PUROL
r
„De Fruitcentrale"
De Waterstofbom
Centrale Veiling
Middelharnis
Beschrijvingstrief over de
Gemeente-Legroting 1955
te Middelharnis
25ste Jaargang
CHE. WEEKBLAD OP GEEEFORMEEEDE GEONDSLAG
VOOE DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
MEDITATIE
„Wat zult ge met Jezus
doen?"
Winterhanden
Wintervoeten
Winteroren
B. V. d. VEER
SOEPGBOENTE
*^it ket
enat
1
ef^
Kerknieuws
V Hoe het
vroeger was
PLAGGENHUT
In de Scheerhoek te Ouddorp
V..
Begrotingsbeeld ongunstiger dan over 1952
Toch nog een goed saldo van ruim f 11000.-
Zaterdag 6 December 1952
No. 2171
RedactiebureauPr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON K1870-2017 GIRO 167930 POSTBOX 8
Voor advertentiën uitsluitend Drukkerij Telef. K 1870-2729
Na 6 uur 's avonds Telef. K 1870 - 2017
Verschtjnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag
ABONNEMENTSPRIJS: f 1.70 PER KWARTAAL.
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
BQ contract speciaal tarief.
Elke oorlog heeft zijn eigen karakter,
jjt grotendeels afhankelijk is van de
jjrcl der wapens, die gebruikt worden
jo derhalve van de stand der technische
j( chemische wetenschap. Zo werd de
tweede wereldoorlog op heel andere wij-
je gevoerd dan de eerste en zal een
eventuele derde in belangrijke mate ver
schillen van de jongste wereldbrand. Er
lieeft op hét gebied van de oorlogvoering
een revolutie plaats gehad door de uit
vinding der atoomwapens. Van deze ver
andering kunnen wij ons momenteel nog
geen goede voorstelling vormen, omdat
ije fabricage en de uitwerking van deze
u-apens met zulk een grote geheimzin
nigheid wordt verborgen gehouden, dat
jien er slechts naar gissen kan.
Wat de atoombom betreft, die in 1945
voor het eerst werd gebruikt tegen de
Japanse steden Hiroshima en. Nagasaki,
jiet staat wel vast, dat deze sedert dat
jaar nog meer is geperfecüomieerd en
dat de explosieve kracht ervan vele ma
len is verhoogd, zodat de werking af
grijselijk moet zijn als men weet, dat
de éne bom op Hiroshima 100.000 mensen
doodde en er 200.000 verminkte. Het
atoomonderzoek wordt de laatste 10 jaar
met enorme energie en ontzaglijke fi
nanciële offers in ijltempo voortgezet en
het zijn vooral Amerika en Rusland, die
elkaar op dit terrein de loef proberen
af te steken. Niemand weet het zeker,
maar momenteel hebben naar schatting
de Amerikanen enkele duizenden en de
Russen enkele honderden gewone urani-
um-atoombommen.
Intussen is men in Amerika alweer een
stap verder, doordat zeer waarschijnlijk
dit land der onbegrensde mogelijkheden
thans ook in het bezit is van de water
stofbom, ook wel genoemd de H-bom
(H is de scheikundige afkorting van de
naam hydrogenium waterstof)
Op 1 November j.l., des morgens om
streeks 7 uur plaatselijke tijd, is door
de Amerikaanse technici ergens in de
Marshall-archipel (in de Grote Oceaan)
een nieuw type atoombon tot ontplof
fing gebracht. Het communiqué, dat
daaromtrent werd gepubliceerd. Vermeld
de niet duidelijk, welk soort bom het
geweest is, maar het is wel waarschijn
lijk, dat het een waterstofbom is ge
weest. Uit de bijzonderheden, die on
danks alle geheimhouding bekend zijn
geworden, is wel gebleken, dat er in elk
geval een proef genomen is met een wa
pen, dat verschrikkelijker is dan elk an
der wapen, dat ooit door mensen ver
vaardigd is.
Dit geheimzinnig projectiel werd in
San Francisco aan boord gebracht van
een Amerikaans oorlogsschip; het werd
daar in een speciale hut geplaatst waar
van de deur werd dichtgelast. Vervol
gens werd het gebracht naar een koraal
eiland (atol) in de Stille Zuidzee, een
eilandje van 5 bij 1 kilometer. Op het
moment der ontploffing waren de
dichtstbijzijnde schepen op 50 km af
stand. De mannen aan boord hadden be
schermende kleren aan, moesten met
hun rug naar de explosie toe gaan staan
donkere brillen opzetten, hun ogen slui
ten en hun armen voor de ogen houden.
Niettegenstaande zagen allen een licht
flits „tien keer sterker dan het licht
van de zon" en hun rug werd getroffen
door een golf hete lucht. Toen ze om
keken, schoot een vlam van 3 kilometer
breedte 8 km de lucht in. Duizenden
tonnen steen en aarde werden recht om
hoog geworpen. Het eiland begon te
branden en werd helder rood.
Het brandde 6 uur lang en werd steeds
kleiner.
Uit deze beschrijving blijkt, dat de
Amerikanen een wapen bezitten, waar
mee zij in één seconde een hele wereld
stad van de aardbodem kunnen wegva
gen, waarbij letterlijk alles, mens, dier
en gebouwen, wordt vernietigd. Daarbij
zijn de vreselijke bombardementen uit
de laatste oorlog, zoals die van Ham
burg, Dresden, Berlijn en Tokio slechts
kinderspel geweest. Dat waren slechts
„gewone" bombardementen! Welk een
gruwel van ellende en verwoesting zal
dan het gevolg zijn van het afwerpen
van zulke monster-projectielen als waar
over thans Amerika beschikt,
We moeten zeggen, dat het menselijk
vernuft het wel ver gebracht Jieeft! De
atoomgeleerden zijn in staat een mon
strueus vernietigingsapparaat te con
strueren, dat een steekvlam doet op
schieten met ,een licht, zo fel, dat het op
een afstand als van Den Haag naar
Amsterdam door armen, donkere brille
glazen en gesloten oogleden heen in af-
g;ewende ogen schijnt met de kracht van
tien zonnen. Nude natuurkundigen de
geheimen der atomen ontraadselen,
staat de mensheid aan het begin van een
nieuwe periode in de wereldgeschiedenis:
het atoomtijdperk. Wat dit ons brengen
zal, ligt in de duistere schoot der toe
komst, maar zeker is, dat -deze titani
sche atoomkrachten in de hand van de
oorlogvoerende grootmachten dezer aar
de een onheil verwekken kunnen, waar
bij al wat de historie heeft opgeleverd,
in het niet verzinkt. En dan moeten wij
daarbij nog bedenken, dat deze weten
schappelijke ontwikkeling eigenlijk nog
slechts tien jaar aan de gang is. Men
huivert, als men bedenkt, wat de toe
komst brengen kan aan massale vernie
tiging.
Ontegenzeggelijk gaat er van de voor
sprong der Amerikanen op atoomgebied
ten opzichte van de Sovjet-Unie een gro
te preventieve werking uit. Het is zeer
Waarschijnlijk, dat Churchill enkele ja
ren geleden de waarheid uitsprak, toen
hij meende, dat het slechts de atoombom
was, die de Russen weerhield van onmid
dellijke agressie. De vraag is echter of
dit zo blijft. Wij geloven zeer beslist,
dat Stalin veel liever door economische
middelen het Westen wil sovjetiseren
Wat zoekt gij Waar woont gij
(Ev. v, Johannes 1 :39)
We zijn thans met onze gedachten in
Beth-Abara, in 't Overjordaanse. Een
schare volks trekt onze aandacht. Wat
gebeurt daar Hoort, een machtige stem
bereikt ons oor. 't Is de stem van Jo
hannes de Doper, die staat te getuigen
van Hem, die na hem komen zal en wie
hij niet waard is de schoenriem te ont
binden. Terwijl hij staat te prediken valt
zijn oog op een gestalte onder zijn hoor
ders. DS.t is Hij! Reeds beloofd aan de
balling van Edens hof. En, vol ontroe
ring, met trillende stem, roept hij 't de
schare toe, terwijl zijn vinger heenwijst
naar Hem: „Zie het Lam Gods, dat de
zonden der wereld wegneemt."
De schare gaat straks heen. De één is
ontroerd, de ander gesticht, de derde ont
stemd. Morgen zullen ze terug komen.
Althans de meesten. Het is toch zo'n
goede dominé. Buitengewoon. En bijna
niemand heeft zijn preek begrepen. Ben
kerk volen geen resultaat. Neen?
Twee mensen zijn onrustig thuis ge
komen. Het gesproken woord heeft post
bij hen gevat. Ze overdenken het. De H.
Geest ontdekt hen aan hun gemis. Het
Lam Gods wordt ook voor hen noodza
kelijk, gepast en dierbaar. Ze kunnen 't
niet meer uithouden. De volgende mor
gen, heel vroeg, zijn ze alweer op pad.
Ze willen méér horen en als Johannes
Hem- nogmaals aan zou wijzen, dan v/e
ten ze wat hun te doen staat. Zo komen
Johannes' discipelen bij hun Meester. Ze
zijn de eersten. En wéér staat daar die
vreemdeling. En wéér zegt Joharmes 't:
„Zie het Lam Gods". En dan keren ze
zich om. Ze verlaten Johannes en vol
gen Jezus. Is dèt vrucht op de predi
king? Ja, mijn lezer, dat is de grootste
beloning voor Gods dienstknechten, als
de hoorders van volgelingen der predi
kers, discipelen van de Heere Jezus
worden. Hij moet wassen en wij minder
worden. Dan wordt de echte blijdschap
vervuld.
Ze komen bij de Zoon des mensen.
jJWat zoekt gij?" Met deze ontdekkende
vraag treedt Jezus hen tegemoet. Hij
vraagt niet wie zoekt gij. Hij wil a.h.w.
zeggen: Ja, degene die ge zoekt, hebt
ge nu gevonden, maar weet ge nu ook,
wat ge met Hem moet doen Wat denkt
u in Hem en bij Hem te vinden? Eer?
Rijkdom? Een positie? Is 't de opwel
ling van een ogenblik?
Dat vraagt Hij vandag ook aan u en
mij. Wat zoekt ge in uw godsdienst, in
uw kerkgang, in uw vroomheid, in uw
verenigingsleven? Wat wilt ge met Je
zus doen?
Met deze vraag worden we tot ernstig
zelfonderzoek gedrongen. Gelukkig de
mens, die dit onderzoek mag doen met
de bede in de ziel:
Doorgrond en ken mijn hart, o Heer
Is 't geen ik denk niet tot Uw eer.
Beproef m' en zie of mijn gemoed
Iets kwaads iets onbehoorlijks voedt.
„Waar woont Gij?" Ziedaar 't ant
woord. Het ahtwoord is een vragende
vorm. Het wil a.h.w. zeggen: Neen,
Heere, we zoeken geen eer, geen genot,
geen rijkdom. We zoeken niet het Uwe,
maar U! Zeg ons waar Gij woont, opdat
wij altoos bij U kunnen blijven. Opdat
we naar Uw woorden mogen luisteren,
want dat zijn woorden des eeuwigen le
vens. Bij U, die 't Lam Gods zijt, ook
voor onze zonden zo bitter nodig. Bij U,
mijn Koning en ijaijn God, verwacht mijn
ziel een heilrijk lot. „Heere, waar woont
Gij?"
Kent u óók dat antwoord? Is 't u in
de Heere Jezus om een Borg voor uw
schuld te doen? Wilt u bij Hem zijn,
juist omdat Hij 't Lam Gods is?
O, de Heere Jezus stelt 't niet mooier
voor als 't is.
„Kom en zie", zo is Zijn antwoord. De
vogelen des hemels hebben nesten, de
vossen hebben holen, maar de Zoon des
mensen heeft niet, waar Hij 't hoofd op
nederlegt.
Wilt ge nu nog? De kruis- en druk-
weg op achter Hem aan? Daar leeft
Hij! Daar woont Hij! Dat zal, als volge
ling van Hem ook uw lot zijn.
Anderzijds is 't zo'n heerlijke weg.
Dë,ar wil Ik wonen, zegt de Heere, bij
die, die nederig van hart en verslagen
van geest is. Hij daalde in, in de armoe
de der wereld, om ze rijk te maken met
de volheid van Zijn ontferming.
Daarom, die ondanks alles tot Hem
blijft komen, ondanks alles bij Hem wil
wonen en Hem volgen, ontidat ze 't bij
't licht des H. Geestes leerden verstaan,
dat alleen Hij, maar Hij dan ook vol
komen de woorden des eeuwigen levens
heeft, dezulken zal Hij geenszins uit
werpen. Aan dezulken schenkt Hij ook
uit Zijn volheid genade voor genade.
En zijzij volgen het Lam, wé.ar
Hij ook heengaat; over hoogten en door
diepten, door vreugd en door smart.
Hoort hun vraag, telkens weer: Waar
woont Gij? Daar wil ik óók wonen. Als
ik maar dicht bij de Heere ben, dan is
alles goed.
Ik zal gedurig bij U zijn. In al mijn
noden, angst en pijn. U al mijn liefde
waardig schatten. Wijl Gij mijn rechter
hand woudt vatten. Gij zult mij leiden
door Uw raad. O God, mijn heil, mijn
toeverlaat. En mij hiertoe door U be
reid. Opnemen in Uw heerlijkheid.
Dan wonen we eeuwig bij Hem!
M'harnis.
C. J. Kesting.
Telefoon 2682 Westdijk 36
MIDDELHARNIS
DE SPECIAALZAAK voor
GROENTEN, FBTJIT en
DELICATESSEN.
Keurig opgemaakte
Fmitmanden en Frultschaaltjes.
Vraagt onze geurige vers gesnedien
Alle ingrediënten voor een
Bijsttafel.
dan door een oorlog, maar het grote ge
vaar dreigt, dat in de steeds feller wor
dende militaire wedloop op een gegeven
moment de leiding uit handen der
machthebbers glipt en de catastrophe
losbreekt.
In hoeverre atoom- en waterstofbom
men een toekomstige oorlog kunnen be
korten, is nog een open vraag. Men ver-
gete niet, dat het gebruik ervan beperkt
is tot speciale doelen. Zij zullen moeten
dienen ten eerste om, de oorlogsindustrie
van de vijand lam te leggen en ten twee
de om de bevolking zodanig te demora
liseren, dat de geestelijke kracht om
oorlog te voeren, verloren gaat. Wij we
ten niet, in welke mate dit alles geluk
ken zal. De oorlogsindustrieën worden
opzettelijk zeer verspreid opgebouwd en
een volk kan heel veel rampen onder
gaan zonder moreel te breken. Dat heb
ben zowel de Engelsen als de Duitsers
te zien gegeven. Daarbij komt, dat het
betrekkelijk beperkte aantal dier bom
men en hun grote kostbaarheid reden
zullen zijn ze alleen aan te wenden op
doelen, die de moeite waard zijn. In de
gewone oorlogvoering te land bij
strategische bombardementen natuurlijk
wel is de atoombom onbruikbaar. Dan
zijn andere wapens nodig. Naar ver
luidt, hebben de Amerikanen nu echter
ook atomische kanonnen. Welke presta
ties deze kunnen leveren op het gebied
der tactische oorlogvoering is ons niet
bekend. Dit schijnt nog te verkeren^in
het stadium der experimenten. Maar in
dien het hun mocht gelukken, artillerie
uit te vinden, welker granaten een uit
werking hebben, die zwaar vernietigend
en radio-actief inwerkt op aanstormen
de tanks en infanterie, zou het gevaar
voor Nederland van de zijde der enorme
Russische landlegers bezworen zijn.
Intussen tasten wij omtrent dit alles
nog in het duister. Het is te hopen, dat
de atoomwapens wederzijds zulk een af
schrikwekkende werking zullen uitoefe
nen, dat de beide wereldmachten Ame
rika en Rusland uit vrees voor algehele
zelfvernietiging zullen afzien van een
nieuwe oorlog. Indien met name de Sov-
jet-macht erdoor in toom gehouden
werd, zou de atoombom toch nog iets
goeds verrichten.
Veiling van Dinsdag 2 December 1952.
Witlof 48—57; Gieser Wildeman 9—20;
Comtesse de Paris 3^4; Lauwtjesperen
3^7; Campagners 515; Bramly Seed
ling 7ilO; Goudreinetten 6—(27; Arm-
gard 25; Boerekool 1215; Gele kool
'910; Groene kool 18—19.
Nogmaals over de gebeds-genezing.
Een waarschuwing uit Wupper-
tal. Niet genezen, gebrek aan
geloof
In een van onze vorige nummers heb
ben wij over de gebeds-genezings-samen-
komsten van de Duitse prediker Her
mann Zaiss geschreven. Er is over die
opwekkings-samenkomsten veel te doen
geweest.
Nu lazen wij in een kerkelijk blad een
waarschuwende stem van de GerefKerk
te Wuppertal-Elberfeld,de omgeving
waar de heer Zaiss ook is opgetreden.
De kerkeraad aldaar besloot tot een
kanselafkondiging, dat het optreden van
Zaiss niet in overeenstemming is met
de leer der H. Schrift. We laten dit be
richt hieronder in zijn geheel volgen.
,,Ds. W. Bickerich, predikant van de
Gereformeerde gemeente te Wuppertal-
Elberfeld heeft ons het volgende oog-
getuigenbericht gezonden. Wij publice
ren dit, om langs deze weg predikanten
en gemeenten voor het optreden van en
de samenwerking met deze beweging,
die in de laatste tijd voortgang vindt,
te waarschuwen.
Op vele plaatsen in het Wuppertal hoort
men tegenwoordig van z.g. wondergene-
zingen door een evangelisatie-actie,
wier leidende mensen een scheermessen-
fabrikant Zaiss uit Solingen-Ohlings en
een vroegere vliegtuigfabrikant Espen-
laub zijn.
In Maart 1949 werd mij meegedeeld,
dat een kind uit mijn gemeente een
kind dat van de geboorte af kreupel
was bij een Zweedse genezingspredi
ker Foszgren gebracht was. Dit meisje
leefde tot nu toe in de zekerheid van
het evangelie, dat God ook in haar ziek
te als een barmhartige Vader met haar
bezig was. Tijdens de evangelisatie-be
weging hadden anderen bij haar de hoop
gewekt, dat ze misschien hier genezing
vinden kon. Het kind werd naar haar
geloof gevraagd en de geest van de ziek
te werd uitgedreven. Toen de genezing
echter niet gebeurde, werd aan het
meisje kort en bondig meegedeeld, dat
gebrek aan geloof de oorzaak van deze
mislukking was. Ook kon het ongeloof
van omstanders en familieleden daaraan
schuldig zijn. Daardoor werd dit meisje
niet alleen van de troost des geloofs be
roofd, maar ook werd de verdenking
gericht op familieleden, wier ongeloof
mee de schuld kon wezen. Het is met dit
meisje tot nu toe niet goed gekomen.
Toen ben ik zelf op 16 Maart 1949
naar de samenkomst gegaan. De Zweed
was er niet meer, maar Zaiss zeide dat
hij het volkomen met hem eens was en
precies zo handelde. Een vrouw in een
rolstoel werd gebracht en ze werd naar
haar geloof gevraagd. Toen zeide Zaiss
tot haar: „In de naam van Jezus Chris
tus, de Zoon des levenden Gods, gebied
ik u, geesten der ziekte, het lichaam
van haar te verlaten, het lichaam dat
een tempel van de Heilige Geest is en
eigendom van Christus Jezus, de Zoon
van God. In de naam van Jezus Christus
de Zoon van God: wees genezen! Sta op
uit uw rolstoel en wandel!" Er gebeurde
niets, de vrouw bleef even ziek als ze
was. Toen werd in een lang gesprek haar
geloof haar betwist. Maar zij volhardde
trouw en verheugd bij haar geloof en
getuigde: „God laat zich niet dwingen.
Als Zijn tijd er is, kan Hij mij genezen".
Zaiss stelde daar tegenover: ,,Het is al-
tgd Gods tijd. God wil altijd genezen.
Hij wil geen ziekte". Aan het eind van
het gesprek had hij zelfs de vermetel
heid te beweren: „De volgende Maandag
met Espenlaub zullen we de naam des
Heeren aanroepen, en zo waar als ik
hier sta, zieken zullen gezond worden."
Ik heb voor de gehele samenkomst de
heer Zaiss deze godslastering verweten
en hem gezegd, dat hij verantwoordelijk
was voor de zielen van allen van wie hij
het geloof in twijfel trok, wie hij het ge
loof ontzegde. Toen kreeg ik natuurlijk
de schuld van het mislukken van de ge
nezingen. Het is mij eveneens bekend,
dat het spreken van vele broeders met
Zaiss tevergeefs is geweest. Hij gaat
door met het houden van zijn samen
komsten.
De kerkeraad van de Gereformeerde
gemeente Elberfeld heeft zich daarna
bezig gehouden met het optreden van
de heer Zaiss en zijn vrienden.
Besloten werd tot de volgende kansel
afkondiging:
De kerkeraad, als wachter van leer en
belijdenis geroepen, heeft op grond van
het oordeel van verscheidene broeders
zich bezig gehouden met de bijeenkom
sten van de vrije evangelist Zaiss. De
kerkeraad stelt vast, dat Zaiss in ver
schillende hoofdpunten een verkondiging
drijft, die niet in overeenstemming met
de Heilige Schrift is:
1. Zaiss hangt de wederdoop aan en
verricht die.
2. Hij zweert dat het op door hem
genoemde plaatsen en op door hem ge
noemde tijdstippen tot genezingen ko
men zal.
3. Hij ontzegt openlijk aan kinderen
Gods, die onder zijn handoplegging geen
genezing ondervinden, het geloof.
.4. Hij erkent niet, dat Gods vader
lijke leiding aan Zijn kinderen ook in
ziekte ten deel valt.
De kerkeraad ziet dit met droefheid,
en verzoekt de gemeente zich des te
trouwer aan Woord en Sacrament te
houden en zich voor alle dweperij in
acht te nemen."
Tot zover deze waarschuwing, die we
onze lezers niet willen onthouden.
Onze catechismus Zondag 10 leert:
,,dat loof en gras, regen en droogte,
vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijze
en drank, gezondheid en krankheid, rijk
dom en armoede en alle dingen, niet bij
geval, maar van zijn vaderlijke hand ons
toekomen.
Daarmee houden we het liever, dan
met de leer en de beweging van Her
mann Zaiss.
WAARNEMER,.
Ds. J. VAN DER POEL
Ds. J. van der Poel, predikant van de
Oud Geref. Gemeente te Giessendam
zal op nieuw enige tijd verhinderd zijn
zijn arbeid in eigen gemeente en de
vacante gemeenten der Oud Geref. Gem.
te verrichten, omdat hij weer een ope
ratie moet ondergaan. Dinsdag 2 De
cember j.l. is de predikant opgenomen
in het Zuiderziekenhuis te Rotterdam.
ZAAK Ds. A. A. LEENHOUTS
Naar wij vernemen heeft de classjs
Amersfoort der Geref. Kerken zich in
haar vergadering van deze week Dins
dag weer bezig gehouden met de be
handeling van het op 11 Juli j.l. geno
men besluit tot schorsing van Ds. A. A.
Leenhouts te Soest. De besprekingen
over deze zaak zullen door de classis
op de vergadering van volgende week
Donderdag worden voortgezet.
De heer .T. Hekman te Ouderkerk a. d. Amstel, die een fraaie verzame
ling oude foto's van Ouddorp heeft, was zo welwillend daarvan enige
ter reproductie in ons blad af te staain. Een heel interessante kiek is
onderstaande
Dergelijke verblijven vond men in
vroeger tijden veel te Ouddorp, voor
al op de Horrelshoogten.
Dit is een van de laatste. Men kan
duidelijk zien, dat de woning geheel
van plaggen is opgebouwd.
Plaggen zijn een soort doorwortel-
de zoden, die uit de grond werden
gestoken en op elkaar werden getast.
Waren er nog kieren, werden deze
met leemaarde dichtgemaakt.- Men
kan goed zien dat het een eigen
bouwsel is, een architect, zelfs geen
ambachtsman kwam er aan te pas!
Tin deze plaggen vestigden zich vaak
krekels zodat men 's avonds de mooi
ste muziek kreeg te horen!
Deze plaggenhut is nog een van de
fraaiste; de gevel aan de ene kant
was hier van steen. De hut bevatte
één vertrek met eigengemaakte bed
steden en een tamelijk groot raam
met blinden. Voor dit raam is de
witte kap van de petroleumlamp te
zien. Er woonde een groot gezin in
van de heer Willem van Huizen (ge
boren 27 Jan. 1877) die 4 Maart 1927
naar Den Bommel vertrok. Later
woonde er de familie C. van der Lin
de. De plaggenhut is ongeveer 40
jaar geleden afgebrand.
Men zou deze woningen thans be
titelen met „krotwoningen". Maar
toch gaven ze aan Ouddorp een ka
rakteristiek beeld. Op de foto ziet
men nog een deel van het mooie na
tuurschoon. De hoge heg is voor het
raam een beetje gekort, om zicht op
de weg te hebben. En het zicht was
goed gordijnen hield men er niet
op na. Een mooi stukje schoon van
Ouddorp, dat te loor is gegaan. Had
men er maar één laten staan! Men
zou er een kunnen nabouwen, wat
zeker voor de vreemdelingen die des
zomers Ouddorp bezoeken, een aan-
trekkingspunt zou zijn.
Zoals uit het verslag van de laatste gemeenteraadsvergadering te Middelhar
nis is gebleken, is aan de raadsleden de Gemeentebegroting 1953 aangeboden.
B. en W. hebben daarop een beschrijvingsbrief laten volgen, die aan de raads
leden is gezonden. Wij laten uit deze beschrijvingsbrief een en ander volgen.
„Het ontwerp, dat U thans aangebo
den wordt, biedt financieel een heel wat
ongunstiger beeld dan de oorspronkelij
ke begroting over 1952. Dat dit feit
zich voordoet, is niet te verwonderen en
is gemakkelijk verklaarbaar. Het uitga-
venpeil van de gemeente beweegt zich
nog steeds in stijgende lijn. Hoe zeer
het beleid ook op de uiterste zuinigheid
gericht is, het is niet te voorkomen, dat
de uitgaven toenemen. Dit is een om
standigheid, die niet alleen bij deze ge
meente voorkomt, doch vrijwel bij iedere
gemeente in het land wordt waargeno
men. Ook de Rijksbegroting geeft ten
opzichte van 1952 een verhoging van
het uitgavenpeil te zien.
Met de inkomsten staat het anders.
Zoals U bekend is, is de werking van de
Noodvoorziening Gemeentefinanciën be
perkt tot en met 1952. Voor 1953 en
volgende jaren is op het terrein van de
financj|le verhouding nog geen regeling
getroffin. Welke regeling er zal komen
is niet bekend. Vermoedelijk zal de be
staande noodvoorziening in gewijzigde
vorm verlengd worden. Bij het ontwerp,
dat U thans aangeboden wordt, is re
kening gehouden met gelijke -uitkerin
gen uit het gemeentefonds als over 1952.
Dit is geschied naar aanleiding van een
hieromtrent van de Minister van Binnen
landse Zaken ontvangen bericht.
Dat er een dalende lijn zit in de fi
nanciële positie van vrijwel iedere ge
meente in ons land is o.i. een gevolg
van het stelsel van vaststelling van de
uitkeringen uit het gemeentefonds. Hoe-
wel de Noodvoorziening Gemeentefinan
ciën over het algemeen guhstig heeft
gewerkt, kan toch vastgesteld worden,
dat het stelsel van uitkeringen het in-
komstenpeil van de gemeente verstard
heeft. De inkomsten hebben geen gelijke
tred gehouden met de stijging van de
uitgaven. Hierdoor is, naarmate het uit
gavenpeil steeg, een steeds slechter wor
dende financiële toestand van de ge
meente veroorzaakt. Hier komt nog bij
en dit geldt ook voor de andere ge
meenten in ons land dat de eigen in
komstenbronnen de laatste jaren even
eens een vermindering ondergaan. Dit
geldt vooral voor de opbrengst van het
schoolgeld en de vermakelijkheidsbelas-
ting. Voor 1953 is de raming voor deze
beide belastingen belangrijk minder dan
in 1952 het geval was.
In de begroting, zoals die thans aan
U wordt aangeboden, is een bedrag voor
onvoorziene uitgaven opgenomen van
11.200.Bij het beoordelen van dit
bedrag moet in aanmerking worden ge
nomen, dat bij de raming geen rekening
is gehouden met de grote waarschijnlijk
heid, dat in 1953 de sluis vernieuwd zal
worden. Tijdens deze vernieuwing zal de
haven afgesloten worden. Gerekend moet
dan worden op het niet-ontvangen van
het grootste deel van de geraamde
schut- of sluisgelden en kadegelden.
Voorts is niet in de begroting opgeno
men het bedrag, dat jaarlijks op de ten
laste van de gemeente blijvende kosten
van vernieuwing van de sluis moet wor
den afgeschreven. Nemen wij dit in acht, e
dan kan aangenomen worden, dat er in
de begroting geen enkele ruimte aanwe
zig is. Daar in de loop van het jaar
bestaande posten zullen moeten worden
verhoogd en nieuwe zullen moeten wor
den ingevoegd, zal, tenzij de op handen
zijnde herziene regeling van de financi
ële verhouding tussen het Rijk en de
gemeenten betere uitkomsten biedt, in
de loop van het jaar verder beschikt
moeten worden over de saldi-reserve
van de gemeente.
De raming voor onvoorziene uitgaven
in de oorspronkelijke begroting
over 1952 beliep 21.700.
Idem over 1953 11.200.
Nadelig verschil van 1953 10.500.
(Zie voor vervolg pag. 2 Ie kolom)
