Echtscheidings-
practijken.
Buitenland
MEDITATIE
De stem ener bevoorrechte ziel.
EiüvnDEn-niEuws
Bureau: Prins Hendrikstraat 122 c
SCddelhamis, Telef. 17, Giro 167930
Postbox 8. Telefoon Drukkerq 19
CHR. WEEKBLAD OP GEREFORMEERDEN GRONDSLAG
voor de ZUID-HOLLANDSCHE en ZEEUWSCHE EILANDEN
ZATERDAG 21 JUNI W47 19e JAARGANG No. 1629
Abonnementsprfls 1.50 p. kwartJtB
Advertentieprijs Ifl et. p. milUmeteir
Bij contract speciaal tarief
In ons land zijn vrij straffe bepalingen
ten aanzien van de echtscheiding. Men
wil de scheidingsmogelijkheden dan ook
verruimen. De wet laat de echtscheiding
toe wegens overspel. Dat is juist. Maar
men wil sinds tientallen van jaren ook
echtscheiding, omdat, nu ja, beide par
tijen het willen. Als men dus het huwelijk
moe is. Ja ook, als één van beide 'het
huwelijk moe is. Men speelt met de hu
welijkstrouw. Zo zou ook het licht
vaardig sluiten van huwelijken in de
hand worden gewerkt. Immers, als men
het huwelijk moe is, of als het blijkt, dat
het een verkeerde stap was, kan men
er even gemakkelijk weer af, als men
het heeft gesloten. Zo wordt niet alleen
direct maar ook indirect het aantal echt
scheidingen opgevoerd. Het zou zeer ze-
Iter tot een schrikbarende hoogte stijgen.
De ellende zou hand over hand toene
men. Dat ziet de mens in zijn dwaasheid
niet. Hij denkt de ellende te verminde
ren, maar bevordert die.
Van Protestantse en Roomse zijde
heeft men zich steeds tegen de uitbrei
ding der scheidingsmogelijkheden verzet.
Maar intussen heeft zich een practijk
ontwikkeld, waarbij men feitelijk door de
mazen van het net heenkruipt. Men
volgt een procedure, en de Hoge Raad
heeft deze gesanctionneerd dat de ene
.partij de andere beschuldigt van over
spel, terwijl het feitelijk niet waar is en
niet bewezen kan worden. Volgens af
spraak weerspreekt de andere partij deae
besehuldiging niet. En nu neemt de rech
ter aan, dat overspel heeft plaats gehad,
niet omdat het bewezen is, maar omdat
het niet weersproken is. Op grond van
deze aanname van overspel wordt dan
het huwelijk ontbonden. Bij tienduizen
den zijn in de loop der jaren langs deze
weg huwelijken ontbonden. Het is een
leugenachtige procedure.
Hiervoor is natuurlijk overeenstem
ming nodig tussen de partijen. Wil de
eene partij het niet, dan kan deze „grote
leugen" niet gehanteerd worden. De wei
gerende partij doet dit vaak niet uit be
geerte om het huwelijk bestendigd te
zJen, maar uit haat, om de ander dwars
te zitten, zodat deze geen huwelijksont-
binding kan verkrijgen, en dus geen
nieuw huwelijk aan kan gaan. Daarin is
men langzamerhand een onrechtvaardig
heid gaan zien, en zegt: echtscheiding
moet mogelijk zijn, als één van beide
het wenst.
Als men zo tot overeenstemming komt,
om langs de weg van de „grote leugen"
echtscheiding te verkrijgen, moet één der
partijen officieel de schuld van overspel
op zich nemen, met de schande, die daar
aan verbonden is. Maar dat weegt in
de praktijk niet altijd even zwaar. Maar
al te goed weten de mensen het, dat het
maar een formele kwestie is, het vervul
len van een formaliteit, en dat er dus
in het geheel geen grond behoeft te zijn,
om aan te nemen, dat degene, die over
spel bekent, ook inderdaad hieraan
schuldig staat. Bovendien, de zonde
wordt hoe langer hoe driester uitge
sproken en het schijnt tegenwoordig al
geen schande meer te zijn, dat echtschei
ding plaats vindt.
Nu wil men, hetgeen gegroeid is in een
verkeerde praktijk, bevestigen in de wet
ten des lands. Men wil dus het kwaad
sanctioneren. De zonde wordt dus goed
gekeurd door de overheid. Wat dan altijd
nog zonde, altijd nog kwaad, heette voor
de wet; waar nog altijd, onderstelling
van het kwaad van overspel, het huwe
lijk werd ontbonden, zou dan nu in plaats
daarvan een wettelijke regeling komen,
waardoor zelfs officieel het kwaad niet
meer kwaad werd genoemd. Zover is het
nog niet, maar zover dreigt het toch
eerlang te komen. Daartegen dient een
krachtig getuigenis te worden gegeven.
Ook door de kerk. Het zou weer een
nieuwe stap zijn op de weg der ontker
stening van ons land.
Wij hebben nu een regeerbeleid, dat
steunt op een meerderheid van de Par
tij van de Arbeid met de R.K. Volkspar
tij. De eersten zouden niets liever wil
len, dan om van deze gelegenheid ge
bruik te maken, om wetten met vér
gaande echtscheidingsmogelijkheden in
het leven te roepen. Maar men heeft zich
in bond gegeven met de R.K. Volkspar
tij. E5n Rome voelt voor echtscheiding
niets. Bij Rome is het huwelijk een
sacrament. Voor de Protestant is het hu
welijk een goddelijke instelling, maar
voor Rome is het een godsdienstige in
stelling. Dat remt de zaak voor de soci
alisten. Zij zouden de Partij van de Vrij
heid ongetwijfeld mee krijgen, wellicht
ook enige christelijk historischen, mits
de echtscheidingswetten een gematigd
karakter droegen, maar een meerderheid
kunnen ze niet verwachten.
Toch gaan er ook in het rechtse kamp
stemmen op, om iets toe te geven, en
aan de drang van links toe te geven.
Men gaat dan uit van de gedachte, dat
er nü een verkeerde praktijk is, welke
jaar en dag doorgang vindt en toch niet
te stuiten is, waarbij bovendien de be
schreven leugenachtige praktijk wordt
gevolgd. Leg dat nu maar in een wet
vast, niet omdat het principieel juist is,
maar vanwege de hardigheid des har
ten", zoals Mozes het ook gedaan heeft.
Wij kunnen ons met die gedachte niet
verenigen. Niet alleen dat Christus zegt:
„Doch ik zeg V," maar ook omdat het
de miskenning is van wat als vrucht van
het christelijk geloof is verworven. Wij
willen aan de zodanigen maar één vraag
stellen: Zoudt ge, met een beroep op die
zelfde schriftuurplaats ook durven ver
dedigen het hebben van meer dan één
vrouw? Immers, ook dat is „vanwege de
hardigheid des harten" onder het oude
Israël toegelaten geweest. Daarvan zoudt
ge schrikken? Welnu, schrik dan ook
hiervan, en pleit noch openlijk noch
heimelijk voor zulk een wet.
REM CKP MUZIEKFEEST TE
ST. FHJPSIJVNÖ.
Dinsdagmiddag is te St. FUipsland een
raadsvergadering belegd, die ten doel
had, een muziekfeest dat Donderdag 19
dezer zou worden gehouden te weren, of
althans tot het uiterste te beperken.
Deze vergadering was op grond van art.
46 der Gemeentewet bijeengeroepen, door
vier raadsleden.
Op zeer keurige wijze werd door het
raadslid de heer Mol, de woordvoerder
van deze vier, het standpunt uiteenge
zet dat in dezen chaotischen tijd de om
standigheden er niet naar zijn om aller
lei feesten te organiseren. Hij wees op de
ontzettende ernst der tijden o.m. op de
toestand in Indië, waar straks waar
schijnlijk nog bloed zal vloeien, het
zuchten vag, zovelen in concentratie
kampen e.d., terwijl men zich hier wil
uitleven in pret en jool. Hij achtte het
ook in strijd met Gods Woord.
Het was goed gezien van deze fractie
daartoe een raadszitting aan te vragen
al werd hierop door de Voorzitter geant
woord, dat het niet meer was dan een
gewone jubileumherdenking van het 45-
jarig bestaan der Muziekvereniging,
waarbij deze vereniging alsmede enkele
zusterverenigingen een muziek wedstrijd
zouden houden. De bevoegdheid tot het
toelaten daarover berustte bij den bur
gemeester en niet bij de Raad en het
plaatsen van een tent kon niet worden
weerhouden, omdat deze niet op gemeen
tegrond, maar op terrein van de Am-
bachtsheerlijkheid kwam.
We laten al die dingen in het midden
maar onderstrepen wat door de heer
Mol gezégd werd, dat het scheppen van
de gelegenheid om zich te kunnen uit-
Ps. 66 16.
„Komt, hoort toe, o allen Gij die
God vi-eest, en ik zaj vertellen,
wat Hij aan mijn ziele gedaan
heeft."
(VERVOLG EN SLOT)
We zagen de vorige keer, dat een mens
uitgewerkt raakt, dat het vastloopt. Wat
een wonder van den hemel, ais het niet
meer kan en niet meer gaat, als het dus
aan des mensen zijde een onmogelijke
zaak is geworden. Als men daar ligt in
de afsnijding, dat de Heere dan een weg
komt te openen, en het aan Gods zijde
mogelijk wordt om zalig te worden en
die mogelijkheid van 'zulfcen wordt be
kend gemaakt. O dat wonder der genade
is zo groot, wanneer de ziel een oog
krijgt en gevoel, vanwege de kostelijk
heid, lieflijkheid en dierbaarheid, welke
het levende Woord zulken komt bekend
te maken, n.l. dat die dierbare Heere Je
zus de weg is ten eeuwigen leven door
den Vader aangewezen.
Dat is de weg, wandelt in dezelve. Dan
wordt de ziel bekend gemaakt dat, ge
lijk door de indaling des H. Geestes in
de schoot van Maria het natuurlijk li
chaam van Christus gewrocht werd, al
zo de dode zondaar door de werking des
H. Geestes opnieuw moet geboren wor
den. O die wedergeboorte, die vernieu
wing van de inwendige mens is de groot
ste weldaad, welke de Heere uit souve-
reine liefde en uitverkiezende genade,
den inzichzelf verloren mens komt schen
ken. Dan kan het niet uitblijven of zul
ken kunnen die weldaad niet verzwijgen
en getuigen met David: „Komt luistert
toe gij die God vreest en ik zal vertellen
wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft."
lElr worden er in onzen tijd zovelen ge
vonden die vaak glimlachend spreken
over de werken Gods, doch bij nadere
kennismaking worde men gewaar dat
het maar aan de buitenkant zit. Doch
diegenen die door de hemel bevoorrecht
zijn, voor dien wordt het wonder steeds
groter en mogen zij eens vertellen van
Gods bemoeienis en Godsontmoeting, dan
komt het vanuit een ootmoedig hart,
omdat men zijn onwaardigheid heeft le
ren kennen. Het gebeurt niet zelden dat
zelfs Leraren zo vermetel prediken over
Gods gangen, maar zij kunnen er niet
inkomen, want het gaat slechts om de
wol en niet om de schapen.
Maar diegenen die het in der Waar
heid geleerd hebben, dezen spreken van
uit de gunning, want hetgeen zij om
niet v3.n den hemel mochten ontvangen,
wensen zij ook htm naaste van harte toe.
Want alwaar de genade Gods gevallen
is, daar wordt ook in zulken gevonden,
verzuchtingen voor Land, Volk, Kerk en
Staat. Dat er velen mochten gevonden
worden, die vanuit de diepte hunner ziel
moge getuigen, wat zij als vrije gift om
niet mochten ontvangen.
M'hamis
Vetter
leven verantwoording met zich mee
brengt. Dat was inderdaad juist. En nu
ging het o.i. hierom, dat deze fractie van
vier deze verantwoording niet op zich
wilden nemen. Door dhr. Mol werd op
art. 36 der Ned. Gel. Belijdenis gewe
zen, waarin staat, dat de Overheid is
verordend, dat de ongebondenheid der
mensen bedwongen worde en alles met
goede ordinantie toega.
Die Overheid is ook de Raad. En af
gezien nu van het feit, of het Donder
dag al dan niet netjes is verlopen, zij
hadden zich in overeenstemming met hun
beginsel en belijdenis vrij te maken. Wat
door hun ook is gedaan.
Al was het, dat er niet veel mee kon
worden bereikt, het optreden naar eis
des beginsels, zal zeer zeker remniend
werken.
Vrijmaking Chr. Gerf. Gem. Botterdaaa-Z
In kort geding wordt Ds. Visser
de kerk toegewezen.
Ds. H. Visser Mzn. en zijn kerkeraad
hebben twee dagen na de uittreding uit
het verband der Chr. Geref. Kerk in Ne-
derla,nd een dagvaarding ontva.ngen van
de Arrondissements-Rechtbank te Rot
terdam, gezien zij, die zich niet met de
uittreding konden verenigen, het gebruik
van het kerkgebouw aan de Putschelaan
hoek Goede Hoopstraat, voor zich op-
eischten.
De President der Rechtbank sprak uit,
in kort geding:
Ie aan eischers wordt hun- eisch ont
zegd.
2e aan Ds. Visser wordt het gebruik
van het kerkgebouw toegewezen.
3e eischers kunnen in een nabijgelegen
gebouw hunner eigen kerk (te Char-
lois) onder den dienst des Woords
en der Sacramenten opgaan, zodat
er geen termen aanwezig zijn om de
minderheidsgroep eigen beurten in
het kerkgebouw toe te staan en
daardoor de spanningen nog te ver
groten.
4e eischers te veroordelen in de kosten
van dit geding.
Als advocaat voor gedaagden trad op
Mr. Vonkenberg te Gorcum.
Marshall's rede
De rede, welke generaal Marshall te
Cambridge uitgesproken heeft, heeft heel
wat tongen en pennen in beweging ge
bracht en zal zeer waarschijnlijk de eer
ste maanden nog wel het onderwerp van
de dag zijn.
Generaal Marshall is, als minister van
Buitenlandse Zaken, voor Amerika naar
Moskou geweest en wat hij daar heeft
ontmoet, schijnt zulk een diepe indruk
op hem gemaakt te hebben, dat hij in
overleg met president Truman en an
dere vooraanstaande regeringspersonen
tot een plan is gekomen, hetwelk nie
mand had durven dromen.
Zo onze lezers weten, heeft Amerika
aan Griekenland en aan Turkije een le
ning verstrekt, zuiver met het doel, om
die regeringen uit de nood te helpen,
daar zij anders dreigden, vanwege de fi
nanciële omstandigheden, in een ernstige
crisis te geraken.
Welbewust stuurden communistisphe
elementen op zo'n crisis aan, beproeven
de een chaos te verwekken en hiervan
partij te trekken en de leiding over te
nemen.
Zuiver om te voorkomen, dat, als een
gevolg van de grote armoede, de com'-
munisten in de genoemde landen de baas
zouden worden, heeft Amerika deze fi
nanciële hulp verleend.
De Amerikaanse regering ziet echter
dat zij zich op een moeilijk pad begeven
heeft en wil de verleende hulp werkelijk
doeltreffend zijn, zij niet alleen bij deze
twee genoemde staten kan blijven stil
staan, maar zich ook tot de andere lan
den wenden moet.
Europa is, als een gevolg van de we
reldoorlog, in een zeer diep moeras te
recht gekomen.
ledere regering staat voor zeer grote,
soms schier onoverkomelijke moeilijkhe
den.
Zoveel als mogelijk is, tracht iedere
regering zijn eigen volk te sparen, en
het vreselijke lot, dat wacht, nog wat
af te wenden, in de hoop op mogelijk
herstel.
Zie vervolg pag. 2 Ie kolom
