ClinWEEKBLAD^6En.6nonDSIAG vö5noÊZUID-H0LL1nZEEUW3CHE ÖLAHDEn
N.V. üitgeversmaatscliapoü JILANDEN-NIIÜWS"
Buitenland
.oslating van gevangenen
4e Jaargang
Z\TERDAG 7 MAART 1<)42
STiCHTELUKE
O V FPCENKjNG
Uit het
Kijkvenster
No. 1324
SEDERT 1 NOVEMBER 19 35 OPGENOMEN HET BLAD .ONZE E.LA iv O EN- 18^ jaaRG^nQ
AARIN
ffl
Gouden appelen op zilver
geheelde schalen.
K1783
UITGAVI VAN
Geycstigd te Middelharnto Ptïm Hendrtkstr. 122 C CHf 1*7930 Fostbox 8 Tel. 17.
BQkaDtoor yoor 7jneta.ua; St. MawrtwifwHIk M«rlrt. Trt*»f. 88.
Aboimementsprtis 93 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlflke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per Jaar.
A<iv*"rTpntle-Dmf 20 '•fnt ofr >iri»fi
poCinnT»!» 4© «*Bt
H<Mf<Jredacteur:
TH. D« WAAL. MIDDELHARNIS C 122.
rr NUMMER BESTAAT TJTT 2 m.ADTCN
De omzwevende gevangene zal
haasteMJk losgelaten vsrorden.
(Jes. 51 14a,)
Niet ten onrechte is de profeet Jesaja van
ude tijden reeds de Evangelist van het
ude Verbond genoemd. Hij mocht met
Ueen als andere profeten door den Geest
,an Christus, die in hen was, profeteeion,
-aar ooit met een scherpen blik fcn dier
aren Messias waarnemen in beide Zijne
taten; en als een getrouwe afgezant van
'*em het volk troosteïi en onderwijzen
angaande de dierbaarheid en bem:nnelijk-
'eid van dézen lang verwachten Zalig-
aker. Zooals dikwijls zijn gewoonte is,
eidt hij dat groote werk ook in ons tekst-
apittel in, door Jehova sprekende met
"ijn volk in te voeren. Thans om hen
erst terug te leiden naar-hun stamvader
braham en hunne moeder Sara. Hij was
-an den Heere geroepen toen hij nog alleen
"as zonder kind. Hij was van den
eere uit- en afgehouwen uit rots en born-
ut; uit zonde en afgodendienst gehaald,
"ij was van den Heere gezegend en ver-
enigvudigd, met het doel om het Ge-
egen.de Zaad uit zijne nakomelingen voort
e brengen, zie vers 1 en 2. En daaruit
eemt de profeet redenen (vers 3) om uit
e roejon: Want de Heere zal Sion troos-
en. Hij zal troosten al hare woeste plaat-
en. Hij .aal hare woestijn maken als Eden
n hare wildernis als den hof des Heei?2n.
'Al de geestelijke zegeningen voor het
ion Gods vloeien uit en berusten op
-■"ezen ,gezegenden Messias en Zijn duur-
erworven heil."De wildernissen --sn woes-
ijnen van de oude kerk en .de woeste
eidenwereld zijn door deze Plante van
"ame als den hof des Heeren geworden.
e wildernisaen van binnen: doornen en
nkruid zijn als 03n gewaterde hof gewer
en door het welbehagen Gods, dat door
e hand van Vorst Messias gelukkiglijk
oortgaat.
Maar in vers 9 krijgt de kerke nog even
et woord. Zij is wel bezwangerd met de
elaften Gods, maar ze verkeert ,in het
"onker. Ze gedenkt de wonderen van ouds:
'Zijt Gij 't Aiet die Rahab (de Egyptenaar)
uitgehouwen hebt? Den zeedraak (d.i.
Farao) verwond hebt? Maar nu roept ze
:als uit de banden: Ontwaak, ontwaak, trek
.Uwe sterkte aan gij arm ,des Heeren, enz.
De groote teekenen van Gods gunste liggen
el voor de kerk in gedachtenis ver-
euwigd, maar als ze ziet op'haar tegen-
"oordigen toestand, dan kan alles zoo stil
'ggen, ja zóó stil alsof er niets aan haar
ebeur.d is, Gods volk kan op vorige genade
n bevinding niet leven, ze zien uit naar
de dagelijksche gemeenschap en zuchten
onder zware lasfen van het lichaam der
zonde en con booze wereld, in welker mid
den zij wonen.
Voor dat volk nu is de belofte, in het
14de vers vervat, gegeven'.De omzweven
de gevangene zal haastelijk losgelaten
worden, enz. Als wij denken aan gevan-
gf.l-.eu is het ons eigen ons dan misn-
scheu voor te stellen die gekerkerd zijn,
doch dit is niet altijd de meening des Gees-
tes. Veel verstaan wij onder gevangenen
In de Heilige Schrift zulke menschen die
vastgehouden worden in het land hun
ner gevangenschap. Ze loopen wel
los, maar ze zijn in een land of plaats
buiten hun eigen erve en vaderland;
daarom in onzen tekst omawe'vende
.gevangenen genaamd. Is het mogelijk
een toespeling op Israels ballingschap, die
bïj Jesaja's leven nog niet was ingegaan?
We laten dat rusten. Maar dit is zeker,
dat Gods volk hier op aarde verkeert in
het land hunner gevangenschap. Zij wonen
uit van den Heere, het is hun eigen vader
land niet. Zoo haast als de Heere ze zocht
'n trok uit deze tegenwoordige booze
.ereld, werden ze hier vreemdelingen.
Vreemdelingen worden ze dikwijls bij
eigen huisgenooten, buren en vrienden.. Die
hen tevoren welgezind wapsn, achten hun
nu voor een vreemde en een uitlander,
Job 19 15. Die zij liefhadden zijn tegen
hen gekeerd. Hun gevoelen te moeten
sterven en voor God verschijnen, is vreemd
voor anderen, die daarover het minst be
zorgd zijn. Hun leven wordt vreemd, dat
zuchten en kermen onder de schuld; dat
loopen naar degene die ze tevoren ver
dachten, gaat er niet in bij de hunnen. Zij
geven daaraan een verk^erde^ uitlegging;
ze weten 't alleen, zijn beter dan anderen,
enz. En nochtans is dat voor hen, die nu
vreemdelingen ïgeworden zijn, niet het
ergste, O, als ze maar vrede met God had
den, als het werk in hen maar waarheid
was, ze zouden dan don toorn van de kin
deren hunner moeder (Hoogl. 1 6) wel
kunnen verdragen. Hun grootste vraag is:
staan mijn zaken goed tusschen den Heere
en mijne ziele. Maar dit is zeker: de wereld
wordt voor hen een gevangenis. Ze kunn.3n
het soms zóó benauwd hebben alsof de
wijde wereld voor hen te eng en te klein
was. Ze hebben de lui3t en smaak uit de
wereld verloren. Het lachen on gekken
bekoort hen niet meer, er is een zucht:
zegt Gij tot mijne ziele: Ik ben uw heil.
Ze kunnen den armen wereldling wel be
klagen, die weelde, schatten, staten, lust
en vermaak (Ps. 49) tot zijn deel heeft en
dat' rusteloos najaagt. Ze ..zien. soms met
een doordringenden blik op het einde van
dat alles en zeggen: arme wereld, wat zal
uwe blijdschap toch haast tot droefheid
worden, 't Zijn omzwevende gevangenen,
.die zweven tusschen hoop en vrees,
blijdschap en droetfheid, worstelen soms
van binnen om de overhand, 't Kan wezen
,dat ze wel tian maal veranderen op eenen
dag; maar in alle d-ezen betoonen zij klaar-
lijk dat ^e een vaderland zoeken. Hebr.
11 14. En och, alsvrienden hen aanzoeken
om weer mee te doen, als die hen belachen
dat ze zoo'n ellendig leven hebben, dan
komt het openbaar dat ze wel tijd kregen
om weer te keeren, maar dat nooit deden
of zochten, maar wel heigden naar een
ander en een beter land, vers 13.
En hoe meer of ze nu den aard en natuur
van hun vreemdelingschap maar vertoo-
nen, hoe gemakkelijker voor zichzelf. Als ze
met hun taal of gewaad hun gevangen
schap bedekksn of verbergen willen, heb
ben ze het daarna niet gemakkelijk; het is of
36 den Grooten Heere van het land waar
heen ze reizen daar oneer mee aangedaan
hebben. En is nu de wereld voor hen de
plaats waar ze gevangen .zijn tot .c'on dag
der loslating, in anderen zin zit het leven
Gods gevangen in het lichaam der zonde.
O, welk een naarheid, welk een kommer
en angsten of dat dezen gevangene kan
baren: te ,doen hetgeen hij niet wil, maar
hetgcon hij in den grond haat. Zichzelf in
alles tegen te hebben, gevangen onder
lusten en verdorvenheden, gevangen onder
wijsmakerijen en booze gedachten en niet
loste kunrssn komen. Schreeuwen deed
Ecn voorname heilige daaronder: Wie zal
mij verlossen? Die gevangenschap kunnen
baren des doods en angsten der hel worden,
waaronder de ziele, bijna gevallen plat, zich
als een afgezonderde onder de dooden en
03n verslagene in het graf kan gevoelen.
Psalm 88.
Evenwel deze gevangenen zullen los
gelaten worden. Vanzelf is deze los
lating veelzijdig, waarvan vrtj maar enkele
hoofdzaken kunnen aanstippen. Er is een
loslating van deze gevangenisn in den tijd.
Zij worden losgelaten niet voor geld, noch
voor prijs, maar door het dierbaar bloed
van Christus als van een onstraffelijk en
onbevlekt Lam. De toepassing van dat dier
bare bloed door .de werking van God den
H. Geest doet hunne ziele huppelen van
zielevreugd. En 't is dan wel of de banden
en gevangenschap nooit meer terug .zal
komen. Ze hebben dan wel gezongen in
het land hunner vreemdelingschap: Gij
hebt mijne bantten losgemaakt. Ze zullen
dan van blijdschap vroolijk zijn en U of
feren eene offerande van dankzegging en
den Naam des Heeren aanroepen.
Wordt vervolgd.
Dp lijdensweken Een bloedende
wereld De ham van Dr. Kohl-
brügge Het afgewezen geschenik
De Via Dolorosa!
De weg der Smarten!
De Man van Smarten ging dien weg
naar het Kruis, we"lke lijdensweg in de Lij-
fensweken, de zeven weken- voor Paschen,
in onze Kerken wordt herdacht.
Hij, die het geen roof behoefde te achten
Gode gelijk te zijn, leed van het begin Zij
ner menschwording af, tot aan Zijn dood,
inzonderheid aan het Kruis.
Aangrijpende gebeurtenis!
Professor Wisise beschrijft die kruisiging
in een zijner werken aldus: ,,Als dan ein
delijk de ijselijke stoet op Golgotha is aan
gekomen, heeft ,de hoof.dman het halt ge-
commandeerd. Drie kuilen zijn gegraven,
waarin de kruisen zouden geplant worden;
en dan, ja dan is ook de stonde daar voor
Jezus. En geen engelen snellen ter hulp.
Het opperkleed is Hem reeds van de
schouders gerukt, de schaamdoek Hem om.
geslagen; nu hefifen de beulsl^anden Hem
omhoog en zetten Hem op het zitblok van
het kruis. De handen en voeten worden aan
.d^n schandpaal vastgebonden,; een ladder
is geplaatst tegen het einde van den dwars,
balk; een der krijgsknechten klimt op met
den geweldigen nagel en korten zwaren
klinkham.er in de hand; in het vlakke van
de handpalm plaatst hij de puntige spij
ker spits, maar wij wenden het hoofd
af, 't wordt al te aangrijpend;; eon z^vare
doffe slag verkondigt ons maar al te zeer,
wat hartverscheurends hier nu plaats vindt.
Met één forsche slag is de nagel gedreven
door de eens zegenende hand, en is deze
als met het vloekhout saamgegroeid. Het
bloed spat den beul in het aangezicht en
leekt van het kruis Zoo worden in
enkele oogenblikken beide hanósn en ook
de voeten doorboord, zoo fel het kan."
Dat is de natuurlijke schildering van het
grootste lijden, dat hier ooit op aarde plaats
.had. De natuurlijke schildering zeg ik. Zou
men daarop alleen staren en in het uiter
lijke blijven hangen, dan waren we gelijk
die, waarvan R. M. M' Cheyne zingt:
Ik deed als JeruzalemS' dochters weleer.
Ik weende om de pijn van mijn lijdenden
Heer,
En dacht er niet aan, .dat ik zelf door
mign schuld.
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker
gevuld.
De diepe beteekenia: (waarop vanzeK-
sprekend Prof. Wisse nader ingaat) er is
voor ons geen verzoening, dan door vol
doening! Een voldoening, die niet alleen
inhoudt, dat een mogelijkheid om zalig te
worden is verdiend, maar waardoor een
dadelijke volstrekte en personeele verzoe
ning is geschied. God was in Christus de
wereld met Zichzelf verzoenende, hare zon.
den haar niet toerelosnde. Hij ging .dien
weg der smarten, om de smarten te dragen
voor zijn Volk, voor de uitverkorenen over
de geheele wereld.
Genoeg de via dolorosa wordt in ver
gelijkenden zin in dit tijdperk door velen
bewandelt. Het is een blo^^-Jje weg der
volkeren. Geen lijden is echter met Zijn lij
den te vergélijkon. Gelukkig zij, die in de
grootste ellenden in waarheid er op
zien mogen, dat Hij onze krankheden op
zich genomen' en onze smarten gedragen
heeft. De wereld lijdt, ze bloedt uit dui
zend wonden. Is er het zien, dat het is
om onze schuld, en dat Hij gekomen is in
Zijn lijden en sterven om diè schuld te vol.
doen? De lijdensweken mochten ons tot
onszelf doen inkeersn.
Het Algenoegzame Offer!
Wijlen Dr. Kohlbrügge ontving eens een
ham voor .zijn preeken. Dat zat zoo: een
burgemeester eener plattelandsgemeente
had herhaaldelijk troost gevonden door be-
zoeken aan Kohlbrügge en door het lezen
zijner geschriften. Hij wilde zich daarvoor
gaarne dankbaar toonen. .en zond als stof
felijk blijk een gropte ham. Bij deze ham
was een lange brief,>jnet een allen troost
ontberende klacht over nietswaardigheid
en verlorenheid. Het geschenk en ide lange
brief werdon door Kohlbrügge slechts be
antwoord met vyf woorden: Is de ham
voor m ij
Kohlbrügge ging er niet op in. Zijn pree
ken waren niet van dien aard om de mensch
in de ellende te laten zitten óf, dat^men
doop eigen kracht zich uit de ellende-staat
kan uitwerken. Alles wat Kohlbrügge
dacht, sprak, schreef, wees op Christus, die
Zichzelf als het volkomen, algenoegzaam
en eeuwiggeldende offer, Gode gebracht
heeft. Die geraakte te Bethesda zei immers
ook: Heère, ik heb geen mensch,
die mij in het badwater werpt! Zelf kon hij
't niet en 't vertrouwen in menschen be
schaamde! Hij moest Jeznis hebben!
Ik had het daar over een ham in de
zen tijd niet te versmaden. Nu, de pastor
loei, of de dominé die in de vacante ge
meente komt preeken neemt wel oans wat
mee, al is 't keu'tje dan klein, dat voor
huisslachting was vrijgegeven. Of er wordt
een stukje thuisgebracht, want in de pas
torie is 't ook niet vet. Ten dezen geldt
ook, den .dorschenden os niet te muilban
den.
Vroeger, toen we niet in den bonnentijd
leefden ging dat beter. Dan was 't veel de
gewoonte in onze dorpen, wanneer er ge
slacht was, een bord worst en carbonado
aan de pastorie te bezorgen. Prachtig,
als 't maar niet gaat ten koste van de
waarheid. Het geschenk verblindt de oogen!
'tWas eens heelemaal niet in de slacht
tijd, toen er een kleine jongen, met ham en
worst aan de pastorie kwam. En waar
om breng je dat nu?" vroeg dominé?
Dominé heeft zoo mooi gebid voor moe
der. Zondag in de kerk, zei de jongen.
O, zei de predikant, neem. het maar weer
mee terug. Hij speculeerde niet op een
draai worst.
De oude Samuel zei in z^n afscheids
preek tot het volk van Israël: Heb ik iets
van U genomen?
In denzelfden .zin moet iedere Waarheid-
brenger dat in waarheid kunnen nazeggen.
WAARNEMER.
,,Ai moge het Nederlandsche moe-
„derland onder de överheersching
„lijöen, vrij en onwrikbaar staat
het groote koloniale Rijk."
Deze woorden zijn eens door een Engel-
achen zJender gesproken, doch hoe staat
het te vreezen, dat ook het groote kolo
niale Rijk, binnenkort geheel opgehouden
•zal hebben, te bestaan.
Borneo, Sumatra, Celebes, Ambon, Bali,
Banka e.a. eilanden zijn reeds geheel in
Japansche handen, terwijl üi de afgeloopen
week .de verwachte aanval op
Java
met succes heeft plaats gehad.
Aan de landing, welke in drie sectoren
heeft plaats gehad, zijn twee zware zee
gevechten vooraf gegaan. Hierbij heeft de
Indische vloot zich dapper verdedigd, doch
zulke ernstige verliezen geleden, dat van
herstel' bijna geen sprake meer kan zijn.
Volgens de Japansche berichten, zijn ge-
.ztoriken:
de Amerikaansche kruiser Houston
(9050 ton)'; 4e Engelsche kruiser Exe
ter (8390); de Australische kruisers
Perth (6830) en Hobart (6980); de
- Nederlandsche kruisers De Ruyter
(6460 en Java (5670) alsmede de zes
torpedobootjagers.
Het bevel door de vlootcommandant
Helfrich was gegeven, „Overwinnen of On
dergaan." Dit bevel is opgevolgd en de
schepen zijn'ondergegaan.
Daarna heeft Japan onder dekking van
è;ijn luchtmacht op drie plaatsen troepen
aan land gezet.
a. in het gebied Bantum ten Westen
van Batavia.
b. te Rembang in het gebied Rem-
bang ten Westen van Soerabaja.
c. te Indramajoe in het gebied Che-
rlbon.
Om de keus van deze landingsplaatsen
te kunnen beoordee'^n moet men een land
kaart voor zich nemen.
Aan de Noordkust waren drie hoofdver-
dedigings sectoren gevormd: Batavia, Se-
maraiig, Soerabaja. Aan de Zuidkust de
.havenpiaats ïjiiatjap, terwijl in het binnen
land omringd aoor Cerghetens, zich de secn
tor Bandoeng bevond.
De landing in het gebied Bantajpa, heeft
ten doel Batavia aan te vallen. De laat
ste berichten zeggen dat de Japanners op
70 K.M. van de hoofdstad staan.
De landing te Rembang is geschied met
de bedoeling naar Soerabaja op te ruk
ken.
Vanuit deze sector zijn nog weinig be
richten binnen gekomen.
De landing te Indramajoe had ten doel
om de groote autoweg welke over Java loopt
en de twee spoorwegen te bezetten, tenein-
.de te voorkomen, dat versterkingen naar
bedreigde punten kunissn worden gezonden
of de troepen van Batavia en Bandoeng
zich naar Semarang of Soerabaja zouden
kunnen tenig trekken. Het eiland is in twee
gedeelten gesneden.
Behalve dit strategische voordeel, had-
den de troepen der derde landing ook tot
taak naar
Bandoeng
op te rukken.
Nu Batavia bedreigd wordt, zijn de re.
geeringsbureaux naar Bandcong overge
bracht. Deze plaats was reeds tevoren
sterk verdedigd. Hier was het hoofdkwar
tier van generaal Wavell.
Van Batavia naar Bandoeng overgeplaatst
zit de regeering ook daar niet veilig, want
naar Bandoeng-^ rukken de Japanners on
stuimig op.
Zoo bezien, blijkt het dat de Japanners
de drie voornaamste sectoren ineens aan
pakken. Vallen deze plaatsen, dan stort de
verdediging van Java ineen. Het is hier
ook een bliksem oorlog, ineens alles op al
les te zetten, aanpakken en toeslaan, zoo
hard mogelijk.
Naar raming bestaat het Nederlandsche
leger uit 50.000 man, Nederlanders en Ja
vanen. Hierbij zouden 50.000 Australiërs en
Engelschen gekomen zijn. Een ander be
richt spreekt over 200.000 man totaal.
Java heeft 70 vliegvelden en ongeveer
700 S, 800 vliegtuigen, waarvan een ge
deelte reeds als verloren moet worden be
schouwd.
CITATEN UIT BOEK EN BLAD.
Ezau at de duurste spijze die er ge
geten is sedert den verboden boom.
M. HENRY.
Beter z'n heele leven in de weder
geboorte, dan 14 jaar te vroeg ge-
borsn. HUNTINGTON.
Voor een ambassadeur des hemels
geldt niet:* Naar de man is, is zgne
taal.
Neen, de man is uit de aarde, zön
taal is uit den hemel.
Slaapzucht in de kerk maakt de
menschen tot stomme afgod^eelden.
HEDLENBROEK.
Hiertegenover staan 100.000 Japanners,
welke over een groote luchtmacht beschik
ken, en versterkingen krijgen. Zij beschik
ken over lichte tanks en motor rgwielen.
De vrees is groot, dat de belootfde Ame
rikaansche hulp te laat zal komen of In
het geheel niet.
Op het groote Amerika was nu zoo ge
bouwd. Geruimen tijd dreigde een oorlog
uit te breken en na het uitbreken zijn reeds
al bijna iSrle maanden verstreken. Men
heeft dus tijd genoeg gehad.
Hoe nu de strijd op Java verloopea zal
is moeilijk te zeggen. Wij zullen de be
richten moeten afwachten. Niemand ziet
echter de toestand hoopvol in.
Wel is de vraag of in de methode van
oorlogvoering nu een kentering komt.
Engeland waar het gedwongen wordt
tot vechten, past de verdedigingsoorlog toe,
en wel voornamelijk terug trekken en over
geven. Als Singapore niet meer te houden
ii;, komen er ter twaalfder ure nog verster.
kingen om zich aan de Japanners over
te geven. Waarom deze -nïsnschen niet naar
Java gezonden
Tegen deze methode komen verschillende
legerleidei's in verzet. De vijand bezet het
eene gebied na het andere, wordt aan ma.
teriaal steeds sterker, terwijl de verdediger
bovendien door overgave veel troepen ver
liest, veel en veel meer dan de vijand aan
verliezen inboet. Hiertegenover stellen de
anderen, vechten tot de laatste man toe, en
de vijand verliezen toebrengen zoo veel
maar mogelijk is. Moeten de troepen door
overmacht wijken, niets aan te doen, doch
de vijand incasseert dan zijn overwinning
zeer .duur, wat hij ook niet kan blijv\3n
volhouden.
Als alleen de Nederlanders en Australiërs
er zoo over denken, mag het edelmoedig en
heldhaftig zijn, maar zij vechten zlich Asai
dood voor
^een verloren eaailc,
doch wordt eindelijk van de „op de loop
gaan methode" afgeweken, dan is er een
keerpunt in dez§it oorlog.
Hiervoor wisndt ook
Lltwinof
al zijn invloed te Washington aan. De Sov
jet ambassadeur heeft in zijn eerste open
bare optreden hier terdege opgewezen.
Wanneer Amerika en Engeland toezien
dat in het komende voorjaar Duitschland
en zijn bondgenooten, de Spvjet troepen
vernietigen, en daartoe een geweldig affón-
sief ontketenen, moeten zij ervan overtuigd
zijn, dat als Duitschlands toeleg gelukt, die-
.aelfde macht zich ook tegen Engeland en
desnoods zich ook tegen Amerika zal kee
ren, en zij dan alleen zullen staan.
In het voorjaar mogen er werkelooze le
gers, vlotan of luchtmachten bestaan. Blfl-
ven zij nu werkeloos, straks zullen ze moe
ten vechten, doch alleen om hun neder
laag in ontvangst te nemen.
Nu is het nog tijd. Duitschlgnd moet ge
dwongen worden, zijnkrachten te rerdee-
len, waardoor het niet in staat is, al zijn
druk op een front uit te oefenen, om dan
daarna de han'Jen weer vr^j te hebben.
Waar men invalt, .doet volgens Litwinof
niet ter zake, als Duitschland maar aan.
gepakt wordt.
Lord Halifax, de Engelsche ambassadeur,
heeft hierop direct in een persgesprek ge
antwoord.
Engeland .:3it op zijn eiland vesting niet
achter 3% millioen bajonetten te koekeloe
ren en laat zijn'vrienden vechten, néén, de
verdediging van Engeland is een gealli
eerd belang van de eerste or.de. Het gaat
over het behoud van een Europeesch brug
genhoofd. Bovsndien waren hiervan 2 mil
lioen niet eens behoorlijk uitgerust. V.an
Engelsche hulp kan dus weinig komeUi
