H.VANDEL
l>e isoldaten en
de Zondag
Jaarvergadering „Schuttevaer"
Gloria-Schaatsen
Brandweercommandant Lambert
te Oude Tonge gehuldigd
Buitenland
27e Jaargang
Zaterdag 8 Januari 1955
No. 2366
CHB WEEKBLAD OP OEBEFOBMEEBDË GBONDSLAG
VOOB DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
De eerste week in hei nieuwe jaar
MEDITATIE
Oud-Burgemeester L J. den Hollander
nam afscheid als voorzitter
De heer J. Bouman 25 jaar
sluismeester
KLOKKEN
KUNSTSCHAATSEN
RENSCHAATSEN enz.
Fa. L Verkerke 8t Zn.
Bedactiebureau: Pr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K 1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukker^) Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
ABONNEIVUSNTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
BJ) contract speciaal tarief.
Verschijnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdae
II.
„Dje Mij eren, zal Ik eren", heeft de
Hpere in Zijn Woord getuigd. Dat geldt
voor allen. Zeker voor de Overheid, die
de taak en de roeping heeft om naar
Gods Wet te regeren.
Reeds van oude tijden af leek het wel
alsof het leger, alsof de gewapende
macht in dat opzicht in een uitzonde
ringspositie verkeerde. Alsof daar alles
geoorloofd was.
Het memorandum van de Christelijke
Onderofficieren noemt het reizen op
Zondag. Het noemt het reizen op Zon
dag een nationale zonde. Tienduizenden
soldaten moeten op de Zondagavond
naar hun garnizoen terugkeren. Daarbij
moeten ze van de openbare middelen
van vervoer gebruik maken.
Vele soldaten worden hier voor een
ernstig gewetensconflict gesteld! Ze
hebben te kiezen tussen wat men wel
eens noemt twee kwaden. De hele Zon
dag doorbreng'en in een onsympathieke
omgeving, verwijderd van het gezin, of
de Zondag doorbrengen in het gezin en
deelnemen aan de huiselijke besteding
van de Zondag.
Zo worden ze voor het dillemma ge
plaatst: Uit eerbied voor Gods Dag in
de kazerne blijven, vaak verstoken van
de gelegenheid naar de kerk te gaan, of
Gods Wet te overtreden en de Zondag
naar gewoonte in de huiselgke kring
door te brengen en daar aan de gods
dienstoefeningen deel te nemen.
Hoevelen kiezen het laatste? Vaak
met verontruste consciëntie, maar er is
zoveel wat hen die laatste keuze kiezen
doet. Tientallen vaji jaren is er op ge
wezen, de soldaten de gelegenlieid te
geven 's Maandagsmorgens met de eer
ste gelegenheid terug te keren. Maar 't
viaa en is altijd nog vergeefs geweest.
Of men leefde onder de liberale over
heersing, of dat de Christelijke partijen
aan het bewind waren, de Zondagsont
heiliging ging op dezelfde wijze voort.
Altijd met het oncontroleerbare „het be'-
lang van de dienst."
Dat was een halve eeuw en meer ge
leden zo, en dat is nog zo.
„Het belang van de dienst". Zou er
dan zo weinig nut getrokken worden
van de veranderde omstandigheden, van
de vluggere vervoersmiddelen, van zo
veel andere dingen meer, dat het haast
klassieke „het belang van de dienst",
er zich tegen verzet de soldaten Maan
dagmorgen met de eerste gelegenheid te
doen terugkeren?
Past het leger zich dan zo weinig bg
het burgerUjke leven aan? Wat daar
mogelijk is moet toch bij het leger ook
mogelijk zijn. Dat „het belang van de
dienst", wie van de militairen gelooft
er aan wanneer dit beschimmelde gege
ven uit het tuighuis opgeroepen wordt?
Is er dan zo weinig aangepast, bestaat
er dan zo weinig efficiëntie in het leger
dat men zich daarop altijd nog maar
weer beroepen moet? De Christelijke
Onderofficieren geloven er blijkbaar ook
niet aan. Uitzonderingen van noodzake
lijkheid natuurlijk daargelaten.
Die Christen Onderofficieren, meest
beroepsmilitairen kunnen toch wel met
kennis van zaken spreken. Hoe vaak is
er in de Tweede Kamer niet op gewe
zen. Wie denkt hierbij niet aan die
Christelijke volksvertegenwoordigers, in
zonderheid Ds. Zandt, die van jaar tot
jaar het pleit voeren voor het laten
terugkeren op Maandag met eerste ge
legenheid. En ook dan doet het beschim
melde argument in deze moderne tijd
altijd nog maar weer idienst, het belang
van de dienst, om die billijke verzoeken
af te wijzen.
Die verzoeken, die gedaan worden op
dat de Overheid de Zondag krachtens de
Wet Gods zal eerbiedigen en opdat zo
veel militairen zonder gewetensconflict
de Dag des Heeren overeenkomstig Gods
gebod zullen kunnen besteden. Een na
tionale zonde noemt het memorandum
deze hardnekkige en veelvuldige over
treding van de Wet Gods. Daar stemmen
we van harte mee in en we hopen dat
dit ernstige en kloeke getuigenis van de
Christen-Onderofficieren door de Over
heid moge verstaan en er naar gehan
deld zal worden.
Een tweede geval van ernstige Zon
dagsontheiliging wordt aangewezen „het
oefenen in internationaal verband op
JZondag." Op de meest krachtige wijze,
met alle ten dienste staande middelen,
moet de Overheid die oefeningen op
Zondag trachten te voorkomen. Des
noods met een absolute weigering van
deelname zeggen deze Christen-militai
ren. En we zeggen het hen van harte na.
Het betreft hier maar oefeningen. Wier
duur en tijdstij) willekeurig wordt be
paald. Waarom dan, zo ze kort zijn, de
keuze niet zodanig laten vallen dat de
Zondag er niet bij gemoeid wordt. Ge
heel de willekeur van deze of gene
staf. Maar daar behoeft onze regering
zich niet door te laten binden. Eerbiedi
ging van Gods Wet Ugt op veel hoger
plan dan de willekeurige keuze van data
door welke stafchef dan ook. „Neder
landse troepen nemen geen deel aan
oefeningen op Zondag," moest in alle
militaire staven een voorschrift, een or
der zijn, waarna men zijn data had te
kiezen. Om der wille van Gods Wet,
van de Koning der koningen.
En zo de oefeningen van langen duur
zijn? Langer dan een of twee weken?
Het zijn slechts oefeningen. Waarom
zou men ook hier niet de Zondag tot ab
solute rustdag kunnen aanwijzen. Een
dag van absolute rust met veldgods-
dienstoeferungen. De legerpredikanten
zouden dan de veldgodsdienstoefeningen
kunnen leiden.
Bg oefeningen in langere tijd worden
In den begirme schiep God den
hemel en de aarde.
(G«nesis 1:1)
Bij de aanvang van een nieuw jaar
brengt het eerste vers der Schrift een
paar gewichtige waarheden naar voren,
die we heden overdenken.
De Heere Heere, die hemel en aarde
formeerde, is de Eigenaar van al, wat
bestaat en oefent onbetwistbaar Zijn
gezag uit over het werk Zijner handen
dat is de ene waarheid van onze
tekst. Zijn heerschappij gaat over de
heilige engelen, de dienstvaardige troon-
geesten, maar ook over satan en diens
trawanten, de gevallen engelen.
De wentelende planeten, de geurende
bloemen en de dansende mugjes zijn aan
Hem onderworpen. Gods bewind omvat
de volkeren en hun regeerders; temid
den van de veelheid der conferenties en
vijandelijkheden houdt de Heere de teu
gels in handen. Ook uw persoonlijk le
ven staat onder Gods bestuur. Geen toe
val, geen noodlot beschikt over uv/ we
derwaardigheden, doch Hij, aan Wiens
regiment niets onttrokken is en Wiens
hart in Jezus Christus openbaar kwam.
Telfiené dreigen wij in de verbijsterende
loop der gebeurtenissen de waarheid van
Genesis 1 1 te vergeten. Hoe nodig is
daarom het gebed, dat de Heilige Geest
de zekerheid des geloofs in ons legge en
beware. Gelukkig, wie mag belijden:
„Door genaidte ben ik Zijn eigendom.; ik
lig voor Zijn rekening; nu moeten alle
dingen medewerken ten goede."
Grod .is de Eigenaar van al, wat be
staat; maar dan moet Hij ook door elk
Zijner schepselen worden gehoorzaamd.
Het flonkerende sterrenheid, de gieren
de storm en de ontluikende roos hande
len naar Zijn wetten. Zij doen het even
wel onbewust.
Ach, vele mensen gelijken op de on
bezielde schepping en weten niet, dat zij
aan de Allerhoogste onderworpen zijn.
De broeders, die Jozef verkochten en
Nebucadnezar, die Jeruzalem verwoestte
waren evenzeer knechten des Heeren
als David met zijn Psalmen en Paulus
met zijn zendingsreizen. Het maakt
echter een groot verschil, of wij willige
dan wel onwillige instrumenten zijn.
Van Adam erfden wij de onwil en
deze zal zonder hartevemieuvsring nooit
in ons gebroken worden. Mochten wij bij
ontdekkend Geesteslicht maar last krij
gen van die onwil; dan blijft de onmacht
ten goedte ons evenmin verborgen.
Doch dan komt er ook een verlangen
naar de Borg, die Gods wil plaatsbekle-
dend ten volle voor Zijn verkoren ge
meente vervulde. .En als Zijn verlossing
ons toevalt, wordt het zo begeerlijk,
Gode welbehagelijk te mogen zijn. Wel
verzet de oude mens zich nog gedurig;
niettemin krijgt de levende Kerk te
vragen: „Leer m^j naar Uw wil te
hand'len".
Wglen Ds. E. v. Meer
Op de op een na laatste dag van het oude jaar vergaderde de afdeling Goe-
ree^Overflakkee van de Kon. Schippersvereniging Schuttevaer. Men kwam bij
een in café Havenzicht te Middelhamis. Voor de laatste maal presideerde de
voorzitter, oud burgemeester L. J. den Hollander, nadat deze gedurende 32 ja
ren de eerste plaats aan de bestuurstafel had ingenomen. Het voorzitterschap
wordt echter in rechte lijn voortgezet, want opvolger werd Mr. L. J. den Hol
lander Jr., zoon van de oud-burgemeester. De schippers waren in flinken getale
opgekomen, waartoe het -verblijf in de thuishavens, tussen Kerstmis en Nieuw
jaar, alücht meewerkte. Een ander bijzonder cachet kreeg de vergadering door
het zilveren jubileum van slulsmeester J. Bouman.
Na opening las de secretaris, de heer
A. Verschelling uit Sommelsdijk, de no
tulen.
Door huiselijke omstandigheden moest
de voorzitter de vergadering snel doen
verlopen.
Bij de ingekomen stukken waren er
mededelingen en vragen en^'.. van het
hoofdbestuur over verlichting van spoor
bruggen enz. Gevraagd werd waar en
welke bruggen men verlicht wenste. De
heer Kantors uit Oude Tonge wenste
overal verUchting.
,,Veel vragen, dan krijgt mm mis
schien een beetje!" dacht de voorzitter,
waarna een andere stem pleitte voor
tenminste verUchting van de hoofdvaar
wegen. „De wegen zijn verlicht, dan de
vaarwaters ookl" vond de heer Kanters.
Mien was bet eens over volledige ver
lichting met inbegrip van voorverlich
ting van de bruggen.
De penningmeester, de heer G. Zoon
uit Sommelsdijk, deed verslag over de
financiën. Er was een batig slot van
1151.20 plus 11.09 op het boekje van
de boerenleenbank.
Aangeboden werd het verslag van de
H5e algem. ledenvergadering te Amers
foort.
Verlangens inzake havens.
Dan gaf de voorzitter gelegenheid tot
het doen van voorstellen voor de ko
mende algemene vergadering.
De heer M. de Korte uit Oude Tonge
had critiek op de toestand' van zijn do
micilie-haven. Er zit een krib, die ver
legd en verhoogd dient, terwijl ook het
R U 1 M E
JUWELIER
HORLOGER
HOOGSTRAAT 164 TEL. 115432
ur OP oe „<.£^o£««^
BÉIJERLANDSELAAN 3 TEL. 70360
RO.TTERDAM
vaak willekeurige weekdagen tot rust
dagen geproclameerd. Dat onze regering
de eis stelle: „De Zondag absolute rust
dag, aan de dienst van God gewijd."
Onze regering dient de bondgenoten
te laten weten: „Op Nederlandse bodem
geen internationale oefeningen op Zon
dag en aan internationale oefeningen,
waar dan ook, nemen geen Nederlandse
soldaten deel". Onmogelijk? Waarom?
Maar de regering dient op haar stuk
te staan.
Uit gehoorzaamheid aan de Wet van
de Opperste Koning, Die gezegd heeft:
„Die Mij eren zal Ik eren, maar die^ Mij
versmaden zuUen licht geacht worden."
We hopen, dat het memorandum van
deze Christen^Onderofficieren succes
moge hebben en dat de regering maat
regelen neme waardoor een Christen
met een vrij geweten zijn vaderlandse
plicht kan volbrengen.
Ook in het leger, op de vloot en bij
de luchtmacht.
remmingswerk te klein en te laag is.
De secretaris vond dat men idit als
afdeling zelf met Oude Tonge moest op
nemen. Deze deelde mede dat op de
sluizen van Oude Tonge en Ooltgens-
plaat het nieuwe verlichtings-systeem
zal worden aangebracht. En als het
dijktalud sterk genoeg is, (de grasta-
luds) dan zuUön de vloeddeuren alleen
bij abnormaal hoog water dicht gaan.
De heer de Korte verlangde ook op
ruimen der zaten in de haven en straat
verlichting er langs.
Ook hierover zal met de gemeente on
derhandeld worden.
De heer Sandifort verlangde verbete
ring van de zaten en palen in de haven
van Ouddorp. De secr, had daarover al
geschreven en hem was bericht, dat het
„spoedig" zou gebeuren, maar tot heden
gebeurde het niet.
De heer van Zetten sprak over de
brug in Laag-Keppel, waarvan de brug-
wachter een kwartier verwijderd woont.
Voorts sprak de heer van Zetten over
de verlichting van de Keulse vaart.
Daar dient natriumverlichting te komen.
De secr. antwoordde dat dit al door
het hoofdbestuur is behandeld.
De heer Kanters wenste verhoging
van de spoorbrug bij Dordt.
,,Geen kleinigheid!" vond de voorz.
Alles kan!" meende de heer Kanters.
„'t Staat al jaren op het verlang
lijstje" deelde de voorz. mede.
„De brug moet verlegd naar beneden
de zeehaven", verlangde de heer Kan
ters voorts.
De secretaris weet mede te delen, dat
het station van Dordt dan ook verplaatst
moet worden, 't Ia al meerdere malen
bekeken. „Niks mooier dem een brug
waar je met staande mast onderdoor
kunt varen. Er was al eens een schip
per, die alle bruggen weg en overal
tunnels wenste."
De heer de Korte deed een herhaald
verzoek tot verUchting van de spoor
brug Moerdijk.
„'t Is beloofd!" zei de secretaris, maar
uit de vergadering bleek dat het nog
niet gebeurd is. -
Tot afgevaardigde naar de komende
algemene vergadering benoemde men
weer de secretaris.
De heer van Zetten vroeg of Schutte
vaer nog Ud is van de Plakkeese Ge
meenschap.
,,Neen", riep de penningmeester.
„Oh, dan is het goed!" riep de heer
van Zetten.
„Voor eigen risico".
De heer Jac. Smit besprak moeiUjk-
heden met de Sonrmielsdijkse brug. Daar
zou geen reglement voor bestaan. Een
vreemde schipper kan men nu niet in
lichten, ook niet over het bord ,,voor
eigen risico". Deze zaak moet duidelijk
gemaakt worden.
De voorz. herinnerde zich, dat er
vroeger toch wel voorschriften enz. ge
maakt zfn. Het bestuur kan het eens
onderzoeken.
Sluiswachter J. Bouman zei onlangs
het reglement opgevraagd te hebben.
De gegevens, die men wenst staan daar
niet in. Het bordje zal dateren uit de
tijd, dat de brug nog niet hersteld was.
De heer Kanters vond dat Sommels
dijk zich nu aan alle verantwoordelijk
heid onttrekt. Dat bord moet weg!
De heer J. Smit verzocht ook een
paar meerpaleü biJ de brug. De schip-
SOMMELSDIJK
pers klagen steen en been vooral de
vreemde over dat gemis.
De heer de Korte verzocht ook uitdie
pen van de Sommelsdijkse haven.
„Konden die twee havens niet beter
onder één beheer!" vvierp de heer van
Zetten een vraag op.
„Sam.envoeging"! riep men. De voorz.
vond het voor het moment een moeilijke
zaak. Er zijn ook grote plannen. -
Mr. den Hollander keurde die plannen
af, voorzover men de kaai van Middel
hamis gaat dempen en de sluis kleiner
gaat maken. Dat is verkeerd en tegen
de ontwikkeUng van de scheepvaart.
Schuttevaer dient dit wel te bezien!
De voorz. merkte op, dat absoluut
over al zulke plannen advies gevraagd
moet worden aan het hoofdbestuur van
Schuttevaer.
Uit de vergadering bleek, dat de schip
pers tegen demjien van de kaai zijn.
„De raad zit wel mee! De mensen
van de brug wonen hier!" riep de heer
Kanters.
De heer Smit betuigde dank namens
alle schippers aan het bestuur voor alle
hulp en bestand, die is verleend na de
ramp en bij andere gelegenheden.
Sluismeester Bouman (zilveren
jubilaris) gehuldigd.
Temidden van de schippers ter verga
dering bevond zich ook sluismeester Jan
Bouman uit Middelhamis. Deze werd
door de voorzitter voor het forum ge
roepen en harteUjk toegesproken in ver
band met diens jubileum op 1 Januari.
'Op Nieuwjaarsdag was het juist 25 jaar
geleden, dat de heer Bouman op de sluis
kwam. Met dit feit werd hij door de
voorzitter gefeUciteerd, die tevens dank
zegde voor alle goede diensten, die ge
durende deze kwart eeuw aan de schip-
perij werd verleend en voor de prettige
bejegening, die ieder schipper bij het
passeren van de sluis van Middelhamis
ten deel valt. Oud-burgem. Den Hollan
der feliciteerde de heer Bouman en wen
ste hem nog vele jaren in goede gezond
heid en welstand toe.
De heer Bouman bedankte en ver
klaarde met genoegen terug te zien op
de veeljarige omgang met de schippers.
Lief en leed heeft hij meegemaakt op de
sluis o.a. het bombardement met zijn
verschrikkelijke gevolgen maar de
vriendschap met degenen, die door de
sluis komen behoort zeker tot de aange
naamste dingen van het werk.
Ten afscheid.
Na dit jubileiun-herdenken richtte
voorzitter Den Hollander zich tot de ge
hele vergadering om afscheid van de af-
deUng te nemen. Hij wierp hierbij een
bük terug op de 32 jaren dat hij het
voorzitterschap bekleedde. Zelf was spr.
geen schipper, maar gaarne aanvaardde
hij indertijd de leiding om de belangen
van de schipperij te kunnen dienen.
Steeds heeft hij zich laten voorlichten
door de mensen, die verstand van het
schippersvak hebben. Met grote voldoe
ning en verheuging gewaagde de schei
dende voorzitter van de goede geest en
de prettige vergadering in en van Schut
tevaer. Aangename herinneringen zijn
er aan vroegere leden en spr. noemde
hierbij met name wijlen de heer Aart
Hoek. Schuttevaer is van grote beteke
nis, maar helaas zijn er nog autoriteiten
'die de vereniging niet genoeg weten te
waarderen en menen, dat deze vervoers
tak zijn tijd gehad heeft.
De cijfers wijzen het echter wel anders
uit! De binnenscheepvaart neemt nog
altijd 53,6 van het Nederlandse ver
voer in beslag, dus meer dan auto, spoor
enz. tezamen.
Dankbaar was spr. voor alle vriend
schap en aangename samenwerking en
voor het feit, dat hij zo lang voorzitter
mocht zijn. Zijn voorganger, wijlen bur
gemeester Bouman, was het naaar vijf
jaar, daarvoor de heer Van Kassei 15
jaar.
Onvergetelijk blijft de herdenking van
het 50-jarig bestaan van Schuttevaer,
alsmede de grote belangstelling, die van
alle kanten voor dat jubileum werd ge
toond.
Oud-burgemeester Den Hollander ein
digde met zijn beste wensen voor de toe
komst, van de afdeling; hij hoopte, dat
de schipperij zal blijven bloeien en wen
ste alle schippers Gods beste zegen in
leven en werken toe.
Op voorstel van bestuursUd Sandifort
koos men na dit afscheid de heer Den
Hollander Sr. bij acclamatie tot ere-
voorzitter.
Toespraak nieuwe voorzitter.
Door het bestuur was reeds eerder
tot vice-voorzitter benoemd Mr. L. J.
den Hollander Jr. Deze kreeg nu de bij
zondere en aangename taak om woor
den van bedanlcen en afscheid tot zijn
vader te spreken. Het was hem zeer
aangenaam de Schuttevaer-voetsporen
te mogen volgen. Het feit, dat de schei
dende voorzitter zo lange jaren Schut
tevaer trouw gediend heeft kon de zoon
In ons vorig nummer gaven vrij verslag van het jubileimi van de heer C. A. Th.
Lambert te Oude Tonge, die op Nieuwjaarsdag herdacht, dat hij 50 jaar bij
de brandweer is. Op de foto ziet men hoe burgemeester Hordijk de brandweer
commandant de Koninklijke onderscheiding, n.l. de ere-medaille in zilver, be
horende bij de Orde van Oranje Nassau, op de borst speldt.
alleen maar verklaren uit het wonen
aan de Kaai, eerst in Terneuzen, daarna
in Middelhamis, want andere banden
met het v^rater en de scheepvaart waren
er niet in de familie.
De heer Den Hollander Sr. bedankte
dan nog hartelijk voor de benoeming
tot erevoorzitter, die hij zich gaarne liet
welgevallen. In verband met ziekte van
mevr. Den Hollander verliet hij daarna
de vergadering.
De nieuwe voorzitter sprak de schip
pers toe. Hij verklaarde met genoegen
de leiding van de afdeUng te aanvaar
den. Zelf houdt hij van het water en
van varen, van de schippers met hun
levendig en eigenaardig bedrijf. Gaarne
zei spr. de schipperij naar beste weten
en kunnen te willen dienen.
Uitvoerig stond Mr. Den Hollander
stil bij de toestanden van vroeger en nu
voor de schipperij.
Er is een grote maaltschappelijke ver
andering gekomen voor de schippers.
Het was vroeger een hard en armoedig
bestaan. Met de opkomst van de motor
is dat veranderd. Schippers zijn niet
mensen geworden die met kapitaal be
zit wei'ken. Maar politiek spreekt de
schipper niet mee; hij vaart maar! An
dere groepen zijn daarentegen wel sterk
in de politiek. Gelukkig wordt het ge
mis voor een groot deel gecompenseerd
door Schuttevaer. Deze vereniging die
nen de schippers dus met alle mogelijke
activiteiten te steunen. Men moet zich
laten gelden. De leden dienen achter het
bestuur te staan. Het gaat om grote be
langen, om het bestaan en het bedrijf.
De schippers tellen zichzelf niet genoeg.
Al vaart hij op een schip van een ton,
hij blijft een bescheiden man, terwijl een
man op het land in een slee rijdt en zich
wel danig voelt meetellen.
Spr. achtte onderwijs en scholing voor
de schippers mede van grote betekenis.
Schipperszoons moeteii zich kunnen be
kwamen en spr. kondigde voor volgende
winter te Middelhamis een cursus voor
de binnenvaart aan. De tijd zal komen,
dat ook de schipper een diploma in de
zak moet hebben.
Spr. wekte de aanwezigen op om.
Schuttevaer te steunen op alle moge
lijke manieren.
Aan het slot der vergadering stelde
de heer Van Zetten voor om sluismeester
Bouman een cadeau aan te bieden, ter
gelegenheid van zijn jubileum.
Op 1 Januari, zo besloot men, ging
men de sluismeester feUciteren en het
cadeau brengen.
Nieuwjaarswensen.
Ter gelegenheid van de jaarwisseling
hebben staatslieden en regeringsfunc
tionarissen van vele landen gelukwensen
uitgesproken. Hoe verschillend deze toe
spraken ook waren, één onderwerp had
den ze gemeen: het verlangen naar
vrede.
Het schijnt dat dit verlangen naar
vrede nooit zo sterk is geweest als op
het ogenblik; dat is geen wonder, want
de dreiging van een oorlog is wereld
omvattend, ledere staatsman weet, dat
de gevolgen van een nieuwe wereldbrand
vreselijk zullen zijn.
Gedachtig aan het spreekwoord van
de oude Romeinen: ,,Wie de vrede wil,
wapene zich tot de oorlog" hebben de
verschillende landen van Oost en West
een defensie opgebouwd als nooit tevo
ren. Maar alle verdedigingsstelsels be
rusten op het verlangen naar vrede, dat
bij alle volken gevonden wordt.
Nu is het de gewoonte dat men aan
het begin van het nieuwe jaar de alge
mene toestand overziet en de kansen be
rekent. Ook in de Nieuwjaarsboodschap
pen ontbraken de toekomstvoorspellin
gen niet. Zowel Oost als West zijn van
mening dat de kans op oorlog kleiner
is geworden en dat de mogelijkheid be
staat dat de problemen door samenspre-
king kunnen worden opgelost. Zelfs
heeft men van weerszijden een vriend-
schappelgk geluid laten horen. Alléén
de regering van Rood-China wees erop
dat Formosa aan de Communisten be
hoort en dat ze in 1955 zal proberen,
dit eiland bij China te voegen! Men kan
dus op z'n hoede zijn.
Overigens moeten we ons niet in slaap
laten wiegen door goed of slecht ge
meende nieuwjaarswensen. Als er enke
le dagen van het jaar voorbij zijn dan
wordt de wereldpolitiek op de oude voet
voortgezet, dan worden er weer protest
nota's uitgewisseld en beschuldigingen
geuit, dan zijn de goede bedoeUngen van
de nieuwjaarswensen weer vergeten.
Laten we evenwel hopen dat Oost en
West, hoe onwaarschijnlijk het ook is,
in 1955 de weg naar de vrede mogen
vinden.
Panama.
De president van de Zuid-Amerikaan
se staat Panama heeft Zondagavond bij
een moordaanslag het leven verloren.
Hij bevond zich met enkelen van zijn
gevolg bij de paardenrennen, toen er
enkele schoten op hem werden gelost.
De president, José Rémon, werd ter
stond dodelijk getroffen. Ook een lid van
zijn lijfwacht overleed kort daarna aan
de verwondingen.
In het gehele land is de staat van be
leg afgekondigd om het zoeken naar de
daders te vergemakkelijken. Men ver
moedt dat de partij van de vorige presi
dent de hand in deze moordaanslag heeft
gehad.
Ook dit confUct is een gevolg van de
toestand die we in bijna alle Zuid-Ameri
kaanse staten aantreffen: de poütie
heeft er meestal de taak van het leger.
Vóór zijn verkiezing is Rémon jarenlang
bevelhebber van de nationale politie ge
weest. De president genoot een grote
populariteit. De begrafenis had plaats
onder grote belangstelling. De toestand
in Panama is thans geheel rustig.
Adenauer.
De bondskanselier van de West-Duitse
Bondsrepubliek, dr. Konrad Adenauer,
vierde Woensdag 5 Januari zijn 79ste
verjaardag.
Adenauer heeft nu reeds meer dan
vijf jaar zijn functie bekleed. Hij heeft
de leiding gehad in de moeilijkste peri
ode van de ontwikkeling van de Bonds-
repubUek. Kort geleden had hij de vol
doening dat West-Duitsland wordt inge
schakeld bij de West-Europese verdedi
ging doordat Frankrijk de Parijse ver
dragen heeft goedgekeurd. Het afgelo
pen jaar was voor Adenauer een tijdperk
van tegenslagen en teleurstellingen. De
Europese Defensie Gemeenschap werd
door Frankrijk verworpen en de tijd
van politiek overwicht van Adenauer in
Duitsland schijnt voorbij te zijn. De so
cialisten hebben in hun gelukwens open
lijk te kennen gegeven dat ze de mens
Adenauer nog vele gelukkige jaren gun
nen, maar dat de staatsman Adeniauer
spoedig moet aftreden, wil Duitsland
de eenheid terugvinden!
In Bonn maakt men zich zorgen over
de opvolging van Adenauer als deze on
verhoopt zou moeten aftreden. In poU-
tieke kringen heeft men nog niemand
op het oog die de zware taak van de
oude bondskanselier zou kunnen over
nemen.
