CHRISTELIJKE SCHOOLDAG
En ook... ja vóór
alles het gezin.
Dodelijk ongeluk
te Ouddorp
CHR WEEKBLAD OP GEBEFORMEERDE GRONDSLAG
VOOU DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
De orgelconcerten
5chmmmeyi
DIJKWACHT
Ponton te Middelharnis
gezonken
-----~-o-------
In arrest gesteld
,if Jaargang
Woensdag 25 November 1953
No. 2257
Redactiebureau: Pr. HBNDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K 1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
Versch^nt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS1.70 PER KWARTAAL,
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per nun.
By contract speciaal tarief.
jVis we In dit hoofdartikel nog eens
terugkomen op het jeugdvraagstuk dan
joen we dat niet om deze belangrijke
westie uitvoerig te bespreken maar om
eca facet naar voren te brengen van dit
gecompliceerde vraagstuk dat allen
raakt én ouders én jeugd namelijk het
£czin. In de grond is het gehele jeugd-
vraagtsuk een zaak va nhet gezin en
van het gezag. We geloven dat er eigen
lijk gesproken moet worden van een ge-
ïinscrisis. Over de jeugd wordt veel ge-
'ngA. Ze zou anders zijn dan vroe-
eei' Men spreekt v/el van de asphalt-
ieugd en van de ongrijpbare jeugd. Men
dicht de jeugd eigenschappen toe, en
dan ongunstige, die ze in meerdere ma
te zouden bezitten dan de ouderen.
Maar is dat wel een billijk verwijt?
Komt ilat niet neer op eigen verwyt.
Ais we eens letten op een paar oud-
vaderlandse spreekwoorden:
,Zo de ouden zingen piepen de jon-
ffiü" en „De appel valt niet ver van de
stam", dan ligt in de veelvuldige klaag
zangen over de jeugd van heden eigen
lijk een aanklacht tegen de ouden.
Dan is iedere klacht over de jeugd een
aanklaelit tegen de ouders. Van wie
stammen de „asphaltjeugd" en de „on
grijpbare" jeugd af?
Als we dit bedenken dan dient de hand
in eigen boezem gestoken te worden.
Dan zal het klagen over de jeugd van
heden wel wat verstommen. Bij het be
spreken van het jeugdprobleem kunnen
we allerminst het „gezinsprobleem"
overslaan. Hoe zijn de ouders? Zie dat
is van het allergrootste belang. Kunnen
de ouders van heden de vergelijking met
de ouders van vijftig, zestig jaar gele
den doorstaan? We geloven van niet.
We geloven dat de gezinnen hard ach
teruit gegaan zijn. Dat het gezinsleven
sterk is gedevalueerd. Ook op onze
eilanden. Er is een andere sfeer, een an
dere mentaliteit in de gezinnen geko
men, Door welke oorzaken dan ook. Ge
wezen wordt op de fatale invloed van
twee wereldoorlogen. Inderdaad. Oorlo
gen verruimen en verwilderen. Ze ha
len het goede neer en beïnvloeden de
geest van de mensen. Onverschilligheid
en liefdeloosheid worden er sterk door
bevorderd. Vooral als zo als in de twee
wereldoorlog zich voordeed politieke
spanningen de eensgezindheid in de ge
zinnen verwoesten. Als we de ouders
van heden vergelijken met die van vroe
ger dan zullen we niet kunnen ontken
nen dat de liefdeloosheid groter is ge
worden en dat het egoïsme sterk is toe
genomen. Gemak- en genotzucht heb
ben grotere vormen aangenomen. De ge
neigdheid der ouders tot het brengen
van offers in het belang van de zedelij-
:e vorming van de kinderen is gedaald.
Het jagen naar eigen gemak- en ge
not staat bij de ouders meer op de voor
grond dan vroeger. Hoe weinig tijd heb
ben vele ouders om zich met hun kinde
ren te bemoeien. De jachtende tijd
drijft de ouders voort. Grote waarden
gaan daardoor voor het gezin verloren.
Gezelligheid, meeleven met de kinderen,
delen in hun vreugde en leed, zich inte
resseren voor wat de wereld der kinde
ren aangaat, zie dat zijn van die inner
lijke gezinswaarden waarvan we gelo
ven dat onze geziimen veel armer zijn
geworden dan vroeger. Dat daardoor de
uithuizigheid der kinderen sterk is toe
genomen achten we als vast staand. In
vele gezinnen leggen de ouders zich zelf
terwiUe van de kinderen geen banden
meer aan. Ze zoeken voor zich zelf de
vrpeid en breken de banden nodig
voor een goede opvoeding gemakkelijk
door. Ze willen niet gebonden zijn door
de opvoeding van hun kinderen met als
gevolg dat de bandeloosheid der kinde-
ren toegenomen is.
Ouders die zichzelf terwille van de
opvoeding der kinderen banden aanleg
gen, zich offers getroosten door het
„doen" en „laten" voor de kinderen, zul
le zeker de resultaten daarvan in hun
kinderen opmerken.
Vele ouders hebben het te druk met
hun zaken, met hun beslommeringen,
met hun liefhebberijen dat ze zich de tijd
gunnen om zich met hun kinderen te
bemoeien. En de kinderen trekken daar
uit wel hun revolutie. Bemoeien vader
ea moeder zich niet met hen wel dan
Zoeken ze wel een omgeving waar ze be
langstelling vinden. Dan zoeken ze wel
de kameraden op bij wie ze meer be
langstelling aantreffen dan bij de ouders
In hoevele gezinnen zijn verkeerde le
venspraktijken doorgedrongen. Vergeten
We niet de kinderen zien scherp, ze mer
ken ze wel op. Als ouders zijn we ge
roepen te leven voor onze kinderen. De
Vruchten zullen niet uitblijven. De kin
deren zullen ook voor hun ouders leven.
En dan is er geen jeugdprobleem meer.
Maar als de ouders hun plicht tegen
over de kinderen verzaken en voor zich
zelf leven, voor eigen vermaak en eigen
plezier dan gaan de kinderen ook voor
Zichzelf leven. .Dan gaan ze buiten de
deur zoeken wat vader en moeder hen
"iet geven. En daarmee is het jeugd
probleem van onze tijd geschapen. Met
gave gezinnen is er geen jeugdprobleem
.gehoudens uitzonderingsgevallen waar
kinderen tot bastaarden zijn gewor-
™n. Als we met het afstand doen van
^'gen liefhebberijen voor de kinderen een
gezellig thuis weten te scheppen dan
zullen onze kinderen geen jeugdpro
bleem in het leven roepen. Neen de kin
deren van heden zijn niet anders dan die
van voor vijftig, zestig jaren, maar de
ouders van heden zijn anders geworden,
f'un leven is anders geworden. Het
Jeugdprobleem van heden vindt zijn oor
sprong in de huiskamer, in het falen
Van de ouders in het werk der opvoe
ding omdat ze teveel hun eigen gemak,
genot en plezier zoeken ten koste van
het brengen van offers dat bestaan moet
in het leven voor de kinderen.
En de jeugdactie dan? Neen niet on-
derlaten. Er is nu eenmaal een jeugd
probleem. Daar aan moet gewerkt wor
den. De jeugd niet aan zich zelf over
laten zoals ze nu geworden is. Maar de
arbeid bij de wortel zeker ook niet na
laten. En die wortel is de beartaeiding
van de gezinnen. Op allerlei manier, in
de eerste plaats door de ambtelijke tae-
arbeiding van de Kerk. Geen huisbezoek
eenmaal per jaar of zelfs eenmaal in
meerdere jaren maar meerdere bezoe
ken in één jaar.
Jeugdwerk het kan op heden niet ge
mist. Maar met het doen van jeugdwerk
alleen zijn we bezig de geziimen te de
valueren. Herstel van het gezin, arbei
den in de richting van het gave gezin
moet hand aan hand gaan met het wer
ken voor de jeugd. Laten we voorzichtig
zijn met eenzijdig jeugdwerk. Gesteld
het jeugdwerk bloeit. Avond aan avond
zijn de lokaliteiten gevuld met de jeugd
van stad en dorp. Er wordt op alle mo
gelijke verantwoorde wijze aan hen ge
arbeid. Een ideale toestand zou men zo
denken. En toch. Op die wijze ontgroeien
de kinderen aan het gezin. Straks zijn
het de ouders, die groot geworden in
jeugdzorg het gezin niet hebben gekend
en zo wordt van generatie tot generatie
het „gezin" al meer en meer uitgehold
en verwoest.
Laten we het kwaad toch ook in de
wortel aanpakken. Het gezin is ont-
adeld. Laten we werkzaam zijn om de
gezinnen op te bouwen. Als de ganse
staf die zich aan de jeugd geeft zich
ook geeft voor gezinsherstel dan paS
achten we de jeugdactie geheel verant
woord. We weten het. Jeugdactie kan
op heden niet gemist.
Omdat het jeugdvraagstuk er is en
omdat het gezinsvraagstuk er was.
Het eerste, het jeugdvraagstuk zal
nijpender worden als men het gezins
vraagstuk liggen laat. Daarom dienen
alle krachten ingespannen om beide
vraagstukken aan te pakken. Jeugdac
tie en actie voor herstel van de gezin
nen moet samengaan wil men op het
jeugdvraagstuk inlopen. En daarvoor
moeten alle krachten samenwerken.
In arbeid voor de jeugd ligt veel
goeds.
Maar in arbeid voor herstel van het
gave gezin ligt het behoud onder Gods
zegen van ons volk. Het gezin is de be
palende factor van het volk.
Naar Gods Woord dient de strijd ge
voerd voor het gave gezin.
Oprichting N.V. Brugverbinding
Goeree Overflakkee—Hoekse Waard
Maandag 7 Deo. a.s. des nam. 2 uur
zal in de zaal van Hotel Meijer te Mid-
delharnis de Naamloze Vennootschap
Brugverbinding GoereeOverflakkee
Hoekse Waard worden opgericht.
Deze N.V. zal tot stand komen door
samenwerking van B gemeenten van dit
eiland en 2 gemeenten uit de Hoekse
Waard, te weten Zuid-Beijerland en
Goudswaard.
Met een verslag hopen we daar nader
op terug te komen.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Gelukkig, 't is gelukt!
Niet dat ik zou willen poneren dat
dit m^jn verdienste is; doch 't stemt mij
toch ook zeer blij! U vraagt: „De re
den?"
Nou, de reden is dat er voortaan or
gelconcerten bespelingen komen.
Tot dusver heeft de commissie die dit
heeft bewerkt vele pogingen aangewend,
eerst tevergeefs, doch nu met dit grote
resultaat. Orgelmuziek liefhebbers laat
nu ook zien dat men voor U gewerkt
heeft.
Toont, dat U daar altijd naar ver
langd heeft!
Komt met grote groepen!
Niet alleen de eerste keer.
Doch bij ieder concert!
Hopelijk kunnen wij, onze „zaten" en
nazaten dan genieten van deze schone
muziek.
Het zou toe te juichen zijn, indien
men op de programma's in 't kort
eeni toelichting van het te geven werk,
zou afdrukken.
Men leert er van, men krijgt de idee
het gegeven of te geven werk beter aan
te voelen en te begrijpen.
Of, was dit de bedoeling al?
In ieder geval ,ik hoop van harte, dat
dit experiment zó slaagt, dat 't regel
matig voortgezet wordt.
De redactie van ,,E.-N." hartelijk dank
voor de plaatsing.
J. W. te S.
Bestuurs- en personeelsleden van de Chr. Scholen op Goeree Overflakkee
kwamen Donderdag j.l. in jaarvergadering te Sommelsdijk bijeen. Er was voor
deze schooldag weer een levende belangstelling; we bemerkten er ook meer
dere predikanten. Twee onderwerpen werden behandeld, n.l. een over het Chris
telijk lied op onze scholen en een over de strijd om de vrije christelijke school.
Uit de discussie bleek wel, dat deze referaten met aandacht waren beluisterd.
De voorzitter, dhr A. van Eek van
Stellendam opende de morgensamen
komst met het laten zingen van Psalm
46 vers 1. Hij las deze Psalm onberijmd
en ging voor in gebed.
In zijn openingswoord heette hij alle
aanwezigen hartelijk welkom op deze
8ste schooldag. Inzonderheid verwel
komde hij de Inspecteur van het L.O.,
de heer S. J. Matthijsse, die nooit op
de vergaderingen ontbrak.
De beide referenten, dhr Aug. Weiss,
Inspecteur te Rotterdam en Dr. D. Lan-
gendijk van 's-Gravenhage werden even
eens welkom geheten.
De voorzitter riep het voorbijgegane
jaar in de herinnering terug. Enerzijds
was er grote dankbaarheid, dat van de
onderwijskrachten bij de ramp van 1
Februari j.l. niemand werd weggeno
men, hoewel vele in doodsgevaar hadden
verkeerd.
Anderzijds heerête er ook in de Chr.
Schoolkring droefheid. De heer J. Hok-
ke, bestuurslid van de Chr. School te
Den Bommel, een trouw bezoeker van
de schooldagen, werd door de ramp weg
gerukt. Zijn nagedachtenis zal in hoge
ere blijven aldus spreker.
Helaas vonden ook vele leerlingen de
dood in de golven. Van de Chr. School
te Oude Tonge 9, van de Ned. Herv.
School te Stellendam 2 en van de Groen
van Prinstererschool te Middelharnis
eveneens 2. Onder grote stilte werden
staande de slachtoffers herdacht.
In verband met de ramp dankte de
voorzitter inspecteur Matthijsse voor zijn
persoonlijk medeleven en voor de wijze
waarop hij had medegewerkt om onze
gehavende scholen weer opnieuw te in
stalleren.
Veel kwesties zouden door de voor
zitter kunen aangehaald maar helaas
ontbrak hem daartoe de tijd. Gezien de
mentaliteit van onze jeugd is ons werk
er nog zwaarder op geworden zei spr.
Laten we echter, ziende op 't gebod en
blind in de toekomst, in getrouwheid
onze arbeid verrichten. Laat ook deze
schooldag er toe mogen medewerken,
dat wij onder Gods zegen weer gesterkt
tot de arbeid mogen gaan.
Inspecteur Matthijsse verkreeg daar
na het woord. Met grote dankbaarheid
gewaagde hij van de medewerking, die
hij van de leerkrachten van onze'chris
telijke scholen mocht ontvangen, tijdens
en na de ramp. Het was In de allereer
ste plaats aan hun plichtsgetrouwheid te
danken, dat de scholen weer zo spoedig
konden draaien. Hij zegde nog steeds
volle medewerking toe.
Kinderkoor trad op
Als inleiding op het referaat van de
heer Aug. Weiss zong het kinderkoor
van de Groen van Prinstererschool, on
der leiding van dhr Rijksen een drietal
liederen. Dat het eerste openbare optre
den wel zeer in de smaak van de aan
wezigen viel, bleek wel uit het langdu
rige applaus, dat de jeugdige zangers
en zangeressen in ontvangst mochten
nemen.
Dhr Weiss refeerdere dan over
„Het Christeiyk lied op onze
scholen"
„Trilt er iets in ons, als we onze jon
ge kinderen horen zingen?" zo begon
spreker. Beseffen we wel diep, de grote
verantwoordelijkheid ten opzichte van
ons zangonderwijs? Onze school moet
gedragen worden door drie zuilen, n.l.
het onderwijs uit Gods Woord, het ge
bed enhet zingen! In onze kinderen
van nu moeten we zien de toekomstige
leden van onze kerk.
Wanneer onze kinderen Psalm 90 zin
gen:
„Gij zijt, o Heer, van d' allervroegste
jaren
Voor ons geweest een toevlucht in
gevaren"
wijs hen er dan op, dat dit lied gezon
gen werd door alle eeuwen heen, in tij
den van verdrukking en vervolging,
door Waldenzen en Hugenoten ,en door
hen, die waren opgesloten binnen 't prik
keldraad der concentratiekampen.
't Zingen van het geestelijk lied moet
dan ook altijd geschieden in de sfeer
van eerbied.
't Zingen mag geen sleur worden, op
school niet en in de kerk niet.
Calvijn en Luther hebben een schat
van liederen aan de kerk gegeven.
Spreker noemde het kerkboek de uit
gelegde bijbel en 't gezongen Evangelie.
Bijbel en psalmboek zijn als 't ware
moeder en dochter.
Een Christelijk onderwijzer, die niet
zingen kan, mag niet bestaan. Dan ont
lopen we onze verantwoordelijkheid. De
kerkliederen zijn onze leermeesters, die
ons altijd weer verwijzen naar Hem,
die de Heere is, Die ook door de onder
wijzer behoort gediend te worden.
't Zingen der psalmen moet zijn ,,een
roepen uit de diepte". Hier op Flakkee
is dit letterlijk geschied.
Het christelijk lied is als een zuurde
sem in tijden van druk en verdriet, van
vreugde en blijdschap, in leven en ster
ven.
Een lied, dat de leerling op school in
een sfeer van teerheid, geheiligdheid en
eerbied heeft geleerd, komt later in 't
leven dikwijls onweerstaanbsiar naar bo
ven.
De betekenis van 't christelijk lied is
dan ook niet uit te spreken.
Spreker wees ook op de houding van
de onderwijzer bij het zingen. Het kind
voelt als een onfeilbare thermometer, of
het lied door de onderwijzer héén gaat.
Soms wordt in de kerk meer zegen
genoten onder 't gezongen lied, dan on
der de preek.
Spreker beklemtoonde, dat we met
onze kinderen steeds dieper moeten gra
ven in het boek der psahnen, waarbij
steeds meer schatten zouden worden op
gediept.
Van hoe groot nut de nieuwe metho
den van Ward en Gehrels ook mogen
zijn, er bestaat een groot gevaar, dat de
leerkracht een verkeerde keuze gaat
doen en gaat afdrijven op de stroom
van de gezellige" liedjes.
Dhr Weiss gaf dan nog enkele prac-
tische wenken voor het aanleren van de
psalmen; met de melodieën op de lagere
school.
Tenslotte wees hij er op, dat „de bo
ze" voor niets zo bang is als voor een
met toewijding gezongen psalm of gees
telijk lied.
Augustinus kende ook de grote waar
de van het zingen. Van hem is de
spreuk: „Zingen is tweemaal bidden."
Na de pauze volgde op dit referaat,
dat met grote aandacht werd beluisterd
een levendige discussie.
Droeg het referaat van dhr Weiss een
practisch-didactisch karakter, de rede
van Dr. D. Langendijk van 's-Graven
hage verplaatste ons in de strijd om de
vrije christelijke school. Dr. Langendijk,
een kenner bij uitnemendheid van de ge
schiedenis onderwijs, bepaalde zijn ge
hoor bij:
„Groen van Prinsterer en het
Christeiyk onderwiijs".
De tegenstelling God - mens zal blij
ven bestaan van 't paradijs tot aan de
wederkomst op de wolken. Ook de tijd
van Groen kenmerkt zich door deze ver
houding. In de kerk is een verwaterd
Christendom. De deugd leidt tot het
eeuwig leven. Spreker beschreef dan de
houding van Groen voor 1833 en na dit
jaar. 1833 mag immers gezien worden
als 't jaar, waarin een volledige omkeer
komt in Groen's leven. Onder Invloed
van 't Reveil koos Groen dan positief de
zijde van het Christendom en wordt een
geducht tegenstander van het Humanis
me.
Uit hoofde van zijn functie kwam
Groen dan in aanraking met het onder
wijs.
In de dierentuin te Tokyo (Japan) is men met een nieuwe sport begonnen de
eendenrace. Deze race is een grote attractie voor jong en oud.
De runners" worden aan de startlijn vastgehouden, na het startsignaal lopen
de eigenaars (kinderen) achteruit, terwijl ze met blaadje spinazie de eenden
naar de finish lokken. Waar kan men al geen pleizier in kan hebben
Elke eend is gemerkt met een gekleurde band en de eigenaar heeft dezelfde
band om. foto: eigenaar en eend bereiken de finish.
Hij werd een ijveraar voor 't Christe
lijk onderwijs: De vreze des Heeren is
't beginsel der wijsheid. De Heere en Zijn
dienst is 't begin en 't einde van de
school.
In grotelijnen gaf spreker de strijd
van Groen voor het Christelijk onderwijs
weer.
Toen in 1876 aan 't leven van deze
grote strijder een, einde kwam stond
men aan 't begin van een nieuw tijd-'
perk, namelijk dat van het vrije Chris-
telij konderwijs.
Spreker wekte tenslotte op tot trouw
aan het Woord des Hetren, trouw aan
de school met Bijbel. Tegen de revolu
tie het Evangelie, of om in de tegen
woordige tijd te spreken: tegen het Hu
manisme het Evangelie.
Na discussie op dit gedegen woord
werd deze geslaagde schooldag door Dr.
Langendijk met gebed gesloten.
Het is indrukwekkend, wat er in de
tijd van luttele.maanden op Flakkee is
gepresteerd met de aanleg van dijken.
Ik behoef daarover niet uit te weiden,
want meneer de redacteur heeft er al
kolommen vol over geschreven. Toch
moet men het gezien hebben, wil men
een indruk krijgen van het gigantische
werk, dat in zo korte tijd tot stand werd
gebracht, dank zij het moderne hulpma
teriaal waarover men in onze tijd be
schikt. Er is geen
tijd verspild, maar
aangepakt, zowel
wat buiten-, als
binnendijken be
treft. Stonden er bij deze laatste hui
zen in de weg, dan werden de bewo
ners er zonder meer uitgebuldozerd, on
danks de protesten, die van verschil
lende zijden hierover weldra werden ge
hoord. Schrammetje kan zich indenken,
dat het niet meevalt om op stel en
sprong huis en hof waaraan men ge
hecht is te moeten verlaten, zonder dat
men er direct iets gelijkwaardigs voor
terugkrijgt. Men heeft echter slechts
één doel voor ogen gehad: de dijken die
daarvoor in aanmerking kwamen, moes
ten vóór de winter zoveel mogelijk een
veilige beschutting vormen voor de be
woners der daarachterliggende dorpen.
Daarom sta ik er verwonderd over, dat
als 't moet, er zoveel in een minimum
van tijd kan gebeuren, waarover in nor
male omstandigheden soms jarenlange
procedures nodig zijn. Als er maar nood
is, dan staat men er voor, hoe snel de
anders zo langzaam malende overheids-
molens kunnen draaien. Het moge een
aansporing zijn, om in de toekomst er
'n beetje de gang in te houden! Ondanks
de goede vorderingen die er zijn ge
maakt, blijven er toch nog dijkvakken
over, die bij stormweer een nauwlettend
toezicht eisen.
Het is dan ook een goede gedachte
geweest, om waar dit nodig is, over te
gaan tot het instellen van dijkwachten,
die bij noodweer deze dijken onder con
trole houden. Zo las ik, dat ook Oolt-
gensplaat een dijkwacht heeft georgani
seerd, die p(araat zal zijn als de nood
aan de man komt. De burgemeester
heeft in deze vooral het oog laten val
len op ongehuwden, van wie een groot
deel dan ook spontaan dit werk op hun
schouders hebben genomen.
Verwonderd was ik, toen ik las dat
er ook ongehuwden waren, die weiger
den om aan dit nuttige v/erk deel te
nemen. Schrammetje kan zich niet voor
stellen, waar iemand die gezond van lijf
en leden is de moed vandaan haalt om
zich aan deze arbeid te onttrekken. Ge
zien wat de Platenaars ook allemaal
hebben meegemaakt, is het toch heus
geen overbodige zorg om de nog niet
voldoende versterkte dijken in de gaten
te houden, wanneer een stormvloed er
tegenbeukt. Het moest juist voor deze
jongemannen een eer z^n om dan over
hun gemeentenaren te waken, temeer
daar ook hun ouders, verloofden soms,
en verdere familieleden er toch ten naas
te bij betrokken zijn. Het geeft op zijn
zachtst uitgedrukt blijk van een verre
gaande onverschilligheid. Laat een an
der dat maar opknappen, nietwaar? Ik
weet wel, dat het geen hapje is om
soms bij nacht en ontij misschien in
sneeuw en vorst ergens langs een dijk te
moeten surveilleren, maar de Februari-
ramp heeft ons toch wel voldoende ge
leerd, dat er noodzaak voor is. Het is
goed gezien dat allereerst de ongehuw
den worden aangezocht omdat zij geen
vrouw en kinderen behoeven achter te
laten. Daarom acht Schram het voor ge
zonde jongelui die tegen een stootje
kunnen een eerste plicht ora deze taak
op zich te nemen. Het is te hopen, dat
er geen stormen komen. Dan is het zelfs
niet nodig, dat de dijkwacht in actieve
dienst komt. Bovendien gaat het maar
over één seizoen, want volgend jaar
hoopt men als er niets bijzonders ge
beurt de nog overgeschoten dijken op
vereiste hoogte te brengen. Al met al
dus nog niet eens zo'n geweldige opof
fering die gevraagd wordt. Bedankt
men daarvoor, dan is er niet veel naas
tenliefde. Want het zou ook kunnen ge
beuren, dat door de attentheid van de
dijkwacht een dorp voor een catastrophe
gespaard bleef. Is het dan niet een scho
ne taak om meegeholpen te hebben de
burgerij te beveiligen? Geen wonder dat
burgemeester Hordijk het bedroevend
noemde, dat er jongemannen in zijn ge
meente wonen, die hun plicht in dit op
zicht niet beseffen. De ramp heeft hun
weinig geleerd. In militaire kringen zou
men zulke jongei^s dienstweigeraars noe
men. Wat ze in feite ook zijn. Schram
metje hoopt, dat ze alsnog het ver
keerde van hun handelwijze zullen in
zien en zich melden voor dit werk, dat
niets meer of minder de veiligheid der
bevolking beoogt. Beter ten halve ge
keerd, dan ten volle gedwaald. Door
volharding in hun verkeerd standpunt
zullen deze jonge mensen de achting van
hun mede-gemeentebesturen verliezen.
En Schrammetje zou het Publius Syrus
nazeggen: „Hij is een balling, die zijn
diensten aan het Vaderland weigert!"
SCHRAMMETJE.
VEEMARKT
ROTTERDAM, 23 Nov. Ter vee
markt werden aangevoerd in totaal 2210
dieren, waaronder 1186 vette koeien, 721
varkens, 304 lammeren. Prijzen per kg:
Vette koeien 2.54—2.68, 2.40—2.50,
2.002.20; varkens lev. gew. 1.86
1.83.1.80. Prijzen per stuk: lammeren
95.-85—75.
De aanvoer van vette koeien was iets
meer met kalme handel en de prijzen
als vorige week. Prima's gingen nog
boven notering.
De aanover van vette koeien was iets
meer met kalme handel en de prijzen als
vorige week. Prima's gingen nog boven
notering.
De aanvoer van varkens was even
minder, de handel redelijk en met da
lende prijzen. Prima exemplaren iets
boven notering. De lammeren met kor
tere aanvoer, met willige handel en goed
prijshoudend.
Meisje van 8 jaai onder
zajidwagen en gedood
Zaterdagmiddag is te Ouddorp een
ongeluk met ontzettende gevolgen ge
beurd, de 8-jarige Krijntje Verhage,
dochtertje van J. Verhage uit de Kool
weg geraakte onder de achterwielen
van een ledige zandwagen en werd op
slag gedood.
Dit zeer droeve ongeval droeg zich als
volgt toe. Het meisje fietste met een
vriendinnetje in de Weststraat in de
richting van de zaak van Pijl langs het
kerkhek. Van de andere kant kwam een
15-tons ledige zandwagen van de fa. v.
Oosterwijk, die voldoende passage liet.
Of nu het meisje tegen het vriendinne
tje is aangereden of dat het op andere
wijze gebeurde weten we niet te zeg
gen, maar het kind kwam met de fiets
te vallen en geraakte onder de achter
wielen. Men moet nog geroepen hebben
aan de chauffeur „stop!" waarop hij di
rect reageerde en onmiddellijk stil stond,
maar het was al te laat. Het meisje was
op slag dood.
Men heeft het kind in de verfwinkel
van Spee binnengedragen en hoewel Dr
Rulzeveld onmiddellijk ter plaatse was,
kon deze niet anders dan de dood con
stateren.
De verslagenheid in de gemeente en
de deelneming met de ouders is zeer
groot.
De nieuwe ponton, kortgeleden aan
gelegd en gereedgekomen in de tram-
haven te Middelharnis is in de geleiders
blijven hangen en gezonken.
Hoe dit mogelijk was Is nog niet op
gehelderd, maar er is een geweldige ra
vage aangericht.
Bij laag water is de ponton blijven
hangen en door de stijging van het wa
ter, wat natuurlijk een geweldige druk
op de ponton bracht, zijn de geleiders
verbogen. Het water heeft de ponton
overvloeid, zodat deze is volgelopen en
gezonken.
Ook de grote electromotor, die de
kleppen op en neer in beweging brengt
zit onder water.
Doordat het gevaarte onder water
kwam, wat een geweldige druk veroor
zaakte, is de brug van de fundamenten
geraakt en uit de potten gelicht. Bo
vendien is heel de electrisohe leiding, en
de brugverlichting geruïneerd.
Een en ander komt op vele duizenden
guldens schade.
Verdacht van diefstal en frauduleuze
handelingen in de Grossierderij en Groot
handel van de fa. K. Vermaas Zonen,
te Middelharnis, zijn enige personen in
arrest gesteld.
----------O----------
GRAANBEUBS
ROTTERDAM, 23 Nov. Graanbeurs.
Binnenlandse granen (officieuze note
ringen per 100 kg. francs (R'dam)Tar
we doorsneekwaliteit op vochtcondi-
tie tot 27.05, de betere kwaliteiten
daarboven. Voedergranen goed prijs
houdend. Zomergerst 21.2522.50,
Grove geschoonde daarboven. Haver
19.2520.25, blanke daarboven. Rogge
1920, 17 procent vochtgarantie tot
20.25. Mais, doorsneekwaliteit vast
tot 27, Peulvruchten zeer klam en
lager. Groene erwten 4049, Schok
kers 6070, Bruine bonen tot 95.
AABDAPPELBEUBS
ROTTERDAM, 23 Nov. Kleiaard-
appelen 35 mm opwaarts. Eigenheimers
13—14. Bintjes 11.2511.75, Beve
landers 13. Meerlanders 10.50, IJs-
selster 9.75—10.
Voeraardappelen 3.50. (Prijzen per
100 kg en op de handelsvoorwaarden
vastgesteld voor de verkoop van con
sumptieaardappelen of wagon, schip of
auto.
