Een kwade dienst
HeiHRniER Gelei
27e Jaargang
GHB WEEKBLAD OP GEBEFOBMEEBDE GBONDSLAG
VOOB DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Bg contract speciaal tarlel.
Verscbynt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
handen om trots op te zijn
UIT HET
Levende woorden van Augustinus
MEDITATIE
Uit preken 1600 jaar geleden (13 Nov. 354 geboren)
Dr. C. F. Arends nam afscheid als gemeente
geneesheer te Middelharnis
Grote B.B.-oefening
Van heinde en ver
'sdiótUleerd
GEBRS. KAPTEIN
EEN ZAAK VAN VERTROUWEN
MIDDELHARNIS - Tel. 2004-2704
SOMMELSDIJK - Telefoon 2205
Hei eerste Flakkeese Middensiandscongres
te Middelharnis op Dinsdag 9 November
c-
Zaterdag 6 November 1954
No. 2350
Bedactiebureau: Pr. TTFINDRIKSTRAAT 14, MIDDELHAKNIS
TELEFOON K 1870-20.17 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerfl Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
ABONNEMEasrrSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRUS 12 cent per mm.
In Indonesië gaan de zaken niet g-oed.
Het komt meer en meer openbaar, dat
het volk nog niet politiek rijp is een
zelfstandig goed functionerende rechts
staat te vormen. Dat de dunne intelec-
tuele bovenlaag geen genoegzame wor
telen heeft geslagen in de brede volks
massa van stad en dessa. Dat de ge
welddadige ontvoovding van het land een
staat heeft geschapen welks leidslieden
het ontbreekt aan tact en bekwaamheid
om het volk tot ontvrtkkeling te bren
gen en het rijp te maken om op demo
cratische wijze invloed uit te oefenen op
de regering van het land. Er is door de
ontijdige souvereiniteitsoverdracht een
Staat gevormd die niet op eigen benen
kan staan. De grote fout door Ameri
ka destijds in hoofdzaak gemaakt
wreekt zich geducht, doordat een Staat
is ontstaan die door onbekwame regeer
ders geleid slachtoffer dreigt te worden
van het communisme. Zo slecht is de
economische toestand van Indonesië ge
worden dat zelfs in de igrote steden
voedselschaarste optreedt. Indonesië was
groot en welvarend geworden door die
rijke ontvrikkeling van buitenlandse on
dernemingen. Die hadden voorspoed en
welvaart gebracht ook voor de inlandse
bevolking.
Maar het Regeringsbeleid is de bui
tenlandse ondernemer haast met vijand
schap tegemoet getreden en het heeft
op die manier de bron van eigen wel
vaart zware verliezen berokkend. Voor
die buitenlandse ondernemingen was
het optreden van de Indonesische rege
ring vaak weinig minder dan een ramp.
Maar in volle omvang is de oncoulante
houding tegenover de buitenlandse on
dernemers een ramp voor het eigen volk
geworden. Economisch is de toestand
van Indonesië van jaar tot jaar achter
uitgegaan. En in die slechte gang van
zaken in economisch opzicht deelt de
inheemse bevolking in ruime mate.
E^en hecht, vast bestuur heeft de In
donesische regering niet weten te schep
pen. In vele streken moord en terreur.
Een weelderig opbloeien van het ben
dewezen waardoor de veiligheid van de
dorpen wordt bedreigd doet allerwege
ontevredenheid ontstaan. De met dwang
opgelegde eenheidsstaat, waardoor de
federatief gezinden hun ideaal zagen
ontgaan heeft in grote gebieden een
voedingsbodem geschapen voor anarchie
De regering schijnt het vermogen niet
te hebben krachtig op te treden. In haar
boezem heersen grote tegenstellingen,
nu weer aan het licht getreden door het
ontslag nemen van een drietal minis
ters. De voortdurend toeneniende on
veiligheid wijst op een steeds mindere
kracht van de regering en op het
groeien naar een staat van revolutie
ontbrandende in een burgeroorlog. De
communisten steunen' nog de reigering
maar deze steun is hoogst bedenkelijk
en alleen maar begrijpelijk om" dat ze
de regering' stijven in het nemen van
verkeerde maatregelen. Communisten
hebben geen belang bij een sterke na
tionale regering en daarom is hun steun,
een bedenkelijk symptoon van verwor
ding.
't Gaat slecht in Indonesië. De gewo
ne burger ondervindt het aan den lijve,
dat de regering geen krachtige functio
nerende rechtstaat heeft opgebouwd en
geen economische welvaart- heeft weten
te scheppen.
Daarom wordt een zondebok gezocht.
En die is ras gevonden. In Nederland.
En dan wel in het bijzonder de kwestie
van Nieuw-Guinea en het Uniestatuut.
Wat het eerste punt aangaat wordt Ne
derland beschuldigd van een imperalis-
tisch drijven^ van het onrechtmatig in
bezit houden. En het Uniestatuut wordt
gekwalificeerd als een stuk verwerpelijk
koloniahsme. 'Om de aandacht af te lei
den van het slechte bestuur van de
eigen regering wordt Nederland voor
gesteld als een geweldige koloniale on
derdrukker. Als dat land zich maar
eerst heeft teruggetrokken zal voor
spoed en welvaart dagen. Helaas is de
doorsnee dessaman te weinig politiek
geschoold om het bedrog en de onhoud
baarheid van die bewering te doorzien.
Voor het binnenland doet die politiek
het nog wel, maar aan menigeen in het
Westen gaan de ogen wel open. De po
litiek van de Verenigde Naties, Ameri
ka voorop, is voor Indonesië een ramp
geweest en het staat te vrezen dat de
communisten de buit zullen binnenhalen
van een verkeerde politiek door Ameri
ka gestimuleerd, toen het in de vorm
van het bewijzen van goede diensten,
Indonesië, Nederland, zichzelf, ja de
ganse wereld een kwade dienst heeft
bewezen. En niet alleen Amerika maar
ook Australië heeft reden genoeg, hoe
wel van zijn kwade weg teruggekeerd,
om zijn houding van de tijden na 1945
te betreuren. 'Want het gevaar is groot,
dat de tegenstelling Islam-communisme,
aangestoken door een revolutionaire
volksmassa het land in een burgeroorlog
stort en het zodoende een herhaling gaat
vormen van Korea en Indo-China, dat
wil zeggen dat het een troebel water
gaat worden waarin het communisme
niet zal nalaten te gaan vissen.
Op die wijze kan Indonesië een groot ge
vaar worden voor de wereldvrede. De
ontwikkehnig van de zaken in Indonesië
geven volop aanleiding om de ontijdige
souvereiniteitsoverdracht te betreuren
en ze stellen hen in het gelijk, die met
alle kracht en klem daartegen gewaar
schuwd hebben.
Augustinus werd 1600 jaar gele
den geboren Kind van zoveel
gebeden niet verloren Strijder
teigen de Pelagianen Leer, die
nog Is uitgestorven.
Op 13 Nov. a.s. zal het 1600 jaar ge
leden zijn dat de kerkvader Aurelius
Augustinus werd geboren. In het jaar
354, zag hij te Thagaste, in het geberg
te Nimidië (in de omgeving van het te
genwoordige Tunis, N. Afrika) het le-
■venslicht.
Zestien eeuwen geleden en nog zijn
zijn werken, zijn gedachten nieuw.-
(Lees maar de meditatiën van hem, in
dit nummer opgenomen, uit een bloem
lezing van de preken, die hij in de jaren
391 en 340 gehouden heeft. Dr. A. Si-
zoo bundelde deze onder de titel: Le
vende woorden van Augustinus" die ter
gelegenheid van de 1600ste geboortedag
van Augustinus, bij J. H. Kok te Kam
pen zijn uitgegeven. Het is alleszins de
moeite van deze mooi vertaalde preek-
fragmenten kennis te nemen! Red.)
In bijna ieder theologisch werk of ge
schrift, wordt Augustinus aangehaald.
Zijn gestalte rijst dan ook schouderhoog
boven alle andere kerkvaders uit en het
is waarlijk geen wonder dat de Kerk al
de eeuwen door uit het rijke arsenaal
van zijn werken, telkens weer wist te
putten.
Dit bestek is te kort om een volledi
ge beschrijving over deze vermaarde
kerkvaider te geven. 'We hopen, dat het
merendeel onzer lezers er enigszins mee
bekend is. Een paar trekken uit zijn le
ven zullen we hier weergeven.
Een brave jongen was het in zijn
jeugd niet. Zijn vader, Patricius, was
een heiden zijn moeder, Monica, een
tere christin. Reeds 'vroeg besprak zij
met hem de dingen der eeuwigheid en
trachtte zij zijn consciëntie open te hou
den. 'Wat een gebeden stegen er voor
hem op, naar de troon der genade! Ge
lukkige kinderen, die zulk een moeder
mogen hebben! Een kerkelijke opziener
sprak van deze moeder het gevleugelde
woord: ,,een kind van zoveel tranen en
gebeden, kan niet verloren gaan!" Dat
is bewaarheid geworden. In zijn studen
tentijd hij studeerde voor leraar in
de welsprekendheid dronk hij de zon
de der wellust met voUe teugen in. Op
19-jarige leeftijd was hij vader van een
onwettige zoon, die hij nota bene Adeo-
tatus d.w.z. van God gegeven noem
de, maar in werkelijkheid bekommerde
hij zich niet om God noch gebod. Wel
heeft hij aldoor een ontrust geweten, hij
zocht wel van het kwaad te worden
bevrijd en denkt dat te vinden, door aan
te sluiten bij de Manicheeërs, van wie
een magische, betoverende kracht uit
ging. Het zou te ver voeren, de ontzet
tende zieleworstelingen die deze man
doorstaan heeft te omschrijven, men le
ze zijn Confessiones, zijn Belijdenissen.
In 't kort zij gezegd, dat het de Heere
behaagde hem onder de predikatie van
Amibrosius in het hart te grijpen. De
Heere had wat met deze man voor, hij
zou worden gebruikt, om de leugenleer
van Satan, die in die dagen opgeld deed
door de stellingen van Pelagius, te ont
zenuwen en gebruikt worden als een
steunpilaar in Gods Kerk.
Na zijn bekering was Augustinus bis
schop in Hypo (anno 396) een vermaar
de stad ten 'Westen van Carthago in N.
Afrika. Hij schreef toen zijn reeds ge
noemde „BeUjdenissen", dat doorlopende
gebed, waarin hij de jaren voor zijn be
kering nog eens doorworstelde, zijn
zonden belijdt en door het geloof Gode
de eer mag geven, die hem uit souve-
reine genade, zonder enig toedoen van
's-mensen wil, tot de zaligheid verkoos.
Zijn tijdgenoot, de ketter Pelagius,
kreeg ook een (overgeschreven)' exem
plaar van deze Confessiones in handen.
Hij ergert zich aan de vrije genade Gods
in het hart van deze man gewrocht! Het
hele werk door constateert hij een weer
legging van zijn stellingen. En als hij
dan de smeekbede van Augustinus leest:
„Heere, geef wat Gij beveelt en beveel
wat Gij -wilt," is Pelagius woedend en
zet daar een dikke streep onder! Hij
maakt tegen Augustinus bezwaren aan
hangig, welke 'kwesties op meerdere sy
nodes worden behandeld. Op de eerste
synode te Carthago wordt Pelagius' leer
als zeer gevaarlijk voor de kerk veroor
deeld en ook op andere synodes gewo
gen en te licht bevonden! Als een ge
harnast strijder verdedigde Augustinus
de leer der vrije genade Gods, die niet
afhankelijk is van 's-mensen wil, omdat
deze wil niet vrij is, maar verdorven
door de zonde en niet kan ■willen wat
God wil! Tegen vele ketterijen uit die
dagen had Augustinus te strijden, in zijn
40-jarige ambtsbediening, heeft hij zich
echter wel het felst tegen het Pelagi-
anisme moeten verzetten. Dan viel het
hem van de ene, dan weer van de an
dere kant aan. Zo waren er Pelagianen,
die op grond van de H. Schrift wilden
bevwjzen, dat de erfzonde een verzinsel
was, dan weer, dat de praedestinatieleer
de verantwoordelijkheid van de mens af
schuift. Nu, dat Pelagianisme is nog
niet uit gestorven, dat wordt nog wel
vernomen!
Ook had Augustinus de wapenen der
Schrift te keren tegen de semi- of hal
ve Pelagianen. Dat was de leer van een
stelletje monniken uit Frankrijk, die een
soort compromis hadden uitgevonden
tussen Pelagius en Augustinus. De mens
zijn vrije 'wil ten goede en Gtods genade
ook nog wat! Vat ge, de ontkenning
van de doodstaat des mensen! Op dit
,,Ik zal U van barmhartigheid en oor
deel zingen, o Heere". ((Ps. 101 1). Hij
zegt niet van oordeel en barmhartig
heid; want als het oordeel eerst zou
zijn, zou er geen baimhartigheid zijn;
dus eerst barmhartigheid, daarna oor
deel. 'Welke is die barmhartigheid, die
eerst komt? De Schepper van de mens
heeft mens willen worden: Hij is ge
worden hetgeen Hij gemaakt had, opdat
niet. zou verloren gaan hij, die Hij ge
maakt heeft. 'Wat kan aan deze barm
hartigheid nog toegevoegd worden? En
toch heeft Hij nog toegevoegd. Het was
Hem nog niet voldoende, dat Hij mens
werd, Hij 'wilde ook door de mensen ver
worpen worden; ook verworpen te wor
den was Hem niet voldoende. Hij -wilde
ook gesmaad worden; niet voldoende
was het Hem gesmaad te worden, Hij
wilde ook gedood worden, maar ook dat
was niet voldoende; Hij 'wilde gedood
worden door de dood des kruises. Hij
wilde sterven voor ons, ja. Hij wilde ge
kruisigd worden, gehoorzaam tot de
dood des kruises. Hij, die dus daartoe
gekomen is, heeft niemand geoordeeld:
ook de slechten heeft Hij verdragen. Hij
heeft een onrechtvaardig oordeel gedra
gen, opdat Hij een rechtvaardig zou uit
spreken. Maar daarin, dat Hij het on
rechtvaardige gedragen heeft, gaf Hij
een blik van barmhartigheid. Tenslot
te, toen Hij zo vernederd was gewor
den, dat Hij kwam tot het kruis, heeft
Hij zijn macht uitgesteld, maar zijn
barmhartigheid geopenbaard.
■Waarin heeft Hij zijn macht uitge
steld? Daarin, dat Hij niet van het
kruis heeft vsdllen neerdalen, die uit het
graf kon opstaan. 'Waarin heeft Hij zijn
barmhartigheid geopenbaard Daarin,
dat Hij, hangend aan het kruis, heeft
gezegd: „Vader, vergeef het hun, want
zij weten niet, wat zij doen." (Luk.
23 34)1.
'Wat beloofde Christus aan hen, die
geloofden? ,,Gij zult de waarheid leren
kennen" (Joh. 8 32). Hoe nu? Kenden
ze die dan niet, toen de Heere sprak?
Als ze haar niet kenden, hoe hebben ze
dan geloofd? Niet omdat ze kenden,
hebben zij geloofd, maar zij hebben ge
loofd, opdat zij zouden kennen. Want
wij geloven om te kennen, niet kennen
wj om te geloven. Want wat wij zullen
kennen, heeft het oog niet gezien, noch
het oor gehoord, en het is niet in het
hart des mensen opgeklommen (1 Cor.
2 9).
Want wat is het geloof anders, dan
geloven wat ge niet ziet? Geloof is dus:
geloven wat ge niet ziet; waarheid is:
zien wat ge geloofd hebt. Zo ook hier:
„gij zult de waarheid leren kennen."
Hoe nu? Wat Gij gezegd hebt, is dat
niet de waarheid? Het is de waarheid,
maar het wordt nog geloofd, nog niet
gezien. Als men blijft in hetgeen ge
loofd wordt, komt men tot hetgeen ge
zien wordt. Daarom zegt Johannes in
zijn brief: Gelief den, vrij zijn kinderen
Gods, eu het is nog niet geopenbaard,
wat wij zijn zullen". (1 Joh. 3 2). Wij
zijn iets en wij zullen iets zijn. Wat zul
len 'Wij méér zijn dan wij zijn?" Wjj wa-
ten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij
Hem zullen gelijk wezen." Waardoor?
„Wij zullen Hem zien, gelijk Hij is."
Grote belofte; maar zij is het loon van
het geloof. Gij vraagt loon: het werk
ga vooraf. AJs gij gelooft, eis dat loon
voor het geloof; maar als gij niet ge
looft, hoe durft ge dan het loon voor
het geloof vragen? „Indien gij in mijn
woord blijft, zo zijt gij waarlijk mijn
discipelen". (Joh. 8 31), opdat gij de
waarheid moogt aanschouwen, zoals
het licht, dat schittert, wanneer ons ver
zadigd zal hebben hetgeen we in de
psalm lezen: „Over ons is verheven het
licht uws aanschijns, o Heere'" (Ps.
4 7).
Tengevolge van de sinds de oorlog zeer' gewijzigde verhouding op sociaal gebied
en met name op die van de volksgezondheid werd enige tijd geleden besloten tot
opheffing van de functie van gemeente geneesheer in Middelharnis. Deze func
tie is gedurende 35 jaren onafgebrokei- waargenomen door dokter C. P. Arends
Op 1 September 1919 trad deze in dieni.i- der gemeente en heeft hij zich inge
spannen voor bevordering van de volksgezondheid en was hij de geneeskundige,
waarop degenen, die van de gemeente of dé gemeentelijke instellingen onder
stand genoten, zich konden verlaten. Woensdagavond, alvorens een openbare
raadsvergadering begon, hebben het gemeentebestuur en de gemeenteraad van
Middelharnis op officiële wijze afscheid genomen van de gemeentegeneesheer
en is deze dank gebracht voor zijn veeljarige arbeid. Bij woorden bleef het niet,
dokter en mevr. Arends konden een fraai en kostbaar blijk van dankbaarheid
van de raadzaal meenemen.
Burgemeester Rijnders sprak de schei
dende geneesheer in hartelijke bewoor
dingen toe en memoreerde de lange tijd,
gedurende welke deze zich in dienst der
bevolking stelde, met name op het ge
bied van het Burgerlijk Armbestuur.
Het gemeentebestuur getuigde gaarne
van erkentelijkheid voor het gepresteer
de. De dokter heeft een gslacht zien
semi-Pelagianisme is ook de leer van Ro
me gebaseerd. Rome, zal Augustinus op
deze 1600ste geboortedag ook nog wel
herdenken als een van hun groten, ter
wijl men intussen puur vijandig staat
tegen diens leer van vrije genade! Wat
heeft Augustinus het moeten leren
evenals al Gods volk dat hij tégen
zijn eigen zaligheid is van nature en
dat hij er zelf niets, maar dan ook niets
aan kan toebrengen! Kon dat, dan was
het een verloren zaak. Daarom is de leer
van het souvereine welbehagen des Hee-
ren, de leer van de verkiezing en de ver
werping, een leer die zoveel tegenstand
opwerpt, zulk een ergernis voor het
vlees! Ook nu nog. Het Pelagianisme en
het semi-Pelagianisme is heus nog niet
uitgestorven! Het remonstrantisme, de
roomse leer en niet te vergeten het pe
lagianisme van de schijnvrome, gods
dienstige mens, om zelf wat aan de za
ligheid toe te brengen, geeft daar blijk
van.
Vandaar, dat het zo nuttig is, de wer
ken van deze vermaarde kerkvader ken
nis te nemen. Er is veel door hem ge
schreven: zijn strijdschriften tegen de
Manicheeën; tegen de Donatisten (over
het wezen van de Kerk)' tegen de Pela
gianen (over de leer van zonde en ge
nade), zijn werk over de heilige Drie-
eenheid, de trinitate. Het meest be
kend is wel zijn groot apologetisch
werk: De Civitate Dei (over de stad
Gods) en vooral zijn Confessiones, zijn
Belijdenissen. Dit is te'vens een stichte-
telijk werk in de zuiverste zin des
woords.
„Neem en lees" werd Augustinus eens
toegeroepen, dat zouden we ook hier
willen zeggen. Zijn geschriften dateren
van zestien eeuwen geleden, er blijkt
echter uit, dat Gods woord eeuwig en
onveranderlijk is. En dat God thans op
dezelfde wijze mensen tot Hem bekeert,
als Hij toen deed.
Zalig worden, niet anders dan in on
dertekening van eigen vonnis. Een wel
gevallen nemend in de straf zijner on
gerechtigheid. De eeuvrige dood ver
diend en o wonder, in de plaats daarvan
het eeuvrige leven! Dat leert vrije gena
de, in de volkomen opluistering van al
Gods deugden. Genade voor recht. Al
Gods volk van heden zal het met Gods
volk van toen uitroepen in verwonde
ring: Niet uit ons, maar al uit Hem,
zó gaan we naar Jeruzalem! Door U,
door U alleen, om 't eeuwig welbehagen.
WAARNEMER.
gaan en een ander zien komen, bijna de
gehele bevolking is door zijn spreekka
mer gegaan. Toen de geneesheer zijn
praktijk begon was de omvang van de
annenzorg heel anders van omvang en
van betekenis dan nu. Thans wordt de
dokter heel wat minder voor noodge
vallen weggeroepen dan nu. Nogmaals
betuigde de burgemeester hartelijk dank
namens B. en W. en om deze te onder
strepen, de vriendschap tevens, bood hij
dokter Arends een prachtige copie aan
van een schilderij van Manet: straatje
in Parijs.
Dokter Arends betuigde hartelijk idank
voor het cadeau, dat raad en college hem
hebben willen toekennen. Verder memo
reerde ook hij een en ander uit deze 35
jaren artsenpraktijk. Tijdens de grote
griep-epidemie van 1918'1919 kwam hij
zich vestigen in Middelharnis en afge
zien van de wereldoorlog en de ramp
waren er verder geen schokkende ge
beurtenissen. Sporadisch is typhus voor
gekomen, soms malaria. Dit alhoewel
er in het begin nog wel water uit slo
ten gebruikt is. Door de waterleiding
enz. komen deze ziekten steeds minder
voor. Maar 35 jaar geleden was men
nog niet gewend om ruim met water om
te gaan; dikwijls was men nog aange
wezen op de pomp van de kerkeput.
Met grote voldoening en lof voor het
gemeentbestuur gewaagde dokter
Arends van de vooruitgang op het ge
bied van de volkshuisvesting. De wo
ningtoestanden zijn buitengewoon ver
beterd, de mensen verdienen meer en
kunnen de woningen dus ook beter in
richten en vooral na de oorlog is de
grote vooruitgang gekomen, terwijl nu,
na de ram^, drastische opruiming on
der de krotten kan worden gehouden;
Middelharnis heeft vele nieuwe wonin
gen en de bewoners genieten van zon
en frisse lucht in hun huizen. Als een
nog niet vervuld verlangen noem
de de dokter het gemis aan een sport
terrein voor de gemeente, dat komt
Middelharnis nog tekort en dat is jam
mer, want zo'n terrein is nuttiger dan
de Westdijk!
Tenslotte maakte dokter Arends, die
voorzitter is van de Flakkeese Zwem-
club van de Stichting Zwembad, nog
gauw van deze gelegenheid gebruik om
de hoop uit te spreken, dat de raad de
ze avond zou besluiten tot voUede me
dewerking aan de zwembadplannen.
Burgemeester Rijnders sprak nog een
kort wederwoord en merkte daarbij op,
dat de dokter een unieke aangelegenheid
aangreep, want het is maar weinig bur
gers gegeven om tijdens een raadsver
gadering een stimulerend woord voor
een punt van de agenda te spreken. Ten
aanzien van een sportveld kon de bur
gemeester mededelen, dat al op een ge
schikte plaats een stuk, grond voor dit
doel is aangekocht, waarmede gerekend
wordt op de verdere ontvrikkeling van
de gemeente.
Z.KJI. Prins Bemhard opende dezer dagen de nieuwe instituten te Wage-
ningen. Samen met Z. Ex. Min. S. L. Mansholt, met Ir. A. W. van der
Plassche de Dir. Gen. van Landbouw en Dr. Ir. W. H. de Jong, dir. van
de Stichting voor Aardappelbewaring bezichtigde de Prins verschillende
landbouvmiaohines
MIDDELHARNIS—SOMMELSDIJK
Zaterdagmiddag te 3 uur vangt te
Middelharnis een grote oefening aan
van Bescherming Bevolking, waaraan
zullen deelnemen de blokploegen, de mo
biele reddingsploeg, de brandweercorp
sen van Middelharnis en Sommelsdijk,
twee geneeskundige teams, de sociale
diensten van beide gemeenten en het
corps rijkspolitie, dat o.a. voor afzetting
straten enz. zal zorg dragen.
Dit zal de eerste keer zijn dat er ge-
combineej^d wordt opgetreden en het is
vooral de bedoeling het nut van samen
werking der genoemde' afdelingen naar
voren te brengen.
Verondersteld wordt dat zich op di
verse plaatsen in de gemeenten slacht
offers bevinden; reddingsmethoden zul
len worden toegepast, slachtoffers zul
len verticaal en horizontaal van boven
verdiepingen worden neergelaten, waar
na zij zullen worden opgevangen door de
geneeskundige teams. Dit zal o.a. ge
beuren op de kaai te Sommelsdijk van
af en bij Café de Kok.
De gehele bevolking moet vertrouwd
geraken met deze reddingsmethoden en
met het optreden der diverse ploegen,
zodat na verloop van tijd practisch
iedereen in staat zal zijn in geval van
nood de helpende hand te, bieden.
Het is het voornemen om deze grote
oefening in de andere gemeenten van
het eiland successievelijk e-veneens te
gaan uitvoeren, teneinde alle inwoners
van het eiland er mede bekend te ma
ken.
Van Zaterdag 6 November v.m. 12 uur
t.in. Maandag 8 November v.m. 9 uur
Middelhamls-Sommelsdijk
Afwezig de artsen P. Khöps, Tj. Kui
pers en J. J. Wieringa. Voor spoedge
vallen C. P. Arends, arts. Tel. 2001,
Middelharnis.
Dirksland-Melissant-Herklngen:
Afwezig B. Elvé, arts. Voor spoed
gevallen Dr. P. Boot, Tel. 01877—227,
Dirksland en K. J. Huisman, arts, Tel.
01877—412, Melissant.
Oost-FIakkee:
Afwezig de artsen P. J. de Man, C.
W. Kramers en P. C. J. Voogd. Voor
spoedgevallen G. J. Buth, arts, Tel.
1871306, Den Bommel en E. Bouman,
arts. Tel. 1871—269, Stad aan 't Ha
ringvliet.
I^egerauto door olietrein gegrepen.
Op de spoorkruising bij de Vondelingen
weg te Pernis sloeg de motor van een
legervrachtauto juist op de spoorlijn af.
De auto werd gegrepen door een olie-
trein. De gevolgen waren verschrikkelijk
Drie doden de 23-jarige soldaat A. A. H
K. uit den Haag, de 23-jarige H. M. uit
Leiden en de 21-jarige soldaat J. V. uil
den Haag. Twee zwaar gewonden de 23-
jarige korporaal J. A. H. G. uit Tilburg
en de 23-jarige korporaal P. I. uit
Heemstede. De 21-jarigei soldaat J. K,
de J. uit Rotterdam was licht gewond.
Twee doden en een zwaar gewonde
waren het gevolg van een botsing tegen
een boom bij Leek. De jongemannen wa
ren op weg naar hun woning te Zeven
huizen (Gr.) Bij Nietap vloog de auto
met grote snelheid uit de bocht tegen
een boom. De bestuurder de 18-jarige
H. V. kreeg een zware hersenschudding
en schedelbasisfractuur. Hij werd in het
ziekenhuis te G. opgenomen. Zijn toe
stand is heel ernstig. De beide inzitten
den de 22-jarige J. H. en de 18-jarige
A. H. waren op slag dood.
SINDS 1870
-Ook-in Nederland is de middenstand
meer en meer gaan inzien dat organisa
tie niet alleen plaatselijk, maar vooral
óók in landelijk verband een allereerste
vereiste is om op doeltreffende 'wijze
voor de haar eigen belangen te kunnen
opkomen. Een van de zwakke zijden van
de middenstand was, en is veelal nog,
haar onvoldoende organisatie.
Hierin is echter vooral de laatste ja»
ren verandering gekomen en een ken
tering is bezig zich te voltrekken. Over
al immers kan men constateren dat de
middenstander beseft dat in een voort
zetting van eigen isolement in de toe
komst geen mogelijkheden meer liggen
en dat slechts organisatie in landelijk
verband de enige weg is welke moet
worden ingeslagen.
Het is verheugend dat ook bij de mid
denstand van ons eiland dit begrip le
vendig is geworden. Wij hebben in ons
blad reeds meerdere malen kunnen ver
melden dat sinds enige maanden ook op
Plakkee op verschillende platsen, van
Ouddorp tot Ooltgensplaat, Afdelingen
van de Koninklijke Nederlandse Midden
stands Bond werden opgericht en naar
wij vernemen telt Plakkee thans niet
minder dan 13 Afidelingen zodat gecon
stateerd kan worden dat inderdaad over
al op ons eiland middenstanders zich
in de K.N.M.B. hebben georganiseerd.
Gezien deze grote en algemene be-»
langstelling heeft het Hoofdbestuur van
de Koninklijke Nedei'landse Midden
stands Bond besloten om op Dinsdag
9 November a.s. in de grote zaal van Ho
tel Meijer te Middelharnis een eerste
Flakkeese Middenstandsdag" te hou
den voor de middenstanders van het
eiland, bedoeld als voorlichtingsdag en
tevens als consolidering van de thans op
dit eiland opgebouwde organisatie, het
district Goeree Overflakkee. De daar
op volgende dag wordt te Goes eenzelf
de voorlichtingsdag gehouden voor de
middenstanders van de provincie Zeer
land.
Zoals uit de elders in dit nummer
voorkomende advertentie blijkt, begint
het Congres te Middelharnis om half 11
des morgens en wordt om half 6 des
namiddags gesloten. Het woord zal wor
den gevoerd door de Hoofdbestuursleden
van de K.N.M.B. de H.H. D. Swager-
man en H. Harmeijer van Den Haag en
P. G. V. d. Weele van Colijnsplaat (Zld),
alsmede door Mr. D. Kluiver, Gedele
geerde en Adviseur van de K.N.M.B.
voor Zeeland en Goeree Overflakkee.
Des morgens zullen onderwerpen wor
den besproken welke van belang zijn
voor de middenstand in het algemeen,
terwijl na 2 uur des middags speciaal de
Flakkeese middenstands belangen en
wensen aan de orde zullen komen. Er
zal ruimschoots gelegenheid zijn voor
gedachtenwisseling. Tussen beide ge
deelten in vindt om 1 uur een gezamen
lijke koffiemaaltljd voor genodigden en
deelnemers plaats.
Naar wij voorts vernemen, zijn ook de
Burgemeesters en Wethouders van de
verschillende Flakkeese Gemeenten zo
mede andere autoriteiten c.q. officiële
instanties uitgenodigd de opening van
dit eerste Flakkeese Middenstandscon
gres bij te wonen.
Wij komen op deze voor de Flakkee
se middenstanders zo belangrijke dag
nog nader terug.
