m-'k^ém
JID-HOLLANDSCHE EN ZEEUWSCHE EILANDEN
Onze verantwoording
Ude
M'ont
Hoofdiedatileiif: Th. DE WAAL - MIDBELHARHIS
!f^_-^
10,96
(AAL
Iagd
Soli-Deo-Gloria
@ode alloen de eer.
m^
l'tJ op
met het staken of het voortzet
ten der uitgave?
wattiieer de door ons beleden
beginselen in het gedrang zouden
komen, of het blad of zijn re-
dactem* gedwongen partij te kie
zen ten gunste van de N. S. B.,
dan zou de uitgifte onmiddellijk
vrgwillig worden gestaakt.
Viermaal is ons blad verboden
geworden.
/*-"
I otn.
Iden.
Ituk-
jader
zijn
een
aatts j
fPPel
pdea
la is
liken
IVol-
Ule-
Inden
jibe-
lland,
lokiu
tn de
her
en
|t hart
|oord<
I hevig
1 doen
(lege-
doch
landc'
kland
Heder-
foord.
ont
lagers,
gengfr
I in de
j5eke&
Islotet
Id. Bi;
Iyer de
[leLü.
I
bezet
gcr, od
der aanvoaring van generaal HodgeSj-is
doorgestooten tot aan Bernburg en
Bitterfeld en heeft Dessau bereikt, om
weike plaats thans gevochten wordt.
Ook tracht Hodges de rivier de Mulde
over te steken. De plaats Halle aan de
Saaie is omsingeld en wordt nog krach
tig verdedigd, Leipzig is van het Wes
ten, Zuiden en Oosten uit omsingeld,
in de straten vyordt gevochten, tarvyijl de
aativalspitsen Leipzig reeds voorbij zijn.
Het derde Amerikaansche leger, on
der aanvoering van generaal Patton,
heeft in het begin der week de linie
aan de Saaie doorbroken en rukt op
ten Zuiden van Leipzig in de richting
nasr de bekende plaats Dresden. De
Amerikanen hebben hier Ciiemnitz
bereikt, doch nog niet kunnen bezetten.
Het front loopt van hieraf naar het
Zuiden langs Zwickau-Piauer.-Hof-
Müüchberg-Bayreuth.
Men ziet hieruit, hoe het negende,
eerste en derde Amerikaansche leger
zich beijveren de machtige Duitsche
rivier de Elbe te bezetten. Het Noor
den van Duitschland is dan op de kust
na begrensd tusschen de rivieren de
Elbe en de Oder.
Ruhrgebled.
In de Ruhr is de afgeloopen week
eveneens zeer hevig gevochten. De
Geallieerden hebben volgens het Duit
sche weermachtsbericht kans gezien de
daar strijdende Duitschers in tweeën te
splitsen en zeer sterk opeen te dringen,
waardoor de weerstand gebroken wordt.
Hoe dichter in dezen oorlog de troepen
zich bijeen moeten groepeeren, hoe
meer zij het mikpunt gijn van aanval
len uit de lucht en concentrisch artil
lerievuur. De Geallieerden hebben de
overgave van Düsseldorf geëischt. De
bezetting heeft geweigerd hieraan te
voldoen en thans wordt in de stiaten
der stad gevochten. Door de scheiding
welke de Amerikanen in de verdediging
hebben kunnen brengen is de tegen
stand zoo verzwakt dat ook het Ruhr-
gebied binnen korten tijd zijn verdedi
ging zal moeten opgeven.
Zuidelijk front.
Meer naar het Zuiden is in het
Noorden van Beieren de plaats Ham
berg bereikt, waarom fel gestreden
wordt, terwijl pantserspitsen van het
zevende Amerikaansche leger genaderd
zijn tot aan de bekende stad Neuren
berg. In de straten wordt gevochten.
Eveneens wordt de stad Stuttgard
door de Fransohen bedreigd. Hier loopt
het front Rastadt-Lauffen-EUwangen.
Zuidelijker zijn zij eveneens de Rijn
overgegaan en hebben de plaatsen
Offenburg, Lahr en Freudenstadt beZet.
Wanneer wij de frontlijn van vorige
week vergelijken met de lijn van deze
week, zullen wij zien, dat de Gealli
eerden aanzienlijke terreinwinsten heb
ben gemaakt, en er in de opmarsch
nog geen stilstand gekomen is.
Oostfront.
Na de val van Koningsbergen wordt
er nog verwoed gevochten inSamland.
Hier trachten de Sovjets met 20 divi
sies de laatste verdedigmg der Duit
schers te breken en is er vooral erastig
gestreden bij Fischhausen en Pillau
aan het Frisches Haf. Verder aan de
kuststrook geen gevechtshandelingen
van beteekenis. t
Het groote langverwachte ofiensiei
tegen Berlijn is Zondagmorgen door
Zeer sterke infanterie, tanks en lucht
strijdkrachten aan het Oderfront inge
zet, 'Op vijf plaatsen moeten de Sov
jets hun aanval zijn begonnen. Het
Duitsche weermachtsbericht spreekt, dat
de Sovjets ten Noorden van Küstrin
over, de Oder Wriezen hebben bezet
en even ten Zuiden Seelow en
Müncheberg, Aan de rivier de Neisse
zijn zij aangevallen tusschen Muskau
en Rothenburg. Cottbus most bereikt
zijn en thans strijden dè Sovjets op
de lijn Cottbus-Görliiz. Vooral m deZen
laatstea sector doen zij Zeer krachtige
pogingen om door het Duitsche front
heea te komen. Het doel is duidelijk.
Zou het gelukken h3t front te door
breken, dan wordt Dresden direct be
dreigd, terwijl gelijk wijhierboven
schreven, generaal Patton van uit het
Westen naar. Dresden oprukt. Hier
zouden dan de Amerikanen en Sovjets
verbinding met elkander krijgen.
Het laat zich verstaan, dat de ver
dediging ten Oosten van Berlijn zeer
heftig is. Jaren reeds hebben de Duit
schers Berlijn naar de Oostzijde ver
sterkt en vooral sedert het laatste jaar
is aan de verdere verdediging hard ge
werkt, zoodat de Sovjets heusch geen
gemakkelijke taak hebben door deze
ring van staal en beton heen te breken.
Het Duitsche weermachtsbericht spreekt
van bloedige verliezen. Daarom ver
wachten wij eerder een doorbraak
Zuidelijker van Bsrlijn. Ook ten Wes-
tea van Breslau en bij Ratibor pogen
de Sovjets door de Duitsche stellingen
heen te breken.
Oostenrijk.
Om Weenen is zeer hevig gevochten.
De heldhaftige verdedigers hebben zich
op de Oostelijke oever van de Donau
moeten terugtrekken en zullen voor de
enorme druk moeten wijken.
Wegens plaatsgebrek kunnen wij
over dit front geen breedere uiteen
zetting geven. De lijn loopt vanaf Für-
stenfeld langs GraZ naar Mürzzuschlag
Wien-Neustadt - Weenen, Mistelbach,
Austerlitz bij Brüun en sluit zoo aan
naar Horavisch-Ostrau.
Italië.
Tusschen Imola, welke plaats ge
vallen is, en het Comacchiomeer
hebben de Duitschers zich op nieuwe
stellingen teruggetrokken.
Aan de andere zijde van Italië, in
de Golf van Genua, hebben de Gd-
allieerdea de bekende havenplaats La
Spezzia bereikt. Hoiwei er een kleine
beweging in het front gekomen is.
wordt van beide zijden erkend, dat de
verdediging der Duitschers hier nog
Zeer krachtig is. De Geallieerden zet
ten ook op dit front zeer veel mate
riaal in, beschermd door een sterke
luchtmacht.
FS
O
PlaalsTerv. Hoofdrsdacleur J. H. Koppelaar, Vcqrstr. Somineladijk
Büktjtilooi vooi Zsoland: St. Maadsnsdiit, Maikt, Teloioon 59
Verschijnt 1 m. p. w. Vrödagavond. Regelpr. 6
et. per m,m. Vroegtfldige inzeHding van copy en
advert, gewenscht wegena beperkte plaatsruimte.
17e Jaargang No. 1592
70 Mïvt s*tt Ksa%
taial time» t. fMl
£<oiga tmaaagat
vgc oeot
me»teB, om In befe
Vi^dag:nuznna«r ta
kunnen ^TorOeit «p-
genomen, TroegtQ-
dlg worden latg»-
zonden.
jroen
een
topei'
luffet
jcroepcu vour ue .jicnerneiTspan-
2ei, voor het feit, dat hij van den
kansel bad voor onze geëerbiedigde
Koningin, zefde„Wanneer God de
band met Nederland en Oranje ver-
brsd^t, is er geen macht wftike die
schakels weer aan elkander kan sme
den, doch omgekeerd, als God de
Heere Zijn verbond met Nederland
en Oranje niet te niet doet, is er geen
macht ter wereld, welke dit drievoudige
snoer verbreken kan. Zoolang God
Zijn verbond handhaaft, zal er ook
een volk in Nederland zijn, dat bidt
otn de bewaring en het herstel van het
doorluchtige Oranjehuis,
Bij de overdenking van den aange-
kondigden vrede het herstel van
het Hiiis van Oranje, past ons in de
eer«tc plaats het -
Hij gcve,^door de werking van Zijn
Heiligen Geest dat ons volk, door
Zijne tuchtiging geleerd; Gods ordi-
nantiën moge eerbiedigen, dan zullen
wij in alle eerbaarheid, een stil en een
gerust leven leiden en zal het ons wel
te staatsman
ïrkt? op^
I od, was Nederland,
htig in de wereld.
erkenning en dank-
ingelsche en Ameri-
p en hare legers,
fegeering heeft onze
pstin Koningin Wil-
frinses Juliana, Z.K.H.
Ie Prinsesjes Beatrix,
(t, alsmede onze uit»
hg zeer welwillend
fcnd. Zij heeft, later
1 met Amerika, met
ieraadslaagd ovei' de
|den oorlog, waarbij
gmaking van ons land.
Werikaansche solda-
i, hebben' hun land
t in regen en wind,
fs land vrij te Vechten
;!dat op 10 Mei 1940
iklaring ons gebied
ïers, dan wij ons ge
le bevrijding van ons
ilk een bespiegelingen
|6ór de invasie? Wat
n na de invasie? Welk
Én verwachtingen in
;Geallieerden Brabant
- ---------- ndrongen? De gewel
dige luchtraid naar Arnhem heugt ons
nog goed, en hoe is het alles geheel
anders uitgekomen.
Ziende op dit alles, wat heeft God
ons beproefd, maar niet ter dood ovèj-
gegeven. Wat had er van onze groote
steden terecht gekomen als de Duit
schers hier tot het bittere einde hadden
doorgevochten Totale verwoesting,
maar ook uitgestorven vanwege den
honger.
In tijden van voorspoed keerden wij
God den nek toe, maar ten tijde van
onze benauwdheid, riep een ieder„Sta
op en verlos ons." (Jeir. 227b)
Wat een goedertierenheid en lank
moedigheid dat niettegenstaande zulk
een miskenning. God de Heere toch
nog heeft willen hooren.
„Waak op o God en wil van verder
lijden.
Ons klein getal, door Uwe kracht
bevrijden,"
Op waarlijk grootsche wijze, hébben
Engeland en Amerika, onze in nood
verk-eerende bevolking geholpen, waar
voor een woord van oprechten dank
past. I
Bij alle blijdschap, welke ons vervult,
gaan onze gedachten uit naar de vele
gezinnen, welke wel mede verblijd zijn,
maar met een gewond hart. Wie zal
het juiste aantal opgeven van de man
nen, vaders, zonen, verloofden, welke
hun leven hebben gelaten op het slag
veld, en nu niet meer naar hun haard
steden terugkeeren.
Wat een oorlogsslachtoffers, gevallen
als een gevolg ven het geweld van
den oorlog. Tewerkgestelden, welke
in het buitenland gestorven zijn en
nimmermeer door hun betrekkingen
zullen worden aanschouwd.
Wat een overledenen, gefusilleerd
of bezweken aan de martelingen in
gevangenissen of concentratiekampen
V^ie zal al het leed beschrijven, ook
in ons eigen land?
God de Heere gedenke aan de achter
gebleven familiebetrekkingen en Hij
sterke hen, in het zware krui^ dat zij
te dragen hebben.
Laat geen wraakgevoelens in onze
harten vernachten. Hoe groot de smart,
de ellende of het leed is, dat ons dik
werf smadelijk en onrechtvaardig is
aangedaan, weet, dat God zegt„Mij
komt de wrake tce. Ik zal het ver
gelden." Ziende op de vergelding Gods,
mogen wij gerust zeggen: arm, arm
Duitschland. Onder de Duitschers wa
ren enkele personen, met karakter,
spelden in den gronten hooiberg. Wij
kunnen het verstaan, hoe hun edele
hart bloedt, bij het leed dat hun ge
troffen heeft en de smaad, welke nu
hun laïïd^e'»^-^^!''-^*^"^^''^" nnrlergaan.
Cen moeilijke en misschien bange
tijd staat ons te wachten. Er is vrede,
maar geen wederkeeren tot God, noch
herstel van Gods Kerk, de plaats van
waar het oordeel begint. Ver is ons
volk afgeweken op elk gebied en
zwaar zal de weg van terugkeer zijn.
Geen uitbundig fcestgejoef. vervulle
ons hart. De wereldoorlog is nOg niet
aan een einde. Ook Nederland zal zeer
waarschijnlijk met de Geallieerden
haar aandeel moeten leveren aan de
bevrijding van ons Nedeirlandsch-Indië.
Als Japan doorvecht is dit onze
djire plicht.
Daarom vinde onze blijdschap en
erkenning hare vervulling in de na
volging van de Kerk Ps. 48 10;
„O God wij gedenken Uwer wel
dadigheid in het midden Uws tempels."
eo.fe-
|aB#2.'
ïg^Ofl"
Nu wij vrij zijn van de.Duitsche be
zetting en daardoor niet meer onder
■Duitsche censuur, voelen wij ons geroe
pen onze houding vanaf Mei I94Ö voor
het publiek uiteen te zetten.
Tot goed begrip moeten wij kort
terug gaan tot, vöör 1940.
Wij bezaten toen vrijheid van druk
pers. Zeker, er waren grenzen; Vorstin
en Regeering moesten worden geëerbie
digd, de godsdienstige gevoelens van an
deren mochten niet worden gekrenkt;
de goede naam en eer van onze naas
ten moehten niet worden aangetast, doch
deze grenzen waren zeer rekbaar en met
recht was het op persgebied, redactio
neel, zeer droevig gesteld.
Ook wij droegen in „Eilandennieuws"
onze beginselen uit en verdedigden deze
naar beste weten. Bracht deze uitdra
ging van onze beginselen ons vx)ordeel
Ieder, die meï het perswezen ten plat-
telande op de hoogte is, weet beter. Al
was Mn 1940 de toestand zeer veel ver'-
beterd, toch de jaren welke achter la
gen, hadden meermalen de vraag naar
voren gebracht, óf de groote financieele
verliezen en persoonlijke opofferingen
wel gerechtvaardigd waren.
Bovendien waren er begin 1940
eeii groot aantal bladen in ons land,
het was een ware- chaos. Zoowel de
VereenigingDagbladpers' als ,Periodieke
Pers" overwoog stappen, om tot reor
ganisatie te komen, doch zonder steun
van de overheid, waren zij innerlijk te
zwak, verbeteringen tot stand te bren
gen.
Zoo was de toestand, toen de oorlog
uitbrak. Na de capitulatie, stond ieder
een versuft en ontsteld te kijken. Niet
alleen dat wij geen wettige regeering
hadden welke ons voorging en den weg
aanwees, maar ook onze volksleiders
onverschiUig van welke partij, schenen
ineens van het toneel verdwenen te zijn.
Nergens was er eenige voorlichting,
niemand gaf advies ook de vereenigin-
gen niet waarbij de pers georganiseerd
was, en dat terwijl de oorlog voort
schreed, en de Duitsche legers, de eene
overwinning na de andere behaalden.
Welke couranten, hebbén toen hun
arbeid vrijwillig gestaakt Voor zoover
ons bekend, geen enkele. Wel staakten
een paar kleine tijdschriften hun uitgave
wijl hun voorlichting welke zuiver met
onze regeeringsvorm verband hield, geen
zin /^eer had. Ook verdwenen na het
opheffen der politieke partijen, de ver-
eenigingsorganen, die alleen bestemd
waren, voor voorlichting aan de leden
der betreffende' partij, doch .de dag- en
weekbladen bleven in stand.
Door de vakvereeniging ^e periodie
ke Pers" werd erop gewezen, dat het
ook bij de couranten tot reorganisatie
moest komen en werd door de firma
Gebrs. de Waal een voorstel gedaan tot
reorganisatie van de pers op het eiland
Goeree en Overflakkee Door de vak
groep is dit voorstel strikt en recht
vaardig genoemd, omdat het beoogde
onder toezicht der organisatie of een
accountant ieders rechten en baten, zoo
veel de omstandigheden toelieten, billijk
te regelen. Het werd zeer geschikt ge
acht, als grondslag voor te h®uden .be
sprekingen en het jhaken van een over
eenkomst.
- Zoover is het echter ninjmer gekomen.
De vraag welke regeering voor ons
land tijdens de/bezettingsperiode zou
optreden, werd niet tot oplossing ge
bracht. Een poging om een regeering
te vormen samengesteld uit de ontbon
den politieke partijen mislukte, eveneens
een poging der Nationale Unie. Hoe
een en ander precies is toegegaan, zul
len wij binnenkort wel nader vernemen.
Toch moest het land worden geregeerd
en de N.S.B.-partij onder bescherming
der Duitschers trad naar voren en nam
de leidende functies over. De pers kwam
te staan, onder het toezicht van het
departement „Volksaufklarung und Pro
paganda".
Een persconferentie tevoren te Gouda
gehouden .onder leiding van Dr. A.
Scbwebel, gaf werkelijk verwachting, dat
er vooral voor de plattelandspers, nog
een gtoote mate van vrijheid zou over
blijven.
Helaas, al heel spoedig lag genoemd
Departement klle vrijfeeid aart baïiden.
Critiek op de N.S.B.-partij en leiding
werd verboden, terwijl de reorganisatie
der pers, niet plaats had via het bestuur
der Vakpers, noch door onderling
overleg, maar uitsluitend rechtstreeks
door het departement. De genomen
maatregelen zijn altijd zeer onbillijk
geweest en gespeend aan elk rechtva^ar-
digheidsgevoel.
De dagbladen, voor zoover niet be-
hoorehde tot de N.S.B., werden YerpÜcht
een N.S.B.-er tn de hoofdredactie op te
nemen. Voor de weekbladen kon dit niet,
omdat de finantien 'dit niet toelieten.'
Deze kwamen onder directe controle
van den Haag. Later- v/erden zijeen
Haagsche redacteur toegewezen, welke
hen op- de Persconferentie vertegen
woordigde.
Op de eerste Aigemeene Vergadering
der N.V. Eilandennieuws na Mei 1940,
is de positie van het blad besproken en
door den Voorzltser de vraag voorgelegd;
„Wat moet er gedaan worden, het
„blad vrijwillig opheffen, of doorgaan
,.,zoolang dit mogelijk en toegestaan is?"'
Om deze vraag tot oplossing té bren
gen, ging een andere vraag hieraan
vooraf.
Het uitdragen van onze beginselen
moest op de voorgrond blijven staan,
inaar ook het_ belang van het land.
Wagrmede dienden wij nu deze bei
de belangen en mitsdien het Flakkeesche
publiek het meest:
De vergadering k,wam tot het besluit:
,,VOOrtzettea", echter onder de vol
gende voorwaarde
Dat wij met voortzetting het pubhek
het meest 'dienden, werd gegrond op
de volgende overwegingen:
a. Ons land was bezet, en hoewel
toen gering, de hoop werd niet
geheel opgegeven, dat wij weder
nog eens bevrijd zouden worden.
b. Gedurende de tijd der bezetting
moeten de menschen een krant
lezendistributienieuws, land
bouw- en andere mededeelingen
dwingen hen daartoe.
c. De menschen willen een blad
lezen, teneinde te weten hoe het
met de oorlog gaat - wnt er in
hun omgeving voorvalt - welke
familie- en andere, advertenties
er in de courant staan.
d. Omdat het grootste deel van het
publiek een courant moet, maar'
ook wil lezen, onthouden wij als
streekpers met onze uitgave hen
een positieve N.S.B.-voorlichting.
e. Wijl een juiste voorlichting van
het oorlogsnieuws zooveel waard
is om de moed niet te verliezen,
steunen wij het lezend publiek.
S.tonden dan tegenover de voordee-
len, genoemd in de punten d. en e.
geen bezwaren, zooals advertenties voor
de S.S., opgelegde artikïflen, enz.?,
Zeer zeker, doch het publiek rea
geerde hierop in negatieven zin. Het
voelde duidelijk het onderscheid aan
tusschen hetgeen was opgelegd en het
geen door ons geschreven werd. Het
Buitenlandsch Overzicht won aan be
langstelling £n sympathie, vooral nadat
de radio's waren ingeleverd.
Geen enkele, maar honderden sym
pathiebetuigingen sterkten en overtuig
den ons in de meening,.dat de nadee-
len niet de minste invloed haddenmen
lette er niet op of wilde ze niet lezen,
terwijl daarentegen de reactie op de
vóordeelen vaak zoo sterk v/as, dat
het ons met vrees vervulde en ons
dwong, ons te matigen.
Hoe werden dan deze .artikelen sa
mengesteld? Heel gewo©n, Ze werden
geschreven voor de gewone eenvoudige
man én moesten derhalve zoo begrij
pelijk mogelijk zijn,
Duitsche weesmachtsberichten, uit
zendingen B.N.O., weekoverzichten'uk'
Duitsche couranten dienden als grond
slag. Nauwkeurig werden de bewegin
gen aan de fronten nagegaan. De be
richten werden samengevat tot een
overzichtelijk geheel en getracht -werd,
de plaats gehad hebbende feiten té ver
duidelijken.
De Duitsche propaganda eigende
zich niet aan het nuchtere karakter der
Hollanders, omdat wij missen dat ön-
noozele, van onkunde bljjk gevende
geloof -van vele Duitschers, Daarom
spraken de Duitsche successen niet tot
ons, de menschen geloofden ze niet.
Ze kwamen met de werkelijkheid niet
ov'ereen, terwijl de toegegeven 'yeriié-
zen niet werden begrepen, ornaat de
ernst en de vverkelijke beteekenis -ver
zwegen werd!
Slecht enkele voorbeelden.
Toen de Duitschers zulke enorme
successen behaalden op de Bolsjewisten
en het front liep vanaf Leniagrad—-
Moskou—Stalingrad naar den Kauka-
sus, zeide ,de Föhrer in egn van^ zijn
redevoeringen dat een legei dat zulke
enorme verliezen geleden had, zich on
mogelijk meer kon hersteilen.
De pers ontving een officieele instruc
tie, er mocht niet meer over het Soyjeï-
leger geschreven wordener bestonden
slechts nog horden en benden, -vrelkfe
vernietigd moesten worden. Was het
land hiervan gezuiverd, dan vfas de,oor
log in\ Rusland gedaan.
Hoe sterk en goed georganiseerd biekien
echter deze overgebleven benden nog te
zijn, "Want ze hebben de Duitschers van
af Stalingrad en de Kaukasus verslagen
tot buitgfa de poorten van Berlijn.
De duikbootoorlog bracht onge"
dachte successen. De strijd kon doos
Engeland onmogelijk gewonflea worden.
De torpedeeringen ovestrofFen 3c aan
maak, terwijl de bestaande vloot ver
nietigd was. Nieüiand ontkende de
ernst van de toestand, maar dat deze
niet zoo was als de propganda wilde
doen gelooven, is gebleken uit het feit
dat Amerika zeer veel materiaal en
manschappen heeft overgebracht, zelfs
in zoo'n hoeveelheid dat hun legers
zijn -opgerukt tot aan de Duitsche ri^
vieren Elbe, Donau, Oder.
Bij den aanvang van de bombarde
menten op Duitschland, miste iédefe
bom zijn doel. Lukraak uitgeworpen
bommen troffen slechts wat schapen en
koeien of enkele schuurtjes. Thans moet
iedere Duitscher zelf zeggen; „Ganz
Deutschland alles kaput".
Het V 1 wapen, hoe ernstig ook,
voor de menschen welke er éoös ge*
troffen zijn, het was in het stadium
van den oorlog, toch niet meer instaat,
pra maar zelfs de geringste wending
in den strijd te brengen.
Door nu de berichten te ontdoen
van hun propagandistische franje en de
verliezen in hun ware gedaante liiede
te deelen, en hieraan vast te knoopen,
welke gevolgen deze konden hebben,
voor het verloop van den strijd en het
einde van <len oorlog, spraken^de
overzichten tot het publiek. Ze werden
begrepen, maar, en hier school een
gtoot gevaar, ze benaderden of kwamen
daardoor overeen, met dé uitzendingen
van GeaUieerde zijde.
Bij de eerste opheffing bestond de
Vereeniging „De Periodieke Pers" nï»g.
Een onzer heercn is toen bij den secre*
taris geweest om inlichtingen. Deze
zeide openhartig geen invloed te kunnen
uitoefenen, in de hangende reorganisa
tie, doch adviseerde naar ,Den Haag
te gaan en daar bij.de heereü, die de
beslissing namen, persoonlijk onze be
langen te bespreken. Dit hebben ■«rij
steeds gedaan en daar gewezen op de
door ons beleden beginselen, op hiel
hoogste aantal abonné's, de oudste jaar
gang en bet groote geldelijke offer,-dat
door ons was gebracht.
Wat er ook is verteld
of nog verteld zal worden, moet
ieder voor zich weten, wij hebben on»
aan het bovenstaande steeds gehouden.
Zijn er andere motieven genoemd, dan
zijn deze door ons niet naar troreti
gebracht.
bri OBsl
tet het!
ïuimte/il
Wten.
