De eigendom
Buitenland
Nauwelijks zalig
MEDITATIE
EIIAnDEI1-l1IEUll/5
Bureau: Prins Hendrikstraat 122 c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon DruMcerij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1947 20e JAARGANG No. 1649
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. milUmetBr
Bij contract speciaal tarief.
Wq lezen in de Schrift: De hemel is
des Heeren, maar de aarde heeft Hij
der mensen kinderen gegeven.
De aarde is dus des mensen eigendom.
Is dat bezit absoluut? Is het gemeen
schappelijk? Heeft ieder daar een gro
ter of kleiner persoonlijk en absoluut
deel aan? Sommigen menen, dat de
mens, onder alle omstandigheden en voor
goed, iets het zijne kan noemen. Men
beroept zich dan gaarne op het Schrift
woord: Is het mij niet geoorloofd te
doen met het mijne wat ik wil Anderen,
met een beroep op de praktijk der eer
ste Christengemeente, waar men alle
dingen gemeen had, zouden de gemeen
schap van goederen willen invoeren; een
soort christelijk communisme dus.
Niet ieder mens bezit evenveel. Als wij
veel mogen bezitten, en hét is in een
rechten weg verkregen, mogen wij daar
de zegenende hand Gods in opmerken:
God heeft Abraham rijk gemaakt.
Hebben wij weinig, maar mogen wij
het bezitten in Gods gunst, dan mogen
wij ons ermee troosten, dat het weinigi
dat de rechtvaardige heeft, beter is dan
de overvloed der goddelozen.
Toch is de eigendom van de goederen
dezer aarde in meer dan één opzicht be
perkt. Onder het oude Israël was het
zo. Waimeer men zijn akker verkocht,
kwam deze in het jubeljaar weer aan de
oorspronkelijke eigenaar terug. De ver
koopwaarde hield verband met het aan
tal jaren, dat nog tot het jubeljaar wer
den geteld. Dit wijst er dus op, dat het
bezit het karakter had van een vrucht
gebruik. Wij zijn ook niet absoluut vrg,
om met het onze te doen wat wij willen.
Het bezit van sommige zaken legt ons me
nigmaal verplichtingen op. Als wij het
goed der aarde bezitten, en wfl zien on
ze naaste gebrek van het nodigste heb
ben, zijn wij verplicht hem van het on
ze mede te delen.
Als onze leeftijd voorbij is, is ook de
tijd van ons bezit der aardse goederen
voorbij; dan moeten wfl ze achterlaten;
dikwijls weten wij niet aan wie. Wij mo
gen wel een goed, gepast en matig ge
bruik van onze goederen maken, maar
geen verkeerd, onmatig en zondig ge
bruik.
Hoe heeft ons de oorlogs- en bezet
tingstijd de betrekkelijkheid van het be
zit van goederen geleerd.
Maar ook in het gewone burgerlijke
verkeer is er velerlei beperking van het
eigendomsrecht en van het gebruik van
onze goederen. De overheid heeft het
recht door onteigening grond en huizen
<Jie wij bezitten, ten algemene nutte ons
te ontnemen, al is ze verplicht ons daar
voor een schadeloosstelling te geven.
Distributiebepalingen regelen het ver
bruik van allerlei levensbenodigdheden.
Ge hebt wellicht over de verhuur van
uw huizen niets te vertellen. Of ge
wordt gedwongen een gedeelte van uw
eigen huis in bruikleen aan daklozen af
te staan. Van uw bezit moet ge een ge
deelte afstaan als belasting. OBn niet al
leen een gedeelte van uw inkomen, dat u
als vrucht van uw arbeid toekomt, maar
ook van uw vermogen in een vermogens
heffing. Uit al die voorbeelden, die met
tientallen te vermenigvuldigen zouden
zijn, blijkt overduidelijk, dat het eigen
doms- en beschikkingsrecht maarzeer
betrekkelijk is. Gaat dat buiten de maat,
dan wordt het spoedig als een onrecht
gevoeld. Toch wordt als regel in princi-
Pe het eigendomsrecht niet aangetast.
Als men erkent, slechts leenheer en
vruchtgebruiker te zijn van de goederen
dezer wereld, en bovendien erkermen
mag, dat het ons van Gods goede hand
is toegeschikt, als men de spraak der
goddelijke voorzienigheid verstaat, waar
uit de omstandigheden, de noodzaak
Wijkt, zuUen wij er ons in kunnen schik
ken. Men zal met een ruim hart zijn
naaste tegemoet kunnen komen. Het is
(dit In het voorbijgaan) niet zo'n g^in-
stig teken, als wfl menen, dat wat wij
geven, maar een vrije gave van onze zij
de is.
Al heeft het velerlei beperking, en is
de eigendom niet absoluut; wij erkennen
op grond van de Schrift, dat er een pri-
vaatbezit bestaat, dat dit de orde is
door God onder de mensen gesteld.
Het communisme wil het privaatbezit
afgeschaft zien. Is dat een erkenning dat
wij onszelf tegenover God slechts als
leenheren moeten aanmerken?
Integendeel. Men zegt te streven naar
een „eerlijke" verdeling van wat de aarde
oplevert. "Wij moeten vrij van God zijn.
Zijn bestuur wordt verloochend. Het is
nog steeds dezelfde leus van de Franse
revolutie. Vrijheid, gelijkheid en broeder
schap. Gelijkheid van inkomen, gelijkheid
van bezit, zolang het ideaal, dat nie
mand privé iets mag bezitten, nog niet
is bereikt. Begin maar vast, dat wat er
is, gelijk te verdelen. De Overheidsinstel
lingen moeten daartoe worden gebruikt.
De Staat moet alles regelen. Die moet
ieder het zijne uitdelen. Op de bronnen
van inkomen moet beslag gelegd. De ver
deling (distributie) van alles moet in
handen van de almachtige Staat ge
legd.
Onlangs is een commissie ingesteld
door de regering om de mogelijkheid te
onderzoeken van een rechtvaardige ver
deling van het inkomen.
Verstaan wij de tekenen der tijden?
De allesregelende Staat. Intussen neemt
de, verwarring toe. Die allesregelende
Staten doen niets dan vechten tegen el
kaar om alles in de wereld naar hun
hand te zetten. Men wil wijzer zijn dan
God. De lichten des hemels wanen wij
uitgeblust te hebben.
Straks wordt de eigendom afgeschaft.
Het privaatbezit opgeheven. Dan
zal de chaos volkomen zijn.
Indonesië
Onze Nederlandse regering bevindt
zich in een zeer moeüijlse situatie.
Ons land is lid geworiden van de Ver.
Naties, evenals zij indertijd lid was van
de Volkenbond.
Door Ds. P. Zandt is hierover indertijd
in de Tweede Kamer gesproken en door
hem er op gewezen, dat de grondslag niet
deugde en daarom het gebouw, dat op
dit fundament werd opgetrokken, zou
blijken, tegen de geweldige wereldstor-
men niet bestand te zijn.
Onze regering heeft ten opzichte van
Nederlands Indië gedraald. Wij zouden
vele kolommen hierover kunnen schrij
ven, doch het heeft alles plaats gehad,
hét is voorbij en op heden is daaraan
niets meer te verhelpen.
De oppositie heeft gelijk gekregen en
uiteindelijk is de regering overgegaan tot
de politionele actie.
Van een zijde, waarvan wij dit het al
lerminst zouden verwacht hebben, n.l.
Australië, is er tegenwerking gekomen.
Dit feit is wel buitengewoon pijnlijk, ge
let op onze houding, toen Japan Tndië
aanviel.
Door het inzetten van onze gehele
luchtmacht en vloot is middelijk Indië
verloren gegaan en door de Jappen be
zet, maar Australië bevrfld gebleven en
als dank hiervoor 'beproeft Australië al
les, om Nederland de wederopbouw in
Indië onmogelqk te maken.
Wij hebben de behandeling van onze
zaak voor de Veiligheidsraad in de dag
bladen kunnen volgen. Tenvolle kunnen
wij het verstaan, dat er' stemmen zijn
opgegaan, dat Nederland zich van de be
handeling van haar zaak, verder niets
De rechtvaardige nauwelijks zalig
wordt. (1 Petrus 4 18a.)
A. De rechtvaardige zalig.
Zegt de rechtvaardige, dat het hem
wel zal gaan. Wee de goddeloze, het zal
hem kwalijk gaan. Die last, eens opge
legd aan Jesaja, de Evangelist des O.V.
is ook de opdracht aan allen, die geroe
pen worden tot de Dienst des Woords.
De aanzegging van het wel en het wee
is het kenteken der zuivere prediking en
de toetssteen of de prediker getrouw is
in zijn bediening.
Een getrouw Dienaar des Woords was
de Apostel Petrus, die blijkens het woord
gedeelteijk hierboven afgeschreven, ver
kondigde de zaligheid der rechtvaardigen
en de rampzaligheid der goddelozen; hij
schreef: Indien de rechtvaardige nauwe
lijks zalig wordt, waar zal de goddeloze
en zondaar verschijnen? Daarmede be
doelde hij: indien de rechtvaardige nau
welijks zalig wordt, wat zal dan het ein
de, der van God vervreemden verschrik
kelijk zijn, een verschijnen voor de recht
vaardige Rechter des heelals, die gewis
uitspreken zal het vonnis des eeuwigen
doods.
De rechtvaardige wordt nauwelijks
zalig.
De rechtvaardige. Rechtvaardig wordt
gsnoemd de godzalige, de in Cüiristus be
genadigde zondaar.
Rechtvaardig betekent echter niet dat de
Godvrezende is een volstrekt rechtvaar
dige, die uitwendig en inwendig beant
woordt aan de eis der goddelgke Wet,
verstaan in haar geestelijke uitgebrei-
heid en wijdte. In dien zin geldt de uit
spraak, er is niemand rechtvaardig, ook
niet één. Ieder van Gods volk is het har
telijk eens met de Schrift, die zegt: wfl
struikelen allen in vele; zelfs de aller
heiligste heeft maar een klein beginsel
van gehoorzaamheid aan de geboden
Gods en belijdt: Ga niet in het gericht
met Uw knecht, want niemand, die leeft,
zal voor uw aangezicht rechtvaardig
zijn.
Daar is slechts één waarlijk Recht
vaardige op aarde geweest nl. Jezus de
Rechtvaardige, die onbesmet, afgeschei
den van de zondaren, mocht uitdrukken:
Wie overtuigt mij van zonde?
En nu is 't door dien Rechtvaardige,
ter wille van Christus gerechtigheid, dat
er mensen zijn, goddeloos in zich zelf,
die worden verwaardigd met het voor
recht den naam van rechtvaardigen te
dragen.
Een ieder, die door een waarachtig,
oprecht geloof Christus 'wordt ingelijfd,
verkrijgt als bate des geloofs, dat hij is
in Christus voor God rechtvaardig.
St. Maartensdijk Ds. Joh. de Brea.
(Wordt vervolgd)
meer zou aantrekken en ongeacht het
besluit, dat de Raad zou nemen, haar
eigen weg gaan, ja zelfs uit de Raad
zou treden.
Toen wij dergelijke adviezen en over
wegingen üi de pers lazen, dachten wij
terug aan de woorden van Ds. P. Zandt.
De Heere heeft een twist met ons
land en maakt, dat onze afgoden, welke
wij stellen boven Zijn Woord en Getui
genis, ons het leven bitter en zuur ma
ken.
België, onze nabuurstaat, welke trouw
voor de Nederlandse belangen .op de bres
heeft gestaan, heeft een voorstel inge
diend, om door het Internationale Hof
van Justitie te laten onderzoeken, of de
actie in Indië werkelijk een zaak is, die
op de Veiligheidsraad thuis hoort dan of
zij alleen een aangelegenheid is, zuiver
van binnenlands beleid, waarmede andere
volken niets te maken hebben.
Dit voorstel is verworpen met alleen
de stemmen van België, Amerika, Enge
land en Frankrijk voor.
Onze ruimte laat niet toe om een dui
delijk overzicht te verstrekken van de
gehouden besprekingen.
Droevig is het, om daaruit te consta
teren, hoe dat wel een communistische
agitatie, maar niet het recht zegeviert.
Met zorg zag dan ook onze regering
de besluiten tegemoet, doch zie, vorige
week was het de houding van China en
deze week de houding van Frankrigk,
welke een wending ten gunste teweeg
brachten.
Van de aanbieding van Amerika om
goede diensten te bewijzen, is niets te
recht gekomen. Nederland heeft het
voorstel direct aanvaard, maar de Repu
bliek heeft het weliswaar niet verwor
pen, doch iedere keer zulk een voorbe
houd gemaakt, dat er totaal niets van
terecht gekomen is.
De Republiek wil niet onder de be
scherming van Amerika, Maar wel on
der Rusland staan.
Rusland heeft een voorstel ingediend,
dat de Veiligheidsraad direct een com
missie zou benoemen, om de toestand in
Indië te onderzoeken en op zeer korte
termijn aan de Raad zou rapporteren, op
welk verslag de Raad dan zijn beslissin
gen zou nemen.
Zonder daartoe het recht te hebben,
zou bij aanneming van dit voorstel, de
Veiligheidsraad de kwestie omtrent In
donesië van Nederland overnemen en uit
eindelijk voorschreven wat gedaan moet
worden.
Toen tijdens de oorlog het zichtbaar
was, dat Duitsland aftakelde, hebben de
Grote Vier, om de onderlinge vrede te
bewaren, het Vetorecht ingesteld, wat in.'
houd, dat zij elkander plechtig heloof den,
geen voorstel te zullen aaimemen, wan
neer een der Vier zich hiertegen ver
klaart.
Frankrijk heeft tot voor deze week,
van dit recht nog geen gebruik gemaakt,
Rusland reeds 18 keren.
Wat is nu gebeurd?
Nu over de zaak van Indonesië in be
ginsel, onder leiding van Rusland, een
verkeerde weg zou worden ingeslagen,
heeft Frankrijk voor de eerste maal van
zijn vetorecht gebruik gemaakt en het
voor Nederland opgenomen, niettegen
staande Frankrijk zelf voor zo'n groot
gedeelte communistisch is. De Franse af.
gevaardigde heeft steeds op het stand
punt gestaan, dat eerst moet vast staan
hoever de bevoegdheid van de Veiligheids,
raad strekt. Toen deze kwestie door het
Russische voorstel in groot gevaar kwam
heeft hij het met zijn veto bezworen. Ne
derland is Frankrijk daarvoor zeer er
kentelijk.
China en Australië hebben een voor
stel ingediend, dat het meest voor Ne
derland aanneembaar is. Verschillende
landen hebben te Batavia consulaten en
nu worden de consuls van die landen,
welke lid zijn van de Veiligheidsraad,
verzocht, ter plaatse een nauwkeurig on
derzoek in te stellen en de Raad te rap
porteren. Australië wilde verder gaan,
doch China weigerde. Dit voorstel is
aangenomen. De consuls die hierover
moeten rapporteren zijn, Amerika, Enge
land, China, België, Australië.
Tevens is het voorstel van Amerika
aangenomen, waarbij de Veiligheidsraad
zijn goede diensten aanbiedt en voorstelt
een comriiissie van 3 leden te benoemen,
één lid door Nederland, één lid door de
Republiek, en één lid door de Veilig
heidsraad.
Zie vervolg pag. 2 Ie kolom
