Ingrijpende wijziging van de indeling der
Flakkeese gemeenten op komst.
Voorgesteld wordt 5 inplaats van 13 gemeenten.
Tegelijkertijdgrenscorrecties.
lll\riDEI1-l1IEUW5
Bureau: Prins Hendrikstraat 122 c
Middelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drul^erij 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
WOENSDAG 27 AUGUSTUS 1947 20e JAARGANG No. 1648
Abonnementsprijs 1.50 p. kwartaal
Advertentieprijs 12 et. p. müllmeter
Bij contract speciaal tarief.
rie
en
hun IV
uit f
EMIGRATIE en
KOLONISATIE
Wanneer door economische omstandig
heden kleinere of grotere groepen van de
bevolking in moeilijkheden geraken, dat
„het land hen niet meer kan dragen",
wordt een uitweg gezocht naar die van
de wereld, waar men wél een bestaan
denkt te kunnen vinden.
Zolang men naar een- ander werelddeel
emigreert, om daar een werkkring te zoe-
ken in het midden van de daar opgebouw
de maatschappij, wordt men deelgenoot
van de algemene welstand van dat volk,
j in het midden waarvan men zich ves-
i tigt. Men kan daar niet geïsoleerd gaan
leven. Men moet min of meer eigenvolks
gewoonten los laten en zich voegen in
[het nieuwe verband. Men wordt in de
[stroom opgenomen. Men wordt niet al-
I leen mededeelgenoot van de welstand van
[dat land, maar men wordt ook in de
I geestesstroom of één der geestesstromin-
Igen opgenomen. Men kan, als men naar
[een der steden van Noord-Amerika gaat,
[geen Hollander blijven. Men wordt lang-
izamerhand Amerikaan. De kinderen wor-
Jden het zeker; de kleinkinderen voor
I honderd procent. Men moet zich losma-
(ken uit zijn oude volksgemeenschap. Fa-
Fmilie- en vriendenbanden mogen er al
[blijven bestaan in het oude werelddeel;
toch zullen ze rekken.
Er zitten altijd twee kanten aan, als
bde wens, om naar een ander werelddeel
Ite vertrekken, opkomt, geboren uit de
fnoodzaak. Er is moed toe nodig, om te
|gaan; maar het kan ook zijn, dat de
noed ontbreekt, om aan de tegenwoordi
ge omstandigheden in eigen land langer
tiet hoofd te bieden.
ChurchiU, de leider van de oppositie
|n Engeland, richtte zich onlangs tot het
Bngelse volk, in verban^ met de daar
tieersende crisis. Ook daar is, vanwege
Be zeer ongunstige economische omstan
digheden, een sterke drang om te emi-
Teren. Zij, die dat wensen, betonen ener
pijds, dat er bij hen nog een zekere on-
flememingslust is. Het zijn dus in het
g.lgemeen die mensen, die wat in hun
aars hebben. En nu deed ChurchiU juist
|p deze honderdduizenden, die óf naar
nerika óf naar de Dominions willen,
een beroep, om daarvan af te zien, de
handen ineen te slaan en mèt het Engel-
Se volk in harde arbeid de moeilijkheden
^eboven te komen. Hij zou dan willen,
■^at de nationale saamhorigheid zó sterk
Iprak, dat die goede werkkrachten zich
niet los zouden maken uit het nationaal
.ferband.
Zo het mogelijk is, zouden wij als Ne-
■ierlanders ook dat standpunt moeten
%memen. Hier doet zich altijd de vraag
jp, of de gebondenheid aan het eigen
folk wel genoegzaam spreekt. Is de nood
^erkelijk zó groot, dat wij beseffen: Wij
Weten weg; wij zijn overtuigd, dat on-
;^e roeping binnen ons volksverband op-
gehouden heeft; dat wij eer tot last dan
5p)t nut zijn, als wij hier blijven. Ieder
moet dat voor zich en zijn gezin uitma-
;Wootmoedig geloof in Gods voor-
"enigheid, welke ook spreekt in onze
irsoonlijke omstandigheden, is hier voor
IS wel een eerste vereiste. Sluit zich
ier de weg? Opent zich elders een pad?
Emigratie in die zin, dat wij terecht
'men temidden van een geordende
laatschappij in een ander werelddeel,
fordt steeds moeilijker. Vele wegen, die
•eger openstonden, zijn nu gesloten.
Dan blijft er misschien nog een andere
rm van emigratie over: Die van kolo-
iatie.
Er zijn nog genoegzaam grote gebieden
wereld over, waar schier geen
rveUng woont. Men kan met een klei-
e of grotere groep naar zulk een ge-
trekken. Men vindt daar geen ste-
om te bewonen. Geen akkers die men
kan bezaaien. Er is dikwijls geen onder
vinding van wat daar groeien wil. Men
moet daar primitief leven. Alles van de
grond op inrichten.
Een voorbeeld van een dergelijke kolo
nisatie hebben wij voor ogen. Juist is
het honderd jaar geleden, dat een grote
groep kolonisten onder leiding van Ds.
V. Raalte naar die nieuwe wereld trok,
om zich daar een bestaan te verwerven.
In ons land gaan er stemmen op, om te
koloniseren.
De geschiedenis van deze kolonisten
heeft wel getoond, wat ontzaglijke moei
lijkheden daaraan verbonden zijn. Het
enige wat men daar vindt is de grond.
Is deze vruchtbaar, of althans vrucht
baar, te maken? Men leeft afgesloten van
de mensenmaatschappij. Men is op zich
zelf en elkaar aangewezen. Er moet ten
slotte leiding zijn. Een der dingen, welke
het voor sommigen zo aantrekkelijk
maakt, is, dat men ééns geestes is. Men
is niet als Lot in Sodom. Maar het be
derf der zonde neemt men mee, zowel
als de monnik dat doet naar het kloos
ter.
Andere voorbeelden hebben wij in de
trekkers naar Zuid-Amerilla. Hier droeg
het wat minder het karakter van kolo
nievorming. De oude voortrekkers reis
den van plaats tot plaats.
Men moet afdalen van de cultuur naar
de natuur, streeft er aanstonds naar, om
van de natuur op te klimmen tot een
zekere cultuur.
Worden de menigvuldige, moeilijkhe
den wel beseft? Misgewassen; gebrek
aan ervaring in de bijzondere omstandig
heden; het ontberen van de nodige hulp
middelen. Ziekten. Vervulling der gees
telijke behoeften. Maatschappelijk en
godsdienstig onderwijs van onze kinde
ren. Sociale spanningen. Onderlinge ver
deeldheden. Criminaliteit. De taalkwes
tie.
Tenslotte mene men niet, daar een
klein Nederlandje te kunnen stichten.
Al zal het proces wat langzajner ver
lopen; uiteindelijk zal men toch samen
moeten groeien met de natie, waartoe het
grondgebied behoort.
Gods hand leidt de natiën, ook in hun
ontstaan. De aarde wordt hoe langer hoe
meer vervuld. Hoe vast wij ons ook wa
nen in onze steden (bouwde zich Kaïn
niet reeds een stad?) wij zijn alle reizi
gers. De kinderen worden verzadigd en
laten hun overschot hun kinderkens
achter.
Wij hebben hier geen blijvende stad.
Mogen wij, vervullende onze tijdelijke
roeping hier of elders niet verzuimen
een toekonlende te zoeken.
HET GROTE GEVAAR. o
Rusland speelt in de internationale
verhoudingen een grote rol.
Niet alleen als staat maar ook door
het communisme. Inzonderheid in de ver
gaderingen van de Verenigde Naties en
de Veiligheidsraad voert Rusland een po
litiek waardoor de internationale ver
houdingen en tegenstellingen steeds
scherpere vormen aannemen.
Men kan gerust zeggen, dat Rusland
een bedreiging voor de wereldvrede
vormt.
Daarbij gesteund door zijn satellieten.
de communisten, die overal een vijfde
colonne vormen. Rusland, dat het Oos
ten van Ehiropa en de Balkan in zijn in
vloed en overheersing houdt. In die lan
den alle vrijheid belet en belemmerd. Een
lajid, dat in naam democratisch is, maar
dat in wezen politiestaat vormt. Ben
zuivere dictator, zij het- dan met com
munistische inslag. Dictatuur, hetzij fas
cistisch of communistisch, onbestaan
baar met de werkelijke vrijheid van de
mensheid.
Rusland met zijn communistische dic
tatuur is een land, dat aanstuurt op ver
warring en chaos in alle andere landen.
Het altijd er op toelegt om verwar
ring aan te richten en in de internatio
nale verhoudingen alle constructieve ar
beid belet.
Een werkelijk gevaar voor de wereld
vrede.
Steeds gereed staat met zijn veto,
waardoor werkelijke arbeid ten enenmale
onmogelijk is. Er is geen kwestie of Rus
land mengt er zich in en sticht verwar
ring en stuurt aan op chaos en voorbe
reiding van de wereldrevolutie. Alle vol
ken van Oost-Europa houdt het gevan
gen met inbegrip van de Balkan en het
dreigt West-Europa te overstromen. De
chaos over de gehele wereld ten bate
van zijn eigen belangen.
En zulk een land voert in de vergade
ringen van de Verenigde Naties het
hoogste woord en met zulk een land ver
gadert men om de wereld vooruit te
brengen. De grootste dwaasheid. In-
plaats van het gevaar openlijk aan te
wijzen en zich te onttrekken aan zulke
vergaderingen gaat men voort elkaar te
bedriegen en met elkaar te huichelen.
Door Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland is aan alle collega's van Burge
meester en Wethouders op de Flakkeese
gemeenten een schrijven gezonden, waar
in wordt medegedeeld, dat zij het- wen
selijk achten om wijziging te brengen in
de gemeentelijke indeling van Flakkee.
De tegenwoordige indeling brengt vol
gens het oordeel van Ged. Staten reeds
geruimen tijd moeilijkheden met zich,
waarom dan ook de gemeentegrenzen,
waar deze botsen met de practijk, naar
behoefte zullen worden gewijzigd. De -sa
menvoeging van Middelhamis en Som-
melsdtjk is allereerst een voor de hand
liggende oplossing, temeer, daar de be
woners van deze gemeente bij elkander
winkelen en er een intensief verkeer
tussen beide gemeenten bestaat. Ook de
eigenaardige situatie te Dirksland vraagt
om een oplossing, daar een gedeelte van
de Oostzijde van dit dorp tot Melissant's
grondgebied behoort, terwijl het daarop
aansluiteEtde Kralingen weer onder Som-
melsdijk resorteert. Het grondgebied van
Ouddorp strekt zich uit tot in de be
bouwde kom van Goedereede, wat de
woningbouw weer moeilijkheden in de
weg legt. Het station van Nieuwe Tonge
staat op 'Sommelsdijk's gebied en tal van
andere grensbepalingen scheppen eigen
aardige situaties.
Om al deze en meerdere hinderpalen
uit de weg te ruimen hebben Ged. Sta
ten mede met het oog op een groot
scheepse bezuiniging wat betreft het
voor iedere kleine gemeente benodigde
bestuurs- en administratiefapparaat
een ontwerp voor een nieuwe indeling
van de Flakkeese gemeenten gemaakt,
wat door de colleges van B. en W. in
een der eerstvolgende vergaderingen de
gemeenteraden zal worden voorgelegd.
De gemeenteraden kuimen dus hierovei'
hun gevoelens uitspreken en eventuele ad
viezen indienen, welke vóór 1 November
a.s. aan Ged. Staten moeten zijn kenbaar
gema.akt.
Het ligt in de bedoeling van Ged.
Staten om alle 13 Flakkeese gemeenten
op te heffen en daarvoor 5 nieuwe ge
meenten in de plaats te stellen.
De nieuwe indelinig.
De nieuwe indeling van Flakkee wordt
als volgt voorgesteld:
Samenvoeging van Ouddorp, CSoede-
resde en Stellendam tot een oppervlakte
van 5555 H.A. met 6807 inwoners.
Samenvoeging van Melissant, Dirks
land en Herkingen tot een oppervlakte
van 4573 H.A., met 6188 inwoners.
Samenvoeging van Middelhamis, Som"
melsdyk en Stad aan 't Haringvliet tot
een oppervlakte van 3432 H.A, met 9172
inwoners.
Sajnenvoeging van Nieuwe Tonge en
Oude Tonge tot een oppervlakte van
4268 H.A., met .5682 inwoners.
Samenvoeging van Den Bommel en
Ooitgensplaat tot een oppervlakte van
3614 H.A., met 5290 inwoners.
Bij deze nieuwe indeling zal dan te
vens een stuk van Sommelsdijk (Kralin
gen) aan Dirksland komen en een uit
stekend stuk van Melissant bij Sommels
dijk worden gevoegd. Zo zal er ook een
stuk van Middelharnis en van Sommels
dijk bij Oude Tonge worden getrokken,
terwijl daartegenover weer een gedeelte
van Oude Tonge aan Middelhamis komt.
Ook de Kranendijk, die thans onder Den
Bommel behoort, komt als de voorge
stelde wijzigingen doorgaan, onder Oude
Tonge.
Hebben de gemeentebesturen hun oor
deel over de wijzigingen uitgesproken
en aan Ged. Staten kenbaar gemaakt,
dan kan de wets-procedure beginnen. On
ze lezers zullen er zeker belang in stel
len, hoe een en ander dan verder ver
loopt. De gang van zaken is dan als
volgt. Een gemotiveerd verzoek tot
grenswijziging wordt door Ged. Staten
gericht aan de Kroon, welk verzoek ver.
gezeld moet zijn van een mening der ge
meenteraden der betreffende gemeenten.-
Daarna besluit de Kroon of het verzoek
verder in behandeling zal worden geno
men.
Wordt daartoe besloten, dan nodigt de
Minister van Binnenlandse Zaken Ged.
Staten uit om een ontwerpregeling te
maken met kaarten en toelichtingen.
Deze moeten dan hinnen een door de
Minister te bepalen tijd aan de betrok
ken gemeenten worden gezonden, waar
na de Burgemeester ze 30 dagen ter in
zage legt op het gemeente-secretarie, zo
spoedig mogelijk na de ontvangst. In de
nieuwsbladen wordt deze ter-visie-leg-
ging, aangekondigd. Ieder ter' plaatse
wonend rechtspersoon is gerechtigd zijn
bezwaren schriftelijk bij Ged. Staten in
te brengen, wat drie weken na de ter-
visie-legging moet zijn geschied. Ook de
gemeenteraden brengen hun gevoelens
ter kennis van Ged. Staten binnen een
door hun vast te stellen termijn én ver
gezeld van de notulen der betreffende
raadsvergaderingen.
Vervolgens deelt het college van Ged.
Staten het oordeel van de ene gemeen
teraad aan de andere mede, zodat een
grondige uitwisseling van gedachten tus-
Zie vervolg pag. 2 Ie kolom
