Plaatselijk Nieuws
DE 'boerderij
Ingezonden Stukken
KINDERHOEKJE
tsen.
AAN DE VAL
li 1949 ftaterdag 2 Juli 1949
„E IL A N D E N-NIE U V/ S
Blz. S
'an de
n ten
de-On-
oedge-
jmerk-
as.
ior het
worden
rmaas,
het ta-
fe toe-
esloten
leer K.
s thans
eneinde
V. ver-
onnio-
iltg'ens-
;en v/er
it naar
d. De
mg bij,
,ar niet
it.
Ids lang
'door U
de be-
|och dit
de cul-
;voeren.
lortveld
Ijze de
ld, dat
Jn, want
lOm de-
pad niet
ïevoerd.
[Cultuur
1 in aan-
Ide vlie-
|e riole-
7eespad
po over-
teveel
hebben
laar be-
Rtichting
belang-
an losse
|en wor-
in geld
Iten kan-
Ipostwis-
lemaakt,
post aan
an proef
|te Oude
ien ter
ien door
de eer
maand
len derde
Itot 12 u.
jaan 28
Be Land-
Lnd.
SOMMELSDIJK Op Zaterdag 9 Ju-
]i zal alhier een Oranjefeest worden ge-
jouden.
Woensdag 29 Juni jl. herdacht mej.
van Nimwegen de dag dat zij 25 jaar
geleden bij Mevr, Wed. J. Joppe-Oprel
in dienst trad. Ofschoon dit heuglijk feit
neer in intiemen kriil|: werd gevierd,
juUen velen ongetwijfeld „Betje van
jfevrouw Joppe", zoals ze in de wande
ling wordt g ^noemd, gaarne alsnog feli
citeren.
GOEDBREEDE Predikbeurten. Ned.
Herv. Kerk voorm. 10 uur Ds Verweij
Tim Melissant. en sav. 6.30 uur dhr Vet
ter van Middelharnis.
Het bestuur van de Coöp. Cichorei-
fabriek te Goedereede zal bij inschrij-
•ving verkopen de grond gelegen bg de
fabriek. Inschrijvingsbiljetten kunnen
worden ingeleverd voor of op 2 Juli bij
dhr W. v. d. Bok. De grond moet voor
1 Sept. worden opgeruimd.
De drie fairbanken te Goedereede,
staande op Bekaf en op de Oudendijk
en de Coöp. Cichoreifabriek zijn alle drie
goedgekeurd.
ODDDORP Predikbeurten. Ned.
Herv. Kerk 2 x Ds Steur. Geref. Kerk
2 X dhr Siebesma van Rotterdam. Ger.
Gem. 2 x lezen. Doops Gem. voorm.
9,30 uur dhr Bouwer van Utrecht.
NIEUWE TONGE Predikbeurten.
Ned. Herv. Kerk voorm. 9.30 uur Ds v.
d. Kooij van den Bommel en nam. 6.30
uur Cand. van Dieren van Dirksland.
Woensdagmorgen reed een auto be
stuurd door de commissionnair J. Les
uit Oude Tonge aan de Duivenwaardse-
dijk nabij Nieuwe Tonge tegen de wo
ning van de heer L. Both. Doordat de
bestuurder moest remmen, voor een op
de weg spelend kind slipte de wagen
op de losse grind, met als gevolg dat
deze dwars op de weg kwam te staan
«n tegen de woning opreed. De buiten
gevel werd hierdoor ingedrukt en de
auto kwam met het voorwiel in de ka
mer te staan. Vrij ernstige materiele
schade ontstond zowel aan huis als auto
Persoonlijke ongelukken kwamen ge
lukkig niet voor.
Onze dorpsgenoot Adri van der Werf
slaagde voor het diploma Electrotech-
Tiiek. Tevens slaagde hij te Rotterdam
voor het toelatingsexamen M.T.S.
Momenteel worden de diverse polder
wegen en een gedeelte van de gemeen
tewegen van een nieuwe laag asphalt
voorzien. Dit als onderhoud van de
wegen.
Men is begonnen met het verbouwen
van het arrestantengebouwtje aan de
Ring tot transf ormatorhuis voor Ie elec-
triciteit. De gemeente heeft dit gebouw
verkocht aan de EBOF, aangezien het
Biet meer aan de gestelde eisen voldeed.
De Burgemeester deelt mede, dat hij
van 30 Juni tot 15 Juli a.s. met vacan-
tie is. Als waarnemend burgemeester
treedt op dhr P. C. Tijl.
DEN BOMMEL, Predikbeurten. Ned.
Herv. Kerk voorm; 9.30 uur en sav. 6
uur Ds Postma. Geref. Kerk voorm. 10
«n sav. 6 uur Ds Baajj van Utrecht.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Ouddorp, 29 Juni 1949.
Mijnheer de Redacteur.
Verzoeke beleefd het hierna voegen
de in Uw blad op te nemen, waarvoor
hartelijk dank.
Het is wel gebleken, dat een groot
deel van de Ouddorpse bevolking niet
begrijpt wat er Donderdag 23 Juni jl.
in de Raadzaal van Ouddprp is afge
speeld.
Ik wil trachten hiervan een zakelflke
uiteenzetting te geven, welke voor ieder
een duidelijk is. Bedoeld wordt het in
trekken van de kampeerverordening.
Voor 1948 was het in Ouddorp zo,
dat ieder, welke hier wilde kamperen,
zyn tenten kon opslaan. Omdat er hier
geen verordening op het kamperen was
kwamen hier ook personen welke door
hun wangedrag nergens terecht konden.
Om deze heren nu ook te Ouddorp te
weren werd alhier in April 1948 een
kampeerverordening in het leven geroe
pen, welke in de Raad zonder hoofde
lijke stemming werd aangenomen. Alle
raadsleden gingen dus accoord om het
kamperen te regelen, niet te verbieden.
De opzet was dus het kamperen in goe
de banen te leiden.
In 1948 tot 23 Juni '49 was het dus
zo, dat ieder persoon welke kampeer
ders op zijn erf wilden laten komen,
daarvoor een vergunning van B. en W.
nodig had, en de kampeerders zelf even
eens (zgn. kampkaart.) Deze vergun
ning werd alleen verstrekt als het kam
peerterrein aan de gestelde eisen vol
deed en de kampeerders een kaart kon
den tonen van goed gedrag.
Met deze voorschriften wilde het ge
meentebestuur trachten de mensen te
beschermen tegen die personen, welke
in deze gemeente niet behoren te kam
peren.
Wat gebeurde er nu in Ouddorp? Het
dagelijks bestuur dus B. en W., in dit
geval de beide Wethouders, (in welks
handen de Raad de uitvoering der ver
ordening had gelegd), weigerden elke
aanvraag om een kampeerterrein als
zodanig te exploiteren. Daarbij werd als
grond aangevoerd, dat het moreel van
de Ouddorpse bevolking door het kam
peren werd aangetast in kwaden zin.
Volgens de geest van de verordening
kunnen zij alleen een aanvrage weige
ren als het terrein niet aam ée eisen
voldoet, door B. en W. nader omschre
ven. De Wethouders passen de verorde
ning toe om het kamperen te verbie
den, doch daar is deze verordening niet
voor in het leven geroepen.Wanneer
zij het kamperen willen verbieden, dan
moeten zij een voorstel aan de Raad
doen, omdat die daartoe alleen bevoegd
is, afgezien van de vraag of dit zon
worden toegelaten.
Omreden de Wethouders de kampeer
verordening toepasten op een manier,
waartoe zij geen recht hebben, meende
ik een voorstel bij de Raad te moeten
indienen, om (zeer tot mijn spijt) deze
verordening op te heffen, welke aan de
ze ongezonde toestand een einde maakt.
Het gaat hier niet voor of tegen
kamperen, doch om juiste toepassing
van de door hen zelf goedgekeurde ver
ordening.
L. Kreeft Ouddorp.
ARCHIEF VAN HET
CHR. MILITAIR TEHUIS HARDER
WIJK VERLOREN GEGAAN
Tengevolge van de oorlogshandelin
gen ging het gehele archief van ons
Chr. Militair Tehuis verloren.
Waar het Tehuis dit jaar 65 jaar be
staat, zou het bestuur gaarne contact
willen opnemen met de oud-bezoekers
en verzoekt deze vriendelijk hun naam
en adres te willen opgeven aan de heer
H. A. D. Bomers, Markt S te Harder
wijk.
Beste jongens en meisjes'.
Het is me geen verdrietig werk om
elke week een stukje voor jullie te
schrijven. De meeste kinderen zijn me
onbekend. Enkelen heb ik wel eens be
zocht, maar toch, al zijn velen me van
aangezicht onbekend, ik ga jullie ken
nen aan de manier van schrijven. En
dan ken ik de jongens en meisjes aan
het schrift. Ik merk ook heel goed wie
er maar een slag naar slaat; die het
raadselwerk met razende vaart op het
papier neerzetten; weer anderen, die
met nauwgezetheid van 't begin tot het
einde de woorden schrijven om zo mooi
mogelijk voot de dag te komen. Ook
kan ik heel goed nagaan wie uiterst zijn
best doet en dat de pen toch maar niet
wil zoals de bestuurder of bestuurster
graag had. Ik zie dan toch heel goed
de ijver en de goede wil. En dat is al
veel waard.
De bijgevoegde briefjes, of in vele ge
vallen brieven, getuigen er van, dat jul
lie me toch als een oude bekende be
schouwen. In de regel wordt er heel
openhartig gepraat en meestal is het
babbelen over alles en nog wat, echt op
kinderlijke toon. En omdat ik zelf ook
kind ben geweest, kan ik me goed in
jullie gedachtengang verplaatsen en
weet ik heel goed wat jullie,interesseert.
Ik ben er haast zeker van, dat jullie
bij het groter worden en er geen tijd
meer over blijft voor raadselen en de
kinderschoenen zachtjesaan te klein
gaan worden; ik zeg, dat het dan haast
zeker is, dat jullie met genoegen terug
denkt aan de tijd toen jullie schreven
aan de „krantenoom." Daar komt nog
bij, dat we ongemerkt veel kennis krij
gen van de Heilige Schrift; dat jullie
in de Bijbel goed thuis gaan raken. Dat
is een groot voorrecht, maar het is niet
genoeg. De verstandelijke kennis laat
ons onverzoend met God. Er zal een
kennis moeten komen, die de Heere
werkt door de Heilige Geest. Dat zou
groot zijn als dat gebeurde. Nu wil de
Heere Zijn Woord gebruiken als een
middel tot onze zaligheid. Daarom is
het goed, bezig zijnde met hetgeen God
ons in de Bijbel te zeggen heeft. „Dat
Woord houdt stand in eeuwigheid, en
zal geen duimbreed wijken.
Ik weet zeker dat jullie 't me zeker
zullen schrijven, als de Heere Zijn
Woord eens van kracht komt te maken.
Wat zou dat een mooie brief zijn!
Nu ga ik aan het nieuwe werk be
ginnen.
JULIRAADSEL 1:
Gevraagd worden 23 woorden van 5
letters. De beginletters van het eerste
tot en met het laatste woord vormen
een bevel om Gods Wet te gehoor
zamen.
1. Er is gelijk een vloed (Jes.
28.)
2. aan de der zee zag Israël de
Egyptenaren dood (Ex. 14.)
3. zoon van Amazia, koning van
j Juda.
4. Job was oud en der zat.
5. omdat hij is de Gods (Mat-
theus 5.)
6de Heere met vreze (Ps. 2.)
7. daarna zal hetzijn (1 Cor. 15)
8. zij zullen vet en zijn (Ps. 92.)
9. van en van Ezeon-Geber
(Deut. 2.)
10. geroost koren en en linzen
(2 Sam. 17.)
11. looft Hem met snarenspel en
(Ps. 150.)
32. omdat hij heid in Israël ge
daan heeft (Joz. 7.)
13. schrijf aan de der gemeenten
van Efeze (Openb.)
14. in mijn gebeden en dag (2
Tim. 1.)
15allen daaruit (Matth. 26.)
16. God heeft hun gegeven geest
des diepen slaaps (Rom. 11 - oude
spelling.)
17. welke was de der Saddu-
ceën (Hand. 5.)
18. uwdes hoof ds zijn alle geteld.
19(oude spelling) van Mij, en
Ik zal de heidenen geven tot uw
erfdeel (Ps. 2.)
20. Jacob zal voor zich
21. zovelen als er naar deze zul
len wandelen (Gal. 6.)
22. een (oude spelling) kwaad,
ziet, is gekomen (Ezech. 7.)
23. Het is alles geworden (2
Cor. 5.
Dit raadsel werd me toegezonden
door
Pieter FHkvveert Johz., Nieuwerkerk.
Nu volgen de oplossingen van het in
gezonden werk.
OPLOSSING 1:
Pafos, IzaSk, Nahor, Kaleb, Sodom,
Terah, Elisa, Ruben, Farao, Ester, Es-
kol, Susan, Titus, Pinksterfeest.
OPLOSSING 3:
Komt, gij kinderen, hoort naar mij:
ik zal u des Heeren vreeze leeren.
Nathan, Mozes, Heere, vereer, rijken.
Omega, Luz, ijdelheid, kroniek, troon.
OPLOSSING 3:
S a M m a v-
b 1 IJ f t OPLOSSING 4:
s i N a
e f E z 'e Lot, Ezechiël, Herodes,
g o S e n Rede, Ninevé, "Genesis,
t *i T u s Doëg, Hebreërs, Zie,
b a E s a menschenkinderen,
V r E d e zachtmoedigen.
a b N e r
a a R o- n De engel des Heeren
o b O t h legert zich rondom de-
b o T e r genen die Hem vreezen.
V a S t i
De hartelijke groeten aan allemaal.
Volgende week hoop ik aan jullie
brieven te beginnen. Stel nu niet uit om
dit nieuwe raadsel op te lossen. Het is
niet moeilijk.
Tot volgende week dan.
Jullie OOM KO.
luur fcin.
Iiur.
C. F.
aedgeval-
|40, Som-
Igaat van
|ijn prak-
3e artsen
Kuipers.
IvuUingen
J spoedge-
llef. 1512,
lelef. 262,
Jth, C. W.
\or spoed-
relef. 19,
P. J. de
I Tonge.
K
V.
DOOR H. NOORMAN
Aanvankelijk vreesde hij met een op
lichter te doen te hebben, die het op zijn
Seld had gemurit, maar ik kon hem
papieren tonen en bizonderheden mee-
öelen over de familierelaties.
Toen werd ik geloofd en spuwde hij
2ijn gal uit over de „christelijken", zoals
wijn vader er ook een was. Zij waren
«hristelqk, als het naar hun zin ging,
Blaar als dat niet het geval was, joegen
die schijnheiligen hun «igen kind de deur
iiit. Zulk praten was toen een kolf je
naar mijn hand. Later ben ik wel anders
gaan denken, maar van de knak, die ik
heb gekregen, ben ik tot op dit ogen-
Wik nog niet genezen. Ik bleef bij oom
Neerlandt, die feitelijk niet een oom
Tvas, maar dien ik zo noemde. In het na
jaar vertrok ik naar Delft. Het geld,
dat ik bezat, was riktuurlgk lang niet
toereikend, maar oom .Neerlandt bekos
tigde de studie. Hij deed het niet be
paald uit liefde tot mjj, dat begreep ik
later wel. Hij beschouwde het als een
soort wraakneming tegen de schijnhei
lige christenen, die hij haatte. Hij vond,
dat mijn vader maar eens moest zien,
dat- ik hem niet nodig had. En hij was
bepaald woedend,, toen ik eens vroeg,
of men thuis nu niet moest weten,
waan ik zat. Ik moest eens proberen, te
schrijven! Dat deed ik ook niet. Ver
moedelijk heeft oom naar de burger
lijke stand van mijn geboorteplaats ge
schreven, want de stukken waren in
Raalte, zoals je weet de woonplaats van
Neerlandt. Ik vertrok dus naar Delft,
waar ik ongekend hard heb gewerkt,
zelfs in de vacanties. Ontspanning gun
de ik mij niet, want ik wilde zo spoedig
mogelijk klaar zijn, daar ik studeerde
van het geld van een ander. En daar
kwam nog bij, dat ik met hard werken
mijn verdriet verzette. Er waren dagen,
dat ik verbazend naar huis verlangde,
tenminste naar moeder en mijn zuster.
Niet naar vader toen. Die had zo ruw
ingegrepen. Soms had ik neiging, naar
moeder te schrijven. Het was wel zo on
geveer te berekenen dat de brief arri
veerde, als mijn vader bijvoorbeeld naar
de markt was. Maar ik deed het niet.
Want de brief mocht eens in zijn handen
komen! En ik was te koppig, tegenover
hem ongelijk te bekennen."
„Als u het gedaan had, was het mo-
gelgk anders gegaan. Wie weet, hoeveel
spijt uw vader had!" meende Ina.
„O, neen, het ergste komt nog. In
Delft verliep de studie zeer vlot. Ten
gevolge van het harde werken deed ik
alle examens cum laude en verliet met
lof de school. Al heel spoedig had ik
een betrekking aan de Rijkswaterstaat.
De toekomst lachte mij tegen. Maar ge
lukkig was ik niet, 'k moet het eerlijk
bekennen. De onrust knaagde. En het
feit, dat ik ging trachten, het gedrag
van mijn vader te verklaren, was het
bewijs, dat ik haakte naar herstel van
het gebeurde. Het kwam, 't was nog
vóór ik met je moeder verloofd was,
zover dat ik een brief naar huis schreef.
Oom Neerlandt, die een dagje ouder
werd, wist er niets van. Hij heeft het
nooit geweten. Ik vroeg in dat schrijven,
of ik naar huis komen mocht en of het
gebeurde niet vergeten kon worden;
deelde mede, dat ik geslaagd was in
het doel, dat ik mij had gesteld en een
goede positie had. Aan het slot van de
brief vroeg ik mijn vader om vergeving.
Dat was gemeend, Ina."
„En?" vroeg zij in grote spanning,
hoewel uiteraard begrijpend, dat de toe
nadering niet gekomen was.
„Zenuwachtig wachtte ik op het ant
woord. Dat veel eerder kwam, dan ik
vermoedde. Het adres was door mijn
vader geschreven. Toen ik de envelop
pe opende, haalde ik er alleen m ij n
brief uit..."
Ina slaakte een kreet.
„Dat moet u pijn gedaan hebben,"
merkte zij op. „In elk geval was dat
verkeerd van grootvader. Wij moeten
vergeven. Niet éénmaal, maar zeventig
maal zevenmaal, staat er in de Bijbel.
Had grootmoeder ook geen enkel
woordje geschreven?"
„Neen. Maar dat' zegt niets. Aller--
eerst kon moeder overleden zijn. Maar
dat was niet waarschijnlijk. Dan had
oom Neerlandt wel een kaart ontvan
gen. Het meest voor de hand liggende
was, dat moeder de brief niet eens heeft
gezien. Ik was er kapot van, dat ik zon
der meer mijn brief terugkreeg. Maar
ik gaf de moed niet op en schreef on
geveer een maand later weer een brief.
Die kwam ongeopend terug met de be
merking: „Terug afzender." Die woor
den waren door vader geschreven!"
„Wat is grootvader dan toch voor een
man?" vroeg Ina, op wier aantrekkelijk
gezicht verontwaardiging te lezen was.
„Begrijp je nu, Ina, dat alles in mij
gebroken was?- Ik ben opgevoed bij de
Bijbel. Bezocht de christelijke school en
de catechisatie. Was eerst lid van, een
knapenvereniging, daarna van een jon
gelingsvereniging. Thuis werd gods
dienstig geleefd.
(Wordt Vervolgd)
