Watervoorziening
op Fl^kkee
Uit hel
Kijkvensi
Buitenland
Bezuiniging noodzakeliji<
I
MEDITATIE
Schatten vergaderd
en niet rijk.
Rijwielverkeer over het
Zandpad en de Wesidijk nü
toi 3 uur 's middags
EIIATIDEII-IIIEUWS
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelharnis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Dnikkerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID HOLLANDSCHE cd ZEEUWSCHE EILANDEN
ZATERDAG 13 NOVEMBER 1948 21e JAARGANG No. 1770
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter.
Bij contract speciaal tarief.
In de j.l. gehouden gemeenteraadsver
gadering te Middelharnis wrerd, bij de
aanbieding van het verslag met balans
verlies- en winstrekening 1947 van de
Stichting Drinkwaterleiding G. O.,
door een der raadsleden een vraag ge
steld, hoe het met onze waterpositie
stond en of de waterwinning in de kop
van ons eiland, in de verre of nabije
toekomst voldoende zou zijn.
Burgemeester Rijnders heeft daarop
toen een kort afdoend antwoord gege
ven; het lijkt ons echter niet ondienstig
om hierop in dit artikel nog eens terug
te komen.
Wij hebben immers allen belang bij
de Waterleiding; water is voor ons allen
nu eenmaal een onmisbaar artikel.
Kwast, bier of andere dranken zouden
wij Icunnen missen, maar water niet.
Het zoii dus catastrophaal zijn, indien
we gee:i of niet voldoende water meer
hadden. Zonder water kunnen we niet
leven.
Hoe staat het nu met onze watervoor
ziening? Is de positie zo nijpend, dat
een der dagen onze kraan algeheel zal
ophouden te lopen?
Wij hebben deze belangrijke materie
met de directeur der Drinkwaterleiding
besproken, die ons aan de hand van gra
fieken (met-welke gegevens we onze le
zers overigens niet zullen vermoeien)
aantoonde, dat, om het populair uit te
drukken, telkenjare meer van het diep
grondwater moet worden aangeboord.
De watervoorraden in de bovenlagen,
aangevuld door regenval, blijken door
het overmatig gebruik op de lange duur
niet voldoende te zijn. Niet, dat we
daardoor de eerstvolgende maanden zon
der water zullen zitten, maar in de toe
komst zal slordig gebruik zich zeer ze
ker wreken.
De waterwinning, die wij op ons eiland
hebben is een der moeilijkste uit geheel
ons land, omreden wij aan de kop van
ons eiland slechts een smalle duinenrij
bezitten. Dit is de enigste bron die ons
van water moet voorzien. Het valt dus
te begrijpen dat blijvend op water moet
worden gewerkt, niet voor enige we
ken, maar voor jaren.
Indien nu ieder jaar, om het eenvou
dig te zeggen, meer van de diepere la
gen moet worden gebruik gemaakt, zou
men na verloop van jaren aan een te
hoog zoutpercentage komen en zou de
drinkwatervoorziening waardeloos wor
den. Met dit euvel hebben meer drink
waterwinningen te kampen,zelfs die
een veel bredere duinenrij hebben, zoals
b.v. Schouwen en Duiveland. Vooruitzien
is hier echter goed regeren. Vandaar ook
de bouw van het nieuwe kanaal om in
de verre toekomst van voldoende water
verzekerd te zijn. De taak van de di
recteur is hierbij een zeer verantwoor
delijke.
Maar ook en niet het minst de taak
van de verbruiker. De statistiek geeft
aan, dat het waterverbruik op Flakkee
de laatste jaren 30 a 35% gestegen is
op hetzelfde aantal aansluitingen. Dit is
absurd hoog en kan veel en veel minder,
waarbij we dan nog niet van gebrek
zouden behoeven te spreken. Met vele
voorbeelden zouden we dit kunnen be
wijzen.
Neem eens, wanneer we onze handen
wassen onder de kraan. We laten de
kraan lopen en nog eens lopen, maar
vermorsen daarbij vele emmers water.
In een teil met water kunnen we onze
handen even ruim en voldoende wassen,
waarbij minder water teloor zou gaan
en minstens de helft zou zijn bespaard.
Dit is maar één eenvoudig voorbeeld.
Juist het slordige gebruik is het, wat
de moeilijkheid van een constante water
voorziening te weeg brengt.
Nu zouden maatregelen tot beperkmg
kunnen worden genomen door het plaat
sen van meters, maar dit heeft ook vele
bezwaren. Ten eerste zou de Stichting
op veel grotere kapitaalslasten komen,
door bij iedere verbruiker een meter te
plaatsen. Deze apparaten zijn geweldig
in prijs gestegen en bovendien zou het
een dure administratieve rompslomp
meebrengen, yerschillende wateropne-
mers zouden 'te werk moeten gesteld,
de uiforme kwitantie zou vervallen,
daar iedere kwitantie apart zou moeten
geschreven naar het verbruikte aantal
M3 water en zo veel dingen meer. De
verbruikers zelf, die de verantwoording
hebben voor hun meter, bij bevriezing
enzovoort, zouden hier ook niet beter
van worden, maar op hogere kosten ko
men. Voor de kosten verbonden aan een
controle systeem wordt echter geen
Meter water bij U in huis gebracht.
Het kan alles veel eenvoudiger en goed
koper, als we zelf mede werken.
De enigste remedie dat we blijvend
het zuivere duinwater behouden is, ons
te beperken, d.w.z. in geen geval met
water te morsen. Niet de kraan maar
laten lopen, bij handen wassen, -straat
schrobben, afspuiten van auto's, en zo
veel gevallen meer. Duizenden kubieke
meters gaan hiermede onnodig verloren.
We moeten alleen water verbruiken in
een hoeveelheid die NODIG is. Dan is er
water genoeg, ook voor ons nageslacht.
En het is onze zedelijke plicht daaraan
mede te werken.
De noodwet Ouderdomsvoorziening
De uitkering op de duur niet vol
doende Het consTimeutencredlet
Straks houdt het op.
Er zijn in ons land heel wat oudjes
die van de Noodwet Ouderdomsvoorzie
ning profiteren. Het is misschien inte
ressant onze lezers daar de cijfers eens
van te laten zien en ook, wat het de
Staat kost.
Het Ministerie van Sociale 'Zaken
deelde mede, dat op 1 April 1948 alle
aanvragen om uitkering krachtens deze
Noodwet-Drees waren behandeld. Het
betrof 98615 echtparen, 121147 alleen
staande vrouwen en 65425 alleenstaande
mannen. In geheel het land zijn dit
285487 uitkeringen tot een totaal bedrag
van 130.188.430. Een kapitaal bedrag
dus.
De gemeentelijke steun, Burgerl. Arm
besturen enz. (en ook de diaconie hield
er rekening mee) behoefde door deze
Noodwet de oudjes niet algeheel meer
te steunen.
Maar of dit zo zal kunnen blijven,
zal de vraag zijn, omdat deze uitkerin
gen niet groot genoeg zijn om de dure
tijden het hoofd te bieden. Wel is het
zo, dat de Gemeenten in ons land aan
deze Noodwet een aardig voordeeltje
hebben, ook, al moeten zij straks" wat
bijpassen misschien, daar de Noodwet
het grootste deel van de steun opvangt.
Het Consumentencrediet kost de
Staat óók een geweldig kapitaal. Zie
hier de becijfering van geheel het land:
Aantal toegekende credieten 385390
Hiervan later vervallen plm. 12900
Aantal credieten plm. 372490
Deze credieten belopen te samen de
som van 157.463.450. De verwachting
is, dat er 33 millioen gulden op zal
worden terugbetaald, zodat dit de Staat
niet minder dan 124 millioen gulden
kost, plus de administratiekosten.
Nu loopt, zoals bekend, begin 1949
dit consumenten-crediet af. Naar vrij
menen te weten bestaat echter bij de
Regering geneigdheid nog eens zo iets
te doen (ja, waarom niet!) maar dan
zonder de mensen uit te veteren of te
controleren; men denkt over een crediet
voor iedereen, die beneden een zekere
som verdient en die belooft het te zul
len teruggeven!
Na Nieuwjaar horen we daar mis
schien meer van.
WAARNEMER.
Alzo is het met dien, die zichzelven
schatten vergadert, en niet rijk is in
God. (Luc. 12 21.)
In verschillende plaatsen zijn de dank-
dagen voor het gewas gehouden. Moge
het ook geweest zijn in erkentenis dat
,God de Gever is van alle goede gaven.
Zal de dankdag betekenis hebben en
niet maar een vroom gebaar zijn, dan is
nodig te verstaan: Het is tevergeefs,
dat gijlieden vroeg opstaat, laat op
blijft, eet brood der smarten.
't Is toch God, die het gras doet uit
spruiten voor de beesten en het kruid
tot dienst des mensen, doende het brood
uit d^ aarde voortkomen.
Hij, die hemel en aarde, met al wat
er in is, uit niet geschapen heeft, on
derhoudt en regeert dezelven nog door
Zijne eeuwige raad en voorzienigheid.
Hoe schoon en waar spreekt onze Ca
techismus van die voorzienigheid Gods,
dat Hij alzoo regeert, dat loof en gras,
regen en droogte, vruchtbare en on
vruchtbare jaren, spijs en drank, gezond
heid en krankheid, rijkdom en armoede,
en alle dingen, niet bij geval, maar van
Zijne vaderlijke hand ons toekomen.
Dit kunnen wij va,n buiten leren, maar
zal het wel zijn, dan is nodig ervaring
er van te bekomen in ons leven. Het is
niet genoegzaam tot de zaligheid deze
dingen met de mond te belijden, het ge
loof des harten kan niet gemist worden
tot de gemeenschap met de levende
God.
Die God tot Zijn deel heeft is rijk in
God. Dan alleen heeft hij een eeuwig be
zit, een onvergankelijke schat verwor
ven. Dan zijn de goederen dezer wereld
hem minder waard dan de goederen des
heils.
Zulk een is waarlijk rijk. Alle ande
ren zijn eigenlijk arm. De spreukendich-
ter spreekt daarvan: Br is een, die zich
zelven rijk maakt en niet met al heeft;
en een, die zichzelven armer maakt en.
heeft veel goed.
Er zijn goederen, die de mensen aan
genaam zijn in het leven en bij de dood
hem ontvallen en er zijn goederen, die
de mens aangenaam zijn in het leven
en bij het sterven een eeuwig gewin
geven.
Had nu de mens maar het rechte
inzicht in de waarde der tijdelijke en der
eeuwige goederen, hij zou zich begeven
tot het zoeken van hetgeen blijft.
Doch nu wordt openbaar, hoe verdor
ven het verstand is. Hetgeen voorbij
gaat wordt meerder geacht dan het
eeuwige (Wordt vervolgd.)
In dit nummer is weer belangrijke
copy verwerkt. Enige verslagen en an
dere stukken moesten wig wegens ruim
te-gebrek laten overstaan. Red.
Frankrijk.
De gehouden verkiezingen voor de
Eerste Kamer, Zondag j.l. hebben een
uitslag te zien gegeven, die men niet
had verwacht.
Er 'is niet gestemd, volgens de even
redige vertegenwoordiging, maar vol
gens een nieuw districtenstelsel.
Dit stelsel, was eerst sedert kort, door
het Franse Parlement aangenomen, en
had de kennelijke bedoeling, de commu
nisten te weren.
Het resultaat is echter geweest, dat
de Gaulle met een ongedachte meerder
heid, uit de bus is gekomen.
Frankrijks Eerste Kamer telt 320 le
den, waarvan er 264 door het Franse
volk worden gekozen. De overige leden
komen uit de Overzeese gebiedsdelen of
worden rechtstreeks door bepaalde in
stanties aangewezen.
De commimisten zijn teruggelopen van
84 op 16 zetels, de R.K. van 75 op 15
zetels, de Gaulle verkreeg 114 zetels.
Deze cijfers tonen niet aan, dat deze
twee genoemde partijen, nu in eens zo
veel stemmen verloren hebben, maar
wel, dat zij slechts in een klein aantal
districten de meerderheid wisten te
verkrijgen.
Bij de onlangs gehouden gemeente
raadsverkiezingen verkregen de candi-
daten van de Gaulle 38 procent van het
aantal stemmen, Zondag behaalden zij
41 procent.
Deze uitslag stelt de Franse regering
voor een moeilijk probleem.
Herhaaldelijk is reeds aangedrongen
op nieuwe verkiezingen, doch de vrees
voor stemmen verlies, heeft de thans
zittende partijen weerhouden hieraan
gevolg te geven. Thans is de partij van
de Gaulle in staat om ieder wetsvoor
stel, waarover de Eerste Kamer te be
slissen heeft, te torpederen. Reeds heeft
de minister President met Generaal de
GauUe besprekingen gehouden. Het re
sultaat hiervan is niet bekend.
De GauUe staat op het standpunt, dat
het Franse volk zich vrij moet uitspre
ken, welke regerings vorm het wenst.
Heel opvallend is het, hoe kalm de
communisten nu ineens geworden zijn.
Dit heeft deze stemming duidelijk aan
getoond, dat een groot gedeelte van het
Franse volk, de terreur der communis
ten niet begeert.
Met grote belangstelling wordt def
gang van zaken in de binnenlandse po
litiek van Frankrijk gevolgd.
Palestina.
De Veiligheidsraad staat voor een
moeilijke beslissing.
Op 4 November heeft hij een resolutie
aangenomen, waarbij zowel de Joden
als Arabieren werd gelast, het vuren te
Burgemeesters en Wethouders hebben
besloten het rijwielverkeer op de West-
dijk en het Zandpad toe te staan van
middernacht tot des namiddags 3 uur.
Van des namiddags 3 uur tot midder
nacht is dus alle rijverkeer verboden.
Van middernacht tot des namiddags 3
uur is alle rijverkeer .verboden met uit
zondering voor wielrijders.
Burgemeester en Wethouders zijn be
reid voor hen die door deze verkeersbe-
palingen ernstig worden gedupeerd, op
schriftelijk verzoek, ontheffing in over
weging te nemen. Wij verwachten dat
het publiek zal medewerken, de pogin
gen van het Gemeentebestuur om het
verkeer in de nauwe straten zo goed
mogelijk te regelen, te doen slagen.
staken, met bedreiging, dat als hieraan
geen gevolg werd gegeven, sancties zou
den worden toegepast. Wat was de
oorzaak
Tijdens de onderhandelingen, verbe
terden de Egyptenaren hun posities.
Zij wisten zelfs te bewerkstelligen,
dat een deel der Joodse troepen, niet van
eten en wapens kon worden voorzien.
De Joden om zich precies aan de
voorschriften te houden, hebben een
schijn convooi in elkander gezet.
Deze karavaan ging zoals gebruike
lijk was op weg, en werd prompt door
de Egyptenaren aangevallen en gedeel
telijk gevangen genomen.
Waarnemers van de Verenigde Naties,
waren aanwezig, en het feit, dat Egyp
te het bestand geschonden had, kon niet
worden ontkend.
De Joden gingen nu niet zitten wach
ten, tot de Veiligheidsraad hierover zou
hebben beraadslaagd, doch grepen naar
de wapens, met zulk een ongedacht
succes, dat, als de Veiligheidsraad niet
tussen beide gekomen zou zijn het
Egyptische leger zou zijn vernietigd.
Het vuren is gestaakt, maar het be
vel om tot de oorspronkelijke stellingen
terug te keren, willen de Joden niet op
volgen.
De Arabieren zijn overtuigd, dat zij
op dit ogenblik niet tegen de Joden op
gewassen zijn. om dat deze hun leger
hebbén gemoderniseerd en van de nieuw
ste wapens zijn voorzien.
Tevens blijken de Joden heel goed te
kunnen vechten.
De tijd is rijp, dat de Arabieren water
in de wijn willen doen, als tenminste de
Joden ook wat willen inschikken.
Staatsmans wijsheid is er nu van
node, om op dit geschikte moment, beide
partijen te verzoenen.
(Vervolg pag. 2)
