Buitenland [^S^ Wie „JA" ZEGT i MOET OOK <S^^ ZeOGEN INDUS HORLOGES Fa. Hartogs 28e Jaargang CBB WEEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOB DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Het jongste Herderlijk Schrijven der Hervornnde Synode MEDITATIE J^^^^J CONSTANT verlovingsringen HOOIEN Zwanenpaar ie Dirksland heeft 5 jongen GEBRs. KAPTEIN EEN ZAAK VAN VERTROUWEN MIDDELHARNIS - Tel. 2004-2704 SOMMELSDIJK - Telefoon 2205 AARDBEIEN Zaterdag 2 Juli |l955 No. 2414 Redactiebureau: Pr. HE3NDRIKSTRAAT 14, MIDDELJIAKNIS TELEFOON K 1870-201T GIRO 167930 POSTBOX 8 Voor advertentiën uitsluitend Dnibkev^ Telef. K 1870-2729 Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017 Verscbynt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag ABONNBMEJNTSPMJS: 1.70 PE3R KWARTAAt^ ADVKRTENTHnPRUS 12 cent per mm. BQ contract apeclaal tarief. In haar vergadering van 29 Maart j.l. heeft de Synode der Ned. Hervormde Kerk een Herderlijk Schrijven vastge steld, dat als titel draagt: „Christen-zijn in lie Nederlands© samenleving". Zoals deze titel zegt, gaat het om de positie van de Christen en met name van de Hervormde temidden van ons staats- en maatschappijleven. Dit raakt echter niet alleen degenen, die tot de Hervormde Kerk behoren, maar het H.S. spreekt ook in het algemeen over de solidariteit van de Christen met de wereld en over de wijze van organisatie, zodat het van groot belang is voor Hervormden en niet-Hervormden. Het wordt dan ook de laatste maanden druk besproken in al lerlei kringen, niet alleen in kerkelijke, maar ook in niet-kerkelijke, in de laat ste vanwege de gunstige uitspraken voor de algemene organisaties. Van het H.S. zijn al 40.000 ex. verkocht, zodat er nog al belangstelling voor bestaat. Deze i,"; echter niet te vinden bij het kerkvolk als zodanig, maar meer bij allerlei soor ten theologen, organisatiemensen en bij de pers. Zij vindt haar oorzaak in het wel zeer eigenaardige standpunt, dat de Synode inzake dit probleem inneemt, een standpunt, dat zeer omstreden is en dat laten we het maar niet zeggen de linkerzijde in het gevlei komt. Het is niet onze bedoeling, in dit ar tikel het H.S. in extenso te gaan behan delen. Dit is onmogelijk. Het is een boek je van 38 bladzijden, dat vrijwel op elke bladzijde tot tegenspraak uitlokt, zodat er eigenló'k een brochure tegenover ge plaatst moet worden, waarin ook de theologische achtergrond van de be schouwingen der Synode een ruime plaats zou moeten krijgen. We stellen ons voor hier alleen de hoofdlijnen naar voren te brengen. De grote kracht der Synode is, dat ons volk en ook de Hervormden zo ver deeld zijn, veelszins als vreemden, te genover elkaar staan en vaak nog al leen in toporganisaties voeling met el kaar houden. In Hervormde Kring be staan er zulke beilangrijke meningsver schillen, dat soms zelfs de kerkelijke ge meenschap wordt verstoord. Mede in verband met het Mandement der bis schoppen acht de Synode het nodig tot een nieuwe bezinning te komen op de positie der kerk in het openbare leven. Haar uitgangspunt is daarbij haar op vatting van de' solidariteit. Zij stelt daarbij het woord van Christus: „zy zijn niet uit de wereld, gelijk Ik niet uit de wereld ben" (Joh. 17 16) naast dat andere woord: „Gelijk Gij Mij gezonden hebt in de wereld, heb ik hen gezonden inde wereld". (Joh. 17 18). De Syno ds zegt, dat een volkomen evenwicht niet uit, maar toch in de wereld nooit wordt bereikt. Er is steeds eeiizydig- heid, hetzij op een stoere, hetzij op een ruime manier. Zij zal met .stoere" be doelen wat zij sectarisme noemt en met „ruime" het geheel opgaan in de wereld se organisaties. De Synode meent, dat thans de solidariteit met de wereld krachtig moet worden beklemtoont. Er is volgens haar een duidelijk verschil met de 19e eeuw. Toen was men zeer zelfbewust, nu is de trots bij velen ge broken en staat men meer open voor het Evangelie. De Christen moet dus naast en niet tegenover de moderne mens gaan staan. De Synode voelt en constateert, dat velen deze opvatting van de roeping van de gelovigen niet delen. Dat zijn zij, die het afstandnemen van de wereld. Verkondigen en de antithese willen hand haven. Wel gelooft zij, dat de strijd tus sen de heerschappij van Christus en de machten der duisternis het thema der wereldgeschiedenis is, maar zij meent, dat de scheiding daartussen nü moeilijk aan te geven is en dat zij niet samen valt met die tussen de organisaties van christenen en niet-christenen. Met deze beschouwingen kunnen wij het niet eens zijn. De Synode constru eert een principieel verschil tussen de 19e en 20e eeuw, dat er niet is. De saccularisatie, de verwereldlijking, de ontkerstening of hoe men het noemen wil, is in de 20e eeuw nog meer voort geschreden en al worden van zekere zij de de tegenstellingen verdoezeld, deze spitsen zich meer en meer toe. Het gaat steeds meer om het „vóór of tegen de Christus der Schriften." Maar de Syno de heeft dit verschil nodig om haar doorbraak-ideeën te argumenteren. Vol gens haar moet de Christen midden in de cultuur staan. En daarbij komt zij zelfs tot de uitspraak, dat de „christe lijke verantwoordelijkheid voor de cul tuur niet allereerst moet uitkomen in afzonderlijke verbanden (Chr. organisa ties), maar door de Kerk. Alleen vanuit dit heihge midden mogen wij de even wichtige wijsheid verwachten, die onze persoonlijke beslissingen voor verwe reldlijking, verstarring en vereenzijdi- ging bewaart." De Synode heeft nu eenmaal een he kel aan christeipïe or^ranisaties. Zij be schouwt die als producten van het kuy- Periaanse neo-calvinisme wat ze he lemaal niet zijn, al zijn de Gereformeer den er veelal de promotors van voorts ^Is een lelqke sta-in-de-weg voor de doorbraakpolitiek en ook als concurren ten van de kerk. Deze laatste is eigen- Mk hét orgaan, waarmee primair de Christenen in de cultuur moeten staan. Hier blijkt het overspannen hoog-kerke- lijke ideaal, dat de Synode-leiding voor "gen staat, in wezen een ietwat Room de gedachte. Wij menen, dat de taak der kerk beperkter is en bovendien ver- Wachten wij van deze Hervormde Syno de zeker geen „evenwichtige wijsheid" ons de weg te wijzen bij onze be- siissingien op sociaal, politiek en onder wijsgebied! Zij vindt haar standpunt tus sen sectarisme en neutraUsme blijkbaar heel evenwichtig, maar het riekt ons te veel naar de doorbraak en daarom kun nen we de leiding der Synode in dezen geenszins accepteren. Door het gehele H.S. treffen we al lerlei redeneringen aan, die al wordt het woord natuurlijk niet genpemd op de doorbraak gericht zijn. Zo baga telliseert de Synode de verschillen in de kerk, die we niet alleen moeten dulden, maar zelfs achten. Op die manier kan iedereen met iedereen samenwerken! En zij poneert zelfs de stelling, dat God verheerlijkt wordt in wat, werelds ge sproken, verwarring is, terwijl Zijn Naam juist wordt ontheiligd in wat een succesvolle eenheidsactle „voor God" is! Dat laatste kunnen de mensen van de chr. organisaties weer in hun zak ste ken. Beter is het volgens het H.S., dat de Kerk haar leden voorgaat in de on derscheiding der geesten. Er is dus toch blijkbaar nog onderscheid, maar alleen voorzover de Synode dat constateert. Wij zullen echter de Protestantse vrij heid nemen om aan de hand van Gods Woord zelfstandig de geesten te beproe ven. Het criterium der Synode ligt ons niet. Op een andere plaats, waar het gaat over de staat, wordt vastgesteld, dat het wel eens nodig kan zijn een belijdenis uit te spreken of een ideaal te stellen, maar dat het politieke leven toch aller eerst en allenninst bestaat in het zake- lyk bezig zijn ten bate van een mens waardig bestaan, m.a.w. het sociale ele-* ment in de politiek is iiriraair, niet hfet principiële. Ook hier komt weer aller- duidelijkst de doorbraak-idee naar vo ren: chr. politieke organisatie wordt in geruild voor niet-specifiek chr. partij vorming, waarbij het sociale domineei't, dus: P.v.d.A.! Wat de partijkeuze betreft, daarover kan tussen Christenen een diepgaand verschil bestaan. Zij is ,,een zaak van het gelovig geweten van de enkeling." De Kerk moet de staatkunde wel vol gen en zo nodig haar stem laten horen. zy moet ervoor zorgen dat geen moei- lijkh.eden in de weg gelegd worden aan de humanisten((er zijn immers ook veel vrijzinnigen in de Herv. Kerk zij moet het radio- en televisiebeleidvol- gen (de Synode is voor een algemene omroep en exploiteert het door ons ver foeide IKOR), de legervoorlichting op de scholen waar zij erg tegen is i.v.m. de ideeën van de anti-militairistische vereniging Kerk en Vrede)' enz. Zij er kent, dat een uitspraak geboden kan zijn omtrent één of meer partijen, als er in deze voor de gehoorzaamheid aan Gods gebod geen plaats is, maar daar mee moet ze zeer voorzichtig zijn. Thans is dat echter in ons land niet nodig! De zakelijke verschillen tussen de democra tische partijen vallen niet samen met de scheiding tussen hen, die al of niet aan het gebod Gods gehoorzaam zijn. De Synode kan niet inzien, dat de eis om zich by deze «f igiene party aan te slui ten, met het christen-zyn sameiüiaflgt, m.a.w. het is voor haar gelijk of men lid is van de A.R., C.H., S.G. partij of van de P. v. d. Arbeid. Zij kan niet bij de éne partij gehoorzaamheid en bij de andere ongehoorzaamheid aan Gods wil constateren. Ziehier het doortaraak-be- ginsel in optima forma! Deze Barthiaanse theorieën worden ondanks alle dialectica rechtlijnig toege past, want de natuur is blijkbaar ster ker dan de leer. Voortredenerende wijst de Synode op ,,het euvel der vereenzel viging." Zij bedoelt daarmee, dat mende gehoorzaamheid aan Christus niet mag identificeren met een bepaalde partij keuze (i.e. die van een chr.-partij). Zij noemt zoiets kortsluiting. Natuurlek is een chr. politieke partij evenmin als een bepaalde chr. kerk identiek met het Ko ninkrijk Gods, maar hoe het mogelijk is, dat de Synode van een chr. kerk de Prot. Chr. partijen en de Partij van de Arbeid principieel op één lijn kan stel len, is alleen verklaarbaar vanuit de Barthiaanse ideologie. Zij gaat zelfs zo ver, ervoor te waarschuwen, niet te ont kennen, dat iemand, die een afwijkend politiek gedrag leidt, toch geleid kan worden door zijn geloof. M.a.w. geen cri- tiek op christelijke P. v. d. A. mensen. Wij zijn echter zo vrij, te zeggen, dat deze dan toch in elk geval geheel ver keerde conclusies trekken uit hun chris ten-zijn. In een hoofdstuk over ,,De crisis der verdeeldheid" bespreekt het H.S. de kwestie van de organisatievorm. Deze zit de Synode nogal hoog. Zij begrijpt, dat in de 19e eeuw de reformatorische christenen in hun verzet tegen het libe ralisme politieke partijen stichtten op confessionele grondslag en tegenover het neutralisme der openbare school een eigen school met de Bijbel oprichten. Maar deze strijdpunten hebben nu aan betekenis verloren. Wel kan er van het chr. organisatiewezen een bewarende en kerstenende invloed uitgaan, maar zij meent, dat dit beginsel om christelijk te organiseren geen geloofseis en christen plicht is. Op deze vrijze valt ons volk uiteen in gesloten groepen het „ver zuilt" en daarom is dit geen absoluut geldend systeem. Zij wil echter ook niet als algemene regel stellen de aanslui ting van christenen bij niet-confessionele organisaties (zeker vanwege het „even wicht") de keuze hangt af van de streek, de aard der vereniging enz. De hele zaak wordt dus problematisch ge steld. Het is een weerzinwekkend in-en- uit-geredeneer. Aan het slot zegt de Synode, dat haar opvatting misschien weinig omlijnd en moeilijk grijpbaar is. Inderdaad, zo is het. Als zij volgens haar eigen woorden weigert „zich te laten opsluiten in het bondgenootschap van neutralisme en sectarisme", komt zij toch willens en wetens terecht bö de vrijzinnigheid. Wij kunnen dit H.S. dan ook moeilgk „her- Een vrouw, die de Heere vreest, die zal geprezen worden. (Spreuken 31 30) Lemuel heeft wijze lessen vaii zijn moeder ontvangen; de Heilige Geest heeft ze in de Schrift bewaard. Onze tekst begint met de opmerking: „De be valligheid is bedrog, en de schoonheid is ijdelheid". Ach ja, menig meisje, dat zich aardig voordoet, is van binnen al lesbehalve aantrekkelijk. En wie zich alleen door het uiterlijk liet bekoren, is straks teleur gesteld: de twintigjarige is als een tros, die echter allengs haar frisheid verliest. „Maar een vrouw, die de Heere vreest, die zal geprezen wor den". Zij verzorgt haar huishouden, helpt haar man en leidt haar kinderen getrouwelijk, onvermoeid; de kracht tot haar gewichtigen arbeid (die niet altoos op prijs wordt gesteld door de huisge noten) ontvangt zij, geknield voor haar God. Zij bezit de ware schoonheid en behoudt die, ook al TOrdt zij tachtig ja ren oud. Want over 'n^r gelaat Ugt de blijdschap des, géloofs gespreid en in haar lieve ogèp.' weerkaatst zich de vre de harer ziel. Haar woorden zijn met zout besprengd en haar handen zijn het waard, dat men ze zachtkens streelt. Zij zal afwijzen, wat naar mens-vergo- ding zweemt. Dat is recht, want alleen door de Hemel is zij, die zij is. Dit neemt echter niet weg, dat wij haar hoog; schatten, als een kostbaar ge schenk. Hoe veel armer zou ons leven Zijn zonder de Hanna's en Maria's! Génève De aandacht van de gehele wereld wordt hoe langer hoe meer geconcen treerd op Génève, waar op 18 Juli de conferentie op het hoogste niveau tus sen de Grote Vier zal beginnen. Tijdens de herdenking van het tienjarig bestaan der V.N. te San Francisco zijn heel wat woorden gesproken, ook over de aan staande conferentie. Aanvankelijk sche nen er geen moeilijkheden te zijn om met Rusland tot overeenstemming te komen. Men werd het er spoedig over eens, dat de conferentie een zo infor meel mogelijk karakter dient te hebben, dat wil zeggen zonder te voren opgestel de redevoeringen. Toch bleek Molotov' er andere ideeën op na te houden dan zijn Westelijke collega's. Zo kon men het bijvoorbeeld niet eens worden over de duur en de agenda van de conferenr tie. President Eisenhower kan de Ver enigde Staten niet langer dan een week verlaten. De Russen vinden deze tijd te kort om de grote problemen op te los sen. De staatshoofden zullen nu zelf in Grénève de duur van de conferentie be palen. In een lange rede -heeft Molotov voorts het Russische standpunt opnieuw uiteengezet. Van deze rede had men veel verwachting, maar ze viel tenslotte te gen doordat ze niets nieuws bevatte; al leen de oude pimten waren erin ver werkt. Overigens twijfelt men er niet aan dat het Rusland ernst I'S, de koude oorlog te beëindigen. Sommigen zijn van mening dat de Russen ,,wat op hun ver haal willen komen", omdat de toestand in de Sowjet^Unie nog niet van dien aard is, dat ze zich in buitenlandse aan gelegenheden kunnen mengen. AUes wijst op een veranderde, meer gematig de buitenlandse politiek. Het ziet er evenwel niet naar uit dat men over de „brandende kwesties" tot overeenstemming zal komen. We noe men bijvoorbeeld de eenheid van Duits land, en de ontwapening. Misschien dat men er in slaagt, het eens te worden derlijk" noemen. Het wijst niet positief de weg. We blijven in de mist. Het kan zus en het kan zó. De geest is die der algemeenheid. De inhoud is in feite een doorlopend betoog ten gunste van de doorbraak. Het is daarom geen wonder, dat dit H.S. in liberale en socialistische kringen en in die van het N.V.V. en Volksonderwijs met ingenomenheid is ontvangen. Maar het zal de Synode ook niet verwonderen, dat wij het radicaal afwijzen. Deze moeilijke bezigheid heeft God aan de kinderen der mensen gege ven. (Prediker 1 13) Welk een sombere toon slaat Salomo aan. Hij klaagt, dat het in de wereld van dag tot dag, van jaar op jaar, van geslacht na geslacht hetzelfde is: „Het is ijdelheid." Is dat de taal van de wijze koning? Salojno bezag de aardse, tijde lijke dingen, los gedacht van God en de eeuwigheid. Wat is ons leven dan? Een aaneenrijging van zomers en winters, van arbeid en rust, van lief en leed, van bezit en verlies, van goed en kwaad. Het begint bij onze wieg en gaat maar voort totdat wij in het graf tuimelen. Nu zijn wij geen redeloze dieren; de Heere heeft ons de moeilijke bezigheid gegeven, om ons op de waarde en het doel van ons bestaan te bezinnen,, en Salomo heeft ons aan het denken te zetten. Wij blij ven, hoe wij het ook keren of wenden, in de troosteloosheid steken, als wtj niet verstaan, dat Jehovah ons formeerde, opdat wij Hem zouden kennen, lief heb ben en groot maken. Boven de neer slachtigheid komen wij niet uit, tenzij wij de Christus ontmoeten, en het leven gaan zien als een zaaitijd, een leer school, een voorhof. Straks volgt de oogst, de bevordering tot de hoogste klasse, het heiligdom ofde buiten ste duisternis. Geeft u rekenschap en loopt niet gedachteloos voort! Bedenkt toch, dat wij ons leven nooit kunnen overdoen en dat er straks geen herstel meer mogelijk is. Wijlen ds. E. v. Meer over minder belangrijke zaken. Ook hier kunnen vanzelfsprekend winstpunten worden geboekt, maar naar menselijke berekening zal de conferentie geen wer kelijke ontspanning teweegbrengen. Terwijl de ministers van Buitenland se Zaken te San Francisco de komende conferentie voorbereidden, had er een incident plaats, dat onder deze omstan digheden bijzonder onaangenaam was. Boven de internationale wateren, voor de kust van Siberië, schoten Russische jagers een Amerikaans vliegtuig neer. Van de inzittenden verloor niemand het leven. Foster Dulles heeft daarover bij Molotov geprotesteerd en deze bood zijn verontschuldiging aan over de „vergis sing" die de Russische vliegers gemaakt hadden. Zo zal, hetgeen men aanvanke lijk vreesde, deze gebeurtenis tóch geen schaduw werpen over de Geneefse con ferentie. IHiitsland De Bondsdag heeft een begin gemaakt met de debatten over de wet op de vrij willigers. De minister van Defensie heeft deze debatten geopend met een rede over de principiële grondslagen, waarop de West-Duitse strijdkrachten en de militaire wetgeving zal worden gebouwd. (Sommigen willen het woord ,,Wehrmacht" weer ingevoerd zien, maar Blank is voorstander van de term „Strijdkrachten"). Volgens Blank moet in een democratische staat de politiek voorrang genieten boven de strijdkrach ten. Deze laatsten moeten zich ech onverwijld organiseren. Hij staat hier dus volledig achter Adenauer,, in tegen stelling tot de sociaal-democraten, die de bewapening van Westduitsland nog steeds op de lange baan vrillen schui ven, omdat ze meer heil zien in een ge sprek met de Sowjet-Unie. Er zal, als het Wetsontwerp wordt aangenomen, in de Bondsrepubliek een algemene dienstplicht worden ingevoerd voor mannen van 18 tot 45 jaar. De strijdkrachten bestaan uit een leger, luchtwapen en marine, een plaatselijk© verdediging en een militaire territoriale organisatie. Het leger zal 370000 man sterk zijn, het luchtwapen 70000 en de marine 20000. Italië De reeds maandenlang dreigende re geringscrisis in Italië is vorige week officieel uitgebroken. De crisis was op dat ogenblik onvermijdelijk geworden. Het christelijk-democratisch partijbe stuur nam een motie aan, waarin werd vastgesteld dat Scelba er niet in was geslaagd een accoord tussen de demo cratische partijen tot stand te brengen. Volgens het partijbestuur kon men on der dergelijke omstandigheden niet meer CONSTANT VERLOVINGSRINGEN U 7TET op DE E 55 de „CONSTANT" fabriek in volle weridmff Daar worden de wereldberoemd© gemaakt. Voorts ziet U een keurcollectie Dus een bezoek overtuigt U van kwaliteit. (Wij hebben daarvan alleenverkoop v.h. Eiland) JUWELIEE IVUJJDELHABNIS Voor het hooien is het nu ideaal weer, waarvan op het land nu van 's morgens vroeg tot 's avonds Iaat een druk gebruik wordt gemaakt om het hooi binnen te halen. volstaan met een herhaling van de rege ring. Minister-president Scelba heeft daarna aan de president het ontslag van zijn regering aangeboden. Scelba's val is dus het werk van de opstandige rechtervleugel van de chr. dem. partij, die allang van plan was, een einde te maken aan de ,,cerjtrumcoali- tie." Juist nu de plannen van Scelba tot kabinetsherstel min of meer hun verwezenlijking naderden, werd het po litieke leven van zijn regering beëin digd. Het zal moeilijk zijn een andere regering samen te stellen dan een nieu we „centrum-coalitie." RuslandIndia De Indische premier, Nehroe, heeft een bezoek van twee weken aan de Sow jet-Unie gebracht. Over deze reis is al heel wat gesproken en geschreven. Wat het resultaat van Nehroe's besprekin gen met de mannen van het Kremlin zal zijn, is moeilijk te zeggen. Ongetwijfeld heeft hij geprobeerd, achter hun bedoe lingen te komen en hun politiek te door zien. Maar overigens is Nehroe een groot denker en een onafhankelijke geest die zich niet laat imponeren door de Russische „praatjeq." Toen Rusland Nehroe uitnodigde was de reden van deze uitnodiging vrij door zichtig. De afhankelijke Aziatische vol ken voelen zich nog steeds onder Wes telijke invloed. Hun leider Nehroe moet in Oostelijke koers varen, dat kan een belangrijke stap in de richting zijn tegen het kapitalisme en kolonalisme." Afgezien van het feit of Nehroe zich als zodanig vril laten gebruiken. Hij liet in zijn redevoeringen althans naast de vel© vriendschapsuitingen een zeer persoonlijk geluid horen, Geen twijfel mogelijk;.. HA^ËI. BE.DOËH. &N &IAALWARËNFA&R1EK£N tS ZEVENBERGEN MIDDELHABNIS Geslaagd voor Architecten-diploms. Onze vroegere dorpsgenoot, de heer G. Geluk, thans als zelfstandig architect gevesiiigd te Vlaardingen, behaalde de zer dagen het architecten-diploma V.B.O aan de Acadamie van Beeldende Kim- sten en Technische Wetenschappen te Rotterdam. Door de werkzaamheden aan de Dirks- landse kerkgracht zijn de zwanen tijde lijk verhuisd naar het Spui van Dirks land. Dat zij zich daar ook hebben weten aan te passen blijkt wel daaruit, dat het zwanenpaar een keurig nest heeft ge maakt op de rietkant en zowaar dezer dgen vol trots met 5 donsjongen op tournee gaat. De tochten strekken zich uit tot in de haven en het is altijd weer een bijzonder aardig gezicht, de zorgza me ouders te zien pronken met de nog ietwat onbeholpen jongen. De vader-zwaan houdt alle bedreigin gen voor zfln jongen op eerbiedige af stand en met kennelijk respect voor zijn optreden blijven de inmiddels volwassen zwanen jongen van het vorige jaar, uit de buurt van zijn trotse gent. Zo heeft Dirksland in zijn haven thans een tien tal zwanen^ DIRKSLAND Kon. Ned. Middenstandsbond. Voor de afdeling Dirksland van de Kon. Ned. Middenstandsbond zal op 19 Jrdi a.s. te Dirksland optreden het bekende kinder gezelschap Elleboog met 2 voorstellin gen. De voorwaarden tot het verkrijgen van de toegangskaarten worden bekend gemaakt op de raambiljetten, die by de georganiseerde Middenstand te Dirks land zijn opgehangen. Het eventueel batig saldo komt ten goede aan de Uniform actie van de Mu ziekvereniging Ajnicitia. r ÖOEDEBEEDE Mooie gift Anjerfonds. De Zangver eniging „Goerees' Gemengd Koor" heeft van het Anjerfonds een bijdrage van 300.toegekend gekregen in de kosten van de aankoop van een nieuwe piano. De vereniging zal dit bedrag goed kun nen gebruiken, want haar piano is reeds jarenlang versleten. Uitslag aanbesteding. Vorige week Woensdag had hier de aanbesteding plaats van de bouw van twee rioolge malen en een rioolzuiveringsinrichting en van de aanleg van de persleidingen. De enige inschrijving was van de N.V. Visser en Smit's Aannemingsmaatschap pij te Papendrecht voor een btdrag van 153.280.—. Anjer-collecte. De Anjercollectö in deze gemeente bracht op 81.82. OUDDOBP Gevallen. De schilder L. Akershoek had het ongeluk bij het uitvoeren van zijn werkzaamheden te vallen en een pols te kneuzen zodat hij zich onder doktershulp moest stellen. Woonruimte-commissie. De woning ruimte-commissie vergadert elke eerste. Maandagavond van elke maand op het gemeentehuis nam. 20 uur. Jam of limonade, maakt ze zelf. Gratis recepten. Vraagt U^ in Wed. Kurvinks Drogisterij, Oud- dorp. OOLTGENSPLAAT Herstel gemeentewoningen. De ge meentewoningen aan de Emmastraat, Pieter Biggestraat en het Boomgaard pad ondergaan een grondige vernieu wing. Daar tijdens de ramp het verf- werk veel heeft geleden, worden de wo ningen zowel van binnen als van buiten opnieuw geschilderd. Geslaagd. Aan het ziekenhuis „Bet- hesda" te Dirksland slaagde Zuster M. van Dam Cd. voor het einddiploma zie kenverpleging A (witte kruis).

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1955 | | pagina 1