand
uit te breiden.
Tegen de symmetrische achterwand van
het schip wordt de kansel geplaatst met
doopvont en symbolische avondmaalsta
fel. Boven de kansel wordt het orgel uit
de bestaande kerk over gebracht en
voorzien van een nieuw pijpenfront.
Achter het schip bevindt zich de con
sistoriekamer en de centrale verwar-
mingsnaimte.
Tegen de linkerzijgevel van de kerk
is het verenigingsgebouw met daartus
sen een koppelstuk geprojecteerd. Het
verenigingsgebouw heeft een eigen toe
gang met garderobe, w.c. en keukentje
en biedt de mogelijkheid in tweeën ge
scheiden te worden door een stel har
monicadeuren.
Het hele bouwwerk wordt opgetrokken
in kleurige baksteen. Kozijnen, ramen en
deuren worden in hout uitgevoerd.
De kapconstructie wordt gedragen
door „Nemaho"-spanten en als dakbe
dekking worden blauwe Romaanse pan
nen toegepast, terwijl het dak van de to
ren en de afdekking van de koepel op de
klokkestoel in koper zal worden uitge
voerd. Het kruis in de voorgevel wordt
vervaardigd van kunststeen. De verwar
ming van de kerk en hei verenigingsge
bouw geschiedt volgens het z.g. aircon-
ditioning-systeem.
De 'aaimemers van het bouwwerk zijn:
metsel- en betonwerk Gebrs. Sager te
Stellendam; timmerwerk D. Kievit te
Stellendam; smids-, loodgieters- en elec-
triciteitswerk Gebr. de Goede te Stellen
dam; schilderwerk A. J. Baart te MeUs-
sant, terwijl de centrale verwarmingsin-
stallatie zal worden geplaatst door de
Pa. -J. Bührmann te Enschede.
Voor de eerste steenlegging was gro
te belangstelling, zowel van de zijde
van de kerkleden als van de burgerij.
Met ds. Los zagen we diens kerkeraad,
de leden van de bouwcommissie, bur
gemeester J. V. Knobelsdorff en weth.
Moyses (Weth. Visser was verhinderd)
de eerw. heer W. Bouman van de Ned.
Herv. Kerk en vele anderen.
De pastor loei ds. Los legde, na eni
ge aanwijzingen van architect Kloppers
de eerste steen, rechts naast de deur
aan de voet van de toren.
Daarna sprak ds. Los een woord van
hartelijke dank aan de belangstellen
den voor hun aanwezigheid, inzonder
heid aan burgemeester Knobelsdorff en
zijn wethouder en ook aan dhr. W.
president gekozen. Als zodanig volgt hij
onze landgenoot. Mr. van Kleffens op,
die de negende zitting heeft gepresi
deerd.
Verschillende sprekers hebben in hun
redevoeringen als hun mening uitge
sproken dat de Vergadering thans bij
eenkomt in een sfeer van vertrouwe
lijkheid als nooit tevoren.
De vergadering heeft besloten de
kwesties-Cyprus en Algerië niet op de
agenda te plaatsen. Er zijn echter ge
noeg oudere problemen die tot oplos
sing moeten worden gebracht.
Ook kwam de toelating van verschil
lende landen weer eens ter sprake. On
geveer 20 landen hebben het lidmaat
schap van de Verenigde Naties aange
vraagd.
Bouman, aan architect Kloppers, de
bouwcommissie, aannemers eife. Ik heb
nu wel de eerste steen gelegd, zei spr.
maar die eer komt mij niet alleen toe.
Samen als gemeente zijn we hier, hij
zag het als een taak van de gemeen
schap, waarbij allen met vreugde en
dankbaarheid vervuld zijn.
Deze eerste steen ligt aan de voet
van de toren, die straks omhoog zal rij
zen en de enigste toren zal zijn, die tot
nu toe in Stellendam staat. Die toren
zal heenwijzen uit het aardse vlak naar
boven, waar God, als symbool om uit
onze zorgen onze harten op te heffen
naar Hem, Die onvergankelijk is en
eeuwig leeft.
Er is vreugde en dankbaarheid aan
God, dat deze dag mag worden beleeft,
door onze kleine gemeente De oude
kerk vertoonde een seniele aftakeling
en de ramp gaf er een harde slag aan.
Gelukkig kon met behulp van vele an
deren dit gebouw worden gesticht waar
van nu de eerste steen is gelegd. Spre
ker hoopte dat spoedig de laatste steen
zou worden ingemetseld.
Tot heden was er met ambitie en
ijver gewerkt en spr. hoopte dat dit
zo zou doorgaan. Bijna allen die er
aan werken zijn mensen uit onze eigen
kring zei spreker, die verder de wens
uitdrukte dat Gods zegen op het werk
zou mogen rusten. Spoedig moge de tijd
aanbreken aldus besloot spr., dat het
gebouw zal zijn voltooid en de inwij
ding van het Godshuis zal plaats heb
ben om dankbaarheid aan God te bren
gen voor alles wat ons gegeven is.
Burg. V. Knobelsdorff was verheugd
dit grote moment voor de Ger. Kerk te
Stellendam te mogen meemaken. Een
kerkgebouw dient ter meerdere glorie
van God, waarmee ook het gemeente
bestuur was verblijd. Er is veel zorg
geweest eer de bouw zover was, maar
er komt nu ook een gebouw met fraaie
vormen in ons dorp, aldus spreker. Hij
hoopte dat deze kerlt een teken zou zijn
op de reis naar de eeuwigheid.
Architect Kloppers bood, na enige har-
telfjke woorden te hebben gesproken
aan ds. Los als voorzitter van de bouw
commissie een fraaie gekleurde pers
pectief-tekening aan van kerk, toren
en vergaderlokaal, waarop men dus kon
zien, hoe het gebouw na de voltooiing
zal zijn.
De genodigden verzamelden zich
daarna in de Chr. School tot het gebruik
van verversingen.