Uil het
Buitenland
Uienmarkt
ïnst
er
1
KOP EN SCHOTEL
HetkJnoepje
van de week
De Gruyter
KINDERHÖEKJE
Rheuinatis(he Pijnen schieten U als een mes
in de leden.
Maar ze vallen niet van de ené dag op de
andere weer van U af.
D£ BOERDERIJ
-\
AAN DE VAL
Biz. 2
„E IL A N D E N-NIE U W S
Zaterdag 15 October 1949
De Volkstelling en tic Gerefor-
moerde gezindheid.
Wanneer men het oog laat gaan over
de kerkelijke erve in ons land, is hare
verdeeldheid een der meest naar voren
komende eigenschappen. Een wel zeer
te bejammeren eigenschap. De Heere
wil dat Zijn volk één zal zijn, maar wij
kunnen tot die eenheid maar niet ko
men. Hier moeten wij echter dadelijk
vaststellen, dat dit éénzijn niet moet
gezocht als een factor tot machtsont-
plooiing of als geboden uit een oogpunt
van louter „organisatie." Of van bespa
ring van kosten. Zeker, de totale ver
eniging der Gereformeerde kerken en
gemeenten zou wel een betere arbeids
verdeling geven en misschien ook meer
geldmiddelen op één doel concentreren,
inaar deze economische of financiële
eenheid is van lagere orde. Geestelijk,
innerlijk behoorde men een te zijn in be
lijdenis en leven. Immers, dat er in een
grote plaats meerdere kerken van één
formatie zijn is op zichzelf niet hinder
lijk, 7.0 min als raen direct een tekort
gevoelt omdat bv. de band tussen ker
ken in ons land en in het buitenland
rekbaar is en zich meestal openbaart
in het ontmoeten van enkele afgevaar
digden op een grote Synode. In de ste
den immers is de aanwezigheid van meer
gemeenten van eenzelfde kerk een le
venseis, wil inen van band als leden on
der elkander nog iets bemerken. De een
heid zal in hoofdzaak moeten steunen
op eenzelfde belijdenis, prediking, tucht,
levenspractijk en onderlinge gelijkge
zindheid.
Nu worden doorgaans de kerken van
kleinere formatie voor de boosdoeners
gehouden, die om allerlei redenen, vaak
nog liggend buiten de belijdenis, de oen
heid tegen houden. Zonder nu het pleit
op te nemen voor afzondering, waar
men als broedei'S en zusters in den
Heere kerkelijk kan samenleven, moet
anderzijds in het bestaan van meer dan
een Gereformeerde formatie iets gede
gens gezien worden. Grote eenheid,
soms geforceerd, leidt zo spoedig tot
indommelen omdat de grote, hechte or
ganisatie zozeer tot do kerkmens
spreekt. De eenheid in formulieren, de
orngang met broeders, die in vele
laat mij zeggen ondergeschikte pun
ten „iets anders gevoelen" verwerkt
gauw sleur en scherpt niet het naden
ken en beleven der waarheid. Dat er
meerdere richtingen bestaan is niet tot
onze eer, maar het verraadt toch dat
er een eigen nadenken, een eigen bele
ven van de waarheid is. Slechts de dode
vis drijft met de stroom in elke richting
mede. In zoverre heeft de situatie, zo als
zij nu eenmaal ligt, ook iets tot ons te
zeggen. Ook hier blijkt dat de kerk niet
een vereniging is met afdelingen, maar
dat zij van eigen formatie is en er gees
telijke levensuitingen in haar werken.
Geenszins kan men de kleinere kerken
de verdeeldheid alleen wijten. Zelfs is
er iets geheel anders: de grote kerken,
die op hun Synoden zo vaak besluiten
deputaten te benoemen voor samenspre-
king met de andere kerken, trekken zelf
hoge muren op. Over de Hervormde
Kerk spreek ik in dit verband nu maar
niet, maar de anderen, die toch elk een
Presbyteriale kerkregering hebben, pas
sen zich geenszins aan elkander aan,
zoals men toch zou verwachten. De
Geref. Kerken hebben in 1905, zonder de
andere kerken van gereformeerde belij
denis er in te kennen, art. 36 der Ned.
Gel. Bel. versneden, door er een stuk
uit te schrappen. Stromen inkt zijn er
over verdaan, maar na zoveel jaren is
er zelfs in eigen kring nog geen alge
hele eenstemmigheid over de wijsheid,
daarmede ten toon gespreid. Een zo in
grijpend besluit over de erfenis der va
deren, is weinig geschikt tot bevorde
ring van eenheid. Enkele jaren geleden
is het getal van Enige gezangen" ach
ter onze psalmen, aanmerkelijk uitge
breid omdat men in de Ger. Kerken
meende in de psalmen niet te kunnen
vinden „het vervulde Evangelie." Ande
re gereformeerden in andere kerken.
met mooie bloemdecors nu 98 cent
Theeserviezen 9-delig 12.95
Theeserviezen 15-delig 18.75
Pracht dessins.
EN VOOK UW KEUKEN
weer alles verkrijgbaar in Kat emaille
in kleuren reseda en blauw (met gouden
bies), event, ook los verkrijgbaar, zo
dat U Uw keuken naar eigen smaak
kunt inrichten.
HET POKCELEINHUIS
Goudsesingol Telefoon 23685
Putsebocht Telefoon 71951
ROTTERDAM
gevoelden dat gemis in genen dele! Al
weer een besluit, dat de eenheid tegen
houdt. Men gaat zo maar door. Af^e-
dacht van de overspannen verbondspre-
diking en voorwerpelijke leervoorstelling
komt daar ook verschil in levensprak
tijk bij. Ik wijs hier nog op het vlugge
zingen in de kerk, dat op anderen een
oneerbiedige indruk maakt, men kan
zijn adem nauwelijks verhalen. En de nu
zittende Synode aanvaardde reeds een
nieuwe psalmberijming en is daarmede
de andere kerken zó vooruit, dat zij bij
na reeds uit het oog verloren zijn. Al-
vveder weinig geschikt om, de eenheid
aller Gereformeerden te bejagen.
De overige gerefoi-meerde formaties
verschillen ook al weer in vele zaken.
Zij hebben één belijdenis, dezelfde for
mulieren van enigheid, maar men duidt
ze anderS; men voelt ze anders aan. Zou
het ook zijn een kwestie van „ligging"?
Ja, óók. Die ligging" is een moeilijk de
finieerbaar iets, maar ze bestaat. En
ze is als geestelijk van aard, niet voor
veel redenering vatbaar. De Chr. Geref.
Kerk en de Ger. Gemeenten hebben, be
halve die ligging óók nog elk haar his
torie, haar uitgangspunt, dat men zeker
niet als louter stijfhoofdigheid mag zien.
Daarbij is er tussen deze twee kerken
verschil van gevoelen over het Verbond
der genade, hetwelk, zo men meent, bij
de Christ. Geref. Kerk voert tot een
leer van drie Verbonden in plaats van
twee. En hoe moeilijk men het soms
kan hebben, toont de discussie in de
Geref. Gemeenten over het „aanbod der
genade aan alle mensen" waarover de
jongste Synode te handelen had. Dit is
niet iets nieuws, want ook honderd jaar
geleden was er strijd onder de uit de
Hervormde Kerk g'etreden Afgescheide
nen over het .algemeen, welmenend
aanbod van ,,geiiade", waarvan de
„Kruiskerken" toen niets wilden weten.
In zijn „Kruisgezinden en Separatisten"
licht Dr van der Does degenen, die het
nog niet wisten daarover in. Kwesties
die niemand, waar dan ook staande,als
van geen betekenis mag achten.
Achter dit alles welft zich de stroom
des tijds, de achteruitgang in waarach
tig geestelijk leven en godzaligheid, het
open staan voor verstands besiJiegeling,
kortom, het inhouden van de dierbare
Geest, die alleen in de waarheid leidt.
Vandaar ook dat er weinig leed om Si-
ons breuk gevoeld wordt.
Aan het menselijk denken heeft de
Schepper grenzen gesteld. In ons door
denken van de heilswaarheden hebben
wij deze grenzen te eerbiedigen en ons
te vergenoegen, dat wij leer jong eren
van Christus mogen zijn. (art. 13 der
Ned. Gel. Bel.) Velen vervormen de ge
loofsleer tot een begripsleer. Wij verlie
zen maar al te vaak uit het oog, dat
de Heere gezegd heeft: Een iegelijk dan
die het van de Vader gehoord en ge
leerd heeft, die komt tot Mij (Joh. 6.)
Zo is er dus de influistering van de
Geest, naar het Woord werkende, no
dig om ons van de troost der Waar
heid te verzekeren. Wel hem, die hier
iets van kent.
WAARNEMER.
COMMUNISTISCHE -
DICTATUUR.
Dezer dagen worden in Tsjecho-Slo-
wakije de verschrikkelijke gevolgen van
een communistische regering, aan den
lijve ondervonden.
Massale arrestaties hebben er plaats.
Vrijwel zonder vorm van proces, wor
den de gearresteerden doorgezonden
naar arbeiders-kampen, en worden in
de mijnen tewerk gesteld.
Commissies van drje personen, leiden
het onderzoek, en vellen het vonnis.
Alleen het feit, dat nien niet volop
mede doet aan de politiek der commu
nisten, is genoeg om weggevoerd te
worden. Men is dan staats-vijandig.
Of men overigens een net burger is,
die getrouw zijn plicht vervuld en rus
tig zijn eigen weg gaat, het geeft niets
want men is niet voor de volle honderd
procent te vertrouwen.
Vrijdag 14 October zal de kerkwet
met grote plechtigheid worden, aange
nomen. De regering zal dan het be
heer over de kerken overnemen.
Hierdoor zal de kerkstrijd zijn hoog
tepunt bereiken. Katholieke geestelij
ken, die de bevelen van de Staat niet
gehoorzamen, zullen worden gearres
teerd.
Door de arrestaties, die deze week
overal in het land zijn verricht, is het
volk gedeeltelijk murw gemaakt. De
schrik zit erin, en een ieder die zijn af
keuring over de regering durft uitsprer
ken, loopt kans verraden en opgepakt
te worden.
Men noemt dit volksdemocratie.
Hoe is het toch mogelijk dat iemand
nog een goed woord voor het commu
nisme durft opnemen.
Wanneer men nu eens let op de vrij
heid, die de communisten hier in ons
land hebben, en hoe zij deze keer op
keer misbruiken, dan staat men ver
baasd, over de ontzaggelijke volksmis
leiding.
Zij beloven en prediken het volk vrij
heid, om het tot de diepste slavernij
te vernederen. Iedereen weet, dat het
streven der communisten is, de rege
ring omver te werpen, dat verkondigen
zij zelf luide, doch wie van ons, zou er
nu over denken, allen om die reden, de
mannen te arresteren en naar de mij
nen te vervoeren?
Veel te weinig wordt in de pers, op
de gruwelen der communisten gewe
zen. Ook laat de regering veel te veel
toe, dat haar gezag op niet democra
tische wijze wordt aangetast.
Het zijn zeer ernstige tijden, waarin
wij leven.
Er is slechts een middel dat redding
geven kan en dat is, onvoorwaardelijke
terugkeer tot de ordlnantiën des
Heeren.
een zakje met heerlijke,
versnaperingen en een
kinderverrassing
Bij aankoop van f 2.50
aan De Gruyter's artikelen
Oostenrijk
In Oostenrijk zijn jl. Zondag voor de
tweede maal na de oorlog, verkiezingen
gehouden.
Het parlement telt 165 zetels. Deze
waren als volgt bezet:
R.K. Volkspartij
Socialisten
Communisten
85 zetels
76 zetels
4 zetels
Door de gehouden verkiezing is er een
kleine wijziging gekomen.
Het nieuwe parlement zal nu bestaan
uit:
R.K. Volkspartij 77 afgevaardigden
Socialisten 67 afgevaardigden
pnafhankelijken 16 afgevaardigden
Communisten 5 afgevaardigden
Onder de onSfhankelijken bevinden
zich verschillende personen, die voor
heen nationaal socialistisch georiënteerd
waren.
Algemeen verwacht men, dat de
Roomsen met de Socialisten weder een
nieuwe regering zullen vormen, omdat
zij 144 zetels van de 165 behaalden.
Wanneer de Socialisten te weinig re
kening zouden houden met de Katholie
ke verlangens, dan is het ook mogelijk
dat de Roomsen en Onafhankelijken sa
men een regering vormen.
De uitslag werkt derhalve enigszins
als een rem voor de Socialisten.
Toch zou het voor de R,.K. volkspartij
niet meevallen met de Onafhankelijken
samen te gaan.
De partij der 'Socialisten is te groot
om deze in de oppositie te drijven, voor
al met het oog op de R.K. arbeiders.
De winst van één zetel voor de com-
inunisten is afkomstig van afvallige So
cialisten.
Waar Oostenrijk zo begrenst en inge
sloten wordt van communistische lan
den is deze winst zeer gering.
Noorwegen
Ook Noorwegen heeft verkiezingen
gehouden. Daar hebbpn de communis
ten een grote nederlaag geleden, welke
ten goede gekomen is aan de socialisten.
De voorlopige uitslag geeft aan:
Socialisten
Conservatieven
Liberalen
Boeren
Christ. Volkspartij
Communisten
87 (176 zetels)
21 (25) zetels
20 (20) zetels
13 (10) zetels
8(8) zetels
1 (11) zetels
De Socialisten hebben in Noorwegen
de absolute meerderheid. Zij kunnen
zelfstandig een regering vormen, waar
bij zij niemand nodig hebben. De ande
re partijen komen gezamenlijk tot 62
zetels, de communist niet mede gere
kend. Er zal in de Noorse regerings po
litiek geen grote wijziging worden aan
gebracht.
Engeland
Volgens mededelingen van de Engel
se pers en minister Bevin zullen er nog
dit jaar nieuwe verkiezingen worden
gehouden.
De strijd zal zeer zwaar zijn en hoofd
zakelijk gestreden worden tussen de
Conservatieven en de Labour Partij.
Engeland bevindt zich in een ernstige
economische en financiële crisis, terwijl
het zeer veel van zijn vroegere macht
verloren heeft.
De Conservatieven die in de oppositie
zijn geven vanzelfsprekend aan Labour
de schuld. Onverschillig welke partij aan
de regering mag komen, deze zal voor
een zeer moeilijke taak staan, en van
het volk grote offers moeten vragen.
Duitsland
Gelijk was voorspeld, is Dinsdag voor
Oost Duitsland een nieuwe President ge
kozen.
De voorzitter van de Socialistische
partij, de 73-jarige communist Wilhelm
Pieck is met algemene stemmen ge
kozen.
Aan de volkskamer werd de vraag
voorgelegd of de afgevaardigden behoef
te hadden om naast Pieck nog andere
candidaten te stellen, waarop door nie
mand werd geantwoord.
De voorzitter concludeerde hieruit dat
geen der afgevaardigden een andere
president wilden voorstellen.
Daarop vroeg hij wanneer Pieck zou
worden voorgedragen, er afgevaardigden
waren, die zouden tegenstemmen. We
derom werd hierop door niemand ge
antwoord.
Toen stelde hij Wilhelm Pieck candi-
daat, en vroeg welke afgevaardigde hem
verkozen, waarop de rechter armen, on
der luid hoera geroep omhoog gingen.
Wilhelm Pieck de nieuwe president
van Oost Duitsland wees op het grote
onderscheid van de presidentsverkiezing
van Oost en West Duitsland. Hij was ge
kozen met algemene stemmen, terwijl in
West Duitsland 'Professor Heuss slechts
met de meerderheid van zijn eigen stem
aan het bewind gekomen is.
Na zijn verkiezing inspecteerde Pieck
een erewacht van jonge mannen in de
leeftijd van 18 jaar, welke na de inspec
tie, voor hem defileerden.
Brederode zeide: „het kan verkeren;"
zo is het ook met Pieck.
De nieuwe president was voorheen als
communist vurig antimilitairist, en
heeft kans gezien zich aan beide oorlo
gen te onttrekken.
Nu hij tot staatshoofd verheven Is,
keren de rollen ineens om, nu inspec
teert hij een erewacht.
Ter ere van deze benoeming zijn Dins
dagavond grote fakkel-optochten geor
ganiseerd, welke deden denken, aan de
dagen van Hitler. Hiermede heeft Duits
land nu twee staatshoofden, één over
het Oostelijk en één over het Westelijk
gedeelte.
Als bijzonderheid zij nog gemeld, dat
in het stuk dat Pieck direct na zijn be
ëdiging voorlas de haam Gods niet werd
vermeld.
De nieuwe Oost Duitse staat erkend
het bestaan Gods dus niet meer, en
heeft derhalve niet nodig een beroep op
de almacht Gods te doen.
Het zijn zeer droevige tekenen, welke
ons de afval luide prediken.
De maand September is wat betreft
de uienhandel zeer rustig verlopen.
Vooral in de tweede helft der maand
was het zeer stil en was men geneigd
te zeggen: „er gaat niets om."
Een bepaalde markt is er niet, hoe
wel de prijs ook niet daalt. Nog steeds
wordt betaald 12 13 cent per kg, ge
staart geleverd.
Toch, vergist men zich soms lelijk,
wat betreft de uitvoer; gelijk onder
staande cijfers aantonen.
Uitgevoerd in:
Juli
Augustus
September
Totaal
1.293.257 kg
18.273.774 kg
12.037.867 kg
31.604.898 kg
Het vorige jaar toen er zulk een
overvloedige oogst was, waren er eind
September slechts 14 millioen kg ver
zonden, nu reeds 31 millioen. Hierdoor
wordt duidelijk gedemonstreerd, het
grote tekort aan groenten.
Frankrijk heeft meer uien afgeno
men in de drie genoemde maanden,
dan Engeland. Thans staat definitief
vast, dat op 15 November a.s. de in
voer van uien in Engeland weer zal
worden toegestaan.
Of Zuid-Amerika nog uien van ons
zal betrekken, is moeilijk te zeggen.
De prijs zal waarschijnlijk te hoog
liggen.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
Beste jongens en meisjes!
Dit is dan nu de tweede keer van
deze week dat het Kinderhoekje een
plaats krijgt in de vergrote krant. Nu
maar niet uitstellen om het raadsel op
te lossen. Dadelijk proberen te maken
en het antwoord op een stukje papier
schrijven is een goed werk. Dat voor
komt allerlei narigheid van zoekgeraak
te kranten en je bent altijd klaar als
het inzenden is.
Voor ditmaal krijgen we het
3e OCTOBERRAADSEL:
1. wandelde
met God en
hij was niet
meer, want
God nam
hem weg
(Gen.) 2.
vrouw van
Jozef. 3.
knecht van
Eliza. 4.
vriend van
Job. 5. ko
ning, ge
noemd in
Spr. 31. 6.
vader van
Samuel. 7.
Boek van
Mozes. 8.
God, eert de Koning. 9. zoon van Ke-
hath, uit het geslacht van Levi (Exo
dus 6.) 10. welgelukzalig zijn zij, die in
wonen (Ps. 84.) 11. moeder van
Jozef en Benjamin. Op de stippenlijn
komt één van de tien jslagen van Egyp
te te staan.
Dit raadsel werd ingezonden door
Leny van Dijke, Zoetermeer.
Nu komen de brieven.
Joke V. ld. G., Melissant. Moeten die
twee meisjes nu rust nemen? Merkten
ze vóór het onderzoek al iets? Schrok
je niet, toen het bij v. R. msloeg? Is er
toch geen brand van gekomen. Die
brand was in Zonnemaire, een idorpje in
Zeeland. -
Leni F., Dirksland. Nou, nou, dat
kwam dan even van pas! Toch wist ik
niet dat je geen etui had en je er zo
graag een zou hebben. Het kan dan niet
mooier, hè? Ben je nog blij rnet de,ka,-
mertjes, of is 't nieuwtje er al af?
Bep V., Middelhamis. Wat een aardi
ge brief is dé,t! Zo hoor ik het graag.
Als het zo genoegelijk is in de huiska
mer dan tracht je er niet naar om bui
ten te zijn. Wil je wel geloven, dat het
ouderlijk huis nooit uit je gedachten
gaat, hoe oud je ook mag worden?
Sletje Z., Middelhamis. Een pracht
van een brief! Ik denk, dat jij het mooi
ste wel geschreven hebt van allemaal!
't Is prima papier en dat scheelt ook
een heleboel, maar toch heb je je best
gedaan, hoor. Was je moeder blij met
het verjaringsgeschenk? De volgende
brief hoop ik ei' wel meer van te horen,
van dat „kroonjaar."
GUI F., Dirksland. Ook al zo voldaan
over de prijs? Dat mag ik wel horen. Je
zal het boek zéker nog wel enkele keren
lezen en 't zal wel uitgeleend worden
ook. Ben je nu aan de schoonmaak,
„noe de juun an de pit leit."? Achter
de rooier rapen is druk werken. Dan
kun je niet veel in het rond kijken.
Oorrie B., Dirksland. Dacht je dat al
de kinderen alles precies in de puntjes
hebben. Er zijn er meer waarbij aan de
oplossingen iets mankeert;'Als je de op
lossingen in het Kinderhoekje maar
goed nagaat. Dan weet je soms we'l vra
gen voor een volgende keer. Goed dat
je inzendt wat je hebt.
En toch... als ge met morgen te begin
nen een bloedzuiverende kuur met Kru-
schen begint, zult ge verbaasd staan,
hoe gauw de weldadige werking zich
demonstreert in een allengs wijken van
Uw pijnen, in een groeiend gevoel van
welbehagen. Dat doen de zes minerale
zouten, waaruit Kruschen is samenge
steld. Die geven Uw bloedzuiverende or
ganen weer het elan van de jeugd, de
krachtige werking, nodig om onreinhe-
den uit het bloed, die zich nu ophopen
en vastzetten, los te maken en af te
voeren tot welzijn van Uw gehele ge
stel. Dus spoedig Kruschen nemen en..
regelmatig Kruschen nemen, iedere mor
gen steevast. Het is een goede gewoonte
van millioenen mannen en vrouwen,
overal in de wereld. En helemaal geen
nare gewoonte. Maar wel regelmatig!
Als eten en drinken!
Kruschen is verkrijgbaar bij alle Apo
thekers en Drogisten.
Lenl de G., Middelhamis. Ja, ik heb
ook wel eens bramen geplukt. Nog niet
zo heel lang geleden. En deze middag
nog braamsap gegeten. Maar het ande
re. Waarover je schrijft, daar heb ik
maar geen verstand van ktinnen krijgen.
Kleedjes haken, schortjes maken en
borduren, eerlijk hoor... ik kan er geen
snars van. Het antwoord is: uit Spanje
niet.
Corrie O., Rijnsburg. Hoe gaat het nu
met de oude opa? Een mens wil wel
graag oud wórden, maar oud-zijn valt
niet zo mee. De ouderdomsgebreken zijn
veelal lastig, benauwend en pijnlijk. In
Sommelsdijk werd je dus nogal in "be
slag genomen van verschillende kanten.
Dat is geen slecht teken. Toch ben ik
blij dat je thuis bent, want dan krijg ik
weer een brief.
Toos B., Dirksland. Een heel duidelijk
geschreven briefje. Leert Corrie zulke
letters niet schrijven op school? Waar
om was het Dinsdagmorgen geen
school? Je hebt die vrije tijd nuttig be
steedt. Een emmer braam, geen kleinig
heid!
Clara B., Nleuvi'e Tonge. Had je aller
minst op die verrassing gerekend? Het
kwammooi op Je verjaardag. TocTi is
er een gebrek aan die portemonnaie.
Heb je 't,niet gemerkt? Wel ,je kan er
geen geld in houden, -'t Moet er gere
geld maar uit!
Ans de G., MiddeUiamis. Meisje, wat
een boel heb jij gekregen op je verjaar
dag! Wil je wel geloven, dat ik zoveel
nooit krijg? Haarstrikken kreeg ik
nooit en een hangertje hebben ze me
ook nimmer cadeau .gedaan. Maar wat
moet jij veel leren!. Zou je het alles af
Kunnen krijgen Je best maar doen,
Ans.
Annie van 't G., Dirksland. En... ben
je al naar R. geweest? En wat moest
er gebeuren? Kon dat bij jullie in 't zie
kenhuis niet? Ik ben erg nieuwsgierig:
Duidelijk geschreven! i
Bep d« V., Onddorp. Van jou heb ik
tw.ee^ brieven voor me liggen. Wie heeft
die éne (zonder postzegel bezorgd? Is
de schoonmaak klaar? Bij het „aardap
pelen" had je prachtig weer. Weer een
brand door spelende kinderen met luci
fers! Leren die kinders het dan nooit?
Foei, wat stout toch!
Allemaal gegroet van
OOM KO.
PRIJS WINNERS:
Tonie Looij, Nieuwe Tonge
Amni© van 't Geloof, Dirksland.
Gebr. Flikw»ert, Onddorp.
I Leni en Ans de Gast, MiddeUiarals.
Hier en daar worden klachten ver
nomen over koprot en schimmel. Er
zijn telers, wier put of putten voor 20
tot 30 procent zijn aangetast. Men
wijdt dit aan de tweede groei. Of dit
echter wetenschappelijk juist is, dur
ven wij niet zeggen.
Onderstaand treft men de cijfers aan
over de maand September.
Uien uitvoer September 1949.
Frankrijk
8.763.083
kg
België
1.732.845
West-Indië
694.225
Engeland
418.567
Engels leger
153.650
Amerikaans leger
134.883
IJsland
50.000
Afrika
32.175
Noord-Amerika
26.256
Indonesië
13.600
Duitsland
11.200
Noorwegen
3.10O
Thailand
2.500
Canada
1.708
Arable
50
Finland
25
Totaal
12;037.867
kg
NOG GEEN BESLISSING OVER DE
MELKSTANDAARDISATIE IN
ZEELAND EN GOEREE EN
OVERFLAKKÉE
Op vragen van het lid van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal de heer den
Hartog heeft Minister Mansholt geant
woord, dat het hem bekend is, dat de
vraag, of het standaardisatiegébod voot
consumptie-melk ook voor Zeeland en
Goenee-Overflakkee dient te worden
doorgevoerd, momenteel-ibij het Bedrijf
schap voor Zuivel aan de orde is. Het
bestuur van het bedrijfschap heeft zijn
standpunt daaromtrent nog niet bepaald
Uit binnengekomen requesten en brieven
is aan de Minister gebleken, dat in be
paalde kringen in de provincie Zeeland
tegen doorvoering van het standaardi
satiegebod ernstige bezwaren bestaan,
De bewindsman is voornemens zijn hou
ding in deze te bepalen zodra een Voor
stel tot doorvoering van bedoeld gebod
voor bovengenoemde gebieden zal zijn
voorgelegd en zijn ambtgenoot van So
ciale Zaken (het Melkstandaardisatiebe-
sluit is een besluit van de Secretaris
sen-Generaal van de Departementen van
Sociale Zaken en van Landbouw en Vis
serij van 11 November 1940) en hij ken
nis hebben kunnen nemen van de daar
voor aangevoerde motieyen.
37
DOOR H. NOORMAN
Want de schippers moeten licht heb
ben, zei dominé. Ze moeten 's avonds
en 's nachts kunnen zien, waar de in
gang van de haven is.
Ik drukte mijn bewondering over het
tochtje uit. Waarna mij werd meege
deeld, dat we volgende week over de
andere havendijk zullen wandelen en
dan de Val rond.
„Dan konden we ook wel eens bij Mie-
ras aanlopen", opperde Willy.
Ik voelde, dat ik van kleur verschoot!
Dus zou ik, zonder het te zoeken, bij
grootvader en grootmoeder belanden.
Of - was grootmoeder er niet meer?
„Mieras, wat een eigenaardige naam"
tzei ik, om iets anders te weten te
komen.
Mijn stem klonk heel vreemd, maar
het werd niet opgemerkt.
,,Een heel gewone naam hier in het
Zuiden," antwoordde dominé. ,,Hier in
Zuidstad niet bepaald, maar op het
eiland, dat je daarginds in de verte ziet
liggen, wemelt het van Mierassen."
,,Is dat een boerderij?" vroeg ik.
,,Ja", was het antwoord. ,,Ik kom er
nog al eens. Mieras en zijn vrouw zijn
lid van de gemeente. De boerin is zie
kelijk."
„Och, zijn het nog jonge mensen, do
miné?" vroeg ik.
„Neen, neen, Mieras is zo zeventig.
Zijn vrouw is iets jonger, maar niet
veel."
Hoe gaarne zou ik méér hebben wil
len vragen! Maar ik durfde niet, om
geen argwaan te wekken. Want wat
konden, als puntje bij paaltje kwam, mij
vreemde mensen schelen!
In elk geval weet ik nu zeker da,t' èn
grootvader èn grootmoeder, beiden nog
leven en dat grootmoeder, beiden nog
'k Heb het gisteravond aan vader ge-;
schreven. Op de boot had ik wel iets
over ,,een ouden boer" gehoord, maar
met te weinig zekerheid, om er melding
van te maken.
'k Heb verder niets meer gevraagd
en uiteraard sprak dominé ook niet meer
over Mieras.
Volgende week zal ik dus grootmoe
der in elk geval zien en spreken. Mis
schien grootvader ook wel. En zij zullen
niet weten, met wie zij te doen hebben!
'k Geloof, dat het geval nóg krasser
is dan je wel eens in boeken leest. Het
is bepaald romantisch. Maar erg b 1 y f t
het. En ik wil eerlijk bekennen, dat ik
niet gunstig over grootvader denk. Hoe
gaarne zou ik méér van hem willen we
ten! Maar ik durf er voorlopig niet naar
vragen en moet geduldig wachten. Hoe
meer ik er over nadenk, hoe vreselijker
Ik het geval vind en hoe méér ik ver
lang, een bemiddelende rol te mogen
spelen! Maar zal mij dat gelukken? En
zal ik niet onvoorzichtig zijn? Want ik
geloof, dat veel tact zal moeten worden
gebezigd. En meer en meer neig ik er
toe over, dominé Westwoud in vertrou
wen te nernen. Ik ken hem nu al zo ver,
dat ik geloof, dat hij een geheim bewa
ren kan, desnoods tegenover zijn vrouw.
Maar dat behoeft niet. Want die mag
het éé.n ook wel weten, dat lieve, har
telijke mens. Doch voorlopig zwijg ik.
De wande.ling over de havendijk naar
Zuidstad is voor de vreemdeling de moei
te waard. Rechts van hem is de haven
die met de schepen een mooi gezicht
oplevert, vooral als het hoog water is.
Ja, ja, dagboekje, ik kom al op de hoog
te! Het is hier eb en vloed. In zes uren
loopt de haven bijna leeg, is er enkel
nog een geul. Een uur blijft het zó. En
dan komt het water weer gestaag op.
Na zes uur is de haven vol. Van dijk tot
dijk. Welke toestand ook een uur blijft.
En dan begint hetzelfde spel opnieuw,
altijd maar door.
Maar de wandelaar op de dijk heeft
nóg een attractie. Op de boot had ik
het al gezien, maar nu was het nog
mooier, ook al, omdat dominé en Willy
mij konden inlichten.
Wat een énig gezicht heeft men daar
op Zuidstad, dat zo fijn beschenen werd
door de zon!
Mij werden de namen van de torens
en poorten genoemd, die zo'n mooi ef
fect geven. En verder wordt het geheel
gestoffeerd door twee windmolens, wier
wieken lustig draaiden, 'k Heb vader
gister beloofd, dat ik hem de bladzijden
uit mijn dagboek zenden zal. Hoe le
vendig zal hij zich het tafereel kunnen
indenken!
Op de dgk, niet ver van het stadje,
zat een kunstschilder, die op een vrij
groot doek het gezicht afbeelde. Ik kon
mij begrijpen, dat zijn kunstzinnig oog
er door getroffen werd!
Wéér is een dag voorbijgegaan.
Bij het nalezen van mijn dagboekbla-
den bemerk ik, nog niet klaar te zijn
met de persoons beschrijving uit het
predikantsgezin.
Willy heb ik zo goed en zo kwaad
het ging getekend. Op haar volgt wéér
een meisje, die Nettie word genoemd.
Haar doopnaam is Annette, de meest
verschrikkelijke naam, die uitgevonden
is. beweert ze. Voor de lelijkheid daar
van kan zij geen woorden vinden. En
dat is nogal wat, als men weet, met een
bakvis van 16 te doen te hebben, die de
kweekschool voor onderwijzers bezoekt!
Zij lijkt mij een aardig meisje, maar
veel kan ik nog niet van haar vertellen,
want op het ogenblik heeft zij het enorm
druk: midden in de repetities. „Als Net
tie nu wat verstandig was geweest,"
zegt dominé, „zou zij het niet zo druk
hebben, maar zij is wat laks geweest
en zit, nu de repetities begonnen zijn,
met de gebakken peren."
Nettie beweert echter vol zelfvertrou
wen, dat alles „voor de bakker komt."
en ik ben geneigd, het te geloven. Want
zij lijkt me een vlug ding.
Ten slotte kom ik tot de Benjamin
van het predikantsgezin, de dertienja
rige Jacob, die nog op de lagere school
gaat. Nauwelijks is de school uit, of hij
zit op de boerderij, even buiten één der
poorten. „In merg en nieren een boer",
zegt dominé „en 'k snap niet, waar hij
het weg heeft. Het beste zal zijn, dat
hij straks naar de Landbouwschool gaat,
om eerst zoveel mogelijk theorie onder
de knie te krijgen. En dan kunnen we
bij leven en welzijn verder zien. Een
boer in de familie! Dat is wat nieuws.
Maar ja, ik ben er van overtuigd, dat
het in de jongen zit. En dat heb ik er
niet ingelegd!"
Daar was weer dezelfde, verstandige,
nuchtere opvatting, als in het geval van
Koert, die zijn vader zo graag predikant
zag, maar die de handel koos. Niet te
genwerken. Want wat er in zit, dat zit
er in. Had grootvader ook zo verstandig
gehandeld, dan was alles goed gegaan!
Intussen heb ik bedacht, dat die kin
deren de predikant en zijn vrouw veel
geld kosten voor hun studie. En nu
heeft hij wel een vrij behoorlijk tfacte-
ment, maar dat is ook alles. Willy ver
telde mij, dat van het tractement alles
moet gedaan worden, ook de studie van
de jongens betaald. Alleen Dolf heeft
een kleinebeurs, maar lang niet toe
reikend.
Het is dan ook niet uit weelde, dat
Mien uit huis is gegaan. „Gelukkig
voelde zij vooi; de verpleging", zei Wil
ly, „maar anders was er een andere ma
nier ontdekt moeten worden. Die trou
wens ook wel gevonden zou zijn, want
Mien is nogal vindingrijk". Nu, dat kan
ik beamen. Zij is handig en practisch.
Het vorige jaar heeft Willy ook ter
sprake gebracht de vraag, of zij een be
trekking zou zoeken. Maar die oplossing
zou al heel 'v/eiiiig geven, want öan
rhoest er natuurlijk een dienstbode ko-
riien. Dus bleef het er bij.
(Wordt vervolgd).
