H^ANDEl^
MAATKLEDING
Hoe de jeugdbandeloosheid
te bestrijden?
Buitenland
Herdenking van rampslachtoffers te
Oude Tonge en onthulling monument
75-jarig bestaan van de R.T.M.
CHR WEERBLAD OP GEKEFOEMEEBDE GRONDSLAG
VOOU DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
r
*^oor ^^u? kleding
Niet duur, wél duurzaam! -^ Betere pasvorm!
Zeer indrukwekkende plechtigheid
HET MONTHMENX OP DB RAMP-
BEGRAAFPLAATS TE OUDE TONGE
Brand bij Firma Nipius
ie Middeiharnis
ge Jaargang
Zaterdag 14 November 1953
No. 2254
Redactiebureau: Pr. HENDRIKSTRAAT 14, MTDiDELHARNTS
TELEFOON K 1870-2017 OIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds TelefK 1870 - 2017
Verschijnt tweemaal per week. Woensdag' en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRUS 12 cent per mm.
BQ contract speciaal tarief.
ÏT
Zo nu en dan is er aanleiding om het
fiaagstuk van de bandeloosheid der
eugd weer eens te bespreken. Af en toe
rertoont de curve der baldadigheid etc.
[en zodanige strijd, dat van alle kanten
ie vraag rijst, of daartegen niets te
Joen is. Zo was er onlangs in de Raad
Bji Stellendam een bespreking hier-
(ver, waardoor deze gemeente weer voor
lit probleem werd gesteld.
We gaan uiteraard, wanneer we en
kele woorden hieraan wijden, niet spe-
tiaal over Stellendam schrgven. Het
kwaad is algemeen. Alleen kunnen de'
'actoren, die het veroorzaken, plaatse
ijk verschillend zfln. In Stellendam is
|]et pellen der garnalen er o.i. niet he
lemaal vreemd aan. Als de kinderen on-
Jer zekere dwang want ze hebben er
allemaal een gloeieüde hekel aan eni
ge uren hebben geholpen, mogen ze nog
een poosje de straat op en moet de op-
'ekropte en onderdrukte levens- en gel-
iingsdrang geventileerd worden. Voor-
il bij het langer worden der avonden
er dan gelegenheid te over om aller
lei gemene streken uit te halen en me-
rustig burger tot kookhitte te bren-
;en, zodat men er verwonderd over kan
zijn, dat er geen ongelukken gebeuren.
Er is over het probleem van de spe-
ïifiek Nederlandse bandeloosheid der
ieugd al zoveel gesproken en geschre-
fen, geconfereerd en gerefereerd, dat
het moeilijk is, nieuwe gezichtspunten
te openen. We voelen er trouwens heel
(ïeinig voor, nog eens een theoretisch be-
j te gaan houden na alles, wat door
geleerden en autoriteiten, door paeda-
;n en jeugdleiders hierover als is ge-
1. Want al deze schone academische
verhandelingen hebben de zaak niet veel
verder gebracht. Het is wel interessant,
allerlei factoren te bezien en gezinsom
standigheden in discussie te brengen, de
kerken de schuld te geven, de sohoolop-
foeding in gebreke te stellen, maar
daarmee komen we practisch niet zoveel
verder. Het is natuurlijk nodig, alvo
rens tot het nemen van maatregelen
over te gaan, een goede diagnose te
stellen van de oorzaken, maar ons dunkt
dat we het daarover nu wel zo ongeveer
lens kunnen zijn.
We zouden dan als communis opinio
de volgende punten willen stellen:
de jeugdbandeloosheid komt in we
zen voort uit de zondige natuur van
de mens en is principieel het eerst
en het best te bestrijden door mid
del van oen wezenlijk christelijke
opvoeding;
de ouders hebben hier een primaire
taak; zij zijn verantwoordelijk voor
wat hun kinderen op straat doen;
daarom moet de bestrijding der bal
dadigheid etc. beginnen in de gezin
nen;
ook de kerk heeft in deze een roe
ping; vooral op Flakkee heeft zij
veel te weinig aandacht besteed aan
het jeugdprobleem, zowel in de pre
diking als in het jeugdwerk;
het grootste deel van de rijpere
jeugd is bij goede leiding zeker vat
baar voor goede tijdsbesteding; dat
behoort primair in de gezinnen te
gebeuren en als aanvulling in jeugd
centra;
i. er zijn echter ook individuen, die
uitgesproken anti-sociaal gericht
en voor goede woorden onvatbaar
zijn; deze moeten veel straffer wor
den aangepakt dan tot nu toe ge
beurde en mogelijk was.
Uitgaande van deze grondstellingen,
Idie nog wel uit te breiden zouden zijn,
Ikunnen we tot conclusies komen voor
|de practische aanpak van dit probleem.
IWant wanneer er door onze dorpen een
polf van baldadigheid gaat, is de bur-
Igerij niet gebaat bij een prachtig refe-
jraat of een goed artikel in een krant,
jmaar dan eist zij terecht concrete maat-
J regelen. En dit is tot dusverre veelal
j uitgebleven. Er wordt veel te veel ge-
j praat en geklaagd, maar daar blijft het
jook meestal bij. Wat moet er dan ge-
I beuren?
In de eerste plaats moet de situatie
I in vele gezinnen veranderen. We weten
luit ervaring, dat heel veel ouders al
[net mogelijke doen om in hun kinderen
l dit kwaad te bestrijden en er ook maat-
fegelen tegen nemen. Maar anderzijds
I'S er ook een niet gering aantal, waar
net ouderlijk gezag vrijwel volledig is
geliquideerd. En dat is één van de
j grote kwaden van onze tijdde gezags-
[Misis op alle gebied. We zullen niet in-
|gaan op de oorzaken daarvan, want we
[y^n in dit artikel concreet blijven.
[Maar het gevolg is, dat de kinderen uit
[ueze gezinnen opgevangen moeten wor-
I flen om hun vrije tijdsbesteding anders
'e richten. Daarvoor kunnen in jeugd-
j gebouwen onze jeugdleiders zegenrijk
Werk verrichten, mits zij hun arbeid niet
Iwenstbaar maken aan de propagering
pan bepaalde doorbraak-ideeën, want
j <m verliezen ze onherroepelijk het ver-
l'fouwen op Flakkee.
öe opvoeding der kinderen, met na-
die van 14 en ouder kan alleen goed
^n, als de ouders zelf beseffen, wat op
deden is. Menig gezin heeft nodig, dat
ouders zelf eerst tot hun taak op-
««voed en opgeleid worden. Dit is, we
«en het, reeds vele malen gezegd,
aar hoe brengen we hierin in concreto
e nodige verandering? Door op ouder-
'onden ook het vraagstuk der rijpere
J "gd te bespreken; door huisbezoek
an onderwijs, jeugdleiders en predi-
anten; door buiten-schoolse bijeenkom
st ouders te beleggen en moge-
'J^^op andere manieren.
«-en heel voornaam punt is, zoals we
aanstipten, dat bij de opgi'oeiende
jeugd de belangstelling wordt gericht op
andere dingen dan de straat. Als ouders
hun grotere kinderen thuis aangenaam
bezig weten te houden, hebben ze geen
last van dit probleem. Op de scholen
probeert ieder onderwijzer de kinderen
te interesseren voor krant-lezen, boeken
lezen, puzzles oplossen, poogt men lief
hebberijen aan te kweken en stimuleert
men het lid worden van jeugdverenigin
gen. Dat moet naen thuis ook doen. Als
de kinderen geïnteresseerd bezig zijn,
behoeft het niet voor te komen, dat
ouders hun kinderen niet in huis hou
den of wat helemaal funest is ze
zelf de straat op te sturen om van de
herrie af te zfln. Ook in de jeugdgebou-
wen probeert men, dikwijls met gunstig
resultaat, om belangstelling op te wek
ken voor houtsnijwerk, voor schaken en
dammen etc. De lange winteravonden
moeten ook voor onze rijpere jeugd een
goede vulling krijgen en daarvoor dienen
ook de ouders zich moeite te getroosten.
Over datgene, wat de kerk doet en kan
doen, handelen we nu niet. Dat is weer
een kous apart. Maar als allen, die bij
dit vraagstuk betrokken zqn; ouders,
onderwq'zers, jeugdleiders, predikanten,
hiervoor gemobiliseerd worden, blijft
tenslotte toch nog het probleem derge
nen, die men niet bereiken kan op deze
wjjze of bg wie alle woorden tevergeefs
blijken. Er is in ieder dorp een aantal
individuen, die krachtens aanleg en ka
rakter onhandelbaar blijven en ouders
en opvoeders soms wanhopig maken.
Het is dit soort raddraaiers, dat iedere
gemeente onveilig maakt en dikwijls
anderen, die van zichzelf niet zo geraf
fineerd zijn, meeslepen. Hier nu ligt een
taak voor de overheid, de politie en de
justitie. De burgerij heeft er recht op,
beschermd te worden tegen dit soort
banditisme. En deze bescherming laat
ronduit gezegd wel wat te wensen
over. Dit is niet alleen de schuld van
de organisatie der politie, maar ook van
de vals-humanistische ideeën over op
voeding en straf, die men veelal huldigt.
Men verwacht alles van praten, van mi
lieu-verbetering, van de natuurlijke
goedheide!) van de mens en van straffe
aanspraak van misdadige elementen wil
men niet weten. Onze hele jeugd-recht-
spraak is daarop gebaseerd. De politie
wordt getreiterd en uitgelachen, want de
jeugd weet, dat ze vrijwel machteloos
staat. De politie mag dit niet meer en
dat niet meer, doch de asfalt-jeugd
maakt er gebruik van. Dacht u, dat een
berisping op het gemeentehuis of op het
politie-bureau deze raddraaiers iets
doet? Ze lappen het aan hun laars.
Neen, de situatie met de jeugd op de
ze leeftijd is zó, dat laat ons zeggen
95% ervan ongetwijfeld met verstan
dige aanpak wel te leiden is, maar de
overigen, de geboren straatschenders,
moeten op een heel andere manier aan
gepakt worden dan tot dusver geschied
de. In de eerste plaats moet de politie
's avonds veel meer surveilleren, waar
bij de blinkende knopen gecamoufleerd
moeten worden. De gummistok kan ge
rust op een verstandige manier gebruikt
worden. Er komen veel te weinig straat
schenders voor de kantonrechter, die
blijkbaar menig geval aan de burgemees
ter delegeert.
Laat het maar eens flinke boetes re
genen. Ook zou het niet kwaad zijn, als
als enkele opperhoofden der benden voor
een tijdje werden opgeborgen. Daar is
op één of andere manier wel een mouw
aan te passen. In één woord: de auto
riteiten moeten deze elementen radicaal
aanpakken.
Dit zijn zo slechts enkele gedachten
over het jeugdprobleem. We hopen, dat
ze ertoe mogen bijdragen, dat steeds
meerderen zich gedrongen zullen voelen,
daadwerkelijk alle pogingen te steunen
om dit probleem minder nijpend te ma
ken.
Triest
De kwestie-Triest schijnt met de dag
ingewikkelder te worden.
Zoals bekend, heeft Amerika indertijd
ten stelligste verzekerd, de A-zóne
van Triest aan Italië te zullen overdra
gen. Do dreigementen van de Joego-S'la-
vische president Tito hebben echter hun
uitwerking niet gemist. Hij heeft im
mers gedreigd dat zijn troepen onmid
dellijk Triest zouden binnenrukken, in
dien Amerika en Engeland hun voorne
men ten uitvoer zouden brengen. De ge
allieerden schijnen nu van plan te zrjn,
hun besluit te wijzigen.
Premier Pella van Italië heeft geëist,
een officieel onderzoek in te stellen naar
de onlusten in de stad. Deze eis is door
de Westelijken onvoorwaardelijk van de
hand gewezen.
Inplaats daarvan heeft de Engelse
regering te kennen gegeven, veel te voe
len voor de voorstellen van Tito.
Eén van deze voorstellen hield in
zo spoedig mogelijk een Vijf-Mogendhe-
den-conferentie (tussen Amerika, Enge
land, Frankrijk. Italië en Joego-Slaviè)
te houden. Deze conferentie moet ech
ter worden gehouden, aldus een woord
voerder van de Joego Slavische rege
ring, voordat de A-zóne van Triest daad
werkelijk aan Italië zou worden over
gedragen.
Het Britse kabinet kwam dezer da
gen in spoedzitting bijeen, teneinde het
Joego-Slavische voorstel nader te be
spreken.
De onlusten in Triest zijn nu enigszins
geluwd. Op het einde van de vorige
week zijn daarbij verschillende personen
oia het leven gekomen. De toestand is
echter nog steeds gespannen.
Grote Drie
De Russische antwoordnota, waarin
de regering om deel te nemen aan een
Conferentie van de Grote Vier te Luga
no, was opgenomen, heeft heel wat stof
doen opwaaien.
Zelfs van Russische zijde heeft men
gereageerd op de uitleg, die door de
Westelijken aan deze nota is gegeven.
Het Kremlin beweert dat de tekst van
de, nota geheel verdraaid is, om de Wes
telijke oorlogsophitsing te kunnen door
voeren.
Westelijke diplomaten verklaarden dat
de Russische weigering hen niet had
verrast. Ze waren reeds van mening dat
de Sowjet-TJnie geen deel wenste te ne
men aan een conferentie op hoog ni
veau.
Premier Churchill van Engeland heeft
in het Lagerhuis verklaard dat de toe
stand in de wereld minder gevaarlijk
is dan twee jaar geleden, maar meer
verbijsterend: Minder gevaarlijk omdat
Amerika door het Koreaanse conflict
opnieuw tot de tanden bewapend is en
zich naar de mens gesproken met elke
vijand kan meten, maar meer verbijs
terend, omdat géén mogelijkheid be
staat, met de Russen te onderhandelen.
MOD ER NE? VÉR LO VIN GS RIN GEN
MET ÈN ZONDER INLEVERING
JUWELIER HÖRLOGERï
BEIJERLLAAN.3 - TEL..70360 -.DQTTERDAKf'z".
Het is duidelijk dat de Sowjet-Unie nie;,
voornemens is, de genodigde politiek na
Stalins dood, voort te zetten en er is
geen Westelijk diplomaat, die voor dit
probleem een oplossing kan geven.
Daar de voorgestelde conferentie met
Rusland niet doorgaat, heeft Foster Dul
les voorgesteld, een conferentie van de
Grote Drie te houden over Duitsland.
Deze bijeenkomst van de Presidenten
Eisenhower, Churchill en Laniel zal ge
houden worden van 4 tot 8 December
op de Bermuda-eilanden.
Zelfs deden geruchten de ronde dat
Malenkof genegen was, de conferentie
bij te wonen. Dit bericht werd echter
tegengesproken.
Tevens zullen de ministers van Buiten
landse Zaken van de betrokken landen
deelnemen aan de besprekingen.
Bén der vooraanstaande agendapun
ten is: de integratie van Duitsland in
een verenigd Europa.
Perzlë
Het proces tegen oud-premier Mossa-
deq van Perzië is Zondag jl. begonnen.
Aanvankelijk trachtte de ex-premier
door huilbuien invloed uit te ojpfenen op
zijn rechters. Bij een volgende zitting
van het hof echter, deed hij felle aan
vallen op de Engelsen en probeerde hij
aan te tonen, dat het hof niet bevoegd
was om zijn zaak te behandelen.
Tenslotte verklaarde Mossadeq dat hij
in geen geval een verzoek om gratie
zal indienen, omdat gratie alleen aan
verraders wordt verleend en als zodanig
wil hij niet gebrandmerkt worden.
De competentie van het Hof te Tehe
ran om Mossadeq te berechten, staat in
tussen nog niet vast. Als het Hof in
derdaad bevoegd is dan zal de openbare
aanklager over gaan tot het voorlezen
van de aanklacht.
Op de derde dag van zijn proces heeft
Mossadeq zijn advocaat geslagen en po
gingen gedaan om weg te lopen.
Arabië
Koning Ibn Saoed van de stad Saoe-
di-Arabië is j.l. Maandag overleden. De
overledene was een trouw bondgenoot
van de geallieerden, ofschoon zijn land
zich in de tweede wereldoorlog neu
traal heeft gehouden. Zijn land is de
vierde olieproducent ter wereld.
De oudste van zijn 150 zonen. Emir
Saoed, is tot koning uitgeroepen. Kij
is 52 jaar oud en heeft zijn gehele le
ven besteed aan de opleiding tot het ko
ningschap. Een broer van de nieuwe ko
ning. Emir Peisal, wordt kroonprinses
en tevens premier en minister van De
fensie.
U vindt een rijlie coïfecfie Stojfen in diverse FLAKREESE
kwaliteiten en dessins bi/ Je KLEERMAKERS
Donderdagmiddag had te Oude Tonge een algemene dodenherdenking plaats,
waarbij tevens door de Commissa:ris der Koningin het monument werd onthuld,
door het Haarlemse adoptie-comité geschonken. Zoals in ons vorig nummer be
kend gemaakt, had de herdenking plaats in de Herv. Kerk te Oude Tonge, die
nog in restauratie is, waar men maimetje bij mannetje werd ingestuwd om een
staanplaats in te nemen. De regelings-commissie had er op gerekend, dat deze
ruimte te klein zou zijn om de velen te bevatten, waarom buiten de kerk luid
sprekers waren aangebracht om het gesprokene te volgen. Na de korte plech
tigheid in de kerk, volgde een stille gang naar de begraafplaats, waarin naar
schatting 4000 mensen meehepen. Ondanks deze grote mensenmassa verliep het
geheel in de volmaakste orde. Het was alles zeer imponerend en zal ongetwij
feld een blijvende indruk nalaten.
Overweldigende belangstelling
Niet alleen vrijwel alle dorpsgenoten
het gehele dorp is immers in rouw,
want er zijn weinig families die niet zijn
getroffen maar ook uit de omliggen
de plaatsen was men opgekomen om de
ze gebeurtenis mee te maken en de
rampslachtoffers te eren. Familieleden,
vrienden, mensen waar men geëvacu
eerd was geweest, waren alle mede te
genwoordig. Ook was burgemeester
Cremer van Haarlem de stad die
Oude Tonge adopteerde met zijn Wet
houders vertegenwoordigd en het gehele
adoptie-comité.
Namens Hare Majesteit de Koningin
de Commissaris Mr. L. A. Kesper en
van zijn kabinet mr. van Weele. Voorts
de beeldhouwster van het monument
mevr. J. Ducro-Kruyer, de Haarlemse
Politie-kapel, meerdere burgemeesters
en talrijke andere autoriteiten.
Zoals hierboven reeds gezegd, had
eerst een korte herdenking plaats in de
geheel ledige Herv. Kerk, waar twee
sprekers het woord voerden, n.l. Pastoor
P. de Groot en Ds J. C. Wolthers.
Pastoor P. de IGroot
zeide met zekere schroom te hebben
aanvaard om bij deze gelegenheid het
woord te voeren, omdat hij niet beleefd
en doorleefd had wat de dierbare Oude
Tongse families hadden meegemaakt.
Wel had hij het stormgeloei gehoord, de
zee zien beuken en kolken tegen onze
kusten, echter niet bevroedend, wat zich
op de eilanden afspeelde.
ZJSerw. wenste echter enkele woorden
van troost te spreken n.l. deze troost,
dat er wetenschap is dat de dierbare
overleden zijn aangekomen in de vr^j-
stad, waar geen storm en geen strijd
meer zijn zal. Spr. achtte dit bij al het
leed het grootste geluk. Hij citeerde een
vertaling van een Hebreeuws lied: Be
treur de treurenden, betreur niet hen
die dood zijn, want zij gingen naar een
rust, ook al moet ons leed groot zijn.
Niet treuren riep spr. uit, maar Pau-
lus nazeggen: Het leven Is mij Christus,
het sterven gev/in. Het betekent dat ge
broken is met alle kwaad, dat vervuld
is geworden het gebed: bevrijd ons van
de boze, verlos ons van het kwade! Voor
uw dierbaren is sterven daarom gewin.
Niet alleen dat het kwade is weggeno
men, maar het goede in hen is begon
nen en wordt in hen voltooid.
Wanneer God wegneemt geeft Hij
veel meer treug. Dan geeft Hij schatten
terug, die niet worden verteerd door de
wormen. Afscheid nemen van hen die
overgingen in de dood, betekent hen een
maal reiner en zuiverder te ontmoeten.
Straks zal een monument worden ont
huld staande op de graven die de doden
bevatten. Daarmee eren we hun Ucha-
men, die gegeven zijn tot een gave
Gods. En als we dan terug gaan laat
dan uw harten die troostwoorden erva
ren van hetgeen Christus tegen Martha
zei: „Wie gelooft zal leven, al ware hij
ook gestorven. En wie in Mij gelooft
zal niet sterven, maar leven in eeuwig
heid.
Ds. Wolthers
begon met te zeggen, dat hij de ramp
nacht wel had meegemaakt en gaf een
korte indruk van het schrikkelijke ge
beuren waarin zich zulke droeve tone
len afspeelden en hele gezinnen door de
dood werden weggerukt.
We zijn hier, aldus Z.Eerw,, om een
ogenblik in te keren tot onszelf. Er is
veel gesproken over Oude Tonge en de
vraag gesteld, waarom nu juist Oude
Tonge zo werd getroffen. Men spreekt
van een natuurramp. God is het echter,
die het Al regeert. De mensen zeggen:
het regent en het dondert, maar de Bij
bel zegt dat Gods stem gaat over de
grote wateren. Men kan daar over glim
lachen, maar God heeft gesproken. Op
dat we ons verootmoedigen zouden en
ons bekeren, om in Christus gezaligd te
worden. Dat is het rijkste wat we kun
nen ontvangen.
Straks zal een gedenksteen worden
opgericht. Dat deed men in Israël ook,
denk aan Jozua en met die ge
denksteen heeft God wat tot ons te zeg
gen.
Spr. had de laatste tijd veel over het
boek Genesis gedacht, over het Vrou
wenzaad naar Gods belofte. Aan het
eind van Genesis is sprake van de dood
kist van Jozef, waar een glans van uit
gaat, omdat Gods beloften (het in
trekken in KanaSn) daarmee vervuld
werden;.
Als het zo is, is niet alles droefheid,
is niet alles zonder hoop. Spr. wees
daarby op de hof van Jozef van Arima-
thea, waaruit de Verrezene kwam. Die
in Hem gelooft heeft het eeuwige leven.
Spr. eindigde met het vers even tevoren
door organist Arie Keijzer was gespeeld
Ga niet alleen door 't leven
Die last is U te zwaar
Laat Elén U sterkte geven
Ga tot de Middelaar.
Er is zoveel te klagen
Daar is zoveel geween.
En zoveel leed te dragen,
Ga niet alleen!
Onafzienbare stoet
Daarna werd de rouwstoet geformeerd
met aan het Hoofd Burgemeester van
Dijk met het Gemeentebestuur, de Com
missaris der Koningin Mr. Kesper, de
Haarlemse genodigden,, de getroffen fa
milies en duizenden anderen. Het was
een onafzienbare stoet van mensen in
diepe rouw, want velen zagen we we
nen en tranen wegpinken.
De molen van de fa. van Schelven
stond in rouwstand; van vele huizen
wapperde de vlag halfstok. Voet voor
voet schreed men naar de Spuidijk, waar
de 310 rampslachtoffers hun rustplaats
hebben gevonden. Koud en guur was de
wind het deed de mensen diep in hun
jassen en mantels kruipen.
Op de begraafplaats aangekomen nam
Mr L. A. Kesper het woord die als ver
tegenwoordiger van onze Koningin gaar
ne gehoor had gegeven op deze dag het
monument te onthullen. Veel was verlo
ren gegaan, de gemeente Haarlem had
echter onschatbaar veel goeds gedaan,
waarvoor hij aan de persoon van bur
gemeester Cremer dank bracht. Het
Prov. Bestuur had dit alles met grote
waardering gadegeslagen; óók, het ge
schenk van dit fraaie monument.
Eer hij tot de onthulling zou over
gaan, zeide hij een krans te zullen leg
gen namens het Prov. Bestuur, daarmee
delend in het verlies van de velen, de
lend ook in de generositeit van Haar
lem, die met alles veel deed voor de le
venden, maar die ook op deze wijze de
doden willen eren.
Aankomst van de eerste tram te Dirksland. Wij geven ter gelegenheid van het
75-jarig jubileum van de Rotterd. Tramweg Mij. dit plaatje uit de oude doos.
Zoals U in het overzicht, elders in ons blad lezen kunt, werd de Maatschappij
12 Nov. 1878 opgericht en de lijnen Goeree en Overflakkee in 1909 in exploi
tatie gebracht. Dit was toen een heel feest op ons eiland, de schoolkinderen
stonden op het station gereed om dit nieuwe vervoermiddel te verwelkomen
en bij aankomst werden toepasselijke liedjes gezongen. Typisch zijn wel de
klederdrachten van de jeugd uit die tijd! De jongens met petten en de meisjes
met ouderwetse hoedjes op!
Sommige van die oude locomotieven, zoals men er hier een ziet lopen nog,
maar in de toekomst komen er uitsluitend moderne diesels op de lijn.
Na afloop van de dodenherdenking
in de Ned. Herv. Kerk op 12 Nov. j^l. is
op de Rampbegraafplaats te Oude Ton
ge, waar 310 watersnoodslachtoffers
rusten, bovenstaand monument onthuld.
Het stelt een vluchtende vrouw voor
met een kind in de armen en is ver
vaardigd door de beeldhouwster Janne-
ke Ducro-Kruyer in opdracht van het
Haarlemse Adoptie-comité.
Het opschrift op het voetstuk luidt:
Het water doos Gods wil geschapen,
Heeft velen voor Zijn troon geleid.
Zo werd Zyn gave ons een teken
Hun zij Zijn liefde in eeuwigheid.
1 Febr. 1953.
7'"?----ai
Kranslegging
De Commissaris der Koningin legde
daarna de krans bij het monument,
waarna ook vele andere instanties kran
sen legden, o.m. het gem. bestuur van
Haarlem, het adoptie-comité, de ge
meente Oude Tonge, van de Plaatselijke
Verenigen meerdere kransen, Van de
Vara, van tante Stien, die zolang in de
cantine bediende en meer anderen.
Langzaam ging de vlag halfstok
waarna Mr. Kesper het fraaie hierne
vens afgebeelde beeldhouwwerk onthul
de. Het Haarlemse Politiekapel speelde
plechtig: „O Heer, die daar des hemels
tente spreidt" van Valerius' Gedenk-
klank.
Burgemeester van Dijk
bracht de Commissaris der Koningin
dank voor de onthulling. Spr. memoreer
de hoe in de eerste dagen van de ramp
door het Koninklijk Huis en ook door
de Commissaris belangstelling en deel
neming werd betoond, wat de bevolking
had goedgedaan. Ook bracht spr. dank
aan het Gemeentebestuur van Haarlem,
die de begraafplaats zo keurig had ver
zorgd.
Het was voor Oude Tonge een zware
dag, omdat nu de gevolgen van de ramp
werden gerealiseerd. Gaarne aanvaar
den wij de begraafplaats zei spr. die het
gemeentebestuur tot in lengte van jaren
hoopt te onderhouden, om daarmee de
doden op de juiste wijze te zien.
Men maakte daarna een rondgang
over de begraafplaats terwijl de muziek
plechtig speelde:
„Wilt heden nu treden,
,,Voor God onzen Heere'.'
In dezelfde tred schreed men dorp-
waarts, waar de buitengewoon lange
stoet werd ontbonden.
Het was een zeer indrukwekkende
ure, die niet licht zal worden vergeten.
Woensdagmorgen half negen brak
brand uit in de kelder bij de fa. Nipius
op de Kaai, waarin zich de verwar-
mings-installatie bevond.
Gewaarschuwd door de buren, werd
direct met het blussingswerk begonnen.
De brandweer werd gealarmeerd, die
ook nog water gaf, waarmee het brand
je werd geblust.
Naar wij vernemen is de schade ge
ring.
