c
Commissionnair Hottins vrijgesproken
J
KANlONGERECm
EEN „SAMENSTEL VAN VERDICHTSELEN"
•n BON OP DE LAATSTE RIT
KEISVERGOEDING VOOR
LEERLINGEN
Liast van Kenn\ren
EIIAflDEn-niEUl/S
Bureau: Prins Hendrikstraat 122c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
WOENSDAG 13 OCTOBER 1948 21e JAARGANG No. 1761
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter.
Bij contract speciaal tarief.
48 PKOCENT.
De millioraiennota gaf dit jaar een.
enigszins optimistisch geluid. Een slui
tende begroting daagt aan de gezichts
einder van "s lands inkomsten en uitga
ven op.
Zélfs belastingverlaging werd als iets,
dat tot de mogelijkheden gaal behoren
voorgesteld.
Optimistische geluiden.
Aan de tekorten van honderden mü-
lioenen schijnt een einde te zullen ko
men. We schrijven, „schijnt", want of
het wel bereikt zal worden is zeer de
vraag. Een en ander steunt te zeer op
optimistische ramingen.
Verontrustend is dat onze export nog
niet de helft bedraagt van onze import.
Onze import slechts voor 48 procent,
gedekt wordt door onze export. Wel
was in het verleden onze export ook
geringer dan wat we uit het buitenland
betrokken. Maar toen hadden we grote
inkomsten uit anderen hoofde. Indirecte
baten uit Indië.
Aanzienlijke ontvangsten uit rente
van buitenlandse leningen. Dat alles' is
nu voorbij. Het meerdere van de import
kan nu nergens door gedekt worden.
Dat gat moet gestopt worden uit ons
nationaal vermogen. En wel jaarlijks te
rugkerend, zodat indien geen andere ba
ten daartegen komen te staan, het voor
ons nationaal bezit een jaarlijkse ach
teruitgang betekent.
DONKERE TOEKOMST.
Er heerst nog geen vrede op de
wereld.
Integendeel, het is alles verwarring,
tweespalt en verdeeldheid wat men
hoort.
Ja zelfs kan men spreken van oor
logsvoorbereidingen op grote schaal.
De wereld is in twee grote kampen'ver-
deeld, waar tussen de tegenstellingen
van dag tot dag toenemen.
Van een werkelijke vrede is geen
sprake.
De mensheid is vervuld met vrees
voor een komende oorlog. Die men on
afwendbaar acht. Waarvan men het uit
breken slechts een kwestie van tijd
acht. En niet zonder reden.
Symptonen er van vertonen zich ge
durig.
Engeland vertraagt zijn demobilisatie.
Maakt zich gereed om op alle gebeur-
lijkheden gereed te zijn.
Plannen en maatregelen wórden ge
maakt en getroffen om paraat te zijn.
Reeds opgelegde oorlogsschepen wor
den weer bij vernieuwing in de vaart
gebracht.
En zo ook in Amerika. Ook daar wa
pent men zich tot de tanden. Op het
gebied van leger en vloot en van de
luchtmacht is alles in de weer om zo
sterk mogelijk te zijn. En zo wapent
zich alles voor een nieuwe oorlog. De
toekomst is zeer donker.
WEGGEGOOID GELD.
Ons land was in der tijd lid van de
Volkenbond. De organisatie, die de oor
logen moest voorkomen Velen hadden
daar grote verwachtingen van. De Vol
kenbond zou door overleg verhinderen
dat er oorlogen zouden uitbreken. He
laas is men in die verwachtingen zeer
teleurgesteld. De vreselijke tweede oor
log is uitgebroken.
Nu heeft men zijn verwachtingen ge
bouwd op de Verenigde Naties. Maar
ook dit lichaam bereikt geen resultaten
voor de algemene wereldvrede.
En zal die ook niet bereiken, daar het
gehele beleid buiten God en Zgn Woord
omgaat.
Ook van de Verenigde Naties is ons
land lid geworden. Dat lidmaatschap
kost ons land ongeveer 1.300.000 per
jaar. Een dure geschiedenis.
We kunnen wel zeggen, weggegooid
geld.
Inplaats van plezier hebben we niets
dan verdriet gehad van de organisaties
van de Verenigde Naties .Denken we
slechts aan de houding van de VeUig-
heidsraad. Die de verhoudingen tussen
ons land en Indië radicaal heeft bedor
ven. Waardoor ons land groot onrecht
is aangedaan. Neen, dat millioen dat
Vrijdag j.l. hield het Kantongerecht
de maandelijkse zitting. Als eerste zaak
werd behandeld het aangehouden geval
van J. Polie te den Bommel, die ver
zuimd had zijn vee tijdig te laten in
enten tegen mond- en klauwzeer.
Verbalisant Schilders verklaarde dat
verd. tegen hem gezegd had gemoeds-
bezwaren tè hebben. Verd. hield vol
vóór 30 September een opgave aan de
Veearts Vreeswijk gedaan te hebben,
omdat hij een eis van de Overheid niet
wilde tegenwerken, ondanks zijn ge-
möedsbezwaren.
Get. Vreeswijk, veearts te Oude Ton-
ge herinnerde zich niet meer welke tijd
Polie opgave tot inenting gedaan had,
doch in het verbaal stond, dat dit in
November gebeurd zou zijn, wat get. als
juist wilde aannemen.
Verd. hield vol het vóór 30 Sept. op
gegeven te hebben doch de ambtenaar
meende dat hij de rechtbank een „sa
menstel van verdichtselen" op de mouw
wil spelden, omdat zijn verklaringen
niet kloppen. Hij eiste daarom 10.
boete, wat verd. een tientje te veel
vond, omdat hij meende in zijn recht te
staan. „Ik wil er wel een eed voor af
leggen", zei verd. doch dat vond de
Kantonrechter niet nodig en veroordeel
de hem tot 3.boete of 3 d.h. „Dat
is nog 3 gulden te veel", meende verd.
„Al was het maar één cent is het nog
te veel", zei hij toen hij de rechtszaal
verliet.
L. C. Jacobs, den Bommel werd als
getuige gehoord in de aangehouden
zaak van S. HoUeman die ook verzuimd
had tijdig opgave tot inenting van zijn
koeien te doen.
Get. zei alleen met HoUeman afgespro
ken te zijn, wanneer de veearts bij heni
zou komen, hij hem zou waarschuwen
de inenting te komen doen. Waar de
veearts niet meer bij hem geweest is
vóór 30 Sept. heeft hij ook de bood
schap niet meer kunnen doorgeven. Het
slot is, dat HoUeman werd veroordeeld
tot 7.50 of 3 d.h.
C. Pape, Middelhamis had op de. Mo
lendijk te N. Tonge een aanrijding ver
oorzaakt met een luxe wagen, die door
Breeman bestuurd werd. Verd. meende
dat Breeman had moeten stoppen, ter
wijl hij niet geheel aan de rechtse kant
reed.
De Kantonrechter zei dat verd. voor
rang had moeten verlenen.
Get. J. M. Breeman, Nieuwe Tonge
verklaarde gemiddeld vier keer per dag
die bocht te pikken, zodat hij drommels
goed met de situatie op de hoogte is en
goed weet hoe de bocht genomen moet
worden.
De ambtenaar van het O.M. eiste
20.'boete of 10 d.h., waartegen
verd. bezwaar had. Hij zeide als ambte
naar dit niet te kunnen betalen en was
er niet van overtuigd dat zijn tegenlig
ger het verkeer niet in. gevaar zou heb
ben gebracht. De Kantonrechter maak
te er echter verd. op attent, dat ht) een
fout gemaakt had, die door een fout van
een tegenligger niet teniet gedaan
wordt. Hij hield echtei: de zaak aan om
get. Kleingeld te horen.
Vervolgens stond get. Breeman als
verdachte terecht in hetzelfde geval
waarbij zijn remmen als ondeugdelijk
werden gekwalificeerd.
Verd. gaf toe, dat het geen oliedruk-
remmen waren. Het was een wagen van
dhr Knöps, die een heel eind versleten
was, doch aan de remmen was al heel
wat ten koste gelegd.
De ambtenaar eiste 10.of 6 d.h.,
en na een verklaring van get. Zuid
broek veroordeelde de Kantonrechter
verd. tot ƒ10.of 4 d.h. Verd. probeer-
jaarlijks door ons wordt betaald aan de
Verenigde Naties kan beter worden be
steed. Het is weggegooid geld.
de er nog iets af te krijgen, maar de
rechter zei dat het al véél te weinig
was.
Daarna kwam de eigenaar van de
wagen, M. C. Knöps te Nieuwe Tonge
voor de balie, die mede terecht stond
voor de slechte remmen. Verd. gaf toe
dat ze geen 100% waren, doch Breeman
zou de auto naar een garage brengen
om hem op te bergen, daar hij een nieu
we gekocht had. Maar er was een hand
rem ,ook aan, zei verd.
De eis luidde 20.of 8 d.h.
„Heb je nog al verdienste?" vroeg
de rechter.
„Nou, ik mot hard sjappele, hoor!'
Dan veroordeel ik je tot 10.
boete of 6 d.h."
A. Hotting, Ooltgensplaat werd ver
dacht van, het land van Jac. Troost een
kist aardappelen wederrechtelijk meege
nomen te hébben.
„Hebt U dat gedaan?"
„Ja."
„Nou, dan zijn we klaar, hé?"
„Maar het is toch wel een beetje
anders", zei Verd., die beweerde slechts
een monster van de aardappelen te wU-
len nemen. Hij had enkele struiken uit
getrokken en de aardappels daarvan in
een kist gedaan om die er daarvan wat
in zijn auto te gooien.
„Maar toen Troost kwam, kroop
je in de sloot."
,„Ja, maar om m'n handen te
wassen."
„Zo; had je nog een handdoek bij
je ook?"
„Ik wilde de aardappels keuren
om ze eventueel te kopen, doch Troost,
die vroeger knecht bij me geweest is„
zei ze te hebben gekocht." Het waren
aardappels van W. v. Oostende."
Daarna kwam get. Jac. Troost voor
de balie. „En, wat weet je zan de zaak
af?"
„Toen ik aankwam zag ik Hotting,
die, toen hij mij zag, in een droge sloot
sprong. Er stond een kist aardappels op
de dam. Hotting zei dat hij ze keuren
wou, doch ik zei hem de aardappels te
hebben gekocht. Het is zéker geen ge
woonte onder commissionnairs aardap
pels te keuren van land, waarop de kis
ten al leggen van een collega."
„Ben je bevriend met Hotting?"
„Ik denk van niet!"
„Dat is jammer. Was de sloot
droog, of heeft U gezien dat Hotting
zijn handen in onscho, nee, in wa
ter waste? En hoeveel aardappels wa
ren er in de kist?
„Neen, dat kon ik niet zien. Êr
waren 1015 kg. aardappels in de kist.
„Vergist U zich niet? De politie
geeft 3 kg. op!"
„Neen, neen."
„Dacht U, dat Hotting wegkroop
„Zeker! anders doe je dat toch
niet^
Mr. den Hollander tot get.: „Wat had
U gekocht?
„Alles!"
„Mocht U ze kopen?"
„Waarom nipt?"
„Omdat het over de veiling dient
te gaan!"
^- „Is get. nu werkelijk van mening,
dat verd. die paar kilo aardappels heeft
willen stelen?" vroeg pleiter
„Moet ik daarop antwoorden?"
„U kon ook een gedeelte van die
aardappels gekocht hebben!"
„Dat doet niets ter zake. Boven
dien is het hoekje veel te klein om in
tweeën te verkopen!"
Vervolgens werd get. Kamp, de auto
verhuurder die met Troost reed, ge
hoord.
„Is U goed met Hotting?"
„Ja!"
„En met Troostt" „Ja!"
„Zo'n middelman, wat heb je daar
an; zeiden ze, vroeger.
Get. verklaart dan, dat hij Hotting
De aandacht van belanghebbenden
wordt gevestigd op de wijziging van de
voorschriften der z.g. reisvergoeding,
voor leerlingen die een school bezoeken
welke meer dan 5 Km. van de woning
is verwijderd.
Thans is de mogelijkheid geopend om
aan, ouders, voogden-of verzorgers vaft
leerlingen ener school voor gewoon of
uitgebreid lager onderwijs, wier finan
ciële toestand hiertoe aanleiding geeft,
desverlangd een tegemoetkoming te
verlenen in de vervoerskosten. De mo
gelijkheid is dus niet meer beperkt tot
de leerplichtige kinderen.
Belanghebbenden kunnen een verzoek
richten tot het Gemeentebestuur van
hun woonplaats.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
met de kist had zien aankomen en dat
hij in de sloot kroop, waarvan hij niet
wist óf deze droog was.
„Wat dacht U: hij vergaapt zich
aan het goed van een ander?"
„Daar wil ik liever buiten blij
ven!"
„Maar wat moest Hotting dan in
die sloot doen?"
„Hié stong z'n hande te wasse,
Get. van Oostende verklaarde de aard
appels van Troost verkocht te hebbend
Hotting was wel twee keer bij hen ge
weest en trachtte hem wijs te maken
dat de aardappels nog aan hem behoor
den. Hij had het echter beter gevonden
dat Hotting eerst gevraagd had 'n 'mon
ster te mogen nemen. Verschillende ma
len had get. al zaken met hem gedaan
Get. a decharge, B. Jongeling te den
Bommel bevestigde, dat de Commissi
onnairs van het standpunt uitgaan, dat
de boeren goed Vinden, wanneer een
commissonnair uit hun lanH een, monr
ster veldvruchten haalt.
De ambtenaar van het O.M., conclu
deerde, dat de feiten uitwijzen, dat verd
zich aan poging tot stroperij heefi
schuldig gemaakt. Waar het echter ge
bruik is dat men aardappelmonsters
neemt en dit een vrij onschuldig geval
is, requireerde hij schuldig verklaring,
zonder toepassing van straf.
De verdediger Mr. den Hollander was
het niet met de ambteiiaar eens, dat
alle vereisten voor een schuldigverkla
ring aanwezig was. Het is niet noodza
kelijk, dat iemand eerst toestemming
geeft om iets weg te nemen. Als iemand
bij een vriend in 'een tuin is, zal hg
ongevraagd een appel opeten. Komt er
een vreemde, die hetzelfde doet, dan is
het diefstal. De één gaat uit van het
standpunt dat hij toestemming heeft
om een appel op te eten en de ander
wéét, dat hij dit niet heeft. Eerst dient
bewezen te worden, dat verd. willens eü
wetens zonder toestemming de aardap
pels wegnam. Het is te dwaas om te
menen, dat iemand die drie millioen kg
aardappels omzet zoals verd., een 20 of
30 aardappels mee zou nemen zonder
betaling. Van belang is wie er eigenaar
van de aardappels is. Troost niet. De
aardappels dienden geveild te worden;
er is een verbod deze rechtstreeks aan
een handelaar te verkopen. De eigendom
gaat over door levering en waar de aard
appels nog in de grond stonden waren
ze nog van v. Oostende, die in 't alge
meen stilzwijgend in monstemamfe toe
stemt. Het „wederrechtelijk" element is
dus vervallen. P. achtte het ten laste
gelegde niet bewezen.
^- „Had U de aardappels nodig om
Uw „heffing ineens" te betalen? vroeg
de rechter. Ik acht het feit ook mèt
bewezen en spreek U vrij. Maar ik geef
je de raad alkander vriendelijk te groe
ten als je elkaar in de Plaat tegen
komt!"
(Vervolg pag. 2)
