EiiAriDEn-niEuws
Gemeenteraad Dirksland
Uit het
Kijkvensl
De nieuwe bonnen
2e Blad
Zaterdag 2 Juli 1949
No. 1832
JSEN KRACHTIO
I Wethouder Knöps gaat
heen.
Lawaaierige jeugd.
„Hij vloekt als een
Hollander".
Woningonderzoek.
SoctWé lasten
geboden.
Matigheid is
Men kan niet zeggen dat de Partij
van de Arbeid geen gebruik maakt van
haar kansen, nu zij in het Regerings
kasteel intrek genomen heeft. De ene
sociale wet na de andere wordt vast
gesteld en de positie van de arbeidende
bevolking wordt snel vooruitgebracht.
Het is voorlopig nog de loontrekkende
arbeider, die de bescherming van det
wet geniet, dch zo spoedig men enige
mogelijkheid ziet, zal ook aan de kleine
zelfstandig werkende aandacht geschon
ken worden.
Thans is aanhangig de Werkloosheid-
wet, behelzende verplichtte verzekering
tegen werkloosheid, die in twee delen
uiteen valt, nl. een wachtgeldregeling
en een werkloosheid-uitkering. Natuur
lijk moeten hiervoor premiën worden ge
stort. Voor de wachtgeldverzekering
betalen patroon en arbeider elk de helft,
voor de werkloosheid betaalt het Rijk
de helft van de premie en de patroon
en arbeider elk een kwart gedeelte.
Bij het begin aanvangende, valt het
op, dat deze verzekering van de arbei
der weer een deeltje van zijn loon
vergt en rijst de vraag, of hij dat in
deze dure tijd hebben kan. Het schijnt
echter, dat heel de loon-regeling in ons
land nog dit jaar onder het oog zal
worden gezien, zo dat er dan, aldus
meende men in de Tweede Kamer, gele
genheid is de arbeider te hulp te komen
door hoger loon, mede in verband met
de woninghuur verhoging, die op
komst is.
Men kan zich verheugen over de ver
betering van de positie der loontrekken-
den, maar men mag ook niet over het
hoofd zien de gevolgen van deze sociale
Jast voor de bedrijven. En voor het Rijk,
dat uit belastingen de kosten moet dra
gen. Wij zijn in Nederland gekomen tot
het punt, dat het gooien en smijten met
geld een einde neemt, en dan komen de
zwakke plekken in ons economisch be
stel weer naar voren. Het houden van
personeel wordt een last, die te voren
ter dege moet bekeken worden. De con
currentie steekt het hoofd weer op, dat
is gelukkig, want dat heeft een prijsda-
lende invloed, maar het maakt ook de
strijd weer te zwaarder. Boven dit alles
welft zich de grote kwestie van de ex
port. Is Nederland duur, dan zal het
buitenland minder vlot van ons kopen.
Wie medewerkt om de bedrijfslasten te
verzwaren, moet zich ter dege te binnen
brengen of er later geen groter nadeel
zal ontstaan.
Het schijnt wel eens, dat men al -te
veel naar een loon-bedrag ziet, zonder
in het oog te vatten, dat dit loon door
de consument hier te lande of elders,
moet kunnen worden opgebracht. Het
zou wel eens kunnen blijken, dat men
de arbeider met al te veel bescherming
een slechte dienst bewees, omdat de
werkloosheid hem rechtstreeks treft.
Hij wordt al spoedig het kind van de
rekening. Het verdiende loon is zoeter
(en ook hoger) dan een uitkering bij
werkloosheid. Nog afgedacht van het
deprimerende van werkloos zijn. Er is
in de jaren 1929 tot 1940 toch genoeg
geleden van deze vreselijke economische
kwaal. Men wil dat nooit meer terug,
zegt de Regering en wij vallen er harte
lijk bij. Maar dan moet men nu dubbel
uitkijke;p om geen koeien met gouden
horens te fokken.
Over de bedrijven zelve spreken wij
nu maar niet. We hopen er gaarne het
beste van. Maar het zal spoedig een
grote worsteling worden om de eindjes
aan elkander te knopen. Gaan we berg
afwaarts, dan sleurt de een de ander
mede. Sociale voorzieningen zijn prach
tig, maar men moet het kunnen op
brengen.
Men hoort wel eens zeggen, dat wie
geen personeel betalen kan, zijn zaak
maar moet sluiten. Ik geloof niet dat
ons land met zakensluiterij erg gebaat
is. Het is ook een zeer domme redene
ring, zoals een ieder, die even door
denkt, zal toestemmen. Daarom be
vreemdt het, dat het naderend gevaar
niet beter wordt onderkend.
Pe welvaatt moet uit de zegen van
Boven opbloeien. Wij mensen kunnen
geen welvaart maken. Van het totale
economisch kunnen hangt af wat men
de arbeider zal vermogen te geven. Er
zijn economische levensv/etten, in de
schepping gegeven, die zich nu eenmaal
niet laten terzijde stellen.
Dat men het tijdig bedenke! Aller
wegen hoort men dat ons land verarmd
is. Wie dat erkent, moet er zich tegen
verzetten dat wij boven onze stand gaan
leven. Want dat houdt niemand lang
vol.
WAARNEMER.
huidgenezend en huidverbeterend
middel is Purol. Hoort in huis I
voor het tydvak van 3 t.m. 16 Juli 1949
Voedingsnülddelenkaarten 905
201 Vlees (A, B, D) 100 gram vlees
202 Vlees (A, B) 300 gram vlees
203 Vlfees (D) 100 gram vlees
204 Algemeen (A, B, D) 250 gram rijst
206 Algemeen (A, B) 200 gram kaas
of 250 gram korstloze kaas
214 Algemeen (D) 100 gram kaas of
125 gram korstloze kaas
(De letters achter de bonnummers ge
ven de kaarten aan, waarop de betref
fende bonnen voorkomen.)
Bonkaaiten ZA, ZB, ZC, ZD, ZË, MD,
MH 908 (byz. arbeid, a.s. moeders en
zieken.)
Geldig zijn de bonnen gemerkt met
de letter R.
De niet-aangewezen bonnen 184, 189,
190, 191, 193, 196, 197, 198 en 199 kun
nen worden vernietigd.
OOK EEN VOLKSWAGEN. De Duitse ingenieur Curt Delfosse
heeft zijn volkswagen een beetje gemoderniseerd. Met zeer een
voudige middelen bouwde hij een super gestroomlijnde carosserie,
waardoor de maximum snelheid van de wagen van 90 tot 130 km
per uur werd opgevoerd. De motor kan ook nog worden uitgerust
met 3 extra carburateurs en dan kan de heer Delfosse 150 km per
uur rijden. De wagen gebmikt dan 1 liter benzine op 5 km. De
carosserie die deze Duitser heeft gebouwd, kost ongeveer 3000.
Maandagavona kwam de raad van
Dirksland in openbare vergadering bij
een. Afwezig waren wethouder Knöps
en de heer Matsinger. Burgemeester v.
Heijst opende de vergadering met ge
bed en daarna werden de notulen van
de vorige vergadering zonder hoofde
lijke stemming vastgesteld.
Ingekomen was een schrijven van
wethouder Knöps, die berichtte, dat hij
om gezondheidsredenen zijn functie als
wethouder met ingang van terstond,
wenste neer te leggen. De burgemees
ter sprak zijn spijt hierover uit, in het
bijzonder, omdat het om gezondheids
redenen was.
Hij memoreerde dat de heer Knöps
v&naf Sept. 1935 zijn beste krachten ge
geven had voor het gemeentelijk wel
zijn. Zijn activiteit in het gemeentelijk
leven is niet geheel onschuldig aan zijn
slechte gezondheidstoestand. Spreker is
hem dankbaar voor de aangename toon
die hij wist te gebruiken bij de ver
gaderingen van de raad en wenste hem
in zijn buiten-ambtelijk leven een spoe
dig herstel toe. Wethouder Roon sloot
zich bij deze woorden volkomen aan.
Ter tafel lagen verder de processen-
verbaal van de stembureau's. Een aan
tal begrotingswijzigingen waren door
Ged. Staten goedgekeurd en eveneens
was dit het geval met raadsbesluiten
inzake verhuur van tuingrond en ver
koop van dokterswoning.
Ook de verordeningen haven- en ka
degeld en straatbelasting waren goed
gekeurd. Van het ziekenhuis was het
jaarverslag 1948 ingekomen. Het be
stuur had het beleid in dit jaar kunnen
voeren, zoals dit gewenst was. Verder
was ingekomen de begroting school-
artsendienst.
„De schoolarts zal vermoedelijk op
1 Augustus in dienst treden," zo deel
de de burgemeester mede. Binnenkort
is een introductie bij de schoolbesturen
van de schoolartsen-commissie te ver
wachten.
Ingevolge art. 13 der L.O.-wet werd
een vergoeding toegekend voor leer
plichtige kinderen van 20.per jaar
aan de heer J. Los. Ditzelfde gold voor
de heer N. Zoon en voor de Wed. Koole.
Aan de Wed. Melissant zal voor een
leerlinge wegens minder financieel
gunstige omstandigheden een bedrag
van 30.worden toegekend.
De heer Ardon uit de Vroonweg re-
clameerde terecht tegen de hondenbe
lasting en kreeg ontheffing. Ook de
heer Van Dijk kreeg ontheffing voor
een hond, omdat dit een politiehond
was.
B. en W. stelden vervolgens voor aan
de Bond tegen het schenden van Gods
Naam een subsidie van 15.per jaar
toe te kennen.
Dhr de Bonte merkte weinig van een
dergelijke Bond. Is dit wel nodig?
Dirksland heeft toch zijn kerken en
jeugdorganisaties. Met een tiende van
de kosten zou men dezelfde actie plaat
selijk kunnen voeren. Tegenover de ker
kelijke instellingen vindt spreker het
niet zo vleiend.
Dhr van 't Geloof zei, dat hij een an
dere mening had. De overheid is Gods
dienaresse. Spreker acht het van groot
nut, dat men er bij voortduur aan her
innerd wordt, Gods Naam niet ijdelijk
te gebruiken.
Dhr Poortvliet geloofde niet aan het
nut voor Dirksland, maar zag wel in
groter verband het nut van de Bond.
Het vloeken in het openbaar is zeer
laagstaand en daarom zal spreker er
zijn stem aan kunnen geven.
Dhr de Bonte ontkende niet, dat vloe
ken laagstaand is, maar spreker ge
loofde niet aan deze simpele wijze van
tegengaan. Men zou evengoed een Bond
tegen liegerl en stelen in het leven kun
nen roepen.
De Burgemeester gaf toe dat het te
betreuren was, dat men deze bond no
dig had. Men moet zich echter neer
leggen bij de realiteit. De uitdrukking
,,hij vloekt als een Hollander", heeft
helaas in het buitenland een slechte
reputatie gekregen. Niet alleen krenkt
men met het vloeken een groot deel
van ons volk, maar het geeft tevens
een gebrek aan beschaving aan.
De Bond wil thans haar werk vit-
breiden door het verspreiden van fol
dertjes, zodat men er ook plaatselijk
meer van merkt. Men gaat hier overi
gens ook van de gedachte uit „een ge
stadige drup holt de steen uit." In de
kerken wordt er inderdaad genoeg op
l^ewezen, dat men Gods Naam niet
ihoet ontheiligen, maar zovelen komen
ook nog niet in de kerk. Wanneer u
het voorbeeld van stelen en liegen
noemt, in zekere zin staat het gelijk,
maar het stelen en liegen spreekt meer
tot de mensen dan het vloeken.
Spreker juichte de hernieuwde acti
viteit van de Bond toe en beval de
steun warm aan.
Dhr de Bonte verklaarde zich niet te
gen, maar hij hield vast aan zijn me
ning, dat een dergelijke Bond een aan
fluiting is voor de kerken.
De raad ging vervolgens met het
voorstel van B. en W. accoord.
Een volgend voorstel was om de titel
van „Directeur der Gasfabriek" te wij
zigen in „Directeur-Administrateur der
Gasfabriek." Dit ingevolge de wens van
Ged. Staten. Er werd toe besloten.
Het was het cpllege opgevallen, dat
het tijdens muziek- en zanguitvoeringen
nogal eens ongewenst rumoerig was.
Nu willen B. en W. in de politieveror
dening opnemen, dat er bij een uitvoe
ring op de muziektent aan de B. C.
Zaaijerlaan, geen lawaai mag worden
gemaakt.
De heren juichten dit toe, doch von
den het voorstel niet volledig. Er werd
van gemaakt, dat waar men ook een
uitvoering houdt, het verboden is, op
zettelijk hinderlijk heen en weer te loj
pen of te fietsen. Het normale verkeer
wordt daarbij niet verboden.
Van het Ziekenfonds W.Z.E. was een
verzoek ing*omen inzake premiesup
pletie vrijwillige ziekenfondsverzekering
voor on- en minvermogenden.
B. en W. vroegen de mening van de
raad of het B.A. de-verhoogde premie
zal betalen voor minvermogenden. Ten
aanzien van de diaconiën is gevraagd
eenzelfde standpunt in te nemen.
Dhr van 't Geloof zei in principe te
gen verzekeren te zijn. Nu moet de
overheid de mensen In verzekeren gaan
steunen en daar kan spreker zich niet
mee verenigen.
Weth. Roon bekeek het uit het oog
punt van het B.A. Hierin kan een groot
voordeel zitten.
Dhr van 't Geloof zag er de arm
besturen mee in de hoek gedrongen.
„Maar het is geen plicht", zei de bur
gemeester.
(Zie voor vervolg pag. 2 Ie kolom.)
