CI1IUii€EKBIAD^GED.GP(mDlSlAG^ORDlZUID-H0a^ZE^^ EIIAHDEn
I
DE REGEERING DER KERK.
DE TAAK VAN DE N.S.B. VOOR HET
NIEUWE EUROPA.
XnTGAVE N. V. XHTG. MIJ. EILANDEN-NIETJWS HOOfdfldaCtlBrTh. 06 Wüal, HlddelhamiS verschijndagen: Dinsdag- en Vrijdagavond. Regelprijs
EEN HO01 KIST IN GEBRUIK BESPAART GAS EN EECTRICITEIT.
Massert bü den Fühnr.
Stel niet uit tot morden, wat gij
heden doen kunt.
Maak reeds NU een ruim bedrag
over aan Winterhu!p
Gironummer 5 5 5 3
Meer verantwoordelijkheid voer het binnenlandsch bestuur.
IIATIDEtl
WOENSDAG
16 December 1942
Prins Hendrikstraat 122c MiddeUiamis ---------------7 cent per millimeter. Vroegtijdige inzending van copy
en advert., gewenscht, wegens beperkte plaatsruimte
Telefoon No. 17 Postbox 8
Giro No. 167930
BJJKANTOOR VOOR ZEELAND
ST. MAARTENSDIJK
MARKT
TELEFOON 59
15e JAABGANG
Na, 1409
Haair wezen.
In de hoop, dat onze legers zich voor het
onderwerp zullen interesseePBn, willen we
in een min of meer uitvoerige artikelense
rie het vraagstuk behandelen van de regeer
ring der Kerk. Daartoe zullen we eerst na-
gaan ,wat het wezen der Kerk uitmaakt,
de wijzen, waarop zij zich openbaart, de
noodzakelijkheid eener organisatie, de ver-
sciiiltende Umbten, de grondbeginselen
eener Schriftuurlijke kerkregeering om dan'
tenslotte de voornaamste kerkelijke regee-
ringsvormen te schetsen, waarbij we uiter
aard de meeste aandacht willen wijden aan
het gereformeerde systeem van kerkrecht.
De regeering der kerk is geen onverschil
lige zaak. Haar wijz;e van organisatie moet
nauw aansluiten aan haar wezen &n karak
ter. Het is daarom noodzakelijk, dat we al
lereerst bij dat wezen stilstaan, zooals ons
dat in de Schrift wordt gèteekend. ,Het"is
uitgedrukt in de namen, die de Bijbel be
zigt voor de kerk. In het Oude Testament
zijn de oorspronkelijke Hebreeuwsche woor
den vertaald door vergadering en gemeen
te, welke aangeven de gemeenschap van al
len, die het teekeh der besnijdenis ontvan
gen hadden en dus deel uitmaakten van het
volk des verbonds. Na de ballingschap ging
men spreken van synagoge, dat afgeleid is
van een woord, dat samenbrengen betee.
kent. Later werd het gebouw van samen
komst zelf zoo genoemd. Als het Christen
dom opkomt, is het woord synagoge de
naam voor de vergadering, der Joden, ter
wijl het woord ecclesia gebruikt wordt voor
de kerk van Christus. Deze naam ecclesia
gebruikt Jezus zeliE in Matth. 15 18 als
hij zegt: „Op deze petra zal ik mijn ge
meente (ecclesia) bouwen, waarmede hij
dus eigenlijk zegt: niet de Joden zijn Gods
gemeente^ maar gij, als discipelen en ge-
loovigen_ Zoó is het woord ecclesia de vast
staande term geworden voor de Christelij
ke Kerk. Aanvankelijk kwam "hét woord
ook in profane zin voor, n.l. voor vergade
ringen met een staatkundig doel. In deze
beteekenis lezen wij het in het verhaal van
het ójJroer van Demetrius de zilversmid te
Efeze, waar in het oorspronkelijk Grieksch
voor vergadering driemaal de naam eccle
sia staat. Gaandeweg kreeg Ket echter een
zuiver religieiize beteekenis; afgeleid van
een woord, dat samenroepen beteekent,
werd het al spoedig de uitdrukking 'voor
de geestelijke gemeenschap van allen, die
in Christus gelooven, voor het echte volk
Gods, voor de Nieuw-Testamentische ge
meente, ,(Jie op de Pinksterweg in beginsel
losgemaakt werd van Israels nationaal be-
staan en ging optreden als een zelfstandige
godsdienstige vergadering.
Het woord kerk komt in onze beteekenis
in de Schrift niet Voor. Het is afgeleid van
het Grieksch kuriaké, dat beteekent: wat
des Heeren is. Wat echter bij ons de kerk
heet, heet in de taal van het Nieuwe Tes-
talnent de eqclesia, meest vertaald door
gemeente, welk woord duidelijk aangeeft,
dat de kerk een welgeordend geheel, een
gemeenschap, een kudde is onder één Her
der.
In de namen, die de Bijbel voor de Kerk
bezigt, ligt alreeds haar wezen opgesloten.
Zij is riiet een aantal toevallig en' eigener
beweging tezameSgekomen menschen, die
bijeenzijn tot religieuze stichting, in alge-
meene zin. Haar wezen ligt daarin, dat zij
het volk Gods is, bestaande uit menschen,
^ie den Heere toegedaan zijn en lot Hem
bekeerd zijn, die de naam dragen van dis
cipelen, broeders, uitverkorenen, geroepe
den, heiligen, geloovigen, die dus vormen
de gemeenschap, van alle geloovigen; het
lichaam van Christus.
Het wezen der Kerk is niet gelegen in
uitwendigheden. Men kan, zooals Ds. Knap
terecht opmerkt, prachtige kathedralen
hebben, een keurige eeredienst, rijke ker
kelijke goederen, een voortreffelijke armen
zorg, een onberispelijke kerkorder en een
heirschare begaafde .predikers, zonder dat
er van een wezenlijke Kerk sprake is. Ook
ligt het Wezen der Kerk niet, gelijk de
Roomsohen beweren, in de clerus met zijn
ambten^ in de ecclesia doceus, de leerende
kerk, die de eenige middelares der zalig
heid, de uitdeelgter der genade voor alle
menschen en de eeni|;e ark des behouds
voor hef geheele menschelijk geslacht zou
zijn, van wie de ecclesia audiens (de lee-
ken) geheel afhankelijk is. De Roomsche
uitspraak: ubi papa, ibi ecclesia (waar de
paus is, daar is de kerk) is geheel in strijd
met de Schrift, die ons leert, dat dadr de
kerk is, waar geloovigen zijn.
Het is dus buitentwijfel, dat 'Ic kerk
naar haar wezen een vergadering van, ware
geloovigen is. Zij, die het oprechte geloof
niet deelachtig zijn, mogen uitwendig tot
de iteri> behoor en, zij maken, echter haar
wezen niet uit. Ze zijn wel in d^ kerk, maar
niet de kerk zelve. Art. 27 van de Ned. Ge
loofsbelijdenis omschrijft het begrip der
kerk ook aldus: „Wij gelooven en belijden
één eamge Katholieke^ of algemeene kcrk^
dewelke is een heilige veigadering der wa.
niiraiiiyniuiiniii»inuiiiiii»uinnn»iiiuiNiiunimmiiii«iiiiiiiiiiiiiiiinuiiiiiiiiiimHiiiiniiiiii«iiiuHiiiimii)uiiiiiuiiii»uiiuiiHi»iiiiiiMiMu
iiiiniiuiiiiMiiiiiiiiHiiHuitHiuMUJiHiinMUiiiirifiiiiiumiiuiHuiiiiiiniiiiniiiiiiHiiHiiimuiiiiiiiiuiiiiHNiiuiiuiiuiuiimiMiiiimiiiiiiiiuumimin
re Christ-geloovigen, al hunne zaligheid
,verw>aclitende in Jezus Christus, gewas-
schen zijnde door Zijn bloed, gpheiligd en
verzegeld door den Hei^gen Geesv.'" Ver
der stelt onze belijdenis vast, dat deze kerk
er altijd geweest is en ei' tot het einde toe
zijn zal ondanks velerlei verdrukking. Zoo
is de kerk Gods werk, dus van goddelijke
oorsprong. Haar fundament is Gods eeuwi
ge verkiezing, immers vergadert volgens
Zondag 21 van de H.C. ,,De 'one Gods uit
het gansche menschelijk gesixcht de uitver
korenen ten eeuwigen leven tot een ge
meente." Daarom leven alle kinderen Gods
in het verborgen uit de verkiezing en drin
ken er oorspronkelijk de trojst van in. Zij
zijn tezamen het lichaam van Christus en
buigen onder Hem als hun hoofd. Zij be
lijden van Hem een levend lidmaat te zijn
en stellen hun hope op Gods vrijmachtige
verkiezing, Christus' albetalende verdienste
en de onveranderlijkheid van 's-Heeren
trouw. (Wordt vervolgd.)
Hoofdkwartier van dsn Führer. 11 Deo.
(D.N.B.) De Führer heeft op 10 Decem
ber in zijn lioofdkwartier ontvangen den
Leider der Nationaal Socii..Ustische Bewe
ging in Nederland, Mussert, voor een vrij
langdurige gedachtenwisseling vol vertrou
wen.
Mussert was begeleid door den burge
meester en gevolmachtigde der N.S.B, voor
Rotterdam, Muller.
Van Duitsche zijde namen aan de ont|-
vangst deel de Rijkscommissaris voor het
bezette Nederlandsche gebied Rijksminis-
ter dr. Seyss-Inquart, de Rijksminister en
Cl;ef der Rijkskanselarij dr. Lammers, de
Leider der Partijkanselarij Rijksleider Bor-
mann en de Reichs-führer-SS, Himmler.
DE r,MMER ALS HOOIKIST..
Een middel om op het g,as- en electriciteits-
verbruik te bezuinlgfingen.
De hooik-st is een uitkomst in dezen tijd,
maar wanj'eer men er niet de beschikking
over heeft, zal het middel om gas- en elec-
triciteitsverbruik te verminderen, weinig
helpen. Men behoeft echter niet direct met
de handen in het haar te zitteri, want met
alleen een kisH, een mand, cartormen doos,
pan of teil, ja zelfs een emmer. Is een
hooikist in té richten. Voor wie het eten
warm moet houden tijdens het vervoer, kan
een 'dubbele zak gevuld met hooi, houlsiiyol,
kranten of papierwol goede diensten be
wijzen.
Bij voorkeur gebruike men een gemakke
lijk te verwisselen goed waschbare voering.
Na het gebruik moet men de kist steeds
even luchten."
Hooikisten en manden zijn ook te ver
vangen door kranten. Acht a tien groote
kranten legge men daartoe schuin over el
kaar, en hierop in het midden een platte
prop van een krant. Is het gerecht voorge-
Ttookt, dan plaatse men de pan op de prop
en vouwe de kranten er één voor één om-
lieeni. Van boven naar onderen brengé men
een krant aan om het pakliiet bijeen te hou
den. Het verdient aanbeveling het geheel in
een .droge c§il of iets dergelijks te plaat
sen, waardoor de kranten beter bijeen blij
ven.
Iri een groote vergadering, welke Zondag
ter gelegenheid van het elf-jarige bestaan
van de Nationaal-socialistische beweging
der Nederlanden in het Concertgebouw te
Amsterdam js gehouden en waar zoowel
de Rijkscommissaris Rijksminister dr.
Seyss-Inquart als de leider der N.S.B. ir.
Mussert, het woord hebbep gevoerd, heeft
de eerste de resultaten bekend gemaakt van
de besprekingen, welke, zooals gemeld, in
het hoofdkwartier van den Führer dezer
dagen over de lotsbestemming van het Ne
derlandsche volk zijn gevoerd. Daarbij
heeft de Rijkscommissaris medegedeeld,
'dat de N.S.B., overeenkomstig den wensclx
van den Führer, de draagster is van de po
litieke ontwikkeling v^cn. het Nederlandsche
volk en dat Mussert de leider van het N,e-
(Jerlandsche volk is.
In het Concertgebouw te Amsterdiam.
De groote zaal was tot berstenis toe ge
vuld met leden van de beweging en Duit
sche gasten Onder de aanwejzigen bevond
zich generaal Seyf aardt, de commanlant van
het vrijwilögerslegioen Nederland.
Buiten stond een eerewacht van W.A. eri
Jeugdstorm opgesteld. De zaal zelf was
met rood doek en groen feestelijk versierd,
waartegen de emblemen van N.S.B, en N.
S.D.A.P. in het goud duidelijk afstaken.
Dè achtergrond van het podium bestond
uit Duitsche en rós.B.-vlaggen, die esn
groot rood doek in het midden flankeerden)
waarvoar eveneens in goud een reusachtig
embleem van de N.S.B, was opgehangen
in et3n gouden rand met de woorden: ,,Strijd
- offer." Op het podium hadden) ter weers
zijden leden van den Nationalen Jeugd,
storm plaats genomen en in het midden een
muziekcorps, dat den gemeenschappelijken
zang der aanwezigen begeleidde. Een eere-
plaats in de zaal was ingeruimd voor de
gewonden en met verlof zijnde strijders van
het Oostfront.
'Bij den aanvang werden onder fanfares
en trommelgeroffel van den Jeugdstorm
de vlaggen binnengedragenl, terwijl allen'
zich van hun zetel verhieven en den groet
brachten. Nadat de secretaris-generaal der
Beweging de Duitsche gasban had binnen
geleid, Jcwana de Leider der N.S.B, in ge
zelschap van ,den Rijkscommissaris en de
plaatsvervanger van den Leider, Van Geel
kerken, onder oorverdoovenld Hou-zee-ge-
roep der aanwezigen de zaal binnen, waar
na het strijdlied „Wij zijn de zwarte solda
ten" gezongen werd. Onder doodische stilte -
werd vervolgens de eerevlag binnengedra
gen. De heer Van Geelkerken hield hierna
een doodenherdenking van de gevallen ent
vermoorde kameraden, waaraan hij een
korte uitösnZetting verbond over de betee-
kenis van dezen elfden verjaardag van de
Beweging. De aanwezigen zongen vervol
gens gezamenlijk twe« coupletten: van het
Oostlandlied. De Jeugdstorm had voor een
aardige verrkssifig gezorgd toen leden daar
van met de vlaggen van alle gewesten, die
in estafette naar de plaats van samen
komst waren gebracht, de zaal werden bin
nengedragen, gevolgd door een spreekkoor,
waarin trouw tot in .ösn dood beloofd werd
aan den Leider,
De rede van Ir. Mussert.
Eerst heeft de Rijkscommissaris, Rijks
minister Seys^ Inquart een rede gehouden,
waarna de leider der N.S.B., ir. Mussert
onder daverend applaus aan het woorï
kwam.
Ht.'t is ons, wegens de beperkte plaats
ruimte niet mogelijk, de rede in extenso op
te ne;ven. Spreker schetste de geschiederjis
van de Beweging en deelde die in verschil
lende tijdvakken, van de voorgeschiedenis
af, tot op den huldigen dag. De eerste pe
riode van 1925 tot 1935, waarin Dültsch-
land en Italië in een staat van vernede
ring werd gebracht door het verdrag van
Versailles, waarmede Nederland oogenschijn
lijk niets te maken had, maar toch betrok
ken werd door de besluiten der Tweede Ka
mer (de kwestie België: Maas en Waal)
Het tweede tijdvak teekent spr. in de jaren
1931 tot 1935, de eerste vier jaren der
beweging', toen ons volk verdeeld was in 50
politieke partijen. Vier jaar lang sprak de
Beweging' met Mussert aan het hoofd, en
dat zij niet geheel aan doovemans deed
kloppen, bleek'hieruit, dat ^ich ruim
300.000 man In de gelederen schaarden. Het
werd de vijfde politieke partij van de 50.
Het derde tijdvak is dat van 1935 tot
1937. Het internationalisme ontplooide zich,
de oorlogsve^'klj.iring van Italië aan Abes-
synië, stak d'ie vlam 'aan, de Volkenbond
begon in actie te komen. Italië wint. Alles:
iwat democratie heet, Engeland en Frank
rijk voorop, zou met de wapenen in de
hand het nationaal-socialisme en het fas
cisme vernietigen. 3n ons land kwam in
1936 de geestelijke .lierbewapening, en het
Nederl. product van Engelschen oorsprong
de Oxfordbeweging. Spr. brenjgt dit'in ver
band met de verkiezingen, de roes waarin
ons volk werd mtiegesleept waarin Co-
lijn en Oud wonnen.
De N.S.B, hieia s'tand al kreeg de Bev/e-
ging sleohts de helft van de stemmen van
vóór -die tijd. Men dacht, dat de N.S..B
dood was, Spr. herinnert aan de prentbrief-
kaarten.Heden overleed, zacht en kalm,
de N.S.B. (Geliach.)'
ïïet vierde tjjdvaK is van 1937, tot 1940.
Wederom werd een deel van de Nederlandsche burgerbevolking het slachtoffer van
een Britsohen luchtaanval en waar oiuniddellijk hulp ,moest worden geboden, stond
ook ditmaal de Nederlandsche Volksdienst op zijn post, om de daklooze slachtoffers
met raad en daad bij te staan. Het door den Nationalsn Jeugdstorm met St. Nicolaas
verzameld speelgoed doet goede dienstsn, om de kleuters de zoo noodige afleiding te
bezorgen. (Polygoon Sagers Pax Holland s)
De N.S.B, ging haar eenzamen weg, haar
waarschuwende stem ging verloren. Zij pre
dikte: reken niet oj) Errg'eland en niet op
den Volkenbond. Het zal als een kaarten
huis ineenvallen.
Teen kwam de vijfde periode Mei 1940
tot Dec. 1941'. Dit gedeelte van de rede
geven wij in zijn geheel weer' om dè be
langrijke mededeelingen, die daarin voor
komen.
Binnen en buiten de nieuwe grenzen-
Direct na de Meidagen komt de stem
van den overkant, maarhjer is de storm
eiï liier blijft het volk en zij,, die ver
antwoordelijk zijn, vluchten weg. De Be
weging ging door. Ons doel was ons volk
te maken van vijand tot bondgenoot, zooals
'wij op onze laatste groote bijeenkomst te
Lunteren hebben gezegd. Deze groote- bijeen
komsten, die wij ook nu graag zouden wil
len hebben, maar die nu niet mogelijk zijn,
zullen eerst later weer mogelijk worden en
dan grooter dan voorheen. (Daverend ap
plaus.)
Wij hebten nu een Duitsche bezetting en
men weet nu wel, waarom dat noodig ■wa^s.
In die dagen zeiden zooveel Nederlanders
tot elkaar „wat doen ze nu?" Maar nu be
grijpt toch iedereen met hersens, dat deze
kust verdedigd moet worden. 'Wlant indien
er nu geeii Duitsche weermacht in Neder
land was, dan waren de/ Amerikanen niet
in Algiers geland, doch dan was hier hef
oorlogsterrein gekomen, mijne kameraden.
(Applaus.)
Wat deed de Duitsche bezettende over
heid? Zij gaf iedereen na Mei 1940, zijn
kans. Wat wilt gij Nederlanders 'Meedoen
of tegengaan? Bepaal uw plaats. En daar
zagen wij opkomen de nieuwe „Eenheid
door Democratie" en wij oude nationaal
socialisten, och, wij hebben ons zoo'n beetje
er aan geërgerd. De Nederlandsche Unie
de schuilkelder van alle politieke partijen,
die zeiden het nieuwe te willen, maar in
■(kerkelijkheid alleen het oude wilden oon-
serveersn, inblikken. Toch kwam in Juni
1941 de beslissing, In Juni 19'41 was het
zoo dat het bolsjewistendom'moest worden
aangevallen. Het kon niet anders. De Rijks
commissaris heeft zooeven, herirlnerd aan
onze samenkomst op het IJsolubterrein,
waar verklaard werd: Wie niet voor ons is,
is tegen ons. Ons standpunt was bepaald:
Het sarruangaan mtet Duitschland tot de
eindoverwinning. De Nederlandsche Unie
schreef toen echter, dat zij de zaak nog wel
eens zou aanzien en haar standpunt zou be
palen na afloop van den oorlog. Daarmede
was een einde aan de Nederlandsche Unie
gekomen.
Maar teen kwam in December 1941 de
grootste rnisdaad oöitf gepleegd aan ons
volk. Aan Japan is door de emigranten-
regeering te Londen de oorlog ver
klaard. Duizeyiden van onze jongens
gingen te gronde zonder eenige reden en
Indië werd afgescheiden van het moeder-
li^d. Wat de toekomst is weten wij niet
maar wij zijn gegaan naar hem, die het
90 pet., althans voor de overgroote helft.
Wij zijn n,aar Adolf Hitler gegaan en
hebben de solidariteit der Beweging, die
wij sedert 1935 hadden, in een vast ver
bond omgezet, culminêerend in den' eed
kan den Germaanschen Führer en mij,
gevolgd in dit jaar door esn eed van mijn
volgelingen aan mij, opdat wij eenl' onver
brekelijke ketting zouden vormen naar het
nieuwe Europa, dat kómen moet. (Ap
plaus.)
Wij zijri nu in het zesde tijdvak, het jaar
1942. Nederland is dit jaar van bezet ge
bied geworden tot oorlogsterrein. Zie- de
bombardementen van Zuid-Limburg en van
Jiiindhoven. Ik wil hier herinneren aan den
tijd van het einde van 1940 en-aan het vo
rige jaar. Buitengewone islimme Nederlan
ders zeiden: laat je toch niet 'wijsmaken,
dat die bombardementen g'eschieden 'door
Engeische vliegtuigen. 'Het gebeurt door
Duitfche vliegtuigen. Dat herinnert gij u
toch nog? Nu hebben! zij het niet gezegd.
Dat doen zij niet meer. Zij zijn tenslotte
niet heelemaal gek geworden en zij be
grijpen nu, dat dat niet het geval is.
We^nu, u begrijpt waarvoor die bombar-
dernenen en evacueering zijn. Nederland's
Westelijk gebied is Westwal van Europa
geworden.
Laten wij goed begrijpen, dat wij vroeger
hebben gezegd, dat ik blij was, dat onze
Grebbeline, onze IJzerlinie .sn onze Hoi-
landsche waterlinie tegenwoordig Wolgali-
nie heet en zou nog blijder zijn wanneer de
Westwal wat kan opschuiven naar het Wes
ten, want hoe verder weg'hoe liever. Dit
moet ons tot voorbeeld strekkpn: Hoe ver
der weg de 'grenzen van Europa zijn, des
te beter kurmen wij in Europa leven. Dat is
de groote opgave dat ,de grenzen ver zijn en
dat daarbinnen geen oorlog hëerscht en
daar buiten de wacht wordt gehouden. Dat
Taeteekent ook, dat het Nederlandsche volk'
hieraan aandacht zal moeteni geveri, dat
beteekent dat wij solda-
t en zullen moeten hebben
Het vorige jaar, kameraden waren er
nog zoovele Nederlanders,^ die het thee
water gingen opzetten omdat de Engel
schen gezegd hadden, dat zij zouden
kom-sn. Zij zijn er echter nog niet, maar
ivij hebben nu reeds een voorproefje ge
kregen wat het zou beteekenen. Verleden
jaar heb ik gezegd: God beware ons er
voor, dat ooit ons land tot 'slagveld zou
worden, want dan blijft geen steen op de
andere. De werkelijke vaderlanders zijn wij
die weten wat er aan de hand is eia niet zij
die in het Engeische kielwater varen.
Mijne >.;ameraden, de moeilijkheden zijn
èroot. De beweging heeft geen makkelijk
jaar achter den rug. Wij maken alle ellende
en alle moeilijkhedan mee en degenen, die
werkelijk reden tot klagen hebben zijn wij.
Maar wij klagen niet. Wij hebben geen
recht te klagen omdat wij geleerd hebben
den weg te zien, dien de andensn niet wil
len volgen.
^ij klagen niet. Waarom zouden wij kla
gen? Wij moeten trachten mee te vechteii.
Een man klaagt niet, maar zet zich in den
strijd.
Vorig jaar, toen zag het er moeilijk uit.
Dit jaar, dat wij nu bijna ten einde heb
ben: geleefd, was zwaar. Wij weten het heel
goed. mijne oude getrouwen. Gij weet het
heel goed.
De moeilijkheden in de Beweging, de
ondergTondsche ophitsing, het verraad,
misbruik vari vertrouwen, dat ik in enke
len had gesteld. Baantjesjagers. Andere
meeningsn van het geloof en dat was het
ergste, de onderneming in het geloof vai\
de goede, rechtvaardige uiteindelijke- be
doelingen van de Duitsche leiding. Wij heb
ben er altijd in geloofd en men heeft-ge
zegd: Jullie worden toch eenvoudig maar
gebruikt en straks wegigeveegd." Dat dit
elke i'.eer'weer gebeurde, was het ergste en
daarom was het in de eerste plaats goed,
dat de Führer zich heeft uitgesproken. Nu
kan er in onze rijen geen enkele meer zijn,
die dat kan zeggen, want het woord ligt
daar en al zijn er nu honderden of dui
zenden idioten, die anders praten, het
interesseert ons niet meer. (Daverend ap
plaus.)
ïüen nieuw tijdvak \iegint.^
Wfl beginnen nu het zevende tijdvak het
jaar 1943. Churchill, wel bekend (gelach)
heeft gesproken van het verschrikkelijke
jaar 1943. Ik geloof inderdaad, dat
het een zeer moeilijk en verschrikkelijk
jaar zal zijn. Daar tegenover moeten wij
stellen onze geestelijke pantsering. Onze
geestelijke pantsering is dit: een zoo vol
komen mogelijk begrip van het wereldge
beuren en den vasten wil alles te doen voor
