HerLepIanting op Goeree-
en Ovemakkee
Een hoopvol
experiment
Marktberichten
Buitenland
Zeniiwrust.
20e Jaargang
CHB WEEKBLAD OP GEBEFOBMEEBDE GBOND8LAG
VOOB DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
ledeieen neemt Rennies.
Want iedereen weet dat ze
feilloos helpen
Zeepost
MEDITATIE
HET HART
UIT HET
ZOALS EENS BIJ ONS
,DE FLAKKEESCHE GEMEENSCHAP"
Ir B. Mijs sprak over .-
Samenwerking is nodig om Flakkee weer
in liet groen te zetten
y<»--^
Zaterdag 17 Juli 1954
No. 2320
Redactiebureau: Pr. HENDRIKSTRAAT 14, MTDDELHARNIS
TELEFOON K 1870-2017 GIRO 167930 POSTEOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870-2017
Verschflnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL
AX>VERTENnBPRUS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
In ons land wordt zeer veel rogge ver
bouwd. Wel viermaal zoveel als tarwe.
Vooral de gemengde bedrijven van de
zandgrond leveren veel rogge op. Van
daar dat in het Oosten, Zuiden en Mid
den de verbouw van rogge van zeer gro
te betekenis is. Voor vervoer is rogge
zeer geschikt. Voor jaren was rogge als
broodkoren van meer betekenis dan te
genwoordig. Toch wordt in het Oosten
en Zuiden van öns land nog aardig wat
rogge tot brood verbakken. Evenwel
niet in verhouding tot de aanzienlijke
productie van rogge. Ook voor veevoer
zou de rogge van veel meer betekenis
kunnen zijn" indien ze niet zekere toxi
sche eigenschappen bevatte eigenschap
pen, die de zogenaamde branderigheid
veroorzaken.
Zo wordt b.v. voor kippenvoer jaar
lijks 800.000 ton graan gebruikt. Maar
hierbij is zeer weinig rogge. Juist vanwe
ge die toxische eigenschappen is rogge
voor kippenvoer minder geschikt. Deze
wetenschap heeft de heer A. R. Zwaan,
directeur van het Voorburgse zaadteelt
en selectiebedrijf er toe gebracht om te
trachten e,en roggesoort te kweken, die
niet die toxische eigenschappen bevat.
En dit is hen gelukt. Tijdens een in de
Haarlemmermeer georganiseerde excur
sie naar het Voorburgse selectiebedrijf
heeft de heer A. R. Zwaan van zijn vin
ding melding gemaakt. Het is aan het
selectiebedrijf gelukt een nieuw soort
rogge te kweken, de witte rogge, die vrij
blijkt te zijn van de voor mens en dier
min of meer schadelijke toxische eigen
schappen. Er wordt berekend, dat van
die 800.000 ton kippenoer zeker ge
deelte vervangen zou kunnen worden
door dit witte rogge. Het springt da
delijk in het oog, dat die vinding van de
heer Zwaan voor onze landbouw van
groot gewicht kan zijn. Indien namelijk
jaarlijks 200.000 ton rogge voor kippen
voer gebruikt zou kunnen worden dan
zal dat voor de verbouw van rogge van
grote betekenis zijn. Na een proeftijd
van 15 jaar groeien thans op het Voor
burgse selectieveld de eerste halmen
van de nieuwe, van de witte rogge. Als
de practijk mag beantwoorden aan de
verwachtihgefii dan openen zich wijde
perspectieven voor onze roggetaouw en
daarmee voor de landbouw op de lichtere
gronden.
(van de ene minuut op de andere) tegen
het branden van overtollig maagzuur.
Waarom gij dan niet? ledere apotheker
en iedere drogist heeft Rennies voor
U. Er zijn drie verpakkingen: klein -
g;roter - grootst, om tegemoet te komen
aan ieders persoonlijke behoefte en voor
keur. Bovendien is iedere Rennie apart
verpakt, practisch en hygiënisch zo
maar voor 't bij U steken. En dat U
Rennies gebruikt hoeft niemand te we
ten, want U neemt ze onopvallend in,
zonder water of wat ook, en laat ze
smelten op de tong. Ze zijn nog smake
lijk bovendien.
VEEMARKT
Etten en Leur, 14 Juli 1954. Op de
veemarkt te Leur werden aangevoerd 83
stuks, waarvan 48 runderen, 1 paard en
34 biggen.
De aanvoer van runderen was iets
minder dan vorige week, de handel le
vendig, de prijzen iets hoger.
In biggen was er vlugge handel, de
aanvoer ruim en de prijzen vrijwel on
veranderd.
De belangstelling was groot.
Prijzen: kalfkoeien 700.1000.—;
kalfvaarzen 600.825.—; pinken 325
—600.guste koeien 550.700.
graskalveren 150.225.paarden
400.700.biggen 40.60.lopers
70.—100.—-; vette koeien 2.00—2.50
per kilo geslacht.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld.
Indonesië: m.s. ,,Autolycus" (19 Juli),
Ned. Nieuw Guinea: s.s. „Temate" (22
Juli); Ned. Antillen: s.s. „EUerbek" (21
Juli); Suriname: m.s. „Bonaire" (28 Ju
li) Unie van Z. Afrika en Z. W. Afrika:
m.s. „Arundal Castle" (17 Juli)Canada:
s.s. „Groote Beer" (17 Juli); m.s. „Jo-
han van Oldenbamevelt" (21 Juli)m.s.
„Prins Willem George Frederik" (22 Ju
li); Argentinië en Chili: a.s. „Presiden
te Peran" (17 Juli)-; s.s. „Naviero" (22
Juli); Brazilië en Uruguay: s.s. „Presi
dente Pprón" (17 Juli); Australië en
Nieuw Zeeland: via Engeland (17 Juli).
De postkantoren geven inlichtingen
betreffende de verzendingsdata van post
pakketten.
,,Maar de Heere ziet het hart aan"
(1 Samuel 17 7b.)
Met een bijzondere opdracht ging Sa
muel de Ziener Gods naar Bethlehem.
Hij moest een zoon van Isai tot koning
van Irsaal gaan zalven. Toen Samuel
het huis van Isai was binnengekomen
zag hij Isai's oudste zoon: Eliab. Sa
muel meende dat deze man de door God
verkoren en het koningschap van Israël
zijn zou, maar de Heere sprak tot hem:
Zie zijn gestalte niet aan noch de hoogte
van zijn statuur, want Ik heb hem ver
worpen. Want het is niet gelijk de mens
ziet; want de mens ziet aan, wat voor
ogen is, maar de Heere ziet het hart
aan.
Hoe nodig is het dat dit woord gedurig
in onze herinnering geroepen wordt. Wij
oordelen zo dikwijls naar wat we zien
of wat we horen, naar onze uitwendige
waarneming, omdat het inwendige zich
aan ons oog onttrekt. De Heere legt ech
ter geheel andere normen aan, wanneer
Hij oordeelt: Hij ziet het hart aan. Veel
kunnen wij doen in ons godsdienstig le
ven dat ons de schijn der godzaligheid
doet verwerven, maar dat buiten het
hart omgaat. Voor hoeveel duizenden is
de godsdienst niets anders dan de on
derhouding van allerlei uitwendige le
vensregels terwijl het hart ver van de
Heere is. Lezen wij niet in de Schrift
van een volk dat tot de Heere naderde
met de mond, maar dat het hart verre
van Hem hield Kunnen wij daaruit niet
leren, het voor de eeuwigheid niet de
minste waarde heeft om ons te tooien
met een godsdienstig kleed, als niet ons
hart vernieuwd is? Er moet met heilige
ernst op aangedrongen worden ook in
de bediening des Woords dat onze gods
dienst een haxtezaak moet zqn. Al zou
den wij een gerechtigheid verwerven,
zoals de Farizeeërs er zich een verwier
ven, die gebod op gebod en regel op re
gel onderhielden, dan heeft dat alles niet
de minste betekenis.
In de profetiën van Jesaja kunnen
wij lezen over het boetedoen van Israël.
Men kwelde zich voor een dag, men
boog het hoofd als een bieze, maar
men reinigde het hart niet voor God.
Daarom had de Heere geen lust aan
zulk een vastedag. Al die gescheurde
klederen waren Hem niet behaaglijk,
als niet tevens het hart voor de Heere
gescheurd werd. De besnijdenis was een
goddelijk teken en zegel, door de Heere
Zelf ingesteld maar zodra Israël zich op
dat teken laat voorstaan moet de Apos
tel zeggen: en de besnijdenis des har
ten, in de geest, niet in de letter, is de
besnijdenis. Toen Simon de tovenaar
zichzelf moest ontmaskeren en ondanks
zijn geloven en zijn gedoopt zijn de on
heilige begeerte zijns harten openbaar
werd moest Petrus zeggen: Uw hart is
niet recht voor God. En zo zouden wij
kunnen doorgaan met talloos vele aan
halingen uit de HeiUge Schrift om er
ons van te verzekeren, dat het op de
verhouding des harten tussen de Heere
en onze ziel aankomt.
Hoevelen hebben zich voor de eeuwig
heid niet jammerlijk bedrogen die het
met een uitwendige godsdienst hebben
gedaan en nooit om de hartvernieuwing
verlegen zijn geworden. Voor talloos ve
len ook van hen, die de zuivere waar
heid willen belijden, is de godsdienst
geen vraag des harten, maar slechts een
zaak van verstand en levensopenbaring.
In de allereerste plaats is hartver
nieuwing noodzakelijk. Ons hart is van
nature verdorven en kan alleen door ge
nade Gods vernieuwd worden. De mees
te nadruk in prediking en vermaan moet
op dit allervoornaamste gelegd worden,
waarbij tevens gepredikt mag en moet
worden, dat de Heere naar Zijn onein
dige wijsheid en goedheid, die harten
vernieuwen wil, omdat Hij daarvan in
Zijn Woord gesproken heeft. Hij zegt:
Ik zal het stenen hart wegnemen en een
vlesen hart geven. Dat spreekt maar
niet van een kleine verandering of ver
betering maar van een algehele vernieu
wing. Uit een zodanige vernieuwing
vloeit noodzakelijkerwijze ook een le
vensvernieuwing voort. Het hart is het
centrum van het leven; daaruit vloeien
alle gedachten en daden voort, zodat als
dit vernieuwd wordt het niet uit blijven
kan dat ook geheel het leven wordt ver
nieuwd.
Genade leert Gods kind menigmaal
klagen over dat eigenbedoelde hart. Dat
wordt een last en een zorg. Hoe kom ik
van zo'n hart verlost? De natuurlijke
mens is met zijn godsdienst zeer tevre
den en gevoelt geen last van zijn hart,
dat niet recht is voor God, maar het
oprecht gemaakte hart wordt zich be
wust van de afwijkingen des harten.
Ontdekkende genade Gods doet afdalen
in die bron van onreinheid en ongerech
tigheid en doet ons de noodzakelijkheid
van de verzoening in het bloed des krui-
ses gevoelen en beseffen. O, wat een
wonder wordt het voor zulk een volk
dat de Heere nog gedragen en geduld
heeft en dat Hij geen voleinding ge
maakt heeft. Geheel het leven met al
zijn verrichtingen wordt dan veroordeeld.
Kerkgaan en Bijbellezen, gebed en offer
komt onder dat Godsgericht als waar
deloos goed te vervallen, als men ziet
hoe harteloos men in dit alles geweest
is. En dat is niet alleen een zaak, die
aanvankelijk moet worden geleerd maar
die telkens weer moet worden ingeleefd.
Daarom is het zo'n noodzakelijke vraag
voor ons hoe het met ons hart gesteld
is. Elke dag weer. Het zelfonderzoek is
daarvoor nodig, omdat dat niet anders
zijn kan dan een inkeer naar binnen. En
hoe meer dat door de werking der ge
nade geschiedt hoe meer de ziel de bede
van David zal leren verstaan:
O, bron van het hoogste goed.
Was, reinig mijn gemoed.
Van mijn verborgen zonden.
Lezer, die vraag is ook voor U hoogst
noodzakelijk: Hoe is het met uw hart,
want de Heere ziet i!w hart ook aan?
Is dat recht voor God geworden of
gaat alles buiten uw hart om?
Overstromlngsramp in Oostenrijk
en Duitsland. Ervaring, wat
meeleven leert Tekenen Gods.
Het gebied van Beneden-Oostenrijic
West- en Oost-Duitsland is door een
zware overstromingsramp getroffen. De
„Schone Blauwe Donau", waar men an
ders zo trots op is, is ver buiten haar
oevers getreden en heeft in dorpen en
steden een ontzettende verwoesting aan
gericht. De onregelmatige natuur van
dit seizoen heeft bovenmate veel regen
gebracht, bovendien ook veel sneeuw in
de bergen, die snel door de hoge tem-
paraturen smelt en daardoor telkens
nieuwe voeding geeft aan de wildstro
mende rivier, die reeds twee en een half
maal zo breed is dan gewoon. Bij We
nen heeft het water een ongekend hoog
peil bereikt, de voorsteden zijn over
stroomd en verscheidene dorpen in de
omtrek staan tot drie meter onder wa
ter. De kranten sta£in er vol van en
onze lezers zullen de foto's gezien heb
ben, die zeer aan de Februari-ramp van
'53 herinneren. Mensenlevens zijn er ge
lukkig tot op heden niet veel te betreu
ren, in de drie genoemde landen zijn er
tot op het moment dat wij dit schrijven
37 geregistreerd. De reden daarvan is,
dat deze overstromingsramp niet is te
vergelijken met wat ons gebied getroffen
heeft. Bij ons overviel het de mensen,
waardoor zovelen een jammerlijke dood
in de golven vinden, maar de Donau steeg
eerst betrekkelijk langzaam, zodat de
bewoners het gevaar reeds dagen tevo
ren konden zien aankomen. Neem als
voorbeeld de gemeenten Middelharnis
Sommelsdijk, waar (tenminste gedeelte
lijk) het water ook niet overviel en het
getal der verdronkenen minder was.
Het is er echter een ontzettende toe
stand, van de brede massa's water is
geen idee te vormen. Te Dessau, een stad
van 95.000 inwoners ,ons eiland telt er
in totaal maar 35.00()) is de toestand
ernstig. In het gehele noodgebied zijn
70.000 mensen geëvacueerd, het red
dingswerk is nog steeds in volle gang.
We worden hier weer geconfronteerd
met al de ellende, die we verleden jaar
door de stormramp op onze eilanden
hadden. Hoe verkwikkend was toen de
hulp die van alle zijden, uit heel Europa
tot uit Amerika toe, werd geboden! Ook
in dit uitgestrekte rampgebied helpt
men van alle zijden de nood lenigen, zelfs
werken in de Russische z6ne Ameri
kaanse en Russische soldaten samen, ze
staan op bedreigde punten schouder aan
schouder.
We gevoelen te meer de ontzettende
nood van die mensen, omdat we het zelf
in meerdere of mindere mate hebben
meegemaakt. We weten wat evacuatie
betekent, wat het zeggen wil huis en
haard te moeten verlaten en alle bezit
te moeten prijsgeven aan het verwoes
tende water. Te dien opzichte heeft 'de
ramp die ons trof enig meeleven geleerd.
Laten we eerlijk zijn, vroeger trof een
ramp in andere landen ons niet zo, het
was zo ver weg, het ging zo snel onze
aandacht voorbij.
Waar wg op hebben acht te geven is
dit: het is de hand des Heeren die dit
alles doet. De elementen zijn in Zijn hand,
en al zal Hij de aarde nooit door water
doen vergaan waarvan Zijn boog die
vaak in de wolken verschijnt nog altijd
de getrouwe is (Gen. 9 13) toch ge
bruikt Hij dit middel opdat wij Zijn
grootheid en ook Zijn straffen zien zou
den, om ons tot Hem te keren. Het zijn
tekenen Gods, geen blote natuurrampen
alleen, (waarover bij .de laatste ramp
zoveel is gedelibereerd) Hij heeft er ons
wat mee te zeggen. Op de tekenen in de
natuur hebben we ook te letten, waartoe
ons de Heere vermaant in Zijn Woord.
Deze week nog een aardbeving niet zo
ver van onze grenzen: in België. Aard
bevingen in verschillende plaatsen
(Matth. 27 7) w.o. ook natuurrampen
kunnen worden begrepen, het is een be
ginsel der smarten in de wereldweeën,
een voorloper van Christus' komst.
Newton heeft eens gezegd, ik lees in
de krant hoe God de wereld regeert.
Merk dat ook op, als ge deze dingen
verneemt. Opdat we er uit leren te buk
ken en buigen voor Zijn hoge en Godde
lijke Majesteit en schuiling bij Hem le
ren zoeken eer het oordeel ons genaakt.
WAARNEMER.
Zwaarmoedige gedachten, tobberijen
en angstgevoel worden verdreven door
MIJNHARDT'S ZENUWTABLETTEN
Versterken Het zelfvertrouwen 'en
stemmen U weer moedig en rustig.
Ramp in Midden - Europa
Het politieke nieuws is deze week
enigszins op de achtergrond geschoven
door de ramp, die Midden - Europa ge
troffen heeft.
De Donau en verschillende van haar
zijrivieren zijn tot een ongekende hoog
te gestegen tengevolge van zware re
genval en sneeuw die van de gletschers
naar beneden glijdt. Op talrijke plaatsen
trad de rivier buiten haar oevers of bra
ken dijken en dammen door. Met een
snelheid van meer dan 40 kilometer per
uur buldert het water voort, alles mee
sleurend, wat het tegenkomt.
Verschillende plaatsen staan geheel
onder water, kleine dorpjes zijn geheel
van de kaart geveegd. Terwijl we dit
schrijven staan de buitenwijken van We
nen reeds onder water. Momenteel zijn
in Duitsland meer dan 25000 personen
geëvacueerd, in Oostenrijk bedraagt dit
aantal 40.000.
Voor de bewoners van de getroffen
gebieden is het een geluk, dat ze om
hun leven te redden, steeds hogere berg-
gedeelten kunnen opzoeken, zodat het
aantal doden in verhouding tot de ramp,
betrekkelijk klein is. Toch zijn er reeds
36 slachtoffers te betreuren, terwijl nog
een groot aantal personen wordt ver
mist.
De materiële schade loopt in de milü-
oenen. Bovendien brengt de ramp een ge
voelige slag toe aan het economische le
ven, juist in het seizoen van het toeris-
tenverkeer.
In verschillende landen zijn grote hulp
acties ondervonden. Ook Nederland is
dadelijk tot hulp overgegaan. Dat stemt
ons tot voldoening, wanneer we terug
zien op de overweldigende hulp uit het
buitenland, toen een soortgelijke ramp,
begin vorig jaar, ons land, en in het
bijzonder onze eilanden, trof.
Bumoer om Génêve
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, Foster Dulles, vertrok
Maandagavond onverwachts uit Was
hington naar Parijs, waar hij Dinsdag
middag aankwam. Het doel van deze reis
is in de Franse hoofdstad te confereren
met de Franse premier en minister van
Buitenlandse Zaken, Mendès-France en
de Britse minister van Buitenlandse Za
ken, Eden.
Dulles heeft zelf het initiatief geno
men tot deze reis, hoewel Mendès-Prance
hem officieel had uitgenodigd.
De Amerikaanse minister heeft dit
besluit genomen op advies van vooraan
staande politici, die hem hadden verze
kerd, dat het prestige van de Verenig
de Staten aanzienlijk zou lijden als ge
volg van de weigering om de verant
woordelijkheid voor Indo-China te helpen
dragen. Deze reis brengt echter geen
verandering in het standpunt van Dul
les, dat hij niet van plan Is, naar Ge
neve te gaan.
De Verenigde Staten nemen waar
schijnlijk een ander standpunt hi dan
Frankrijk ten aanzien van een wapen
stilstand, aangezien ze niet onmiddellijk
bij het Indo-Chinese conflict betrokken
zijn.
De Franse regering toonde zich bij
monde van premier Mendès-France zeer
tevreden over de onverwachte komst van
Dulles naar Europa. Men ziet de reis
van de Amerikaanse minister als het
einde van de Amerikaanse boycot van
de Geneefse conferentie.
Eden en Mendès-France zouden het
eens zijn over de concessies die aan de
communisten moeten worden gedaan in
ruil voor een eervolle vrede in Indo-Chi
na.
Na het overleg van de drie ministers
te Parijs zijn Eden en Mendès-France
naar Génève teruggekeerd om de con
ferentie voort te zetten.
Minister Molotov
bleek evenwel zeer onstemd te zijn over
de plotselinge belegde' bijeenkomst van
de drie ministers.
Dit kwam duidelijk uit in een te Gé
nève verspreide verklaring van het Sow-
jet-persbureau, waarin de Russische re
gering een bijzonder felle aanval doet
op de onverwachte overkomst veui Dul
les naar Parijs om daar over de gang
van zaken te Génève te spreken. Molo
tov beschouwde de reis van Dulles-^als
een poging om het accoord over Indo-
China te torpederen, juist op het mo
ment, dat dit accoord binnen het bereik
scheen."
Dat hij ook te Génève daarop zal
doorgaan, lijdt geen twijfel. Het is moei
lijk te zeggen, welke invloed deze ont
wikkeling zal hebben op de Geneefse
conferentie. Het is echter vrij zeker, dat
de besprekingen hierdoor in geheel an
dere banen zullen worden geleid.
Bood'China en de V.N.
De laatste weken is de kwestie van de
toelating van Communistisch China tot
de Verenigde Naties opnieuw actueel ge
worden. Enkele leden, zoals bijv. Nieuv>r-
Zeeland verklaarden dat ze thans de tijd
rijp achten om Peking onder bepaalde
voorwaarden toe te laten.
President Eisenhouwer van Amerika
heeft echter op een persconferentie ver
klaard, nog altijd tegenstander te zijn
van Pekings lidmaatschap.
Het gerucht, dat Amerika de organi
satie zou verlaten Indien Rood-China
Werd toegelaten, werd door de presi
dent tegengesproken.
Hfl wees er echter op, dat Rood-China
nog in oorlog verkeerde met de Ver
enigde Naties, dat het in een resolutie
van de Algemene Vergadering een agres-
OVERSTROMING IN BEIEREN. Met boten wordt het verkeer in stand ge
houden en bewoners die in gevaar zijn, geëvacueerd. Foto, die herinneringen
oproept aan de ramp, die ons land anderhalf jaar geleden heeft geteisterd.
'GoB eiland, kaal geworden door twee kort opeenvolgende inundaties, heeft
grote behoefte aan beplanting van boom- en siergewassen. Door het zoutgehalte
kon tot op heden nog niet worden ingeplant, nu dit volgens de deskundigen a.s.
najaar kan gebeuren, wordt het vraagstuk actueel. Er wordt reeds overleg ge
pleegd met Staatsbosbeheer en pogingen aangewend om de beplanting rond boer
derijen, langs wegen en dijken zoveel mogelijk langs een vast plan te laten
verlopen, om een mooi geheel te krijgen. Ir. J. E. Mijs gaf over een en ander
op de vergadering van „De Plakkeesche Gemeenschap" 'een uiteenzetting.
Ir. Mijs ving zijn uiteenzetting aan,
met te zeggen, dat de beplantingscom
missie geboren was na de inundatie in
de oorlogstijd. De subsidie die Landbouw-
herstel voor verloren gegaan houtgewas
verstrekte was royaal, alleen had men
de voorwaarde dat alleen hout mocht
geplant, dat economische waarde had. De
Canada populier b.v. had als klompen
hout enige waarde; de Ital. populjer weer
niet. Sierbomen mochten ook niet ge
plaatst. De nodige moeite is toen ge
daan om dit te doorbreken, echter met
niet veel resultaat. Nu liggen de facto
ren enigszins gunstiger zei spr.
In de afgelopen 10 jaar is ervaren hoe
onaangenaam het is, wanneer een boer
derij geen beschutting heeft. Het land
schap is bovendien ontsierd. De commis
sie verwacht nu wel meer steun dan te
voren.
De beplanting zelf omvat 3 objecten:
n.l. wederinplant aan dijken, wegen en
kommen der gemeenten. Bij deze inun
datie wordt de schade vergoed zonder
verplichte herbeplanting. De taak van
de commissie zal ook zijn om na te gaan
of de schadevergoedingen worden omge
zet in hout. Bij Landbouwherstel zijn al
le adressen van uitkeringen bekend.
De subsidiëring is voldoende om tot
volledige wederinplant te komen. Men
krijgt weliswaar slechts 70%, maar de
begroting is ruim omdat er voor jaren
onderhoud in wordt gecalculeerd. De
subsidie wordt versterkt in 2 perioden:
eerst daarna de rest, als aan alle re
delijke eisen is voldaan.
De inplant zelf is belangrijk. Planten
is vakwerk. In tegenstelling met Staats-
beheer maakt b.v. d Heide Mij. wel plan-
sor was genoemd. De opstand in het
Verre Oosten wordt door China gesteund
en Noord-Korea wordt nog steeds bezet
gehouden door Chinese troepen, aldus de
president. Een dergelijk land mag geen
aanspraak maken op toelating tot een
organisatie die de vrede en veiligheid in
de wereld wil bevorderen.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen
Er is veel nieuws in de
adoertenlies
nen, maar legt het materiaal voor de
deur; terwijl het toch door vakkundige
lieden moest worden ingeplant. Hij vrees
de, dat men daar de beplanting zag, als
een object om wat aan te verdienen. Bij
een normale hovenier kan men ga
rantie krijgen; voor wat dood gaat,
wordt nieuw gepoot.
Wat de beplanting van de gemeenten
betrof, dit wordt gewoonlijk uitgevoerd
door de Plantsoenendienst onder con
trole van Staatsbosbeheer.
Belangrijk is de aanplant aan wegen
en dijken, wat waarschijnlijk onder be
heer van de Dijkring zal komen. De be
planting aan wegen berust voor een
groot deel bij de Ambachtsheren, die
daar meestal oog voor hebben en voor
voelen.
Of bomen nu aan dijken mogen ge
plant, (binnendijken) daarop is geen
rechtstreeks antwoord gegeven, ook
niet door Waterschapsbond en Staats
bosbeheer. Zijn conclusie was niet in het
talud, maar op en onderaan de dijk
bracht het bij een e.v. overstroming geen
gevaar. De Dijkring stimuleert het voor
de binnendijken, zonder dat het verkeer
er door wordt benadeeld.
Beplante wegen, dijken en boerderijen
vormen samen het landschapsbeeld. In
onderling overleg dient men tot een ver
antwoorde conceptie te komen zei spre
ker. Als voorbeeld noemde hij de Wie-
ringermeer, waar de boerderijen-beplan
ting niet was aangesloten aan de dijk
en wegbeplanting. In de Noord Oostpol
der had men dit wel-gedaan, zelfs op
willekeurige plaatsen windsingels ge
plant. Het stuiten van de windkracht
heeft veel agrarisch nut, bij ons stuiven
soms ook op lichte grond de peen uit de
grond zei spreker.
Ir. Mijs achtte het nodig met Staats
bosbeheer overleg te plegen hoe deze
beplanting te coördineren. Er steekt bo
vendien een enorm bedrag in en er mo
gen geen risico's worden genomen. De
beste method.e achtte spr. om een be-
plantings-commissie in 't leven te roe
pen, met een centrale secretadis (onder
leidin gvan de heoer van Heest) ong in
zicht in alle plannen te krijgen. Ieder
particulier kan een plan laten opmaken
en doorpraten, men krijgt daarmee ga
rantie dat de inplant deskundig ge
schiedt. Staatsbosbeheer heeft zich be
reid verklaard alle plannen door te ne
men en uit te werken. Wie zijn boerde
rij niet beplant zal worden verzocht, mee
te doen aan het geheel.
Het onderhoud achtte spr. even be
langrijk als de beplanting zelf. Op ons
eiland is gebrek aan mensen die ken
nis hebben van snoeien en verder onder
houd, enige kantonniers werden opge
leid om dit werk te kunnen verrichten.
Dringend was organisatie nodig op dit-
gebied, om enige duizenden bomen te'
snoeien komt heel wat kijken, merkte
spr. op. Staatsbosbeheer is bereid voor
beeldsnoeiers ter beschikking te stellen,
om dit probleem te ondervangen. Spre
ker had met de Heide Mij. gesproken
om te zien of van die zijde ook mogelijk
heden waren, wat de directie zou bezien
(Vervolg pag. Ie kolom)
