Zandbak gekapseisd op het
Haringvliet
Feestdag voor de Geref. Kerk
te Middelharnis
Marktberichten
Plaatselijk Nieuws
CHB. WEEKBLAD OP GEKEFOEMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZülD-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Ds G. C. Muntingh van Bergentheim werd
aan zijn gemeente verbonden
„'Een dozniné is een stem, xneer niet!"
De intrede
Toespraken
Dankwoord
5chmmme^B.
Opvarende uit de Lemmer verdronken
■Woensdag.3 Juni 1953
No. 2209
RedactiebureauPr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij Telef. K 1870 - 2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
Verschijnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: t 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
By contract speciaal tarief.
Zondag 31 Mei was het voor de Geref. Kerk te Middelharnis een blijde dag, de
ieuwe predikant Ds G. C. Muntingh van Bergentheim (O.) virerd in de morgen-
ienst bevestigd en des middags aan zijn gemeente verbonden. Er was in beide
iensten een fUnke opkomst; er waren met de familie van de nieuwe predikant
-en twintigtal vrienden overgekomen om deze gebeurtenis mee te maken.
In de morgendienst werd Ds G. C.
untingh bevestigd door zijn' vriend Ds
F. Schiebaan van de Krim. Deze had
t tekst Haggai 2 van vers 1015 met
t tliema: ,,De reinheid van Christus
est". Hij bepaalde zijn gehoor bij 1. de
akte van de reinheid; 2. de kracht
n de onreinheid; 3. de triumph der ge-
de.
Deze predikatie werd met grote aan-
cht beluisterd en nadat het plechtig
a ik, van ganser harte" door de kerk-
imte klonk, werd de nieuwe herder
egezongen de zegenbede uit Ps. 121
ei'S i.
Des n.ni. 3 uur had de intrede van de
'euwe predikant plaats. Was er des
orgens een flinke opkomst, des mid-
waren alle plaatsen ook de gaan-
erijen tot de laatste toe bezet. Er wa-
en tal van afgevaardigden, allereerst
an de eigen kerken uit het eiland,
ports van de Herv. Kerk ter plaatse
der wie Ds Goedhart; vaji de Chr. Ger.
erk en de Geref. Gemeente. Van het
agelijks bestuur van de gemeenten Mid-
elharnis en Sommelsdijk waren aanwe-
'g Burgemeester Rijnders en Weth. v.
ck; weth. Ie Comte en de beide secre-
rissen. (Weth. Dijkers was uitstedig).
ok was tegenwoordig de vorige predi-
ant Ds F. A. Zeilstra.
Ds Muntingh op de kansel gekomen
prak het votum en de zegen uit en liet
'ngen Ps. 108 1 en 2. Na het uitspre-
en van de geloofs belijdenis werd Ps.
7 gezongen. Vervolgenslas Z.Eerw.
oh. 3 22—36 Statënvert.Ter inlei-
'ng c'p het gebed werd gezongen Ps.
1 12.
Als tekst voor dit uur had spreker
ekozen Joh. 3 36. „Die in de Zoon
elooft heeft het eeuwige leven; maar
'e de Zoon ongehoorzaam is die zal het
ven niet zien, maar de' toorn Gods blijft
p hem."
„Zo heeft het de Koning der kerk be-
agd mij te verbinden als predikant aan
eze gemeente," zo begon Ds Muntingh
"n inleidend woord op de predikatie.
it hebben wij ootmoedig te belijden
de Koning der Kerk plaatst zijn die-
"ren waar Hij wil." We hebben te ge
ven dat dit nodig was; voor U die mij
ntvangt en voor mij die tot-IJ ben ge
nden. Als we dat niet geloven, staat
les op losse schroeven. Het werk des
eeren dient erkend te worden. Dan aan-
aardt IJ mij uit Zijn Hand en ik aan-
aard de arbeid met blijmoedigheid.
Misschien is men gespannen te weten,
oe ik nu het werk zal aanpakken. Wie
enkt, dat ik dat zal uiteenzetten heeft
et mis. Een predikant is geen
eldheer, de veldheer is Jezus Christus,
ok geen koning, die een program van
tie ontvouwd. Ónze Koning is van Is-
ëls God gegeven. Een dominé is een
em, meer niet. Zijt gij Elia? vroeg
en aan Johannes de Doper Neen. Zijt
ij een profeet? Neen. Wat dan? Een
em des roependen! Zulk een stem wil
zijn riep spr. uit en onder U alleen
erkondigen Jezus Christus en dien ge-
uisigd.
Het thema van deze predikatie was:
et geloof in de Zoon levensvoorwaar-
e. Stilgestaan werd bij 1. In de zoon
et eeuwige leven; 2. buiten de Zoon de
uwige toorn. Vooraf werd gezongen
S;_ 138 1, 2 en 3 en gecollecteerd.
Spr. zette eerst uiteen hoe de mens
an het leven hangt. Dit weet de duivel
"k, hij zegt: huid voor huid en al wat
mand heeft, zal hij geven voor zijn le
en. Al is men arm, oud, al lijdt men pijn
e mens vidl leven! Men huivert van de
ood. Spr. beschreef verschillende ang-
en voor de dood, de vrees voor de hel,
st zijn in de eeuwige pijn. Als er een
rum gevonden werd om de dood op te
«en, zou de mens uitbundig zijn van
eugde zei spr. En misschien ook niet,
en zou het eerst nog eens vrillen af-
ken.
's-Heeren Woord komt al eeuwen tot
dat er Iemand is, die de dood op-
«t. Jezus Christus heeft de dood ver-
onden tot overwinning. Hij is de Heer
an de dood. Wie dus angst heeft voor
TO moet tot Jezus Christus gaan.
_Wat dat kost? Dat kost alles zei spr.
^'■P U me tegen dat Jesaja het
esenteert „zonder prijs en zonder geld
dat is ook zo maar er wordt toch
gevraagd, n.l. geloof. Het is te ver-
ijgen op conditie van geloof en geloof
Het geloof is dus belangrijk.
=t geloven aan, maar geloven in Jezus
onih ^P^- verklaarde dit met een
wdeeld en haalde een kerkvader aan,
^5f',?^'- wie zich iedere dag opnieuw
ei' Zijn opzicht onderwerpt, iedere dag
^zonden betreurt, en zich dan in ge-
laat opnemen, die gelooft. Wie ge-
vpn weggeven, hij moet zijn
y Jez,us geven.
'?°'^t geloven in een Man, die een
'duizend jaar geleden geleefd heeft
eken ^^bt. Waar de geschled-
aare terloops van vertellen,
«van alleen de Bijbel spreekt. Die
gekruist is, Zich heeft laten leegbloeden,
in het graf gegaan is, opgestaan, opge
varen; is en ter rechterhand Gods is! Hij
bestaat, Hij is er, je moet in Hem, niet
aan hem geloven zei spr. En die in Hem
gelooft heeft het niet krijgt maar
heeft het eeuwige leven. Als U het hier
niet krijgt, krijgt U het nooit zei spr.
Is er zekerheid? Die in de Zoon ge
looft behoeft niet te twijfelen; het staat
in de Bijbel, ieder kan het zich voor ge
zegd houden. U moet het hier weten,
want waar de boom valt, daar blijft hij
liggen. De Gereformeerden worden wel
eens voor licht" aangezien; niets is
minder waar, zij maken er ernst met die
zaken, zij willen het hier weten.
Wat is het eeuwige leven? vroeg spr.
Een kort deel dat beslist op een on
eindig deel, aldus defineerde spr. dit,
doorsneden met de doodsrivier. De dood
kon de in Jezus Christus gelovende niet
vast houden, voor hem is de dood een
tunnel naar het eeuwige leven omdat
Christus de dood heeft overwonnen. Het
eeuwige leven begint hier al; het is ge
loofsgehoorzaamheid, een leven in de
gunst Gods. Het betekent God kennen
en van Hem geken,d zijn. Een vertrou
welijke omgang met God, die in de he
mel in volkomenheid zal zijn.
God is toch uw Vader in Jezus Chris
tus? vroeg spr. zijn gemeente. Heel ons
leven dient in dankbaarheid Hem gewijd
te zijn. In ellendekennis tot en met, maar
ook in de verlossing. Dat moet U ge
loven! En uit dat geloof leeft U .in de
dankbaai'heid. Als we dat niet doen
,,komt" niet, maax „blijft" de toorn Gods
op ons!
De Zoon eist restloze overgave. Hij is
geen God dat Hij liegen zou, dan geeft
hij het eeuwige leven. Zijt gij gedoopt?
Dat is meer waard dan honderd duizend
gulden zei spr. Gaat met die Doop naar
God, in het geloof zult gij het eeuwige
leven ontvangen. Als je niet gelooft, is
het uw eigen schud, dat U verloren
gaat.
Spr. wilde oproepen tot geloof in Je
zus Christus en hoopte een staand leger
voor Hem te vinden om zich in Zijn
dienst te stellen en de God des hemels
zal het ons doen gelukken. Spr. besloot
met: „Hem de eer tot in der eeuwig
heid."
Nadat gezongen was Gezang 27 1:
Nooit kan 't geloof te veel verwachten,"
richtte de praeses van de kerkeraad
de heer Joh. P. Nieuwland zich tot Ds
Muntingh en verwelkomde hem namens
de gemeente. Hij bracht dank aan de
Heere, dat na de emeritering van Ds
Zeilstra de vacature zo spoedig was ver
vuld, memoreerde hoe op 31 Jan. het be
roep was aangenomen, waarop 1 Pebr.
de ramp volgde, waarbij Ds Muntingh
zich direct had ingezet om contact te
krijgen en veel voor de gemeente had
gedaan. Hij wenste hem een zegenrijke
arbeid toe, beval ook de jeugd en de
verenigingen in zijn hoede aan en bad
mevrouw Muntingh en hét gezin Gods
zegen' toe. Staande verzocht hij de ge
meente te zingen Ps. 134 3.
Ds lioosman van Stad aan 't Haring
vliet sprak een welkomstwoord namens
de classis Brielle.
Burgemeester Rijnders was blij het
feest in deze gemeente mee te maken
en riep Ds Muntingh een welkom toe
namens de burgerlijke gemeente. Hij
schetste hoe de taak van de kerk en de
Chr. Overheid wel onderscheiden maar
vlak bij elkaar ligt, beiden hadden een
opdracht van God en spr. hoopte dat men
elkaar op dit brede terrein zou ontmoe
ten. Vooral op het terrein, om te arbei
den onder hen die aan de zelfkant van
het kerkelijk verband staan. Hij sloot
zich aan bij de gezongen zegenbede en
hoopte dat Gods zegen op zijn arbeid
zou rusten.
Ds Los van Stellendam was blij dat
de vacature te Middelharnis zo spoedig
voorzien was en ds Muntingh uit het ver
re Overijssel naar het barre Flakkee
was gekomen. Hij hoopte dat zijn komst
een goede tijd voor Flakkee zou bren
gen en hij hier .zegenrijke arbeid zou
mogen verrichten.
Tenslotte werd het woord gevoerd
door de bevestiger, Ds Schiebaan die
Ds Muntingh wees op de rijkdom van
het zo kort geleden Pinksterfeest en
drukte de hoop uit dat hij door die Geest
het program ten uitvoer mocht bren
gen en een boodschap brengen, die in de
gemeente aanslaat.
De Muntingh bracht dank aan de spre
kers: aan de bevestiger en aan gemeen
te en kerkeraad voor de ontvangst. Ook
sprak hij Ds Zeilstra toet de classis broe
ders, en burgemeester Rijnders. Hij bad
ook hem in zijn ambt Gods zegen toe
en zeide de voorbede voor de Overheid
niet te zullen nalaten.
Ofschoon de afgevaardigden van de
kerken niet hadden gesproken hoopte hij
dat zij elkaar tot een hand en voet zou
den zijn. De Kerk diende een te zijn,
maar dit scheen in deze bedeling niet
anders te kunnen. Als we in gebroken
heid leven, laten wij elkaar niet verket
teren zei spr. Hij bad deze broeders Gods
zegen toe; als Kerk zoeken we alleen de
eer en de heerlijkheid van Jezus Chris
tus.
Tenslotte dankte hij de broeders en
zusters uit zijn vorige standplaats, dat zij
dit feest met hem hadden willen vieren.
Hij deed dit slechts met een enkel woord
daar zijn gemoed vol schoot.
Na het dankgebed werd staande ge
zongen Ps. 72 11 waarna de zegen op
de gemeente werd gelegd.
In Rehoboth naast de kerk werd door
afgevaardigden en gasten nader kennis
gemaakt en de thee gebruikt.
Bergentheim was de eerste gemeente
van Ds Muntingh waar hij 5 jaar ge
staan heeft. In de classis Hardenberg
was hij de topman in het Evangelisatie
werk; hij werd, toen de scheiding kwam
met de beweging van art. 31 predikant
op artikel 8 D.K.O. Met een kleine
groep bleef Ds Muntingh over; het kerk
gebouw kwam aan de scheidenden op
art. 31, zodat er een nieuw kerkge
bouw moest gebouwd. Hierop heeft Ds
Muntingh een kruis laten plaatsen met
neon-verlichting, dat van heel ver te
zien was. Vóór zijn predikantschap was
Ds Muntingh procuratiehouder te Am
sterdam. Hij is gehuwd en heeft een
gezin met .vijf kinderen.
AARDAPPELBEtJBS
ROTTERDAM, 1 Juni. Klelaardap-
pelen 35 mm opwaarts: eigenheimers
20, alpha's 15, furore 20, rode ster
20.—.
Voeraardappelen 3.Prijzen bere
kend per 100 kg. en op de handelsvoor-
waarden, vastgesteld voor de verkoop
van consumptieaardappelen op wagen,
schip of auto.
GRAAJSTBEURS
ROTTERDAM, 1 Juni. Binnenland
se granen (officieuze noteringen per 100
kg franco Rotterdam)Tarwe naar kwa
liteit 26^28.25. Voedergranen met wei
nig aanbod en voor gerst en haver iets
beter; zomergerst 26.50^27.50, grove
daarboven; haver geschikt om te punten
tot 28; overige tot 26; rogge 27.50
28; mals geschoond 3132.50.
Peulvruchten kalm: groene erwten
35—51; schokkers 4057.50; bruine
bonen niet meer genoteerd.
VEEMARKT
ROTTERDAM, 1 Juni. Veemarkt. Aan
gevoerd 1463 dieren, w.o. 853 vette
koeien en 610 varkens. Prijzen per kg:
vette koeien 2.88—3.05, 2.72—2.82,
2.252.45; varkens lev. gew. 1.88, 1.86,
1.83. Aanvoer vette koeien kleiner met
levendige handel en wat stijver in prijs.
Prima's boven notering. Varkens aan
voer iets minder, handel vlot en even
hoger in prijs; enkele prima exemplaren
boven notering.
MIDDELHARNIS
Burg. Stand over de maand Mei 1953
Geboren. Aren Pieter, zoon van J. L.
Vroegindeweij en J. Jordaan, wonende
alhier Oudelandsedijk 21; Adriaantje
dochter van H. Kik en J. Aupperlee, wo
nende alhier O. Voorgors 20; Johannis
Simon, zoon van J. Kamp en J. J. van
der Mast, wonende alhier Steneweg 51;
Marrigje Martine, dochter van M. L. v.
Splunter en M. Bloemendaal, wonende al
hier Westdijk 60; Hendrik, zoon van J.
Krijtenberg en L. van Heemst, wonende
alhier Gel. Corn, straat 2; Huibrecht
Gerrit, zoon van M. van der Veer en B.
Zoon, wonende alhier Steneweg 39; Adri-
ana Stijntje Pieternella, dochter van M.
Noteboom en C. A. van den Nieuwen-
dijk, wonende alhier Nieuwstraat 29; An
na Pieternella, dochter van L. Kievit en
J. HoUeman, wonende alhier Kaaidreef
25; Arendje Leentje, dochter van D.
Vroegindeweij en E. van Wezel, wonen
de alhier Hobbemastraat 41; Huibertus,
zoon van H. Bechtum en D. Overweel,
wonende alhier Voorstraat 43; Jacob,
zoon van I. Driesse en A. van den Nieu-
wendijk, wonende alhier Emmalaan 17.
Overlijden: Jannetje in 't Veld, oud 76
jaar, wonende alhier, echtgenote van A.
Keijzer; Adrianus van der Ham, oud 78
jaar, wonende alhier, gehuwd geweest
met A. V. d. Have; Hendrik Cornells v.
Griethuijsen, oud 85 jaar, wonende al
hier, echtgenoot van D. A. Voorwinden;
Maria Lodder, oud 83 jaar, wonende al
hier, echtgenote van Abr. Verhage; Jan
van der Stad, oud 85 jaar, wonende al
hier, gehuwd geweest met J. v. d. Sluis;
Adriaantje Polder, oud 30 jaar, wonende
alhier, echtgenote van M. Vroegindeweij
Jaimetje Zeedijk, oud 73 jaar, wonende
alhier, ongehuwd.
Huwelijken: C. L. van Gulik, oud 27
jaar, administratief ambtenaar, wonen
de te Beverwijk en W. de Pijper, oud 26
jaar, winkelbediende, wonende alhier; P.
V. d. Sluis, oud 24 jaar, agent van politie,
wonende te Rotterdam en Adr. Schol,
oud 21 jaar, zonder beroep, wonende te
Middelharnis; Adr. van Heemst, oud 24
jaar, bankwerker, wonende te Ridder
kerk en L. den Engelsman, oud 22 jaar,
zonder beroep, wonende te Middelharnis;
S. Flohil, oud 32 jaar, kantoorbediende,
wonende te Rotterdam en J. M. Tiele-
man, oud 25 jaar, winkeljuffrouw, wo
nende te Middelharnis; KI. van den Hoek
oud 23 jaar, landarbeider, wonende te
Dirksland en Petr. Appel, oud 22 jaar,
werkster, wonende alhier; A. Boeter, oud
50 jaar, metselaar en: Adr. Driesse, oud
29 jaar, zonder beroep, beiden wonende
te Middelharnis; Johannis van Groningen
oud 23 jaar, automonteur, en W. W. E.
Blok, oud 22 jaar, zonder beroep, beiden
wonende te Middelharnis.
DIRKSLAND
A.s. Donderdagavond 7 uur zal ver
gadering worden gehouden voor de le
den van de Ger. Gemeente. Mededelingen
zullen dan worden gedaan aangaande de
komst van Ds van Gilst van Elspeet in
verband hiermee zal het boekenruilen
der J.V. „De Zaaier" Vrijdagavond
plaats hebben.
HERÏQNGBN
Ernstig ongeluk. Gisterenavond heeft
te Herkingen op de Molendijk een ern
stig ongeluk plaats gehad. Het vijf-jarig
zoontje van de fam. Joh. de Geus, die in
het zand aan het spelen was, stak spe
lenderwijs de straat over. Juist naderde
een lege zandauto van de fa. Oosterwijk,
waardoor het kind door de auto gegre
pen werd en de achterwielen over de
borst heengingen. In ernstige toestand
moest het jongetje met inwendige kneu
zingen naar het ziekenhuis worden ver
voerd. Zijn toestand is nog steeds cri-
tiek.
Ouders, waarschuwt uw kinderen voor
het steeds drukker wordende zware ver
keer!
De heer L. Verweij met verloofde ge
zeten op een motorrijwiel, kwamen j.l.
Zaterdagavond in botsing met de auto
bestuurd door de Veearts uit Dirksland,
met het gevolg dat de motor licht werd
beschadigd, en de heer V. met een ge
kneusde knie en de verloofde met de
schrik huiswaarts kon keren.
STELLENDAM
De gehouden collecte in de Ned. Herv
Kerk voor de Inwendige Zending heeft
150.57 opgebracht.
NIEUWE TONGE
Voor groepsbezoek aan de tentoon
stelling te Nieuwe Tonge gelieve men
zich tijdig van te voren aan te melden
bij de leiding p.a. „Ons Dorpshuis" te
Nieuwe Tonge.
DEN BOMMEL
Gemeenteraadsverkiezing. Op 3 Juni
a.s. zal in de gemeente den Bommel
candidaatsstelling plaats hebben voor de
verkiezing van de leden voor de gemeen
teraad. Op 22 Juli zal de verkiezing
'//orden gehouden.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
De beroepen predikant Ds Lindenberg
van Beekbergen zal heden Dinsdag een
bezoek brengen aan de gemeente.
Bliksem ingeslagen. Tijdens het on
weder dat Maandagmorgen over deze
gemeente ging sloeg het licht in bij dhr
Tammer. De schoorsteen stortte naar
beneden. Persoonlijke ongelukken had
den niet plaats.
In de jachtige, haastige tijd die wij
beleven kan het woord „geduld" zo
zachtjesaan wel uit de woordenboeken
worden geschrapt. Er is bijna geen ge
duld meer om eeiK iets geduldig te doen
en de geduldigen worden niet meer ge
duld. Het is alles maar jakkeren en haas
ten. „Even" dit en „even" dat. De njens
is door de ver doorgevoerde mechanisa
tie zelf een halve machine geworden. Ik
hoorde eens een predikant zeggen: „we
leven niet meer, maar we worden ge
leefd." Zo is dat. We worden meege
sleurd door de geest van de tijd in steeds
sneller vaart. En al klampt men zich
krampachtig aan het oude vast, er komt
een tijd, dat het verzet breekt en we
worden ook meegevoerd in de dolle maal
stroom van het haastende leven. De
groenteboer die twintig jaar geleden nog
rustig met de kruiwagen zijn klanten
bezocht, snort nu met een motorcarrier
langs de weg. De slager, die toen zijn
spieren ontwikkelde aan het handworst-
machien, draait nu het knopje om en het
vlees wordt electrisch in gehakt omge
zet. Kwam toen „Joap van Bert" niet
elke dag heel gemoedelijk van Stad aan
't Haringvliet naar Menheerse met de
hittekar om zijn pakjes af te halen en
de boodschappen voor de Stadtenaars
uit te voeren Wat had die man een zee
van tijd om rustig over allerlei dingen
na te denken, wanneer zijn hitje over de
Stadse dijk sjokte. Maar ook aan zijn
mijmeringen kwam een eind, toen zijn
hit de laatste reis maakte en hij een
Fordje aanschafte. Hij had er niets mee
op, maar de Stadtenaars wilden vlugger
hun boodschappen thuis hebben en Jaap
moest op de gevorderde leeftijd leren
chaufferen. Toen was het gedaan met
zijn mijmeringen en had hij alle aan
dacht nodig om op de dijk te blijven. Zo
is het met alles en iedereen gegaan:
spoed, spoed! Om nog enig geduld te
leren oefenen moet men in het ziekenhuis
terecht komen. Of op het postkantoor te
Middelharnis. Schrammetje moet daar
ook een enkele keer wel eens zijn, en
dan valt het hem op, dat het er daar nog
even rustig toegaat als een kwart-eeuw
geleden. Door verschillende lezers werd
mij gevraagd, daar eens de aandacht op
te vestigen. Wie haast heeft, moet daar
zelf niet heengaan, want een half uur
of drie kwartier wachten behoort er heus
niet tot die zeldzaamheden. Daar kan
)e. omgeslagen zandbak, waarmee het ongeluk geheurde voor de haven
van Jtliddelharnis. De sleepboten pogen de hak in gewone
stand te trekken.
Op het Haringvliet, vóór de haven van
Middelharnis is druk beweeg van zand-
zuigers, drijvende zandbakken en sleep
boten van de fa. Boltje te Zwolle om
het zand dat uit de rivier wordt gehaald
aan te voeren voor het nieuwe dijkli-
chaam aan de Van Pallandtpolder.
De zandbakken die hun lading bij de
zandzuiger innemen, worden getrokken
door een sleepboot en zijn meest met
twee koppen bemand; een roerganger en
een dekknecht.
Zaterdagmiddag stond er een flinke
Noorderbries en er liep een flinke stroom
op het Haringvliet, waarbij een van de
ze diep geladen zandbakken, midden op
de rivier is gekapseisd.
Het ongeluk speelde zich in een on
deelbaar ogenblik af; de bak ging on
derste boven, loste de lading en bleef
omgekeerd drijven op de luchtledige zij
wanden.
Een van de opvarenden die aan de
hoge kant zat, de bakschipper P. Vhg
uit de Lemmer, wist zich op de omge
slagen bak te werken, waardoor hij het
leven] redde. Hij kon op de langszij va
rende sleepboot overstappen. De andere
opvarende, de 47-jarige R. Visser, even
eens uit de Lemmer, die toen het ongeluk
gebeurde aan de lage kant zat, werd
door de zuiging van het water meege
sleurd en was niet meer te vinden.
Men heeft de bak naar de wal gesleept
(zoals men op de foto ziet) en door
kloppen nagegaan of de vermiste zich
misschien onder in de bak bevond. De
klopsignalen bleven echter onbeantwoord
De man is dus, naar voor vast kan
worden aangenomen, op de aldaar 20 m
diepe rivier verdronken. Sleepboten heb
ben een tijdlang de rivier afgezocht, doch
tevergeefs.
Later heeft men in de bodem van de
bak een gat geboord om zo binnen in het
vaartuig te komen, maar het slachtoffer
is niet gevonden. Alleen een klomp, die
in de besloten ruimte dreef.
Op de foto ziet men de omgeslagen bak
in de luwte vlak bij de haven van Middel
harnis, die men met drie sleepboten
poogt in zijn gewone stand te trekken.
Dit bleek echter onmogelijk te zijn. Men
zal nu een kraan moeten laten komen
om de zandbak te lichten.
Het tot heden nog vermiste slacht
offer is gehuwd en vader van een kind.
Bij het herstelwerk aan de dijken zijn
met deze diep geladen zandbakken reeds
meerdere ongelukken gebeurd.
De stroom op de rivier is sterk en ver
raderlijk; komt zo'n diep geladen bak bij
flinke wind dwarsstroom te liggen, is
het gevaar van kapseisen groot. Minder
zwaar beladen, zou het gevaar aanmer
kelijk verminderen,
de man achter het loketje natuurlijk
niets aan doen, want hij doet z'n uiter
ste best om de mensen zo vlug mogelijk
te helpen. Hij kan er zich hlets van aan
trekken al staat de wachtkamer vol met
klanten. Duizenden guldens glijden er
door zijn handen en Schrammetje heeft
bewondering voor deze ambtenaren als
's avonds hun kas steeds tot de laatste
cent klopt. Ik heb er laatst eens ge
staan, toen er nog een tiental klanten
vóór me waren. Met de eerste vier, vijf,
schoot het nog wat op, maar de rest,
nou, dat duurde wat! 'n Meneer bood
een achttal girobiljetten aan en legde
een stapel bankbiljetten neer, waar je
stil van werd. Minutenlang flapperden
de voddige papiertjes door de vaardige
en vlugge vingers van de ambtenaar, die
daarop zijn klant weer aan een massa
postzegels moest helpen. Dan was er nog
©en cheque te incasseren en al met al
ging er een kwartier mee gemoeid. De
dame, die toen! aan de burt was vroeg
om een spaarbankboekje. Daaraan zaten
ook heel wat formaliteiten vast en toen
ze na nog wat wissewasje eindelijk plaats
maakte voor een ander waren er weer
achtttien minuten verstreken. Ben oude
baas bood een pakket ,aan voor Afrika
en had. er heel gewoon maar een post-
pakketkaart voor het binnenland aange
bonden. Dat gaat zo niet, zei de ambte
naar. Daar moeten vier formulieren voor
ingevuld worden. „Da's de moeite nog al
waerd", zei de oude. „Kan joe m'n daer
es even an helpe, want ik hewwe geen
verstand van die diegers, oor!" „Ik heb
geen tijd, vader, zei de ambtenaar, maar
het hopeloze gezicht van grootvader, die
een pop naar z'n kleinkind in het land
van de mielies en doringbomen wou stu
ren, vertederde z'n' hart en als de wind
vloog z'n' pen over de papieren. ,,Wat
kost die pop?" „Dat weet ik niét,
oor, want groatje heit 'n gekocht, 't Is
nogal brutaal van je om daer nae te
vraegen; je heit 'r eigenlijk niks mee te
maeken!'" ,,Ja, maar het moet op 't
formulier zie je", verduidelijkte de amb
tenaar. „Nou, 't is er wel eên van twin
tig gulden, zoa nae weet ik 't wel." ,,Zo,
zo, nou goed dan. En nu moet U vier
keer Uw naam zetten". „Ei, ei, dat wil
nog al wat zegge; mar dan mo'k eerst
m'n fokke 's opzette, oor". Na veel
gegrabbel in alle zakken kwam de bril
voor den dag en beverig zette opa vier
keer z'n naam. „Zoa, da's' dat, in noe
nog betaele; 'oeveel is 't?" „Vier gulden
veertig, alstublieft'". ,,Da's kittig veul
voor zo'n poppe, kan 't niet voor vier-
negen-en-doartig grapte de oude. Ein
delijk was de transactie afgesloten en
schoof de ouwe baas weg. Weer tien mi
nuten om. Ondertussen was de schare
wachtenden allengs aangegoeid. Tot
overmaat van ramp in dit geval van
wachttijd drong er een meneer naar vo
ren, die een telegram aan te bieden had.
Dat was de klant, die in feite achter
de pakketman volgde teveel. „Ho, ho,
dat gaet 'r zoa niet, ik bin an de beur-
te," beet hij die meneer toe. ,,Ja, maar
ik heb een telegram, waar haast bij is,"
zei de meneer beleefd. ,,Daer hew' 'ik
niks mee te maeken, wiele hewwe oak
haest. Ik stae hier al meer as 'n half
ure. Beurte is beurte, oor. Die overlan-
ders dienike mar dat ze aoles magge
doeë!" De loketambtenaar nam het voor
de meneer met zijn telegram op. Aan
bieders van telegrammen en expresse
stukken gaan desgewenst voor, zei hij
en pakte het formulier aan. Daarna kon
de grimmige baas zijn postzegels kopen,
een aangetekende brief aanbieden, wat
geld van zijn spaarbankboekje opnemen
en waren er weer royaal acht minuten
verstreken. Een andere meneer, die ach
ter m'n rug stond moest met zijn auto
naar de overkant. Hij verliep de door
hem bedoelde boot, omdat hij te lang
wachten moest
Ja, het is wel een beetje te erg.
Wachten is winst derven," zei de oude
Henry Ford en dat kan het wachten op
een postkantoor ook zijn. Is daar nu
niets aan te doen? Op een kantoor zoals
Middelharnis komt het Schrammetje
voor, dat er toch wel permanent twee
loketten open konden zijn. In elk geval
op de drukke uren. Het lijkt me ook niet
overbodig, dat het kantoor de hele dag
open is. Tal van mensen, die tussen de
middag nog even naar 't postkantoor
zouden kunnen, vi'nden de deur gesloten.
Dat is jammer en het past niet meer in
het kader van onze gejaagde tijd. De tijd
van de postmensen schijnt erg kostbaar
te zijn, want ik heb meermalen een
vreemde meneer op 't postkantoor ge
zien, die met het horloge in zijn hand
al de bewegingen van het kantoorper
soneel gadesloeg. Of een die met de be
stellers meeliep om precies op te meten
hoelang een bestelling duren mag. Het
gaat daar blijkbaar bij de voetstap af.
Schrammetje zou daar ook wel eens
graag zo'n horloge-meneer bij de wach
tenden zien staan. Want ook van die
mensen is de tijd even kostbaar als van
de postkantoorambtenaar. Ik geloof, dat
hij gauw tot de conclusie zou komen, dat
er een mannetje bij moet. 'n Cent op 'n
postzegel er bij en de zaak is oké. En
dan liefst zo vlug mogelijk!
SCHRAMMETJE.
