-...wm
P:*
Hoe het
I
vroeger was i
Flakkee
iSS^KiK
S^^S
W^^^MÊ^m.
Minister van Verkeer
en Waterstaat komt
naar
Aanbestedingwoningen
te Middelhamis
Zatardas 2P Maaft 1952
No. 2103
CHRISTELIJK WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Veiligheid bij spoorweg
overwegen en tram
kruisingen
Socialisten en Socialisten
1902 1952
EEN GOUDEN JUBILEUM
De heer C. Vis te Sommelsdyk
50 jaar organist
.;.- ^èm^^^Kk
SLACHTOFFERS VAN HET
VERKEER
MEDITATIE
Retraite
Zondagsdi«zi8t«n Axtiea.
De verkeersmoeilükheden zullen
de aandacht hebben.
*^it het
^ykv&nót
De Zeedijk te Stad aan 't Haringvliet
248te Jaargang
niEuws
VcrscWjnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag Kedoetlebureau: Prins Hendrikstcaat 14 Middelhamls Abonnementsprgs 1.70 per kwartaal
Telefoon 17
Middelhamis
Giro 167930
Postbox 8
Telefoon
Drukkerij 19
Adv.-prijs 12 et
per mm. Bij
contract speciaal
tarief
De president directeur van de Neder
landse Spoorwegen Ir F. Q. den Hollan
der deed in een persconferentie enige
mededelingen over de ongelukken bij de
onbewaakte overwegen. Wij ontlenen er
aan:
In 1951 werden 28 personen gedood
en 72 min of meer ernstig gewond op
spooroverwegen in ons land. Ten aan
zien van 6 gewonden moesten de Spoor
wegen schuld erkennen. In alle andere
gevallen lag de schuld bij de gebruikers
van de weg.
Volgens Ir den Hollander is de Neder
landse weggebruiker zeer onvoorzichtig.
„Een paar dagen geleden nog heeft
de directie van de Spoorwegen een on
derzoek ingesteld bij 12 overwegen. Drie
dagen hebben betrouwbare mannen zich
hier verstolen opgehouden en de weg
gebruikers gesignaleerd. Er werd ge
constateerd dat door ,52 automobilisten
gedurende drie dagen dwars door de
rode knipperlichten werd gereden die
aangeven dat de baan onveilig is. Er
waren zelfs 2 autobussen bij en verder
6 bespannen voertuigen, 24 motorrij
ders, 148 wielrijders en 11 voetgangers".
„Is er tegen deze onvoorzichtigheid
kruid gewassen", zo had hij gevraagd.
Inderdaad onvoorzichtigheid eist bij het
hele verkeer veel slachtoffers.
Volgens genoemde Ingenieur gaan
we toch vooruit. „In 1940 gebeurden er
nog 60 dodelijke ongelukken op overwe
gen. In 1950 37 en in 1951 28. En dat
terwijl de verkeersintensiteit belangrijk
is toegenomen. Sinds 1923, voor wat het
wegverkeer betreft, zelfs verachtvou
digd. Zolang er nog een ongeluk ge
beurt blijven de Spoorwegen streven
naar absolute veiligheid. Over de bevei
liging van de overwegen merkte Ir den
Hollander nog op. „Men meent het ge
vonden te hebben met de knipperlichten
en het belsignaal die 25 seconden voor
de snelste trein een overweg passeert
beginnen te werken. Die seinen mogen
de weggebruikers niet verwaarlozen. De
roekeloosheid van één man brengt hón
derden in gevaar.
Een erezaak van de Spoorwegenl is
het veilig zijn. Gestreefd wordt naar ab
solute veiligheid van de overwegen.
Niets wordt nagelaten om het over
wegen probleem op te lossen. Deze op
lossing vraagt echter enorme kapitalen
en een industrieel potentieel dat op dit
ogenblik nog niet kan worden opge
bracht. Discipline van de weggebruikers
is eerste vereiste. In de grote steden re
ageren de weggebruikers nauwkeurig op
de lichtsignalen. Waarom veronachtza
men ze ze dan zo bij de overwegen. In
tegenstelling met gemaakte opmerkin
gen van de A.N.W.B., die hij onbekookt
noemde treft de Spoorwegen niet de
grootste schuld maar de weggebruikers."
Onbewaakte overwegen zijn een ge
vaar voor het verkeer. Voorzichtigheid
van de weggebruikers kan veel ongeluk
ken voorkomen. Op onze eilanden heb
ben we de tramwegkruisingen. Die zijn
ook niet zonder gevaar. Vooral bij on
bekendheid, duisternis en mist is grote
voorzichtigheid geboden. Ook bij de
tramkruisingen zoudeni nog veel verbe
teringen aangebracht ktmnen worden.
Dat dit de aandacht moge hebben van
bevoegde autoriteiten voor het te laat is.
In België, is het ten opzichte van de
Koningskwestie nog alles behalve rus
tig. Sommige bladen zoals Le Peuple ha
len de geschiedenis van het niet gaan
van Koning Boudewijn naar de begra
fenis van de Engelse Koning weer op.
Andere bladeren worden door de
Rooms-KatholiekeB beschuldigd een las
tercampagne te voeren tegen de Koning
en eisen op die grond een verkoopsver
bod van met name genoemde socialisti
sche bladen. Andere socialisten gaan zo
ver, dat ze Koning Boudewijn menen te
moeten waarschuwen het land niet in
onrust te brengen en hem te hebben ge
adviseerd om zich niet door zijn vader
Koning Leopold te laten beïnvloeden.
Ja in hun ongevraagd advies gaan ze
zover volgens de „Daily Herald" dat ze
de Koning adviseren nieuwere jonge ad
viseurs te kiezen.
En onverwijld een cursus te volgen in
constitutioneel staatsrecht.
De socialisten en het Belgisch Ko
ningshuis, neen dat botert niet al te
best.
In België zijn de socialisten altijd nog
wat roder dan in ons land.
België heeft geen beginseldoorbraak
gehad. In Nederland hebben-wve werke
lijk wat tammer socialisten. Ze zijn bij
ons wat meer burgerlijk bijgekleurd.
Onze landsaard? Of de doorbraak?
Mogelijk van het eerste wat en van het
tweede wat meer. Onze landsaard legt
het sentiment wat anders en door de
doorbraak zijn de scherpere kanten wat
meer bijgeslepen.
De Belgische socialisten wonen ook
wat dichter bij Frankrijk. Bij de oor
sprong van de Revolutie. Een feit is het
dat ze meer agitatie voeren dan onze
socialisten.
Met de Belgische socialisten vergele
ken zijn de Nederlandse socialisten bur-
germansachtige mensen. Kalme magi
straten In vele plaatsen ^verig 's Lands
Wetten uitvoerend. Een enkele wilde
vlaag, enkele uit hun slof schietende
socialisten zoals in Middelhamis en
Nieuwe Tonge vermogen dat algemene
beeld niet tfe wijzigen. Zulke uit de band
springende, de Wetten saboterende so
cialisten als te Middelhamis en Nieuwe
Tonge vormen de uitzondering, die de
regel bevestigt. Zgn dan de Belgische
■^'■■*-^
.-..■■
W S0:>.
^^msm^^m
r»s^öiiife
-^^^^^^'^
r
1
v'
Op 1April a.s. hoopt de heer C. Vis
Jzn., nestor der Flakkeese Organisten,
te gedenken, dat hij 50 jaar geleden zijn
loopbaaji aanving als organist bg de
Ned. Herv. Kerk te Sommelsdijk.
De heer C. Vis volgde genoemde ker
kelijke functie op van zijn vader, die 34
jaren lang de betrekking van organist
der Ned. Herv. Kerk te Sommelsdijk had
vervuld.
Het is niet de bedoeling hier een uit
voerige beschrijving te geven van onze
Jubilaris. Wel willen we wijzen op de
jarenlange arbeid in de eredienst der
Ned. Herv. Kerk tte Sommelsdijk.
Als organist heeft hij steeds op de
bres gestaan voor de belangen van zijn
mooie instrument en heeft hij met lief
de en toewijding zijn mu2sikale taak in
de gemeente volbracht.
Ter gelegenheid van zgn 30-jarig ju
bileum op 1 April 1932, gaf destijds de
heer M. Groeneveld, Organist der Gro
te Kerk te Vlaardlngen eeni Orgelbespe
ling in de Ned. Herv. Kerk te Sommels
dijk.
We willen volstaan met deze beknop
te kenschetsing van de Jubilaris als
Kerkorganist. Hoewel zqn jubileum we
gens zijn lichte ongesteldheid op 1 April
a.s. niet zal kunnen gevierd worden,
heeft zich een comité gevormd, om zo
dra de gezondheidstoestand dit toelaat,
zijn jubileum op waardige w^ze te
vieren.
Moge 1 April voor hem een onverge
telijke dag worden!
socialisten' anders dan de Nederlanders
Het heeft er wel enige schijn van,
maar in werkelökheid is het toch niet
zo. Dan zijn alle socialisten gelijk. Ze
leven uit dezelfde revolutiebeginselen.
Denk slechts aan 1918. Troelstra's ver
gissing, 't Was een vergissing ten op
zichte van ^e omstandigheden!, maar
een openbaring een uitleven van de In
nerlijke gezindheid. In 1918 waren de
socialisten echt, hun beginsel uitlevend.
Zo de Belgische socialisten van nu, zo
de Nederlandse socialisten van 1918. Nu
gaat het in België tegen het Konings
huis, in 1918 ging het in ons land ook
teigen het Koningslmte.
Ja, als het Koningshuis is geworden
tot een ornament van de Staat, dan in
kalme rustige ttjden tolereert .men het
wel. Maar het socialistisch beginsel ver
draagt geen hoofd van de Staat in fei
telijke zin. Gelijkheid dat is socialistisch.
Geen van God gegeven machten. Geen
werkelijke regering, anders dan de
meerderheid van de helft plus één.
Neen wat zich in België voordoet is
heus niet iets bijzonders. Het zijn symp-
tonen van de geest van het sociaMsme.
Ook van de Nederlandse socialisten.
Het verkeer eist jaarlijks een groot
aantal slachtoffers. Geen courant kunt
ge ter hand nemen of er wordt melding
in gemaakt van verkeersongevallen.
Nog altijd spelen de roekeloosheid op
de weg en het misbruik van alcohol
daarbij een grote rol. Met wat meer
voorzichtigheid in acht te nemen zou
het aantal verkeersongevallen zeker
verminderen. De president-directeur van
de Spoorwegen wees daar een dezer da
gen ook nog op. Niettegenstaande licht
en belsignalen worden de onbewaakte
spoorovergangen heel vaak op werke
lijk roekeloze wijze gepasseerd.
In 1951 eiste het verkeer niet minder
dan 1010 doden. Weinig minder dan ge
middeld drie doden per dag. Zeker
wordt het getal van drie doden per dag
aanzienlijk overschredeü wanneer men
in aanmerking neemt dat er in 1951
niet minder dan 11605 zwaar gewonden
en 9989 licht gewonden als offer van
het verkeer vielen.
In totaal vielen dus in 1951 dagelijks
62 offers aan het verkeer. Licht ge
wond, zwaar gewond en met dodelijke
afloop samengeteld. Een geweldig hoog
cijfer.
Wat een verlies aan mensenlevens. En
wat een ellende aan licht en zwaar ge
wonden. Ook een geweldig verlies in
materieel opzicht. En dan de kosten
van loonderving, ziekenhuiskosten en
wat al niet meer.
Relatief kan er volgens de gegevens
van de K.N.A.C. toch van enige voor
uitgang worden gesproken. Volgens «en
...„Die xich afzondert, tracht naar
wat begeerlijks."
(Spr. 18 1)
Het moderne leven wordt gekenmerkt
door haast. Niets gaat vlug genoeg. Men
zoekt naar de mogelijkheden om aSles
nog sneller te doen gebeuren, dan het
al gebeurt. Wat heden als een record
wordt aangemerkt, is het morgen niet
meer.
Wö doen aUen mee. Wij grijpen allen
de ons geboden gelegenheid om. ons
werk sneUer te kunnen verrichten, ons
spoediger te kimnen verplaatsen en het
gevolg van dit streven naar snelheid is,
dat ook wij hoe langer hoe sneller gaan
leven, hoe langer hoe haastiger worden
en ten slotte nergens meer tijd voor
hebben.
Ons hele leven staat in het teken van
„haast". Haastig leven doet ons geen t^jd
meer hebben. Ook geen tijd om ons af
te zonderen, om eens een ogenblik ons
teinig te trekken, te retireren, in retrai
te (afzondering) te gaan. En het zou
voor menigeen zo heilzaam zijn om zich
eens af te zonderen en de tijd eens te
nemen om „alleen" te zijn. Dit „alleen"
zijn zal dan nuttig zijn, als wij onze
ziel gaan vragen naar de zin en de be
tekenis van ons leven, ons stellen voor
de vraag: Waarheen vliegen wij?
Wie heeft of neemt de t\jd om rustig
zijn Bijbel ter hand te nemen of een
boek, waarin ons nog ziele-voedsel
wordt geboden; wie neemt de tgd om
rustig te zijn knieën te buigen en aan
de Heere zijn leven voor te leggen? Is
het niet dikwijls zo, dat vrij haastig
moeten „lezen", haastig moeten bidden
en dat er voor afzondering geen tijd
meer is.
Gods Woord spreekt ons van Elisa,
die in zijn opperkamer zich terugtrok
en zich afzonderde; van Daniël, die drie
maal daags zich boog voor het aange
zicht des Heeren en belgdenis deed voor
zön God.
Van Theodorus Brakel weten wij,
dat hij zijn dagelijkse afzonderingen ken
de in de eenzaamheid.
Gods Woord zegt: die zich afzondert,
tracht naar wat begeeriöks.
Wanneer wij dit woord lezen is het
nodig, dat wg er mee naar ons eigen le
ven gaan en ons gaan afvragen of er nog
afzonderingen zijjn.
Het zou ongetwijfeld velen tot nut, ja
tot eeuwige zegen kunnen zijn, wanneer
zij zoveel dingen, waarmee zfl bezig Zfln,
eens wat meer terzijde zouden leggen.
Hellenbroek spreekt in zijn vraagboek-
je over een wegdoen van alle in- en uit
wendige hinderpalen. Een van die hin
derpalen is ongetwijfeld de levenshaast.
Neem de tijd om U af te zonderen.
Neem die niet alleen persoonlijk, maar
ook met de uwen, om met elkaar te
spreken over de dingen belangende het
Koninkrijk Gods en de welstand uwer
onsterfelijke ziel. Wat zou het tot saam
binding der gezinnen dienstbaar zitjn, als
de afzondering met het gezin nog re
gelmaat was. Ik heb voor enige jaren
in Schotland gezien, dat het kan. Daar
zondert ieder gezin zich 's morgens af
voor het houden van een korte huis-
godsdienstoefening. Nu hebben vrij geen
ttjd om te leven, maar aanstonds is het
ogenblik er om te sterven, en dan zul
len velen zeggen, dat zij nog geen ttjd
hebben, want er zou door hen nog zo
heel veel gedaan moeten worden. Dan
is Gods tijd er en uw leven is voorbij,
ook de tijd der genade, die dan voor
menigeen ongebruikt is heengegaan. D»
door haar gemaakte vergelijking blijkt
dat het aantal doden in 1951 met 7 pro
cent is toegenomen, tegenover 1950.
Terwtjl in 1960 vergeleken met 1949 het
aantal doden met 16 procent was toe
genomen. Hoewel van betrekkelijke aard
Is er dus toch enige verbetering. Het is
te hopen, dat het aantal slachtoffers ge
durig minder mag worden. De wegge
bruikers kunnen daartoe veel bijdragen.
Voorzichtig bij het verkeer. Geen
drankgebruik. Zeker geen drankmis
bruik.
Onvoorzichtigheid, roekeloosheid, en
drankmisbruik zijn de grote vijanden bö
het verkeer. Uitschakeling van die vij
anden zou de veiligheid van het verkeer
zeker ten goede komen.
Van Zaterdag 29 Maart v.m. 13 uur
tjn. Maandag 81 Maart T.m. O uur
Middélliarai»-S^mmelsd4jk
Afwezig de artsen J. J. Wieringa, C.
P. Arends en Tj. Kuipers. Voor spoed
gevallen P. Knöps, arts, Telef211, Som
melsdijk.
DilrksIand-Herklngen-MelisAaat'.
Afwezig B. Elvé, arts. Voor spoedge
vallen G. Huisman, arts, Telef. 1512,
Melissant en dr P. Boot, Telef. 127,
Dirksland.
Oost-FIaldwe:
Afwezig de artsen E. Bouman, P. .C.
J. Voogd en C. IW. Kramers. Voor spoed
gevallen P. J. de Man, arts, Telef. 20,
Nieuwe Tonge en G. J. Buth, arts, Tel.
6, Den Bommel.
Iedereen op Flakkee weet nu wel,
dat de verkeersmoeilijkheden van
onze streek op alle mogelijke manie
ren onder de aandacht worden ge
bracht van de autoriteiten in Den
Haag. Hiertoe heeft ook behoort het
verzoek van het bestuur van de Stich
ting Flakkeese Gemeenschap aan de
Minister van Verkeer en Waterstaat
om persoonlijk zich op het eiland
van de situatie op de hoogte te ko
men stellen.
Aan dit verzoek blijkt de Minis
ter gehoor te zullen geven. Hij hoopt
a.é. Donderdag 3 April, in gezelschap
van de directeuren-generaal van Wa
terstaat en van Verkeer, Flakkee te
bezoeken.
De Minister zal eerst naar Helle-
voetsluis gaan en vandaar per R.T.M.-
veerboot naar Middelharnis-haven
oversteken, om vervolgens per tram
naar Middelharnis-dorp te rijden,
waar hij zal worden opgewacht door
de kring van burgemeesters en door
het bestuur van de Flakkeese Ge
meenschap. Na een lunch in Hotel
Meijer komt men voor een gedach-
tenwisseling bijeen, waarbij o.a. ook
tegenwoordig zullen zijn verkeersdes-
kundigen van de provincie, van de
Kamer van Koophandel te Dordrecht
enz., terwijl de Rijkshoofdinspecteur
van het verkeer te Rotterdam, de
heer Oster, evenevens deze bijeen
komst zal bijwonen, waarin men de
gedachten zal laten gaan over de toe
komstige verkeersontwikkeling van
Flakkee.
wereld wentelt dan door, het leven jaagt
verder.
Levenshaast voert duizenden in een
plotselinge dood. Terwtjl ik dit schrijf
vindt voor de deur van mijn huis een
ernstig ongeluk plaats. Twee jachtende
mensen raken elkaar. In een kwartier
trjd ligt één van hen ernstig gewond in
het ziekenhuis. En de ander gaat voort,
jaagt voort.
O, voortjachtende mens, sta een ogen
blik stil! Ga eens naar het eenzame en
vraag naar uw herkomst en bestem
ming. Zonder U eens af en tracht naar
dat goed, dat ons alleen begeerlijk zijn
moest.
Alle levenshaast van de moderne tijd
doet ons ons leven doorvliegen, ons be
kommerende over voedsel en kleding.
De enige haast, die God ons aanprijst
is de haast om ons leven veilig te mo
gen stellen in de Rots der eeuwen.
Haast U om U in het eenzame af te
zonderen en te zoeken, dat enige goed
en te trachten naar dat, wat de tgd niet
aantast en de eeuwigheid verduren zal.
Z.
Ds A. Vergimst.
V ia het misschien niet met alles eens,
wat in het „Bilanden-nieuws" staat?
Niks erg, gr^ de pen en schnyt een
Ingezlonden atuk!
Ouderverdriet en Idnderverdriet
Liefde en vertrtouwen Al, ziet
hoe goed
Ouderverdriet en kinderverdriet! Ik
zal nu de rollen eens omkeren en het
eerst over kinderverdriet hebbeUk Met
kinderverdriet loopt het wel los, zegt
men wel eens, maar o.i. kan dit ook
zeer ingrijpend zijn. Ik stem toe, dat
kinderverdriet gauwer slijt en vooral bg
jonge kinderen. Maar onze kinderen in
de puberteitsjaren, ook die van 18, 20
en 24 jaar, tot de gehuwde toe, blijven
onze kinderen.
Dit verdriet kan bv. ontstaan door
de ouders, waarom Paulus de vaders
vermaant, hvin kinderen niet tot toom
te verwekken. En de toorn kan het ver
driet zijn, om handelingen van vader en
moeder. Er kunnen in gezinnen vaak
zulke verkeerde verhoudingen zijn, zo
soms, dat men elkander vereet en ver
bijt. En dit kan kinderen zeer verdrie
ten, dat ze er onder kwijnen.
Het is 2iaak dat een ouder lief
de kweekt bg een kind, liefde, onder en
met elkander. En wanneer onze kinde
ren verdriet hebben, is het noodzakelijk
te zien hoe vvnj dit kunnen oplossen, be
ter nog, het te voorkomen. Gelukkig is
kinderverdriet meestal niet zo van bllj-
venden aard.
Ouderverdriet komt in meerdere of
mindere mate in alle gezinnen voor.
Zelden is het maar dat er steeds een
volkomen harmonie is ttissen ouder en
kind de zonde zit overal tussen. Hoe
gering zijn bv. gezinnen waar nooit geen
ziekte is en de dokter niet behoeft te
komen, en ook, waar de dood nooit bin
nentreed.
Gelukkig is, wanneer er disharmonie
in gezinnen voorkomt, dat men het bin
nenshuis weet te houden en dit verdriet
wordt afgesloten binnen de muren van
h«t huis of zelfs wel voor de leden van
stad aan 't Haringvliet uit zee opgekomen was in vroeger eeuwen
een uitgors „Die Stat"i..geheten en was gelegen „in den lande van Putten",
Met alle daartoe behorende „hillen" (heuvels of terpen) werd dit gors
op Maandag „na aire Heylichen dach", 4 Nov. 1359 door Aleid en Bou
dewijn van Praet, vrouwe en heer van Putten en van Strijen, tot een vrij
eigen goed verkocht aan Jan van Heenvliet. De plaat kwam in 1410 in
bezit van het Regulieren-klooster te Rugge bij Brielle, aan welks convent
Jacob van Gaesbeek, heer van Putten op 16 Maart 1420 vergimde haar
naar goedvinden te gebruiken, daarbij echter de hoge en lage heerlijkheid
aan zich houdende. In 1526 verkochten de Regulieren het gors weer aan
Andries van Bronchorst, aan wie Keizer Karel V op 7 Febr. 1S26 octrooi
verleende de gorzen te bedijken, welke bedijking in 1528 werd uitgevoerd.
Aan de noordooststrand van de rivier verrees het dorp met de in 1534
gebouwde kerk. Dat is dus in 't kort het ontstaan van de gemeente Stad
aan 't Haringvliet.
Het plaatje stelt de „Zeedijk" voor;
links is de haven. Het poortje rechts
geeft toegang tot de boerderij „aan
het Vlot", van de familie Braber. De
familie Braber bewoonde deze hof
stede reeds langer dan een eeuw,
Eerst woonde er M. Braber, daarna
L. Braber, en J. L. Braber en ver
volgens weer L. Braber en thans de
Wed. C. Braber. Het volgende brug
getje gaf toegang tot part. tuinen,
waar in 1914 (of 1916) 7 huizen zijn
gebouwd, de zgn. „Zevenster". Het
huisje waar die meisjes voorstaan is
jarenlang bewoond geweest door het
echtpaar Verkerk. Het staat er nog
alsook het volgende huis, toen be
woond door metselaar Wagening en
nu door kleermaker Trouw. Het ho
ge huis dat daarop volgt was toen
de timmermanswerkplaats van Ma
liepaard, wat later is verbouwd. Be
neden is het nog timmersmans-werk-
plaats en boven woonhuis, bewoond
door dhr A. Roos. Het volgende oude
huis is de zgn. „Griebus." Als men
daar de deur open deed, ging men
met een diepe trap naar beneden. Er
woonden toen 2 gezinnen in; het is
nu al jaren een manufacturenwinkel
van de heer v. Nierop.
De gevel met raampjes is het huis,
waar jaren de fam. M. Braber heeft
gewoond. Het is nog hetzelfde, bij de
afrit naar de Voorstraat.
Het hoge huis rechts bij de bomen
is de achterkant van het Gemeen
tehuis, wat verderop het Weeshuis
en vervolgens de in de oorlog ver
woeste schuur van dhr M. Braber.
Daar staan nu 2 nieuwe huizen. Bo
ven die schuur ziet men nog een
stukje van de Herv. Kerk.
Van de personen die op de dijk
staan is kenbaar schipper Jelier met
zijn oudste zoon Jacob Jelier, die
beiden nog in leven zijn en te Dord
recht wonen. De vrouw met de keu
vel op, is vermoedelijk vrouw Arens-
man, geb. Koppenaal.
Volgende keer geven we nog een
plaatje uit Stad aan 't Haringvliet,
nl. de haven. Wie heeft er onder on
ze lezers nog meer oude plaatjes van
Stad?
het gezin zelf. „Wat is het toch dat je
drukt?" vraagt dan soms de dochter
aan de moeder en de zoon aan de vader
Verdriet is er geweest van het begin
der schepping af. Wat zullen Adam en
Eva een verdriet gehad hebben om de
zoon, die zijn broeder doodsloeg! Door
alle eeuwen heen is er in het ouderhart
verdriet gebleven, om de lichamelijke
afwijkingen van de kinderen, maar
méér nog bij ouders die in de vreze
Gods willen leven om hun geestelijke
afwijkingen.
Op menige bladzij van de H. Schrift
komt dit voor. Denk maar aan Izak.
Over zijn beide zonen heeft hij verdriet
gehad. En Eli had het met Hofni en
Pinehas ook niet makkelijk, al was hij
zeer slap in de opvoeding. Daar heeft
hij de wrange vruchten van moeten
plukken.
Ouderverdriet is er op zoveel ver
schillende wijze: Naomi, de liefelijke,
wilde haar naam vervangen zien door
Mara: bitterheid. Zo zouden we door-
kunnen gaan. En wat alle eeuwen door
in de geslachten is ervaren, zien we he
den ten dage nog. Van ouderverdriet
is de wereld vol, het dagelijkse leven
openbaart het ons telkens. Kinderen te
moeten missen, jong nog, plotseling of
na een langdurige ziekte, het baart
zorg, verdriet en smart. Wanneer men
dan echter troost mag vinden bij Hem,
die het verdriet zond, kan het te dra
gen zijn. De Heere weet meer te ge
ven, dan Hij komt te ontnemen.
Maar er is nog ander ouder-verdriet.
De gezonde kinderen, die dagelijks om
U heen zijn, kunnen door hun gedrag,
door hun karakterfouten, zo vaak aan
leiding zijn tot bitter verdriet, dat het
knaagt aan de blijheid van het leven.
De zuigkracht van de wereld, ook in
onze christelijke gezinnen is zó groot,
en het weerstandsvermogen dikwijls zo
gering, dat er conflicten ontstaan en
de levensvreugde der ouders wordt ont
nomen.
Wat kan het een ouder verdrieten,
wanneer tegenzin komt in kerkbezoek,
in catechisaties, wanneer er twijfel op
rijst, wanneer inrichtingen van vermaak,
cafe's, bioscoop worden bezocht. Het
kan niet ontkent, dat deze dingen in
veel christelijke gezinnen een probleem
zijn geworden en wat is er een tact no
dig om de wagen in het rechte spoor
te krijgen. De karwats helpt er, niet
aan en is ook het middel niet, de ver
standig beredeneerde taal van vader en
het zachte moederwoord zal veel meer
effect sorteren. Wanneer ze nog een
beetje hart voor vader en moeder heb
ben en ze zien bg hen het verdriet waar
van zij de oorzaak zijn, dan is dat wel
eens het middel tot de terugkeer.
Hoe gelukkig de gezinnen en die
zijn er toch nog vele waar een goe
de harmonie tussen vader en en moe
der en kinderen wordt gevonden. Waar
het thuis zo écht gezellig is, waar de
dochter met de moeder over alles ook
over haar moeilijkheden kan spreken, en
de zoon, die er niet tegen opziet, met
zijn problemen bij vader te komen. Waar
vertrouwen wordt gevonden. En dat ver
trouwen moet organisch gegroeid zijn,
een uitvloeisel van de opvoeding, ge
groeid uit een gezond samenleven tus
sen ouders en kinders.
Dat vertrouwen gaat met onderlinge
liefde gepaard. De dichter in de 133ste
Psalm geeft daar zulk een schoon getui
genis van:
Ai, ziet hoe goed, hoe lieflijk is 't,
dat zonen
van 't zelfde huis als broeders
samenwonen
waar 't liefdevuur niet wordt
gedoofd!
Als die liefde er in waarheid is, is
het verdriet verre en is het een van de
schoonste zaken, die God ons op deze
door de zonde bevlekte aarde heeft ge
laten.
WAARNEMER,
Dinsdagmiddag vond op het raadhuis
te Middelhamis aanbesteding plaats van
8 woningen voor de woningbouwvereni
ging .Middelhamis", welke in de omge
ving van de Steeneweg zullen komen.
Na opening der brieven bleek als volgt
ingeschreven:
C. Kroos 58.800.Fa. van Hennik
(met schilderwerk) 64.572.J. le
Comte 63.700.J. van der Wende
63.850.—; P. Wielhouwer 63.950.—i;
A. Mans 62.700.H. J. Boeter
58.925.en voor schilderwerk waren
de bedragen: Anth. Visser 4.120.
G. A. de Koning 4.800.—; van Splun-
ter 4.160.C. Jongejan 4.343.
Verpoorten 4.380.—; Van Buuren
4.380.—.
