r
%mm
Verkeersveiligheid laat op
Flakkee te wensen over
De Bogaerdt
xnillioenen
Buitenland
V.
CHE. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
MEDITATIE
Zingende en luisterende
gevangenen.
"^it Uet
enót
1
&r^
Tenioonsielling
ie Nieuwe Tonge
een week verlengd
Op de farm van Drooger te
Grandobolin in Australië
In onze etalages vindt U
een keurcollectie
JAPONNEN
MANTELS
STOFFEN
HERENCOSTUUMS
REGENJASSEN
en OVERHEMDEN
Er vielen 94 verbalen in de maand Mei
Veel ondeugdelijke
remmen
6e Jaargang
Zaterdag 13 Juni 1953
2212
RedactiebureauPr. HENDRIIi:STRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukker;) Telef. K 1870 - 2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870-2017
Verschynt tweemaal per weck. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS; f 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
BQ contract speciaal tarief.
Het laatste half jaar zijn in de dag-
weekbladen in ons land oproepen
(■rscheiien aan nabestaanden en ver-
,,,nteii van de familie Bogaert, wie
f.n millioenen-erfenis te wachten
OU zijn.
Ook onze redactie ontving perio-
iek (leze oproepen om te plaatsener
ist thans weer een schrijven voor
na van Mrs. Riet uit Salt Lake City
.S.A. een naar de Verenigde Staten
gemigreerde Amsterdamse, die
ich lierhaaldelijk tot de pers richt
m de nabestaanden van deze niet
ader aangeduide Bogaert (ook wel
espeld van den Boogaard) op te
poren.
Uit de brieven die zij schrijft zon
ast staan dat haar blinde vader pa
leren in bezit heeft, waariat zou
lijken dat de familie Bogaert recht
eeft op een fabuleus vermogen uit
et begin van de vorige eeuw. Het
estaraeiit, waarover echter zeer
aadselaehtig wordt gesproken zou
og vijftien jaar geldig zijn.
Wij hebben tegenover deze publi-
alie steeds zeer sceptisch gestaan,
u achtten de mededelingen over de-
e mysterieuze erfenis vrucht van een
ijke fantasie en een sensatie-bericht
om aan uitvoerige stambomen te ko
en, waar deze mevrouw Riet verzot
blijkt te zijn.
Wij zijn in deze mening versterkt
oor een onlangs in het Alg. Dag-
lad verschenen bericht, welk blad
ich lot het ministerie van Buiten-
andse Zaken heeft gewend om in-
ichtingen. Men gaf de waarschuwing,
lat elke cent die de vermeende be-
angliebbenden er voor zouden uitge-
ou om een deel van de erfenis in
landen te krijgen, weggegooid geld
OU zijn.
Zo heeft de Nederlandse consul in
regon Mrs. Riet bezocht en zijn dien-
tcu aangeboden om de millioeiien
het zou een bedrag zijn van 80
illioou dollar, dus geen peuleschil-
etje! op te sporen. Hij werd ech-
er met schimpscheuten onthaald en
ertrok even wijs als hij gekomen
as. In het laatste schrijven dat wij
ontvingen (d.d. 18 Mei) zegt Mrs
iet: „gezien men de beste schatbe-
vaarder in zichzelf vind, zo heb ik
p speciaal verzoek besloten om deze
aak geheel alleen uit te werken, dan
an er ook nooit een lek ontstaan,
aardoor men mij mogelijk de touw-
jes uit handen zou kuimen nemen."
'een wonder dus, dat zij de mensen
die bij haar om inlichtingen komen
an de devir stuvirt
Het ministerie van buitenlandse za-
en, dat van verscheidene gemeenten
en verzoek om inlichtingen heeft
ekregen en daarop de Nederlandse
ml)assade te Washington heeft inge-
chakeld meende goed te doen een
aarschxiwing te laten horen om
ooral geen onkosten aan het onder-
oek en samenstellen van stambomen
te besteden. Uiteraard is men vrij
met mevr. Riet te corresponderen,
laar verwachtingen van een erfenis
iioet men niet koesteren.
Uit de jongste mededeling van me-
ronw Riet blijkt, dat die stambo-
'i'ii baar grootste interesse hebben.
Zij schrijft:
"De Bogaert-farailie begint al aar-
ig compleet te worden. Als ook de
amilie Overweel en Van Schouwen.
it vindt zijn oorzaak hierin, dat men
'an deze drie voornoemde families
complete genealogiën inzond, die bij
eze families aanwezig waren. Dit
eeft het voordeel, dat ik daardoor
«1 beter overzicht schrijf, n.l. dat
2'J «1 de toekomst toch nog iets kun-
«1 verwachten uit het versterf van
ijtt vader."
Ue stambomen spelen dus wel een
grote rol!
f nuchtere waarschuwing van het
inisterie van buitenlandse zaken
eenden wij onze lezers te moeten
oorgeven. Laat de van den Bogaert's,
e van den Boogerts, Boogaards of
oe meu de naam ook spelt evenals
VS- -
^velke
e van Schouwens, de Overweels en
„aanverwante" families het
°ëen zijn-er maar niet te veel ver
achtingen van koesteren. En in geen
^^'al onkosten inaken om stambo-
wn te laten opstellen. Want daar
«*i)nt het om te doen.
En omtrent middernacht baden
Paulus en Silas en zongen Gode
lofzangen; en de gevangenen
hoorden naar hen.
(Hand. 16 25.)
Er gebeuren daar in de kerker won
deren. Voor ons onbegrijpelijke dingen
en toch voor Gods kinderen geen on
bekende dingen. Wat niet te begrijpen
is, is daarom nog niet onbekend. Vraagt
het maar aan Gods kinderen die er niet
vreemd van bleven.
Twee vrijgekochten en derhalve vrij-
gemaakten zijn in de gevangenis gezet.
In de binnenste kerker, hun voeten in
de stok. Erger kan het niet zouden we
zeggen. Nu ja, het viel nog wel mee,
want men had hen dood kunnen geselen
Dat zou voor die beide mannen niet an
ders dan winst geweest zijn, hoe smar
telijk dan het lijden ook zou geweest
zijn. Wat hadden die twee dan wel voor
misdadigs gedaan? O zy hadden Chris
tus gepredikt en de noodzakelijkheid der
waai'achtige bekering; dat dit een uit
sluitend werk Gods is. Daarom worden
ze gegi-epen en in de gevangenis ge
worpen. Ze hadden gemeenschap aan
het lijden Christi. Ik vermoed dat de
eerste tijd niet meegevallen zal zijn. Al
thans we lezen dat ze omtrent midder
nacht begonnen te zingen. Wat ze dan
wel vóór middernacht gedaan zullen heb
ben? Het staat er niet bij, maar het is
toch wel opvallend dat ze pas te mid
dernacht aan het zingen zijn gezet. Wie
zal zeggen hoe hun ziel zal gefolterd
zijn. Was dat nu de weg die God met
Zijn kinderen en knechten houdt? Ze
waren toch geroepen en begenadigd? Ze
waren toch geen eigen gekozen weg ge
gaan? En dan in de gevangenis? O, het
eenvoudige woord is nog steeds waar;
dat Gods weg is in de zee en Zijn pad
in diepe wateren en Zijn voetstappen
worden niet gekend. Zo is des Heeren
leiding met Zijn volk. Hij werkt alle
dingen tot Zijn eer en wrocht alle dingen
om Zijns zelfs wil, ook de goddeloze tot
de dag des kwaads. En nu gebeurt het
wonder dat ontegenzeggelijk de Heere
Zijn knechten daar licht over geeft. Zo
vragen dan niet ona maar vlug uit de
gevangenis te worden verlost, maar zo
mogen het met God eens worden, ver
staande dat het allereerst gaat om de
ere Gods en dan beginnen ze te zingen.
Lofzangen te zingen. Het is toch wel een
wonder, een onbegrijpelijk wonder. In
de gevangenis met al de ellende daar
aan verbonden en Gode lofzangen zin
gen. Ja zo doet God nu. Van welke aard
de gevangenis ook moge zijn en in wel
ke verdrukking of moeite Gods kinde
ren ook geleid worden, de Heere heeft
ze op Zijn tijd doen ervaren dat Hij de
God der oneindige vertroosting is. Denk
aan David in de 42e Psahn, waar hij
zingt; 'k Zal Zijn lof zelfs in de nacht
zingen daar ik Hem verwacht. Zie dat
is het wonder van genade.
Dat kunnen we niet maken, wel na
doen maar dan is het niet anders dan
bedrog voor ons zelf en voor een ander.
Ds gevangenen hoorden naar hen. Ket
is geen wonder ook, dat die mensen in
de gevangenis met verwondering geluis
terd hebben naar die twee wonderlijke
mannen in de binnenste kerker. Hoe is
dat in de wereld toch mogelijk om te
zingen en nog wel lofzangen te zingen in
de binnenste kerker. Ja, dat is inderdaad
ook niet te begrijpen voor het natuur
lijk verstand. Die andere gevangenen
zullen wel heidenen geweest zijn, vreemd
van redelijke godsdienst; maar al heb
ben wij van jongs aan geleefd onder de
prediking van het evangelie, dan ver
staan we dat evenmin zonder hartver-
nieuwende genade en zonder dadelijke
genade. O mijn vrienden zowel jongen
als ouderen onder de lezers, dat we
dat geheim mochten kennen. Dat kan
door het oog van de kraai niet worden
ontdekt, en blijft voor de jonge hoog
moedige dieren verborgen. Dat de Heere
Zich onzer ontferme en doe buigen on
der Zijn souverelne eis. De Heere vraagt
maar niet naar wat goede bedoelingen,
neen Hij vraagt Zijn beeld terug. We le
ven nog en het is nog niet te laat. We
mochten metterdaad verwaardigd wor
den aan de troon der genade te leren
bidden; O God, wees mij zondaar gena
dig.
Het is een uitermate bange tijd op al
le terrein des levens. De oordelen Gods
zijn op de aarde, en toch heeft de Heere
Zijn kerk de belofte gegeven dat zo lang
als de zon en de maan zijn zal. Zijn
Naam van kind tot kind zal worden
voortgeplant. Het geve Zijn volk lofzan
gen te zingen in de binnenste kerker op
dat de gevangenen nog eens mochten
luisteren naar dat wondere gezang van
Gods gunstgenoten. Te midden van alle
beroering geve Hij Zijn kinderen te roe
men in de verdrukking naar des apos
tels woord. Laat smaden en lasteren wie
lasteren wil, maar onze Koning is van
Israels God gegeven- Gegeven weet ge,
niet een beredeneerde Jezus, maar een
eerlijk gegeven Koning, opdat die ons
blijke een Schutsheer en Behoeder te
zijn, Die over en in ons heerschappij
voere en doe buigen onder Zijn aanbid-
dellijke raad en Gods getuigenis. De
Heere make Zijn Naam groot onder jong
en oud tot roem Zijns Naams die heer
lijk is.
Utrecht. Ds J. v. d. BERG.
De mens vergeet gauw Hoog
drankverbruik te Oude Tonge
Cafe's open op Zondag
Onze lezers hebben de rubriek „Uit
het Kijkvenster" enige maanden moeten
missen. De oorzaak daarvan zal men
wel begrepen hebben; er was zoveel copy-
over de ramp te verwerken, dat er voor
alle vaste rubrieken geen plaats was in
ons blad. Bovendien stond de aandacht
helemaal gespannen op het gebeuren om
ons heen, op het droogmaken van de
polders, op de dichting van de dijken,
op het bergen van de slachtoffers. Nu
zo zachtjes aan alles weer tot het nor
male leven weerkeert, kan onze aan
dacht ook weer naar andere dingen uit
gaan.
Een mens vergeet gauw. Men staat
er eigenlijk verbaasd over, hoe gauw
een mens de ellende vergeet. Eensdeels
is dat zeer gelukkig; het leven stelt zijn
eisen, men kan, men mag zelfs- niet bij
de pakken, blijven neerzitten. Dan zou
er in de chaos van verwarring die er
geheerst heeft, ook van geen wederop
bouw sprake zijn. Wonderlijke eigen
schap, die de Schepper de mens gege
ven heeft. Langs de dood heen een grij
pen naar het leven. „The struggle for
life", de strijd om het bestaan, om zelf
behoud, laat zich aldoor gelden.
Anderzijds kan er verbazing zijn over
de gevoelloosheid van de mens. Wie tot
zichzelf inkeert zal zich de vraag stel-
'len, hoe heeft hij de grootste ellende, het
aangrijpendste gebeuren, de diepste
smart kunnen mee- en doormaken? En
toch dezelfde gebleven? AI wat de mens
niet vertedert, maakt hem hard.
„Keert U tot Mijn bestraffing" roept
de opperste Wijsheid ons toe. Doen wij
dat niet, letten wij niet op Zijn slaande
Hand, leren we er niets uit, zijn we
overgegeven aan de hardheid van ons
hart, dan staat ons wat ergers te ge
schieden. Lees wat de Heere bij monde
van Jesaja daarover bedreigt, hoofdstuk
9 12 v.v.
Van nature is de mens zó hard, dat
hij tussen rijen doden kan gaan, zonder
dat het hem aangrijpt. Dood voor de
dood.
Daaraan dacht ik bij het lezen van
het raadsverslag te Oude Tonge. Tus
sen de regels door was daaruit op te
maken, dat het in die plaats nogal luid
ruchtig toegaat en er een flink borrel-
tje wordt gedronken. Van de linkse zijde
werd dit erkend, de burgemeester zei
zelfs, dat het drankverbruik in Oude
Tonge zeer hoog was. En dat ondanks
dat er zoveel gebeurd is te Oude Tonge.
Een plaats, waar op een afstand van eni
ge honderden meters van de cafe's een
massagraf is van 300 slachtoffers die
bij de ramp zijn omgekomen.
Wij vragen ons af, hiaakt er dan niets
geen indruk meer op de mens? Kan het
erger, dan hetgeen te Oude Tonge is
gebeurd? Is het niet bruut tegen alles
in, en vloekt het niet tegen het schrij
nende leed en de ontzettende smart, die
er bij de nabestaanden van de omgeko
menen heerst?
's-Heeren dag wordt er ook niet bij
ontzien. In de raadszaal werd daar ge
wag van gemaakt en de rechtse groe
pen dienden een voorstel in tot algehe
le sluiting van de cafe's op Zondag.
Maar daar wilde men niets van weten.
's-Heeren dag wordt niet geacht, de
Zondag wordt gelijk geacht aan alle an
dere dagen. Men wil zoals men dat
noemt van een opleggen van de minder
heid aan de meerderheid niets weten.
Het is echter niet de minderheid die
dit oplegt maar eis van de Allerhoogste
Wetgever, die de heiliging van Zijn dag
gebied. Een gebod, niet van mensen,
maar van de Heere zelf, dat niet straf
feloos kan worden overtreden.
Een zeer droevig, bedenkelijk ver
schijnsel. Dat naar buiten het eiland,
waar met het schrikkelijke gebeuren zo
intens is meegeleefd ook een vreemde
indruk zal maken. Vermaak en drank
en dat in een van de ernstigst getrof
fen gemeenten.
Maar het ergst voor hen die er zich
aan schuldig maken en niet het minst
dat van Overheidswege wordt geconti
nueerd, dat de cafe's op Zondag open
blijven.
Daardoor trekt men uit andere plaat
sen ook jongelui naar Oude Tonge, de
gelegenheden voor cafébezoek op Zon
dag stelt men open.
Verootmoediging kan de mens zich
zelf niet geven. Dat kan men anderen
ook niet opleggen. Maar het minst dat
men hier had kunnen verwachten was
toch wel geweest, dat de cafe's op Gods
dag werden gesloten. Al was het dan al
leen maar uit piëteit tegenover de ge
vallenen bij de ramp en hun nabestaan
den. Afgezien dat men 's Heeren dag
niet acht, had men toch die aanstoot
moeten wegnemen.
WAARJSTBMER.
In aansluiting op ons bericht van
Woensdag jl. delen wij mede, dat de
tentoonstelling van meubelen en huis
houdelijke artikelen, die gehouden wordt
in „Ons Dorpshuis" te Nieuwe Tonge,
tot volgende week Donderdag wordt ver
lengd. Van het bezichtigen van deze
fraaie expositie kunnen dus velen nog
gebruik maken. Neem deze kans waar
want er is werkelijk veel interessants
te zien!
Dit plaatje geeft een overzicht van de farm waar de
familie Drooger en Wim Hanenberg woont en werkt.
Rustig ziet men de vele koeien grazen. Op de voorgrond
de heer W. Drooger en zijn vrouw. Jan met zijn vriendje
(het negerjongetje waar hij over schreef) en Wim Ha
nenberg. Dit kiekje laat tevens iets van de schoonheid
van het landschap zien.
Hier ziet U de Nieuwe Tongse emigranten W. Drooger
en W. Hanenberg op de farm in Australië aan het werk.
Drooger heeft de laatste tijd verstek laten gaan met
zijn kranten-brieven, wat zeker aan zijn drukke werk
zaamheden te wijten zal zijn. We geven nu dit plaatje
om met hem in kennis te blijven.
De NATO-defensie
Uit het Dinsdag j.l. gepubliceerde
rapport van generaal Ridgway over de
Noord Atlantische Verdragsorganisatie
blijkt, dat in de afgelopen twee jaren
veel is gedaan om het ingewikkelde de
fensie-apparaat van de NATO op toeren
te brengen. Ofschoon dit apparaat nog
maar aan minimum-eisen voldoet zijn er
toch verschillende verbeteringen aan te
wijzen volgens dit rapport. Daarin wordt
genoemd de opneming van Turkije en
Griekenland in NATO-verband en de
verwezenlijking van de te Lissabon op
gestelde defensie-plannen. Het aantal
beschikbare gevechtsvliegtuigen is sterk
uitgebreid. De uitbreiding van de Nato
strijdmacht is zoal niet geheel be
vredigend dan toch bemoedigend te noe
men.
Of nu de militaire toestand meer hoop
gevend is geworden, daarop kan gene
raal Ridgway geen bevestigend antwoord
geven. Daartoe is nodig een grondige
bestudering van de wijzigingen die zich
in de krachtsverhouding tussen het Rus
sische aanvalspotentieel en de Westerse
defensiemacht hebben voorgedaan. Ridg
way vestigt de aandacht op de gestage
uitbreiding van Ruslands' militaire ap
paraat en laat dan de volgende waar
schuwing horen:
,,Er wordt sedert de dood van Stalin
veel gepraat over een mogelijke po
litieke koerswijziging van de Sowjet-
Unie. Ik zelf ben niet bevoegd over
deze kwestie te oordelen maar als
soldaat kan Ik mij vanzelfsprekend
niet met gissingen ophouden. Ik acht
het dan ook mijn plicht er op te wij
zen dat mij persoonlijk niets bekend
is, waaruit zou kunnen worden afge
leid, dat het militaire gevaar vermin
derd is."
„Het ware uiterst gevaarlijk" zo ver
volgt de generaal „indien wij de wa
re militaire situatie trachtten te verdoe
zelen." Hij is dus niet blind voor het
gevaar, dat er van Russische zijde, on
danks de wijziging van de politieke
koers, altijd nog bestaat.
Omzwaai in Oost-Duitsland
De opperbevelhebber van de NATO is
er dus nog niet zo gerust op. Toch doen
zich bij de Sovjets onder het nieuwe
bewind belangrijke wijzigingen voor.
Het communistische Politbureau voor
Oost-Duitsland heeft een aantal richt
lijnen uitgegeven die geheel breken met
de tot dusver gevolgde politiek en die
de totstandkoming van de Duitse een
heid zouden bevorderen.
Ten eerste zal aan het collectieve
landbouwstelsel een einde worden ge
maakt. Alle vluchtelingen die terugke-
i'en zullen hun rechten en eigendommen
volledig terugkrijgen. Ten derde zullen
credieten beschikbaar worden gesteld
voor particuliere zakenlieden en die uit
hun zaken verdreven zijn zullen er weer
in terug mogen keren. Een algemene
amne.stie is afgekondigd van alle gevan
genen, die straffen van één tot drie jaar
uitzitten v/egens het benadelen van de
economie door de staat. Ten vijfde zullen
distributie-kaarten worden verstrekt
aan alle inwoners van de Russische
z6ne.
Tevens hebben geallieerde officieren
onthuld, dat de Russen het werk
aan de reusachtige marinebasis op het
eiland Rügen plotseling hebben ge
staakt.
„Oeen overwiimlng, maar een
zegen van God"
Eerder heeft de communistische rege
ring van Oost Duitsland al een „vredes-
pact" met de kerk gesloten. Het was
een ware verrassing dat er een overeen
komst tot stand kwam tussen de Evan
gelische Klrche en de Oost-Duitse Staat.
Alle gearresteerde geestelijken zullen
worden vrijgelaten en op de scholen zal
weer Godsdienstonderwijs kunnen gege
ven worden. Ook zullen de eigendommen
van de kerk worden teruggegeven, ja
men gaat zelfs zo ver, dat 40.000 mark
beschikbaar wordt gesteld voor de her
stelwerkzaamheden aan een door bom
men beschadigde 14e eeuwse kerk te Er
furt in Thüringen. De deken Heinrich
Grueber, verbindingsman tussen de
Evangelische kerk en de Oostduitse re
gering, verklaarde dat de overeenkomst
geen overwinning voor de Evangelische
kerk is, maar een zegen van God.
Dit zijn dus wel ingrijpende wijzigin
gen waarmee het Polit-bureau een eind
neeft gemaakt aan alle pogingen om in
het gebied, tussen Ober en Elbe een
maatschappij-orde volgens de commu
nistische theorie in te richten.
Hoe deze koerswijziging van het
Kremlin moet worden bezien, valt niet
zo maar te zeggen. Het is inderdaad een
verrassing. Of de Sowjet-Unie daardoor
nu werkelQk het vertrouwen in West
Europa zal winnen, blijft vooralsnog een
open vraag. Maar voor de Oost Duitsers
is het alvast een geweldige opluchting.
Van Zaterdag 13 Juni v.m. 13 uur t.m.
Maandag 15 Juni v.m. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdyk
Afwezig de artsen P. Knöps, Tj. Kui
pers en C. F. Arends. Voor spoedgeval
len J. J. Wieringa, arts. Tel. 2090, Mid-
delharnis.
Dirksland-Herkingen-Melissant:
Afwezig dr F. Boot. Voor spoedge
vallen G. Huisman, arts. Tel. 01877
412, Melissant en B. Blvé, arts, Telef.
01877—262, Dirksland.
Noord-Oost-Flakkee
Afwezig de artsen C. Kramers en G.
J. Buth. Voor spoedgevallen E. Bouiiian,
arts. Tel. 01871—269, Stad aan 't Ha
ringvliet.
HARTELIJK AANBOD VAN DE
GEMEENTENABEN TE
WIERDEN
30 Juni a.s. zullen een 70-tal kinde
ren (die inmiddels zijn aangewezen) van
Flakkee voor drie weken liefderijk wor
den opgenomen door verschillende pleeg
ouders in de gemeente Wierden.
Hierdoor wordt het contact, dat ont
stond na de oorlog, weer opgenomen en
verstevigd.
Een Comité in Wierden heeft de ver
zorging daar op zich genomen en ook
hier ter plaatse is een klein Comité ge
vormd, waarin zitting hebben willen ne
men de dames D. M. Rijnders-Van Kem
pen, P. Visser-Breeman, Mej. van der
Valk en de heren J. C. van Loo; P. G. J.
van Leeuwen en D. W. Gesink.
Alle lof aan Wierden, dat dit initia
tief nam en zodoende de helpende hand
wil bieden aan het door de watersnood
getroffen gebied!
Moge deze uitzending in alle opzich
ten een succes worden.
Het Comité.
TEL. Vf»
Deze weken staan in het teken van verkeersgezindheid en verkeers-veiligheid.
Eigenlijk komt dat niet zo gelegen op ons eiland nu de rampgebeurtenissen zo
kort achter ons liggen om daar veel tam tam over te maken, maar toch is
het goed dat er aandacht aan wordt geschonken. Er is een dioik verkeer op
Flakkee en bij niet voldoende veiligheidsmaatregelen zijn ongelukken niet uit
gesloten.
Op andere jaren zou er in de ,,ver-
keer-veiligheidsweken" grotere reclame
zijn geweest op ons eiland, ook onder de
schooljeugd. Nu heeft in overleg met
enkele autoriteiten op ons eiland de
verkeersgroep van de Rijkspolitie te
Dordrecht enige posten uigezonden om
er hier ook wat van te laten merken, door
controle op het rijdend auto-materiaal te
houden. Men heeft ongetwijfeld deze po-
litie-mannen, met witte helmen op, ge
zeten in een motorrijspan wel zien rij
den. Zij houden op bepaalde punten wa
gens aan en oefenen een stipte controle
uit. En dat dit nodig en nuttig bleek
kwam wel uit, want in de maand Mei
vielen er niet minder dan 94 procesver
balen, de meeste wegens ondeugdelijke
remmen. Uit de verstrekte cijfers kwam
het hierop neer: 35 wegens ondeugdelijke
remmen; 8 ondeugdelijke stuur-inrich-
ting; 3 gebreken aan koppeling; 5 geeö
uitlaatpijp; 3 geen hoorns; 4 geen rich-
tingaanvrijzer; 4 geen rijbewijs; 6 over
treden rijtijdenwet; 3 zonder rijvergun
ning; 11 met diverse kleine en de rest
met andere gebreken.
Vooral met het drukke verkeer v,an
zandwagens e.d. op ons eiland blijkt die
controle dus wel nodig. Wij moesten de
laatste tijd nogal eens berichtjes door
geven van ongelukken en zonder er op
in te gaan wie de schuldige is, dient het
rijdend materiaal in orde te zijn en voor
al voorzien van deugdelijke renmien.
Uit de opgesomde cijfers blijkt dat er
aan de verkeersveiligheid op ons eiland
nog wel wat ontbreekt.
