r
Herkingen krijgt een
nieuwe motorspiiit
I
^en ^Jxuwelykóbeveóiiging te 0ude x^ong^
Grote nood op woning-gebied
te Ooitgensplaat
Acte „pro deo"
opgesteld
DRUKWERKEN
FATA MORGANA
Plaatse
V.
„E3ILANDEN-NIEUWS"
Woensdag 15 Juli 19;; ^^ensdag 15|
Gemeesitekode Raap in ambtscostuuzn
Touiouse (Fraiikifijk) schonk f 43000.Hiervoor zal
nieuwe kleuterschool worden gebouwd
Nieuwe Kleuterschool
Verenigingen in impasse
Over varkenshokken en
mestpütten
Grote woningnood
In huis trouwen
Ds Bosch bezwaard
J. KASTELEIN
TRAMSLOP - GOEDEREEDE
Er zullen 6 Oostenrijkse
woningen worden
geplaatst
VEEVOLGVEEHAAL
J
Biz. 2
Het was maar een kleine agenda, die de gemeenteraad van Ooitgensplaat
Woensdagavond te behandelen had en de daarop vermelde punten gingen dan
ook vlot van stapel. Maar dat was misschien ook wel een gevolg van het feit
dat aan de openbare bijeenkomst een geheime vergadering was voorafgegaan.
Bij het betreden van het monumentale raadhuis bleek ons dat dit v/eer op
plechtstatigheid heeft gewonnen, thans doordat uitvoering is gegeven aan het
raadsbesluit om Bode Raap in arnbtscostuum te steken. De heer Raap was keu
rig in het donkerblauw laken met op de kraag aan weerszijden fraai het wa
pen van Ooitgensplaat geborduurd. Een welhaast nog fraaiere uniformpet bleek
hij achter de hand te houden voor het geval hij werkelijk met groot vertoon
en in het openbaar moet optreden. Wij vonden het keurig en geheel bij de sfeer
van dit antieke raadhuis passen. De raadsleden, die indertijd het voorstel deden
en er voor stemden waren wellicht nog meer in hun nopjes dan de heer Raap
zelf.
Minder enthousiast moesten voorzitter en raad zich uitlaten over de woning
nood en, de kansen op woningbouw in Ooitgensplaat. Burgemeester Hordijk ver
telde, dat er op zijn burgemeesterkamer al menige traan geschreid is vanwege
de grote nood op woninggebied en dat het is om er moedeloos onder te worden.
De heren van Kempen en D. C. van
Oostende woonden deze vergadering
niet bij.
Na opening der openbare vergadering
volgde vaststelling der notulen, dan in
gekomen stukken, waarvan wij noteer
den goedkeuring door Gedep. Staten van
enige begrotingswijzingen o.a. inzake de
watersnoodschade, vei'der van de reke
ning bouw- en woningtoezicht. Diverse
gemeentekassen waren gecontroleerd en
in orde bevonden. De heer A. H. Ver
hoeve berichtte dat hij zijn benoeming
tot onderwijzer accepteerde. De Bond
van Ned. Architecten had een adres in-
gestudeei'd, waarin er op werd gev/ezen
dat vele gemeenten door hun eigen ar-
ciiiecten woningbouw enz. laten verzor
gen, v/aardoor de belangen der parti
culiere architecten geschaad worden.
Al deze stukken werden voor kennis
geving aangenomen.
Burgemeester Hordijk bracht dan het
voorstel ter tafel tot aanvaarding van
een aan de gemeente vermaakte geld-
schenking. I'n de Franse stad Touiouse
bevindt zich een Comité de Patronage
de la Chaine de 1' Enfrance" en dit co
mité heeft aan Ooitgensplaat het kapi
tale bedrag van 4 millioen francs
of wel 43.000 gld. toebedacht voor
het kleuteronderwijs. B. en W. hebben
over deze schenking al nader overlegd
en stelden de raad voor om van dit geld
een nieuwe kleuterschool te bouv>ren en
natuurlijk stelden zij de raad allereerst
voor om de schenking in dank te aan
vaarden, hetgeen uiteraard niet op de
minste tegenstand stuitte.
De voorzitter betuigde grotelijks dank
en erkentelijkheid jegens genoemd Frans
comité en de Toulousers voor dit gewel
dige blijk van offervaardigheid en be
hulpzaamheid, waai'mede inzonderheid
de jeugd gediend wordt. Spr. wees op
alle hulp en alle g'eschenkzendingen, die
men de laatste maanden ontving en me
moreerde daarbij in het bijzonder ook
de Lekkerkerkse biggen. Dit alles ver
vult met grote dankbaarheid en het
brengt tal van blijde gezichten teweeg.
Over de bouw van de nieuwe kleuter
school is overleg gepleegd ook met de
Stichting Maatsch. Werk. Men overwoog
daarbij, dat men in Ooitgensplaat met
het kleuteronderwijs in een precaire toe
stand is geraakt; de oude school is ab
soluut onvoldoende en op de vorige be
groting trok de raad al 10.000 gld. voor
verbeteringen uit. Met een nieuwe school
is men ineens uit alle moeilijkheden. En
de burgemeester kon hierna een aanslui
tende nieuwe en verheugende mededeling
doen, nl. dat een Zweedse instelling, de
„Fbreningen Radda Barnen" te Stock
holm voor een inventaris van de school
zal zorgen en dat trouwens voor alle
kleuterscholen in de gemeente zal doen!
Hierover is al overleg gepleegd met de
inspectrices van het kleuterendeiwijs,
Mej. Glas.
Over de plaats waarop de school zal
kunnen verrijzen wilden B. en W. zich
nog nader beraden alvorens met voor
stellen bij de raad te komen. De raads
leden namen met kennelijk genoegen
kennis van deze mededelingen en gaven
B. en W. de vrije hand om bouw enz.
verder af te wikkelen.
Dat het Ooltgensplaatse gemeentebe
stuur niet louter wil afv/achten hoe van
buitenaf de helpende hand wordt toege
stoken bleek uit het volgende voorstel
van het college, hetwelk inhield het ver
strekken van een voorschot aan de ver
schillende verenigingen in deze gemeente
voor het herstel, c.q. we er aanschaffen,
van de als gevolg van de watersnood
verloren gegane bezittingen.
Burgemeester Hordijk vertelde de
raadsleden, dat de verenigingen door de
gevolgen van de watersnood in een im
passe zijn geraakt. Zij maken alle grote
terugslag door, vanwege verlies aan
materialen. De verenigingen dienen voor
de herfst weer hun normale werkzaam
heden te kunnen opnemen en dat geldt
zowel voor de muziek, als de zang, de
bibliotheken, de jeugdver. enz. In de
schadewet is een regeling opgenomen,
maar het kan nog wel lang duren voor
dat men daarvan wat ziet en B. en W.
wilden gaarne de verenigingen op gang
helpen, temeer omdat er in de a.s. win
ter misschien al veel werkloosheid zal
zijn. B. en W. stelden derhalve voor om
voorschotten te verstrekken aan de ver
enigingen, in de vorm van cessies op
de schadeuitkeringen, voor het aanschaf
fen van materialen.
Vallen alle verenigingen daar onder?
Ook kerkelijke?" vroeg de heer K. van
Oostende.
„Alle, die schade hebben opgegeven,
ook kerkelijke" verzekerde de voorz. die
toelichtte dat het in totaal om een be
drag van plm. 10.000 gld gaat.
„Kan het niet van het Rijk?" vroeg
de heer v. d. Yliet.
De vooi'z. antwoordde dat B. en W.
de gemeente alvast als tussenschakel
willen laten optreden.
,,De verenigingen zijn toch verant
woordelijk voor het geld?" vroeg de heer
van Es, hetgeen de voorz. bevestigde,
waarna hij nog mededeelde dat het bij
de muziekvereniging vooral om nieuwe
instrumenten gaat. (De oude zijn bijna
allen verloren gegaan, zo vernamen wij
na de vergadering! Redactie.)
Dan keurde de raad zonder stemming
ook dit voorstel goed, hetgeen ook het
geval was met een drietal voorstellen
voor begrotingswijzigingen van gemeen
te en bewaarschool.
Alvorens aan de rondvraag te begin
nen gaf de voorzitter dan gelegenheid
om het uniform van de heer Raap te
bewonderen, die juist bezig was koffie
met een koekje rond te dienen.
De heer Langeweg vroeg of een mest-
put aan de West-Achterweg niet met
een verordening weg te krijgen zou zijn.
Die werd dezer dagen leeg gehaald en
het was er ondraaglijk vaJi de stank
en het ongedierte.
De voorz. antwoordde, dat de veror
dening het tijdstip aangeeft, waarop
mestvaalten moeten worden leeg ge
haald. Radicaal zou zijn: alle hopen en
hokken uit het dorp weg en alhoewel
spr. het betreurde dat hij dit moest zeg
gen, hij vond het jammer dat ondanks
de stormvloed alle hokken (geen uitge
zonderd!) zijn blijven staan. Spr. be
toogde dat B. en W. liefst een verza
melplaats voor alle varkenshokken zou
den hebben, buiten het dorp. Dat is be
ter dan dat men ze overal vindt.
De heer v. d. Vliet onderschreef dat
het met die mestput, waarop ook alle
afval van geslacht wordt gebracht, een
vreselijke toestand is. Vooral in de zo
mer. Het zou beslist weg moeten!
De voorz. verklaarde gaarne een en
ander onder de loupe te willen nemen.
„Weten de heren een plaats voor de
varkens?" zo vroeg hij.
De heer van Es meende, dat men een
goede plaats zou kunnen vinden tegen
over de begraafplaats ,,aan deze kant
van de redoute", met af heining en een
groenbeplanting er omheen. Dan kan
men de Koude Stoof ontruimen en daar
van eenj speelplaats voor de jeugd ma
ken!
De heer v. d. Vliet was er niet voor
om gelegenheid te scheppen bij de be
graafplaats; vanwege het vele onge
dierte. Spr. achtte het bij de gashouder
een beter plek.
„Daar zit men er mee aan een drukke
verkeersweg en In het gezicht!" ver
wierp de heer van Es.
„Elzen langs poten!" zag de heer v.
d. Vliet een oplossing.
Weth. de Vos wees er op dat aan de
Westkant van het dorp de meeste mes
ters gevonden worden.
De heer v. Oostende raadde als plaats
aan de hoek bij het wandelpad, onder
de Tramdijk en de heer Langeweg- stem
de daarmede in.
B. en W. zullen het nader bekijken.
De heer v. d. Vliet herinnerde de
voorz. aan een door deze gedane be
lofte bij de opening van de kleuterschool
in de Langstraat, dat de gemeente voor
een zandbak zou zorgen. ,,Die staat er
al!" antwoordde de voorz. „Maar het
zand lag er nog naast!"
De heer K. van Oostende attendeerde
op een „moeras" bij de Pieter Bigge-
straat, naar het pompgemaal.
De voorz, deelde mede dat bezien
wordt hoe hier de afwatering gemaakt
kan worden.
De heer v. d. Vliet attendeerde op
overlast, die de vier huizen beneden de
Molendijk ondervinden van het regenwa
ter dat de dijk af stroomt.
De voorz. antwoordde dat ook dit nog
in onderzoek is.
„De waterleiding is er ook lek!" dacht
de heer v. d. Vliet en de voorzitter ver
klaarde dat ook te geloven.
De heer van Vugt informeei'de naar
de houten woningen, waarover men in
vorige vergadering al handelde.
„Die komen in de Langstraat!" ant
woordde de voorz.
Daartoe is toch niet besloten!" meen
de de heer v. d. Vliet.
De voorz. zei hierop dat het o.a. met
Stad en Land bekeken is en dat advi
seerde ook tot bouw in de Langstraat.
De heer v. d. Vliet wees op de grote
woningnood in het dorp zelf. Het wordt
tijd dat men de nog geëvacueerden ook
kan terughalen, maar met de woning
bouw schiet het helemaal niet op.
De voorz. kon mededelen, dat er Don
derdagmorgen een bespreking zou zijn
met de directie van wederopbouw, de
heren Kiers en De Graaf, over de wo
ningbouw.
De heer K. v. Oostende raadde aan
over te gaan tot onteigening van grond
van Wed. Ras en van De Ruyter voor
woningbouw.
„Met de verkorte procedure duurt het
toch altijd nog negen maanden"! deelde
de voorz. mede.
De heer v. Oostende vond het niet in
de haak, dat men die grond niet wil af
staan. Hij noemde het kortweg een
„schandaal", waarop de voorz, met de
hamer klopte en verzocht zulke uitla
tingen niet te bezigen.
iDe heer Langeweg vroeg of er in de
Langstraat wel genoeg gegadigden zijn
voor die houten permanente! wo
ningen. Er hebben zich in de buurtschap
wel eens woningzoekenden terug getrok
ken! En in het dorp is er zeer veel be
langstelling voor nieuwe woningen!
De voorz. verklaarde in zijn beant
woording dat door de heer Geersing uit
Groningen een onderzoek is ingesteld
naar de krotwoningen in Ooitgensplaat.
Die zijn er 198, in de Nieuwstraat, ach
ter de Molendijk, in de Kerksingel enz.
enz. Het is in één woord afgrijselijk. Dat
zal ook besproken worden met de heren
van wederopbouw. Al die mensen heb
ben nieuwe huizen nodig, maar dan zul
len zij er zich bij neer moeten leggen
dat zij niet met 1.25 huur klaar zijn;
men zal zich moeten instellen op plm.
6 gld.! Maar zoals de toestand nu is, is
het asociaal en immoreel.
De heer Langeweg voerde aan dat
er andere gemeenten zijn, die al 60, 70
en 100 woningen toegewezen hebben ge
kregen.
De voorz. zei slechts van één gemeen
te te weten. In de eerste weken na de
ramp konden B. en W. er niet op uit,
er zo heel veel te doen.
Tot heden zijn alleen de 6 Oostenrijk
se woningen toegewezen. Maar er is om
45 woningen gevraagd!
De heer van Vugt verklaarde dat die
woningen in de Langstraat wel zeer no
dig zijn. Veel is er vernield en er moe
ten nog huizen weg voor de nieuwe dijk!
„We mogen de Langstraat niet lan
ger laten wachten!" stemde de voorz.
in, terwijl weth. Waling verklaarde juist
nog in een woning geweest te zijn in
de Langstraat, die niet meer te bewo
nen is.
Burgemeester Hordijk zei dan, dat
men met de woningen allermiserataelst
zit op het ogenblik. Men gaat steeds
dieper in de put. Droevig is het om wo
ningzoekenden te ontvangen en te woord
te staan. ,,In de laatste tijd zijn er heel
In de eerste maanden van het jaar
1721 besloten Jan Vroegop en Maaytje
Kattestaart, na overleg met hun ouders,
mogelijk wel op verlangen van deze
ouders, een echtverbintenis aan te gaan.
De bruidegom was in Oude Tonge
woonachtig, de bruid in Den Bommel,
maar blijkbaar is het gezin waaruit de
bruid voorkwam, kort voor de huwe
lijksbevestiging naar Oude Tonge ver
huisd. Waarschijnlijk gebeurde dit wel
met het oog op de toekomstige werk
kring van de bruidegom. Misschien is
Jan Vroegop met zijn jonge vrouw bij
zijn schoonfamilie gaan inwonen.
Wij weten, dat het jonge echtpaar
niet tot de vermogende klasse gerekend
kon worden. Hun huwelijksacte werd na
melijk ,,pro deo", dus zonder kosten,
opgesteld.
Dit laatste kwam alleen voor wamieer
het een huwelijk tussen eenvoudige lie
den betrof. Meestal moest men wel een
paar gulden hiervoor betalen. Wanneer
Bestman Hendrikse Oosterling op 24
November 1734 in het huwelijk treedt
met Lena Dingemans van Ekeren, we
duwe van Jacob Koning, dan betaalt hij
daar drie gulden voor.
In hetzelfde jaar 1735 en wel op 23
Mei waren Adriaan Moris en Maaytje
Wildschut getrouwd. Zij hebben voor de
huwelijksacte te Oude Tonge elk der
tig gulden, dus samen zestig gulden,
neergeteld.
Maar laten we terugkeren naar het
andere paartje te Oude Tonge. De hu
welijksbevestiging was bepaald op 24
Maart (men gebruikte de term .beves
tiging" toen nog algemeen, omdat de
kerkelijke plechtigheid tegelijk gold als
de burgerlijke bevestiging van het hu
welijk. De predikant was in feite amb
tenaar van de burgerlijke stand.)
Nu hadden Jan Vroegop en Maaytje
Kattestaart de wens te kennen gege
ven, dat zij niet in de kerk wilden trou
wen ma,ar thuis. Naar de reden daarvan
kunnen wij alleen maar gissen. Het
trouwboek van Oude Tonge geeft daar
voor geen nadere gegevens.
Wel weten we, dat een huwelijks
sluiting aan huis niet tot de gewoonten
behoorde. Het was zelfs verboden, maar
van lieverlede werd met dit verbod de
hand wel gelicht. Er konden omstandig
heden zijn waarin een huwelijkssluiting
in de kerk niet gewenst of mogelijk was.
De verschillende provinciale synoden
bepaalden echter bij herhaling, dat er
alleen in de kerk getrouwd zou worden.
Wie dat niet wilde, behoefde ook niet
te rekenen op afkondiging van het hu
welijk in de kerk. En een huwelijk, dat
niet van de kansel bekend was gemaakt,
rnocht dan wel geldig zijn, het gold niet
als een christelijk huwelijk.
De bedoeling van deze bepalingen is
wel duidelijk, kerk en overheid wilden,
dat het huwelijk in aanzien zou blijven.
Weliswaar was het geen sacrament, ge
lijk de kerk van Rome leerde, maar de
huwelijkssluiting diende als een zeer be
langrijke stap te worden beschouwd.
En wanneer er in de kerk ten volle aan
dacht aan zou worden geschonken, dan
zou het besef bij de mensen blijven le
ven, dat trouwen een gebeurtenis was
van het allergrootse belang.
Op het verlangen van bruid en bruide
gom om aan huis te worden getrouwd,
rezen bezwaren van de zijde van domi
nee Theodorus Bosch, de predikant van
Oude Tonge.
Ds Bosch was juist een paar maanden
in de gemeente werkzaam. Als propo
nent had men hem in 1720 beroepen. Bij
het beroepingswerk speelden de am
bachtsheren van Grijsoord een rol. Zij
hadden) na de dood van ds A. van Halen
in Januari 1719 verschillende nomina
ties voor een te beroepen voorganger
afgekeurd.
Was ds Bosch misschien beducht voor
moeilijkheden met ambachtsheren of an
dere magistraten, wanneer hij niet vol
gens de kerkelijke (en burgerlijke) be^
palingen handelde?
Wij kunnen ons indenken, dat de jon
ge predikant het er moeilijk mee had.
Men zal hem gezegd hebben, dat huwe
lijken aan huis wel meer voorkvi'amer
maar hij was tenslotte een pas beginne 1
predikant en waarom zou hij misstanden
laten voortduren
Toch heeft men de predikant wetei, I
te overreden het huwelijk aan huis 1
sluiten. Om zichzelf echter enigermau 1
te dekken, liet ds Bosch een verkiarij,,
opstellen, die wij hier overnemen.
„Den 7 Maart (1721) sijn bij ons ij 1
wettige ondertrouw opgenomen Jj,
Pieterse Vroeg-op J.M. (jongeman) wo,^
nende alhier, met Maaytje Cornells Kat.
testaart J.D. (jongedochter), en alsoo
de bruijdt laatst op den Bommel ge.
woond hadde, syn ook daer hare huwj.
lijkse voorstellingen gegaan, en als ons 1
daer van op een behoorlijk zeegel blij);
was gebragt, sijn sij door ons aen de-
Bruijds Vaders huijs, in den huwelijken 1
staat bevestigt, in tegenwoordigheid vaj
Willem Bont, en Besseman Oosterling
Diakens, dev/ijl de overige Leeden des 1
Kerkenraads niet bij de hant ware, eii
alsoo den predikant swaerigheden maak-
te, om haarlieden in huys te trouwen
heeft hij dit volgende door de Bruijds Va!
der en de presente Leeden des Kerken- 1
raeds doen tekenen".
„Den predikant swaerigheden maaken- 1
de om Jan Pieterse Vroeg-op met Maayt
je Cornells Kattestaart in huijs te trou-
wen, heeft in presentie van de Kerken-
raadt de bruijts vader afgevraagt, of
hij op sig wilde neemen alle swaerighe
den die den predikant deswegens mog-
ten werden aengedaan, welke daarop
heeft aengenomen voor alle swaerigiie-
den des wegens inte staan, en dit nevens
de predikant met de presente Leeden
des Kerkenraads ondertekent actuni
Oude Tonge, den 24 Maart 1721. Was
getekent
Cornells Cattestaart
Willem Bont
Besseman Oosterling
Theodorus Bosch v. d. m.
De acte van Bruijdegom en Bruijds
zijde was getekent pro deo den 7 Maart
1721. Joh. Anemaet Secretaris."
En hiermee was de zaak afgedaan.
Nergens blijkt later, dat ds Bosch moei
lijkheden heeft gekregen met deze liu-
welijksbestiging aan huis. Laten we ho
pen, dat het huwelijk van Jan Vroegop
en Maaytje Kattestaart zeer gelukkig
is geweest.
wat tranen in mijn kamer geschreid!"
zo vertelde spr. De minister staat ech
ter op het standpunt, dat een krot op
Flakkee net zo'n krot is als een in
Drente. Z.Exc. vergeet dan echter dat
die hier al tweemaal in het water heb
ben gestaan. S'pr. uitte de hartgrondige
wens, dat men nu eens binnen afzien
bare tijd flink wat nieuwe woningen zal
krijgen. Maar er zijn steeds weer moei
lijkheden en spr. wees op de ongelijk
heid, die er is in toeslag etc. voor vreem
de arbeiders, zoals die gegeven wordt
aan aannemers van buiten het eiland en
van het eiland zelf.
.De heer v. Es maakte dan nog eniige
opmerkingen over de pomp van het ge
maal en het verbruik van electriciteit.
De voorz. zette uiteen, dat het electri-
citeitsnet zwaar belast wordt door een
enorme motor in Oude Tonge.
Tenslotte kon de voorz. nog een be
langrijke aangelegenheid ter tafel bren
gen; in Sluishaven heeft men een nood-
waterleiding nodig. De aannemer en de
provincie hebben gevraagd of de ge
meente er belang bij heeft als men die
leiding laat liggen en B. en W. dit be
zien hebben, overwegen dat er t.z.t. wel
twee woningen bij het veer gebouwd
zullen worden aan Dinteloord is ge
vraagd er bouvolume voor af te staan!
zodat waterleiding zeker van belang
is. De aannemer zal 3000 gld. er in be
talen, de provincie de helft van het res
tant en dan kan de gemeente voor een
zelfde bedrag als de provinsie er in
steekt de leiding behouden.
Over 14 dagen moet die leiding al
klaar zijn, anders heeft men er niets
meer aan.
De heer van Es greep dit onderwerp
aan om de wenselijkheid van aanslui
ting der zgn. onrendabele gebieden aan
het waterleidingnet te bepleiten.
De raad stemde er volledig mede in,
dat men die leiding naar Sluishaven
moet accepteren.
Als laatste mededeling kondigde de
voorzitter dan nog aan, dat volgende
week Donderdagavond officieel afscheid
genomen wordt van de Groningse straat
makers!
Maandag 6 Juh 1953 des sav. 7 uur
kwam de raad der gemeente in open
bare vergadering bijeen.
Aanwezig alle leden.
Voorzitter Burg. van Heyst, Secreta
ris de heer J. A. van der Ster.
De voorz. opent de vei'gadering op de
gebruikelijke wijze en heet alle aanwe
zigen hartelijk welkom.
De notulen van de vergadering van S
Juni jl. worden onveranderd vastgesteld
en getekend.
Ingekomen stukken: Rapport van het
centraal bureau voor verificatie en fi
nanciële adviezen der vereniging van
Nederlandse gemeenten te 's-Gravenha-
ge d.d. 30 Juni 1953 inzake opname van
kas en boeken van de gemeente-ontvan
ger over het 2e kwartaal 1953. Kas en
boeken werd in orde bevonden.
Rekening van de schoolartsendienst,
Kring Middelharnis, over 1952 alsmede
het aan de commissie overgeleverde ver
slag van de schoolarts over 1952.
Goedkeuring van de verordening tot
wijziging van de verordening op de hef
fing en invordering van havengeld en
van kaalgeld bij K.B. van 2 Juni 1953,
no. 9.
Schrijven, van Ged. Staten houdende
mededeling nam,ens de minister van
Binnenlandse zaken, dat geen bezwaar
bestaat tegen het raadsbesluit tot vast
stelling van een interimregeling' ziekte
kosten gemeentepersoneel 1953.
Mededeling van Ged. Staten, houden
de goedkeuring van de 3e begrotings
wijziging 1953 inzake de aankoop van
een nieuwe brandspuit. Ged. Staten heb
ben de goedkeuring verleend in het ver
trouwen, dat het advies van de stricts-
inspecteur van het brandweerwezen zal
worden gevolgd en dat niet zal worden
overgegaan tot aanschaffing van een
lichte motorspuit zonder trekker.
Volkswagen pick-up voor
motorspuit
De voorz. deelt mede, dat juist een
dag na de vorige raadsvergadering een
brief van genoemde iri,specteur is inge
komen, waarin deze adviseert een zgn.
„Volkswagen-piek up" aan te schaffen
waarop een draagbare motorspuit met
een capaciteit van 8001000 liter per
minuut kan worden geplaatst. De hier
aan vei'bonden kosten bedragen onge
veer 10.00.B. en W. stellen dan ook
voor dit advies op te volgen. De raad
kan zich hiermede verenigen.
Tenslotte is door Ged. Staten goed
gekeurd de uitgave van 4500.voor
het oprichten van de geschonken Finse
woning.
In verband hiermede deelt de voorz.
mede, dat onderhandelingen gaande zijn
met de heer Dorst om deze woning te
verkopen. Maar deze gegadigde wacht
lang met een beslissing te nemen. De
voorzitter zou gaarne van de raad een
uitspraak hebben wat met deze woning
te doen. Er zijn twee mogelijkheden: of
verkopen of zelf oprichten en dan ver
huren.
Weth. Witvliet is vóór verkopen want
deze wenst de grond aan-de Grevelingea
weg te reserveren voor particuliere wo
ningbouw.
De heren de Geus en S. C. Kalle wil
len de woning aan de gemeente hou
den en dan later verhuren. Besloten
wordt, dat de voorzitter eerst nog in on
derhandeling zal treden met enige ge
gadigden om de woning te verkopen en
indien dit niet gelukt, zal zo spoedig'
mogelijk tot aanbesteding van de werk
zaamheden voor het oprichten v/orden
overgegaan.
De ingekomen stukken worden voor
kennisgeving aangenomen.
Goedkeuring wordt verleend aan de
begroting voor het boekjaar 1952/53
van de N.V. E.M.G.O.
Afwijzend wordt beschikt op een ver
zoek van de Centrale van katholieke
militairen tehuizen om een subsidie als
mede op een adres van het bestuur van
de Bond van Mobilisatie-invaliden en
zijn dochterinstelling. De Stichting ,,De
Nederlandse soldaat" om een subsidie
van een cent per inwoner.
Het voorstel tot het van overeenkom
stige toepassing verklaren van het
n
II
DOOB
J. VAN DEN BOSCH
(23).
Alleen met Huib, zij waren onder vier
ogen geweest, had hij even een heftig
gesprek gehad. Huib wilde naar Cor in
Amsterdam schrijven en haar de toe
stand bloot leggen. Zij wisten haar adres
wel niet, maar dat was wel uit te vis
sen. Met kracht had Kees zich tegen
dat denkbeeld verzet. Cor had, geheel
eigener beweging de ouderlijke woning
de rug toegekeerd. Zij was het niet
waard, dat haar geschreven werd en om
hulp werd gevraagd, al kon zij dan ook
gemakkelijk helpen. Na zijn heftig ver
zet had Huib zijn denkbeeld laten va
ren.
Hij was op ongeveer een kwartier af
stand van Zeedorp, toen uit een zijweg
Annie Hansen naderde. Bijna gelijktijdig
waren zij op de tweesprong.
„Neen maar", zei zij, „neen maar, hoe
heb ik het nu, Jansen? Zo'n kostelijke
vrije middag en avond verluieren en de
boeken met geen blik waardig keuren!"
Zij wist evenals velen in het dorp, dat
hij ingespannen blokte voor het komend
hoofdacte-examen. Elk half uur benutte
hii er voor, zodat men hem in het gezel
schap niet zag en hij alleen de Jonge
lingsvereniging bezocht. Mijnheer Zonne-
vijle had hem zelfs al een enkele maal
gewaarschuwd: „Span de boog niet te
strak, als de reactie komt, is het te
laat".
Maar hij verklaarde, zich jong en
sterk en krachtig te voelen. Het ging
uitstekend met de studie.
„Er was noodzaak, juffrouw Hansen"
zeide hij, naast haar rijdend.
„Ik moest naar huis".
Zij waren in die enkele maanden zeer
verti'ouwelijk met elkaar geworden, voor
zover zij elkaar ontmoetten in en buiten
de school.
„Toch geen zwarigheid?" vroeg zij on
middellijk. „Zieken?"
Hij had haar wel eens het een en an
der verteld van zijn ouderlijk huis, daar
bij volstrekt niet verhelend, dat zijn
ouders met moeite rond konden komen
en dat het een zware opoffering voor
hen was geweest, hem te laten studeren.
Iti geuren en kleuren had hij haar ver
teld van het grote gezin van twaalf
kinderen. Van elk had hij wat gezegd.
Alleen niet van Cor. Die was voor hem
dood.
Zieken? Neen gelukkig niet. U moogt
het gerust weten".
En hij vertelde van de slag, die zijn
vader getroffen had.
„U hebt er weinig verstand van, maar
ik verzeker u, dat het voor vader een
halve ruïnering betekent".
„Ik kan het best begrijpen", verze
kerde zij levendig. „En hoe moet het
nu?"
Hij glimlachte om die vraag. Daar
was weer haar practische zin, die hem
steeds zo aantrok.
„We hebben een weg gevonden.
Niet alle 11 kinderen kunnen iets doen
maar toch wel een stuk of zes, zeven.
Met wat opoffering en geduld kan va
der de slag over enige tijd te boven
zijn".
„Alle elf kinderen. Er zijn er toch
twaalf? Je had het toch over: „het do
zijn vol?"
Pats! met een krachtig geluid sprong
haar achterband. Zij had, naar spoedig
bleek, door een stukje glas gereden.
,,Wat een pech. Maar er is een geluk
bij een ongeluk: 't is niet ver meer",
zeide Annie Hansen.
„Er zit niet anders op dan onze be
nen te gebruiken", vond Kees.
En zo stapten zij naast elkaar, elk
de fiets aan de hand, over de weg.
„Er zijn toch twaalf kinderen?" her
haalde zij haar vraag. „Dat vond ik juist
zo leuk. Ik dacht onmiddellijk aan va
der Jacob met zijn dozijn".
,,Maar onder dat dozijn waren minder
goede", zei hij bitter.
,,Een zuster is dood voor ons. Zij heeft
de ouderlijke woning vaarwel gezegd en
laat niets meer van zich horen. Die zus
ter telt niet mee."
De scherpte in zijn stem was zij niet
gewoon.
,,Is dat wel goed?" vroeg zij. ,,Zij
blijft toch uw zuster?"
,,Zij heeft zichzelf dat zusterschap on
waardig gemaakt."
,,'t Is best mogelijk", hield Annie Han
sen vol zij gaf zich nooit spoedig ge
wonnen, want zij had een vaste overtui
ging, die zij pas uitte na goed doorden
ken, ,,maar dat verandert toch niets aan
het feit, dat zij uw zuster is en blijft".
„In principe is dat natuurlijk juist",
antwoordde hij. ,,Maar een buitenstaan
der kan zo moeilijk oordelen. Zij heeft
haar ouders en ons allen op het hart
getrapt. Alleen uit trots en wereldzucht.
Je moet het meemaken, om te begrij
pen".
,,Is dat al lang geleden?., vroeg zij
deelnemend.
„Ruim vijf jaar. Gaasland was te klein
voor haar. Zij zou en zij moest naar
Arasterdam. Vader wilde geen, toestem
ming geven, maar moeder oordeelde het
verstandiger, haar te laten gaan. An
ders zou zij toch gegaan zijn. En dan
was er heel geen band gebleven, dacht
moeder. Och, 't was goed bedoeld. Maar
't heeft niet gebaat. Zij ging naar Am
sterdam. Als dienstbode. Doch dat bleef
ze niet lang. Ze was er te trots voor,
Vi'ilde grande dame" spelen. Dat zat er
van jongsaf in, heeft moeder wel ver
teld. Zij werd toen winkeljuffrouw en
was binnen een jaar verloofd met een
gegoed heer, een zakenman, geloof ik.
Verder weten we niet veel meer van
haar".
,,:Ts zij dan nooit weer thuis geweest
vroeg Annie Hansen verbaasd. Gelet op
zijn enthousiasme en aanhankelijkheid,
als hij over thuis sprak, kon zij zich niet
voorstellen, dat daar één der kinderen
harteloos de ouderlijke woning verliet.
„Jawel. Éénmaal op een Kerstmis,
'k weet het nog heel goed. Het was toen
niet prettig thuis, 't Was, of zij een
vreemde voor ons was. Zij was toen nog
niet verloofd. Later kwam zij nog eens
met haar verloofde, één dag, want zij
moesten ook nog naar Leeuv/arden,
naar familie van hem. Hij haalde de
neus op voor ons vrij armoedig huisje,
't Was een koude beweging. Wij voel
den hem allen als 'n indringer. En toen
zij weg waren, zei vader: ,,Nu zijn wij
Cor helemaal kwijt. Hij trekt haar van
ons af." 't Was juist gezien. Een paar
dagen later kwam er een brief van Cor
vol verwijten. Wij zouden hem slecht
behandeld hebben en meer van dat
fraais. Maar zij liet hem niet los, want
zij had hem lief. Daarom vond zij het
beter, met thuis te breken. Zij werd toch
niet verstaan. Een half jaar later is zij
getrouwd. Daarvan hebben wij nog ken
nis gekregen. Vader heeft nog geschre
ven. En moeder. Maar er kwam geen
antwoord. Ziehier in enkele woorden
een tragedie. Nu voel je toch, dat zij
dood voor ons is?"
,,Maar zij is niet dood en zij is en
blijft je zuster! Ik maak mij sterk, dat
je vader en moeder er niet zo over den
ken als jij", glimlachte zij.
,,Dat is waar", gaf hij toe. ,,Cor mag
elke dag terugkomen. Ik geloof, dat va
der en moeder daarop nog hopen. In el!'
geval", hij sprak even zachter nu,
„ViJordt voor haar gebeden."
,,Meer kunnen jullie ook niet doen.
Maar dat is veel, is alles waard. Met de
godsdienst heeft zij zeker gebroken?"
,,Vóór zij naar Amsterdam ging' mis
schien al, 'k weet het niet. 'k Was toen
zowat zestien. Maar in Amsterdam in
eik geval. Hij was op en top een man
van de wereld. Misschien ken je hem of
tcnmuiste zijn naam. Zonderman. Ge-
r.ialckelijk om te onthouden".
,.Keen, nooit van gehoord. Pa kout
hem mogelijk wel, wanneer hij een za
ken man is. Dus na die tijd hebben jiU-
lic mets meer van haar gehoord?"
,,We weten niets. Mijn broer Evert,
die niet voor een klein geruchtje ver-
vaar-d is, was vóór twee jaar op tf'n
bondsdag' in Amsterdam. Hij ging iiaar
onvervaard opzoeken, toen hij het adres
was gewaar gev/orden. Hij beging de
onhandigheid, te zeggen, dat hij uit
Gaasland kwam, toen het dienstmeisje
vi'oeg', wie zij kon aandienen. Zij kwam
terug met de boodscha.p, dat mevrouw
niemand kon ontvangen, 't Is haast on
gelofelijk.
(Wordt vervolgd.)
int
szt
Gratificatie'
ambtenaren
1953) ^^or'J*
aangenomen.
pe voorz.
t raad reeds b
fi oostenrijk;
zen. De cent:
opbouw drm|
dig t°t aanbe
werKzaamhed
\leoVen reeds
selaars een
gehouden me
IwerKzaamhed
[kunnen word
en door A. K
A,angezien d
'ppedkeuring
I behoeven is
I rins'swerkzaa
Iv d. Veer.
pe bene,
spoedig blnne
[hiermede verJ
zonder hoo^
1 vastgesteld d
dienst 1952
ningen); de
I rekening ren
Iziging- voor
jt-jng' dienstja
I -vervolgens
wijziging VOO'
ke de bouw
(Je gemeente'
mede. dat d
het rijk zal
(je huurwaar
per jaar. De
op IS.OOO.-^'
voor de gemf
Staten zich
verenigen kaï
overgegaan, j
De rekenmt
dienst, Krin:
ao van 5701
meente Herk^
„ing met dezt
keurd.
Tenslotte
I van het voor
lijk Werk Wl.
ontvangen oi|
aanstelling f
werkster vooï
Melissant en
De kosten J
500.bedr.'
lijke gemeent
Met algem',
besloten.
De heer jj
meert naar
toeslag te vei|
die thans be
ruimen van
De voorz.
Inmiddels is
zij in de zelfq
als de arbeidj
De heer Ui
ning, waarin'
woonde nog t
De voorz. f
de rampschac
dan de wonir
Beide gevels
wolden voorr
De heer Ti"
mogelijk is d||
loodijk weder^
De voorz.
E.M.G.O. in O
De heren .1
hebben een i
kippenrennenl
vernield.
De voorz. f
Acloptie-comi't
ren beschikb,|
kippeirrennen:
Hierna sluj
MÏBBELH.'
Kampscha
Middelharnis
kend, dat al)
formulier hel
dit niet geda
voorschot of
vergoeding' h|
schriftelijk K
reau van de
pelijli: Werk,
Saiiatoriui
meester van
dijk brengt B
kennis:
Gedeputeerf
berichten de
en Wethoudö
lijke offers, vt
berculose pa*
lijks van de
cie vragen,
hebben gegev
len naar de v
Verzekering 1
natoriumkost
Worden. Da,a}
Nederlandse
alleen primal
toriumverplej
veer 26% ee
heeft geslote
nemen, dat d
(ieze provinc
Dit betekei
Weners, welli
31 Dec. 1952
zijn, die bij
rium aanspre
tegemoetkom
ten vcor cer>
i'önd l,27000i
gedeelte van
en dat voor
punt geen en
Hoewel er
fien. dat onn
hebben nage]
toriumverzeki
^yn, die daar
eipiële aard
'^en, menen
ee-ü en andei
"^■'t onbekenc
'^eodzakelijkl
^'orenomschr
Niet moet
^;«r dat in
tioltkenen z
'^i'engen ond
di,5h9cien, te
'Wgen voor
«Kl bereid z
"^s helpende
