De volheid
des tijds
Buitenland
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
VOOR DE ZÜID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
MEDITATIE
Bekering
Begin en eindig de dag met IVO ROL
EiiAnDEn-niEui/s
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelhamls, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerij 19
ZATERDAG 23 APRIL 1949 21STE JAARGANG No. 1813
Abonnementsprijs 1.50 p. liwartaal
Advertentieprijs 12 et; p. mUUmeter,
Bij contract speciaal tarief.
De vorige maal schreven wij over de
problemen der overbevolking van de
wereld.
Als wij zo eens doelloos rondlopen
in het drukke stadsgewoel, dan moeten
wij ons verbazen over het grote getal
der mensen. En dan zien we nog maar
zo'n klein stukske van die stad. En dat
is nog maar een klein gedeelte van ons
land. En dan is ons land nog maar één
der kleinsten in de rij der natiën. En el
ke mens die wij zien heeft zijn eigen le
vensweg; zijn eigen gedachtenleven; zijn
eigen zorgen, begeerten doeleinden en
verlangens. Zijn eigen zonden en weder-
spannigheden tegen God zijn Schepper.
Zijn eigen leed en straks zijn eigen oor
deel en gericht.
Terecht wordt het menselijk geslacht
vergeleken bij een zee. Laat uw oog va
ren over de wateren, en trachten te rus
ten aan het gezichtseinder. Het is voor
ons alles schier mateloos. Straks verhef
fen zich de winden en komen de wate
ren in beroering. Men moet het bij erva
ring weten, hoe groot het geweld der
baren is.
Maar, is het ook niet zo als wij staan
aan de oever van de mensenzee? Wij
kunnen het ons niet indenken, wat het
wil zeggen, zulk een milliardental men
sen. Zoals wij ons nietig gevoelen aan de
oever der zee, zo gevoelen wij ons ook
nietig temidden van de volkerenzee.
Daar zijn wij één ondeelbaar stukje van.
Met onze zorgen en verlangens, met on
ze hoop en vrees, met ons lijden en ver
blijden, met ons geloof of ongeloof. En
behalve de zee. van de mensen die in
leven zijn, wat zijn er talloos velen
reeds dit aardse bestaan gepasseerd en
wachten de jongste dag, dat grote ge
richt. Tot het getal der volkeren vol zal
zijn; het getal naar Gods bepaalde raad.
Men schat het tegenwoordig inwoner
tal der wereld reeds op 2^4 milliard. En
steeds neemt het getal levenden toe. In
een eeuw tijds is hun getal reeds verdub
beld geworden. En men verwacht dat
een volgende eeuw weer een verdubbe
ling met zich zal brengen. Men rekent
met eeuwen of het niets is. Is het won
der dat de deïsten, zij die menen dat wij
mensenkinderen het maar uitzoeken
moeten op aarde en dat onze Schepper
zijn hand van ons heeft afgetrokken,
is het wonder, dat zij met bekommering
vervuld zijn, hoe wrij het stuur der we
reld recht zullen kunnen houden?
Letten wij echter op de daden des Hee-
ren. Zijn Godsbestuur gaat over alle din
gen. Hij heeft ook in dit opzicht de eeuw
gelegd in het hart van de mens. Als een
eeuw geleden beweerd zou zijn dat in
1949 het aantal aardbewoners meer dan
2 milliard zou bedragen, zou men stel
lig hebben gezegd: Voor zoveel mensen
is er geen bestaan op de wereld. Maar
let nu op de vooruitgang van weten
schap en techniek in die eeuw, welke
het hebben mogelijk gemaakt dat er zo
veel mensen door de aarde gedragen
kunnen worden. Stoom en electriciteit.
Landbouwwerktuigen. De mogelijkheden
van transport tot naar de uithoeken der
aarde. Technische vooruitgang welke
het mogelijk maakt, dat streken be
woond worden, waar men vroeger nau
welijks kon vertoeven. In Afrika waren
ontzaglijke gebieden in vroeger jaren
niet bewoonbaar vanwege de daar voor
komende insecten. De Tsetse-vlieg die
door zijn steek de gevreesde slaapziekte
bij mens en rund veroorzaakte, sloot he
le gebieden af. Thans heeft de weten
schap bestrijdingsmiddelen hiertegen
gevonden, zodat enorme gebieden ge
ëxploiteerd kunnen worden voor vee
teelt. Er is een wereldtekort aan vet
ten. Maar in Afrika kan men op reus
achtige schaal, met behulp van de mo
derne middelen, olienoten gaan telen.
Reeds lang voorzag men dat er een ein
de zou komen aan de beschikbare hoe
veelheden steenkolen, welke in steeds
groter hoeveelheden nodig zijn voor de
moderne samenleving, en zie, de weten
schap is op weg om de atoomenergie
dienstbaar te maken voor het benodigde
arbeidsvermogen. Wat in de laatste tien
tallen jaren gepi-esteerd is op het ge
bied der scheikimde grenst aan het on
gelooflijke.
Dient dit alles om de mens te ver
heerlijken in zijn verovering van de aar
de? Helaas, hoe veel hoort men daar
van. En hoe weinig wordt iii dat aUes
opgemerkt Gods goede hand en Zijn
goddelijk bestier. Wie merkt er op, dat
ook dit behoort bij Gods grote wereld-
plan? Wie geeft er gelovig acht op, dat
zijn leven is een reis naar de eeuwig
heid? Maar ook, dat de ontwikkeling
der volkeren in deze wereld voert naar
het vaste doel van de volle openbaring
der goddelijke deugden? Wie let er op,
dat de ontwikkeling van het wereldge
beuren is een uitbreiding van het Evan
gelie tot alle de volkeren, en dat dan
het einde wezen zal? En terwijl de we
reld van zorgen vervuld is, hoe toch dat
toenemend tal van mensen een bestaan
zal vinden op deze aarde, zal Hij die te
komen staat komen als een dief in de
nacht. Alles voert naar de volheid des
tijds. Zalig zal hij zijn, die wakende zal
bevonden worden.
DE ZAAK PENIWEN.
Een droeve zaak, zo ze. tenminste
waarheid bevat. Een zaak, die tot vol
komen helderheid moet worden gebracht
door onze Regering.
Summier willen we de feiten noemen.
Van de zijde van de Ned.'Herv. Sy
node wordt een klacht openbaar ge
maakt over gruwelbedrijven van onze
soldaten in Oost Java.
Deze klacht steimt naar het schijnt
op inlichtingen van zeer betrouwbare
bron uit Oost-Java.
De Ned. Herv. Synode maakt de zaak
openbaar. Onze Regering draagt er geen
kennis van. Een bemerking willen we
hier maken. Wiaar het zo een uiterst
belangrijke zaak betreft had het dan
niet op de weg van de Synode gelegen
eerst haar licht eens op te steken bij
de Regering voor ze tot publicatie over
ging. De feiten die genoemd worden zijn
werkelijk ontstellend. Echte gruwelda
den, die herinneren aan de terreurdaden
van de Duitse geweldenaren. Een eerlijk
en onpartijdig onderzoek dient te wor
den ingesteld. In volle openbaarheid
moet de Regering haar inlichtingen ver
strekken. En zo er inderdaad schuldigen
zijn dan behoren die te worden gestraft.
Maar ook, zo de zaak niet op waarheid
berust, dienen de de valse beschuldigers
hun straf niet te ontlopen. Daarvoor is
de zaak te ernstig en de eer van onze
mannen en jongens in Indië te teer.
China
Konden wij de vorige week vermelden,
dat inplaats van het verbreken der wa-
penstilstands voorwaarden, de beide
strijdende partijen weder aan de confe
rentie tafel zouden plaats nemen; thans
schijnen de kansen opnieuw gekeerd.
De Chinese regering had de commu
nistische voorwaarden aangenomen, zo
dat men mocht verwachten, dat partijen
het over de belangrijkste eisen, eens wa
ren geworden.
Volgens de laatste berichten zijn de
onderhandelingen echter weer verbroken
en is de strijd door de communisten
hervat.
De comrmmisten zouden geëist heb
ben, dat het nationale leger eerst zou
worden ontwapend en hun troepen on
gehinderd de rivier de Jangtse mochten
overtrekken en de Zuidelijke oevers be
zetten.
Eerst als aan deze eis was voldaan;
wilden de communisten over vrede
praten.
Een paar weken geleden hebben wij
deze eis ook al vermeld, en toen mede
gedeeld, dat inwilliging gelijk zou staan
met de algehele overgave.
Matth. 3 2. Bekeert U.
Hoe menigmaal komt dat woord in de
Schrift voor. Zowel in het Oude alsook
in het Nieuwe Testament komen we het
herhaaldelijk tegen. De noodzakelijkheid
van, en de roepstem tot bekering. Jo
hannes de Doper zegt het: de Heere Je
zus laat het horen en Joel, alsmede Pe
trus op de Pinksterdag.
Waarom toch die herhaaldelijke ver
maning tot bekering? We kunnen ons
toch zelf niet bekeren, zo horen we in
velerlei toonaard zingen?
Laat ons bij het begin beginnen. We
praten over de zaak heen. De Heere
schiep ons goed en naar Zijn beeld. We
hebben de Heere verlaten en kozen de
duivel'en de zonde. Dat kostelijke beeld
Gods zijn we kwijt, en hebben alleen nog
maar kleine vonskens overgehouden,
zegt de belijdenis en Calvijn. We zijn
mens gebleven. Niet verduiveld, en geen
beest geworden. We blijven, met onze
totale doodstaat, verantwoordelijk voor
al onze daden en onze verhouding tot
God. Dat we ons nu van de Heere heb
ben afgekeerd neemt de roeping om tot
God weer te keren niet weg.
Het gebod blijft ten volle zijn kracht
houden en de eis tot wederkeer. Daarom
dat herhaaldelijk: Bekeert U. Nu merk
te ik op, dat dit in tweeërlei zin gezegd
wordt, nl.We kunnen ons niet bekeren.
Ten eerste zeggen we dat in onze bit
tere vijandschap tegen God. In valse
lijdelijkheid geven we de schuld aan de
Heere als we niet bekeerd zijn, en in
dat: „we kimnen niet", is de loochening
van onze doodstaat, waarin we ons zelf
hebben gebracht. Ons kiezen voor de
zonde en de duivel, ons verkleefd zijn
aan de dingen van beneden, onze eigen
liefde voert in ons de boventoon. O, we
zitten zo vastgevroren in onze zuivere
belijdenis, dat we alles door elkaar pra
ten, en met dat al de zonde vasthouden
en God de schuld van alles ge-ven. Het
tweede echter vloeit uit een geheel an
dere bron.
Dat wordt gezegd door een volk dat
de boodschap van Godswege thuis kreeg
en waar de Heere op het hart de eis tot
bekering bond. Dat volk heeft getracht
uit de waardigheid Gods en de liefde tot
God en Zijn wet en deugden, zich te be
keren. Zij hebben zonden afgebroken èn
deugden opgebouwd om zo de Heere te
Ijehagen en weder te keren tot God. Zij
zijn evenwel met al hun werk in de dood
terecht gekomen. Zij moeten het tot hun
schande en schuld en smart voor de
Heere bekennen, dat ze zich niet beke
ren kunnen. Erkennend de rechtvaardi
ge eis des Heeren vallen- ze voor God
en moeten het bekennen dat ze zich van
alle kostelijke gaven beroofd hebben,
door het ingeven des duivels en moed
willige ongehoorzaamheid. O, roepen ze
naar de hemel, Heere bekeer Gij mij zo
zal Ik bekeerd zijn. O, als de Heere niet
naar hen omziet en hen laat waar ze
zijn. Hij doet geen onrecht. Maar dat
aankleven aan de troon der genade doet
de Heere geboren worden, opdat ze er
kennen zullen dat het uitsluitend een
werk Gods is. Daarom is er ook sprake
van een bekeerd worden.
Er zijn zoveel mensen die bekeerd zijn,
en dat blijven, terwijl Gods volk bekeerd
is, en in eigen waarneming pnbekeerd
wordt. Daar ligt het grote onderscheid.
De bekering is een werk Gods, en duurt
het ganse leven van Gods lieve volk
door. O zeggen ze, hoe raak ik nog ooit
tot God bekeerd. Onze Catechismus
spreekt daar zo kostelijk van in Zondag
33. Het is een afsterving van de oude,
en een opstanding van de nieuwe mens.
Het is dat bekeerd worden tot God om
alleen in Christus het leven te vinden.
Het ontdekt worden aan de totale on
mogelijkheid aan 's mensen zijde om ooit
weer God terug te krijgen door eigen
kracht, doch alleen uit het eeuwige wel
behagen Gods in Christus.
O, dat het de Heere behage ons daar
van te leren. Dat we toch met onze zui
vere belijdenis God niet de schxüd geven
van onze onbekeerlijkheid. Die ligt bif
ons. We willen bekeerd worden, zonder
te sterven. Niet zoals God het wU. O dat
de Heere ons daaraan ontdekke opdat
het wonder een wonder worde en al gro
ter wonder worde, dat God in Christus
Zich zo diep nederbuigt om te vragen
naar zulken die nooit naar Hem zouden
vragen. Ge leeft nog en het is nog niet
te laat. Zoekt de Heere terwijl Hij te
vinden is, en de Heere bekere ons tot
Hem meer en meer, opdat onze zielen
erkennen dat Hij het heeft gedaan tot
ere van Zijn grote en driemaal geheilig
de Naam.
U. Ds V. d. B.
Wanneer de Chinese regering aan de
ze voorwaarde voldoet, heeft zij geen
enkel steunpunt meer, waarop haar pres
tige rust.
Zij kan net zo goed dan tot de com
munisten zeggen, hier heeft U ons, doe
nu maar met ons wat U denkt dat goed
is, want of vwj het goed vinden of niet,
gaat toch door."
Gisteren zijn drie Engelse oorlogs
vaartuigen door de communisten be
schoten.
Op het schip Amethyst zijn twintig
man van het personeel gedood. Vaft het
schip Consort zijn negen leden der be
manning gedood.
De Engelse regering heeft een scherp
protest ingediend. Wanneer de berichten
over de heropende strijd waar zijn, dan
hebben de communisten reeds een brug
genhoofd over de Jangts'e geslagen en
bevinden zij zich reeds op de Zuidelijke
oever.
Een paar generaals van de regering
zijn bezig met de organisatie van de ver
dediging, maar komen alweer te laat.
Veel zal afhangen of de soldaten der
regering bereid zijn hun leven ,te geven
als het nodig is.
De strijdkrachten der regering zijn
numeriek nog niet in de minderheid.
Worden zij door bekwame leiders aan
gevoerd en verdedigen zij zich werkelijk,
dan is het nog niet uitgemaakt wie van
de partijen als overwinnaar uit de strijd
zal komen. Geven de soldaten zich ech
ter in massa over, dan is er van een ge
organiseerde strijd geen sprake meer,
en wordt het een kwestie van tijd om
het gehele land té bezetten.
onbetwist de beste tandpasta- Verkrijgbaar in alle welyootzien*e zaken.
Engeland
Donderdag 21 April is te Londen de
vergadering geopend van de eerste mi
nisters van het Britse rijk of Britse Ger
menebest.
De laatste vergadering is gehouden in
October 1948, en men vraagt zich af
wat de reden mag zijn, dat nu reeds
weer de eerste ministers zijn samenge
roepen.
De vergaderingen zijn geheim. Van
besluiten, die aan de bevolking worden
bekend gemaakt, wordt een gemeen
schappelijk communique opgesteld.
Algemeen neemt meq aan, dat de be
sprekingen nu zullen lopen over de ver
houding tot het Moederland. De landen
die tot het Gemenebest toetreden, had
den een Engels sprekende bevolking en
erkennen de Kroon van Engeland.
Nu Engels Indië zelfstandig is gewor-
den, wil het wel aan Engeland verbon
den blijven, maar heeft bezwaar om de
Koning van Engeland als Koning van
Indië te erkennen.
Aan de andere zijde zal ook Engeland
het machtige Engels Indië niet geheel
willen loslaten, gelet op de economische
en politieke voordelen, die hieraan vast
zitten.
Wanneer China door de communisten
geheel zon worden overwonnen en gere
organiseerd, dan zullen •de commimisten
niet aflaten, ook India onder hun invloed
te krijgen. Met alle middelen moet ge
tracht worden, dit te voorkomen. Een
zelfde moeilijkheid doet zich ook voor
met Ierland, dat nu met Pasen een zelf
standige Republiek geworden is.
Met grote belangstelling wordt het re
sultaat van deze besprekingen tegemoet
gezien, omdat zij ook veel kan bijdragen,
tot bestendiging van de wereldtoestand.
(Vervolg pag. 2 Ie kolom)
