Grote werkloosheid dreigt
als de productie niet
wordt uitgebreid.
Twee helden der zee
verdronken
Nederland moet
hangen
Een leemte in de
van de
wet ten opzichte
R.T.M.
22ste Jaargang
Woensdag 21 December 1949
No. 1881
CHRISTELIJK WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Centrale Veiling Middelharnis
Uienveiling Middelharnis
De toestand ernstig, doch niet hopeloos.
Werkgelegenheid scheppen voor 200.000 arbeiders. - Productie
moet omhoog, productiekosten omlaag voor onze afzetmogelijk
heden. - Stijging van kosten levensonderhoud noopt tot
verhoging van loon en salarissen.
Industrievestiging op het
eiland Tholen
De Havencommissie kan
haar taak beginnen
-o-
Grondzee pakie reddingsboot op en sloeg fwee man
overboord Stellend am in rouw
MAN DOET GREEP IN GELDBAK
Verscliljnt tweemaal per week. Woensdag en Zaterdag Redactiebuieau: Prins Hendrlkstraat 133 MMdelharnis Abonnementsprys 1.50 per Invartaal
Telefoon 17
Middelharnis
Giro 167930
Postbox 8
Telefoon
Drukkerij 19
Adv.-pilis 12 cl. p.
mm. Bij contract
speciaal taiiei
De Indische kwestie heeft haar be
slag gekregen.
Nederland heeft zo goed als alle fron
ten toegegeven. Volledig gecapituleerd.
Dat is het gevolg geweest van de be
ginselvastheid van de socialisten, daar
in gesteund en gevolgd door de R.K.-
Voikspartij.
Van het onderhandelen met de revolu
tie. Hoe kon ook verwacht, dat een in
wezen revolutionaire partij als de soci
alisten nu eenmaal krachtens oorsprong
en beginsel zijn, de voet stijf zou wéten
te houden bij een listig steeds meer en
meer vragen van de revolutionaire par
tij van Soekarno.
Van de Hoge Veluwe tot de Ronde
Tafelconferentie is een lange weg met
zeer verschillende uitkomsten.
Evenwel willen we op iets anders wijzen
De mannen van de revolutie in Indië
eisten geheel Indië op. Zelfs met inbe
grip van Nieuw-Guinea, dat noch geo
grafisch, noch ethnologisch .tot Indië be-
lioort.
Dat alleen maar gelijk Indië onder be
stuur stond van Nederland. De enige ge
lijkheid van Indië en Nieuw-Guinea be
stond hierin, dat beiden geregeerd werden
(ioor hetzelfde land, door Nederland. En
toch eisen Soekarno en de zijnen ook
Nieuw-Guinea op Met welk recht Noch
volkenkundig noch op grond van andere
bevindingen, hetzij van historische, re
ligieuze, economische of welke andere
bevindingen ook. De enige band was het
gemeenschappelijke moederland.
En toch komen Soekarno en de zijnen
met hun eis. Het is of ze Nederland uit
hun omgeving weg willen hebben. Een
grote mond opzetten. Dat heeft bij al
de gevoerde besprekingen baat gebracht
Waarom zou het ook hier niet lukken?
Nederland is maar een klein land. Daar
in ligt ons inziens de sleutel voor het
op de spits drijven van de eisen. Maar
het lijkt ons toe, dat de Indonesiërs
niet consequent zijn in het stellen van
hun eisen. Daar zijn gebieden, die wer
kelijk deel uitmaken van Indonesië.
Waar de grens slechts een willekeurige
getrokken staatkundige lijn is. Noord-
West-Borneo, dat is een onderdeel van
Indonesië. Geheel en volkomen. Daar is
sprake van hetzelfde land en hetzelfde
volk. Waarom dat niet opgeëist? Ja,
K.W.Borneo staat onder Engels bestuur
Zou dat ook de oorzaak zijn, dat dit ge
deelte van Indonesië niet werd opgeëist.
Dan kwam men in tegenstelling met he',
machtige Engeland.
En wat Nieuw Guinea aangaat?
Nogmaals zij opgemerkt da't Indone
sië hier absoluut geen recht heeft. Maar
dat even in het midden gelaten.
Nieuw Guinea staat slechts voor de
helft onder Nederlands bestuur. De an
dere helft behoort aan Australië.
De scheiding tussen beide delen is
slechts een kunstmEltige, in werkelijk
heid slechts een denkbeeldige lijn. Bei
de stukken hebben dezelfde bevolking,
dezelfde natuurlijke gesteldheid. Indo
nesië eist slechts de ene helft op. In
consequent. Waarom niet de andere
helft? Ja, die behoort aan Australië. En
de socialistische staatslieden, niet de
bevolking van dat land, hebben Indo
nesië zo prachtig in het zadel geholpen.
Zoveel afgegeven op Nederland, de bond
genoot, die nog geen tien jaar geleden
Australië hielp beschermen voor een
Japanse invasie, ten koste van haar
vloot en luchtmacht en zoveel dappe
ren. Zie van een land, dat zo veel hulp
bood, daar kan men toch geen land van
opeisen. Van Nederland dat was wat
anders. Dat is slechts klein en het lag
in de hoek waarin de internationale sla
gen vielen.
Hebben onze vertegenwoordigers in
de Veiligheidsraad er bij de Verenigde
Naties daar geen erg in gehad?
Op de onbillijkheid van een en ander
niet gewezen?
Er was toch wel aanleiding voor.
^fiet, dat we respect hebben voor de
Verenigde Naties en haar organen. Maar
het was van onze vertegenwoordigers
wel zaak geweest, om de zaak aan te
snijden. In feite was ons land incompe
tent inzake Nieuw Guinea. Dat was een
zaak diè en Nederland en Australië,
aanging. Gezamenlijk moesten deze twee
landen over de status van Nieuw Gui
nea handelen. Kwam het Nederlandse
deel in bespreking, dan was de gelegen
heid er om over geheel Nieuw Guinea
te handelen. Ons dunkt hiermee is de
zaak ruimer gesteld.
Maar Nederland moest de last lijden,
omdat het klein is. De groten moesten
ontzien worden. Verderfelijke politiek,
gevoerd door de groten der aarde, ver
enigd in een organisatie, waar met
recht en gerechtigheid niet gerekend
wordt. 'Hoe zou het ook kunnen, waar
het een instituut is waar men zegt op
te komen voor de rechten van de mens,
maar waar men de rechten van God en
Zijn Woord verworpen heeft.
Veiling van Vrpag 16 Dticember 1949
Witlof IA 76.—; Witlof I 63.-68.—
Witlof I 50,—; Bramleij's Seedling
J 14.—; Glassla 11.—11.60; Jonathan
J 27.—; Goudrinetten 23.-35.Lax-
ton i7._20._; Cox Orange Pipping
I 33.—; Groninger Kroon ,f 12.20.
Armgaard 10.—; Gieser Wildeman
J 3.—21.—St. Remij 8.-9.—; Com-
tesse (}e Paris 4.-8.—; Louwtjes 9-
UJenveiling van 16 December 1949
Grove en gewone uien 22.63—22.89;
"•■'^''ngen 20.17—20.32; Picklers
-iü.OS. Aanvoer 80.000 kg.
Dezer dagen vergaderde het Christe
lijk Nationaal Vakverbond.
Onderwerp van bespreking was de
stijging van de kosten van levensonder
houd in verband met de devaluatie. Ook
werden uitgebreide besprekingen gewijd
aan de economische toestand van het
land. De vergadering kwam tot een aan
taal conclusies waarvan we een en an
der met het oog op de belangrijkheid
willen releveren.
De toestand van ons land werd in
economisch opzicht in hoge mate ern
stig genoemd. Ernstig, maar niet hope
loos, zo meende men de toestand te
moeten karakteriseren. Vóór het ophou
den van de Marshall-hulp in 1952 zal
het enorme tekort op de betalingsbalans
moeten verdwijnen.
Voor 1952 zal met het oog op onze
sterke bevolkingsaanwas werkgelegen
heid geschapen moeten worden voor
200.000 arbeiders. Om een ander te be
reiken is nodig, dat er voor onze pro
ducten afzetmogelijkheden op buiten
landse markten wordt gevonden. Daar
voor is nodig verhoging van onze natio
nale productie en een daling van do
productiekosten. Komt tie betalingsba
lans voor 1952 niet in evenwicht, dan is
een grote daling van het consiwnptiepeil
nooilziakel'gk.
Voortgaande verbetering van de .so
ciale positie van de arbeiders is dani
onmogelijk en het huidige levenspeil zal
niet gehandhaafd Ininnen worden.
Het Nationaal Vakverbond meent,
dat zowel ondernemers als arbeiders een
zeer grote verantwoordelijkheid hebben
en het meent dat het de Christelijke
roeping van iedere ondernemer is alles
in het werk te stellen om de productie
te verhogen en te zorgen voor een goe
de organisatie van het bedrijf en het
bevorderen van een verantwoorde inves
tering. Opvoering van de productie zal
leiden tot werMoosUeld, zo woi-dt door
velen gevreesd, maar vast staat echter,
dat, als de productie niet belangrijk
wordt verhoogd er gerekeniil zal moeten
worden met een massale werldoosheid.
Tot zover de conclusies betrekking heb
bende op de economische toestand van
ons land. In verband met de lonen werd
opgemerkt dat, de meerdere opbrengst,
die het gevolg is van de verhoogde ar
beidsproductiviteit ten goede moet ko
men aan de loon en salaristrekkenden.
Aan deze groepen van ons volk moet
een eeriyk deel van het nationale volks-
inkomen worden gegeven en'in verband
«Det ide devaluatie wondt opgemerkt, dat
het deel, idat de loon- en salaristrelUten-
den van het nationale volksinkomen
ontvangen niet ten voordele van andere
groepen mag worden vemündeiTd.
In verband met de gevolgen van de
devaluatie werd geconcludeerd,* dat de
compensatie voor de gestegen kosten
van levensonderhoud niet nivellerend
mag werken op de lonen van geschool
den en ongeschoolden.
Evenwel moet gezorgd worden dat de
laagst betaalde groepen een redelijk mi
nimum inkomen moet worden gegaran
deerd.
Ook het Overheidspersoneel behoort in
deze compensatie (lees verhoging Red.)
te delen. Om dit doel te bereiken is het
Naar aanleiding van een door de Mi
nister van Economische Zaken gedane
mededeling in een vergadering van de
Tweede Kamer der Staten Generaal,
over het beschikbaar stellen van be
langrijke bedragen voor de industriali
satie van Nederland, heeft de Stichting
Gemeenschap Eiland Tholen de aan
dacht van genoemde Minister gevestigd
op de noodzakelijkheid van Industrieves
tiging op het eiland Tholen.
Het volgende antwoord is van de Mi
nister ontvangen.
In antwoord op Uw schrijven, deel ik
U mede, dat ik overtuigd b^ van de
moeilijke omstandigheden waarin het
eiland Tholen verkeert.
Het is mij bekend, dat dit eiland on
voldoende werkgelegenheid biedt voor
zijn groeiende bevolking, waardoor een
groot aantal personen genoodzaakt is,
elders te gaan werken.
Met bijzondere belangstelling heb ik
kennis genomen van Uw mededeling,
dat het Economisch Technologisch In
stituut Zeeland een industrieplan voor
Tholen zal samenstellen.
Gaarne zal ik te zijner tijd van dit
plan kennis nemen.
DE N.C.K.V. HEEFT
300.000 LEDEN
Woensdagmorgen half tien werd het
200.000ste lid bij de Ned. Chr. Radio
Vereniging ingeschreven.
Tijdens de steravond, die Donderdag
avond in Haarlem werd gehouden, werd
aan het 200.000ste lid, de heer en. mevr.
Belgrave te Aalsmeer, door Mr- A. B.
Roosjen, voorzitter van de N.C.R.V., een
geschenk in de vorm van een electrisch
fornuis overhandigd.
noodzakelijk dat de kinderbijslagen wor
den verhoogd.
Tot zover de conehisies van het Chris
telijk Nationaal Vakverbond.
In het kort willen we ze nog eens
noemen.
Het tekort op de betaling-balans moet
verdwijnen.
Voor 1952 zal voor 200.000 arbeiders
nieuwe werkgelegenheid moeten worden
geschapen. De productie moet worden
verhoogd, de productiekosten dienen ver
laagd te worden.
In verband met de devaluatie werd
een verhoging van lonen en salarissen
bepleit.
Vermeerdering van de productie en
vermindering van de productiekosten.
Dat zijn de slagwoorden wanneer over
het herstel wordt gesproken.
Vermeerdering van de productie. Dat
moet vooral gezocht worden in uitbrei
ding van de industrie. Maar hoe daartoe
te geraken?
Daarvoor zijn grote kapitalen nodig.
En de concurrentiemogelijkheden? Ons
land leeft op hoog peil. Een gedeelte
van het productiemateriaal is verouderd.
Geschoolde industriearbeiders zijn niet
altijd in voldoende mate aanwezig. Zal
uitbreiding van industrie gepaard gaan
met uitbreiding van de afzetmarkten.
Dat is noodzakelijk. Zwaar zal het
vallen omdat te bereiken.
Afzetgebieden van betekenis zijn weg-
Oe Nederlandse Koopvaardij op de wereldzeeën tqdens ide o.orlo;g. De Ned.
sleepboot brengt een vrachtschip hetwelk door een vijandelijke onderzeeboot
in de Atlantische Oceaan is getorpedeerd terug in veilige haven.
F.S. Deze foto werd nog niet eerder in Nederland gepubliceerd en behoort
bij het thans verschenen rapport van de Parlementaire Enquête Commissie.
MIDDELHABNIS
Zoals bekend mag worden veronder
steld is door de gemeenteraad een Ha
vencommissie ingesteld, waarin de vol
gende heren zitting hebben: Oud Bur
gemeester L. J. den Hollander als ver
tegenwoordiger van ,,Schuttevaer"; M.
K. van Eek als vertegenw. van de Land
bouw; ir Snelleman als Directeur van
Gemeentewerken en J. Boomsma en L.
V. d. Waal als raadsleden. De Provinci
ale Waterstaat heeft zich inmiddels be
reid verklaard de commissie te allen tij
de met advies te willen dienen.
Tot de taak van deze commissie be
hoort o.a. te onderzoeken, welke ver
beteringen aan de haven kunnen worden
aangebracht in het belang van handel
en verkeer. Wanneer de commissie eni
ge spoed betracht, zal binnenkort de raad
kennis kunnen nemen van het rapport
over deze kwestie, die reeds lang de ge
moederen bezig houdt. Ongetwijfeld zul
len ook de los- en laadplaatsen van de
haven een punt van onderzoek uitma
ken. Het is te hopen, dat het werk van
de commissie thans tot tastbare resul
taten zal leiden.
gevallen, nieuwe zullen moeilijk te ver
overen zijn, want het toverwoord „in
dustrieuitbreiding", wordt schier in alle
landen gebezigd.
Inderdaad het noemen van deze be
zwaren is voldoende om de moeilijke
toestand waarin ons land verkeert in
het licht te stellen.
En dan de conclusies ten opzichte van
de devaluatie? Is er niet gedevalueerd
om de afzet te vergroten en zal men
dan nu weer met verhoging van de lo
nen, en daardoor tot verhoging van de
productiekosten moeten komen. Verho
ging van de lonen is zeker als gevolg
van de devaluatie niet te ontgaan, maar
daarmee vervallen ook de voordelen van
de devaluatie. Moeilijk is de positie van
ons land en de weg om tot evenwicht
van de betalingsbalans te komen zal
uiterst moeilijk zijn, zo het doel ook al
bereikt mag worden.
In een onzer vorige nummers maak
ten wij melding van hét feit, dat de
R.T.M, in de kort-geding procedure con
tra de Burgemeester van Middelharnis
door de Rechtbank in het gelijk gesteld.
Zoals men weet verbood de groeps-com-
mandant der marechaussee onlangs bij
mistig weer het varen van de veerboot
Middelharnis-Hellevoetsluis omdat er te
weinig personeel aan boord was. Er
werd ijlings een man van het sleepschip
gecharterd, zodat de dienst toch nog kon
doorgaan. De R.T.M, nam deze inmen
ging niet en bracht het geval onmiddel
lijk voor de rechter, die uiteindelijk de
R.T.M, in het gelijk stelde.
Over deze uitspraak is waarschijnlijk
het laatste woord nog niet gesproken.
De geleerden zijn het er lang niet over
eens. De Rijksadvocaat en de Inspec
teur-generaal van de Scheepvaart staan
op het standpunt, dat de wet van 1880
op deze veerdiensten van toepassing
is, terwijl de R.T.M, beweert onder de
verenwet te vallen. Nu zegt deze veren-
wet voor de R.T.M, al heel weinig, of
liever gezegd, heel veel, want er staat
in, dat ze niet op de R.T.M, van toe
passing is! De President van de recht
bank is van mening,- dat nóch het veren
reglement, nóch de wet van 1880 van
toepassing is op de R.T..M
Er is dus een leemte in de wet, want
deze uitspraak sluit in, dat dit bedrijf
practisch buiten controle staat. Er mag
dan enige controle in de concessie zijn
vervat, daarin is echter geen opsporings
bevoegdheid neergelegd. Nu is er nog
een bij Kon. Besluit in 1909 goedgekeurd
Politiereglement op de havens van Mid
delharnis en Numansdorp, gebaseerd op
de Waterstaatsregeling. Dit reglement
bevat bepalingen omtrent het onderhoud
van de Rijkshaven, de benoeming van
een Rijkshavenmeester enz. Volgens de
President van de Rechtbank is alleen de
Rijkshavenmeester in dit geval dan
de heer van Mierloo bevoegd in te
grijpen. Hierbij wordt echter uit het oog
verloren, dat het gevaar voor de veer
boten niet in, maar buiten de havens
ligt. De havenmeester heeft toe te zien
op de belangen van de haven en wan
neer er door de boten van de R.T.M,
in de havens niets bijzonders gebeurt,
kan hij verder de maatschappij niets in
de weg leggen. Practisch is het dus zo,
dat er niemand bij de R.T.M, kan in
grijpen, wat er ook gebeurt. Alles wat
op het water vaart, tot een eenvoudig
vissersscheepje toe heeft zich te houden
aan de bepalingen van de Scheepvaart
inspectie, maar de R.T.M, is boven dit
alles uitgegroeid. Er bestaat dus een ju
ridisch vacuum, een luchtledigheid en
zal het nodig zijn om de wet te veran
deren, wil men de R.T.M, veerboten on
der controle krijgen, omdat, zoals ge
zegd de concessie een civiele overeen
komst is, zonder strafrechterlijke kant.
Dan rijst nog de vraag of de politie
bevoegd is afgezien van wettelijke
bepalingen in gevaBftn als deze, waar
in hij levensgevaar voor de reizigers
ziet, in te grijpen. De Landsadvocaat
heeft het zó gesteld, dat de politie naast
haar wettelijke taak ook eeii formele
taak heeft. Neem als voorbeeld daar
van bv. het optreden van de politie bij
brand, het scheiden van vechtende men
sen e.d. In zulke gevallen doet de poli
tie dingen, die tot haar algemene taak
behoren. In het onderhavige geval is
dit ook hier gebeurd. De groepscom
mandant zag gevaar en greep in, zon
der zelfs de Burgemeester te raadple-
gen. Nu kan men deze zaak van twee
kanten bezien. Men kan zeggen: de po
litie heeft een onwettige daad begaan,
wat natuurlijk formeel heel juist is,
maar aan de andere zijde kan men hem
prijzen dat hij zoveel verantwoordelijk
heidsgevoel heeft om maatregelen te
nemen wanneer er voor een bepaalde
groep mensen gevaar voor lijf of goed te
duchten is.
De president is in dit geval van me
ning, dat de politie zich uitsluitend te
houden heeft aan haar politionele taak.
Zou deze stelling ook bij eventueel ho
ger beroep worden gehandhaafd, dan
zou door de uitspraak van de Hoge Raad
de politionele taak sterk worden beknot.
Want wat voor het ene geval een maat
staf is, moet het ook voor het andere
zijn. De algemene taak die de politie
heeft wordt door deze uitspraak mis
kend.
Dat de Burgemeester aansprakelijk
zou zijn voor de eis van de Groeps
commandant, om méér personeel op de
schepen te hebben dan door de Inspec
teur v. d. Raad van Scheepvaart ge
vergd was, wordt als een fout in het
vonnis aangemerkt. Door de groeps
commandant is geen zwaarder eis ge
steld, dan door de Inspecteur. De R.T.M,
ontkent echter dat iemand van het dek-
personeel conducteursdiensten verrricht-
te. Dat weten de passagiers wel beter!
En het is zo, dat wanneer iemand van
het dekpersoneel conducteurs werk doet,
deze niet meer kan worden meegeteld.
In zijn plaats moet er dan in feite een
ander aanwezig zijn. Wij kunnen niet
begrijpen, hoe de R.T.M, doodleuk kan
zeggen, dat er nimmer een matroos
conducteur was!
Vreemd doet het aan, dat de Presi
dent van de Rechtbank concludeert, dat
de Burgemeester had moeten weten, dat
de wet van 1880 en de verenwet niet
op de R.T.M, van toepsissing zijn!
Het zal ons benieuwen of er over dit
geval nog in hoger beroep gegaan zal
worden. Misschien dat de resultaten
daarvan zeer pover zouden zijn, omdat
de wettelijke bepalingen de veerdienêten
nu eenmaal niet raken.
Toch zou het wenselijk zijn, dat er op
de veerdiensten controle mogelijk wordt,
vooral waar het hier een vervoersgele-
genheid betreft, waaraan duizenden pas
sagiers zich jaar in jaar uit in vertrou
wen overgeven. Om uit bezuinigings
oogpunt bv. het personeel der boten tot
het ontoelaatbare in .te krimpen, gaat
met het oog op de openbare veiligheid
toch niet aan. Als er te avond of te
morgen iets gebeurt met deze diensten,
waaraan een te geringe personeelsbe
zetting schuld heeft, is het te laat. De
put moet gedempt alvorens hier het kalf
verdrinkt.
Intussen heeft, naar wij vernemen dit
geval de aandacht van talrijke autori
teiten getrokken en zal het bij de sa
menstelling van de -nieuwe wet op de
binnenscheepvaart zeker een punt van
bespreking uitmaken ook inzake de
R.T.M, veerdiensten de nodige bepalin
gen in te lassen.
EEN DUISTERE VERRASSING
Hellevoetsluis heeft een onpleizierige
surprise gekregen van de storm van
Zaterdag. De hele straatverlichting
langs de Hoofdkade is er tegen de grond
gesmakt. Op sommige plaatsen rusten
de palen tegen de huizen. Er werd nie
mand verwond.
Tijdens het hevige noodweer, dat Zaterdag ons land teisterde, waren er op onze
kusten meerdere schepen in nood, waartoe de reddingsboten tot hulp werden
opgeroepen. Ook de reddingsboot „Koningin Wilhelmina" te Stellendam kreeg
een oproep, om het in nood verkerende Zweedse stoomschip Aslog bij te
staan. Zaterdagmiddag werd uitgevaren, en toen 's avonds in een loeiende
storm een grondzee de reddingsboot dreigde te verzwelgen, werden twee man
over boord geslagen. Het waren de 2e kapitein B. de Blok en de opvarende H.
Grotenboer, die jammerlijk verdronken. Pogingen tot redding in de inktzwarte
duisternis van dezen stormnacht mislukten. Er is diepe rouw in Stellendam
met dit vreselijke ongeluk.
Zaterdagmiddag ontving de corespon
dent van de Zuid HoU. Redding M.ij., de
gemeente-secretaris van den Broek be
richt, dat het Zweedse stoomschip As-
log, groot 1401 brt. die in ballast van
Rotterdam naar Gent voer, assistentie
nodig had. Het schip had geen loods aan
boord, want de loodsdiensten langs onze
kust waren wegens storm gestaakt.
De opvarenden van de Aslog seinden,
dat hun schip onbestuurbaar was en op
de Noordersteenbank afdreef.
Geen ogenblik werd getwijfeld, de op
varenden van de Koningin Wilhelmina
maakten zich onifiiddellijk voor het ver
trek gereed. Het was zo ongeveer acht
uur, dat de reddingsboot, bemand met
zeven koppen, de.haven van Stellendam
uitvoer.
Schipper was de heer B. de Blok, daar
schipper W. de Jager in het ziekenhuis
lag te Dirksland. Het zou zijn laatste
reis worden.
Al loeide een vreselijke storm, al
stonden er kerkhoge zeeën, al was het
stikdonker, aarzelen deden deze mannen
niet. Er was een schip in nood, er
stonden mensenlevens op 't spel, daar
om voeren ze uit. En moedig zocht het
kleine, maar goed uitgeruste scheepje,
met prima motoren, zich in het pikke
donker een weg over de torenhoge
zeeën, aan onze gevaarlijke, kust.
Toen, nadat ze ongeveer' twee uur
gevaren hadden, is het gebeurd. Een
geweldige grondzee kwam op de
Koningin *Wilhelmina af en legd©
de peddingboot geheel op zij, zó,
dat de mast het water raakte. De
opvarenden dachten, dat liet met
hun gedaan was. Maar de boot
richtte zeer weer op en sloeg niet
om. Helaas waren hierbij twee man
een prooi der golven geworden. De
45-jarige B. d© Blok, vader van 4
kinderen en de 44-jarige H. Gro
tenboer, die 5 kinderen achterliet,
waren over boord geslagen en ver
dronken.
Een ontzetting voer door de overige
leden der bemanning. Alles werd in het
werk gesteld om de overboord gesla-'
gen mannen te hulp te komen. Maar er
was zo bitter weinig te doen in die on
doordringbare duisternis en de kokende
zeeën. Urenlang werd gezocht en tever
geefs spiedde de 26-jarige zoon van de
Blok in het povere licht van een schijn
werper de zee af om zijn overboord .ge
vallen vader en zijn andere kameraad
te vinden. En later, toen de mEinnen te
Hoek van Holland aan land kwamen,
zei de jongen, dat het ontzettend was,
niets voor zijn eigen vader te hebben
kunnen doen om. hem te redden. Dat
was het ergste wat ze konden over
komen.
Zondagmiddag zijn de mannen per
auto naar Stellendam gebracht. De red
dingsboot blijft voorlopig in de Bergha-
ven te Hoek van Holland liggen.
(Zie verder de binnenzijde van dit blad)
Almelo Zaterdagavond om negen
uur heeft een man in de hal van het
station-Almelo met een baksteen de
ruit van een loket verbrijzeld en zes
tig gulden uit een geldbak weggeno
men. Hij had gewacht tot de hal ge
heel verlaten was. De enige lokettiste
was mejuffrouw Krabbendos. Toen
de ruit van haar loket werd ingesla
gen, trachtte zij de geldbak achteruit
te trekken, maar kon niet verhinde
ren, dat de man er een greep in deed.
Hij verdween spoorloos in een steeg bij
het station.
ARBEIDER DOOR DRIJFRIEM
GEGREPEN
In de Stoomspinnerij Twenthe te Al
melo is de 25-jarige ongehuwde arbeider
Johannes Stoker te Almelo door een
drijfriem van een in werking zijnde kras
machiiie gegrepen. Hij is daardoor te
gen de machine geslagen en vrijwel on
middellijk gedood.
S., die gereed was om de fabriek te
verlaten, is met zijn jas los tussen de
delen van de krasmachine doorgelopen.
Vermoedelijk is een slip van de jas door
de drijfriem gegrepen. Er was niemand
die het ongeluk heeft zien gebeuren.
Het slachtoffer was sinds enige dagen
in ondertrouw.
Het oogsten van uiensaad door de N.V. Zaadhandel en Zaadteelt v.h. A. Hobbel
Ooltgensplaat. In September worden de bollen afgesneden en in de droogschuur
gedroogd. Dè directeur, de heer C. W. Hobbel Az., welke thans jubileert, komt
op het werk een kijkje nemen.
