BENELUX
Buitenland
Knaapje te Ooltgensplaat
gedood door losschie
tende aanhangwagen
Het goede werk Gods.
EIIAriDEIIlllEUll/S
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor Je ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
ZATERDAG 16 OCTOBER 1948 21e JAARG^VNG No. 1762
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter.
Bij contract speciaal tarief.
Door de nood der tijden is een sa
menwerking ontstaan tussen België.nNe-
derland en Luxemburg, de Benelux.
Zulke feiten dwingen ons onszelf re
kenschap te geven van de vraag of
daarmede de souvereiniteit van deze
landen in het gedrang komt.
Het probleem van de souvereiniteit
van landen is een moeilijk probleem.
Wat wil eigenlijk souvereiniteit zeg
gen? Is deze absoluut, of heeft ze haar
6 grenzen
Sommigen willen het doen voorko
men, dat elk land een absolute zelf
standigheid heeft en ten volle zelf kan
en mag bepalen wat het wil. Men kan
dan wel met andere landen een over
eenkomst maken, zelfs een verbond
sluiten. Maar dat verbond is vrij en
souverein aangegaan. Het is een soort
van koophandel, waarbij de voor- en na
delen tegen elkaar afgewogen worden,
aleer het contract" v/ordt gesloten.
Van moraal behoeft hier niet te worden
gesproken. Men was moreel tot niets
verplicht. Het eigenbelang gaf de
doorslag. Alleen kan né, het sluiten van
de overeenkomst in zoverre van morsial
worden gesproken, dat men verplicht is
de eenmaal aangegane overeenkomst na
te leven. Bescherming van de natuurlij
ke «n de door een overeenkomst ver
kregen rechten geschiedt door wapen
geweld. Een hogere wet dan de wet des
lands is er niet. Tegenover nabuursta-
ten geldt' uitsluitend de wet van het
eigenbelang. Van buitenaf kan ons door
de wil van andere landen geen ding
worden voorgeschreven.
Zulk een souvereiniteitsbeschouwing
is ongeveer gelijk aan de beschouwing,
dat voor een mens de wet des lands
de hoogste en enigste regel van zijn ge
drag is; misschien dan nog aangevuld
met enige regels van fatsoen of goede
gewoonten. Maar dat Gods wet de re
gel van het recht is, wordt ontkend.
Kan uit Christelijk oogpunt zulk een
volstrekte souvereiniteit worden verde
digd? Of, zijn de volkeren in him on
derlinge samenleving eveneens aan Gods
wet als uitdrukking van het hoogste
recht gehouden? De laatste vraag moet
ongetwijfeld bevestigend beantwoord
worden.
Het is een gevolg van de zonde, en
tevens door God gewild ter stuiting van
de doorwerking der zonde, dat het men
selijk geslacht in volkeren is verdeeld:
Maar het blijft de roeping der volkeren
om met elkander in vrede en goede har
monie te leven. En hoe nauwer de be
langen der landeh elkaar raken, hoe
meer men tot samenwerking verplicht
is. Hoewel het welbegrepen eigenbelang
daarbij niet uitgesloten is, moét toch de
zedelijke plicht tot samenwerking de
toon aangeven.
Zo gezien kan het niet anders dan
toejuiching verdienen, dat thans in de
Benelux samenwerking wordt gevonden.
Wel zouden wij wensen dat de roeping
daartoe, van Hem die een Koning der
koningen is, en Wien alle Koninkrijken
gehoorzaamheid verschuldigd zijn, meer
als de grond en het motief erkend werd.
Souvereiniteit behoeft niet tot isola
tie van een land te leiden. Zulk een
isolatie zou trouwens hoe langer hoe
onmogelijker worden. De ontwikkeling
der dingen, waarin wij Gods bestel heb
ben te onderkennen, brengt vanzelf ook
tot de erkentenis ,dat samenwerking
geboden is. Samenwerking op econo
misch, cultureel en militair gebied.
Daarbij moet niet alleen de vraag ge
steld, hoever deze samenwerking gaan
moet voor het heden, maar ook en voor
namelijk hoedanig deze samenwerking
is. Het eerste moge blijken uit de loop
der historie, waarin wy' Gods vinger
hebben na te speuren, „er is geschied";
het laatste moet zich reguleren naar
het recht Gods, „er staat geschreven."
Het staatkundig en het economisch
leven worden hoe langer hoe meer ver
strengeld. Dit brengt mede dat de eco
nomische samenwerking tussen de Be-
nelux-landen veelomvattend is. Men wil
nu zodanig samenwerken, dat in 1950
het economisch leven zover is gelijkge
schakeld, dat de grenscontrole kan verr
vallen. Maar, dan moet de levensstand
aard en de loonstandaard der beide lan-
Toen Woensdagmiddag in Oolt
gensplaat de chauffeur van de
Landbouwvereniging, de heer XJ.
Hotting, met een tractor met aan
hangwagen over de Motendgk reed,
geraakte vermoedeBük de verbinding
tussen tractor en aanhangwagen
defect, waardoor de aanliangwagen
losschoot en tegen een muur terecht
Icwam, jtiist op de plaats waar drie
kinderen stonden. Hierbij werd de
10-jarige Dim de Vos op slag ge-
•dood. Zijn 6-jarig broertje Leendert
en het 6-jarlg dochtertje van de
heer A. de Bonte liepen ernstige
verwondingen op. Leendert de Vos
is naar het ziekenhuis te Dirksland
vex"voerd.
den bij elkaar worden aangepast. Dit
brengt binnenlands voor ons heel wat
problemen mede. De economische óp-
vattingen tussen de landen is ook niet
gelijk. In België gevoelt men meer voor
een vrije economie.- Bij ons is er nleér
een geleide economie. Ook daarin moet
meer gelijkheid komen. Dat zal voor ons
wel beduiden, dat meer tot de vrije eco
nomie moet worden overgegaan. Bedrie
gen de tekenen niet, wordt er reeds een
begin mee gemaakt. Er zullen wel eni
ge socialistische hobby's moeten sneu
velen, al tracht men .de gevoeligheden
van die zijde te ontzien.
Over de culturele en militaire samen
werking zou ook heel wat te zeggen
zijn. Moge er een groeiend besef ge
vonden worden van het Droit divin, het
recht Gods dat ook de onderlinge ver
houding van de volkeren moet bepalen.
Allen in die sfeer zal een vruchtdra
gende samenwerking tot heil der Bene
lux landen mogelijk zijn.
Verenigde Naties.
Bijna drie weken vergaderen nu reeds
de afgevaardigden van 58 landen te
Parijs.
De beraadslagingen hebben helaas nog
vrijwel nergens anders uit bestaan, dan
het richten van scherpe verwijten aan
elkander.
De tegenstelling Amerika-Rusland
wordt te Parijs eerder verscherpt, dan
verzacht.
Moe wordt men ervan dag in dag uit,
zulke onvruchtbare debatten te lezen.
Ware het niet, dat er zulke zeer ern
stige zaken op het spel staan, wij zou
den het lezen der Pargse verslagen
zonde vinden van de kostbare tijd, die
er aan gespandeerd wordt.
Het is zuiver een langs elkander heen
praten en een niet willen begrijpen van
elkander.
De onoprechtheid, vooral van Russi
sche zijde, is zo aan te wijzen.
De Engelse afgevaardigde, Shawcross
heeft het zo kernachtig gezegd, dat
Rusland in
drie minuten
trjds, de algemene vergadering uit de
moeilijkheden kan helpen, en de gehele
wereld een zucht van verlichting doen
slaken.
Wanneer Rusland zo samenwerken
wil met de andere mogendheden, zoals
deze met de Sovjet Unie willen samen
gaan, is er mogelijkheid uit de impasse
te komen.
Shawcross vroeg aan Rusland, de
couranten van andere landen niet te
verbieden: de correspondenten van bla
den toe te laten; diplomaten te laten
reizen, zodat in alle „beschaafde" lan
den wordt toegestaan, de handelslucht
vaart vrg te laten, radio uitzendingen,
toeristen en studenten uit te wisselen.
De volkeren als vrienden te laten le
ven met elkander en die vriendschap
aan te kweken, zou veel van het hui
dige wantrouwen wegnemen.
De vergadering heeft nu zelf een ein
de gemaakt aan de onvruchtbare be
sprekingen over de ontwapening.
(VERVOLG EN SLOT)
Filipp. 1 6
Begrijpelijk dus, dat de Apostel ge
bonden was aan Pilippi's gemeente.
Grote dingen had de Heere daar door
hem gewrocht en had niet nagelaten
de geestelijke band tussen de gemeente
en de Apostel te leggen en te bevesti
gen. Voorts troost Gods knecht de ge
meente nog met de bemoedigende mede
deling dat de Heere, het goede werk
dat Hij begon, voleindigen zal tot op de
dag van Jezus Christus.
Troostvolle mededeling voor Gods
lieve volk in de strijd welke het hier
op~ aarde te strijden heeft. Ware het
niet zo dat de Heere Zijn werk begon,
ook onderhield, het ware gans verlo
ren. Uit Hem en door Hem en tot Hem
zijn alle dingen. Deze woorden: „tot op
de dag van Jezus Christus," moeten
we wel verstaan. De kerk en de Apos
telen leefden door het geloof kort bij de
Heere en Zijn wederkomst op de wol
ken des hemels. Lees maar de verschil
lende brieven van Paulus, Jakobus, Pe
trus en Johannes en ge kunt er in be
luisteren dat de volheerlijke komst des
Verlossers op de wolken des hemels,
leefde in hun hart.
Hoe ver zijn we daar in de practijk
van daan. We leven veel meer bij onze
bekering, en de gevoelige verzekeringen
daarvan, dan bij de heerlijkheid van
Christus. En toch is alleen in de heer
lijkheid van Christus, de verheerlijking
van Gods Kerk gewaarborgd. De heer
lijkheid van Christus zal op het luister
rijkst uitkomen, wanneer de Middelaar
verschijnen zal op de wolken des hemels
met grote kracht en heerlijkheid. Dan
zullen de vganden van en spotters met
het kruis van Christus, en de bediening
der verzoening het weten wat ze ver
worpen en veracht hebben. Dan zullen
de vijanden van God, en Christus en
kerk het zien, dat de kerk niet tever
geefs op deze gesmaadde Christus hun
hope hebben gesteld. Met welk een
heimwee wordt daarnaar uitgezien in
Openb. 20 17. Lees wat Gods Kerk
daaromtrent belijdt in Art. 37 van de
Ned. Geloofsbel., waar er gezegd wordt:
„daarom verwachten wij die dag met een
groot verlangen." Het is de kroningsdag
van Sions eeuwige Koning, waarbij zrj tot
hun eeuwige verheerlijking betrokken
zullen worden naar ziel en lichaam bei
de. Ook in de Heidelb. Catech. laat de
kerk zich hieromtrent uit in de volgen
de bewoordingen. Dat ik in alle droefe
nis en vervolgingen met opgerichte hoof
de even dezelfde die zich te voren om
mijnen 't wil voor Gods gezicht gesteld
en al de vloek van mij weggenomen
heeft, tot een Rechter uit de hemel ver
wachtte. O, welk een onuitsprekelijke
troost voor Grods volk.
Twee zaken stelt hier de Apostel voor
Gods volk vast, n.l. de volharding der
heiligen door Christus en de verheer
lijking der heiligen met Christus.
Ik kan natuurlijk in dit korte be
stek niet op deze kostelijke weldaden
dieper ingaan, maar de uitnemende
troost voor Gods duurgekochte kerk
moet en wil ik toch niet verzwijgen. O,
volk van God, dat we in verwondering
ons verliezen mochten over zoveel heil.
Hij die het werk begon voleindigt het.
Hij bewaart het in de kracht Gods. In
Zijn voorbede in de hemel, aan de Rech
terhand des Vaders, eist Hij de volvoe
ring van het welbehagen en daarin de
bewaring van Zijn kerk. Door alle strijd
en verzoeking, leed en kommer, druk en
ellende, ten spijt van ongeloof en aan
vechting wordt het werk Gods onder
houden en bewaart, tot, en dat is de
grootste weldaad; tot eeuwige verheerlij
king in de hemel. O, dat onze ziele le
ven mocht in de dadelijke gemeenschap
aan onzen enigen Emmanuel, en bij al
wat ons wedervaart, en nog zal weder
varen, de hope levend op Hem zij, Die
wat Hij begon voleindt tot Zijne heer
lijkheid en de zalige en eeuwige behou
denis van Zijn volk, dat hier betuigt:
„De Heer is zo getrouw als sterk
Hij zal Zijn werk
Voor mij volenden."
Amen.
Utr.
Ds V. d. B.
Met 31 stemmen vóór, 5 tegen en 11
onthoudingen, is er nu 'èen commissie
benoemd, die de ontwapeningsvoorstel
len zal bestuderen en zich belasten met
de verdere afhandeling.
Zonder tot enig resultaat te zijn ge
komen, is hiermede deze zo zeer belang
rijke zaak opnieuw op de lange baan
geschoven.
Hoe duidelijk blijkt gedurig de waar
heid van 's Heeren Woord, dat Hij het
verstand der verstandigen te niet zal
maken.
President Truman
Dat niettegenstaande de ernstige les
sen die de geschiedenis biedt, vooraan
staande staatslieden toch domme din
gen kunnen voorstellen, heeft deze week
weer bewezen.
Marshall is vorige week, plotseling
vanuit Parijs naar Amerika terug ge
vlogen. Allerlei gissingen werden ge
maakt. "Thans is de oorzaak bekend.
President Truman was, gelet op de
ernstige wereldtoestand', voornemens
Vinson naar Moskou te'zenden. Vinson
die voorzitter is, van' het opperste ge
rechtshof, werd door Truman geschikt
geacht om met maarschalk Stalin eens
te gaan onderhandelen, over de benar
de toestand.
De fout die hij hiei-bij maakte was,
dat Truman niet alleen eigen ministers
voorbij ging, maar ook Engeland en
Frankrijk.
Gezamelijk trekken de Westersen op,
en nu zou Amerika, zonder overleg,
plotseling een andere, nieuwe afgevaar
digde naar Moskou zenden, buiten alles
om.
Marshall heeft president Truman te
recht kunnen overtuigen, hoe verkeerd
deze goede bedoelingen zouden worden
uitgelegd en mogelijk een breuk veroor
zaken. Inplaats van ontspanning, zou
de toestand juist nog verwarder kunnen
worden.
President Truman is ongetwijfeld
met vredesbedoelingen bezield, doch zou
zijn innerlijke vrees en zwakte duidelgk
hebben geopenbaard.
Chitrchill's rede.
Zaterdag j.l. heeft Churchill aan het
einde der conservatieve partijconferen-
tie een rede gehouden over de interna
tionale toestand.
Aan het einde, erkende hij zeer som
ber geweest te zijn, en we'es erop, dat
het nu geen tijd was, om de ernst te
verbergen.
Zijn oude thema werd er opnieuw in
teruggevonden, n.l. dat de West-Euro
pese landen zich moeten aaneensluiten
in samenwerking met Amerika en het
Engelse Gemenebest.
Verder moet getracht worden met
Rusland een regeling te treffen en tot
een vergelijk te komen.
De pers wijdt aandachtige beschou
wingen aan Churchills rede, en naar
gelang de partij is. is men het er mede
eens o^ niet.
Verschillende vragen worden Chur
chill gesteld.
De Manchester Guardian is van oor
deel dat de rede een nuttig effect kan
hebben, omdat zrj de Russen doet zien,
hoe bedenkelijk dicht, de wereld wan
delt aan de rand van de afgrond.
Verder bekort wegens plaatsgebrek.
HET HOUDEN VAN KIPPEN EN
EENDEN VRIJ
In het kader van het streven beper
kende bepalingen, o.a. op voedselvoor
zieningsgebied, geleidelijk op te heffen,
is voor het komend seizoen geen rege
ling ontworpen inzake het vaststellen
van maxima voor te houden aantallen
kippen en eenden.
De algemene inleveringsplicht van
eieren (uitgezonderd van die, bestemd
voor eigen gebruik) is, zoals men weet,
eveneens gehandhaafd.
