noöe kRuis
la
'M
Grote troepenmacht Le-
zoekt straks Flakkee
Aan allen die het xiooit
veargeteii zullenl
KERKNIEUWS
BRIEF U!T INDIE
Biz. 2
,.E I L A N D E N - N I E U W S"
V/oensdag' 1 Juni 1949
VEKVOLG JEUGDBIJEENKOMST
GEREF. GEMEENTE
(Joh. 17 5) en de bewaring en ver
heerlijking der Zijnen (Joli. 17 11.)
Buiten de eisen, die Christus gesteld
zijn blijven geen voorwaarden over tot
sluiting van het verbond der genade.
Het ligt vast in het verbond der verlos
sing, dat in wezen één is met het gena
deverbond. Gescheiden kunnen ze niet,
wèl onderscheiden. Het verbond der ver
lossing is het eeuwig inblijvende werk
Gods en het verbond der genade de uit
voering daarvan naar buiten. Het verb,
der genade is de volvoering van het ver
bond der verlossing, dat van eeuwigheid
met do uitverkorenen in Christus geslo
ten is.
In welk verbond is nu een onbekeerd
inens vraagt spr. Nergens anders in,
dan in een verbroken werkverbond. In
het genadeverbond is men alleen opge
nomen door wedergeboorte. Spr. stelf
zich bij dit punt tegen de drie-verbon
den leer, van hen die leren, dat Chris
tus het Hoofd is van het verbond der
verlossing en dat er nog een ander ver
bond is, het genade-verbond in de tijd,
waarin alle gedoopten begrepen zijn.
Het genadeverbond is opgericht alleen
met de gelovigen en hun geestelijk
zaad. Tot bewijsplaats noemt spr. Gen.
17 21. Izaak v/as hier het geestelijk
zaad. En ook Hand. 2 39, waar de van
God geroepenen de uitverkorenen zijn.
De uitverkiezing bepaalt alzo het gena
deverbond. Spr. gaat in 't kort de vier
openbaringsvormen van het genadever
bond na, nl. 1. De particuliere vorin
(van Adam tot Abraham). 2. de patri
archale vorm (van Abraham tot Mo-
zes.- 3. de nationale vorm (van Mozes
tot Christus) 4. de kerkelijke vorm (De
Nieuw Test. Kerk.)
Er is tweeërlei betrekking tot het ge
nadeverbond, nl. een uitwendige
en een inwendige. Alleen Gods
volk staat een inwendige betrekking,
door v/odergeboorte zijn" ze daarin inge
lijfd. De uitwendige betrekking is ech
ter niet gering te achten. Geboren op de
erve des verbonds en verkerende onder
de middelen der genade is een groot
voorrecht, maar heeft ook een grote
verantwoordelijkheid.
In de Synode-besluiten der Ger. Ge
meenten van 21 Mei 1931 (Rotterdam.)
is een apart artikel over de verantwoor-
delijklieid ingelast. Niemand heeft het
recht te zeggen, dat wij dat niet zouden
leren aldus spr. Vraagt God niet: „Waar
is mijn beeld?" Wie kan het terugge
ven? Eenmaal stonden wij gesierd met
Gods deugdenbeeld, wat door-onzen die
pen val werd verloren. Diep ongelukkig
is de mens, daardoor geworden. Als we
ons niet bekeren, zal het voor eeuwig
te laat zijn. In de hel is het beeld Gods
volkomen verloren; er is echter een
volk, dat hier op aarde in en door Chris
tus het begin van het herstel van het
verloren deugdenbeeld krijgt wat in de
hemel volmaakt, eeuwig hersteld zal
zijn.
De verantwoordelijkheid van de mens
wordt groter naar mate God bemoeie
nissen met hem maakt. (door roep
stemmen, ziekte enz.) Spr. illustreert
dat met voorbeelden. En dan de ernstige
aanbiedingen van het Evangelie om tot
Christus te komen die nodigingen
verhogen de verantwoordelijkheid. Goa
roept door Zijn Woord, Zijn knechten tot
bekering. Wee, wanneer we op zo'n gro
te zaligheid geen acht geven. Een zui
vere stelling van de leer der Verbonden
is dienstig voor de aanbieding van het
Evangelie aan diep ongelukkigen in
zichzelf. Christus is de weg, de waarheid
en het leven de gegevene des Vaders,
tot een volkomen verlossing.
Spr. eindigde met enige persoonlijke
ervaringen en een ernstig woord van
vermaan om in de dagen der jeugd de
Heere te zoeken.
Na deze rede volgde een leerzame
bespreking, die echter om tijdswil moest
worden afgebroken.
De voorz. dankte de spreker en voorts
allen die tot het welslagen van deze dag
hadden meegewerkt. Na samenzang ein
digde de heer Geluk met dankgebed.
------O------
PREDIKANT SLACHTOFFER VAN
EEN VERKEERSONGELUK
Toen Ds Van Riemsdijk uit Breede
met zijn familie Donderdagavond op
weg naar huis was, werd hij door de
motorrijder K. V. te Zandeweer aan
gereden. Ds Van Riemsdijk maakte een
buiteling en kwam in een sloot terecht.
Hij werd met een ernstige schedelfrac
tuur naar het ziekenhuis in Groningen
vervoerd. Daar overleed hij in de nacht
van Vrijdag op Zaterdag. De motorrij
der werd licht aan het hoofd gewond.
ZIEK EN VER VAN HUIS
Van buiten gezien, was het niet meer
dan een loods, een barak van hout met
een papieren" dak. Het komt niet al
leen door de ervaringen tussen '40 en
'45, dat we bij het zien van zo'n loods
een onpleiziorig gevoel krijgen; al is die
dan nog zo keurig opgeschilderd.
Maar van binnen was het anders.
Daar heerste de Rode Kruissfeer op haar
best. Het is teveel gezegd als we zou
den beweren dat het er bijzonder gezel
lig was; w.?int er lagen zieke mannen.
Maar het was er zo gezellig als het on
der de omstandigheden kon zijn. Die
mannen waren arbeiders van de D.U.W.
en van de Wederopbouw en ze hadden
griep.
'n Griepje jawel, maar je voelt je
ellendig. En als je dan nog ergens ver
van huis ziek bentOch, men hoeft
niet veel fantasie te hebben, om te be
grijpen dat de arme kerels zich toen
dubbel ellendig voelden. De barakken
voor de D.U.W.-arbeiders, zijn nu een
maal alleen op gezonde mensen inge
richt. Voor één zieke man willen de ka
meraden met plezier zorgen of ze het
kunnen is natuurlijk een andere vraag.
Maar als er één man griep heeft, volgen
er meer; en de toestand van die zieken
werd hoe langer hoe moeilijker.
Toen nam de Kringcommissie van het
Nederlandse Rode Kruis in Zeeland het
initiatief om een noodzlekenhuis in te
richten, waar al deze zieke mannen een
behoorlijke verpleging konden krijgen.
Helpsters van het Rode Kruis Korps
stelden zich als verpleegster beschik
baar.
Zij waren het, die niet alleen de zie
ke mannen verzorgden maar die tevens
daardoor een geruststelling gaven in de
gezinnen van die patiënten.
Vijf en vijftig patiënten hebben in Fe
bruari 433 verpleegdagen in dat nood
zlekenhuis in Biggekerke doorgetar,acht.
Toen de griepepidemie voorbij was, kon
Aan de Fransen in Nederlana
Aan tie leden van Frans-Neder
landse Culturele Verenigingen
Er zal in 1950 in Zeeland een gedenk
plaat op een oorlogsmonument op het
kerkhof in Kapelle (Zuid-Beveland)
worden aangebracht, waarop het vol
gende te lezen staat:
Dit monument werd opgericht ter ge
dachtenis aan de Fransen door hun
vrienden in Nederland en hun kamera
den ter herinnering aan de vier honderd
Franse soldaten, vliegenie"rs en zeelieden
die op Nederlandse bodem zijn gevallen.
Vier honderd Fransen zijn in Neder
land in 1940 en 1945 gevallen, hun liclia-
men zijn of naar hun vaderland terugge
bracht, of aan de hoede van het Neder
landse volk toevertrouwd. Hun familie
leden zouden graag hun namen genoemd
zien ter blijvende herinnering voor het
land waarvoor zij vielen. Daarom werd
een comité opgericht, het Comité du
Souvenir Frangois, onder erevoorzitter-
schap van de Franse Ambassadeur, met
het doel een monument op te richten om
hen allen te eren. Dit monument werd
ontworpen door ANTOON MOLKEN-
BOER en zal in Mei 1950 worden ont
huld.
Zoals U begrijpt, is hiervoor geld no
dig en wel 15.000..- Er zijn drie ma
nieren waarop u hieraan medewerken
kunt
Ie U kunt één van de 400 namen
adopteren, waarvoor u 25.be
taalt.
2e U kunt voor één of meer stenen
inschrijven; dit kost 2.50.
3e Handelszaken of andere firma's
kunnen een bedrag hoger dan
25.storten.
Alle inlichtingen kunnen ingewonnen
worden bij de voorzitter du Souvenir
Frangois: Weleerwaarde Heer JOSPIN,
Lorentzlaan 14 HAARLEM. Uw handte
kening zal in het gouden boek komen
dat in het voetstuk van het monument
wordt verzegeld; Uw bijdrage kunt u
storten bij de penningmeester op de ma
nier die u zelf het beste voorkomt (Che
que Bank Lippmann Rosenthal, Ban
kiers, Amsterdam, of giro 1014 van deze
bank met de opgave „compte du Sou
venir Frangais".)
het ziekenhuis gesloten worden. Blij
vend was de dankbaarheid van de pa
tiënten maar vooral de voldoening voor
de Rode Kruishelpsters. Zij die reeds
jaren lang vrijwillig haar tijd gaven, om
zich voor te bereiden op hulpverlening
aan zieken of gewonden, hadden haar
kennis en haar kunde in de praktijk
kunnen brengen.
Dank zij uw hulp zal het Nederlandse
Rode Kruis in staat zijn dergelijke dien
sten te bewijzen wanneer het dezer da
gen om uw jaarlijkse bijdrage bij u aan
klopt.
De collecte zal gehouden worden in de
gemeenten Middelharnis, Sommelsdijk,
Stad aan 't Haringvliet en Den Bommel
in de eerste week van Juni, in Dirksland
en Horkingen 11 Juni a.s.
OPROEP TOT EENDRACHTIGHEID
OF POLITIER GEBIED
Met het oog op de a.s. gemeente
raadsverkiezingen hebben ruim 400 le
den van de Geref. Kerken (onderh. art.
31 K.O.) zich tot hun vrijgemaakte
broeders en zusters" gewend met een
brief, waarin zij opwekken, voor wat
het politieke leven betreft, tot het sa
mengaan in één organisatie en waarbij
zij betogen, dat de Antirevolutionnaire
partij aanspraak heeft op aller steun en
toewijding.
ös W.- W. Meynen, Gereformeerd
predikant te Dordrecht, is bevorderd tot
officier in de Orde van Oranje Nassau.
INGEZONDEN
Men schrijft ons:
Het Zendingscongres, waarin van 10-
13 Mei 1949 leden van 22 Kerken en
Zendingscorporaties tezam.en gekomen
zijn om de Zendingsroeping van de Ne
derlandse Christenheid gemeenschappe
lijk onder ogen te zien, is diep onder cle
indruk gekomen van het benauwende
feit, dat van de jonge Kerken en Zen
dingsterreinen allei-wege een dringende
roep om hulp komt, terwijl het daaren
tegen onmogelijk is, aan deze roep ge
volg te geven, zolang nog niet ieder
Christen zich bewust is van de Zen
dingsroeping, die bij deze tot hem per
soonlijk gericht wordt.
Daarvoor is het nodig, dat ieder ten
minste van zijn inkomen jaarlijks
aan de Zending bijdraagt.
Het congres roept daarom alle Chris
tenen in Nederland op, hoofd voor hoofd
deelgenoten te worden aan deze roe
ping, door, iiizonderheid op het komen
de Pinksterfeest, mede te bidden, mede
te danken, mede te arbeiden en mede
te offeren, opdat de verkondiging van
het Evangelie van Jezus Christus voort
gang hebbe in een wereld in nood.
DE EEUW VAN TECHNIEK
Het leven van vogels en bijen schijnt
er in onze eeuw van techniek niet slech
ter op te worden. Wij denken b.v. aan
het plaatje in Punch, waarop een vlieg
machine stond afgebeeld, die boven de
wolken zweefde. Tussen de voorwieken.
beveiligd tegen de luchtdruk, zaten een
paar zwaluwen, waarvan de een tegen
de ander zei: „En dan te denken, dat on
ze voorouders die hele lange afstand
vliegende hebben moeten afleggen!"
Hieraan werden we herinnerd toen we
hoorden, dat de Drentse bijen hun leven
nu ook heel wat eenvoudiger hebben in
gericht, dank zij de vinding van een
Zweelo'se bijenhouder, die een bijen-
wagen" heeft laten maken, v/aarin 180
bijenkasten geplaatst kunnen worden.
Deze bijenwagen, bevolkt met dit veel
voud van bijenvolken, reist nu op lucht-
banden Drenthe rond en overal, waar de
ondernemer de weiden „bont van bloe
men" ziet, daar stopt hij en laat zijn
bijtjes uit. Deze lieve, gewillige dieren,
zwermen dan uit, verzamelen honing en
komen snel naar de wagen terug, waar
na men gezamenlijk afreist naar een
volgend station. (N. R. Crt.)
-------O-------
„EILANDEN-NIEUWS"
Het vertrouwde blad
sinds ruim twintig jaar'.!
Op Donderdag 16 en Vrijdag 17 Juni
zal het eiland Goeree-Overflakke(i be
zoek krijgen van een gedeelte troepen
macht van het Nederlandse leger. De
komst mag verwacht worden van infan-
terietroepen en pontonniers, die op het
eiland oefeningen zullen komen rnalien.
Het ligt in het voornemen, dat deze
troepen vergezeld gaan van de Konink
lijke Militaire Kapel. Er zal- een para
de s.fgenomen worden door de bevelvoe
rend generaal van dit militair gewest
voor 'het gemeentehuis te Middelharnis
en de Kapel zal een taptoe blazen.
Dit zal voor het eerst na vele jaren
zijn dat v/eer onderdelen van de land
macht in groot verband voet op Flal-Lkce
zetten, zonder dat dit verband houdt
met oorlogshandelingen. In de jaren
tussen de twee wereldoorlogen zag de
eilandbevolking nimmer soldaten komen.
in de Meidagen van 1940 trokken slechts
ongeregelde troepen over de eilanden en
bij de bevrijding in Mei 1945 kwam er
maar een vrij gering aantal soldaten.
Slechts in de jaren 1914 tot 1918 is
Goeree-Overflakkee enige keren door le
gergroepen bezocht, een keer zelfs door
enige duizenden, die ook een kapel in
hun midden hadden.
Nadere mededelingen over het aan
staande militaire bezoek zullen in de ko
mende dagen nog volgen.
POST II.
De kampong doezelt, zwak sterft het
rumoer van de dag weg, in de verte
neemt het gamelan orkest droevig af
scheid van de avond.
Bij vlagen brengt de wind de melan
cholieke tonen tot me, steeds dezelfde
tonen, hetzelfde rythme, toch is het vol
leven en het zweept de inlanders op
het uiterste, tot hun blikken v/oest zijn
en de primdtieve hartstochten boven ko
men. Het werkt als opium op een opi-
umschuiver, ze krijgen er nooit genoeg
van en ook mij verveelt het niet om er
naar te luisteren. M'n gedachten gaan
dezelfde kringloop steeds op hetzelfde
punt tei'echt komende maar ook dat ver
veelt je niet.
Op de sawah lokt de brulkikker zijn
gezellin met gorgelend geluid wat ver
weerklinkt; de tekko tekko't 7 maal;
dan mag je een wens doen zeggen ze.
Duizenden muskieten zoemen met mo
notoon geluid rond me heen; als een
gloeiende vonk vliegt de vuurvlieg voor
bij; een nachtvogel schreeuwt scherp en
lang. Nacht over Java.
Ik sta op wacht, post II, langzaam
glijden de uren voorbij, 2 uur op, 1 uur
af, zo 12 lange stille uren.
Stil is het in de tangsi (kazerne 1,
zacht glinsterend de Bed Ford in 't licht
van de schijnwerper, na een hele dag
langs de wegen geraasd te hebben. Stil
is het ook rondom het kamp, tekko's
en brulkikkers je hoort ze niet meer,
't hoort bij de stilte.
Traag glijden de uren, traag gaan m'n
gedachten; ver is de morgen met z'n af
lossing, ver m'n gedachten.
Maar mijn ogen turen in de bosrand
voor me, dat doe je automatisch, want
v/aakzaam moeten we blijven, immers
elke nacht kunnen we een beschieting
krijgen.
Scherp steken de silhouetten van de
palmbomen af tegen de tropennacht met
z'n sterrenheinel van duizenden sterren,
nu begrijp je pas waarom die tropen-
nachten zo bekend zijn, zoveel sterren,
zo helder!! Nacht over Java.
Weer tuur ik voor me, vooral die bes-
rand die is „bloedje link",; koud en hard
ziet die er uit, donker ook, je blikken
glijden er op de rand al van af, maar je
kijkt en tuurt want je slapende kame
raad vertrouwt op je.
Ik kijk op mijn horloge, 5 voor één,
straks komt de aflossing, dan ben je
een uurvrijeven tijd voor een boter
ham, een kop koffie een een Escort, on
ze nieuwe sigaret. Een praatje met tie
wachtcommandant kan er ook nog ai",
zwaar wordt er dan geboomd over de-
m.obilisatie en thuis, thuis...... scherp
staat dat nog in je geheugen gegrift, do
kleinste bijzonderheden weet je je nc,::
te herinneren, dat zal je ook nooit ver
geten, dat geeft je moed en kracht om
door de moeilijkheden heen te komen,
ook door 12 uren wacht, al zijn ze lang
en sta je eenzaam en al sta je hier over
5 dagen weer.
Nu sta ik weer op post II, heb een
uur vrij gehad, weer 2 lange uren maar
