Hoog bezoek
aan Goeree
Overflakkee
,,Als de brug komt, wordt de
tram p«r kilo verkocht!"
Sanap/rw o^ao^
Korenmolen te Dirksland
Tegen pijnenig^j
25ste Jaargang
Zaterdag 14 Jtmi 1952
No. 2123'
CHR. WEEKBLAD OP GEKEFORMEEEDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Raad Goedereede
*^it ket
enót
1
er^
Dat opstijgend brandend
zuur, van Uw maag
tot hoog in de keel
Ernstig auto-ongeluk
te Oud-Vossemeer
op wekkend-p ij nverdr ij vend
Rondom de
Landbouwschool
Hoe het vroeger was j
(Afgebroken in 1912)
J
Inktvissentijd in Zeeuwse
wateren
MEDITATIE
Een stem in het bolst
van de nacht
RedactiebureauPr. HENDRIKSTRAAT 14, MIDDELHARNIS
TELEFOON 17 GIRO 167930 POSTBOX 8
TELEFOON DRUKKERIJ 19
Verschot tweemaal per week. Woensdag' en Zaterdag'
ABONNEMENTSPRIJS: f 1.70 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bg contract speciaal tarief.
Donderdag jl. kreeg ons eiland
Goeree-Overflakkee weer hoog be
zoek de leden van de Prov. Sta
ten met de voorzitter Mr. L. A. Kee
per, Commissaris der Koningin in
Zuid-Holland brachten een kort
werk-bezoek aan ons eiland.
Op gezette tijden van het jaar be
zoeken de Statenleden bepaalde de
len van de provincie, thans kreeg
Goeree-Overflakkee een beurt.
Ofschoon het bezoek niet een be
paald doel had zoals we eerst ge
meend hebben, kan het toch wel
enigszins in verband gebracht wor
den met de slechte verkeersverbin
dingen die Flakkee heeft, wat de
laatste tijd wel tot de hogere college's
moet zijn doorgedrongen. Althans, de
korte rede die Burgemeester Rijn-
ders in de raadszaal hield, wees daar
ook heen, waarbij nog eens dik werd
onderstreept hoe ons eiland econo
misch en moreel te lijden heeft, door
het gebrek aan een vaste oeverver
binding.
Wij hadden het genoegen bij dit
bezoek met verschillende Statenle
den te spreken, die overtuigd waren
van de harde noodzaak, dat er voor
ons welvarende eiland met zijn ar
beidzame bevolking iets gedaan dien
de te worden.
De Statenleden arriveerden aan
het Havenhoofd met de tramboot s.s.
Minister van der Sleyden, waarbij zij
er een stip van kregen te zien, hoe
gebrekkig het vervoer van auto's op
dit veer plaats heeft. De auto van de
Commissaris die zich ook op de boot
bevond, moest zich ten aanzien van
het gehele college, ook over de „be
ruchte" rijplaten begeven, zodat ze
zich een indruk konden vormen, hoe
dit met zwaar beladen vrachtwagens
toegaat.
In het verslag, dat elders in ons
blad staat afgedrukt, valt te lezen,
hoe de Commissaris op het betoog
van Burgemeester Rijnders reageer
de. Z. HoogEd. Gestrenge zei onder
meer, dat het Provinciaal Bestuur
overtuigd was van de noodzakelijk
heid en dat zij gaarne de vaste oever
verbinding zouden zien, maar zo
zei hij er zijn andere instanties
die een stem in het kapittel hebben,
n.l. de regering. Wel bleek hij ver
heugd te zijn, dat de localiteit zelf
een besluit had genomen, om tot het
gewenste doel te geraken.
Al is dus het bezoek van de Prov.
Statenleden kort geweest, heeft het
ongetwijfeld zijn nut,,sdat zij, zij het
in vogelvlucht, de situatie in ogen
schouw hebben genomen.
Het sorteerde ook effect, dat kon
worden medegedeeld, dat deze week
vrijwel alle gemeenten van het eiland
het besluit genomen hadden toe te
treden tot de N.V. Brugverbinding
voor Goeree-Overflakkee en Hoek-
sche Waard. Daaruit valt te zien dat
het de localiteit ernst is, om op dit
wel zeer nijpende punt in de naaste
toekomst tot een oplossing te ge
raken.
Bij de rit die naar Ouddorp ge
maakt is, heeft het Prov. Bestuur ook
kunnen zien, welk een vruchtbaar
eiland Goeree-Overflakkee is en hoe
fnuikend het voor een goede econo
mie moet zijn, dat dit deel van de
provincie, waar aan land- en tuin
bouwproducten méér geteeld wordt
dan in heel de provincie Utrecht,
door het water van de vaste wal af
gesloten ligt.
Er is nog een pxmt, waar wehier
de aandacht op willen vestigen. Het
gezelschap had bij de rondrit be
merkt, dat er op ons eiland zeer goe
de wegen zijn. Bij de z.g. „Witte
Brug", tussen Ouddorp en Goederee-
de moet het wel een ontnuchtering
geweest zijn, opeens midden „in de
kronkels" te geraken. Zoals bekend,
vereist het van de chauffeurs van
bussen en grote vrachtwagens vak
manschap over dit beruchte brugge
tje te rijden en door de S-bochten
heen te laveren. Passage is er bijna
niet mogelijk en er hadden daar
reeds vele verkeers-ongelukken plaats.
Misschien dat dit bezoek aanleiding
kan zijn dat er op dit punt algehele
verbetering komt en de Provinciale
weg wordt doorgetrokken.
Het Prov. Bestuur heeft ongetwij
feld een goede indruk van ons eiland
meegenomen. Een bezoek als dit
De gemeenteraad van Goedereede kwam Dinsdagavond half negen bijeen. Het
enigste agenda-punt bevatte ook hier aansluiting bij de N.V. De Brug. Het ging
er erg gemoedelijk naar toe er werden kwinkslagen gegeven op de tram
zodat de vrolijke noot er niet aan ontbrak.
De voorz. Burg. J. van Knobelsdorff
opende de bijeenkomst, waarna de no
tulen werden vastgesteld.
Alvorens aan het betreffende punt te
beginnen, vond beëdiging plaats van de
Wnd. secretaris en wnd. ontvanger de
heer Hoek, die de vereiste eden in han
den van de voorzitter aflegde.
Daarna stelde de voorzitter de aan
sluiting bij de N.V. Brugverbinding aan
de orde en lichtte een en ander toe. Het
voorstel was dat Goedereede 3 aande
len zou nemen ad 1000.waarvan
voorlopig 25 zou worden gestort.
De heer Tams Sr. bleek de statuten
zeer nauwkeurig gelezen te hebben; hij
had tenminste verschillende taalkimdige
bemerkingen. Ook vond hij, dat aan de
directeur tamelijk veel belangrijke mach
tigingen! waren gegeven. Zo had hij een
bemerking op art. 7 par. 4, handelend
over beschadigde aandelen, die de direc
teur kon vernietigen en nieuwe verstrek
ken. Spr. zag liever dat dit in de verga
dering van commissarissen geschiedde.
Hij vond vernietigen en verstrekken van
aandelen beide even belangrijk.
Bij art. 8, waar sprake was van be
noeming van een directeur „op aanbe
veling", zag hij liever „op voordracht"
en zo had Hij nog enkele bemerkingen.
O.m. stond in een bepaald artikel „te
harer beoordeling", waarop spr. vroeg,
of er dan ook een vrouwelijke directeur
kon worden benoemd.
De voorz. antwoordde hierop, dat het
slechts een ontwerp was en dat later
pas de definitieve statuten volgden. Spr.
meende, dat de taaifoutjes er wel zou
den worden uitgehaald. Wel zou spr. de
opmerkingen doorgeven.
De heer Goeikotop informeerde of de
storting van de 25 der aandelen) no
dig waren om. het project te ontwerpen,
waarop de voorz. antwoordde, dat dit
reeds gereed was. Spr. zei dat er inder
tijd een crediet verleend was van 30 et
per inwoner, Wfelk bedrag direct verre
kend wordt op de aandelen. Er moet
dus maar 12% worden bijgestort.
De heer GÓekoop betuigde voorts zijn
grote ingenomenheid met het voorstel
en met veel genoegen zou hij zijn stem
geven. Dit werd door de andere heren
beaamd.
De heer v. 'GeWer miste iedere aanha
ling over de R.T.M. Is het de bedoeling
vroeg spr. dat de tram ook over
de brug zal rijden?
De heer Goekoop: De tram? Die
wordt per kilo verkocht, als de brug er
is!! (Grote vrolijkheid.)
De heer v. Gelder zou zeker ook de
tram tolgeld laten betalen, als die er
over moest.
De voorz. antwoordde, dat iedere ver-
voers-maatschappij hier buiten stond.
Men ging met het voorstel accoord,
het werd z.h.s. aangenomen.
De voorz, zei dat het een belangrijk
besluit was en hoopte, dat de N.V. in
samenwerking met het Prov, Bestuur
en het Rijlt tot de bouw van een brug
zou komen. Er is nu door de gemeente
een bescheiden offer gebracht, waaruit
de vpil blijkt, om zo spoedig mogelijk tot
een vaste oeververbinding te komen.
Daarna volgde benoeming van een af
gevaardigde en een commissaris.
De voorz. zelde dat de stemming ge
heel vrij was, maar stelde voor weth.
Tanis Jz. als afgevaardigde te benoe
men. Weth. Tanis vond op zijn beurt
het beste, de Burgemeester tot commis
saris te benoemen.
Hierover werd gestemd. Als afgevaar
digde behaalde Weth. Tanis 4 stemmen,
D. Goekoop 2 en C. Westdijk 1 stem. De
burgemeester werd m.a.s. als commis
saris aangewezen.
Direct hierop volgde sluiting.
Een predikant over Sowjet-Rius-
land. Het zoet gefluit van de
vogelaar. Onder iiet fluwelen
'kleed de blaiuw van het roofdier!
Enige tijd geleden schreef ik over de
reis van twee Nederlandse predikanten
naar de Sowjet-Unie, waar een vredes-
conferentie zou worden bijgewoond en
een reis door Rusland zou worden ge
maakt. Dezer dagen zijn deze heren te
ruggekomen en wat we voorspeld heb
ben is wel uitgekomen: niets dan goed
over het gevreesde communistische Rus
land!
Een vertegenwoordiger van de Prov.
Zeeuwse Crt. heeft een onderhoud gehad
met de teruggekeerde Ds v. Dalen, die
drie weken in Sowjet-Rusland heeft ver
toefd en rondgereisd. Hij verklaarde al
lerminst Sowjet-Rusland een krans te
willen omhangen, doch wel te -wensen,
dat het godsdienstig leven in West-Eu
ropa even sterk was als daar! Wij geven
hier enige indrukken van deze predikant
wiens communistische sympathieën ove
rigens wel bekend zijn.
„Het Russische platteland is echter
gebleven bij de groei der steden. Dui
delijk zie je de noodzaak van opbouw.
Maar er wordt dan ook opgebouwd.
Er wordt hard gewerkt. Ook de
vrouwen werken hard. Zij zieni er vaak
moe uit. Het openbare leven onder
gaat daarvan de invloed. Men ziet
geen flanerende vrouwen, geen demon
straties van „sexe", zoals bg ons. Na
tuurlijk hebben ook deze mensen hun
verlangens, maar zij leven die uit op
een moreel hoger plan.
Van de politiestaat heb ik niets ge
merkt. De gedachtenwisseling tussen
Russen en niet-Russen was volkomen
vrij. Ik vesta en spreek voldoende
Russisch om het zonder tolk te kun
nen stellen.
Concentratiekampen? Ik heb een
correctiekamp gezien. De mensen wa
ren volkomen in het arbeidsproces be-
kunt U blussen in een paar minuten,
met één of twee Rennies. Deze smake
lijke tabletten werken onfeilbaar, ook
bij U. Koop een pak bij Uw apotheker
of drogist en zorg er voor altijd een
paar bij de hand te hebben. Ze zijn
hygiënisch verpakt, één voor één; zo
practisch.. En onopvallend in te nemen
zonder water of wat ook.
heeft deze goede zijde, dat wanneer
er zaken ons eiland betreffende in
de Staten komen, deze met des te
meer begrip kunnen worden bepleit.
De heer A. v. iS. Klundert
autobus-ondernemer aan de
gevolgen overleden'
Op de Vossemeersedijk tussen Tholen
en Oud Vossemeer heeft zich Zondag
middag 8 Juni jl. een ernstig auto on
geval voorgedaan.
De heer A. v. d. Klundert, autobus
ondernemer te Oud Vossemeer, is met
zijn personenauto tegen een telefoon-
paal en een boom gereden, doordat hij
de macht over zijn stuur kwijtraakte.
Met een dubbele beenbreuk, een gebro
ken arm, een zware hersenschudding en
inwendige kneuzingen is hij naar het
Algemeen Burgergasthuis te Bergen op
Zoom vervoerd. De auto werd zo goed
als geheel vernield.
Het slachtoffer is in de nacht van
Maandag op Dinsdag aan de bekomen
verwondingen overleden.
trokken. Zij genoten veel Vrijheid en
konden onder meer trouwen.
De felle arbeidsinspanning heeft
het geestelijk leven niet gedood. God
heeft het goed gemaakt met de Kerk.
Het geestelijk leven groeit als gevolg
van het arbeidsproces.
Waarom Rusland zijri grenzen dicht
houdt? Waarom er geen persvrijheid
is? Amerika sluit zijn grenzen even
zeer voor Rusland als Rusland de zij
ne voor Amerika. Bovendien koestert
men in Rusland een zekere angst voor
het kapitalistische systeem, dat im
mers vijandig staat tegenover het
Sowjet-systeem. Die angst schept
wantrouwen terwijl het volk toch
tegelijkertijd graag zijn grenzen open
zou stellen."
Tot zover deze Ds v. Dalen.
Men moet maar verblind zijn!
Dat is nu het zoet gefluit van de vo
gelaar, dat het er in Rusland lang niet
zo kwaad uitziet, als men in Nederland
denkt. Integendeel: het lijkt er op, of er
volkomen vrijheid van .godsdienst zou
bestaan! Ze hebben in Moskou wel ge
weten, welke „ambtsdragers" zij naar
hun „heilstaat in opkomst" moesten af
vaardigen!
Ik geloof niet dat velen zullen aanne
men wat deze satelliet van Stalin de
Nederlanders tracht wijs te maken. Het
is al te doorzichtig. Maar het is toch
zaak om op onze hoede te zijn. Het si
nistere spel wordt op alle mogelijke
wijzen gespeeld; dan eens met bruut ge
weld, dan weer met de palmtak van de
vrede, alsof het communisme brengen
zal alles wat liefelijk is en wel luidt.
Maar onder dit fluwelen kleed bevindt
zich de klauW van het roofdier, die on
verwacht zal trachteh zijn prooi, bloe
dend naar zich toe te slaan.
WAARNEMER.
'Het is precies zoals de Voorzitter van
onze school, de heer A. A. Mijs opmerk
te aan het slot van de Algemene Verga
dering van de Vereniging tot bevorde
ring van het Landbouwonderwijs, die
Vrijdag 6 Juni in Hotel Spee werd ge
houden: Het is prettig als een inleiding
aanleiding geeft tot een geanimeerde
discussie. Of er een dergelijke discussie
op een inleiding zal volgen, is gelukkig
niet afhankelijk van het aantal aanwe
zigen op de vergadering. Indien dit zo
was, zouden we op onze Algemene Ver
gadering zeker geen kans hebben gehad.
Het aantal ter vergadering opgeko-
menen was namelijk zeer gering, terwijl
onze vereniging toch plm. 800 leden telt.
Doch, het komt meer aan op de kwali
teit, dan op de kwantiteit van de aan
wezigen, wil er een vruchtbare bespre
king ontstaan. En over de kwaliteit
hadden we niet te klagen. Er waren ver
scheidene oudere boeren van ons eiland,
de 70 al gepasseerd, doch die nog steeds
volop leven in de praktijk van het boe
renvak, en die de gave bezitten hun er
varingen, opgedaan tijdens hun meer
dan 50 jaar boer zijn, op smakelijke
en duidelijke vrijze aan de aanwezige
jongeren over te dragen. We hebben in
één woord genotenen ons afgevraagd:
„Zouden de lessen van de heer Van Bij-
leveld, die hier meer dan 50 jaar gele
den landbouwcursussen heeft gegeven,
nog steeds nawerken?"
Al deze bejaarde heren zijn n.l. oud-
leerling geweest van bovengenoemde,
door allen om strijd geroemde oud-land-
bouwconsulent. We mogen zeker ver
onderstellen, dat zijn lessen, voor deze
oudere boeren veel hebben, betekend.
De beoordeling van het zaaizaad ge
schiedde vroeger volgens andere normen
dan tegenwoordig. Zo werd naar voren
gebracht, dat algemeen werd ervaren,
dat zaaierwten, afkomstig uit Zeeland
vroeger veel beter voldeden dan die af
komstig uit Noord-Holland. Met bewon
dering hebben we zitten luisteren naar
de verklaring, die daarvoor door één der
aanwezigen, ook reeds de 70 gepasseerd,
werd gegeven. Zeeland ligt in het Zui
den van ons land, de erwten konden
daar vroeg worden gezaaid vroeger
dan in het Noorden en waren bij het
pikken rijper dan die in N.H. Hoe meer
uitgegroeid het zaad is, des te groter
zijn de kiemkracht en de kiemenergie,
en zoveel te zekerder de opkomst en
daardoor de opbrengst.
In deze redenering ligt zeker een gro
te kern van waarheid en waarschijnlijk
werd daarmee de spijker op de kop ge
slagen.
Vroeger was het resultaat met ori
gineel zaaizaad (tarwe) veel minder
sprekend dan tegenwoordig, en waren
de opbrengsten van eerste en tweede na
bouw dikwijls veel beter. Onze veron
derstelling is, dat de kweker vroeger
zijn gekweekt zaad veel eerder bij de
boer bracht, dan tegenwoordig. Het ge
kweekte ras was dan nog niet zuiver,
eni de boer had handen vol werk het ras
te verbeteren.
Alleen serieuze en ambitieuze boeren
waren daarvoor te vinden. Ze verricht
ten eigenlijk kwekerswerk. Vandaar dat
het voor een kweker van een nieuw
tarweras een zaak van groot gevricht
'was, aan welke boer hij zijn nieuwe ras
toevertrouwde. Tegenwoordig houdt de
kweker het nieuwe ras langer onder
zijn beheer, waardoor de hoeveelheid
kwekerszaad groter wordt en het ras
zuiverder. Dan pas wordt het afgestaan
als elite-zaad aan de vermeerderingsbe-
drijven, die de oogst van dit zaad als
origineel kunnen afleveren.
Wij geven hier nog een plaatje van de korenmolen aan de Boezem te
Dirksland, die in 1912 is afgebroken. Van dezelfde molen hebben vsrij enige
tijd geleden een foto geplaatst, welke echter niet erg duidelijk was, omdat
dit meer een kiekje van de haven was, met aan het eind deze oude molen.
Het bouwjaar van deze molen is
ons helaas niet bekend, waarschijnlijk
is dit zoals we reeds eerder schre
ven in het begin van 1800 ge
weest. De laatste eigenaar was de
heer J. U. van Nieuwenhuizen. Deze
molen gaf indertijd een zeer fraai
beeld aan de gemeente; het is jam
mer, dat men deze niet heeft kun
nen behouden. Ze stond op de plaats
waar nu het weeghuisje is gebouwd.
Aan de enje zijde was de boezem, aan
de andere zijde de haven. Boven op
de dijk had de molen een grote
windvang. Het spijt ons, dat momen
teel niet meer gegevens in ons bezit
zijn, om er wat meer bijzonderheden
over te kunnen schrijven.
Onze redactie stelt toezending van
oude foto's (liefst van verdwenen ge
deelten) zeer op prijs. Wie heeft bv.
nog een- goede foto van de postwa
gens en van de diligence die met
passagiers naar de Middelharnisse
boot reed vóór de tram er was? De
foto's worden na reproductie terug
gezonden.
Vroeger en misschien thans nog wel,
werd vlaszaad op ons eiland liefst niet
betrokken uit Zeeland. Het zou niet goed
zijn, vlas gegroeid in polders met brak
water weer uit te zaaien in soortgelijke
polders, zoals men die op ons eiland
aantreft. Vlas uit de Biesbos bv., dus
van zoet water, zou beter resultaat op
leveren. Een verklaring hierom kon
niet worden gegeven. Is één onzer Ie
zers hiertoe misschien in staat?
Verder is gesproken over Osiristarwe
die gevonden heet te zijn in de oude
Egyptische graven en die genoemd is
naar een Egyptische godheid Osiris, die
de voortbrengende kracht der zon aan
duidde, welke op de aarde werkt. We
hopen op deze tarwe, die één der aan
wezigen ook in zijn bezit heeft gehad,
op deze plaats nog wel eens terug te
komen.
Velen der afwezige leden zullen voor hun
afwezigheid een geldige reden hebben
gehad.' We zijn er echter van overtuigd,
dat bij enige goede wil, meerderen onze
vergadering hadden kunnen meemaken.
Eén maal in het jaar wordt in dit op
zicht een beroep op onze leden gedaan.
Maakt het vanaf heden 'tot gewoonte,
deze éne vergadering van de Landbouw
school te bezoeken. Uw bestuur en wij
zouden dit zeker op prijs stellen.
Inktvissen gooien roet in het eten bij
de kreeftenvangst op de Zeeuwse stro
men. De kreeftvisserij ging in de eer
ste helft van Mei goed, doch onder
vindt thans concurrentie van ,,zeekat-
ten", zoals ze in de visserstaai heten.
De inktvissen komen in de laatste jaren
de Zeeuwse stromen op om op kreeft,
die in deze tijd van schaal verwisselt,
jacht te maken. Het duurt enige dagen,
voordat de kreeftenhuid hard is. In
deze tijd zijn kreeften weerloos en een
gemakkelijke prooi van de veelarmige
octopussen, die na de verschalingstijd
weer uit de Scheldemondingen verdwij
nen.
POEDERS-TABLETTEH'CXCKIETS;::
„Maar Paulus riep met grote stem,
zeggende: Doe u zelven geen kwaad;
want wij zijn allen hier."
(Hand. 16 28.)
Wat de Heere doet om een zondaar
tot waarachtige bekering te brengen
wordt in deze geschiedenis duidelijk ge
toond. Zie eens hoe de verheerlijkte Za
ligmaker van uit de hemel zijn duurge-
kochte bruid brengt aan Zijn voeten;
dat stemt ons tot aanbidding en bewon
dering. Maar ook dé wegen die 's Hee-
ren knechten moeten doorleven, om als
middel in Zijn hand te worden gebruikt
gaat onze berekening verre te boven.
Dat had Paulus nooit kunnen denken
dat hij daarom in de gevangenis moest
komen, om in het holle van de nacht
zijn stem te moeten verheffen om een
verslagen mens daar het evangelie der
zaligheid te verkondigen. Het zal voor
beiden een onvergetelijke nacht in heel
hun leven gebleven zijn. Die eeuwige
liefde Gods, om door middel van de won
derlijkste aardbeving die ooit op aarde
is waargenomen, geen verwoesting,
maar behoudenis te werken voor zulk
een harde en verstokte zondaar. Wat
zal dat geweest zijn toen in die nacht
de deuren der gevangenis openylogen,
de ketenen rinkelend neervielen uit de
gescheurde muren, de stokbewaarder
wakker werd en de defiren zag open
staan en naar zijn mening al de gevan
genen gevloden waren. O wat een ge
waarwording voor hem, die er met zijn
leven aansprakelijk voor was, als een
van de gevangenen gevlucht was. In de
angst zijner ziel trekt hij het zwaard
en zal er zich mede te kort doen. Maar
Paulus dat ziende, riep met een grote
stem: „Doe u zelven geen kwaad, want
wij zijn allen hier!"
Is niet het voornemen van die stok
bewaarder een teken van de tijd waarin
hij leefde? Het leven werd weinig ge
teld, en in dat opzicht schijnt die hei
dense opvatting in onze eeuw terug te
keren. Lezen wij bijna niet dagelijks in
de bladen van mannen, die als hun za
ken verkeerd lopen, als lafhartigeni hun
post in het grote leven verlaten en zich
de revolver tegen de slapen drukken?
Vrouwen, die teleurgesteld worden,
grijpen niet zelden naar het dodelijk
vergif, want dan (zo men meent) zijn
wij van alles af. Zelfs onder de jeugd
zien wij dat vreselijke, omdat de waar
de van het leven niet gekend wordt. Is
niet het leven het kostbaarste bezit?
Is het niet de voorbereidingstijd voor de
eeuwigheid? De tijd, waarin een diep-
gevallen mens nog met God kan ver
zoend worden? De tijd waarin de stem
nog gehoord wordt, dat er redding en
verlossing is in Jezus' dierbaar borg-
bloed! Er is in het graf toch geen be
zinning meer, en waar de boom valt,
daar zal hij blijven liggen. Denk eens,
als Judas eens opstond, en al de zelf
moordenaren, zouden zij ons niet verha
len hoe veel gewetenswroegingen zij in
de eeuwigheid lijden? Is het niet de roe
ping van Gods knechten, geduriglijk
haar stem te verheffen om de mensen
toe te roepen: „doe u zelf geen kwaad!"
Moet niet de waarde van het leven ge
predikt worden en heilmaren gehoord
worden dat er verzoening is in Jezus
Christus? Gelukkige ongelukkige stok
bewaarder, nadat hij licht geëist had,
sprong hij in en werd zeer bevende en
viel voor Paulus en Silas neder aan de
voeten. Wat zalig invallen mijn lezers!
Denk eens aan Judas die viel achter
over, van Jezus af, maar de stokbewaar
der viel in, als gewrocht door de Heilige
Geest. Neen, de mens wil niet invallen
vanwege zijn vijandschap en eigenge
rechtigheid, maar Gods lieve Geest
leert dat invallen, en hoort dan wat uit
de diepste grond des harten van deze
stokbewaarder gehoord wordt: Lieve
heren, wat moet ik doen opdat ik zalig
worde?" Wat zal dat geweest zijn voor
de knechten des Heeren! Diezelfde har
de, verstokte stokbewaarder, die hun
voeten zo verzekerd had in de stok,
waardoor verwondingen waren ontstaan
nu zó aan hun voeten aan te treffen!
Die stem van een schuldig en ongelukkig
mens te vernemen, en dan daar!! Heilig,
driewerf heilig zijn 's Heeren wegen!
Mijn lezer, kent u daar ook iets van?
Zal het niet nodig zijn als zulk een ver
legen en verslagen mens aan 's Heeren
voeten terecht te komen? O, wat kreeg
toen het leven een waarde voor die ver
slagene van hart. Maar nu is er ook
plaats voor dat dierbaar evangelie! Hoe
werd hen Jezus Christus gepredikt als
de enige en volkomen Zaligmaker! En
dat het bevel van te geloven, een schenr
king des Heeren in het hart van deze
verslagen stokbewaarder werd. Want
dat is het vrije evangelie, dat God
schenkt, wat Hij gebiedt. Nu was er
plaats in zijn hart gemaakt voor de
Heere en Zijn knechten. Ook zijn huis
ging voor hen open, en wat zal het voor
hen geweest zijn om hun striemen te
wassen. In het kort leerde hij iets van
de drie stukken die nodig zijn om. bevin
delijk te kennenl, namelijk ellende, ver
lossing, dankbaarheid. -En als wij be
denken hoe menigmaal er gepreekt
wordt in schone gebouwen, met vele
hoorders, en hier hebben een kerker als
kerk, met één hoorder, die door Gods
genade van uit de dood tot het leven
gebracht werd, dan mocht het gebed
vermenigvuldigd worden, dat de Heere
de hof Zijner kerk mocht doorwaaien,
opdat ook die geestelijke vruchten
mochten aanschouwd worden. Lere de
Heere door Zijn genade ons de tijd des
levens kostelijk te achten, opdat wij in
deze indroeve en indrukkeloze dagen, de
waarde van het leven leerden kennen
om dat heil, dat de stokbewaarder ont
ving ook te mogen deelachtig worden.
Kampen.
Ds A. VERHAGEN.
