Buitenland
De misère in de Landbouw
CHE. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
VOOR DE ZUro-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
ONSCHENDBAARHEID
DER ^RAADSLEDEN
Onbetwist de beste tandpasta
Boeren moeten geen producten meer afgeven
onder de productie-prijs!
EIIAIIDEII-niEUWS
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerij 19
ZATERDAG 26 MAART 1949
21ste JAARGANG No. 1806
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter.
Bij contract speciaal tarief.
De Samenstelling van de agenda voor
de gemeenteraad lijkt een vng gemakke
lijke taak, maar is dit niet altijd. Het
kan b.v. van groot gevricht z^jn welke
volgorde gekozen wordt, voor te nemen
beslissingen. De ervaring leert, dat,men
door verkeerde plaatsing de kans be
loopt, dat een bepaalde zaak moet wor
den aangehouden.
De burgemeester bepaalt als voorzit
ter van de Raad, de volgorde. De raad
kan echter, desgewenst, de volgorde der
punten gewijzigd zien te krijgen. Men
dient dan een zgn. motie van orde in,
d.w.z. een voorstel, dat van belang is
voor het tfldstip van behandeling, bijv.:
een punt aanhouden tot een volgende
vergadering of, totdat behandeling van
een ander punt is afgelopen. Door een
dergelijk voorstel wordt, al dan niet
krachtens het reglement van orde, de
behandeling van het aan de orde zijnde
punt onderbroken. Onmiddellijk wordt
er over beraadslaagd en gestemd waar
na de discussies, in verband met het ten
aanzien van de orde genomen besluit,
worden voortgezet of gesloten.
Hoe dikwijls moet de Raad nu bij
eenkomen? Ook daarin voorziet de wet.
(art. 46). In onze vorige artikelen heb
ben w6 reeds gezegd, dat de Raad bij
eenkomt, zo dikwijls de burgemeester
of B. en W. dat nodig oordeelt of een
bepaald aantal raadsleden het verlangt.
Vereiste is echter minstens 6 maal per
jaar, in gemeenten van enigen omvang
wordt het meestal meer. Het is dan ook
niet juist het contact met de raadsleden
te lang te onderbreken, in gemeenteza
ken is het nodig „bg" te blijven.
Volgens art. 53 van de gemeentewet
zijn de raadsleden onschendbaar,
d.w.z. zij zijn niet gerechtelijk vervolg
baar voor hetgeen zij in de verga
dering hebben gezegd, of aaii haar
schriftelyk hebben overgelegd. Deze be
paling geldt ook voor de burgemeester.
Men kan dus als raadslid in de raads
zaal zeggen wat-men vril, al staat dat
niet altijd even mooi. Men vergete ech
ter niet, dat deze onschendbaarheid al-
leen plaatselijk is. Herhaalt een
raadslid bijv. een beledigende uitdruk
king buiten de vergadering, wordt hij
niet meer door de wet beschermd en is
hg strafbaar.
We hebben van deze onschendbaarheid
in onze journalistieke loopbaan de gele
ste dingen beleefd. Zo kon het in de
Middelhamisse raadzaal vroeger jaren
geweldig spoken. De grofste beledigin
gen werden elkaar naar het hoofd ge
slingerd tot groot vermaak van het pu
bliek, dat zich op de tribune verdrong.
Wij herinneren ons dat een der raads
leden in hevige discussie zijnde met een
Wethouder, van zijn stoel opstond, een
wandeling door de Raadszaal maakte,
om achter de stoel van de Wethouder
te blijven staan. Toen de Wethouder
hem vroeg, wat hij daar te doen had
antwoordde hij: „Ik kom eens kijken of
de duivel niet achter je stoel zit!!" Dit
lid wilde zeker de lachers op zijn hand
hebben, want het publiek bruMlfe het uit
van pleizier.
Men gevoelt echter, dat de onschend
baarheid der raadsleden geen vrijbrief
is om in de raadsvergaderingen allerlei
lasterlijke aantijgingen uit te spreken.
De wet beoogt met dit artikel alle ge
legenheid tot critiek, waarvan nooit de
bedoeling mag zijn, dat de openbare
vergadering het toneel wordt van scheld
partijen. Het prestige van de Raad
wordt er zeer door omlaag gehaald en
dit prestige is toch een te kostbaar
goed, dat men niet in de waagschaal
stellen mag door gedragingen of uitin
gen, die met alle zedelijkheid spotten.
Ieder lid moet daar individueel van
doordrongen zijn.
Een volgende maal bezien wij eens de
gang van zaken in de vergadering zelf.
STAAN OF VALLEN MET
HET RECHT.
De tragedie, het treurspel met Indië
duurt nu reeds ongeveer drie jaar.
En wat is men er mee gevorderd?
Eigenlijk niets. Men is goed beschouwd
achter uitgega.an. Zoveel besprekingen,
conferenties en vergaderingen zijn ge
houden.
Zovaak was onze Regering vervuld
met goede verwachtingen, verwachtin
gen die telkens de bodem zijn ingesla
gen. Men weet niet waar men zich meer
over moet verwonderen, over de sluw
heid van Soekarno en de zijnen of over
het ongemotiveerde optimiBmé van de
Nedei'Iandse Regering. Nu ook weer met
het plan van Dr Heel. Een flonde Tafel
conferentie zou worden gehouden. Dat
zou de oplossing brengen. Dat was een
hoge greep. Een stoutmoedige daad van
de Nederlandse Regering. Daarmee
kwam de zaak op een hoog peil. Helaas
hoe anders komt het weer uit. Teleur
stelling op teleurstelling voor onze Re
gering. En het gejuich' in regeringskrin
gen en verwante groepen is shel ver
stomd.
Als het niet zo ernstig was zou 'het
belachelijk zijn.
Het plan van een Ronde-Tafel-Confe-
rentie, zonder zich af te vragen of de
partijen er aan deel willen nemen.
En dan voor zo'n ondoordacht plan
de grote trom roeren. Met dat al is onze
positie weer verslechterd. Het vertrou
wen, ook van de ons bevriende inlanders
gaat verloren. Dat hebben we bereikt.
Dat we van stap tot stap achteruit zijn
gegaan. En dat Soekarno en de zijnen
hun eisen steeds hoger en hoger stellen.
Dat er van een nieuw koninkrijk, van
een wezenlijke Unie met de Koningin
aan het hoofd niets terecht zal komen.
Dat lijkt het einde te zijn van de op
klimmende reeks van fouten die ge
maakt zijn.
Omdat men zich niet gesteld heeft op
de basis van het recht. Met het recht
moet men het durven wagen. Daarvan
moet men zich niet laten afdringen.
Door geen Veiligheidsraad of welk li
chaam dan ook. Een vaste concrete be
paling vaji het rechtsstandpunt. Dat
eenmaal bepaald zij de norm van han
delen. Daar moet men zich niet van la
ten afdringen. Moet men dan verliezen,
dan verliest men met ere. In het andere
geval, zoals het nu gaat verliest men
zeker. En dan verliest men met schan
de. Dan zijn alle offers vergeefs ge
weest. Die flinkheid, die doortastendheid
heeft onze Regering vanaf het begin
gemist. Ze heeft zich tot een speelbal
van de revolutionnaire volksmening laten
maken. Een beslissend ,,neen" had ze
moeten spreken tegen de Veiligheids
raad. India en Palestina wisten beter
van handelen. En ze hebben gewonnen.
Met het recht vallen is geen schande.
Maar door zich ten speelbal te laten
maken van Soekarno en de zijnen ver
liest men niet alleen, maar behaalt men
verachting en schande.
Atlantisch Pact.
Vrijdagavond is de tekst van het At
lantische Pact in alle landen, die er aan
deelnemen, bekend gemaakt.
In Frankrijk is men niet zo enthousi
ast over de toetreding.
In België verwacht men lederen dag
een Kabinets crisis. De premier minis
ter Spaak heeft verzocht, of de minis
ters nog zolang aan wilden blijven, tot
dat het Pact getekend is, anders moet
de ondertekening wachten totdat er een
nieuw Kabinet is samengesteld. Dit zou
wel Juli kunnen worden.
In Denemarken is de regering ook
besloten tot het Pact toe te treden. Tij
dens de besprekingen in het Parlement,
werd er buiten op het plein een grote,
betoging gehouden, waaraan naar schat
ting 15000 mensen deelnanien. Slechts
enkele kleine incidenten vielen voor, de
menigte hield zich zeer rustig.
De Amerikaanse minister Acheson
heeft in zijn w^ekèlijksé persconferentie
er op gevvezen, dat Amerika ook zeer
veel belang heeft ^btj de veiligheid van
landen die buiten het Noord Atlantische
gebied liggen. Met name noemde hij het
Naburige en Midden Oosten.
Hiermede had hij het oog op Grieken
land, Turkjje en Perzië.
Vooral wat betreft Perzië wees minis
ter Acheson erop, dat de beschuldigin
gen van Rusland als zoude Amerika,
Perzië onder haar macht willen bren
gen, geheel ongegrond zijn.
Wat, aangaat het verlenen van steun,
zeide de minister, dat Amerika vrije
volkeren zou helpen, waar die steun
doeltreffend kan zijn.
Volgens mededelingen in de bladen
zou Spanje enige druk op Portugal uit
oefenen. Tussen beide genoemde landen
is een verdrag gesloten en nu acht
Spanje een eenzijdige toetreding van
Portugal alleen, in strijd met de ge
maakte overeenkomst.
Spanje zou zich er niet tegen verzet
ten, als ook zij werd uitgenodigd tot
het Pact te mogen toetreden.
De Sowjet Unie is over de samen
werking der Westerse landen lang niet
tevreden.
Men ziet hierin een aansturen op oor
log tegen de Sovjet Unie.
Hier en daar -Wtordt de mening ver
kondigd dat Molotof als minister van
Buitenlandse Zaken zou zijn vervangen,
omdat zijn beleid heeft gefaald.
Molotof zou steeds hebben beweerd,
dat van zulk een hechte samenwerking
niets terecht zou komen. Hij had het
oog gericht op Italië en Frankrijk, die
gewonnen zouden worden voor het com
munisme, alsmede op het feit dat in
Amerika een ernstige economische crisis
znu uitbreken met de gevolgen daaraan
verbonden.
Het is geheel anders gelopen. Ook de
kwestie Berlijn is tot op heden anders
uitgevallen dan Rusland had verwacht.
Amerika 'geeft geen kamp. Of deze be
wering op waarheid berust zal de tijd
leren.
De politiek die Rusland voert is op
het ogenblik niet zo gunstig.
Joego Slavië is daarvan het bewijs.
■Hn omringende landen gaan nu op Joe
go Slavië druk uitoefenen. Artikelen die
dat land nodig heeft en uit Roemenië,
Bulgarije of Noorwegen worden betrok
ken, worden sterk in prijs verhoogd.
Machinerieën zullen niet worden ge-
o/erd of althans in zeer beperkte mate.
Hongarije zou bovendien de herstel
betalingen stop zetten.
Hierdoor wordt Joego Slavië genood
zaakt om bij Amerika of andere Wes
terse landen aan te kloppen voor steun.
In Tsjecho Slowakije gaat het oók
niet naar wens. De nationalisatie der in
dustrie is op een mislukking uitgelopen.
Men dacht als de Directeuren werden
ontslagen en de arbeiders zouden de
leiding overnemen, dat er dan meer zou
worden geproduceerd.
De uitkomst is bitter tegengevallen
en uit verschillende andere landen wor
den leiding gevende personen wegge
haald om in Tsjecho Slowakge dienst te
doen.
Het kleine Finland maakt eveneens
een moeilijke tijd door.
De communisten zetten ook alles op
het spel, om te trachten hun slag te
slaan, dochjZijnihierin nog niet geslaagd.
Zij eisen mede deelname aan de re
gering.
De premier Fagerholm heeft in eea
rede opentlijk aan de communisten ge
vraagd, wanneer zij aan de macht zou
den komen, of zij dan de huidige vrij
heid van meningsuiting en van verga
dering in stand zouden houden ja of
néén. Omdat hij hierop geen antwoord
verkregen heeft, heeft hij zijn vraag
nogmaals herhaald. Wat aangaat Noor
wegen,, heeft de Russische politiek heler
maal gefaald en indien de geruchten op
waarheid berusten, dan zou dit de drup
pel %ijn geweest, die voor Molotof nood
lottig is geworden.
Frajikryk.
Zondag j.l. hebben er in Frankrijk
Provinciale verkiezingen plaats gehad.
Frankrijk heeft hierbij nog het dis
tricten stelsel met verschillende eigen7
aardige bijzonderheden. Om gekozen te
worden moet een candidaat bij eerste
stemming de volstrekte meerderheid
halen.
In districten waar dit niet plaats had
zal a.s. Zondag herstemming plaats
hebben. 785 zetels zijn dan nog te ver
delen.
De Gaullisten kwamen Zondag als
sterkste partij uit de bus met 25.34 pro
cent stemmen gevolgd door de commu
nisten met 23.54 procent. De regerings
partijen verkregen gezamenlijijk het
restant.
Omdat a.s. Zondag de regerings par
tij in coalitie zullen gaan wordt ver
want, dat de huidige regerings partijen
met een versterkt aantal zetels voor
de dag zullen komen.
Donderdagmiddag 24 Maart had in
Hotel Spee te Sommelsdijk een samen
komst plaats van landbouw'ers uit het
eiland die opgeroepen waren door het
comité ter bestrijding der aardappel
misère, waar als spreker optrad de heer
C. Arkenbout te Zuidland. De opkomst
was niet groot.
Dhr Mol van Stad aan 't Haringvliet
fV.-! geerde als voorzitter en stelde het
comité (uitgaande van de afd. MoU. Mij.
van Landbouw eil. Putten) aan de ver
gadering voor en leidde de spreker met
enkele woorden in.
Dhr Arkenbout van Zuidland lichtte
allereerst toe, dat deze bijeenkomst een
uitvloeisel v^as, van een reeds gehouden
vergadering te Rotterdam waar de mo
gelijkheid werd bezien, om uit de mi
sère te geraken en van welke vergade
ring uit ook een telegram verzonden is,
om hulp te bieden aan de aardappel
telers.
De reden, dat dit comité tot stand is
gekomen, vindt oorzaak in een gesprek
met een zakenvriend, die een leidende
positie had en vroeg: „Van wie zijn die
aardappels? En van wie de koeien aan
wie ze worden gevoerd? Toch van dé
boer? Dan heb je het in eigen hand!...
De regering wil volgend jaar méér aard
appels verbouwen om geen graan te
importeren. Welnu, Zei die vriend, ga
overal spreken en zeg de boeren:'Wees
eensgezind! Herhaal dat telkens, tot ze
het inzien, en dan speel je het klaar!...
§pr. heeft djeraad in acht genomen
en daarom staat hfl hier. Niet, dat het
comité het weet, of het zal klaarspelen.
dat zal misschien de algemene armoede
doen. Dat heeft de practijk geleerd. Spr.
vril echter deze misère zien te onder
vangen.
We zitten nu, aldus spr., met een
overschot van. aardappelen en een lage
prijs. Wanneer we nu de aardappelafzet
in één hand kunnen houden, èn voor
consumptie èn voor veevoer afzetten,
dan is er veel gewonnen. Natuurlijk zal
dit gefinancierd moeten worden; dit zou
kunnen gevraagd aan de Coöp. Boeren
leenbanken, öf aan speculatieve Banken.
0e hoofdstaak is dit dat de boeren het
eens zijn en lilet meer onder de produc-
tieprys wondt afgegeven. Dat doet de
Tuinbouw ook niet, dan gaat de groente
op^ de mestvaalt.
Spr. beziet de hoge lonen en sociale
lasten. Hij beweert niet, dat de mensen
dit niet toekomen, maar de boer moet
het kunnen betalen. De sociale lasten
bedragen straks 47% (wanneer de pen
sioenregeling er bij komt), waar nog bij
komt, dat in landbouwmachines etc. de
soc. lasten van de fabrikant zijn verdis
conteerd. Het is begrijpelijk, aldus spr.,
ook al kunnen wij niet betalen, dat de
arbeider hetzelfde loon wil. Daarom
moeten wij ons vastbijten in.de idee, om
alleen producten af te leveren tegen
pijwiuctiepi^s en er nooit beneden.
Cleveringa heeft ook hier verteld, da,t
onze bodem is uitgemergeld, laten we
dat. met een korreltje zout nemen. De
P^ehtkamer bracht pachten van 150.
op ƒ.75.wat wel enige lucht gafmaar
nu delen de verpachters in dé zegening
(Vervolg pag. 2 Ie kolom).
