lElüVriDEII-flIEUWS
„YERGEET-HEN-NIET"
Kan het boerenbedrijf deze
lasten dragen?
ait hel
Kijkvensl
er
y
he Blad
Zaterdag 6 Augustus 1949
No. 1842
>tnm
.25
Iels
[en
laat
wo-
Uleea
irnis
onge
cel
en
kerk
Zondagsdiensten Artsen.
Trachten leed te
verzachten...
ten bate van Nederland
en Indonesië
a.s.
STERII
3011.
IS,
Het telegram voor Flakkee
Kvangelisatie In „De Da
geraad."
Ja, daar zit wel iets in. Gedeputeer-
I ie Staten hebben aan de gemeenteraden
Ivan Flakkee een telegram verzonden,
I waarin staat dat de toegezonden memo-
I tie over de samenvoeging der gemeenten
„een vorm en inhoud verkregen
heeft, die ons voorkomt nadere
overweging te behoeven."
De geringschattende kwalificaties van
het gemeentebeleid en de beledigingen
van het karakter van onze eilandbevol
king zullen dus eens nader overwogen
worden.
Maar goed ook. Want het was wel
een beetje bar. Men is geneigd to^ de
vraag: wie zet zo'n stuk in elkaar?
Gedep. telegraferen, dat de oorzaak nog
niet verklaard is.
Maar de heren van de Provinciale
Griffie hebben zich lelijk in de lïaart
laten kijken. De stroming daar kennen
de, behoeft het niet zo te verwonderen.
Een of ander hoofdambtenaar heeft dat
stuk in elkander gezet. Misschien later
nog een iets gunstiger memorie geschre
ven. Maar toen de eerste, de lelijke, la
ten drukken en rondgestuurd.
Intussen leze men het telegram goed.
Er wordt verzocht de bij hét begeleidend
schrijven gevoegde stukken terug te stu
ren. Het schrijven zelf kan „buiten ver
dere behandeling blijven." Niemand me-
ne, dat daarmede de samenvoeging van
de baan is. Er zal eenvoudig een andere,
mildere memorie worden gezonden met
een nieuw begeleidend schrijven en dan
gaan vrtj weer verder. Een beetje han
digheid met de pen, en dan knapt men
in Den Haag dat akkevietje wel weer
op. Let er maar op!
De vacantiemaand leent zich niet voor
zware betogen. Wij zijn toch maar
zwakke mensjes, als 't goed warm weer
is, iets warmer dan gewoon, dan valt
alle werk en inspanning van de geest
al weer zwaar. Wij zijn zo spoedig aan
de grens van ons kunnen.
In de kerkbode gelezen over evange
lisatie. Dat die te veel incidenteel is,
te veel lijkt op een commando-raid uit
de oorlog: even ergens invallen, onrust
zaaien en dan snel terug. Neen, we moe
ten proberen te blijven. Het geval meer
afwerken. Die buurman bij U op de
trap, die collega op het werk, weten ze
van de Eenige troost? Loop er eens
aan. Bezoek hen op een verjaardag, no
dig ze eens te maaltijd. Zo komt ge er
langzaam in. Niet direct zware praat.
Maar zo kalm aan op 't doel af.
Zo ongeveer is de strekking van het
bedoelde artikel.
Eén opmerking zij hier vergund. Er
is sprake van de buurman op de trap
en de kameraad in het werk. Het schijnt
wel, dat de evangelisatie zich bepaalt
tot de man uit het volk. Ik weet wel,
dat ddar nog het meest ingang, althans
toegang te vinden is, vooral als dat met
Veel tact wordt aangelegd.
Er is echter nog een breede schare
Van Zaterdag 6 Augustus v.m. 12 uur
t/m Maandag 8 Augustus v.m. 9 uur
Middelhamls-SonMHielsdJjk:
Afwezig de artsen P. Knöps, A. Kie
vit en C. F. Arends. Voor spoedgeval
len Tj. Kuipers, arts, Telef. 240, Som-
«elsdijk.
Dirbsland-Herkingen-IHelissant
Afwezig G. Huisman, arts en dr P.
Boot. Voor spoedgevallen B. Elve, arts,
Telef. 262, Dirksland.
Oost-FTahkee:
Afwezig de artsen E. Bouman, C. W.
Kramers en P. C. J. Voogd. Voor spoed
gevallen G. J. Buth, arts, Telef. 6, Den
Bommel en P. J. de Man, arts, Telef. 20,
Nieuwe Tonge.
mensen, die niet gezamenlijk op de trap
woont en niet met U op het veld of in
de fabriek werkt. Die U in glanzende
auto's voorbij trekt. Hoe moet het daar
mede? Het zijn niet vele rijken en ede
len die het Woord omhelzen, zeker, maar
dat stelt de evangelisatie jegens hen
nog niet vrij. Ik krflg te veel de indruk,
dat de arbeidende volksklasse en die
daar nog onder staan alle evangelisa
tie maar moeten ondergaan en de an
deren onbereikbaar blijven. Ik geef het
maar ter overdenking.
De Roomse Kerk heeft reeds lang
haar leken-predikers, particulieren, die
tot in de voornaamste families door
dringen. En 's winters houden de Jezu
ïeten paters in de week hun preken of
conferenties voor intellectuelen om de
leer uiteen te zetten. En na elke winter
telt men de nodige bekeerlingen.
Gelukkig dat het Woord niet ledig
wederkeert maar doet wat God behaagt.
De stok-oude juffrouw vertelt: „Ja me
neer, ruim 40 jaar geleden maakte de
Heere mij het leven in de wereld onmo
gelijk. Alle vrede was weg. Daar kwam
een jonge predikant preken in „De Da
geraad", weet U wel, in de Assen-
delf tstraat in Den Haag? Nu, hij sprak
over de tekst: „Ik ben de deur der
schapen." Daar behaagde het God mij
de weg der verzoening in Christus te
openen, O, wie had dat kunnen denken?
Toen werd ik aan Zijn zalige dienst ver
bonden en Zijn trouw behoedt mij om
ooit er weer uit te vallen." Zo kent de
Heere degenen die de Zijnen zijn.
WAARNEMER.
Wat is een simpeler karweitje dan het
plakken van een postzegel op een brief?
En zelfs met deze eenvoudige bezigheid
kunt U thans een goed werk doen!
U kunt daarmee, voor slechts enkele cen
ten extra, helpen het lijden te verzachten
van zo ontelbaar velen, hier in Nederland
en vooral ook in het verre Indonesië, die
op enigerlei wijze in moeilijkheden, zorgen
of leed verkeren.
Zeg niet, dat die paar centen bij zoveel
leed nog niet eens als de bekende „druppel
op een gloeiende plaat" zijn, want de ge
schiedenis kent talloze, even blrjde als be
schamende, voorbeelden van die sterke
„macht van het kleine"Voor U is het inderdaad een kleinigheid en daar
om behoeft vrijwel niemand zich hieraan te onttrekken; maar in het grote
geheel worden al die kleinigheden tezamen een onoverwinlijke macht van
medeleven. Als een kleine 10 millioen Nederlanders in de maanden
Augustus en September gemiddeld per hoofd slechts in totaal 10 onnozele
centen méér betalen voor al de postzegels, die zij in die maanden gebrui
ken, dan betekent dit een bedrag van niet minder dan bijna 1 millioen
gulden voor het Comité Postzegelactie „Vergeefr-heiwnlet." De opbrengst
daarvan komt gelijkelijk ten goede aan het werk van het Rode Kruis,
de N.I.W.I.N. en de Stichting „Nederland helpt Indië." En rekent U nu
eens uit, welk bedrag er voor deze organisaties, die op het gebied van
leniging van allerlei leed in Nederland en Indonesië hun sporen verdiend
hebben, beschikbaar zou komen, indien al die bijna 10 millioen Neder
landers in de maanden Augustus en September eens iedere week per
hoofd gemiddeld 10 onnozele centen op hun postzegels zouden méér be
talen!
Dat zou in ieder geval heel wat méér zijn dan een simpele druppel op
de gloeiende plaat van het leed!
En omdat een goed begin nog altijd het halve werk is, spreken we af,
dat de eerste brief of kaart, die U na het lezen van dit stukje verzendt,
gesierd zal zijn met een „Vergeet-hen-niet"-zegel, aan alle postkantoren
en vele belangeloze verkoopadressen in waarden van 5 c. (2 en 3) ,10
c. (6 en 4) 15 c. (10 en 5) 40 c. (30 en 10) verkrijgbaar!
Vrijdagmiddag hield de „Flakkeese
Boerenbond" haar algemene ledenver
gadering. Aanwezig 20 leden.
De 2de voorzitter C. P. v. Prooijen
(dhr G. J. Buth vertoeft in Amerika)
opende deze bijeenkomst. In zijn ope
ningswoord deelde deze o.m. mede, dat
men erg heeft moeten tobben om een
spreker te krijgen, vandaar dat deze
vergadering pas zo laat in dit seizoen
plaats heeft.
De secretaris, dhr A. W. Kerjzer las
hierna de notulen voor, welke onver
anderd werden goedgekeurd.
Uit het jaarverslag 1948/1949 van de
secretaris citeren we het volgende: „In
het jaar dat we afsluiten, hadden geen
bijzondere aangelegenheden plaats.
Regelmatig moesten allerlei zaken
door ons worden behandeld, zowel in
het belang van onze leden als ook in
het belang van die landbouwers, welke
op onze organisatie parasiteren. Het
aantal afdelingen bleef gelijk, dat der
leden ongeveer op dezelfde hoogte.
Wij blijven vertrouwen dat onze K. K.
vakgenoten ééns zullen inzien, dat aan
sluiting bij hunne collega's in één Bond
in beider belang zou zijn en tevens voor
ons gehele eiland, terwijl nog heel veel
in het belang van ons bedrijf te doen
is. We denken o.a. aan het instandhou
den van onze Centrale Veiling; aan een
vaste oeververbinding. We zullen graag
onze steun verlenen, zodra het Brugco-
mité onze medewerking daarvoor in
roept. Tenslotte hopen we te blijven
voortgaan door goed en kwaad gerucht,
het góéde te zoeken voor ons gezegend
eiland met haar hopeloos verdeelde
boeren.
Bij monde van dhr J. Mastenbroek
wordt geadviseerd de rekening 1948/
1949 goed te keuren, hetgeen de volle
dige instemming van de vergadering
heeft. De contributie wordt bepaald op
f 0.10 per ha en 5.per afdeling.
Dhr Kardux stelt voor om de volgen
de zomervergadering te houden in Her-
kingen, want dit is volgens hem nog
nooit gebeurd.
De heer Keijzer merkt dan op, dat in
1900 en 1912 Herkingen de Flakkeese
Boerenbond heeft ontvangen en de le
den toen met rijtuigen uit Nieuwe Ton
ge en Dirksland heeft afgehaald.
Uiteindelijk wordt besloten Dirksland
hiervoor te prefereren.
De 85-jarige A. W. Keijzer wordt bij
acclamatie in het bestuur herkozen.
„De ontwikkeling van de sociale
verziekerittg in de laatste jaren.''
Vervolgens krijgt de heer M. P. Mee-
ter het woord, over het onderwerp „De
ontwikkeling van de sociale verzekering
in de laatste jaren. Als voorstander van
het zelf doen der verzekeringswetten,
aldus inleider, stel ik het op prijs con
tact met U op te nemen. Voor de oorlog
waren Uw onkosten betrekkelijk ge
ring, doch na de oorlog zijn deze enorm
gestegen, doordat de sociale lasten zo
hoog zijn.
Mijn onderwerp van hedenmiddag
wil ik in, tweeën verdelen, n.l.:
1. Wat tot stand gekomen is.
2. Wat tot stand zal komen.
De reeds bestaande Land- en Tuin-
bouwongevallenwet heeft bijna geen
wijziging ondergaan. Voor de oorlog
dekte deze wet de arbeider tegen onge
vallen in verband met zijn dienstbe
trekking.
Uitkering vond dan alleen plaats,
wanneer geen grove fouten waren ge
maakt of onnodige risico was genomen.
Na de oorlog heeft men echter een rui
mer standpunt ingenomen. Alleen wan
neer de arbeider erg roekeloos is ge
weest, krijgt hij geen uitkering. In alle
andere gevallen wel. Bv. een werkgever
gaat een dag met zijn personeel met
vacantie. In een speeltuin breekt een
zijner arbeiders, omdat hij op een rush-
baan zat, zijn been. Vroeger kreeg hij
geen uitkering, thans wel. De kosten
van deze verzekering hebben zich ge
handhaafd; d.i. 1%% van het loon.
Ziektewet: Deze heeft ook een wijzi
ging ondergaan. Vroeger kon men hoog-
sten een Vg jaar hiervan trekken, thans
is het één jaar en er wordt zelffs over
gedacht om deze duur nog te verlengen
tot twee jaar. De kosten van 3% van
het loon zijn gehandhaafd. Alleen werd
vroeger de uitkering bepaald door het
gemiddelde loon verdient in de laatste
13 weken. Nu is dit anders geregeld en
wordt rekening gehouden met het C.A.O
Bij accoord werk wordt dit 20% hoger,
vandaar dat de zomeruitkering hoger
ligt dan de winter. Hierdoor wordt het
aantal ziektegevallen gedrukt.
Zieikenfondsenbesluit is in de oorlog
(1941) ontstaan. De helft der kosten,
d.i. 1.8% van het loon, is voor rekening
der werkgever.
Hinderbyslagwet: Deze wet betekent
een grote toename der onkosten. De
bedoeling hiervan is om het loon van
de werkende klasse te brengen In even-
POST VOOR MILITAIREN ONDER
WEG NAAR INDONESIË
De opvarenden van het m.s. „Kota.
Inten," dat op 3 Aug. a.s. met militai
ren naar Indonesië vertrekt, kimnen in
een aanloophaven correspondentie uit
gereikt krijgen, mits deze niet later dan
7 Aug. a.s. ter post bezorgd wordt.
Wil men de stukken bij aankomst in
Batavia doen uitreiken, dan dient men
uiterlijk 21 Aug. te posten.
redigheid van de behoefte die bestaat.
In eerste instantie ontving men pas bij
het 3e kind bijslag, doch door de span
ning in lonen en prijzen werd de kin
derbijslag verhoogd, d.w.z. Ie kind
0.44, 4e kind enz. 0.54 per werkdag.
Onder kind wordt verstaan iemand on
der de 16 jaar of een persoon van 16-20
jaar, die nog onderwijs geniet.
Voor de oorlog kwam slechts 1% teo
laste van de werkgever, thans bedragen
deze onkosten 6% van het loon.
De Invallditeitswet is nooit geen symr
pathieke wet. De uitkering was eerst
bijzonder laag, doordat werd uitbetaald
naar het aantal zegels dat geplakt was
(Uitkering 3.6.per week.) Na
de oorlog werd hier 100% opgegeven en
wanneer men nog voor een gezin had
te zorgen, werd hier nog 35.voor
uitgekeerd. De kosten zijn hier gedaald
van 3% tot 1%%, want het zegeltje
bleef 60 cent en het loon werd hoger.
Daar tegenover kan men echter de
vereveningsbelasting stellen. Hiervan
zijn de lasten 4%%. Ondanks het feit,
dat deze v/et door de moffen in het le
ven werd geroepen, werd zij toch na de
oorlog gehandhaafd.
Bedrljfspensioeniegeling.
Hiervoor hebben we eerst gehad de
noodwet Drees. Deze wet komt in 1950
te vervallen en daarvoor in de plaats
komt de bedrijfspensioeru'egeling. In de
landbouw is echter deze wet reeds per
1 Mei jl. in werking getreden. De lo
nen waren in die bedrijfstak van dien
aard, dat men niet voor de oude dag
kon zorgen. Iemand die nu 65 jaar is,
krijgt 6.per week pensioen, het
geen geleidelijk aan zal groeien tot
12.- per week. Hoe langer de rege
ling loopt, des te groter de uitkering.
Bij blijvende invaliditeit ontvangt men
2/3 gedeelte van het pensioen.
Een weduwe tot 60 jaar 5.'per
week en een wees 1.per week. De
premie hiervoor bedraagt 2.50 per
week. Officieel moet de werkgever
1.25 en de werknemer ook 1.25 be
talen, doch in de praktijk komt het hier
(Zie voor vervolg pag. 2 Ie kolom.)
