pnieuw de
samenvoeging
'Stopping :s':nt^
Buitenland
Het Molorpaleis
CHK WEEKBLAD OP GEKEFOEMEEKDE GBOIVDSLAG
VOOU DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
MEDITATIE
De Zaaier
lieuws in 't kort
Zeepost
Veerdiensten varen weer
de gewone
dienstregeling
Zaterdag 27 Februari 1954
No. 2282
Kedactiebureau: Pr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K 1870-20.1? GIRO 167930 POSTEOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerg Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870-2017
Verschqnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRUS 12 cent per mm.
BQ contract speciaal tarle2.
Thans overgaande tot onze critiek
p de systematische samenvoegingspoli-
tek zoals die tot uiting komt in de
iverse voorstellen van G.S., willen we
eginnen met de opmerking, dat kleine
gemeenten evenveel recht van bestaan
-ebben als grote, gelijk dit ook met klei-
e landen het geval is. Als we naar ons
igen land zien temidden van de grote
ogendheden, dan Wijkt, dat Nederland
ot de dwergen behoort. Men kan daar
uit de conclusie trekken, dat dergelijke
-iniatuurlandjes maar moeten worden
samengevoegd of geannexeerd, maar
geen rechtgeaard Nederlander zal dit
accepteren. Op het Weener Congres be
;Sloot men in 1814 Nederland en Belgic
samen te voegen om er een flinke staal
■van te maken ten Noorden van Frank
rijk, maar dit is een bron van allerlei el
lende geworden, die eindigde met de oor
log van 1830 en de onafhankelijkheid
vSa België. Het bleek dat deze grotere
staat door zijn heterogeniteit vee!
zwakker was dan de twee samenstellen
de delen. En zoals wij het kleine Neder
land wensen te handhaven in zijn natlo
nale zelfstandigheid temidden der gro
te landen, zo wensen wij ook onze klei
ne dorpen in hun locale zelfstaindigheid
te behouden.
Degenen, die voorstander zijn van col
lectieve opheffing van gemeenten, zitter
verstrikt in rationalistische opvattin
gen, die o.a. inhouden, dat een gemeent(
niets anders is dan een administratiel
district tot beoefening van bepaalde on
derdelen van de staatsdienst. Vandaal
dat samenvoegingsplannen steeds uit
gaan van hogere bestuurders, die van
uit een stad, waar ze zelf wonen eet.
kunstmatige indeling willen opdringe-
aan het platteland welks mentaliteit ze
veelal niet kennen. Van de bevolkinj
zelf is nog zelden een samenvoeging uit
gegaan hetgeen vanzelfsprekend is om
dat ieder baas wil zijn in eigen huis.
Steeds waren het anti-democratischt
machten die op revolutionnaire wijze
het aantal gemeeiiten wilden beperken
Napoleon heeft het in zijn hoofd gehaC
om b.v. Middelharnis en Sommelsdijk
samen te voegen onder de naam Napo
leonstad"! De N.S.B, wilde in de jongste
oorlog de 1000 Nederlandse gemeentei
tot 400 reduceren. De tendenz tot sa
menvoeging komt steeds van de zijde
der voorstanders van centralisatie, ter
wijl de echte democratie juist decentra
lisatie eist. Dat de Partij van de Arbeid
ook sterk vóór een radicale opruiming
van kleine gemeenten is zie het rap
port der Dr Wiardi Beekman-stichting
hieromtrent stelt deze partij in de
kring dergenen, die de democratie naet
de mond belijden, doch metterdaad om
hals brengen. Het is, zoals iemand eent
kernachtig gezegd heeft: „de gemeentei
zijn de oudste democratieën", d.w.z. dt
gemeenschappen, waar het eerst en hei.
meest de echte volksinvloed tot uitdruk
king kwam. Dat deze in de hogere re
gionen nog slechts in naam bestaat, be
hoeft geen reden te zijn om ze ook in de
plaatselijke gemeenschappen te ver
moorden.
Een gemeente is niet primair een ad
ministratief district, dat ten gerieve var.
hogere organen naar willekeur mag wor
den geliquideerd. Zij is allereerst een
historische gemeenschap, welks ledei;
verbonden zijn door locale betrekkingel.
en in sociologisch opzicht een eenheid
vormen. Gaat men kunstmatig dergelijke
ver uiteenliggende gemeenschappen sa
menvoegen tot één administratief ge
heel ,dan schept men meer protalemei.
dan men oplost.
Men zal inderdaad op de provinciëk
griffie minder begrotingen etc. te con
troleren hebben en ook het Min. var
Binnenlandse Zaken zal wat minder
werk hebben, maar daar staat tegen
over een enorm verlies aan ideële en so
ciale waarden, dat de voordelen verre te
boven gaat. Dit beseft men in Den Haag
eigenlijk ook wel. Wie de historie na
gaat van de pogingen tot radicale ver
mindering van het aantal gemeenten,
bemerkt, dat deze al heel oud zijn.
Reeds vóór de grondwet van 1848 is er
enkele malen een algemene herziening
der gemeentelijke indeling aan de orde
gesteld, doch nimmer doorgevoerd. Na
1853 (invoering gemeentewet-Thorbeo-
ke) zijn er wat gemeenten gesneuveld,
omdat een gemeente toen tenminste 25
kiezers moest hebben. In die tijd is b.v.
Roxenisse (bij Melissant) verdwenen.
Groot was dit aantal echter niet. Om
streeks 1920 kwam de kwestie in aller
lei discussies weer aan de orde, doch
zonder resultaat. In de oorlog wilde de
secr.-generaal van Binn. Zaken eraan
beginnen, maar heeft tenslotte weinig
bereikt. In Noord-Holland heeft men,
toen de Oommissie-Ter Veen ingesteld,
die in 1949 een rapport uitbracht, waar
in het minimum-aantal inwoners ener
gemeente op 5000 werd gesteld (bij ho
ge uitzondering 2000). Daartegenover
werd een rapport uitgebracht door een
commissie, die handelde namens 57 klei
ne gemeenten, waarin het bestaansrecht
dezer laatste met klem verdedigd werd.
Het schijnt, dat men de laatste jaren
weer poogt te weten te komen, of de
plattelandsbevolking nog niet rijp is
voor samenvoeging. Vandaar de herhaal
de voorstellen. Uit deze historische ge
gevens is te concluderen, dat er in de
loop der jaren al heel veel pogingen ge
daan zijn, maar dat de regering het toch
nimmer gewaagd heeft, massale oprui
ming te houden. Indien Flakkee zich als
één man blijft verzetten, zal ongetwij
feld ook deze laatste poging stranden.
Wie denkt, dat alleen Nederland klei
ne gemeenten heeft ,is niet op de hoog
te met de situatie in andere landen.
Daar zijn er naar verhouding oneindig
veel meer! Een onderzoek in de volgen
de elf landen: Finland, Zweden, Noor
wegen, Denemarken, Nederland, België,
Luxemburg, West-Duitsland, Zwitser
land, Frankrijk en Oostenrijk, bracht dé
volgende cijfers aan het licht: genoem
de landen hebben in totaal (in 1953)
76.827 gemeenten. Daarvan hebben er
86% een inwonertal van minder dan
2000, 71% minder dan 1000 en 48%
minder dan 500!! M.a.w. ongeveer de
helft van alle gemeenten in deze landen
zijn echte dwerggemeenten, wel een be
wijs, dat men in het buitenland de waar
de van dergelijke kleine mensengemeen
schappen heel wat hoger taxeert dan
door sommigen in ons land wordt ge
daan, waar gemeenten beneden 500 inw.
vrijwel niet voorkomen.
Dr Prinsen (pas benoemd tot Comm.
der Koningin), lid van de P.v.d.A., waar
schuwde op een congres van die partij
ervoor, dat gemeentelijke herindeling
geen wondermiddel is voor allerlei, deels
vermeende, gebreken in de gemeentelij
ke bestuursapparaten. Hij meende, dat
samenvoeging in de regel geld kost. Men
moet ook niet op grond var, uitsluitend
planologische overwegingen tot samen
voeging besluiten. En bepaald funest
vond hij het om bij de herziening uit te
gaan van een minimum-aantal inwoners
Geval voor geval moet worden nagegaan
en de grootste voorzichtigheid is gebo
den. Dit is toch wel een zeer onverdacht
oordeel over deze materie.
We menen, dat we bij dit probleem
moeten uitgaan van de stelling, dat een
gemeente als staatsrechterlijk gegeven
in principe gebonden moet zijn en blij
ven aan de natuurlijke gemeenschap.
Jaar ze anders wordt gedegradeerd tot
een administratief orgaan. Haar gren
zen moeten dus geconformeerd zijn aan
die der gemeenschap als localiteit. En
daarom is het ook ongeoorloofd een in
deling te ontvangen, die de gemeenten
dwingt in het keurslijf van algemene
richtlijnen. We stemmen in met de
conclusie van Dr van der Ven in zijn
dissertatie: Aantasting van het gemeen
telijk grondgebied, in hoe geringe ma
te ook, is alleen gerechtvaardigd, als
onomstotelijk vaststaat, dat belangen
van hogere orde dan die van plaatselijke
aard daarmee worden gediend; deze be
langen voorts van een dusdanige im
portantie zijn, dat ze opwegen tegen het
toe te brengen plaatselijk nadeel en op
geen andere, minder ingrijpende, wijze
aan deze hogere belangen kan worden
tegemoetgekomen. Elke inbreuk op het
voortbestaan ener gemeente, hoe gering
ook, kan verlies betekenen voor de de
mocratie."
Vlug, zacht en pijnloos werken
Mijnhardt's Laxeertabletten 65 et.
Van Berlijn naar Geneve
Bovenstaand opschrift zou de indruk
kunnen wekken dat de lezer het verslag
van een reis werd aangeboden, ware het
niet, dat dit artikel rubriceerde onder
„Buitenland." ,,Van Berlijn naar Gene
ve"ziedaar het enige resultaat en
ie korte tragiek van een Vier-mogend-
heden-conferentie, waarover wij ons ver
plicht voelen, U een bescheiden over
zicht te geven. Verplicht, want aantrek
kelijk is het niet, iets te moeten zeggen
over niets-zeggende besprekingen.
Vorige week werd de conferentie, na
dat ze bijna vier weken had geduurd,
ijesloten. Over géén der agenda-punten
was overeenstemming bereikt.
Minister Molotof, die als eerste on
derwerp van bespreking wenste: een
conferentie van de Grote Vijf, met inbe
grip van Communistisch China, zag zijn
voorstel al spoedig verworpen. Toen
daarna de Duitse kwestie aan de orde
kwam, bleek de kloof tussen Oost en
West voorlopig nog niet te overbrug
gen.
De laatste hoop was toen gevestigd
op het vredesverdrag met Oostenrijk. De
mislukking van de bespreking van dit
vraagstuk werd echter de meest aan
wijsbare van de gehele conferentie. Toen
de Westelijke ministers zonder uitzon
dering alle Russische voorstellen hadden
goedgekeurd en dus alle hinderpalen
voor Oostenrijk uit de weg hadden ge
ruimd, voegde Molotof er een nieuwe
eis aan toe. Zijn tactiek was vrij door
zichtig: de Sowjet-Unie is vooralsnog
niet van plan, haar positie in Oosten
rijk prijs te geven. Begrijpelijk was de
Oostenrijkse teleurstelling, waaraan de
bevolking na afloop van de conferentie
uiting gaf.
Niemand zal ons van pessimisme kun
nen beschuldigen, wanneer we de Ber-
lijnse conferentie een groot fiasco noe
men. In geen enkel opzicht heeft men
iets bereiktof toch wel? Immers,
wanneer Minister Eden alléén zou spre
ken van „een belangrijke stap voor
waarts", dan zouden we dit nog met
een korreltje zout kunnen nemen. Maar
als de onverbeterlijke scepticus, Foster
Dulles, spreekt van „tóch vooruitgang",
daji vragen we ons af, of er dan tóch
nog successen geboekt zijn, al springen
ze niet in het oog.
Zonder de mislukking te willen ver
doezelen, mogen we het als een licht
puntje beschouwen, dat men aan het
praten is gekomen en gebleven. Bij alle
Westelijke voorstellen die tegen de zij
ne indruisten, is Molotof in de conferen
tiezaal gebleven, die hij vroeger dikwijls
uit protest verliet; hij toonde zich nooit
(Matth. 13 3)
In verband met het kerkelijk jaar wor
den altijd in de passietijd (tijd tussen
Kei'stdag en Paasfeest) de gelijkenissen
besproken, en in de prediking aange
legd tot onderrichting op de weg, die
uitloopt in de volle betekenis van het
Koninkrijk Gods. De Heere Je.ïus nam
de eenvoudigste voorvallen uit het leven
om de zaken van Gods Koninkrijk af
te beelden.
Hij heeft dat Koninkrijk afgebeeld in
de nietigheid zoals het hier openbaar
komt, bij een mosterdzaad, en bij een
graankorrel. Gods Woord bevestigd in
die oppr.baring de nietigheid van Gods
Kerk, daar gesproken wordt ve'vi „een'
arm en ellendig -^'Olk" in Zeph. 3. Dat
Koninkrijk wordt op aarde genoemd ,,een
klein kuddeke." Die zullen het Konink
rijk beërven. Alleen genade doet de
grootheid kennen van dat Koninkrijk, en
wordt verstaan wat in dit hoofdstuk
in vers 44 en vorder geschreven staat,
bij; „een schat in de akker" en ,,een
parel van grote waarde". De innerlijke
waarde, en de onverderfelijkheid schit
teren uit in de gelijkenissen. Het nie
tigste van het Koninkrijk is nog groot,
en het grootste van de wereld is nog
nietig. Gelukkig die met de bruidskerk
uit mag roepen: ,A1 gaf iemand al het
goed van zijn huis, ik zou hem ten enen
male verachten."
In onze overdenking neemt Christus
het voorbeeld van de zaaier en gaat
voorstellen, hoe het Woord Gods werkt.
Onze aandacht valt in de eerste plaats
op de zaaier. Een zaaier mag maar niet
willekeurig het za.ad wegwerpen, hij
moet er een geschikte, en gerechte
plaats toe hebben. Er kan gezaaid wor
den in opdracht, en ook als eigenaar in
de akker. Ook kan het zijn dat men
met anderen eigenaar is van de akker
en in overleg werkt om de akker vrucht
baar te maken. Het laatste kunnen wij
in deze geschiedenis vasthouden. De
zaaier ging uit om te za^tien, en was
dus nog niet bezig. Er zijn wel zaaiers
die te vroeg op weg gaan om te zaaien,
en ook wel die te laat komen, doch daar
v.o:dt hier niet van gesproken. Deze
zaaier is op tijd. Deze zaaier heeft re
kening gehouden met regen en wind.
Niemand anders wordt hier voorgesteld
dan Christus zelf, die uitgegaan is om
te zaaien.
Hij ging uit op Gods tijd. Hij ging uit
in overleg met anderen. Hij is uitgezon
den om het Woord te zaaien. Hij is de
Zaaier, en is ook het Zaad. Een
zaaier in de natuur kan wel eens ver
keerde stappen maken, en daardoor op
de ene plaats te veel, en op de andere
plaats te weinig zaad doen vallen, doch
deze zaaier doet geen stap verkeerd, een
zaaier in de natuur kan weleens tegen
de wind in zaaien, doch deze zaaier zaait
met de wind mee en wordt gesterkt
door de wind. De wind des Geestes werkt
op het ogenblik van zaaien en zal ook
in de opwas nuttig zijn tot vruchtbaar
heid.
Het zaad is van grote betekenis. Het
moet zaad zijn, het moet vruchtbaar
zaad zgn. Dit zaad dat uitgestrooid
wordt is het beste en is het eeuwigblij-
vend Woord Gods dat nooit verwelkt,
en nooit zal sterven. Al kan men uiter
lijk aan een graankorrel niet zien dat er
leven in is, nochtans is er leven. Dat le
ven blijkt pas als dat zaad uitgestrooid
is Het moet gezaaid worden.
Dat zaad is niemand anders dan Chris
tus zelf, die het Zaad genoemd wordt,
in Gen. 3 15, en verder het Zaad Abra
hams. Hij is het zaad dat gestrooid is
door de profeten, en voorgesteld als tot
vruchtbaarheid gesteld, en rijke vrucht
dragend. Het is een wonderlijk zaad dat
alleen vruchten voortbrengt als het ge
zaaid wordt, en dan nog wel in een voor
en toebereide aarde.
De akker waar het zaad gestrooid
wordt, moet men op Oosterse wijze in
denken. Fen akker met een pad er door
waar men de aren kan plukken. Een ak
ker waar de kanten met doornen zijn
bezet. Ben akker die een rotsgrond bevat
en bij plaatsen onvruchtbaar is. De
Zaaier werpt het zaad over de gehele
akker, met gevolg dat er zaad viel op
onvruchtbare plaatsen. Het was niet om
dat het zaad niet goed was, maar om
dat de akker er niet voor geschikt was.
Gods knechten als geestelijke zaaiers
hebben te zorgen dat het zaad goed is,
en staan niet verantwoordelijk voor de
vrucht, doch alleen om het op de juiste
wijze uit te strooien. God zal met Zijn
Woord doen wat Hem behaagt, en het
zal voorspoedig zijn waartoe Hij het
zendt.
De Heere Jezus verklaart dat het zijn
verschillende toehoorders die het Woord
horen. Driemaal wordt er in deze ge
schiedenis gezegd wat de onvruchtbaar
heid is, en eenmaal hoe de vruchtbaar
heid gewerkt wordt. Om verwachting te
hebben moet de akker zijn voor- en toe
bereid. In Jeremia 4 staat dat het de
beste verwachting geeft als de akker
gebraakt is. Onder de doornen is geen
venvachting. Er zijn wel landbouwers
die met een stoppelploeg het land klaar
maken om te zaaien, en dan kan het
wel zwart gemaakt worden, doch de
wortels van onkruid zijn gebleven, en als
het regent kan het water er niet in. Het
beste is dat het Woord Gods als een
scherp tweesnijdend zwaard er door
gaat, en als een braakploeg het ploeg
ijzer er door trekt. Zo moet Gods Woord
en Wet alles doortrekken om het zaad
te kunnen aanvaarden, en te verenigen.
In de natuur kan er nog een tijd tus
sen zijn voordat men het zaad uitstrooit,
en moet de akker een tqd wachten, doch
hier valt alles tezamen. Zoals de zaaier
op tijd komt, zo komt ook hier het
Woord Gods op tijd, en brengt vruchten
voort. In begin en voortgang moet alles
medewerken om dat zaad te doen op
groeien. Zowel wind, als regen, en zon
neschijn zijn noodzakelijk, dat het niet
te vlug zal groeien, en ook niet zal ster
ven. Waar het vruchtbare aarde is daar
maakt het eerst wortelen, en schiet het
nederwaarts. Gods werk door het Woord
gaat niet eerst de hoogte in, en soms
lijkt het wel een mislukking, vooral ais
men het begin ziet van het zaad op
steenachtige plaatsen, en dat gebruikt
de Heere om het te doen wortelen. De
bijbel heiligen staan getekend als mid
den in de storm, en groeiden zelfs op
in ramp en tegenspoed. Nooit anders zal
het bij Gods Kerk werken. Het tijd- en
verontwaardigd en wist zijn zelfbeheer
sing wonderwel te bewaren.
De politieke situatie is nog niet ge
komen in een stadium van benauwend
zwijgen; er is nog plaats voor een open
hartig gesprek.
Op de laatste dag van de conferentie
kwamen de Grote Vier overeen, in April
te Geneve een vergadering te beleggen
op breder basis. Daar zouden dan ook
Korea en de Oost Aziatische vraagstuk
ken aan de orde komen.
Dushet gesprek wordt voortge
zet. Men moet van weerszijden wel nie-
we mogelijkheden zien, anders ware het
beter, voorlopig niet bijeen te komen.
We zullen er echter goed aan doen,
onze verwachtingen ten aanzien van Ge
neve niet al te hoog te spannen. Het
Westen zowel als het Oosten heeft open
lijk te kennen gegeven, niets te zullen
wijzigen in zijn politiek, niets toe te ge
ven of prijs te geven ten koste van het
prestige. Men deed geen enkele belofte
of er waren voor de andere partij voor
waarden aan verbonden, die onaan
vaardbaar bleken te zijn. Het gevolg
wasgeen resultaat.
Een andere vraag is of de vier minis
ters dit van te voren niet geweten heb
ben. Het spreekt bijna vanzelf dat ze
het wisten.
Molotof is naar Berlijn gegaan met
het vaste voornemen star en onverzette
lijk te zijn; hij wist vooruit, dat hij met
een dergelijke houding de wereldspan
ning niet zou verminderen. Dulles en
Eden en Bidault waren er stelling van
overtuigd dat de tegenstrijdigheid der
belangen te groot was om tot overeen
stemming te komenen toch hebben
ze zich naar Berlijn begeven! Dat alles
geeft te denkenEn thans?
Zuid-Korea protesteert, nu de Kore
aanse kwestie te Geneve zal worden be
handeld. Het Westen stoort zich niet aan
deze protesten en gaat z'n gang, eens
gezind.
todo-China heeft Frankrijk gevraagd,
het vuren te staken, totdat ook dat
vraagstuk aan de orde zal zijn gesteld.
Frankrijk wacht met de besUssing
over de E.D.G. totdat de conferentie te
Geneve gehouden zal zijn.
Zo ziet de wereld met spanning naar
Geneve.
Nu we ons bevinden „tussen Berlijn
en Geneve" is het goed, ons van deze
dingen rekenschap te geven.
Samenvattend kunnen we van Berlijn
zeggen, dat de wereldsituatie er niet is
verbeterd, maar ook zeker niet ernsti
ger geworden. We kunnen eruit leren
dat een conferentie in de meeste geval
len meer middel is dan doel.
En de wereld ook ieder peiö'^on-
lijk moet beseffen het woord van de
Psalmdichter dat God niet alleen in,
maar ook boven de vergaderingen staat
als Hoogste Rechter. Hij heeft op alle
conferenties het laatste woord, al ver
staat men het niet. En langs de weg van
geslaagde en mislukte conferenties leidt
Hij do wereld naar het einddoel: de
komst van Zijn Koninkrijk.
KERKNIEUWS
GEKEF. KERK
Ds J. H. Winter te Sens (Frank
rijk) die een ernstige maagoperatie heeft
ondergaan, is thans vooruitgaande. Er
is geen reden tot ongerustheid meer.
Uiteraard zal er voorlopig nog geen
sprake van kunnen zijn, dat ds Winter
zijn ambtsbezigheden mag hervatten.
Het predikantstractement. De classis
Hallum heeft t.a.v. het predikantstrac
tement haar ressort in drieën gesplitst.
De grote gemeenten met meer dan 700
zielen moeten een minlmumtractement
van 6.000.betalen, de middelgrote
gemeenten 5550.en de kleine ge
meenten 5000.De kindertoelage
werd op 200.gesteld per kind per
jaar voor de kinderen tot 17 jaar. Voor
studerende kinderen blijft de toelage tot
21 jaar.
PLECHTIGE HERDENKING TE NIHMEGEN
Precies om 13 uur 28 het moment waarop voor tien jaar terug Nijmegen
door een bombardement werd getroffen waarbij bijna 900 mensen het leven
lieten, legde Burgemeester Mr. Ch. M. J. H. Hustinx nadat twee minuten
stilte in acht was genomen een krans aan de voet van het monument op
het. plein 1944. Overzicht van deze plechtigheid op de achtergrond de
toren van de Stephanus kerk.
wondergeloof lijkt wel vruchtbaarder,
doch mist de wortel die het wa.re Zaad
wel heeft. Alleen voor het vruchtbare
werk komt een oogsttijd, en voor de an
deren niet, en dan zal het grote onder
scheid blijken.
Mijn lezer leeft U ook order het
Woord? Hoe werkt het Woord dan?
Heeft het ooit uw hart verbroken? Al
leen het werk van deze Zaaier zal te
oogsten geven, en dan is he'' nodig van
wij ons ons eigen werk zullen iSien als
een mislukking, opdat het Wetk van
Christus zijn waardij zal hebben. Geluk
kig de akker die God verkiest om dat
zaad op uit te strooien, en nog groter
v^aar het zaad wortelen maakt, en
vrucht draagt. Gods Woord zegt drie
maal wat het niet werkt, en eenmaal
wat het werkt. En nu elk persoonlijk.
Welk soort toehoorder zijn wij? Straks
komt de oogst en dan zullen geen men
sen selecteren, maar Hij die weet waar
de zaaier kwam, en welke akker ont-
vangbaar was. Dan zal het kaf geschei
den, en het Koren in de schuur komen.
Waar Gods vV.ioid ons hier plaatst zal
Goa zelf ons ook plaatsen. En de Waar
heid zal Gods Kerk vrijmaken.
y. DS DIELEMAN
-O-
ER ZIJN TOCH NOG PLAATSEN IN
ONS LAND, WAAR GEEN
WONINGNOOD IS!!
Zowel ds H. Bardeloos te Dutten als
ds W. v. d. Kooy te Waaxens maken in
hun resp. kerkbladen een opmerking
over de vele leegstaande woningen in
hun dorpen. Ds Bardeloos sjelt de vraag
of de streek waarin hij woont zo oud ge
worden is, dat er geen bestaan meer te
vinden is voor jonge gezinnen. Hij oor
deelt zijn dorp nog teveel werkeloos te
genover het geweld van de opstekende
wind. Hij ziet in veler vertrek ook het
waarschuwende teken, dat het anders
worden moet. Ds v. d. Kooy noemt het
een wonderlijke gewaarwording om te
zien hoe in zijn dorp van alle kanten le
ge huizen een mens aangapen en hij con
stateert, dat dit dus ook nog voorkomt
in een wereld van woning- en inwonings-
nood.
In Heukelom ging 6 zusters De Kort
in het huwelijk met de vijf gebroeders
Berents uit Berkel-Enschot en Jan van
Haaren uit Udenhout.
Het vermiste m.s. „Domburg" is met
vertraging in Wemeldinge aangekomen.
Men had zich over dit schip ernstig on
gerust gemaakt. De kapitein was even
wel getuige van een aanvaring in de
buurt van Dinteloord en kan zodoende
niet verder inverband met het onder
zoek.
Een inwoner van Harderwijk zond
een brief naar Moscou bij Hollandsche-
veld in Drenthe, De brief kwam terecht
in Moskou (Rusland) en kwam onbe
stelbaar terug.
Het dijkherstel te Schouwen kostte
103 millioen.
Dr R. Korteweg, Nederlands Kanker
specialist waarschuwt met klem op het
gevaar van longkanker bij zwaar roken
en dan speciaal van sigaretten. Artsen
worden bewogen de mensen in Neder
land speciaal de jongeren te waarschu
wen. „Er moet wat gebeuren" om dit
onheil af te wenden, aldus Dr Korteweg.
Te De Bilt zal 27 Febr. een Sanato
rium voor ooglijders worden geopend.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld;
Indonesië: m.s. „Oranje" (11 Mrt);
Ned. Nw. Guinea: m.s. „Kota Agof^ng"
(4 Mrt.); Ned. Antillen: m.s. „Maas"
(1 Mrt.)Siariname: s.s. ,,Baarn" (3
Mrt.)Unie van Z. Afrika en Z,W. Afri
ka: m.s. Winchester Castle" (27 Febr.);
Canada: s.s. „Waterman" (27 Febr.);
s.s. „Averdijk" (3 Mrt.); s.s. American
Counseler" (4 Mrt.)Zuid Amerika: s.s.
„Andes" (27 Febr.); Australië s.s. ,,Hil-
malaya" (27 Febr.); Nieuw Zeeland:
via Engeland 27 Febr.)
Inlichtingen betreffende de verzen-
dingsdata van postpakketten geven de
postkantoren.
Nu de betonning op het Haringvliet
weer is aangebracht en ook de verlich
ting (gasboeien) functionneren de veer
diensten weer normaal. Ook de dienst
Den BommelNumansdorp is weer in
gelegd en de veerdienst Sluishaven Din-
telsas vaart de gewone dienstregeling.
Sedert Woensdag is men op het veer
Middelharnis-Hellevoetsluis weer sav.
gaan varen, zodat men nu weer met de
late diensten van en naar het eiland kan
komen.
Van Zaterdag 37 Febr. v.m. 13 uur t.m.
Maandag 1 Maart v.m. 9 uur
Middelhamis-Sommelsdijk
Afwezig de artsen Tj. Kuipers, C. F.
Arends en J. J. Wieringa. Voor spoed
gevallen P. Knöps, arts. Tel. 2121, Som-
melsdijk.
Dirksland-Herkingen-Mellssant:
Afwezig B. Elvé, arts. Voor spoedge
vallen dr P. Boot, Tel. 1877-227, Dirks-
land en K. J. Huisman, arts. Tel. 1877-
412, Melissant.
Oost-Flakkee:
Afwezig de artsen G. J. Buth, P. C. J.
Voogd en P. J. de Man. Voor spoedge
vallen E. Bouman, arts. Tel. 1871269,
Stad aan 't HaringvUet en C. W. Kra
mers, arts. Tel. 42, Ooltgensplaat.
heeft nog een beperkt aantal
speciale koopjes in motorrij
wielen.
Er is vast iets voor U bij!
SCHEPENSTBAAT 111—115
Telef. 83950 Kotterdam-Blüdorp
