De heer Job Padmos
Hoogwatermelder met alarm
systeem uitgedacht
Ernstig ongeluk
te Middelharnis
HORLOGES
PENDULES
SAERS
De Aprilbeweging
van 1853
Zaterdag 9 Mei 1953
No. 2203
GHB. WEEKBLAD OF GEBEFOBMEEBDE GBONDSLAG
VOOB DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
en protest tegen de begin
selen de Revolutie en
tegen Rome
MEDITATIE
Een.ontijdig geborene
te Ouddorp, Nederlands' oudste raadslid
Vinding van dhr. D. Blokland te Middelharnis
Altijd parate Dijkwacht I
Komt er een recreatie
gebouw te Stellendam
Lijk gevonden te Stellendam
Brand te Oude Tonge
Pleegzuster
Bloedwijn
RedactiebureauPr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentlën uitsluitend Drukker^ Tele/. K 1870 - 2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870-2017
Vencliynt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: t 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Btj contract speciaal tarief.
jDit jaar is het 100 jaar geleden dat
t Protestantse deel van ons land in
ote beroering verkeerde. De April-be-
ering van het jaar 1853. Een beroering
der ons volk. Een opleving van het
rotestantse bewustzijn.
Een aanvoelen van artikel 36. Een
en zich bewust zijn dat Nederland
achtens zijn historie een Protestants,
n Calvinistisch volk is.
Ben Itorte, een felle reactie tegen de
volutionnaire staat van Thorbecke.
Even een aanvoelen, een zich bewust
orden dat het beginsel der revolutie
et „elk wat wils", strijdig is met de
eboorte van onze Staat.
Een opbruising van de beginselen der
aderen.
Een beweging van principiële aard,
aar getrokken in de sfeer van de po-
tiek. Ontadeld in zijn beginsel doordat
et misbruikt werd voor politieke doel-
nden. Aangegrepen door de Conserva-
even om het liberale ministerie Thor-
cke ten val te brengen. Het beginsel
an artikel 36, door velen in ernst en
prechtheid beleden, anderzijds door veel
ermengd volk misbruikt om hun doel
bereiken;. Een beweging wortelend in
-rbiedige ernst voor het beginsel der
aderen, gegrond op het onfeilbaar
oord van God, maar anderzins mis-
ruikt om anti-papistische tendenzen te
oeden. Het beginsel van artikel 36, de
taat met de Bijbel was ten onder ge-
aan in de Franse Revolutie. In de pe-
ode van 1815 tot 1853 waren de ker
en in Nederland niet vrij. Niet vrij zich
organiseren. Ook de Hervormde Kerk
iet. Gedurig had men getracht de
oomse Kerk te organiseren, door het
uiten van eeni concordaat. Bedoeling
an Rome was herstel van de bisschop-
elijke organisatie. Dat werd door het
oncordaat van 1827 niet bereikt. In 1848
omt de nieuwe grondwet tot stond. De
erken werden nu vrij zich zelfstandig
e organiseren. Van af 1815 tot 1853 wa-
en de kerken daartoe niet vrij. Had niet
e Regerijig aan de Nederlands-Her-
ormde Kerk een on-Schriftuurlijke or-
anisatie opgelegd, waarmede het Gere-
ormeerde deel van ons volk moest zuch-
en en waarvan de jammerlijke gevolgen
estendigd bleven tot op heden. Ook in
853 werd, de Hervormde Kerk niet vrij.
erd zé belet om zich op Bijbelse grond-
te organiseren. Voor de Roomse
"erk werd de toestand in 1848 geheel
nders. De invloed van de Regering in
e Roomse Kerk werd geheel opgeheven.
-eheel anders dan ten opzichte van de
ervormde Kerk, die in 1853 nog een
eglement werd opgelegd met tal''van
eserves, waardoor de vrge organisatie
erd belet.
Na 1848 kon de Rooms Katholieke
erk zich vrij organiseren. Onder het
oncordaat van 1827 was dit niet het
eva! en bleef de Regering invloed uit-
efenen in de Rooms Katholieke Kerk.
rtikel 170 van de nieuwe Grondwet
evatte het recht van vereniging.
Met artikel 170 vervalt het recht van
lacet, d.i. de bevoegdheid van de Ko-
ing om de Pauselijke stukken voor ze
erden afgekondigd door te lezen en
es gewenst de afkondiging te weigeren.
De Roomsen grepen de gelegenheid
'n om de bisschoppelijke hiërarchie in
e voeren. Ze maakten gebruik van de
rijheid die de Grondwet van 1848 hem
ood.
Hoe kon dan toch het Protestantse
eel van ons volk zo in opwinding ko
en als de Rooms-Katholieken slechts
ebruik ni,aakten van een grondwettelijk
echt?
In de eerste plaats werden de Prbtes-
anten, geplaatst voor de volle doorwer
ing van de revolutionnaire vrijheid. Ze
"gen nu waartoe de revolutioimaire be-
'nselen leiden. Volkomen vrflheid van
odsdienst, gevolg van de aanvaarding
an de liberale beginselen.
Het verlaten van artikel 36, het te
oor gaan van de Staat met de Bijbel
on niet anders dan afkeuring en smart
eroorzaken bij hen die er van doordron-
en waren dat het ïWoord van God de
orm dient te zijn voor het ganse leven,
erkelijk, maatschappelijk en staatkun-
"g. Ze bekenden van harte in het besef,
at de revolutionnaire vrijheid het be
ërf betekent voor het ganse leven.^Neen
jj hen was geen anti-papisme in hef ge-
ig. Zij tekenden het volkspetlonnement
te beletten dat de Regering voort-
'^g op de weg van de revolutionnaire
rijheid. Zij tekenden omdat ze vasthiel-
on aan de beginselen der vaderen op
ods Woord gegrond. Anti-papisme was
em vreemd.
Of er dan geen anti-papistische sen-
menten naar voren kwamen Zeker en
lot weinige ook. Die kwamen van het
emengde volk dat deze gelegenheid aan
^op om zonder innerlijke geloofsover-
"'ging zich tegen Rome te keren. Die
geerden met spotprenten met afbeeldin-
en van bisschoppen, die men kopen kan
Oor een cent. Met een touwtje er aan
ze te kunnen ophangen. Met het zin-
en van Geuzenliederen zoals. „Protes-
titen, wordt nu wakker, want gedenkt
en Jan de Bakker."
Dat was niet het Calvinisme der Va-
.^on, maar een agitatie, waartoe de
>jze waarop Rome deze zaak had be-
«aeld ten zeerste had meegewerkt.
in ons land waren exemplaren aahge-
men van de oorspronkelijke pauselijke
r^!i ^^^'■''1 gesproken werd van „het
aard en, de woede der calvinistische
etterfl,"
De definitieve tekst bevatte o.m. „Men
heeft het, helaas genoeg ondervonden
hoevele en hoe grote nadelen en onhei
len de dwaalleer van Calv\Jn aan de zo
zeer bloeiende kerken berokkend heeft;
ja zover ging het geweld en de aandrift
der ketteren".
En waar verder geschreven werd over
de Oud-Katholieken daar vond dit plaats
in termen van „dat monster en die pest".
Aanleiding genoeg tot hevige veront
waardiging van vele Protestanten. En
die verontwaardiging uitte zich in een
volksbeweging van ongewone kracht en
heftigheid. De stoot ging uit van Utrecht.
Utrecht met een rijk Protestants verle
den. De stad met een beroemde Protes
tantse academie. De stad van Voetius,
van Lodensteyn. Van de Unie van
Utrecht. En deze stad werd nu geprocla
meerd tot bisschopstad. Utrechts kerke-
raad richtte een adres aan Koning Wil
lem I waarin verzocht werd, dat toe
stemming zou worden geweigerd ,,tot het
aannemen van door een vreemde vorst
verleende titels en rangen". Overal wer
den lijsten ter tekening aangeboden. Het
protest van Utrechts' kerkeraad vond
overal grote weerklank. Vlugschriften
krantenartikelen, preken, redevoeringen,
het volk kwam in beweging. De April-
bewegfing van 1853 was een feit. In en
kele weken werden meer dan 200.000
handtekeningen verzameld. Koning Wil
lem III bracht een bezoek aan Amster
dam.
De bekende predikant-dichter B. ter
Haar bood de Koning een verzoekschrift
aan met 50000 handtekeningen. Wat zou
de Koning antwoorden.
De liberale regering had de Koning
geadviseerd de adressanten te verwijzen
naar de grondwettelijke rechten van de
Rooms-Katholieken. De Koning sprak de
deputatie hartelijk toe. Gewaagde van
droeve ogenblikken, die het regeren een
vorst oplevert en van de band tussen
Nederland en Oranje, die dezen dag nau
wer waren samengesnoerd. Algemene
bewoordingen, maar waaruit wel was af
te leiden, dat de Koning het niet hele
maal met Thorbecke eens was. De Mi
nisters vroegen om een duidelijker uit
spraak of om ontslag, 't Werd ontslag.
Nu werd de kwestie geheel binnen de po
litiek getrokken. Van Hall vormde een
nieuw Ministerie. Er volgde Kameront
binding en een felle stembusstrijd. Thor
becke werd door de R.K. in Maastricht
en Breda in de Kamer gebracht. Even
wel kwam hij niet aan de regering. Het
ministerie Van Hall diende een wet op
de kerkgenootschappen in. Onderhande
lingen met Rome volgden. De wet op de
Kerkgenootschappen zou worden inge
trokken indien Rome Utrecht als bis
schopsstad varen liet. Dit weigerde Ro
me. De R.K. dienden nu petities tegen
de wet in. De Wet kwam in behandeling.
De Protestantse leden begrepen het ge
vaar dat een wet op de Kerkgenoot
schappen ook tegen hen kon worden ge
keerd. (De maatregelen tegen de Afge
scheidenen lagen nog vers in het geheu
gen). Door het indienen van amende
menten ontnamen zij aan de wet zijn
kracht. De wet moest het Bisschoppelijk
Bestuur intact laten. De uitdrukkelijke
vaststelling dat de bisschoppen slechts
een geestelijke macht hebben en het
voorbehoud dat de Regering maakte dat
zij met uitzondering van Roermond zou
beoordelen of een plaats geschikt w^s
als Bisschoppelijke Residentie was de
magere inhoud van de wet. Een inhoud
niet evenredig aan de geweldige beroe
ring die in het land geheerst werd. Na
twintig jaar werden zonder meer alle
zetelplaatsen geschikt verklaard.-
Zo verliep de April-beweging. Een hef
tige volksberoering. De val van het Mi
nisterie Thorbecke. Ben kabinetscrisis.
Een verbitterde stembusstrijd. En een
wet met een zogoed als negatieve in
houd, die later geheel buiten werking
werd gesteld. Deze April beweging vond
100 jaar geleden plaats. Eigenlijk paste
de Aprilbeweging niet bij de revolution
naire Grondwet van 1848.
Maar het was een spontane opleving
van het Protestants bewustzijn. Een ver
oordeling van het regeringsbeleid, dat
geen rekening hield met het Protestants
karakter, krachtens oorsprong en histo
rie van ons land. Een protest tegen de
neutrale staat.
Een volksbeweging, die geschrokken
door de consequenties van de beginselen
der revolutie teruggreep naar de begin
selen der vaderen'. En daarom verdient
de Aprilbeweging onze sympathie en
waardering. Met verwerping van de an
ti-papistische tendenz. De kracht van de
Hervorming deed zich gevoelen. Een pro
test tegen de_ Revolutie en tegen Rome
valt er in op te merken en te waarderen.
De uitkomst, de voortgaande verroom-
sing van ons land toont tot op heden,
dat de revolutionnaire vrijheid de bijl is
aan de wortel van de boom van een re
geren naar Gods Woord. De Christelijke
partijen, gevangen in de leer van de neu
trale Staat verloochenen de Aprilbewe
ging. Inderdaad een Aprilbeweging past
niet in de revolutionnaire staat. Daarom
zitten ze er eigenlijk mee verlegen.
De Aprilbeweging is verwant aan de
Staat met de Bijbel, is verwant aan ar
tikel 36.
Daarom weten de Christelijke partijen
geen raad met de Aprilbeweging. Ver
oordelen ze deze beweging en hebben er
geen goed woord voor over.
Toch mogen we niet vergeten, dat in
de Aprilbeweging, afgezien van de an-
ti-paptistische tendenz, de geest van on
ze vaderen sprak.
Het beginsel van artikel 36 zich krach
tig manifesteerde.
En daarom verdient de Aprilbeweging
onze sympathie en mogen we tenslotte
de wens uitspreken, dat de herdenking
van de Aprilbeweging moge leiden tot
verdieping van onze Protestantse begin
selen waarmede ons land in de historie
groot is geworden.
En ten laatste van allen is Hij
ook van mij als van een ontij
dig geborene, gezien.
(1 Cor. 15 8)
Dat genade geen grote mensen maakt
komt wel zeer openbaar in het leven
van de Apostel Paulus. Zijn eertijds was
oorzaak om. hem aan de grond te hou
den. De minste der Apostelen, niet waar
dig een Apostel genaamd te worden,
daarom, zo zegt hij, dat ik de gemeente
Gods vervolgd heb.
De geschiedenis van Paulus is over
bekend. Ook in Corinthe. Saulus, zoals
hij eerst heette, was een heftig vervol
ger van de Gemeente Gods geweest, ter
kwader ure had hij zich aan de Joodse
Raad verpand, om het volk van God op
te sporen en naar Jeruzalem te brengen.
Voorwaar een slecht werk. De Heere
heeft er van gezegd „die Mijn Volk aan
raakt, raakt mijn oogappel aanl"
Doch zie, op de weg naar Damascus,
met wraak in zijn hart vervuld, om-
scheen hem plotseling een helder licht,
ook diegenen die met hem waren. Door
hem alleen werd echter de stem gehoord:
„Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij?"
Saul ging daar ter aarde, bukkende voor
de Majesteit Gods en uitroepend: Hee
re, wat wilt Gij dat ik doen zal?"
Welke wijze bedoelingen de Heiland
had om zulk een bitter vervolger tot
een Apostel te maken, was niet verbor
gen gebleven en bleek thans op nieuw.
Christus' Kerk zou voor haar geloof
aan de lichamelijke opstanding, haar ge
waarborgd in de verijzenis des Heeren
ten derden dage, zich niet slechts be
roepen op de getuigenis van Cefas, Jo
hannes en Thomas die nu vrienden wa
ren, maar ook op dat van Paulus, die
vQand was!
Merk op de nederigheid van deze voor
heen zo trotse Farizeër, die zich nu de
geringste van alle komt te noemen.
Onder meer had men te Corinthe be
zwaar tegen de echtheid van Paulus' be
diening, omdat hij niet met de twaalven
met de Heere gewandeld had.
Hij erkent dit laatste en stelt zich met
oprechtheid en ootmoed in de schuld.
Immers, hij was niet alleen een over
treder als al de andere mensen en een
vijand van Christus als de meeste Jo
den, Hij had zich bovendien als een we
derpartijder gedragen, door Heeren
Naam te lasteren en z'n volk te benau
wen. Zo was hij niet alleen een zondaar,
maar onder hem de voornaamste.
Zelfs door de keus zijner woorden
deed Paulus zijn onwaardigheid uitko
men, in dit verband noemt hij zich een
ontydig geborene.
In Ezechiël spreekt de Heere tot Je
ruzalem. Gij waart als een kind van
vreemde afkomst, onrein en afschuwe
lijk, in uw bloed daarheen geworpen op
de vlakte des velds, maar door Mij op
gemerkt en aa,ngenomen. Dit was ook
op deze Saulus een toepassing.
Maar ook dit woord. ,,Leef. Ja leef in
uw bloed, leef!" had hem gegolden.
Want aan hem, die onwaardige, die de
dood verdiend had, was barmhartigheid
geschied. Niet slechts een gewone zon
daar tot bekering en vergeving der zon
den, maar een buitengewone. De laste
raar was een medegetuige en de vervol
ger een Apostel geworden. Van deze
barmhartigheid kan Paulus nooit spre
ken zonder verwondering en aanbidding.
Het miskennen mag hij niet. Daarom
denkt hij er niet aan, het pand, dat hem
toebetrouwd was, prijs te geven, of, door
wie ook, het Apostelsohap te doen kren
ken. Hij was geroepen niet van men
sen, noch door een mens, maar door Je
zus Christus, en God de Vader, die Hem
uit de doden opgewekt heeft.
Ten laatste van allen is Hij ook van
mij, als van een ontijdig geborene gezien.
De Heere verschijnt nog aan een iege
lijk Zijner uitverkorenen. Hij trekt nie
mand uit de tegenwoordige wereld zon
der dat Hij aan hen verschijnt. Maar
die verschijningen geschieden niet alle
op dezelfde wijze. Sommigen verschijnt
Hij in hun onbekeerde staat, terwijl ze
als openlijke vijanden zijn Naam laste
ren en Zijn volk vervolgen. Anderen, die
zoekende worden gemaakt op de weg
Zijner geboden. Het zien van Jezus
geschiedt onder ons niet, gelijk het de
Apostelen te beurt viel. Gezichten en
dromen of een plotseling licht enz. ko
men niet meer voor. Thans met een in
wendige verlichting, in het uur der min
ne, door de inwendige werking des Gees-
tes, gepaard met de bediening van Zijn
Woord. De Heere werkt snellijk, éér wij
het verwachten. Eén lichtstraal in ons
zondig en duister hart, en we zien onze
A^erloren toestand. En als dan uit het
verlegen gemoed de klacht op rijst: „Al
onze gerechtigheden zijn als een weg-
werpelijk kleed; en onze misdaden voe
ren ons henen weg als een wind," be
haagt het Hem, Zich te openbaren als
de schoonste aller mensenkinderen.
Lezer, is Hij ook van U gezien? Die
vraag houdt alles in. Maar dan eerst
zien als een ontijdig geborene. Onrein, af-
schuwelflk in uw bloed daar henen ge
worpen!
Volk des Heeren, in al uw zonderi, ar
moede en ellende. Hij mocht zich open
baren, voor het eerst of bij vernieuwing.
Hem te mogen zien die dood is geweest
en is levend geworden en leeft tot in
alle Eeuwigheid is het grootste wat
iemand te beurt kan vallen. Straks
moogt ge alles achterlaten. Van Uzelf
verlost om altijd Hem te mogen zien: de
kroon werpend voor de voeten van het
Lam en dat eeuwiglijk.
Middelhamis.
(Ds G. ZWERUS'.
Op deze foto ziet U de
heer Job Padmos, die de
zer dagen acht en tach
tig jaar oud is geworden
en die nog steeds zitting
heeft in de gemeenteraad
van Ouddorp voor de
Hervormde Partij. Met
deze hoge leeftijd is hij
het oudste raadsUd van
Nederland. Als een bij
zonderheid kan van deze
oude krasse oude baas
worden gemeld, dat hij
zich voor de a.s. gemeen
teraadsverkiezingen weer
candidaat heeft laten
stellen.
Toenj de vaststelling
van de candidaten plaats
had en op de Ned. Herv.
Kiesvereniging de vraag
tot hem werd gericht, of
hij zich weer disponibel
wilde stellen, was zijn
antwoord: „Als jullie me
gebruiken kunnen, zet
me er dan weer maar op!
Maar als je denkt, dat je niets meer aan
me hebt, kun je me ook weglaten!"
De kiesvereniging heeft misschien ge
dacht ,,bij de stokouden Is de wijsheid"
en hebben hem op z'n acht en tachtig
ste jaar weer lijstaanvoerder gemaakt.
Hij heeft nu al dertig jaar zitting in de
raad.
Krasse oude baas
's Middags, wanneer vermoedelijk an
dere oude heertjes te Ouddorp hun mid
dagdutje doen, komt men dhr Job Pad
mos vaak tegen in Ouddorp's schone
wandeldreven. En op de fiets! Met ge
lijkmatige gang trapt hij, nog zo recht
als een kaars op het zadel gezeten, naar
vrienden en kennissen. Hij bezoekt ook
vaak zieken en zwakken en spreekt met
hen over geestelijke zaken. In de Oud-
dorpse samenleving is de oude Job,
die met de hoge zijden pet er erg patri
archaal uitziet een markante figuur
Partiarchaal kan hij ook worden ge
noemd in die zin, dat hij vader is van
zeventien kinderen. De oudste, Leunis,
is bijna 58 jaar en de jongste. Jannetje,
telt ruim zestien. Daarbij komen dan
nog een dikke twintig klein en achter-
kleirikinderen. En populair is hij ook,
wat wel blijkt, daar zijn partijvrienden
hem weer boven aan de lijst hebben ge
plaatst.
De laatste tijd zijn wij al eenige malen het woord „dijkwachten" tegen geko
men. De verschrikkelijke gebeurtenissen van 1 Februari en de min of meer cha
otische omstandigheden, waaronder het gevaar van het hoge water kenbaar
werd gemaakt, de gebreken, die daarbij aan de dag zijn getreden enz., dit al
les moet er toe leiden, dat men op plannen zint om voor de toekomst verzekerd
te zijn van een betere alarmering en voor de hand liggend is het dat men
daarbij grijpt naar het oude middel van de dijkwacht, de mensen, die bij storm
en gevaarlijk hoog water de dijken en de golven in het oog zullen houden. Toch
is zo'n menselijke dijkwacht ook niet volmaakt. Het contact met de bevolking
is maar matig en de krachten en mogelijkheden van zo'n mens beperkt. Bo
vendien zal een dijkwacht niet altijd aajiwezig zijn. Deze overwegingen hebben
eenl bewoner van ons eiland er toe gebracht een mechanische, voortdurend actie
ve en altijd aanwezige dijkwacht uit te denken. Het plan rijpte, nam vaste
vorm aan en werd in ontwerp en met nauwkeurige omtschrijving reeds bij de
octrooiraad ingediend en met grote belangstelling ontvangen.
De heer D. Blokland te Middelhamis,
bekend als pionier van de radio op ons
eiland, werd als kind aan het buitenwa
ter groot gebracht. Zijn vader was be
trokken bij het toezicht op de dijken bij
iStellendam eni dus weet de heer Blok
land wel wat er op de rivier en aan on
ze oeververdedigingen te koop is. Thans
beleefde hij het, dat zijn meeste familie
leden, eveneens te Stellendam, onder de
vloedgolf verschrikkelijk te lijden heb-
be gehad en nadien is hij er voortdurend
door getroffen geworden, dat velen uit
Stellendam grote vrees koesteren om te
rug te komen of wel uiterst beangst zijn
als wind en golven opsteken nu zij in
de meestal ontredderde woning zijn
terug gekomen. Veelal maakt men
zich nodeloos ongerust over een harde
wind, want niet altijd gaat storm ge
paard met hoog water; doch niet ieder
een kan vanuit zijn woning het buiten
water in de gaten houden en niet ieder
een weet hoe de wind moet waaien wil
er gevaar op til zijn.
Deze zaken waren het die de heer
Blokland aan het denken zette over een
mechanische watermelder", een appa
raat, dat altijd aanwezig en paraat zou
zijn en waarop de bevolking vertrouwen
kan; dat niet eerder tot oplettendheid
maant dan wanneer de omstandigheden
dat werkelijk ook vragen. Een apparaat
dus voor: klaar en gewekt op tijd, maar
niet nodeloos ongerust!
De opgave was niet eenvoudig, maar
na enig uitdenken en nagaan kwam de
heer Blokland tot een installatie, die
hem in alle opzichten voldeed. Deskun
digen bleken er enthousiast over en me
de op hun aanraden stapte de heer Blok
land naar de octrooiraad; het „systeem"
(een uitvinding vsril de heer Blokland
het niet noemen, hoewel het ons dat wel
degelijk lijkt) is al ingeschreven en uit
hetgeen wij nader vernomen hebben, ne
men wij aan, dat het octrooi binnen af
zienbare tijd verleend zal worden.
Waaruit bestaat nu dit systeem?
Aan de buitendijk, aan het water komt
een, soort zuil, een kast met een electri-
sche, automatische schakeUng. Hoe die
schakeling er precies uitziet is de quint
essence van de uitvinding; de heer Blok
land kennende, weten wij h priori dat
dit apparaat prima zal werken en dat
men staat kan maken op zijn verzeke
ring, dat oxyderen, ontvn-icht geraken of
wat ook, uitgesloten is. In deze kast
worden contacten gesloten wanneer het
water bepaalde niveau's bereikt, (dit is
in- en nastelbaar!) En vanuit dit appa
raat worden via een kabel over de dijk
seinen gericht naar een centraal punt
in het dorp. Die seinen worden openbaar
op dezelfde wijze als bij een stoplicht
(zie Kaai Middelharnis) Een groen als
alles veilig is, een geel als het water bo
ven normaal stijgt, rood als het gevaar
lijk hoog water wordt en tenslotte
als het gevaar werkelijkheid staat te
wordengaat de sirene loeien!
Soortgelijke, maar kleinere apparaten,
kunnen geplaatst worden bij de dijk
graaf, de burgemeester, de politie enz.
Zolang de lamp groen blijft behoeft
dus niemand ongerust te zijn, ook niet
al stormt het! En als er gevaar dreigt,
wel, dan worden degenen, die het in eer
ste instantie aangaat, absoluut het bed
uitgebeld!.
Als het water zakt vallen automatisch
genoemde signalen op elkaar en naar
groen veilig terug.
Nu bestaat de mogelijkheid, dat een
dijk doorbreekt, voordat de sirene gaat.
Ook daaraan heeft de heer Blokland ge
dacht. In de sloot achter de buitendijk
die bij een doorbraak; het eerst en
onmiddellijk vol loopt zet hij ook zo'n
pijlkast, maar van eenvoudiger type. Die
behoeft alleen maar een blauwe lamp te
doen ontbranden, die natuurlijk bij de
andere, op het centrale punt of bij de
autoriteiten) enz., staat Als die lamp
aangaat, wel dan loopt de sloot vol en
weet men dat er een dijk doorgebroken
is of overstroomd wordt.
En als de sloot vol staat door grote
regenval? Dan brandt inderdaad ook de
blauwe lamp. Maar niet de rode, dus is
het geen gevolg van een doorbraak.
Het geheel van deze installatie moet
gevoed worden door de electriciteit uit
het net. Deze stroom valt toch niet uit
voordat er grote ongelukken zijn ge
beurd. De apparatuur in de pijlkasten
werkt evenwel op zwakkere stroom en
is dus ongevaarlijk. Het stroomverbruik
zal gering zijn. Bovendien zou men 's zo
mers een en ander buiten werking kun
nen stellen.
Als bijkomstigheid zou men in de kas
ten op de dijken ook nog telefoon kun
nen onderbrengen voor een eventueel
alsnog toe te voegen dijkwacht.
Boeren, die niet te ver van de bui
tendijk wonen, kunnen een soortgelijke,
kleinere en door zwakstroom gevoede,
privé-installatie laten maken.
Ieder kan er dus zijn voordeel mede
doen en zich in ieder geval nodeloze on
gerustheid besparen.
Momenteel leeft de vrees voor hoog
water nog- sterk onder onze bevolking.
Maar als zich geen nieuwe ongelukken
voordoen zal die vrees met de tijd lu
wen, tevens de waakzaamheid verslap
pen. De waakzaamheid vaji zo'n instal
latie verslapt echter nooit.
De kosten van aanleg zullen niet klein
Dinsdagavond vond op het kruispunt
van de wegen Chr. de Vrieslaan-Lijn-
baanstraat te Middelharnis een ernstig
ongeluk plaats tussen een auto, bestuurd
door Jac. Holleman uit Middelharnis en
een motorrijder R. van Oostende uit
Ooltgensplaat, die een duopassagiere
mej. D. Auperlee uit Middelharnis mee
voerde. De auto kwam er met een lichte
beschadiging af, maar de motorrijder
werd tegen de grond gesmakt. Het meis
je liep een beenbreuk op, terwijl Van
Oostende vrij ernstig aan het hoofd werd
verwond. Dr Kuipers en enige E.H.B.O.-
ërs verleenden eerste hulp, waarna ver
voer naar het ziekenhuis plaats vond.
De politie was spoedig ter plaatse voor
een onderzoek.
Damespols no.
110
27.50
ft
111
29.50
112
31.50
Herenpols no.
113
21.20
ir
114
23.50
115 25.50
im-Bam
no. 116
36.—
117
39—
tf
118
43.—
VOORSTRAAT SOMMELSMJK
Rijksdiploma Vakschool Horlogemakers
Tijdens een dezer dagen gehouden ver
gadering van het Haagse adoptie-comi-
té-Goedereede, Ouddorp, Stellendam is
meegedeeld, dat in Stellendam grote be
hoefte bestaat aan een recreatiegebouw
voor een 200-tal personen. In beginsel
was men algemeen van oordeel dat hier
voor het comité een bijzonder aantrek
kelijk object ligt, bij de uitvoering waar
van de Haagse burgerij ingeschakeld zou
kunnen worden. Onder voorzitterschap
van de wethouder van Openbare Werken
van 's Gravenhage, de heer Dettmeyer,
zal een sub-comité worden gevormd, dat
op korte termijn zal nagaan op welke
wijze dit plan met inschakeling van de
plaatselijke organisaties van de hande
laren in bouwmaterialen en van bouwon
dernemers, alsmede de vakverenigingen
en de middenstand, kan worden gereali
seerd. Dezer dagen zal een architect van
Gemeentewerken naar Stellendam wor
den gezonden om de situatie op te ne
men en een voorlopig project te maken.
Enige arbeiders van Ouddorp, werk
zaam in de werkverschaffing aan de
Fortuinweg onder Stellendam, vonden in
de sloot het stoffelijk overschot van mej.
R. van Oostenbrugge weik nog vermist
werd sinds de watersnood.
Door tot nu toe nog onbekend geble
ven oorzaak, geraakte Dinsdagmiddag,
omstreeks half vijf, in de tuin van mej.
D., aan de West-Achterweg een partij
afval, waaronder een antal autobanden
in brand. Aanvankelijk dacht men dat
de brand was in de R.K. Dagere School,
doch het bleek tegen de muur, direct
naast de ingang te zijn. Een sterke rook
ontwikkeling was mede oorzaak dat er
direct veel helpers aanwezig waren die
met vereende krachten emmers water
aandroegen en zo de brand flink de kop
indrukten, zodat de brandweer zo goed
als geen dienst behoefde te doen, en de
schade beperkt bleef tot het verf- en
houtwerk van de schoolingang.
Geen energie meer?
nieuwe kracht met
zijn, maar ook niet zo, dat het onbetaal
baar is. De heer Blokland schat het
ruwweg op zeven a achtduizend gld. per
installatie. De kosten van de kabel spe
len een grote rol en die zijn uiteraard
afhankelijk van de lengte. Overigens be
hoeft de watermelder niet persé aan de
buitendijk te staan; buiten de sluis of
op een andere plaats waar het buiten
water bereikt kan worden, is even goed
natuurlijk.
Wij zijn benieuwd naar de toekomst
van deze uitvinding. Wij achten het be
langrijk genoeg om er in brede kring be
langstelling voor te wekken, mede om
dat wij de heer Blokland kennen als
iemand, die niet met zomaar iets te
vreden is.
