)le Buitenland Eerste steenlegging van de nieuwe Geref. Kerk te Stellendam de aardigheid eraf [28e Jaargang eer lur- |ge- kte |ge- 1540 Ivan ÜÜB WEEKBLAD OP GEREFOBMEEBDE GBÜMD8LAG VOOB DE ZDID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN GEN '■m:=^ MEDITATIE „Een vraag en een antwoord" Illlllllllllllll De pastor loei Ds. D. C. Los verricntte ae plecntigneia. Grote belangstelling voor de eerste steenlegging GEBRs. KAPTEIN EEN ZAAK VAN VERTROUWEN MIDDELHARNIS - Tel. 2004-2704 SOMMELSDIJK - Telefoon 2205 Zaterdag 1 October 1955 No. 2438 t leest •ff na een pmming ;^aii Al- andelij- fengeko- Iniet de |ste, ge- stem- is dus fden 31 13 te- Ivan or- evat de Ie Raad Van ten hital der ingang lisartsen len, op leven, trzelcer- Fia zou- toesla- uitge- ^e Bies- ie zou- [iderling vens de In vast lag voor ptgestel- van 1 J een re- lede de 1 voorlo- fia zou- |omst de tijd (voor- 1953 is Irplichte Ivoor de |ier jaar. len re- I de ver- tober af gulden, |de vrij- ius met ■e alleen pn haar leel uit- |was zo dat ze (■den ge- pnsump- J bij een Iheid ar- 1 uit een J stukken lijd heb- Ie in een lebakken zich dus kben ge- der ge- i de ex- li Hoorn en auto oor zijn )od. Het kleuter- PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS Redactie en Advertenties uitsluitend Telefoon K 18702629 rra 6 uur 's avonds Telefoon K 1870—2017 Giro 167930 Verschijnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag i Het is wel ietwat vreemde vraag, die Iwe boven dit artikel plaatsten en onze [lezers zullen nieuwsgierig zijn, wat we I hiermee op Aet oog hebben. We zullen ze^ Lauw uit de droom helpen. We wilen l^et eens hebben over de politiek! Mis- [schien is dit voor sommigen een reden [om dit stuk dan maar subiet over te I slaan, maar dat moet u nu eens niet doen. VVe' weten wel, dat de politiek bij me- ijjg-een in een niet al te best blaadje staat, maar we willen bij uitzondering er toch eens over schrijven, want zonder po- I litiek gaat het nu eenmaal niet, noch in e wereld, noch in ons eigen land, noch in onze plaatselijke gemeente. I Men kan algemeen het feit consta teren, dat er bij de brede massa en zelfs [ook bij velen, die er zich voorheen wèl [voor interesseerden, tegenwoordig zeer weinig belangstelling meer bestaat voor de politiek. De grote partijen klagen I daarover steen en been. De vergaderin gen der kiesverenigingen of afdehngen worden slecht bezocht, er is weinig en thousiasme meer, politieke discussies en artikelen in kranten lezen de meesten niet eens debatvergaderingenworden weinig of I niet meer gehouden en zelfs tegen de ver- j kiezingen laait het vuur in de verste ver te niet meer zo op als vroeger. Bij de éne partij is de malaise erger dan bij de an dere, maar feit is, dat er bij 30 en meer jaren terug gerekend een enorme ver flauwing van de politieke belangstelling I is te constateren. Als we ons afvragen, wat daarvan de oorzaken zijn, moeten we tot deslotsom komen, dat daaraan verschillende facto- ren hebben meegewerkt. De voornaam- I ste is, dunkt ons, de toenemende onver i schilligheid voor hogere beginselen, die op haar beurt weer het gevolg is van de (geestelijke vervlakking in allerlei kriri- 1 gen. Daarmee samenhangend is de ver- materialisering van het leven en het veel te sterk domineren van de economische en sociale aspecten ervan. Als men op een vergadering van een kiesvereniging 1 publiek wil trekken, moet men er geen I referaat laten houden b.v. over de oor- sprong van het gezag, over de antithese I of over de schoolstrijd, maar over salaris verhoging en belastingverlaging, over I een werkweek van vijf dagen etc. De in- i teresse voor beginselkwesties is over de gehele linie vi'ijwel zoek. Nu is dat tot op zekere hoogte te ver klaren. In de tijd, dat de politieke strijd i werkelijk de moeite waard was, waren ei I inderdaad principiële kwesties, die de ge- Imoederen steeds bezighielden. Men denke aan de strijd voor de vrijheid en de gelijk- stelling van het christelijk onderwijs. Wat- hebben toen duizenden met geestdrift mee geleefd. Wat was er toen een belangstel ling op vergaderingen en wat een offer vaardigheid werd er voor deze zaak aan de dag gelegd. Ieder voelde het: het ging hier om het grote goed van de opvoeding der kinderen naar de eis van Gods Woord De schoolkwestie was het voornaamste strijdpunt bij de verkiezingen. Maar die tijd is voorbij. De overwinning is behaald, de gelijkstelling is wettelijk vastgelegd en al wordt er zo hier en daar nog wel eens een plaatselijke schoolstrijd uitge vochten, dit punt is uit de politiek ver dwenen. Zo hebben onze oud-strijders in het al gemeen een veel mcwier en verhevener politieke worsteling te voeren gehad dan ons liuidige geslacht. Men streed tegan het oppermachtige liberalisme, dat in de 19e en het begin van de 20e eeuw in staat en dorp de lakens uitdeelde en met harde hand iedereen onderdrukte, die niet met het vrijzinnig© koor meejubelde. Het liberalisme is gevallen en telt vrijwel niet meer mee. Zo is ook die strijd, waarin het beginsel zo sterk sprak, afgelopen. Hoe heeft men vroeger gevochten te gen het opkomend socialisme en conunu- nisnie. Toen werd beginsel tegenover be ginsel gesteld. De socialisten waren toen nog marxisten en fel anti-christelijk. Ze bestreden de christelijke staatkunde en de christelijke school te vuur en te Zwaard en ze poogden zelfs in 1918 re volutie te maken. Daartegenover stelden de christelijke partijen de eisen van Gods Woord. En daarom was er algemeen veel meer meeleven met de politieke ge beurtenissen en stond bij een verkiezing het hele land met al zijn steden en dor pen in het teken van de antithese der be- gmselen. En kom daar nu eens om. Vélen staau volkomen apathisch tegenover de ver- kiezingsstrijd. Hoevelen zijn er niet, die gaan stemmen, omdat er stemplicht is. En hoevelen stemmen nu eigenlijk va:i harte op hun partij? De meesten heb ben allerlei bezwaren tegen de partijlei ding, die in menig opzicht dictatoriaal regeert. Men geeft hoog op van de demo cratie, maar deze bestaat aUeen op pa pier. Er is geen „aardigheid" meer aan. Daarbij komt, dat door het wegvallen van een aantal dominerende beginsel kwesties, zoals de schoolstrijd, de hele politiek wordt toegespitst op economi sche en sociale problemen. Ook de ge daanteverandering van het socialisme speelt hierin een rol. Het is niet meer zo radicaal als voorheen. Drees is een man leUutmls En hij zeide tot hem: „Hoe is uw naam?" En hij zeide: „Jacob!' (Genesis 32 27) Ge kent allen de omlijsting van deze tekst. Jacob is na jaren van balling schap op weg naar het vaderlijk huis. Thans is hij zover gevorderd, dat nog slechts de beek Jabbok moet overge- trokken worden, om weer op vader landse bodem te zijn aangekomen. De verkenners, door hem vooruitgestuurd, hebben echter het bericht overgebracht, dat Ezau, de gevreesde, zich in de on middellijke omgeving bevindt. De vrees voor zijn broer, bevangt Ja cob en alleen gelaten, doorworstelt hij de nacht met de Heere. Zieleworsteling, kost wel eens vlees en bloed. Zo ook bij Jacob, want hij is 's morgens, na bij het gloren der dageraad de zo vurig verbeide zegen te hebben ontvangen, hinltende aan zijn rechterheup. Deze verminking is hem bijgebleven als een tastbaar bewijs, van de zware worste ling van die nacht, Midden in „dit gesprek met God", vraagt de Heere aan Jacob: „Hoe is uw naam?" De Heere wil als het ware zeggen: „Wie zijt ge nu eigenlijk? Hoe staat ge bekend? Waarop kunt ge aanspraak maken?" En dan buigt hij beschaamd het hoofd en antwoordt: „Mijn naam is Jacob!" Bedrieger, hiellichter. Ge zegt: nu de Heere dat weet zal Hij hem zeker voorbijgaan. Hij zal zeg gen: Maar Jacob, ge kunt nu toch wel begrijpen, dat Ik met zo'n zondaar niet te doen kan hebben. Ik, die te heilig ben, dan dat ik het kwaad aanschouw. Neen, lezers, we lezen: En Hij zegen de hem aldaar! Ezau betekende voor Jacob de her innering aan zijn bedrog, aan zijn zon de to.v. Izak, zijn vader bedreven. Ezau betekende óók de openbaring van de wereld in haar vijandschap. Ezau betekende voor Jacob, de wraak, de dood! Lezers, kent ge daar ook angst voor? Vreest ge de vijandschap der wereld? Vreest ge anderzijds de gevolgen van uw zonden? Staan ze u in de weg op reis naar huis? Moeten sterven en niet kunnen ster ven? Dat kan voorkomen, zelfs na ont vangen genade! Wat kan het werk Gods stil liggen in de ziel. Twintig jaar heeft Jacob in Haran vertoefd en we lezen in al die tijd maar zo weinig van ontmoetingen met God, van voortgang op de weg der genade. Aan het einde van die periode ligt de Jabbok. Deze naam betekende: Uitdro ging! Dan zijn we met ons zelf weer eens aan het einde gekomen. O, Heer, mijn ziel. en lichaam hijgen En dorsten naar U in een land, Dat dor en mat van droogte brandt Waar niemand lafenis kan krijgen. Ja, dan vrezen we om te komen. Dan valt alle vroegere bevinding weg, als grond voor de eeuwigheid. We kunnen het er niet meer mee doen. Dan wordt het worstelen met de Heere geboren om zekerheid des gelools. En dan, midden in die worsteling de vraag des Heeren: „Hoe is uw naam?" Wie zijt ge eigenlijk, dat ge recht zoudt hebben op Mijn zegen? Uw naam! Weet ge die reeds door het ontdekkend licht der genade? Dan fluistert ge met Jacob: die is bedrieger! Abel (ijdelheid), Achan (rustverstoor- der), Achzib (leugenaar), Bimhal (ver- dorvene)! Ja we kunnen al die namen door één vervangen: Zondaar! Zijt ge al tot die belijijdeniss geko men? Gekomen, door zelfkennis, gewerkt door de Heilige Geest? Dan is er in ons zelf geen verwachting en grond meer, dan is er alleen maar plaats voor het wonder. „En Hij zegende hem aldaar." Wat valt het bij de Heere altijd mee! Op de belijdenis, een zondaar te zijn, wil de Heere Zijn gunst betonen in de Heere Jezus Christus. Hij is niet geko men om rechtvaardigen te roepen maar zondaars tot bekering. En juist als wij niets hebben, h«eft Hij alles. Als ons hongert, heeft Hij spijs. Die spijs is Hijzelf. Zijn verbro ken lichaam en Zijn vergoten bloed. Dan wordt Christus de volkomen en persoonlijke zaligmaker. Endan wordt Jacob, Israël, „Vorst Gods". Hij ziet hem aan in de Heere Jezus Chris tus. En dan ziet Hij geen zonde in Zijn Jacob en geen overtreding in Zijn Is raël. In Hem wordt hun schuld ver geven en hun zonde bedekt. Lezers, kent ge uw oude naam met alle gevol gen van dien? Dan worstelt ge door tot ge het weet, een nieuwe naam te hebben ontvangen. Een naam die niemand kent, dan die hem ontvangt. Eigenlijk staat er in het oorspronkelijke: die niemand weet te waarderen, dan die hem ontvangt, om dat hij weet v/at de verwerving ervan gekost heeft. In de verborgen omgang met God, wordt dit heilgeheim bekend gemaakt. Ge kent misschien wel dat verhaal van de Kaaba in Mekka. Daar knielen de Mohammedanen voor een grote steen en kussen die. Die steen is zwart. Vroeger (zo luidt het verhaal) is deze spierwit geweest, maar op de duur zwart geworden door de zonden, die de gelovigen, door hun kus op die steen hebben overgebracht. Christus, de zondeloze, is tot zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardiglieid Gods in Hem Hij heeft de zwarte keursteen overge nomen, die ons toe kwam en zodoende de vrijspraak van Zijn gemeente be werkt. Valt de Heere te voet! Valt Hem te voet met de belijdenis: Ik heb gedaan, dat kwaad was in Uw oog, dies ben ik Heer' Uw gram.schap dubbel waardig. Dan zult ge ervaren, dat milde han den en vriendelijk' ogen bij Hem zijn, van eeuwigheid. Mensenkind, hoe is Uw naam? Die is zondaar, alles verbeurd heb bende zondaar! En dan Merk op mijn ziel, wat antwoord God [U geeft, Hij spreekt gewis, tot elk, die voor [Hem, leeft. Zijn gunstgenoot van blijde troost [en vree, Mits hij niet meer op 't spoor der [dwaasheid tree. Dirksland C. J. KESTING van heel andere allure dan Troelstra. Het marxisme is grotendeels overboord ge gooid en men is zeer gematigd gewor den. De partij van het tegenwoordige socialisme, de P.v.d.A., heeft zich zelfs zodanig vervormd, dat een beduidend aaptal intellectuelen van christehjk be ginsel er zich blijkbaar goed in thuis voelt. Ze aanvaardt de gelijkstelUng oo schoolgebied, al blijkt telkens weer, dat haar sympathie bij het openbaar onder wijs ligt. Ze werpt zich op als de enige waarhjk progressieve partij, bij wie de belangen der arbeiders alleen veilig zijn. En wat doen de andere pajrtijen? Voort- gödreven door de vakbonden wedijveren ze met de socialisten in het stenamen voor allerlei sociale maatregelen. En ze kunnen nog moeilijk anders ook, want dan hebben ze kans een deel van hun kiezers te verliezen. Op deze naanier vragen velen zich af of er nog wel veel verschil tussen de grote partijen is. Als men him programs leest, dan lopen ze op papier inderdaad nogal wat uiteen, maar hoe is het in de praetijk? Niet weinig Anti-revolutio nairen b.v. vinden, dat hun partij veel te veel in socialistisch vaarwater gaat. Er zijn proffen aan de V.U. die als halve socialisten worden beschouwd. En als men de discussies in de Tweede Kajner leest (in de stenografisch opgenomen Handelingen) dan wordt men dUcwijls gf - troffen door de slappe manier, waarop men de beginselen verdedigt. Vroeger werden er felle principiële debatten ge houden, maar nu is alles meestal koek en ei. Een groot deel van Nederland zit er op te wachten, dat nu eindelijk de strijd eens wordt aangebonden tegen het steeds invloedrijker wordende socia lisme en de geruisloze sociahsering der maatschappij. Maar we kunnen blijven wachten. Ook de rechtse partijen zitten zo vast in de ban van het „sociale", dat ze met de stroom worden meegeslf urd En dan is er nog een factor. Vóór ae verkiezingen lezen 'fen horen we over het gevaar van het socialisme, maar er rm nemen de vertegenwoordigers van die zelfde partijen vrolijk zitting in een ka binet onder leiding van Dr. Drees met een aantal socialisten op sleutelposities. Het spreekt vanzelf, dat er onder zulke om standigheden van een principiële strijd in het parlement weinig overblijft dat de animo bij het kiezersvolk eruit gaat. Het is alles compromis, wat de klok slaat en voor een compromis loopt nie mand warm. De grote kwaal van deze tijd, vooral ook in de poUtiek, is, dat alles verzake lijkt wordt. De economie is thans de ko ningin der wetenschappen. Nieuwe fi nanciële en sociale stelsels vieren hoog tij. Maar de primordiale beginselen van levensbeschouwelijke aard worden als bij zaak beschouwd. Het is daarom geen wonder, dat zij, die deze primair stellen, in de huidige politiek weinig behagen meer kunnen vinden en dat dagenen, die het sociale de voorrang g:even, alleen nog belangstelling in de politiek hebben, voorzover die hun maatschappelijke po sitie dient. Dit is echter zeker: de „aardigheid" is eraf! Uitgifte nieuwe guldens laat zich wachten. Met de uitgifte van nieuwe guldens moet nog warden gewacht om dat nog niet voldoende guldens gemunt zijn, naar het zich laat aanzien zal dit pas in 1956 plaats vinden. ONBEPERKTE GARANTIE OP DE VERING. HAZETFABRIEKEN TE ZEVENBERGEN De brief van Boelganin Zoals men zich zal herinneren heeft President Eisenhower op de conferen tie van de Grote Vier te Génève, eni ge tijd geleden, het voorstel gedaan, el kanders bewapening vanuit de lucht te controleren. Amerikaanse vliegtuigen zouden dan boven Rusland en Russi sche boven Amerika, foto's moeten ne men van belangrijke oorlogsbases, om op deze wijze te komen tot een ver mindering van de bewapening. Ter conferentietafel hebben de Rus sen op dit voorstel niet gereageerd. Blijkbaar wilden ze eerst de zaak be studeren, alvorens antwoord te geven. Vorige week evenwel heeft premier Boelganin van de Sowj et-Unie een brief aan president Eisenhower gezonden, die aanvankelijk niet werd gepubliceerd en dus aanleiding gaf tot allerlei gissingen. Toen men tot publicatie overging bleek de brief inderdaad een antwoord op Eisenhower's voorstel te bevatten. Boelganin zegt, dat het wederzijdse uit voeren van ,luchtverkenningen een kwestie is die slechts weinig kan bij dragen tot de vermindering van de be wapening en tot een eventueel verbod voor atoomwapens. Daarmee bedoelt hij echter niet dat geen overeenstemming mogelijk zou zijn. Integendeel, de Rus sische premier is van mening dat de standpunten elkaar zo dicht zijn gena derd dat een oplossing mogelijk is, ja zelfs dat op korte termijn accoord kan worden verkregen. Als er inderdaad iets „zit" in het plan van Eisenhower, dan wil de Russische regering zeer zeker haar medewerking verlenen. Waarschijnlijk vindt ook deze reac tie van de Russen haar oorzaalt in de gewijzigde houding van de Sowjet- leidslieden. Hun politiek is in wezen niet veranderd. Niemand minder dan Chroetsjew zelf zei vorige week nog: „Wie mocht hopen op een veranderde Russische politiek, zal moeten wachten tot Pasen en Pinksteren op één dag vallen" en in dit geval sprak hij de waarheid. Wél is er een einde gekomen aan de starheid en de onverzoenlijkheid uit de tijd van Stalin. De Russen wer pen zich nu op als de mensen, die het werkelijk ernstig menen met de we reldvrede, de ontwapening, enz. Ze wil len alles doen wat in hun vermogen is, om de wereld uit de impasse te hel pen. De koude oorlog is veranderd in een propagandistische vrede. Daarom kon ook het voorstel van Eisenhower niet voor kennisgeving worden aangenomen De wereld heeft daaraan té duidelijk gezien dat de Westelijken de zaak se rieus opvatten en, of Rusland het aan genaam vindt of niet, het kan zich nu niet onttrekken. Anders zou het z'n goede naam als voorvechter voor de vrede weleens kunnen verliezen. Overigens is het niet onmogelijk dat de Russen niet zo bang zijn voor het verkenningssysteem van president Eisenhower. De Sowjet-Unie is uitge strekt genoeg om proeven te nemen, die zelfs aan het speurend oog van Amerikaanse .vliegers kunnen worden onttrokken. Doch ook in Amerika blijft deze mogelijkheid bestaan. In dit op zicht heeft Boelganin niet helemaal on gelijk als hij zegt dat het plan onvol doende is. Maar een basis kan het in ieder ge val zijn. En Rusland heeft niet gewei gerd om samen aan die bases te wer ken. Misschien weer een lichtpunt in de duistere internationale politiek. De ziekte van Eisenhower De Amerikaanse president, Dwight D. Eisenhower, is Zaterdagmiddag door een hartaanval getroffen. De president, die 14 October 65 jaar hoopt te wor den, lijdt aan trombose in de hartslag ader. Artsen verklaarden dat de aan val niet licht maar ook niet zwaar ge weest was. Eisenhower maakt het thans vrij goed en heeft enkele rustige nach ten doorgebracht. Het laat zich aan zien dat de president geheel genezen zal zijn, wanneer zich geen verdere complicaties voordoen. Het bericht van Eisenhowers ziekte heeft door de gehele wereld een schok van ontroering veroorzaakt. Uit ver schillende hoofdsteden werd de presi dent telegrafisch beterschap toegewenst Men vraagt zich begrijpelijk af, waarom de pers zich zo druk maakt om de overigens niet ernstige ongesteldheid van het Amerikaanse staatshoofd. De verklaring is echter niet moeilijk. Sinds de conferentie van Gé nève is de wereld blijkbaar in een sta dium van verzoeningsgezinde politiek gekomen, waarin Eisenhower een be langrijke rol heeft gespeeld. Voorts is de beminnelijke Ameri kaanse president een man van for maat. Weinig presidenten van deze eeuw' mochten zich in een zo grote populariteit verheugen. Geen Republi kein zou het Witte Huis bewonen, wan neer bij de verkiezingen van 1952 een andere candidatuur was gesteld dan Eisenhower, die naam had gemaakt tij dens de tweede wereldoorlog. Het is te vrezen, ook al zou Eisen hower spoedig herstellen, dat hij geen candidatuur voor de volgende verkie zingen (1956) mag aanvaarden. Dit zou een grote verliespost zijn voor de repu blikeinse partij, want dan is het vrij ze ker dat zijn democratische tegencandi- daat als winnaar uit de bus komt. Gelukkig is niemand onmisbaar ook Eisenhower niet maar toch is het, gezien de huidige internationale ontwikkelingen, te hopen, dat hij spoe dig hersteld mag zijn en dat hij geen nadelige gevolgen van zijn ziekte zal ondervinden. Verenigde Naties Op het hoofdbureau van de V.N. in New York is vorige week de tiende zitting van de Algemene Vergadering geopend. Met algemene stemmen werd José Maza, de afgevaardigde van Chili, tot ABONNEMENTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. Bg contract speciaal tarief. De eerste steen van dit bedehus dat door hulp vaardigheid van de heer A. v. d. Plas is opgerigt is gelegd door M. v. Be ters Wz. den 19 Augs. 1865. Deze woorden zijn gebeiteld in de gedenkst-een, welke is gevat in de linker zijdegevel van de thans bestaande Gereformeerde Kerk aan de Voorstraat te Stellendam. Door de watersnood op 1 Februari 1953 werd het aangebouwde verenigingslo kaal met consistorie achter de kerk geheel weggespoeld en het kerkgebouw zelf dusdanig gehavend, dat het economisch niet verantwoord was aan de res tauratie van het geheel hoge kosten te gaan besteden. Op advies van de bouwcommissie werd door de Kerkeraad besloten aan archi tect L. F. Kloppers te Middelharnis opdracht te geven voor het ontwerpen van een nieuwe kerk met verenigingsgebouw, waarvoor bouwgrond beschik baar was achter de bestaande kerk tegenover de begraafplaats. Een perspectivische schets van dit ontwerp is hierboven afgedrukt. Thans is de bouw hiervan zover gevorderd, dat de eerste steen kon worden gelegd. De hoofdingang is geprojecteerd on der de toren, welke tot de spits gemeten ongeveer 14 m hoog zal worden. Vanuit het toegangsportaal, waarin zich 2 w.c.'s bevinden, wordt het kerkschip betreden, plaats biedende aan 228 personen. Boven het portaal zal een galerij wor den gemaakt, waardoor de mogelijkheid betaat het aantal zitplaatsen naderhand uit te breiden. Tegen de symmetrische achterwand van het schip wordt de kansel geplaatst met doopvont en symbolische avondmaalsta fel. Boven de kansel wordt het orgel uit de bestaande kerk over gebracht en voorzien van een nieuw pijpenfront. Achter het schip bevindt zich de con sistoriekamer en de centrale verwar- mingsnaimte. Tegen de linkerzijgevel van de kerk is het verenigingsgebouw met daartus sen een koppelstuk geprojecteerd. Het verenigingsgebouw heeft een eigen toe gang met garderobe, w.c. en keukentje en biedt de mogelijkheid in tweeën ge scheiden te worden door een stel har monicadeuren. Het hele bouwwerk wordt opgetrokken in kleurige baksteen. Kozijnen, ramen en deuren worden in hout uitgevoerd. De kapconstructie wordt gedragen door „Nemaho"-spanten en als dakbe dekking worden blauwe Romaanse pan nen toegepast, terwijl het dak van de to ren en de afdekking van de koepel op de klokkestoel in koper zal worden uitge voerd. Het kruis in de voorgevel wordt vervaardigd van kunststeen. De verwar ming van de kerk en hei verenigingsge bouw geschiedt volgens het z.g. aircon- ditioning-systeem. De 'aaimemers van het bouwwerk zijn: metsel- en betonwerk Gebrs. Sager te Stellendam; timmerwerk D. Kievit te Stellendam; smids-, loodgieters- en elec- triciteitswerk Gebr. de Goede te Stellen dam; schilderwerk A. J. Baart te MeUs- sant, terwijl de centrale verwarmingsin- stallatie zal worden geplaatst door de Pa. -J. Bührmann te Enschede. Voor de eerste steenlegging was gro te belangstelling, zowel van de zijde van de kerkleden als van de burgerij. Met ds. Los zagen we diens kerkeraad, de leden van de bouwcommissie, bur gemeester J. V. Knobelsdorff en weth. Moyses (Weth. Visser was verhinderd) de eerw. heer W. Bouman van de Ned. Herv. Kerk en vele anderen. De pastor loei ds. Los legde, na eni ge aanwijzingen van architect Kloppers de eerste steen, rechts naast de deur aan de voet van de toren. Daarna sprak ds. Los een woord van hartelijke dank aan de belangstellen den voor hun aanwezigheid, inzonder heid aan burgemeester Knobelsdorff en zijn wethouder en ook aan dhr. W. president gekozen. Als zodanig volgt hij onze landgenoot. Mr. van Kleffens op, die de negende zitting heeft gepresi deerd. Verschillende sprekers hebben in hun redevoeringen als hun mening uitge sproken dat de Vergadering thans bij eenkomt in een sfeer van vertrouwe lijkheid als nooit tevoren. De vergadering heeft besloten de kwesties-Cyprus en Algerië niet op de agenda te plaatsen. Er zijn echter ge noeg oudere problemen die tot oplos sing moeten worden gebracht. Ook kwam de toelating van verschil lende landen weer eens ter sprake. On geveer 20 landen hebben het lidmaat schap van de Verenigde Naties aange vraagd. Bouman, aan architect Kloppers, de bouwcommissie, aannemers eife. Ik heb nu wel de eerste steen gelegd, zei spr. maar die eer komt mij niet alleen toe. Samen als gemeente zijn we hier, hij zag het als een taak van de gemeen schap, waarbij allen met vreugde en dankbaarheid vervuld zijn. Deze eerste steen ligt aan de voet van de toren, die straks omhoog zal rij zen en de enigste toren zal zijn, die tot nu toe in Stellendam staat. Die toren zal heenwijzen uit het aardse vlak naar boven, waar God, als symbool om uit onze zorgen onze harten op te heffen naar Hem, Die onvergankelijk is en eeuwig leeft. Er is vreugde en dankbaarheid aan God, dat deze dag mag worden beleeft, door onze kleine gemeente De oude kerk vertoonde een seniele aftakeling en de ramp gaf er een harde slag aan. Gelukkig kon met behulp van vele an deren dit gebouw worden gesticht waar van nu de eerste steen is gelegd. Spre ker hoopte dat spoedig de laatste steen zou worden ingemetseld. Tot heden was er met ambitie en ijver gewerkt en spr. hoopte dat dit zo zou doorgaan. Bijna allen die er aan werken zijn mensen uit onze eigen kring zei spreker, die verder de wens uitdrukte dat Gods zegen op het werk zou mogen rusten. Spoedig moge de tijd aanbreken aldus besloot spr., dat het gebouw zal zijn voltooid en de inwij ding van het Godshuis zal plaats heb ben om dankbaarheid aan God te bren gen voor alles wat ons gegeven is. Burg. V. Knobelsdorff was verheugd dit grote moment voor de Ger. Kerk te Stellendam te mogen meemaken. Een kerkgebouw dient ter meerdere glorie van God, waarmee ook het gemeente bestuur was verblijd. Er is veel zorg geweest eer de bouw zover was, maar er komt nu ook een gebouw met fraaie vormen in ons dorp, aldus spreker. Hij hoopte dat deze kerlt een teken zou zijn op de reis naar de eeuwigheid. Architect Kloppers bood, na enige har- telfjke woorden te hebben gesproken aan ds. Los als voorzitter van de bouw commissie een fraaie gekleurde pers pectief-tekening aan van kerk, toren en vergaderlokaal, waarop men dus kon zien, hoe het gebouw na de voltooiing zal zijn. De genodigden verzamelden zich daarna in de Chr. School tot het gebruik van verversingen.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1955 | | pagina 1