Het gaat goed met de
gemeente-administratie
r
y
Communistisch
plancongres
VREDE - VRIJHEID - WELVAART
RAAD SOMMELSDIJK
EiiAnDEn-niEUi/s
Bureau: Prins Hendrikstraat 122 c
Middelhami^ Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drulskerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
WOENSDAG 1 OCTOBER 1947 20e JAARGANG No. 1658
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprfls 12 et. p. millimeter
Bij contract speciaal tarief.
Aan plannenmakers is er geen gebrek.
De communisten kunnen daarbij niet ach
terblijven. Wat ze van plan zijn? Ach,
dat weten wij zowat »wel. Ze zouden ons
met huid en haar over willen leveren aan
Sowjet-Rusland. Ze pleiten voor vrijheid.
Wat deze vrijheid betekent, weten wij zo
langzamerhand wel. Alles in handen van
de almachtige staat; en deze geregeerd
door de proletariërs. Deze zal iedereen
vrijmaken, door ze alleen dienstbaar te
maken aan de staat. Geen loonslaven
zullen we meer zijn. Maar wat we dan
wèl zullen zijn, wordt er liefst niet bij
gezegd. Als het loon de arbeid niet meer
verzoet, als wij niet meer genoodzaakt
worden te arbeiden om in ons levenson
derhoud te voorzien, dan zal er toch een
andere prikkel moeten zijn. Want of men
hoog of laag theoretiseert, er moet toch
geproduceerd worden, zal men kunnen
eten, en in andere behoeften kunnen
voorzien. De prikkel, die dan tot werken
zal moeten aanzetten, is de prik van de
bajonet. Wij worden staatsslaven. Kr zit
niets anders op, er komt een arbeids-
dwang. Laten wij het voorlopig maar
met de zachte naam van arbeidsplicht
betitelen.
Maar, dat doorzichtig plan van de we
reldrevolutie moet toch ook een beetje
gecamoufleerd. Ze kunnen toch maar
niet aldoor spreken over verwoesten en
afbreken. Ze moeten toch ook voor de
dag komen met plannen. Van daar het
plancongres.
De leuze is: Hoger lonen, lager prijzen.
Maar, wat wil dat zeggen? Met groter
inkomen kan men meer kopen; als de
prijzen lager zijn kan men óók meer ko
pen. Maar, dan moet hetgeen men kopen
wil, er zijn. Als er niet meer is, geven
noch hoge lonen noch lage prijzen.^ Na
tuurlijk, als ik alleen meer loon heb, kan
ik persoonlijk meer kopen; als anderen
het maar niet hebben. Dat is natuurlijk
individualistisch, maar alles behalve com
munistisch. Maar ons volk als geheel
kan niet meer consumeren dan het- pro
duceert en invoert. En ja, dat invoeren
kan alleen maar als men öf uitvoert, öf
schulden maakt. Schulden maken kan
men niet blijven doen, en uitvoeren kan
men alleen maar als men hetgeen men
uitvoeren zal eerst produceert.
Dat wordt natuurlijk wel gevoeld. Men
is|Jus met de leuze: hoger lonen, lager
prijzen, niet klaar. Welnu, tóch maar
hoger lonen eisen met het argumept, dat,
als men hoger loon krijgt, men ook wel
harder zal gaan werken. Hier mag wel
een groot vraagteken gezet worden. Im
mers, wij consumeren nü reeds meer dan
wij produceren, dat wil zeggen, wij ma
ken nu reeds iedere dag onze schulden
groter. Moeten wij de schulden nog ster
ker opvoeren in de hoop, dat dan de pro
ductie wel in sterker mate zal stijgen,
dan de schuldtoename Zulk pleiten op
een welvaartscongres lijkt merkwaardig
veel op demagogie.
Toch wil men de lonen omhoog ge
bracht zien. Dat moet dan maar van de
winsten af. Die zijn toch te groot. Maar
hier geldt al wederom, dat als er meer
geld komt en de productie stijgt niet, met
andere woorden: er komen niet meer
goederen beschikbaar, er tochyvoor dat
meerdere geld niet meer kan verkregen
worden. Een distributiesysteem moet dan
het goederenverbruik beperken, en de
rest van het geld, dat men niet aan goe
deren kan besteden, omdat die er eenvou
dig niet zijn, zal worden gspaard, öf de
prijzen zullen weer stijgen en de vrtnsten
weer automatisch vergroot worden.
Er is maar één reële factor: en deze
is onze actie in Insulinde. Geen wónder
dan ook, dat de communisten zich uit
putten om te betogen, dat wij de „oor
log" moeten staken. Nu wiUen wij voor
ditmaal niet bespreken of wij dan niet
zeer tekort schieten in onze plicht. Wij
zullen ook dit eens van de economische
kant bezien. Ook de communisten heb
ben het in hun congres niet durven ont
kennen, dat wij met Tndië economisch
zser gebaat zijn. Het wegvallen van m-
dië is voor ons van zoo doorslaajide be
tekenis, dat, als wij verloren hetgeen wij
daar aan kapitalen hebben geïnvesteerd,
reeds daardoor de armoede bij ons voor
de deur staat. Ware deze militaire actie
in Insulinde te vermijden geweest, onge
twijfeld zouden de zaken er bij ons min
der slecht voor hebben gestaan. Als wij
nü Indië op zouden geven, zou dat voor
ons betekenen een verslechtering van on
ze toestand.
Maar, wie is de schuld, dat wij er zo
veel geld en kracht aan moeten beste
den? De schuld daarvan ligt voor een
niet gering deel bij die communisten, die
nu moord en brand schreeuwen, dat die
actie ons zo duur te staan komt. Zon
der hun hulp (de verkeerde kant op) zou,
menselijkerwijze gesproken, geen' politio
nele actie nodig geweest zijn en zou het
niet nodig geweest zijn, zoveel jonge
mensen hier aan de productie te onttrek
ken, en zoveel schepen er voor in de
vaart te brengen. Dan zou, terwijl de
zelfstandigwording van Indië reeds veel
verder gevorderd zou zijn, reeds weder
om een bron van inkomsten voor ons zijn
gaan vloeien, terwijl ook voor de Indo
nesiërs de economische toestand zich
veel gunstiger zou hebben ontwikkeld.
Het optreden van de „republiek" is de
grootste rem voor de welvaart hier en
ginds. En daar zijn de communisten, die
de leus (maar het is niet meer dan een
leus) van „vrede" aanheffen op hun
plancongres, de gi-ootste schuldigen aan.
Men heeft ook gepleit voor de natio
nalisering van de banken en ^Uerlei an
dere bedrijven, en suggereert, dat daar
door de vrijheid en de welvaart bevor
derd zullen worden. Dat dat gezonde de
mocratie zou wezen.
Vrijheid wordt gevonden in het buigen
onder Gods Woord, in het wandelen in
Zijn inzettingen; niet in het bedenken van
systemen, welke opkomen uit de revo
lutie.
NAAR EEN NIEUWE PABTIJ?
De bekende vrijzinnig-democraat Mr.
Oud, vroeger minister van Fin'a.nciën is
met de politieke toestand in ons land
niet tevreden.
Hij heeft daarvan in» een dagblad blijk
gegeven en de mogelijkheid opgeworpen
om te komen tot een nieuwe partijfor
matie.
Na de bevrijding is Mr. Oud terecht
gekomen bij de Partij van de Arbeid.
Met hem zeer zeker veel vrijzinnig-de
mocraten.
Maar de partij van de Arbeid is voor
velen op een teleurstelling uitgelopen.
En een van die teleurgestelden is Mr.
Oud.
Och het leek zo mooi.- Socialisten en
democraten, alles in een grote partij on
dergebracht.
Dat beloofde veel voor de toekomst.
Dan kon men gemakkelijk komen tot
een sterke regeringspartij en kon er een
echt democratisch bewind worden ge
voerd. Te meer, daar de socialisten wat
water in hun wijn hadden gedaan en het
felle rood wat verbleekt was.
Zodoende was er zelfs ook wel plaats
voor de Christen-Democraten.
Het kwam er niet op aan, als men
maar democratisch was.
Alzo een nieuwe partij. Een partij van
de doorbraak. AUe muren ook van gods-
dienstigen aard waren zo men meende
doorbroken.
Immers als men maar democratisch
gezind was dan was er voor de gods-
dienstigen ook wel plaats.
De verkiezingen kwamen, maar lever
den toch voor de Partij van de Arbeid
teleurstellingen op.
Daar was enerzijds de sterke groei
van de communisten en anderzijds het
zich handhaven van de Christelijke Par
tijen.
Een bewijs dat vele rasachte socialis
ten van de Partij van de Arbeid niets
moesten hebben en liever communistisch
stemden. In samenwerking met Rome
werd het regeringskasteel bezet. Maar
meer en meer blijkt dat de Partij van
de Arbeid geen eenheid is. Dat het bin
nen in de partij kraakt en dat grote te
genstellingen nauwelijks overbrugd kun
nen worden. Zoals zovaak ook in de In
dische kwestie gebleken is.
'Waaruit genoegzaam blijkt, dat velen
bij de Partij van de Arbeid terecht zijn
gekomen, die er niet thuis horen.
Een van hen zeker één van de meest
geziene en invloedrijkste is Mr. Oud.
Bedriegen de voortekenen in het poli
tieke- leven niet, dan zal het zeker wel
tot een nieuwe partijformatie komen.
Van welke aard die zal zijn is nog
niet te zeggen, maar het ligt voor de
hand, dat ze wat gematigder zal zijn
dan de Partij van de Arbeid. Hoe het ook
zij, uit een en ander is wel gebleken dat
het formeren van een nieuwe partij op
brede basis als de Partij van de Arbeid
bij zijn aanhangers geen tevredenheid
brengt. Een vaste grondslag is nodig. En
dié vaste grondslag kan geen andere zijn
dan 's Heeren Woord. Wat niet opi die
grondslag staat, maar op een humanis
tische wortel stoelt zal geen dageraad
hebben en brengt voor land en volk geen
heil aan.
Maandagavond vergaderde de ge
meenteraad onder leiding van Burg.
Rijnders. De heer Grootenboer was af
wezig.
Na opening met gebed werden de no
tulen, die ter inzage gelegen hadden,
onveranderd vastgesteld.
Onder de ingekomen stukken bevon
den zich een flink aantal door Ged. Sta
ten goedgekeurde raadsbesluiten en be
grotingswijzigingen.
De heren T. v. d. Doel, J. Hoogmoed,
en J. V. Zielst hadden meegedeeld hun
benoeming als lid der Comm. v. advies
ingevolge de Woonruimtewet te aanvaar
den; de heren Volwerk en Breur schre
ven evenwel voor hun benoeming te be
danken.
Het oude contract. - Klok-
luiden wordt duurder.
De Raadsleden en Wet
houders vragen meer pre
sentiegeld.
Komt er een vaste straat
maker
Verder was ingekomen Se begroting
Vleeskeuringsdienst over 1946, welke
sloot met een tekort van 1000.
De gemeente Diever verzoekt adhaesie
te willen betuigen aan een door hun aan
de ministerraad gericht schrijven waarin
zij bezwaar maakten tegen de classifica
tie der gemeenten in' verband met de
salarisregelingen. Hoewel B. en W. met
de inhoud" van dit schrijven symphatise-
ren achten zij het toch effectiever, zelf
een dergelijk schrijven tot de minister
raad te richten. De raad ging daarmee
accoord.
Van dhr. Mijs was een vraag ingeko
men naar de kosten van de verbouwing
der O.L. School aan de Binnenweg. De
Voorz. antwoordde hierop, dat hem deze
gegevens in een der volgende vergade
ringen zullen worden verstrekt, bij welk
antwoord dhr. Mijs zich kon neerleggen.
Ook :fiad dhr. Mijs een vraag ingediend
hoe het stond met het rioleringsvraag
stuk, waarop de Voorz. antwoordde, dat
dit de volle aandacht van B. en W. heeft
doch dat men hiermede ook aan den
Haag gebonden is. De-opzichter heeft
evenv,'el opdracht een nieu-)v riolerings-
plan te maken en B. en W. zullen trach
ten dit vóór 1 Maart a.s. ter tafel te
brengen.
Dhr. Mijs zeide deze vraag gedaan te
hebben mede in verband met de riolering
der nieuwe straten. In aansluiting op de
nieuwe riolering zal het ,riool daar la
ger worden gelegd. Spr. meende, dat de
nieuwe woningen reeds betrokken zullen
zijn eer het nieuwe rioleringsplan uitge
voerd is en de vraag is nu of er dan
voor die mensen voldoende uitwatering
zal zijn. ..-;;:-; ;.S'
De Voorz. zeide daarop geen direct
antwoord te kunnen geven en dit nadei?
te zullen bezien, doch de heer Ie Comte
was van oordeel, dat het lager,leggen
der buizen als tijdelijke voorziening geen
bezwaren oplevert. Wel blijft het riool
dan vol staan, maar het water heeft vol
doende uitweg.
De begroting Drinkwaterleiding 1948
was door de Commissie tot nazien daar
van in orde bevonden en. adviseerde bij
monde van dhr. van Zielst'tot vaststel
ling, wat de Raad overnam.
Ook de rekening en verslag Waterlei
ding over 1946 was door de Commissie
accoord bevonden en adviseerde bij mon
de van dhr. Knape tot vaststelling. De
Raad ging ook hiermee accoord.
Dhr. Van Zielst rapporteerde vervol
gens het nazien der begroting Gasfabriek
1948. namens de Commissie, en adviseer
de tot vaststelling daar alles accoord
was bevonden. Zonder wijziging werd
ook deze begroting aanvaard.
De gemeentebegroting 1945, begroting
Bur. Armbestuur 1945 en de gemeente
rekening 1945 werden daarna eveneens
vastgesteld. Dhr. Knape had namens de
Commissie tot goedkeuring geadviseerd,
en ook het Verificatiebureau had geen
bezwaren ingebracht.
De Voorz. zei, dat de begroting '45 was
opgemaakt aan de hand van de gemeente
rekening, eigenlijk in omgekeerde volg
orde dus. Dit vond echter zijn oorzaak
in de achterstand gedurende de oorlogs
jaren. Wanneer als laatste stuk van de
achterstand de begroting en rekening '46
klaar zullen.zijn is alles ingehaald. Het
ligt in de bedoeling deze nog voor het
eind van dit jaar ter tafel te brengen,
zomede ook de begroting 1948. Volgend
jaar is men dan geheel bij. De Voorz. zei
dat het de Raad goed zou doe te verne
men, dat enkele leden der Ged. Staten,
die vorige week een bezoek aan de ge
meente brachten, er hun blijdschap over
uitspraken, dat men in Sommelsdijk zo
vlug opgeschoten was.
In verband met enkele opmerkingen
van Ged. Staten werd er in de leges-ver-
ordening nog een kleine wijziging ge
bracht.
Zie vervolg pag. 2 Ie kolom
