„De Sluiker"
Tienjarig bestaan van de
E.H.B.O. te Middelharnis
r-------------
Het eerste Oostenrijkse huis te
Herkingen onder de kap!
nder de schaduw
van de H-bom
.J
CHK. WEEKBLAD OP GEBEFOEMEEKDE GRONDSLAG
VOOE DE ZÜID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Een nieuwe „Dierenwet"
gevraagd
V..
De Vereniging „Naastenliefde" beantwoordde
aan haar doel
Een interessante wedstrijd
Type van huizen aangepast aan Hollandse eisen
5chmmmetjL
Woensdag 30 September 1953
No. 2241
UW5
jjedactiebureau: Pr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TJJLEFOON K 1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij TelefK 1870 - 2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
Verschijnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: 1.70 PER KWARTAAIi
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
By contract speciaal tarief.
e moderne wapens worden al ver-
'kkelijker. De Tweede Wereldoorlog
in 1945 met de atoombom, die
^n ogenblik de Japanse stad Hiros-
i tot een puinhoop maakte en 75000
sen doodde. Sedert die tijd is de ont-
Iteling der vernietigingswapens
tls verder voortgeschreden. Dat de
oorlog tussen het conmiunistische
sland en het Westen niet in een wer-
oorlog is ontaard is door velen
door de Engelse staatsman Chur-
1 wel toegeschreven aan het feit, dat
erilta over de atoombom beschikte
Rusland niet.
aar ook Rusland produceerde atoom
mfn. Ondertussen verkreeg Ameri-
(je beschikking over de H-bom of
terstofbom, die in zijn vreselijke uit-
rking de atoombom duizendvoudig
..treft.
eer een voorsprong voor Amerika en
oorzaak, volgens velen, dat Rusland
1 wei bedenkt om het tot een wer-
jke oorlog te laten komen. Ditmaal
'rde Amerika's voorsprong niet lang
t de Russische dictator Malenkow
kte onlangs bekend, dat ook Rus-
1 in staat is H-bommen te produce-
Aanvankelijk als communistische
beschouwd Is men daar wel van te-
r moeten komen omdat het een bewe-
feit is dat ook in Rusland een wa-
tofbom tot explosie is gebracht.
de verre woeste binnenlanden van
erika ontploft de H-bom, maar ook
Kuslands ontoegankelijke berglanden
t de ontploffing van dit allervrese-
e vernietigingswapen.
g ontploffen de H-bommen in de
enlanden van de beide rivalen.
r de ontploffingen spreken een dui-
"e taal, die met onbegrepen blijft.
de Amerikaanse ontploffing een
van: ,,Denk er om wij hebben een
iijk wapen", uit Ruslands steppen
t de echo weerklonken: ,,Wij zijn
tang." Aangenomen wordt door ve-
Amerika een voorsprong heeft
-tal en in productiesnelheid maar
zijn deskundigen de mening toege-
dat die voorsprong van Amerika
van twee jaar door Rusland in-
kan worden. Daarmee wordt de
cveling van Harold Stassen een
aam adviseur van Eisenhower, om
apenhulp aan Eufopa te versnellen
rband gebracht. De H-bommen wor-
op die wijze als politieke wapens
ikt om druk op elkaar uit te oefe-
Een uiterst gevaarlijk spel. Het
rmen met het bezit en het dreigen
het gebruik van de H-bom is een
tellend verschijnsel in de koude oor-
i in de tijd van de geesten.
ant ook de bedreiging van ze te ge
en blijft niet uit.
moet men de waarschuwing van
merikaanse generaal Mark W Clark
oramandant van de XJNO-troepen in
a wel opvatten als een bedreiging
i zegt, dat de partij, die de wapen-
tand op Korea breekt, „elk ter be-
kking van Amerika staand wapen",
liet foudraal trekt. Daar kan mets
rs dan de H-bom mee worden be-
Evenzeer vormt het artikel van
senator uit Marine, mevrouw Mar-
t Chase Smith dat in veertig Ame-
"se bladen gepubliceerd werd een
gement met het gebruik van de H-
inlioud van het artikel komt bier
eer, dat het een pleidooi bevat voor
gebruik van de H-bom door Ameri-
dien de onderhandelingen op Korea
en mislukken.
merlka is dan volgens deze senator
verplicht het eerst de bom te ge-
ken. Zo wordt de H-bom gebruikt
*uk uit te oefenen in de regerings
van de landen.
'terst gevaarlijk. Ben adembene-
i en verbijsterend gebruik.
eg is naar aangenomen mag worden
elijkerwijze het bezit van de H-bom
Amerika's voorsprong er mee een
terming. Maar die beschermings-
kan met de dag verminderen. Is
al de H-bom losgelaten, door wel-
Partij dan ook, dan zijn de vernie-
gswapenen aan het woord en dreigt
totale verwoesting van de bescha-
ep een wijze, waarvan we ons geen
'Stelling kunnen maken en met of-
Wn mensenlevens waarvan we ons
tieeld durven vormen.
leven inderdaad onder de schaduw
^e H-bom. We bedoelen daarmee te
ï'o, dat het gebruik van deze ver-
kelijke wapenen hun schaduw
uitwerpen. Oorlogsvoorbereidingen
''ti niet getroffen om de vrede te
liigen en de vreselijke wapens
'o niet gebruikt om in arsenalen
'agen te worden.
is het van mensen zijde.
ïr boven dit alles staat de Heere.
spreekt het beslissende woord, 't Is
ire, Die de oorlogen doet ophou-
öie het rumoer der volkeren doet
en.
•W Hem zijn de volkeren en hun ge-
"en ijdelheid.
*tmoge ons bewegen de toevlucht
onder de schaduw Zijner vleu-
s.
e Werken en arbeiden aan onze dij-
"'s spannen ons in voor het dage-
''food. We drijven onze nering en
fing.
Vervullen daarmee onze plicht en
we doen het onder de schaduw
H-bom.
,^iwel, ook die is onder Gods Hand
^e ons in- deze tijden van toene-
°er zonde en ongerechtigheid, van
'^ig van Gods ordinantiën doen
j tot Hem, Die eenmaal door Da-
Waarschuwing deed toekomen.
Een publicatie van de Directeur van
de Nederlandse Vereniging tot Be
scherming van Dieren" in een weekblad
geeft ons aanleiding tot het schrijven
van deze driestar. In bedoelde publicatie
somt die directeur een zeventiental ge
vallen op van ergerlijke dierenmishan
deling.
Het is e?n bloemlezing ontleend aan
de officiële rapporten van de Nederland
se Vereniging tot Bescherming van
Dieren".
We citeren een paar gevallen:
Nuth: Uit wraak een kettinkhond in
zijn hond met een riek doodgestoken.
Den Haag. Een konijn levendgevild.
We laten het bij deze twee gevallen.
Ze zijn meer dan ergerlijk.
Onmenselijk. Het is verbijsterend, dat
nog zoveel mensen dieren onnodig leed
kunnen veroorzaken.
Het is ook een roep om betere be
scherming van de dieren.
Dat betere bescherming nodig is blijkt
wel uit de opsomming, uit alle delen
van ons land van onnodige en wrede
dierenkwelling.
Het is ook een roep voor onze rege
ring om wat haast te maken met een
nieuwe Dierenwet.
Het is nodig, dat er een nieuwe „Die
renwet" komt opdat de politie strenger
en doeltreffender tegen dierenbeulen
kan optreden.
Er is destijds een Interdepartementa
le Comniissie ingesteld om de Regering
van voorlichting te dienen bij het ont
werpen van een nieuwe Dierenwet.
Daaraan is grote behoefte. Het is een
teken van onbeschaafdheid om slecht
voor de dieren te zijn. De rechtvaardige
kent het leven van zijn beesten", leert
ons Gods Woord. Daarin ligt opgesloten
dat God ons verplicht ook Zijn schepse
len goed te verzorgen en te behande
len. Helaas komt dierenmishandeling al-
lerwege in ons land nog veelvuldig voor.
Het is een kwaad dat met alle krachten
bestreden moet worden. Waar de huidi
ge Dienst de gelegenheid niet biedt aan
de politie om met de nodige gestreng
heid te kunnen optreden is het uitvaar
digen van een nieuwe Dierenwet ur
gent.
Van ons nieuwe Vervolgverhaal
vangt het eerste stuk in dit num
mer aan. Het is een geschiedenis
van smokkelaars, in de tijd van
de Franse overheersing.
Spannend is het te lezen, hoe Al
bert Zijier, de hoofdpersoon in dit
verhaal, telkens de dans ont
springt. En hij had een moedige
vrouw.'
Het boeiende verhaal zal jong en
oud zeker bevallen!
Tijdens een onweer wordt een motorrijder door de bliksem getroffen. Hij
ligt schijndood op de grond met brandplekken op de borst en aan het rechter
dijbeen. De duorijdster, bij bev/ustzijn, heeft een breuk van de rechterpols en
het rechter sleutelbeen en een open botbreuk van de rechter buitenenkel."
Verondersteld dat men zoiets eens tegenkomt, wat zal men dan doen om de
eerste hulp te verlenen? Wij weten zeker dat het merendeel van het publiek
met de handen in het haar zou staan of verkeerde hulp zou verlenen. Maar niet
alzo een goed EHBO-er! Die weet wel degelijk aanstonds wat hem te doen
staat en op welke wijze hij de slachtoffers van dit, of welk ander, ongeluk moet
bijstaan. Dat werd Zaterdagmiddag j.l. duidelijk gedemonstreerd tijdens de
EHBO-wedstrijd, die de 10 jaar bestaande afdeling Naastenliefde" te Middel-
harnis-Sommelsdijk had georganiseerd in het veilinggebouw.en waren de EHBO
ploegen voor bovenvermelde opgave werden gesteld.
Tien jaér geleden, het was dus in de
oorlog, richtte men te Middelharnis de
afdeling EHBO „Naastenliefde" op. Men
telde echter al vele EHBO-ers in Mid
delharnis en Sommelsdijk omdat dokter
Arends ongeveer 25 jaar geleden al be
gonnen is met het opleiden voor het di
ploma; wij zagen tenminste dezer da
gen een diploma uit 1930. In „Naasten
liefde" oefent men in georganiseerd ver
band, behoudt men de vaardigheid en
kan men die nog vermeerderen, evenals
de theoretische kennis. Wij menen dat
het overbodig is om uiteen te zetten van
welk een eminente betekenis zo'n ver
eniging voor een gemeenschap is, maar
wel gevoelen wij ons gedrongen om
thans nog eens ieders medewerking
zij het dat niet louter bestaat uit een
donatie of andere financiële bijdrage
voor deze prachtige groep van hulp
vaardige en toegewijde burgeressen, en
burgers in te roepen en wij doen dat
niet alleen t.a.v. deze nu jubilerende ver
eniging, maar ook voor alle andere af
delingen in het eiland, die zich natuur
lijk ieder in eigen omgeving net zo ver
dienstelijk maken.
Dit 10-jarig jubileum vierde men dus
in de veilinghal te Middelharnis, waar
vele belangstellenden de jeugd niet
in het minst vertegenwoordigd van
deze wedstrijden getuige bleken te wil
len zijn. Burgemeester Rijnders, harte
lijk welkom geheten, evenals alle ande
re aanwezigen, door de afdelingsvoor
zitter, de heer Dekker, sprak het ope
ningswoord, waarin uiteraard de felici
tatie domineerde. De burgemeester wees
er op, dat er maar weinig verenigingen
zijn, die zo regelmatig en consequent
oefenen als deze EHBO-afdelingen, die
de grootst mogeUjke belangstelling van
de bevolking verdienen. Hoe belangrijk
EHBO is, dat is wel gebleken tijdens de
rampdagen. Spr. feliciteerde en bedank
te voor het schitterende werk op en na
1 Februari, onder vele persoonlijke op
offeringen verricht. Dank betuigde de
burgemeester inzonderheid ook aan dok
ter Arends, die met zijn veeljarig lei
derschap der EHBO-cursussen blijk ge
geven heeft en' nog geeft van algemene
burgerzin. Namens het gemeentebestuur
zegde spr. zeer hartelijk en welgemeend
dank jegens afdeling en EHBO-ers. De
jubilerende afdeUng werd voorts toege
sproken door de voorzitter van de kring
Flakkee der EHBO, de heer D. Spee
uit Ouddorp, die het een grote presta
tie noemde om op Flakkee waar men
over het algemeen op verenigingsgebied
niet veel uithoudingsvermogen blijkt te
bezitten tien jaar lang een afd. EHBO
in het leven te houden en te doen
bloeien. Spr. verklaarde de naam van
de afdeUng ten volle van toepassing op
Breek uwe zonden af door gerechtig
heid", of er verlenging van uw vrede
mocht wezen."
Een waarschuwing die tot ons allen
komt.
het EHBO-werk en het doel dat men
nastreeft. Spr. feliciteerde namens de
kring en tevens namens het Roode Kruis
te Ouddorp.
Onder grote belangstelling der aan
wezigen begon men aan de wedstrijd,
waarvan de prestaties beoordeeld wer
den door een jury, bestaande uit de dok
toren Arends, Gestman de nieuwe
schoolarts en Huisman Jr.
Er is met grote animo gewerkt en
naar dokter Arends, als juryvoorzitter,
na afloop mededeelde zijn er goede pres
taties geleverd.
Een paar knapen fungeerden gaarne
voor de slachtoffers en lieten willig met
zich sollen en zich verbinden. Daar
kwam van allerlei bij te pas: allereerst
stonden de EHBO-ers voor de opgave
Drie klassen bij de
K.L.M, ingaande 4 Oc
tober a.s. in de winter
dienstregeling.
Dit drieklassen systeem
zal worden ingevoerd op
de diensten naar New-
York en Johannesburg
in de Nieuwe Super
Constellations.
Voorin zijn 15 toeris-
tenstoelen (3e klasse)
in het midden de hoofd
cabine met 24 sleep-airs
(2e klasse) en achterin
11 eerste klasse stoelen.
om na te gaan welke verwondingen wa
ren toegebracht, dan moesten zij beslis
sen wat er gedaan diende te worden,
noodverbanden aanleggen, dokter en po
litie waarschuwen, materiaal laten aan
rukken enz.
Er werd aan de wedstrijd deelgenomen
door vijf ploegen, t.w. twee uit Ouddorp,
twee uit Dirksland en één uit Stad aan
't Haringvliet.
De deelnemers werden, voordat de
wedstrijd begon, de zaal uitgewerkt en
moesten buiten blijven totdat het hun
beurt was. ledere groep kreeg een kwar
tier tijd om de gewonden te verzorgen
en alles klaar te maken, daarmede ein
digend, dat zij ieder op een brancard
werden weggevoerd. Een geheel arse
naal van verbandmiddelen, brancards,
kussen, plankjes voor spalken van been
breuken, een zuurstofapparaat, een tele
foonaansluiting enz. stond de groepen
ter beschikking.
ledere groep bestond uit twee EHBO-
ers en een leidster of leider.
De uitslag van deze interessante wed
strijd-was als volgt:
Groep Dlrkslahd II met leider de heer
Zoon jr., 241 pt. en daarmede de eerste
prijs, bestaande uit een zilveren beker,
die beschikbaar was gesteld door het
gemeentebestuiir van Middelharnis;
Dirksland I, leidster mej. Roodzant,
met 229 pt., de tweede prijs, een me
daille van de Middenstandsvereniging
Middelharnis;
Ouddorp I, leider de heer Joh. Tanis,
met 220 pt. de derde prijs, zijnde een
medaille van het Roode Kruis;
Ouddorp n, leider de heer T. van Dam
met 199 pt., de vierde prijs, een medail
le, beschikbaar gesteld door Naasten-
Uefde;
Stad aan 't HaringvUet, leider de heer
Van Sprang, met 176 pt de vijfde prijs.
De leiderprijs ging naar de heer Joh.
Tanis uit Ouddorp; deze verwierf 51 pt.,
evenveel als zijn clubgenoot Van Dam,
maar daar zijn ploeg meer punten be
haalde werd hem de leidersprijs toege
kend, een medaille, beschikbaar gesteld
door de afd. EHBO-Dirksland.
Naast onze eigen nationale driekleur woei er van het eerste houten huis dat
Vrijdagmorgen in Herkingen onder de kap kwam een vreemde vlag: rood-wit-
rood. Wie een beetje in inteimationale vlaggenwereld thuis is wist dat dit de
Oostenrijkse vlag was en kon concluderen, dat het huis een Oostenrijks huis
was. Inderdaad was dit het geval. Herkmgen krijgt zes riante Oostenrijkse
woningen als aandeel uit het grote geschenk van 66 „Frieslandhuizen", 140
zomerhuizen en 114 schuurtjes, dat Oostenrijk heeft overgehad voor de hulp aan
de rampgebieden en op die morgen ging het eerste huis onder de kap, waarbij
natuurlijk de vlaggen van beide landen op de nok omhoog gingen. De huizen
worden gebouwd in drie blokken van 2 en zij blijven in internaüonaal gezel
schap, want vlakbij zullen er nog 4 Zweedse huizen verrijzen. Dit complex zal
voorlopig een fraaie afsluiting vormen voor het Herkingse tuindorp.
Over en weer werden har
telijke woorden gewisseld
De grote geschenkzending van Oos
tenrijk kwam tot stand dank zij de of
fergezindheid van de Oostenrijkse Staat
en vooral dank zij de vrijwillige bijdra
gen der vakbonden. Aan de Weense fir
ma^ Thermobau werd de opdracht gege
ven deze houten huizen klaar te maken.
Er is uitsluitend Oostenrijks hout uit
de Oostenrijkse bossen voor gebruikt en
de ingenieur, die de Hollandse vaklieden
van voorlichting komt dienen, de heer
Manustik, eveneens uit Wenen, vertelde
ons, dat deze huizen van het type zijn,
zoals dat in zijn land veel voorkomt,
maar overigens aangepast aan de Hol
landse eisen, van indeling, klimaat enz.
Het zijn montagewoningen, maar voor
het in elkaar passen komt nogal wat
kijken; deskundige opzicht en gedegen
voorlichting zijn dan ook wel nodig.
Maar wij bemerkten, dat men dit wel
kan toevertrouwen aan deze jonge, en
thousiaste Oostenrijker, die gewapend
met een tas vol tekeningen, vooral van
details, enige tijd in Herkingen heeft
vertoefd en, Vrijdag naar een andere
plaats in het rampgebied vertrok.
Het zijn grote huizen; drie kamers
beneden, een keuken, een badcel, een
halletje; boven drie kamers en een over
loop, alles van royale afmetingen. De
bovenbouw is, zoals gezegd, van hout,
het fundament normaal zoals we dat
hier gewend zijn; voor het hout zorgde
Oostenrijk en daar is een kapitaal van
plm. 12.000 gld. mee gemoeid (per huis)
De gemeente moet zorgen dat de fun
deringen er komen en dat vergt ook
niet weinig; met sanitair enz. mede plm.
9000 gld. per woning!
Deze huizen zijn, evenals de Zweed
se, Noorse en Finse elders, bestemd voor
rampslachtoffers of voor mensen die als
gevolg van de ramp hun huis kwijt
raakten (wegens dijkherstel bv.)
De bouw van deze Oostenrijkse hui
zen te Herkingen geschiedt door Fa.
Van Welzenes te Rotterdam, die er nog
al wat Herkenaars bij tewerk stelde.
Het feit van het onder de kap komen
van het eerste huis liet men niet onop
gemerkt voorbijgaan. Burgemeester van
Heijst en secretaris Van der Ster, ge
meente-architect Vreugdenhil en nog
enige personen uit Herkingen kwamen
naar het bouwterrein. Er werden een
paar flessen Portugese wijn ontkurkt en
de burgemeester hield een speech, waar
in hij er zijn vreugde over uitsprak dat
nu een punt bereikt werd, waarop het
eerste huis zo goed als voltooid is. Spr.
vond het prettig hierbij, met de heer
Manustik, de aannemers en de arbei
ders, even stil te kunnen staan. Hij re
leveerde dat dit in feite een geschenk
Nu de bromfietsers definitief van de
rijweg zijn verjaagd en deze catagorie
het rijwielpad is toegewezen, is de rust
voor de wielrijders opgezegd. Kon men
tot voor kort nog heel rustig van het
fietspad gebruik maken en al het mo
torisch verkeer over de „grote weg"
langs zich laten vliegen, nu is het zo,
dat men elk moment door zo'n hakke-
poffer wordt opgeschrikt. Het is Schram
wel eens opgevallen, dat er zo'n groot
verschil is tussen de ene bromfietser en
de ander. Er zijn van die mensen, die je
héél kalmpjes voorbij brommen met een
gangetje van een beetje sneller dan een
'fiets. Ze kijken je in 't voorbijrijden met
een glimlach aan en je kan van hun lip
pen lezen: „'t gaat lekker, hé!" Ze zijn
er zo echt tevreden mee, dat ze hun
benen niet behoeven te gebruiken en
toch nog wat sneller vooruitkomen, dan
de man, die zich in het zweet zijns aan-
schijns voortbeweegt. Met zulk soort
bromfietsers heb je als wielrijder wei
nig last, want als 't nodig is, staan ze
op 'tzelfde moment stil. Er is echter
ook een catagorie brommers, die hun
motortjes zo drosselen, dat ze er een
zelfde snelheid mee willen bereiken als
eens grote motorfiets. Natuurlijk is zo
iets onmogelijk, maar de haastende he
ren proberen het maar. Zolang ze deze
streken op de rijweg konden uithalen,
hadden de wielrijders' er geen last van,
maar nu ze zulke snelheidsproeven op
't rijwielpad afleggen, slaat menig fiet
ser de schrik om het hart. Dat kan zo'n
bromfietser niet begrijpen. Die rede
neert zo: de helft van 't fietspad is voor
mij en daar kan ik net zo hard op razen
als ik wil. Als ik het verkeer maar niet
in gevaaj breng. Kijk, dat is nu juist
is van de Oostenrijkse arbeiders, die ge
drongen werden door naastenliefde. De
burgemeester verzocht aan de heer Ma
nustik om de dank van Herkingen over
te brengen. Hij herinnerde aan het re
cent verleden, waarin men m Holland
meende dat alle Duits sprekende men
sen onze vijanden waren; thans is wel
gebleken, dat het Nederlandse volk
vrienden in Oostenrijk heeft en dat men
er een verbazingswekkende hulpvaar
digheid en naastenliefde ontplooit, niet
tegenstaande het feit, dat het een arm
land is, zelf zeer de dupe van de oor
log en van de geallieerde bezetting. Dit
stemt nog tot temeer dankbaarheid en
bewondering voor het kostelijke ge
schenk. In Herkingen is nien gelukkig,
dat enige mensen een blijvend onderdak
geboden kan worden dank zij dit Oos
tenrijkse geschenk.
De heer Manustik verklaarde zich blij
over de tevredenheid in Holland en voor
al in Herkingen met deze huizen. Het
Oostenrijkse volk heeft gaarne een
steentje bij willen dragen, mede omdat
men nog niet vergeten is hoe gastvrij
talloze Oostenrijkse kinderen na de eer
ste wereldoorlog in Nederland ontvan
gen en verzorgd zijn.
Over en weer wisselde men nog eni
ge aangename woorden, waarna men de
glazen hief op een voorspoedige verde
re bouw dezer huizen.
Ir Manustik vertelde ons nader nog
een en ander over de huizen, mede aan
de hand van de tekeningen o.a. dat de
huizen beslist warm zullen zijn vanwege
de driedubbele wanden en het isolerend
materiaal dat er tussen wordt verwerkt
Het hout zal vele jaren ons klimaat wel
weerstaan, zo verzekerde hij, als maar
gezorgd wordt dat de huizen goed in
de verf blijven! Van indeling zijn de
huizen zeer gezellig, de ramen zijn flink
en alles is op licht en lucht ingesteld.
Een leuk idee vonden wij het dat van
het onderste deel der vensters de ra
men niet open slaan, welk het bovenste;
hierdoor heeft men nooit last met de
bloemen, die bij deze vensters niet ge
mist kunnen worden.
het kardinale punt, waarover de begrip
pen nogal uiteen lopen. Of men echter
matig, hard of zeer hard op de brom
mer over het fietspad jaagt, het geeft
elke vrielrijder altijd even 'n onveilig ge
voel, als er zo'n ding aan komt knette
ren. Inwendig wordt dan het sein: ,,wees
op je hoede" gehesen, dat niet neerge
haald wordt eer de passage vlot is ver
lopen. Gezien het verbijsterend aantal
bromfietsen dat op de baan is (waar
komt toch al dat geld voor die dingen
vandaan?) ziet Schram er een bedrei
ging in voor de eenvoudige fietser. Het
zijn van die dingen zo tussen tafellaken
en servet in. Inderdaad een gevaar voor
de grote rijweg, want daar kunnen ze
niet mee wat de snelheid betreft, maar
ook een gevaar voor het rijwielpad, want
daarvoor is de snelheid te groot. En
gaat het zo door, dan zijn er binnen
kort meer bromfietsen -dan gewone fiet
sen. Wee dan hij die zich met z'n dood
eenvoudige niet brommende fiets op het
rijwielpad waagt. Dan ben je helemaal
niet meer in tel. De enige afdoende op
lossing zal zijn een bromfietspad er bij.
Niet het rijwielpad breder, maar een
aparte bromweg. Voor de wandelaars
schiet er dan wel geen ruimte meer
over, doch dat is niet erg. Tijd om te
wandelen hebben we toch niet meer.
Speed, speed" zouden de Engelsen
zeggen. We hebben allemaal evenveel
haast en het zS,l niet volmaakt zijn,
voordat ieder een klein helicoptertje in
de tuin heeft staan. Dan raken de we
gen en fietspaden weer uit de tijd en
het nageslacht zal een beetje medelij
dend op ons neerzien, dat we ons maar
zo langzaam konden verplaatsen. Maar,
allez, ik dwaalde af naar de toekomst.
We hadden het over de bromfietsen van
nu. De lezer zou misschien de indruk
krijgen, dat ik de bromfietsers een
kwaad hart toedraag. Geen nood, al
haat ik de bromfiets op 't rijwielpad,
dan wil dat niet zeggen, dat ik de brom
fietsers in eigen persoon 'niet lijden mag.
Van verschillende zijden heeft Schram
de klacht vernomen, dat de wielrijders
de bromfietsers onrecht aandoen. Voor
al de fietsende schooljeugd moet daar
een handje van hebben. Komt er een
brommer aan, dan gaan ze demonstra
tief met z'n drieën naast elkaar rijden,
om de bromfietser passage onmogelijk
of in elk geval zeer moeilijk te maken.
Ik heb zelfs gevallen gehoord, waar de
bromfietsers voetzoekers voor de wielen
werden geworpen, waardoor zij van
't rijwielpad afgeraakten. Ten eerste is
het de fietsers al wettelijk verboden om
«let z'n drieën naast elkaar te rijden
en ten tweede is het zeer onwelvoeglijk
om geen voldoende gelegenheid te geven
behoorlijk te kunnen passeren. Tenslot
te kunnen de bromfietsers het ook niet
helpen dat ze van de grote weg naar
het fietspad zijn gedirigeerd. En wan
neer zij fatsoenlijk de helft van het
fietspad berijden, dan is daar niets te
gen en doen ze niets, dat wettelijk ver
boden is. De jeugd ziet in haar handel
wijze zeker geen gevaar. Denkt er niet
bij door, dat een slip van het fietspad
de bromfietsberijder het leven kan kos
ten. Ja, dat ze er zelf ook nog wel door
in 't ziekenhuis terecht kunnen komen.
Al hebben we een hekel aan de brom
fietsen op ons rijwielpad, dan mogen we
toch de berijders er van niet kwalijk be
jegenen, wanneer ze zich aan de ver
keersregels houden. Laat U dat van
Schrammetje gezegd zijn.
Al met al vormen al die bromfiet
sen met elkaar een probleem, waaraan
wel aandacht mag worden geschonken.
En het lijkt Schram nog helemaal zo
gek niet, voor de brommers een klein
examentje in te stellen, alvorens ze met
een snelheid van zo'n veertig vijftig ki
lometer tussen, de wielrijders door los
gelaten worden. Ook wat de kennis van
verkeersborden betreft diende hun wel
een en ander te worden afgevraagd.
Want Schram is er van overtuigd, dat
geen 10 procent van de bromfietsers U
10 van de talloze verkeersborden zou
den kunnen verklaren. Dat is toch wel
erg en daardoor zijn ze een gevaar voor
het verkeer. Ja, over de bromfiets is
het laatste woord nog niet gesproken.
Maar hoe men er ook over moge den
ken: laat ,ons een heer in 't verkeer zijn,
ook tegenover de bromfietsers.
SCHRAMMETJE.
