Hoe het vroeger was!
Méér klanten in
de winkel?
In December nieuwe aardappelen
in Australië
Inbraak bij de Caago
te Middelharnis
.J
3
3
CHRISTELIJK WEEKBLAD OPGEREFORMEERDEN GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Frankrijks moeilijkheden
Dan moet U af en toe eens
advertereti in
„EilanAen-nieuws"
Dat is nog altijd de beste
en goedkoopste reclame.
De prijs zal U meevallen 1
Adverteer om Uw omzet te
verhogen t
Ook de kleine man
Subsidie
Dader gaf zich vrijwillig
aan
Dxooger leert paardrijden
Lezers aan 't woord:
KOFFIE VAN DE BON
De Waterweg te MiJdelliarnis
Sluimerende aanspraken op renten ingevolge de
invaliditeits- en ouderdomsverzekering
248te Jaargang
Woensdag 16 Januari 1952
No. 2082
een
leheel
ooK
ver
een
dan
akter
M en
aarin
niet
tijden
heb-
g-e-
dan
[geen
wat
Er.
a.t ik
SA.
s die
beu-
cht",
ijden,
rgeet
ver
ding
niet
Olgd)
niEui/s
VenobQat tweemaal per veeb. Woensdag en Zaterdag Bedactlebuieau: Prins Hendribstioat 14 MtddeUuunls Abonnementsprijs 1.70 per kwartaal
Telefoon 17
Mlddelbamls
Giro 167930
Postbox 8
Telefoon
DruWtenü 19
Adv.-prtis 12 et
per mm. Bij
contract speciaal
tarief
Xicn onbetrouwbare bondgenoot
in het Atlantisch Pact
Frankrijk is een rijk land. Rijk in cul
tureel en historiscli opzicht. Ook bezit
het grote natuurlijke rijkdommen, een
ovei* het algemeen vruchtbare bodem en
een rijkdom aan verschillende delfstof
fen. Geen wonder dat Frankrijk in de
loop der eeuwen een leidende positie
heeft ingenomen ten opzichte van het
Europese volkerenleven. In de Middel
eeuwen en in de Nieuwe Geschiedenis
kon van Frankrijk gesproken worden als
van de toonaangevende mogendheid in
Europa.
In deze eeuw echter heeft Frankrijk
veel van zijn leiding gevende factoren
in het Europese Statenleven verloren
zien gaan. Andere landen, met name
Duitsland, kwamen op en overvleugelden
het land, dat gedurende eeuwen de lei
ding had gehad. Nu met het Nieuwe
jaar er weer een regeringscrisis is uitge
broken, de vijftiende sedert de bevryr
ding trekt dit gebeuren weer eens de
aandacht. Frankrijk dreigt een onbe
stuurbaar land te worden. Het is berucht
door zijn groot aantal regeringscrisissen,
het ene kabinet voor, het andere kabi
net na, komt ten val, zodat er zeker
geen land ter wereld is, of het moest
een der weinig betekenende Midden-
Amerikaanse Republieken zijn, waar
men zoveel excellenties aantreft. Nu pas
in het nieuwe jaar is de regering Pleven
ten val gebracht. Een kabinet, dat het
nog lang heeft uitgehouden, in het
Franse politieke leven is een kabinets
leeftijd van vijf maanden zeker niet kort
te noemen.
Het Franse volk is in politiek opzicht
een zeer verdeeld volk. Kunstmatige re-
geringsmeerderheden moeten worden ge
vormd uit zeer heterogene partijen,
waarbij telkens het gevaar dreigt dat de
Icunstmatlge meerderheid, door malcon
tente partijoverwegingen te löor gaat.
Dit was ook nu weer het gevaar. Een
regering Pleven was gevormd door mid
denpartijen, die zonder dat ze in de Re
gering waren opgenomen gesteund werd
door de Socialisten. Waar de regering
Pleven zijn toevlucht moest nemen tot
bezuinigen, die naar de mening van de
Socialisten te ver gingen onthielden de
Socialisten hun stem aan de regering
waardoor déze ten val werd gebracht. De
politie van Frankrijk is uiterst moeilijk.
De regering Pleven was met grote moei
te, met veel kunst en vliegwerk tot startd
gekomen. Het zal uiterst moeilijk zijn een
nieuwe regering samen te stellen. Ruim
een derde deel van de Parlementszetels
wordt ingenomen door de Commimisten
en Gaullisten, welke beide groepen stre
ven naar de dictatuur van het volk.
Voor gezonde parlementaire arbeid
valt op deze partijen niet te rekenen.
Deze regeringscrisis in Frankrijk
komt het land al zeer ongelegen. De
toestand van Frankrijk moet in veel op
zichten critiek genoemd worden. Het
land heeft met grote moeilijkheden te
kampen, die het zelfs met Amerikaanse
hulp nauwelijks te boven schijnt te zul
len komen. De economische toestand van
het land is zeer slecht.
Financieel staat het land er slecht
voor. Een lege schatkist, grote schul
den, belastingen die al maar stijgende
zijn, mede veroorzaakt door een buiten
gewoon hoog aantal ambtenaren. Steeds
klimmende lonen met nog in grotere
mate stijgende prijzen veroorzaken een
voortdurende onrust. De productie van
het land stijgt niet in gelijke mate als
die van het buitenland zodat Frankrijks
positie tegenover het buitenland ongun
stiger wordt. Maar de moeilijkheden lig
gen niet alleen op binnenlandsgebied.
Ook buiten Frankrijk doen zich schier
onoplosbare problemen voor. Daar is al
lereerst de oorlog in Indo-China. Frank
rijk staat hier evenals de V.N. in Korea
op een buitenpost tegen het Communis
me. Deze oorlog kost schatten geld. Se
dert het begin er van meer dan 15
milliard gulden. Wat dit voor de zozeer
berooide Franse schatkist te betekenen
heeft, springt duidelijk in het oog, wan
neer men weet dat Frankrijk hier een
leger van 250000 man op de been moet
houden. Grote financiële offers niet al
leen maar ook bloedige offers, die dui
zenden Franse families in rouw komt te
storten. Met een geraamde uitgaaf van
4 milliard voor dit jaar betekent het
ongeveer een zesde deel van alle open
bare uitgaven van Frankrijk. Daarbij
komen nog de moeilijkheden in Frans
Marokko, waar Frankrijk ook altijd op
zijn hoede moet zijn tegen nationale as
piraties. Geen wonder, dat Frankrijk al
zeer moeilijk zijn financiële en militaire
Verplichtingen in Europa kan nakomen.
Deze Regeringscrisis vestigt bij vernieu
wing de aandacht op de precaire toe
stand van Frankrijk. Want dit is niet
alleen van grote betekenis voor het land
Zelf, maar voor geheel Europa. Frank
rijk vormt als het ware de hoeksteen
van het Europese verdedigingsstelsel,
het Noord Atlantisch-Pact. Met zo'n
wankele hoeksteen komt het gehele be
stel van het Europese verdedigingsstel
sel in groot gevaar. Vaak wordt hoog
opgeheven van het Atlantisch Pact en
zeker het kan niet gemist worden en
alle krachten mogen wel saamgebundeld
worden om het Communisme te bestrij
den, maar een zwak pimt in het geheel
vormt het in economisch en financieel
opzicht uitgeputte Frankrijk. Te meer
daar het in politiek opzicht weinig ver
trouwen verdiend vanwege de revoluti
onaire gezindheid van machtige par
tijen, waarvan de communisten grote in
vloed hebben ook in de Vakbeweging.
Frankrijk, het land der Reyolutie
brengt weinig regeerkracht op. Hèt vor
men van een nieuwe regering in het zo
zeer gespleten volk, bedreigd door recht
se en linkse dictatoren zal grote moei
lijkheden oildervinden om een regering
te vormen. Economisch en financieel
staat het schier op dé rand van de af
grond.
(De slechte vetbindingen met ons eiland
hebben de laatste tijden wel in het cen
trum der belanfestelling gestaan.
Ook in de Raad van Nieuwe Tonge
kwam een en ander nog weer eens ter
sprake. Een der raadsleden maakte de
opmerking: (verslag B.N.) „Het gaat al
tijd maar over het veer, nooit eens over
de ellendig lange reis met de tram naar
Rotterdam." Eèn opmerking die we in
zover onderschrijven dat ook het ver
voermiddel de tram in zön huidige vorm
en outillage uit de tijd is. Meermalen
hebben we er als Redactie opgewezen,
dat ook in dit opzicht grote verbeterin
gen noodzakelijk zijn. Dat het reizen ook
voor ons bewoners van Flakkee veel
comfortabeler gemaakt dient te worden,
Dat de belangen van de kleine man, de
niet gebruiker van een luxe auto, ook
wel degelijk op de voorgrond moeten
staan. Door heel ons land rijden electri-
sche treinen en dieseltreinen. Met ge-
makkelgke zitplaatsen. Maar voor ons
eilandbewoners is die luxe niet bescho
ren. Hoewel we toch niet minder belas
ting betalen als overal elders en de
eventuele tekorten van de spoorwegen
ook via onze belastingen door ons eiland
bewoners mee betaald moeten worden.
Wat meer geriief en comfort voor ons
eilandbewoners was dan ook wel op zijn
plaats. De pers< menwagens van de RTM
zijn niet meer 'an deze tijd. En ook de
lange tijdsduur is een lelijke handicap.
Afgezien van het wachten bij het veer
dient alles veel soepeler ingericht te
worden.
Het lange wachten op begin- en tus
senstations'.mo^t -vermeden worden en
de snelheid dient ook aanzienlijk groter
te worden.
Beter materiaal, grotere snelheid en
minder lange wachttijden zijn zaken,
waarmede de kleine man ten zeerste
gebaat zou zgn.
WEL.DADIGHEIDSPOSTZEGELS
SURINAME
De verkooptermijn van de door Suri
name uitgegeven weldadigheidspstze-
gels ten bate van het radio-therapeu
tisch instituut (kankerbestrijding) is op
nieuw verlengd nl. t.m. 30 Juni 1952.
In de gemeenteraden komen vaak al
lerlei subsidies in bespreking.
Als eis kan en moet gesteld worden
overlegging van bescheiden door de be
treffende vereniging, waaruit de beste
ding van de gelden blijkt.
Dat is niet alleen het recht maar ook
de plicht van de subsidiërende gemeen
teraden. Opdat blijke dat de gemeente-
gelden op doeltreffende en verantwoor
de wflze besteed worden.
Zeker is dat het geval wanneer er
sprake is van locale of streeksubsidies.
Ten opzichte van subsidies met een lan-
deigk karakter is dat niet noodzakelijk,
omdat andere organen daarover wel een
behoorlijk toezicht houden.
Wie subsidie vraagt raakt zijn recht
van beslotenheid, zijn absoluut recht van
vrijheid kwijt. Wie subsidie geeft ver
krijgt daardoor het recht van inzage
over de besteding van gelden.
Wie geld ontvangt in de vorm van
subsidie, moet ook aan het lichaam dat
subsidie geeft inzage in de manier van
besteding geven.
En de gemeenteraden, die subsidie
verlenen hebben het volste recht en ook
de plicht toe te zien hoe de gelden be
steed worden en of voor verdere sub
sidiering voldoende grond is ook met
het oog op de financiële positie van de
betreffende vereniging.
De laatste tijd deed Middelharnis van
zich horen door enige inbraken. Zo is
van de Donderdag- op de Vrijdagnacht
ingebroken in het kantoor van de Caa
go aan de haven te Middelharnis. Het
was de dader blijkbaar om geld te doen
maar hij heeft, naar wij vernamen niet
meer kunnen bemachtigen dan wat
ktmstmest- en voerbonnen.
De Rijkspolitie heeft direct alle fuiken
uitgezet om de dader te vangen en of
de dipt er lont van gekregen heeft,
dat men hem na op de hielen zat, we-,
ten we niet, maar wel is ons bekend,
dat hij zich bij de politie te Rotterdam
vrijwillig heeft aangegeven en zijn daad
bekend.
De inbreker was de los-werkman H.
B. B. van de Vissersdijk, die ook beken
de dat hij het „kraakje" in het kantoor
van de Centrale Veiling had gepleegd.
Daar had hij ook slib gevangen, want hij
vond niets dan stapels boeken en pa
pieren met dorre cijfers. Geld was er
niet, zes sigaren van de directeur was
de troostprijs.
Dat hij bloed voor het hart kreeg en
zich vrijwillig heeft aangegeven zal ze
ker zijn straf verzachten, maar hij zal
er toch wel meer van horen.
Oundagai, 15 Dec. 1951.
Beste vrienden. Hier zijn we weer met
ons praatje. Sint Nicolaas is intussen al
weer voorbij; wij hebben niets van dit
Hollandse feest gemerkt. De Aussies
doen niet aan Sint Nicolaas en daar het
aantal Hollanders hier zeer gering is, is
er niets van een viering gekomen. Maar
in Sydney bv. is het door de Nederlan
ders wel gevierd en ook in verschillende
andere plaatsen waar flink wat Neder
landers zitten.
Het valt hier trouwens ook niet op,
dat het Sinterklaastijd is, want we zit
ten volop in de zomer en dan is er wel
een heel andere sfeer dan in de Hol
landse winter! We kunnen ons ook niet
best voorstellen dat het volgende week
Kerstfeest is.
Zo hebben we bv. deze week de eer
ste nieuwe aardappelen gegeten. De
vroege aardappelen gaan nu komen. Ik
ben er gisteren en vandaag in aan het
werk geweest. We hebben geen stenen
op de bouweri), zodat er voor mij niet
veel te doen was.
Frank vroeg mij of ik met een paard
kon rijden en de aardappelen aanaar-
den; ze waren al te groot om er de trac
tor in te sturen. Nou, en ik dus aan de
gang hoor. Het ging best; alleen moest
ik er rekening mede houden dat het
paard geen Hollands verstond! Vandaag
heb ik het werk afgemaakt en dat is
weer een extra dag. Vorige week ben ik
ook al op de farms aan het werk ge
weest en wel heb ik een „sheep-dip" ge
maakt. Dat is een grote ronde bak van
ongeveer zes meter middellijn met een
betonnen bodem en wanden van golf
platen gesteund door buizen. Over de
vloer, aan de zijkanten en van boven lo-
Slechts de steun van Amerika kan het
in zijn binnenlandse en buitenlandse
moeilgkheden overeind hQjiden. Daar
door is het haaët onmogelijk dat Frank
rijk aan zijn financiële en militaire
plichten voldoet in het Atlantisch Pact.
Frankrijk vormt een zwakke schakel in
de verdediging van Europa, maar voor-
Ui ook vanwege de doorwerking van de
revolutionaire beginselen een onbe
trouwbare bondgenoot tegen het Com
munisme.
pen pïjpen met sproeidoppen. We hebben
er een betonnen put bij gemaakt voor
waterreservoir, waaruit men het water
naar de dip pompt. De schapen worden
in de dip van alle kanten besproeid ter
vernietiging van ongedierte en tevens
ter bestrijding en voorkomen van voet-
rot.
Aanstaande week moet ik nog weer
op de farm werken.
Voorts zijn we aan 't leren paardrij
den. Ik heb nl. een rijpaard gekocht. Dat
heeft hier zowat iedereen. Het gaat al
aardig en het is een lief mak paardje,
al is het nog maar drie jaar oud. Ik
heb het voor een week of drie bij een
andere farmer gebracht, een zekere
Heinsworth, waarmede we nu ook be
vriend zijn en die zal het dier leren om
schapen en koeien te drijven, zodat we
er dan alles mede kvmnen doen. We
krijgen zo lang van Heinsworth een oud,
mak paard te leen, speciaal om Wim
en Jan op te leren rijden. De mensen
hier zijn altijd maar even hulpvaardig.
Dat valt ons steeds weer op. Altijd staan
ze voor je klaar en het wil er erg in
als de Australische gewoonten over
neemt. We zijn hier al aardig ingebur
gerd hoor!
Met de kippen hebben we pech gehad.
Een vos heeft een kloek met zeven kui
kens vermoord. Er bleef maar één kui
ken over en die zit nu bij een andere
kip. Toch hebben we nu 14 kuikens, dus
de veestapel groeit.
Vanmiddag hadden we een reuze sen
satie! We hadden vergeten om vlees te
bestellen en ik had geen tijd om een ko
nijn te schieten. Toen zei Wim tot me:
„Nu moet je eerst bij de drum (dat is
de gazen fuik) gaan kijken; als daar
niets in zit hebben we ook niets bij het
eten!" Ik er heen; met Jan! Ik haal de
fuik boven wa.ter en daar zat een vis in
van ongeveer 10 pond, een zg. cod. Nu
wisten we dus wel wat we moesten eten.
Heerlijke vis is het en we hebben er van
avond al van gesmuld!
We eten nu ook al wat groente uit
eigen tuin, maar ik had de boontjes te
dicht bij de heining gezet, zodat de koe
daarover hen rekte en zowat de helft
oppeuzelde. Ja. we moeten overal mee
leren.
En dit, vrienden, zal de laatste brief
wel zön, die wij versturen in 1951.
Wij wensen al onze vrienden en be-
Geachte redactie.
Misschien wilt U onderstaande rege
len wel opnemen.
Een brug?>
Een tunnel?
Inpoldering? of
een pontdienst?
Een 'brujg? De Moerdijkbrug is, naar
ik meen in 1936 gelegd. Achterland:
Brabant en Zeeland, België en Frank
rijk met millioenen inwoners.
Flakkee een brug, met z'n inwonertal
van nog niet de helft van 100.000? En
dan een brug nog langer dan de Moer
dijkbrug, alleen wat lager. Laiten we
ons niet uit laten lachen. We gaan toch
het Haringvliet inpolderen.
Alleen een brug als het Haringvliet
nog een paar honderd meter breed is.
Elen tunnel? Terwijl Amsterdam en
Noord Holland hun tunnel nog niet heb
ben? Denkt U dat heren?
Inpoldering? Het rivierwater van
Rijn, Maas, Waal via Nieuwe Merwede
en Hollands Diep heeft maar één uit
gang naar zee nodig: öf Haringvliet,
óf Grevelingen.
Eén van beiden kan ingepolderd wor
den.
M.i. zal het Haringvliet ingepolderd
worden (om verschillende redenen),
maar laten we zeggen over een aantal
jaren.
Die inpoldeirinig zal er, wel komen en
dan zal de brug er helemaal nooit ko
men.
Door heel de brugactie is Flakkee met
z'n „brugplan", mede door de Flak-
keese gemeenschap, die soms wat te
veel een „besloten gemeenschap" is, met
©en kluitje in het riet van het Haring
vliet gestuurd.
Minister Beel heeft bij z'n bezoek aan
Flakkee heel fijntjes opgemerkt: Zo
lang de heer Sieling zich er voor interes
seert zal het brugplan wel in de belang
stelling staan."
Toe, meneer Sieling, laat U op uw
gevorderde leeftijd eens merken, nog vi
taal te zijn en gooi het roer radicaal
om!
Ponten, gaat dat niet? En wel bij Vlis-
singen in open zee en bij Kruiningen in
een soort noodhaven?
Wie van Zuid Beveland naar Zeeuws
Vlaanderen overgevaren is, zal direct ge
dacht hebben: Ja, dat is de oplossing.
Pontdienst met veerboten met kolpla-
ding en twee boten geroeid in de vaart
zoals daar.
Daarginds hebben ze maar liefst 4
(vier) van die hebbedingetjes.
Plan Hoornse Hoofden voor een
kwartier Varen. Is dat al uitgerekend?
Stel je voor: oversteken! We zouden
de weelde niet opkunnen.
Tenslotte het millioenen brugplan om
zetten in een pont-plan. Dan wordt het
een tonnen-plan!
Een intekenlijst op Flakkee.
Hoeveel kapitaal hebt U voor het
„pontplan" (met regeringsgarantie) be
schikbaar
Allereerst met dhr v. Zuylen grondig
uitpraten of hij op korte termijn z'n vol
le medewerking wil. verlenen a£in dit
„pontplan."
Dan met df zonder hem naar de Sec
retaris Generaal (en daji pas naar de
Minister) met de intekenlijst om ook
een paar van die pontjes.
In Zeeland hebben ze er over. Des
noods in Zeeland nieuwe en wij de oude.
We gaan op de duur toch inpolderen.
Tegelijk met de intekenlijst, wanneer de
R,T.M, niet mee wil werken, vragen om
de ponten uit de R.T.M, te lichten.
In Zeeland zijn toch ook de veren uit
de vervoersmaatschappijen gelicht?
Omdat Flakkee geen achterland heeft,
moet het als correspondentie tonen zelf
geld er voor te willen lenen.
Dan zal tenminste blijken dat het om
een'betere verbinding zit te schreeuwen
en anders is het maar een storm in een
vijvertje.
DIRKSLANDER.
kenden een gelukkig 1952 toe. Wij wil
len hopen, dat het ons vrede zal bren
gen al wijzen verschillende tekenen op
het tegendeel. Wij zullen met Kerstmis
en Oud en Nieuw wel veel met onze ge
dachten op Flakkee zijn, daar het de
eerste keer zal zijn dat we niet in eigen
familiekring vertoeven. We hebben dat
echter tevoren geweten en gaan vol ver
trouwen het nieuwe jaar in ons nieuwe
vaderland in. Als het bij jullie 3 uur
's middags is dan is het bij ons 1952!
Aan allen de hartelijke groeten van
FAMILIE DROOGER.
Naar het Ministerie van Landbouw,
Visserij en Voedselvoorziening mede
deelt, werd de rantsoenering van koffie
met ingang van Maandag 14 Januari
1952 opgeheven, waarmede dus tevens
een einde komt aan de levensmiddelen
distributie.
De Overheid verwacht geen groter
verbruik van koffie, aangezien gedu
rende de laatste tijd onder de rantsoe
nering 10 van de consumentbon
nen en toewijzingen aan Horecabedrg-
ven, e.d. niet werd opgenomen. De op
heffing der rantsoenering behoeft dus
niet tot groter koffieverbruik en daar
mede tot besteding van meer adviezen
te leiden.
Met ingang van dezelfde dag vervalt
de maximumprijs voor koffie, mede om
dat ook de centrale aankoop van kof f ie
door de Overheid zal worden beëindigd.
Men dient er wel rekening mede te hou
den, dat bij voortzetting van de rant
soenering de maximum-consumenten-
prijs zou zijn verhoogd, tengevolge van
de omstandigheid, dat de voorraden kof
fie van de oude prijs uitgeput zijn, zo
dat de binnenlandse prijs thans moet
worden gebaseerd op de hogere wereld
marktprijs.
Onder de titel: „Hoe het vroeger was" luiden wij een nieuwe serie ge
ïllustreerde artikelen in, waarin we wekelijks iets willen vertellen hoe het
in onze dorpen op ons oude eiland GoereeOverflakkee in vervlogen dagen
uitzag. Wij hebben door medewerking van meerdere lezers van ons blad,
de beschikking gekregen over een aantal plaatjes en oude ansichtkaarten,
sommige zelfs vanuit de vorige eeuw, die we hebben laten reproduceren
en waarvan we er wekelijks een zullen opnemen. Wij- bepalen ons niet
tot één enkele plaats, maar hopen vaji alle dorpen waar ons blad ver
schijnt, van tijd tot tijd een plaatje op te nemen en er een zo volledig
mogelijke beschrijving bij te geven. Wij raden onze abonné's aan deze
geïllustreerde artikelen uit te knippen en in een plakboek te plakken,
waardoor men na verloop van tijd een prachtige verzameling pittoreske
kiekjes krijgt van de schone dorpen van ons eeuwen-oude eiland.
We beginnen nu met
(Anno 1900)
Het plaatje dat U hierboven ziet is
de toestand, zoals die ongeveer 50
jaar geleden was. Links is de Oost
dijk (niet zichtbaar) waar een kreek
langs liep. De bewoners kwamen via
bruggetjes op de Waterweg waar
voorheen de meesten een tuintje had
den. Er stond een rij bomen met een
pad er langs, dat óp het smalle slop-
je aan de haven uitliep. Vroeger
noemde men dat „het slop van Ar-
jaan Fikkei" eigenlijk Adriaan Vis-
kil, een oude visser, die aan de haven
woonde. Bij dat slop was een sluisje,
dat het water uit de kreek op de
haven loosde.
De gevelde bomen zijn van de
klompenmaker (wijlen) A. Mans, de
enigste klompenmaker die er toen in
de gemeente was. Op de plaats waar
die bomen liggen, heeft nadien nog
een houten schuur gestaan, een hout-
loods van wijlen J. Korteweg, die
destijds gemeente-opzichter was. De
huizen die rechts lie zien zijn waren
toen pas gebouwd en de oude huizen
aan de zgn. Singel, die nu onbewoon
baar verklaard, waren toen nog be
woond. Als men goed kijkt, ziet men
boven die huisjes de masten van de
sloepen in de haven.
De naam „Waterweg" is waar-
schijnlek ontstaan, doordat dit ge
deelte aan de benedenkant van de
Oostdijk zeer laag lag en men er bij
veel regenval nog al eens last van
water had. Het gedeelte weg dat
rechts te zien is, is de officiële rijweg
naar het Havenhoofd, waar ook de
bus uit Stad en Den Bommel heen-
komt. Gaat het nieuwe Havenplan
door, dan zal de Waterweg een heel
rustig gedeelte van de gemeente wor
den, daar de hoofdweg dan over de
Oudelandsedijk zal lopen.
Van de Oostdijk, links van de Wa
terweg valt nog te vertellen dat men
daar voor de huidige gemeente-tuin
een rij huizen had, die men de „olie-
molen" noemde. Of daar vroeger
werkelijk olie werd gedraaid weten
we niet. Misschien dat een van de
oudere abonné's dit weet mee te de
len. De open ruimte op de Waterweg
is nu geheel bebouwd; het laatste
huis dat er nu staat is van de vis
handelaar P. Tamboer. De „Water
weg" die de laatste 50 jaar een heel
ander aspect gekregen heeft, is zeer
zeker een der oudste gedeelten van
Middelharnis.
De Invaliditeits- en Ouderdomsverze
kering heeft evenals de andere wet
telijke verzekeringen een sociale
strekking. Er wordt niet alleen aan de
verzekerden, die zich .daarvoor aanmel
den, uitgekeerd waarop zij recht hebben,
maar er wordt ook getracht uit te be
talen aan degenen, die,zich niet uit zich
zelf komen aanmelden'.
De belanghebbende heeft er uit de
aard der zaak in de perste plaats zelf
op toe te zien, dat zijn aanspraken, tot
gelding gemaakt worden. Wel tracht de
Raad van Arbeid deze belangen zoveel
mogelijk veilig te stellen en zelfs te ach
terhalen, maar dit bélioort niet tot zijn
eigenlijke taak en is veeleer te beschou
wen als een >dienst, die verleend wordt.
Bij teleurstelling kan de Raad dan ook
nimmer enig verwijt in dat opzicht tref
fen.
In normale gevallen^ van lopende ver
zekeringen zorgt de Raad van Arbeid
er natuurlijk voor, dat iemand, die aan
spraak op een uitkeri^ig heeft, die ook
krijgt. Maar meermalen is dat niet mo
gelijk. Als iemand, digeen verzekering
heeft lopen, ophoudt premie te betalen,
bv. doordatxhij niet njeer in loondienst
werkt, dan wordt zijn rentekaart in het
archief der zgn. „slapers" opgeborgen,
want de mogelijkheid blijft bestaan, dat
later, soms zelfs na tientallen jaren, op
die oude verzekering nog uitkeringen
mogelijk worden. Als er vroeger voor
een man zegels geplakt zijn, heeft, als
hij komt te overlijden," zijn vrouw recht
op een weduwenrente en zijn kinderen
op .wezenrente. Een weduwenrente gaat
in als de vrouw 60 jaap is of als zij eer
der blijvend invalide wordt. Wezenrente
wordt uitgekeerd aan Jïinderen beneden
16 jaar, mits tenminsj^e veertig zegels
geplakt zijn. Dit laatsje geldt ook voor
weduwenrente.
Nu is het practise]^ onmogelijk die
„slapers" geregeld in hpt oog te houden.
Velen vertrekken naar een andere ge
meente of zelfs naar efiji ander land. Ook
zijn velen overleden, terwijl er nog na
bestaanden zijn, die rgpht op een uitke
ring hebben. Hoe kan^vj^ om een voor
beeld te noemen d^ 3Ïaad van Arbeid
in Amsterdam weten, ^t er in Limburg
of Friesland een man^overlijdt, die een
vrouw of kinderen nalaat, welke nog
recht hebben op een üijtkering op grond
van het feit, dat hij gt zijn vrouw 10,
20 of 30 jaar geleden ih Amsterdam een
rentekaart had lopen?,
Wel worden op geregelde tijden alle
„slapers" gecontroleerd. Êij de Raad van
Arbeid te Dordrecht o.a., waar het aan
tal „slapers" ongeveer '70000 bedraagt,
geschiedde dit kort geleden nog. Dat
dit een enorm werk is, behoeft wel niet
te worden gezegd. Immers adressen moe
ten worden opgespoord, gemeentebestu
ren aangeschreven, buitendienst-ambte
naren ingeschakeld, vragenlijsten ver
zonden enz. enz. Bij die controle komen
dan verschillende gevallen tevoorschijn,
waar recht op weduwen-, wezen- of in-
validiteitsrente blijkt te bestaan en waar
in de Raad van Arbeid voor verwezen
lijking der aanspraken zorgt. Zo kon on
langs een weduwe 3000.in ontvangst
nemen voor zich zelf en haar kinderen.
Want en vergeet dit niet de aan
spraken blijven bestaan, ook al verloopt
er een reeks van jaren. Het is al eens
voorgekomen, dat iemand op 65-jarige
leeftijd om zijn ouderdomsrente kwam
vragen en dat, toen de ambtenaar de
stukken nazag, bleek, dat er nog recht
op wezenrente bestond op grond van de
verzekering van een vroegere echtge
noot van zijn vrouw.
Een enkele keer gebeurt het ook wel,
dat een vrouw, die op 65-jarige leeftijd
haar ouderdomsrente aanvraagt, verblijd
wordt met de mededeling, dat zij op 60-
jarige leeftijd al recht op een weduwen
rente had. En natuurlijk krijgt zij dat
geld alsnog.
Niet zelden blijkt er recht op wezen
rente te bestaan, waarop reeds jaren te
voren aanspraak kon worden gemaakt,
zodat men deze gelden met terugwer
kende kracht uitbetaald kfijgt als de
kinderen al volwassen zijn. Ook al be
schikt men niet zelf meer over de ver
eiste stukken, dan blijft de uitkering
toch mogelijk, want de gegevens van de
Raad van Arbeid zijn voldoende.
Invaliditeitsrente en weduwenrente op
grond van blijvende invaliditeit kunnen
als regel niet met terugwerkende kracht
worden toegekend, doch gaan in op de
dag, waarop de aanvraag bij de Raad
-van Arbeid wordt ontvangen.
Per jaar worden door de Raden van
Arbeid in een niet onbelangrijk aantal
gevallen oude aanspraken alsnog in con
tanten vereffend. Er waren soms vrij
grOte bedragen mee gemoeid, omdat de
uitkeringen, over een reeks van jaren
liepen.
Wij raden elk aan na te gaan of hij
nog aanspraken heeft. In gevallen van
twijfel zal de Raad van Arbeid er geen
bezwaar tegen hebben bö het instellen
van een onderzoek behulpzaam te zijn,
