Burgemeesters
benoemingen.
Uit het
Kijkvenst
er
ze
I
MEDITATIE
Het verstandelijk letten op de
goedertierenheden des Heeren.
EiiAnDEn-niEuws
Bureau: Prins Hendrikstraat 122 c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drul^erij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1948 20e JAARGANG No. 1693
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. millimeter
BQ contract speciaal teurief.
Bij ons staatsbestel wordt uitgegaan
van de zelfstandigheid der gemeente.
Door de kroon worden de burgemeesters
benoemd. Maar deze zijn daarmede geen
ambtenaar en lasthebber der regering
en als zodanig iDestuurder der gemeente.
Zij hebben een zelfstandige, bij de wet
omschreven taak. Zrj ztjn magistraat.
De zelfstandigheid van de gemeente
brengt mede de zelfstandigheid van de
burgeaieesterstaak.
Dit is een van de pijlers van ons
staatsbestel. Wij zouden haast zeggen:
als er iets democratisch is, dan is het
dit.
Burgemeestersbenoemingen zijn altijd
tere kwesties geweest. Beziet men deze
uit de gezichtshoek van de zelfstandig
heid der gemeenten, dan dient een bur
gemeester benoemd te worden, die lei
ding kan geven aan de huishouding en
Jiet bestuur der zelfstandige gemeente.
Die zelfstandigheid brengt verantwoor,
delijkheid mee. Nog steeds zegt onze
grondwet, dat aan het hoofd der ge
meente een Raad staat. Deze wordt ge
kozen door de kiesgerechtigde inwoners.
Niet dé burgenieester staat aan het
hoofd der gemeente, hoewel hij leiding
heeft te geven aan die gemeente en daar
om ook ambtshalve de vergaderingen
van de gemeenteraad leidt. Verstaat een
burgemeester de geest zijner gemeente
niet, dan wordt het uitermate moeilijk
om goede leiding te geven. Hij moet
daarbij boven de partijen staan.
Steeds is het zó geweest, dat de, bo
vendrijvende partij of partijen geneigd
waren, een burgemeester van hun kleur
benoemd te krijgen. In de tijd van het
oppermachtige liberalisme werden vaak
magistraten' van positieve christelijke
belijdenis geweerd, zelfs in die gemeen
ten, welke in overgrote meerderheid
christelijk waren. Wij willen niet bewe
ren, dat onder hen geen mannen van
goed verstand en ruime blik geweest
zijn, die zochten leiding te geven over
eenkomstig het stempel, hetwelk de
christelijke belijdenis op de bevolking
dier gemeente drukte. Er is o.i. wel
eens al te veel en te absoluut bezwaar
gemaakt tegen dezulken. Als wij uit
gaan van de stelling, dat alleen ons
christen-zijn ons in ons ambt zou bin
den aan de regelen van Gods Woord, in
plaats van uit te gaan van de gedachte,
dat de overheid (en dus ook de over-
heidspersoon als zodanig) van Godswe
ge geroepen is overeenkomstig dat
Woord te handelen, dan gaan wij al te
zeer de grondslag derplicht leggen in
de persoon en komt de christelijke be
lijdenis van de persoon teveel in het mid
delpunt te staan. Zulk een beschouwing
heeft, met het oog op burgemeestersbe
noemingen, wel eens al te zeer ons par
ten gespeeld. Vergissen wij ons niet,,
dan wordt deze beschouwing (welke in
zijn diepste wezeif revolutionair is) niet
meer gehuldigd. Niemand, wie hij ook
zij, zal kunnen ontkomen aan de klem
en roeping van Godswege tot hem ko
mende door het Woord.
Dat wil niet zeggen, dat het niet op
hoge prijs gesteld mag worden, dat een
magistraat 's Heeren Woord -belijdt. Kan
eigenlijk wel iemand zich aan die plicht
onttrekken, zonder schuldig voor God
te staan? Is het niet arm, als wö onze,
wijsheid, ons richtsnoer zoeken buiten
de Goddelijke openbaring?
Nu de bovendrijvende partijen, P.v.dA.
en R.K.V.P. in bond, de lakens uitdelen,
zien wg het verschijnsel dat er vele bur
gemeesters benoemd worden, behorende
tot de P.v.d.A. of van R.K. huize. In ge
meenten met een protestants-christelijb
cachet worden mannen benoemd van de
P.v.d.A. liefst lid van de Ned. Herv.
HARE M'AjESTEIT DE KONINGIN
^sprali deze week tot ae wereld over^ae
yerenigae Sltiten uan Iiitlonesië. Ue
reae vindt men in liet Tweede Blad.
Kerk. Mannen dan, »vah de (mislukte)
doorbraak. Zoals het vroeger waren li
beralen van vrijzinnig protestantsen
huize. En als het een gemeente betreft,
waar er maar enige aanleiding toe is,
wordt een Roomse benoemd.
Maar,Tipe het ook zij, wij mogen niet
nalaten ook dezulken uit' 's Heeren
Woord de positieve eis voor te houden,
dat ze geroepen worden hun ambt en
plicht te vervullen overeenkomstig de
H. Schrift, omdat naar dat Woord-zul
len geoordeeld worden, allen die onder
het licht daarvan hebben geleefd. (Rom.
2 '12b.)
Zou dit ook niet gelden voor de ge
meenteraden? Zou het niet gelden voor
Neerlands volk in al zijn geleidingen?-
Tot de wet en tot de getuigenis. Zo
zij niet spreken naar dit woord, het zal
zijn dat zij g^en dageraad zullen hebben.
Nogmaals: Een kykje in de T\^eeds
Kamer.
We werpen deze week vanuit ons ven
ster nogmaals een blik ,in de Tweede
Kamer der Staten Generaal. Eigenlijk
zou iedere Nederlandse Staatsburger
daar éénmaal in zijn leven moeten heen
gaan, om zich er een indruk van te vor
men. Misschien zou het dan een beetje
tegenvallen, ook wat de sfeer betreft.
Men moet b.v. niet denken, wanneer
men zich op de publieke tribune een
plaats weet te bemachtigen, dat men
precies alle honderd Kamerleden krijgt
te aanschouwen. Op de tribune is maar
eer. stuk van de Kamer te zien, wat
zeor hinderlijk is. Eigenlijk lijkt ons de
Tweede Kamer te klein behuisd.
Zagen we de vorige week, dat de Ka
merleden niet zo precies op hun plaats
zitten als jongens in een schoolklas,
maar heen en weer lopen en vertrekken,
al naar het hun goed dunkt, met de
Voorzitter is dat andets. Hy moet altijd
present zijn en de zitting van begin tot
eind bijwonen, alle redevoeringen en be
sprekingen aanhoren. Hij is gekleed in
rok met zwarte das, bij sommige gele
genheden,, b.v. beëdigingen, is hij zelfs
met een witte das gesierd. Ook de grif-
flet en de twee commiezen-griffier;
eveneens in jaquet gekleed, behoren
steeds ter zitting aanwezig te zijn. Zij
fungeren als stemopnemers bij monde
linge stemmingen, houden de presentie-
en sprekerslijsten bij en geven dikwijls
Wie is wijs? die neme deze dingen
waar; en dat zij verstandelijk letten
op de goedertierenheden des Heeren
t'salm' 107 43.
Deze woorden zijn de slotsom van de
gehele Psalm. Wat de inhoud aangaat,
sluit deze laan met de vorige. De 106e
Ps. stelt het gevangen Sion voor in bal
lingschap, doch in waar schuldbesef.
Het erkent daar zijn zonde. Het buigt
zich ootmoedig voor God. Het smeekt
gelovig om verlossing. De 107e Psalm ge
tuigt van de verhoring dezer gebeden,
en de verlossing aan dat sthuldige Zion
geschied. Het mag zich aldaar verlus
tigen in de terugbrenging in eigen land.
Het mag daar weer delen in geestelijke
blijdschap en verheuging in God en in
uitwendige welvaart. Maar nu is het ook
nodig dat het deze zegeningen na zoveel
bange tegenspoed nimmer vergete. Daar
om gaat de dichter de weg, overdenken
tot onderwijzing van Zion, welke de
Heere met 't zelve gehouden heeft. Die
weg is diep beschamend. Want telkens
komen daar de zonden in voor waarom
de Heere Zijn volk bezocht met bittere
plagen, terwijl daarop weer volgde een
genadige verlossing op het terugkeren
van 't zondige pad en 't wederkeren met
smeking en geween in ootmoedig gebed.
Zo wordt de ganse geschiedenis voor
«gen gesteld.
_Om de zonden geslagen, om de goe
dertierenheden des Heeren weer ge
bracht op 't rechte pad, is de voorstel
ling van de dichter aan des Heeren
volk. Deze handeling des Heeren is dui
delijk en. voor aller ogen zichtbaar. De
oprechten zien het en verblijden 2üch.
Doch alle tegenstanders van de ware
vreze (3ods willen het niet erkennen en
stoppen daarom hün mond. Zij zien lie
ver dat volk in blijvende ellende. Zij
haten God, mitsdien Zijne gunstgenoten.
Zij schrijven 'die gang van zaken liever
toe aan samenloop van omstandigheden.
Zij leren daaruit niets.
Daarom worden zij dwazen genoemd,
die het Godsbestaan en Zijn bestuur zelfs
tegen beter weten in blijven ontkennen.
Daarom vraagt de dichter: „Wie is wijs?
diè neme deze dingen waar." Daarmee
wordt niet bedoeld de wijsheid dezer wc
reld, want die is dwaasheid voor God.
De wereldwijze wordt gevangen in zijn
arglistigheid. Nu dat zien wij genoeg
rondom ons en ver daar buiten. Wat
wordt er al niet gedaan om de algemene
ellende van onze tijd het hoof4 te bie
den en de oordelen te keren.
*En met dat al gaat de Heere met
Zijn oordelen door. Als men meent dat
er een keerpunt op til is, komt er vaa
andere zijde weer zoveel tegenover, dat
alle pogingen ook van de groten der aar-'
de Op mislukking uitlopen. Ook ons'land
dat onder de oordelen te lijden heeft, al
is er nog zoveel dat verzacht, is rijk
aan lieden, die buiten God om trachten
ons volk uit de chaos te redden met geeö
ander resultaat dan dat het nog steeda
daarin blijft. Men bewijst da,ar mee, dat
men 's lands historie vergeet, en niet
let op de daden des Heeren van ouds
her.
Daar is echter ook een volk, <iat daar
op gedurig het oog heeft, dat in de ge
schiedenis, in 't leven der vaderen na-
speurt, het bestuur Gods, 't zij daarin
voorkomt de straf op de zonde of de
verlossing op 't wederkeren tot de
Heere.
(Wordt vervolgd.)"-
Wijlen Ds. Groen.
de Kamerleden advies.
Ook zijneer kamerbewaarders in rok
met linten en gouden franje, wat enig
decorum geeft.
In de Tweede Kamer mag niet worden
gerookt, er mag volgens het Reglement
ook niet worden gegeten of gedronken.
Drinken mag men er alleen maar water
uit een glas, zodat men er geen asbak
ken of koppen en schotels ziet. Wie kof
fie wil, moet daarvoor naar de» koffie
kamer.
Wanneer de afgevaardigden spreken,
kunnen zij dit öf van hun plaats doen
(bij debatten) öf, warmeer zij een rede
houden, van' het spreek-gestoelte. Denk
niet, dat ook daarnaar door allen altijd
even aandachtig geluisterd wordt. Voor
al niet, wanneer het een ajfgevaardigde
is van een kleine partij. Dan marcheren
er velen de Kamer uit, of ze houden zich
onder elkaar bezig, zonder naar de spre
ker te luisteren. De pers vertegenwoor
digers doen even zó, ze nemen alleen,
wat van hun „gading" is. De sprefeers
van de partijpers krijgen de meeste ko
lommen in hun krant. Van de andere
partijen of partijtjes neemt men meest
maar een enkele regel op. Zo gebeurt
het, dat b.v. Ds. Zandt, of de heer van
Dis, afgevaardigden van de S.G.P. soms
voor stoelen en tafels staan te praten.
De grote pers neemt er bijna niets van
op, men negeert dat, of geeft er soms
een schimpscheut op. De kleinere partgen
hebben echter meest zelf een partijblad,
zodat hun rede-voeringen toch onder de
kiezers in het brede komen. Al het ge
sprokene en verhandelde wordt echter
gestenografeerd en in extenso opgeno
men in de „Handelingen" der Tweee Ka
mer. Daardoor krijgen al de Kamerleden
de redevoeringen ook van andere spre
kers onder het oog en weten zodoende
toch wat er verhandeld is.
In de Tweede Kamer klopt het hart
van ons regeer-beleid. En die regering
is rooms-rood, de Christelijke partijen'
zijn verre in de minderheid. Wij zijn een
Christelijke natie zijn we' dat iiog?',
maar er is in de Tweede Kamer niet
zo heel veel van te merken. Met de op
perste Souverein, aan Wien alle wetten
en ordinantiën zijn onderworpen, op
Wiens Wet alle menselijke wetgeving
zou moeten gebaseerd, wordt door de
overgrote meerderheid geen rekening
gehouden. We hebben een democratische
regering, vandaar dat degenen die in
's Lands vergaderzalen Gods ■\^oord en
Zijn Getuigenis tot uitgang hebben niet
kunnen geweerd, maar hun stem is he
laas meest een stem des roependen.
Dat is het dieptreurige, daarom is het
in ons land op alle gebied snellen afloop
als der wateren. Zij hebben Gods Woord
verworpen, wat wijsheid zouden ze heb
ben? WAARNEMER.
BIJKSEENHEH) MAAKT ZICH
ZORGEN
ff
Het Oomité Handhaving Rijkseenheid
blijkt vóór het uitspreken van de Konink-
Iqke radiorede een telegram aan de
pegering te hebben gezonden. Daarin
Wórdt gezegd,dat het gevaar bestaat,
dat het buitenland een verkeerde opvat
ting zou kunnen krijgen, indien de rede
zich ten gunste van het regeringsbeleid
zou uitspreken.. Het buitenland zou
daardoor de Koningin met de regerings-
politiek kunnen gaan vereenzelvigen,
hetgeen, gezien de volgens het comité
in den lande bestaande stenuning,, iii
hoge mate bedenkelijk zou zijn voor het
prestige van de monarchie. Het comité
Tvaarechuwt in het telegram tegen deüö
inconstitutionele handeling en zegt, dat
de regering hiervoor de verantwoordelijR-
ixeid draagt.
