Oorlogsdreiging
Mej. A. de Waal-Coedegebuur
vrijsesproken
EIIAnDEn-IIIEUll/S
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelliarnis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
WOENSDAG 27 OCTOBER 1948
21e JAARGANG No. 1765
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter.
Bij contract speciaal tarief.
Anders dan na de eerste wereldoor
log, toen ieder dacht dat nu een be
stendige vrede was aangebroken, is
thans ieder beducht voor een nieuwe
oorlog. Voor zover nog op vrede wordt
gehoopt, is het omdat men redeneert.
Men ké,n nu voorlopig niet meer vech
ten. De krachten zijn uitgeput. Daarbij:
De nieuwe strijdmiddelen zijn zó vrese-
lijli in hun uitwerking, dat ieder ervan
terugschrikt een oorlog te ontketenen.
Wie wil er nü nog oorlog?
Inderdaad, er is niets onverstandiger
dan vechten. Voor iedereen brengt het
verlies mee: zelfs voor de zogenaamde
overwinnaars. Oorlog is dus uitgesloten.
Vooral als de volkeren het zélf te zeg
gen hebben. En dat toch is het geval
in een democratie. Geen betere waar
borg tegen een oorlog is er dus dan een
democratie. De dictatuur^is de grote
vijand i'an de mensheid. Rusland met
zijn dictatuur is het grote gevaar.
Neen, zegt de Rus, het kapitalisme
brengt de ellende. Wij willen het kapi
talisme vernietigen en overal de zege
ningen van de ware volksdemocratie,
van liet communisme, brengen. Daar
stelt het Amerikaanse kapitalisme zich
tegen. Daarom maakt het oorlog. Dat
zijn de oorlogshitsers. Het doet enigs
zins vreemd aan, als Wisjinski en an
dere Russen in de vergaderingen der
Verenigde Naties (Onverenigde Naties)
met deze argumenten op zo'n
farizese manier hun zaak verdedigen.
Intussen wordt de verdeeldheid hoe
langer hoe 'groter, en kan de vraag ge
steld of, wat wij nu hebben, wel vrede
genoemd kan worden. Het is of leven
wij op een vulkaan. Langzaam, zeer
langzaam vordert het herstel. Maar,
wordt dat herstel nagestreefd om de
herwonnen krachten te gebruiken in
een nieuwe oorlog?
Bestaat geen gerechte vrees dat zo
dra beide partijen weer op krachten
gekomen zijn, de strijd opnieuw zal ont
branden
Sommigen hebben zich met de ge
dachte van een hernieuwde krijg al ver
zoend. Men troost zich met de gedachte,
dat zulk een oorlog onmogelijk lang zal
kunnen duren. De nieuwe oorlogswerk
tuigen zijn zo vernietigend, zegt men,
dat het in enkele dagen of weken af
gelopen móet zijn. De atoombom, ja nog
verschrikkelijker wapens zullen alles
vernietigen.
Maar, soortgelijke geluiden werden
vóór de vorige wereldoorlogen ook ge
hoord. Vóór 1940 meende men dat een
oorlog maar kort kon duren. Immers
binen een etmaal zou een hele stad
uitgegast zijn, of met bommen platge-
gooid. Hierbij wordt steeds één ding
vergeten. En dat is, dat tegen elk wa
pen, dat wordt bedacht, ook weer af
weermiddelen gevonden worden.
Tegen de vernietigende atoombom
gaat men de oorlogsindustrie over zul
ke grote gebieden verspreiden dat toch
een gedeelte in stand zal blijven. Men
kan er, op rekenen, dat bovendien hele
oorlogsindustrieën onder de grond wor
den gemaakt, zodat zelfs de atoombom
ze niet kan bereiken. Of de steden er
door getroffen zullen worden zal den
Russischen heersers koud laten. Als het
oorlogspotentieel er maar niet te zeer
door wordt aangetast. Bovendien zal
men niet stil zitten om ook andere af
weermiddelen uit te denlten. En hoe het
ook zij als de krijg weer ontbrandt,
zal het zwaard niet rusten alvo
rens beide partijen zieltogend ter aarde
liggen.
3o leven wij onder een oorlogsdrei
ging, welke de krachten verlamt, de
stemming onder de volkeren steeds meer
vergiftigt. De onzekerheid doet toene
men. Waar zal de mens steunsel zoeken?
De aarde is vervuld met wrevel. Uit
het hart des mensen komen voort ve-
nijngevingen, doodslagen. Daar komt
ooJj de oorlog vandaan. Maar dat wordt
niet erkend. Het communisme heeft het
gedaan. Het is waar. Maar men zoeke
het niet te ver van huis. Waar zal een
mens rust vinden? Het is een zegen
Gods als wij mogen zitten onder onze
wijnstok en vijgenboom." Wordt dat er
kend? Men zoekt rust buiten God. Zijn
zegeningen begeert men. Maar Hem
miskent men.
De fundamenten der aarde, ze worden
omvergestoten.. Is er ooit een tijd ge
weest dan is het deze, welke ons toe
roept: Bij mij is het niet! De nood der
tijden, de teleurstelling, de dreigende
oordelen ze prediken ons luide, dat
wij de toevlucht zouden nemen tot het
bloed van Christus, die belooft: Ik zal
u ruste geven.
Aan volkeren en regeerders wordt
het toegeroepen: Nu dan, gij koningen,
handelt verstandiglijk. Laat u tuchtigen,
gij richters der aarde.
Kust den Zoon, die straks als Rechter
van levenden en doden zal v.erschijnen.
Het geruis Zijner voetstappen wordt
vernomen. Vernomen ook daarin, dat de
vrede van de aarde wordt genomen. Bo
ven en in de oorlogsdreiging vernemen
wij de dreiging van de toorn des Lams.
Rust zal de wereld ons niet geven.
Alleen het buigen van de nek onder het
zachte juk van Christus kan ons doen
wandelen in het midden van de be
nauwdheid der tijden, terwijl Hij onze
geest levend maakt en onze harten ver
vult met een goede hoop door genade.
Als gij dan al deze dingen ziet geschie
den, zo heft uw hoofden opwaarts, we
tende dat de tijd nabij is.
VERSTANDIGE POLITIEK
De distributie van vele artikelen loopt
ten einde. Dat is op zichzelf toe te
juichen.
Maar zo eenvoudig als het vaak
wordt voorgesteld is het niet. Ons le
vensmiddelenpakket kon niet geleverd
worden zonder belangrijke subsidies van
de Regering. Met het verdwijnen van
de distributie vervallen ook de door de
Regering verleende subsidies.
Dat is een goede zaak. We moeten
naar meer normale toestanden. De bij
dragen in de vorm van Regeringssub
sidies houden het natuurlijk verloop der
prijzen uiteindelijk een gezonde economie
tegen.
Door het vervallen van die subsidies
op de levensmiddelen en brandstoffen
moeten die artikelen duurder worden.
Dat is niet te voorkomen. Maar daar
door komt er een wanverhouding tus
sen prijzen en lonen. Duurdere prijzen
moet leiden tot hogere lonen. En zo zou
men gevaar lopen in een vicieuse cirkel
te geraken. Om dat te voorkomen neemt
de Regering haar toevlucht tot een stel
sel van verhoging der prijzen van ze
kere goederen om de prijs van andere
goederen op het huidige peil te houden.
Een scheiding wordt gemaakt tussen
noodzakelijke goederen en tussen goede
ren, die min of meer een luxieus karak
ter dragen. De eerste levensmiddelen,
die geen mens inissen kan blijven op
het huidige peil en die goederen die ge
bruikt worden door mensen met hogere
inkomens worden in prijs verhoogd. De
prijs van een deel der goederen wordt
verhoogd, om een ander deel op gelijke
prijs te kunnen houden. Een voorbeeld
moge dit duidelijk maken. Brood is on
misbaar voor iedereen. Welnu, de prijs
van brood mag niet verhoogd worden.
De Regering verhoogt nu de prijs van
wit brood, om de prijs van het bruin
brood niet te moeten verhogen.
Brandstof is noodzakelijk voor ieder
een. Gemiddeld mag de brandstof niet
in prijs worden verhoogd en toch moet
het geheel m.eer opbrengen.
De Regering maakt onderscheid tus
sen anthraciet en eierkolen. De anthra-
ciet wordt in prijs verhoogd om an
derzijds de eierkolen voor dezelfde prijs
te kunnen leveren.
Opzet van het geheel is, dat de ge
bruikers van de duurdere artikelen meer
moeten betalen, opdat de mensen met
de lagere inkomens niet door prijsver
hoging getroffen zullen worden.
Dat is noodzakelijk om de economie
niet te ontwrichten. Het' systeem door
de Regering gekozen behoedt er ons
voor dat in het "algemeen de verhouding
tussen de lonen en prijzen niet wordt
verbroken. Of het opzet geheel zal sla
gen staat te bezien. Ni.et onmogelijk
lijkt het ons toe, dat het vertrouwen op
de opbrengst van de duurdere goederen
te hoog wordt aangeslagen. Hoe dat
moge zijn, de opzet van de Regering
lijkt ons verantwoord en in de gegeven
omstandigheden een verstandige po
litiek.
SLECHTE GEVOLGEN.
De huiseigenaren zijn van de duurte
de dupe. We bedoelen daarmee die
groep, die van de opbrengst van hun
huizen leven moet.
De huishuren mochten, mogen, en
zullen in de naaste toekomst niet ver
hoogd worden.
Het leven is veel zeer veel duurder
geworden. Niet te verwonderen, dat er
practijken ontstaan die zedelijk niet te
verantwoorden zijn.
Daar is bijvoorbeeld de omstandig
heid, dat er verschil wordt gemaakt
tussen de officiële huurprijs en andere
bedragen, die gegeven worden, omdat
men er toe genoodzaakt wordt, of uit
billijkheidsoverwegingen worden be
taald. Daardoor worden verhoudingen
geschapen tussen verhuurder en huur
der, die aanleiding kunnen geven tot
allerlei minder gewenste spanningen.
Een ander slecht gevolg is het onder
houd der panden. Dat wordt maar al te
zeer verwaarloosd. Onderhoud en repa
raties zijn zodanig in prijs gestegen, dat
het in vele gevallen onbetaalbaar voor
de verhuurder moet worden genoemd.
Verwaarlozing van het onderhoud is
er het gevolg van. Met al de schadelijke
gevolgen daar aan verbonden. En dat
in een tijd van zo grote woningnood.
Nu men dubbel en dwars in de weer
moet zijn om het huizenbezit door goed
onderhoud op peil te houden. En ook
hier weer ontstaan zo licht scheve ver
houdingen. Verhoudingen die neer ko
men op de rug van de huurder.
Onderhoud en reparatie is nodig, zal
niet een geheel verval intreden en zal
de woning bewoonbaar blijven. De eige
naar is onmachtig om het zo hoog no
dige onderhoud,' of de noodzakelijke re
paratie te doen uitvoeren. Het ongerief
en het ongemak wordt dagelijks door
de huurder gevoeld. Geen wonder, dat
in zulke gevallen, de huurder laat uit
voeren waartoe de eigenaar eigenlijk
verplicht is.
Zo, ontstaan er verhoudingen tussen
huurder en verhuurder die tal van con
flicten in zich herbergen waardoor de
sfeer tussen hen in vele gevallen radi
caal bedorven wordt.
Zo ergens, dan zeker op dit gebied
zal de Regering moeten ingrijpen en is
ze er niet af door een verhoging van
de huurprijzen te verbieden.
EEN BEVOLKINGSGROEP
IN MOEILIJKHEDEN
Doordat de subsidie voor het levens
middelenpakket wordt verlaagd zullen
de prijzen over het algemeen hoger
worden.
In hoofdzaak tracht de Regering dat
op te vangen door de consumptieartike
len in twee groepen te verdelen, waar
van de ene groep duurder wordt om de
andere groep op dezelfde prijs te kun
nen houden.
We zouden kunnen spreken van arti
kelen in gebruik door de beter gesitu
eerden, die dan wat duurder worden en
van artikelen, die meer bestemd zijn
voor de gemiddelde verbruiker, die dan
op dezelfde prijs zouden kunnen voor
den gehouden.
Loonsverhoging zou er over het alge
meen niet komen. Van dit laatste komt
de Regering blijkbaar terug doordat ze
een toeslag op de lonen zal toestaan.
Op het gebied van de lonen wil de mi
nister blijkbaar de teugel wat vieren.
Op een ander gebied houdt de Minister
de teugel te strak. Dat is op het gebied
van de huren. Huurverhoging zal niet
worden toegestaan. Daarmede komt een
categorie van ons volk nog meer in het
gedrang. Het zijn die mensen, die moe
ten leven van de huuropbrengst van hun
huizen. Die komen ongetwijfeld in een
zeer moeilijke positie. Eigenlijk is hun
po»itie al buitengewoon moeilijk. Inder
tijd kwam het Regeringsbesluit, dat de
hviren niet mochten verhoogd worden.
Dat was een noodzakelijke maatregel
om de loonstop te kunnen handhaven.
Ben noodzakelijke maatregel, weliswaar,
maar waarvan een bevolkingsgroep het
slachtoffer werd.
Immers de huurprijzen mochten niet
worden verhoogd, terwijl de koopkracht
van het geld veel en veel minder was
geworden. Het welvaartspeil van de
verhuurders is daardoor ten zeerste
gedaald. Daarbij komt nog dat de on
derhoudskosten van de huizen een veel
voud geworden zijn van vroeger. De
waarde van de huurprijzen zeer aan
zienlijk gedaald, daarbij de onderhouds
kosten zeer veel verhoogd, dat moet de
eigenaars van huizen, die er van moe
ten leven in grote moeilijkheden bren
gen. En nu weer een toeslag op de lo
nen en een verbod om de huurprijzen
te verhogen. Daardoor wordt deze ca
tegorie van mensen al zeer zwaar ge
troffen.
Enige maatregelen, in welken vorm
dan ook dienen door de Regering wel te
worden genom_en om deze bevolkings-
•groep enige hulp te bieden.
LIEVER DE KOGEL DAN
GEVANGEN
Winston Churchill heeft tijdens de
oorlog maatregelen genomen voor zijn
eigen dood, om het risico, dat hij in
handen van de vijand zou vallen, te
vermijden.
Sir James Bissett, de vroegere
kapitein van de Queen Mary, vertelde
dat een dezer dagen.
Steeds stond er, als Churchill aan
boord was, een speciale bemanning voor
een reddingboot klaar, om zich over de
premier te ontfermen in geval van nood.
Bovendien had een man, die steeds
een geladen revolver bij zich had, de
opdracht van Churchill dood te schieten,
als de kans zou bestaan, dat de staats
man in handen van de Duitsers zou
vallen. (Alg. Dagbl.)
-O-
Mej. A. de Waal-Goedegebtrar te
Melissant, die door het Tribunaal ver
oordeeld was tot drie jaar detentie we
gens verraad van een in de bezettings
tijd op Flakftee gedaalde Canadese
piloot en wier zaak veertien dagen ge
leden opnieuw door de Rotterdamse
Kantonrechter werd behandeld is thans
van het haar ten laste gelegde vrijge
sproken.
OOK VOOR AAN MILITAIREN
GEZONDEN BLADEN VERLAAGD
LUCHTPOSTTARIEF
Ook de verzending per luchtpost van
nieuws-, sport-, kerkelijke- en contact
bladen aan militairen en Indonesië door
uitgevers, verenigingen en thuisfront-
comité's mag voortaan geschieden te
gen het verlaagde luchtposttarief. De
afzenders hebben daarvoor een schrif
telijke machtiging nodig van het Bu
reau militaire postzaken van het Minis
terie van oorlog.
NIEUWE WERKKLEDINGBONNEN
Het C.D.K. deelt mede, dat de bonnen
voor werkkleding H 8 'en L 8 tot nader
order geldig zijn voor het kopen van
werkkleding. Op de bonnen H 8 kan
men kopen: een ovei'all of een werkpak
van drill, keper of satijn, een lange stof
jas, een lange witte jas, een laborato-
riumjas of een mouwschort. Op de bon
nen L 8 kan men kopen: een werkbroek
of werkjasje van keper, drill, satijn, bea-
verteen, Engels leer. Manchester of pi-
low, een korte witte jas, een koksbuis of
een korte stofjas
De bonnen H 9 t.m. H 12 en L 9 t.m.
L 12 zijn nog niet geldig.
De bonnen H 1 t.m. H 7 en-L 1 t.m.
L 7 en de rantsoenbonnen FC en FD
'blijven voorlopig geldig.
